Ad Verschoor
Donateur
Vakantiedagboek 2017.1
Zondag 30 april. “Langs de Dyji en het IJzeren Gordijn”
Als ik op vandaag terugkijk is het een prachtige lentedag geweest. Een tripje langs de rivier de Dyje geeft ontzettend veel moois te zien. Niet voor niets kreeg het de naam van Nationaal Park Dyje – dal, of Národni park Podyji. Feitelijk vormt de Dyje een soort natuurlijke grens tussen Tsjechië en Oostenrijk. De diepliggende stroom van de rivier en de omringende steile rotsformaties zijn uitzonderlijk waardevolle natuurmonumenten. Bovendien vinden we er tal van bezienswaardigheden, waaronder meerdere ruïnes van oude burchten en enkele prachtige kastelen, die hoog boven de rivier een plek op de rotsen hebben gekregen, zoals hrad Bitov en zámek Vranov nad Dyji. Hrad Bitov is een staatsburcht, die in de elfde eeuw gebouwd is. Deze hebben we bezocht, maar eenmaal boven had ik er toch andere gedachten bij en viel het mij een beetje tegen. Het komt misschien ook, omdat grote delen in de steigers stonden en een renovatie gaande was.
Hrad Bitov
Ik had het al over een natuurlijke grens tussen Tsjechië en Oostenrijk, maar in het verleden hebben we er nog één gekend. Het was de onnatuurlijke grens, die de Oostbloklanden hadden omgeven, het IJzeren Gordijn. Bij het plaatsje Čižov is daarvoor een museum ingericht ter herinnering aan dit tijdperk. We zagen er een uitkijkpost voor de grenswachten, meerdere bunkers en het hek van prikkeldraad.
Het IJzeren Gordijn
Door de verschillende bezoekjes zijn we wederom niet toegekomen aan Znojmo. We willen toch een beetje op tijd terug zijn, want 30 april is de dag van de heksenverbranding, of “Páleni Čarodějnic”. Op tijd zijn we gaan eten en terwijl we nog aan de koffie zitten, begint de kerk om 19.00 uur haar klokken te luiden en is een muziekkorps te horen. Niet wetend hoe laat het spektakel zou beginnen is het voor ons reden op pad te gaan. Vanmorgen had ik me al laten vertellen waar de verbranding zich zou afspelen, dus konden we de plek snel vinden. Vrij snel kwam de muziek aangemarcheerd, majorettes voorop en het korps erachter. Enkele honderden mensen, jong en oud, liepen achter de muziek aan. De kinderen liepen met lampionnen en veel hadden er de puntmuts van de heks op en waren mooi verkleed.
In optocht achter de muziek aan
Aangekomen op het feestterrein staat er een grote brandstapel met bovenin de heks. Er staat ook een biertap en er zijn meerdere tentjes waar etenswaren gekocht kunnen worden. Bovendien is er live muziek, zodat het feest kan losbarsten. De fik wordt in de stapel gestoken en applaus klinkt als de heks wordt vernietigd door het vuur. Op het moment dat ik dit stukje schrijf (22.00 uur) hoor ik achter mij vuurwerk en kan ik er vanuit mijn kamer nog van genieten.
De heks in brand
Morgen is weer een nieuwe dag en is het 1 mei, oftewel voor de Tsjechen een vrije dag en dat komt voor velen goed uit na deze heerlijk vochtige avond.
Zondag 30 april. “Langs de Dyji en het IJzeren Gordijn”
Als ik op vandaag terugkijk is het een prachtige lentedag geweest. Een tripje langs de rivier de Dyje geeft ontzettend veel moois te zien. Niet voor niets kreeg het de naam van Nationaal Park Dyje – dal, of Národni park Podyji. Feitelijk vormt de Dyje een soort natuurlijke grens tussen Tsjechië en Oostenrijk. De diepliggende stroom van de rivier en de omringende steile rotsformaties zijn uitzonderlijk waardevolle natuurmonumenten. Bovendien vinden we er tal van bezienswaardigheden, waaronder meerdere ruïnes van oude burchten en enkele prachtige kastelen, die hoog boven de rivier een plek op de rotsen hebben gekregen, zoals hrad Bitov en zámek Vranov nad Dyji. Hrad Bitov is een staatsburcht, die in de elfde eeuw gebouwd is. Deze hebben we bezocht, maar eenmaal boven had ik er toch andere gedachten bij en viel het mij een beetje tegen. Het komt misschien ook, omdat grote delen in de steigers stonden en een renovatie gaande was.
Hrad Bitov
Ik had het al over een natuurlijke grens tussen Tsjechië en Oostenrijk, maar in het verleden hebben we er nog één gekend. Het was de onnatuurlijke grens, die de Oostbloklanden hadden omgeven, het IJzeren Gordijn. Bij het plaatsje Čižov is daarvoor een museum ingericht ter herinnering aan dit tijdperk. We zagen er een uitkijkpost voor de grenswachten, meerdere bunkers en het hek van prikkeldraad.
Het IJzeren Gordijn
Door de verschillende bezoekjes zijn we wederom niet toegekomen aan Znojmo. We willen toch een beetje op tijd terug zijn, want 30 april is de dag van de heksenverbranding, of “Páleni Čarodějnic”. Op tijd zijn we gaan eten en terwijl we nog aan de koffie zitten, begint de kerk om 19.00 uur haar klokken te luiden en is een muziekkorps te horen. Niet wetend hoe laat het spektakel zou beginnen is het voor ons reden op pad te gaan. Vanmorgen had ik me al laten vertellen waar de verbranding zich zou afspelen, dus konden we de plek snel vinden. Vrij snel kwam de muziek aangemarcheerd, majorettes voorop en het korps erachter. Enkele honderden mensen, jong en oud, liepen achter de muziek aan. De kinderen liepen met lampionnen en veel hadden er de puntmuts van de heks op en waren mooi verkleed.
In optocht achter de muziek aan
Aangekomen op het feestterrein staat er een grote brandstapel met bovenin de heks. Er staat ook een biertap en er zijn meerdere tentjes waar etenswaren gekocht kunnen worden. Bovendien is er live muziek, zodat het feest kan losbarsten. De fik wordt in de stapel gestoken en applaus klinkt als de heks wordt vernietigd door het vuur. Op het moment dat ik dit stukje schrijf (22.00 uur) hoor ik achter mij vuurwerk en kan ik er vanuit mijn kamer nog van genieten.
De heks in brand
Morgen is weer een nieuwe dag en is het 1 mei, oftewel voor de Tsjechen een vrije dag en dat komt voor velen goed uit na deze heerlijk vochtige avond.