Rondreizen Tsjechië 2017

[Bedrich]

Een goede reis en misschien ten overvloede "wees voorzichtig" i.v.m. eventuele gladheid!! Heb jij winterbanden onder de Peugeot? Laat Marja in ieder geval de dennennaalden uit de rug plukken want dan ga je minder stekelig op pad. Wees lief voor Truus. Je zult zien dat het een positieve uitwerking heeft op het vervolg van jullie reis. Trouwens Ad, jij komt met een nieuwtje voor mij. Nooit geweten dat karpers gek zijn op parende kikkers .

 

[Ad Verschoor]

Vakantiedagboek 2017.1

Woensdag 26 april. “Op weg naar wintersport ? ”

Deze woensdag van de reis van Frantiskovy Lazne naar Dacice wordt er één om niet zo heel snel te vergeten. Na de auto geladen te hebben, wilden we ons verblijf in het pension afrekenen, maar betalen mochten we pas als we het ontbijt genuttigd hebben. Rond de klok van 9.00 uur zijn we weggereden met natte sneeuw. Onderweg werd het echter steeds vervelender en begon het in grote vlokken neer te dalen. Later zou blijken dat door al het opspattend vocht de auto aardig schoon geworden is na alle dolle avonturen in het bos. Het voortdurend slechte zicht door neerslag zorgt er tevens voor dat je behoorlijk moe wordt in de ogen. Over een afstand van 300 kilometer continue letten op enerzijds de diepliggende berm en anderzijds tegemoetkomend verkeer, leidde tot een bijna botsing met een vangrail. Gelukkig liep het allemaal goed af en zijn we even voor 17.00 uur veilig aangekomen in motel Dacice (www.moteldacice.cz).


"Het sneeuwt, het sneeuwt, het sneeuwt, het tikt tegen de ruiten
De kniezers blijven thuis, maar wij, wij gaan naar buiten"

We hebben natuurlijk nog wel wat gedaan, maar toch met wat tegenslag. We konden het kasteel in Zinkovy alleen maar van afstand een beetje zien tussen de bomen door, want verder was het terrein afgesloten. In Horazd’ovice lag het plein volledig overhoop om opnieuw aangelegd te gaan worden. Jullie begrijpen dat het er één grote blubberzooi was. Uiteindelijk bleek het kasteel Rabi in deze tijd van het jaar alleen in de weekends geopend. Er liepen een paar, mijns inziens, Belgische jongeren die een afspraak voor een bezoek hadden gemaakt en ik mocht me wel aansluiten. Ik heb deze uitermate vriendelijke geste afgeslagen, want Marja bleef met dit weer toch liever in de auto. Zelf heb ik een rondje om de burcht gedaan.


De burcht Rabi

Ongeveer een uur hebben we nog doorgebracht in Pisek. Wat een prachtige stad is het toch. Ik heb er de nodige foto’s gemaakt en kom hier later in mijn beschrijvingen ruimschoots op terug. Een bekende plek is de Kamenny Most, of stenen brug. Zowel van de wandeling in Rabi, als na de wandeling in Pisek kwam ik doorweekt en koud terug bij de auto. Heerlijk is het dan om de kachel even lekker op te stoken.


De stenen brug in Pisek

Thuisgekomen in Dacice, dus hebben we maar even de weersvoorspellingen bekeken voor de komende periode en die laten weinig goeds zien. Mogelijk dat we hier toch ons programma op gaan aanpassen. We beginnen om morgen een halfuurtje later te gaan ontbijten en wat meer rust te nemen.

 

[cor]

zou het niet leuker zijn om van dag tot dag te bekijken ,wat gaan we doen vandaag????????????????

 

[cor]

tijdens mijn reizen door azie hebben we dat zo gedaan wel een grote lijn uitgezet.dat beviel prima.allemaal met openbaar vervoer.was het leuk dan bleef je langer.was het niks volgene dag weer verder.

 

[Ad Verschoor]

Cor, ik ben gedurende de winterperiode bezig onze reizen vooruit te plannen. Ik heb daarbij te maken met enige beperkingen van mijn vrouw, zodat ik de auto dichtbij de te bezoeken plek wil hebben. De wijze waarop wij nu door dit mooie land reizen bevalt ons uitstekend en bij slecht weer of een andere calamiteit kan er ook wel eens iets tegen zitten. Soms kan dan zelfs vermoeidheid een rol gaan spelen en passen we het programma aan om het tijdens een latere reis alsnog op te pakken. De lijn die wij uitzetten is 5-6 nachten verblijf in een pension en een dagprogramma in de regio rond onze verblijfplaats. De manier waarop jij reist lijkt me overigens heel erg leuk en wens je voor straks een fantastische rondreis.

 

[hgmw]

Wel jammer dat het weer zo tegenzit, ik hoop dat het gauw de goede kant uit gaat!
In elk geval lijkt de temperatuur toch wat omhoog te gaan volgende week.

 

[Ad Verschoor]

Vakantiedagboek 2017.1

Donderdag 27 april. “In de buurt rond Dacice ”

Wat hebben wij heerlijk geslapen en zelfs zodanig dat ik om 7.00 uur mijn ogen nog niet open had. Dit is toch wel een ongekende situatie voor mij. Gelukkig was ik direct weer klaar wakker en actief. We hebben er een rustige dag van gemaakt en een ommetje gemaakt van hooguit 70 kilometer. Ongekend wat je toch allemaal nog tegenkomt. We reden voortdurend door besneeuwde bossen en velden op een hoogt van rond 700 meter. En dan is er het kleine plaatsje Cesky Rudolec waar we een vervallen kasteel zien staan, waarvan de toren is gerestaureerd, alsmede alle bijgebouwen. De laatste zijn omgebouwd in hotels en restaurants. Zeer opmerkelijk om zo’n kasteel te zien, waarin overigens wel activiteiten plaatsvinden, zoals spooktochten en dergelijke. Achter de kozijnen zijn spoken en draken zichtbaar aanwezig.

Zámek Český Rudolec

Niet zo vreemd in dit landschap is het, dat we langs verschillende skigelegenheden komen. De plaats Nová Bystřice is niet geweldig, maar die troosteloze aanblik kan toch ook wel een beetje met hat weer te maken te hebben. Het valt op dat de wegen heel goed zijn en dan opeens is daar de Kerk van de Heilige Geest bij het gehucht Klaster. Hij staat er zomaar in het veld heel erg trots te zijn. Dichtbij blijkt dat hij wel wat onderhoud verdient.

De Kerk van de Heilige Geest in Klaster

We gaan nog wat dieper de heuvels en bossen in, want het hrad Landstejn wordt op borden goed aangegeven. Aangekomen is het een opgeknapte ruïne, of zo jullie willen een burcht. Waar we de auto parkeren worden bomen gekapt en verzaagd, waarschijnlijk om een beter zicht op de burcht te krijgen. Ik loop alleen naar boven en een deur blijkt open, zodat ik naar binnen kan. Alle hoeken en gaten van de burcht heb ik gezien en terwijl ik naar buiten wil gaan, komt de burchtvrouw binnen. Zij hielp mee met het kappen van de bomen. Haar gezicht toont verbazing van mijn aanwezigheid en zij zegt tegen mij dat de burcht gesloten is. Ik kan niet anders reageren dan met “Okay, maar de deur stond open en toch bedankt daarvoor”.

Hrad Landstejn

Verderop, wanneer we dit landschap verlaten, komen we aan in de plaats Slavonice. Het ligt op slechts luttele kilometers van de Oostenrijkse grens. Ik raad iedereen die in deze buurt komt aan, om deze plaats te bezoeken. Het heeft een mooi oud centrum, waarbij veel huizen beschilderd zijn. Aan het plein, in de zomermaanden, zijn gezellige terrasjes opgesteld. Jammer is het, dat auto’s onbelemmerd op het plein mogen komen. De toren, die met zijn kerk tussen woningen is geplaatst, vormt het gezicht van Slavonice.

Het plein in Slavonice

Het is 14.30 uur wanneer we terug zijn bij het motel Dacice. Tijd voor rust en indien gewenst voor een middagdutje.

 

[Bedrich]

Complimenten voor weer een mooi verslag, Ad. Wat een bijzondere gebouwen en kastelen in Tsjechië. Veelal heel erg mooi, maar soms ernstig vervallen. Op deze koningsdag waren jullie overigens toch wel in het oranje gekleed en hebben jullie op de (oranje) "vuvuzela" het Wilhelmus geblazen, ten teken dat jullie uit Nederland komen en ons koningshuis een zeer warm hart toedragen? :topat zal onze Willem Alexander zeer op prijs stellen en misschien vertaalt zich dit later in het verkrijgen van een lintje of zelfs twee lintjes.

 

[Ad Verschoor]

Vakantiedagboek 2017.1

Vrijdag 28 april. “Genoten van een orgelconcert ”

Het is 6.00 uur in de morgen, dat ik de ogen open na weer een nachtrit gemaakt te hebben door dromenland. Dit land liet beelden zien van het mooist zonnige Tsjechië dat ik ooit had meegemaakt. De waarheid was een hele andere, want buiten zag ik enige sneeuw op de aardkloot liggen. We laten ons er niet door ontmoedigen en zijn vrolijk op pad gegaan voor weer een nieuw avontuur. We rijden door Trebic, dat we deze keer niet bezoeken, omdat we hier vorig jaar nog zijn geweest. Wel zoeken we de Albert even op om de voorraden zoutjes, sinas en Birell aan te vullen. De flessenautomaat ging stuk, maar gelukkig kwam een medewerker die begreep dat er iets mis was. Ik hoefde ik dus niets uit te leggen, want dan ontstaat er meestal wel enige spraakverwarring. De statiegeldbonnetjes kwamen er alsnog uit. In Náměst nad Oslavou gaan we naar het kasteel waar een medewerker de straat aanveegt en laat weten dat het kasteel gesloten is. Binnenplaats en park zijn vrij te bezichtigen. Wat ik jullie vandaag wil laten zien is de plaatselijke Johannes de Doperkerk, die in het centrum staat. De foto heb ik genomen vanaf de barokke brug over de rivier Oslavou, waarop zo’n 20 beelden van heiligen te zien zijn. Twee ervan zijn op de foto nog zichtbaar.

Johannes de Doperkerk

De auto heb ik geparkeerd op het plein voor de kerk en als we naar binnen willen blijkt de intree geblokkeerd door een traliehek. Een spleet in de gordijnen geeft nog enig zicht op het interieur. Hoorbaar is het orgel, waarop een organist bekende muziek speelt. Buiten gekomen staat er een jongetje, die ons gebaard mee te gaan. Hij weet een ingang om de kerk binnen te komen. We moeten hiervoor een trap op en boven gekomen zien we best wel een mooie kerk. We zien echter ook het orgel met daaraan de organist, dat een jongen blijkt van hooguit 12 jaar. Hij vervolgt zijn onnavolgbaar concert met (voor orgel ingewijden) Toccata’s van Guilmant en Widor, alsmede het over bekende Cantilène van Rheinberger. Ik moet zeggen dat ik door het spel van deze jongen aardig onder de indruk was. Het was een genot om te zien en te luisteren. Misschien was het ook hun bedoeling, maar we hebben toch wat kronen achter gelaten.

Een professioneel organist met zijn vriendjes

Onze dagtrip brengt ons naar Jaroměřice nad Rokytnou, waarvan bekend is dat er een mooi barokslot te vinden is. Een zeer hulpvaardige mevrouw van de “I”nformatie prijst haar stad aan op een uiterst enthousiaste wijze. Vervelend vind ze ons te moeten zeggen, dat het kasteel pas in mei wordt opengesteld voor bezoekers. Ze haalt alles uit de kast om zoveel mogelijk te laten zien van wat wel in de omgeving bezocht kan worden.

Zámek Jaroměřice nad Rokytnou

Morgen nemen we een beetje rust en vieren we onze 47ste trouwdag. Telč ligt maar op een paar kilometer van hier en daar wordt morgen de jaarmarkt gehouden. Ik ga hier maar eventjes op koffie met wat lekkers trakteren. Bovendien kennen we er uit andere jaren nog een kiosk met heerlijk ijs.

 

[cor]

ad en echtgenote gefeliciteerd met jullie trouwdag

 

[hgmw]

Ad en Marja, van harte gefeliciteerd met jullie trouwdag

 

[Pelhřimov]

Ad en Marja, van harte gefeliciteerd met jullie 47e huwelijksdag en maak er een mooie dag van

 

[elske]

Ad en Marja, geniet van jullie dag

 

[dennuzzz]

Gefeliciteerd ad en marja zoveel jaar bij elkaar!

 

[wereldreiziger]

Gefeliciteerd

 

[henniekootstradekiel]

Ad en Marja van harte gefeliciteerd en maak er een mooie dag van

 

[Bedrich]

Allereerst de felicitaties aan jullie beiden i.v.m. die 47 jaren huwelijksgenot. Volhouden hè. Jullie hebben bijna de halve eeuw bereikt. Als Ad niet te veel naar de Tsjechische dames lonkt, moet het lukken. Geweldig, hetgeen jullie meemaakten bij die Johannes de Doperkerk. De Toccata van Widor en de Cantilène van Rheinberger zijn prachtig en dat je dit bij toeval mag meemaken is natuurlijk fantastisch. Heel leuk ook dat de organist dan een jongere tiener blijkt te zijn.
Voor vandaag een heel fijne trouwdag gewenst en ga je te buiten aan de culinaire delicatessen van de Tsjechische keuken.
Laat de kronen maar eens flink rollen. Veel plezier en eet en drink smakelijk!!!

 

[bruinh]

Ad en Marja van harte gefeliciteerd met jullie 47e trouwdag, op naar de 50, gr. Hans en Nelly.

 

[Graltena]

Gefeliciteerd met jullie trouwdag!

 

[Ad Verschoor]

Vakantiedagboek 2017.1

Zaterdag 29 april. “Vandaag het zonnetje in huis en buiten ”

Wat moet je schrijven op een feestelijke dag als deze. Wel, ik heb het verstopt in mijn aanhef. Uiteraard wil ik iedereen die ons nog meer geluk toewensen en feliciteren, mede namens Marja, hartelijk bedanken. Zonnig was het best wel vandaag en het lijkt erop dat we er morgen een herhaling van krijgen. Helaas heb ik moeten vaststellen dat de karpers in de vijver onder ons balkonnetje zich (nog) niet hebben laten zien. Waarschijnlijk zijn ze, tijdens de winter, in huis gehaald voor in het aquarium. Aan het ergste van rond de Kerst wil ik natuurlijk niet denken. Wel blijven wij nu met een overschot aan allerlei lekkers zitten. De jaarmarkt, die vandaag gehouden zou worden in Telč, blijkt niet meer te zijn dan een kleine hobby- en boerenmarkt. Het laat weer eens overduidelijk zien, dat je niet alles van deze schrijver moet geloven. Deze ongelooflijke fouten vraag ik jullie hem niet aan te rekenen.

De “Jaarmarkt” op het plein in Telč

De markt wordt gehouden op het Náměsti Zachriáše z Hradce, dat wordt omringd door schilderachtige koopmanshuizen met versierde gevels en een arcaden-galerij. Nu we hier weer zijn valt mij op dat sommige huizen een opknapbeurt nodig hebben, omdat anders de mooiste muurschilderingen verloren zullen gaan. In een Cukrarna , wat we in Nederland lunchroom cq. koffieshop noemen, nuttigen wij wat wij echt nodig hebben een kopje koffie. De markt waarvoor we gekomen zijn trekt toch nog aardig wat volk en de Bramboracky (wat een nare lucht toch) vind gretig aftrek. Zeer interessant vind ik het werk van een houtkunstenaar die met een kettingzaag de mooiste beelden uit boomstammen schept tot een waar kunstwerk.

Een houtkunstenaar aan het werk

Vreemd, maar een wandeling door het park van het kasteel waren we tot dusver nooit aan toe gekomen, dat hebben we vandaag gedaan. We zien er hele oude bomen, die men probeert met allerlei chirurgische ingrepen, in leven te houden. Een uitgestrekt meer (“Stěpnický Rybnik”) zorgt ervoor dat het stadspanorama iets groots wordt. Een ware skyline voltrekt zich aan de ogen. Niet vreemd dat zo’n stad behoort tot “Unesco’s” culturele erfgoederen van de wereld.

De skyline van Telč

Na nog even een terrasje gepikt te hebben, komen we halverwege de middag terug op ons honk. Na een dutje, een heerlijk diner en de opmaak van weer een verslag van de dag, wacht ons morgen een tochtje langs het voormalig ijzeren gordijn.