Rondreizen Tsjechië 2017

[Ad Verschoor]

Vakantiedagboek 2017.1

Zondag 30 april. “Langs de Dyji en het IJzeren Gordijn”

Als ik op vandaag terugkijk is het een prachtige lentedag geweest. Een tripje langs de rivier de Dyje geeft ontzettend veel moois te zien. Niet voor niets kreeg het de naam van Nationaal Park Dyje – dal, of Národni park Podyji. Feitelijk vormt de Dyje een soort natuurlijke grens tussen Tsjechië en Oostenrijk. De diepliggende stroom van de rivier en de omringende steile rotsformaties zijn uitzonderlijk waardevolle natuurmonumenten. Bovendien vinden we er tal van bezienswaardigheden, waaronder meerdere ruïnes van oude burchten en enkele prachtige kastelen, die hoog boven de rivier een plek op de rotsen hebben gekregen, zoals hrad Bitov en zámek Vranov nad Dyji. Hrad Bitov is een staatsburcht, die in de elfde eeuw gebouwd is. Deze hebben we bezocht, maar eenmaal boven had ik er toch andere gedachten bij en viel het mij een beetje tegen. Het komt misschien ook, omdat grote delen in de steigers stonden en een renovatie gaande was.


Hrad Bitov

Ik had het al over een natuurlijke grens tussen Tsjechië en Oostenrijk, maar in het verleden hebben we er nog één gekend. Het was de onnatuurlijke grens, die de Oostbloklanden hadden omgeven, het IJzeren Gordijn. Bij het plaatsje Čižov is daarvoor een museum ingericht ter herinnering aan dit tijdperk. We zagen er een uitkijkpost voor de grenswachten, meerdere bunkers en het hek van prikkeldraad.


Het IJzeren Gordijn

Door de verschillende bezoekjes zijn we wederom niet toegekomen aan Znojmo. We willen toch een beetje op tijd terug zijn, want 30 april is de dag van de heksenverbranding, of “Páleni Čarodějnic”. Op tijd zijn we gaan eten en terwijl we nog aan de koffie zitten, begint de kerk om 19.00 uur haar klokken te luiden en is een muziekkorps te horen. Niet wetend hoe laat het spektakel zou beginnen is het voor ons reden op pad te gaan. Vanmorgen had ik me al laten vertellen waar de verbranding zich zou afspelen, dus konden we de plek snel vinden. Vrij snel kwam de muziek aangemarcheerd, majorettes voorop en het korps erachter. Enkele honderden mensen, jong en oud, liepen achter de muziek aan. De kinderen liepen met lampionnen en veel hadden er de puntmuts van de heks op en waren mooi verkleed.


In optocht achter de muziek aan

Aangekomen op het feestterrein staat er een grote brandstapel met bovenin de heks. Er staat ook een biertap en er zijn meerdere tentjes waar etenswaren gekocht kunnen worden. Bovendien is er live muziek, zodat het feest kan losbarsten. De fik wordt in de stapel gestoken en applaus klinkt als de heks wordt vernietigd door het vuur. Op het moment dat ik dit stukje schrijf (22.00 uur) hoor ik achter mij vuurwerk en kan ik er vanuit mijn kamer nog van genieten.


De heks in brand

Morgen is weer een nieuwe dag en is het 1 mei, oftewel voor de Tsjechen een vrije dag en dat komt voor velen goed uit na deze heerlijk vochtige avond.

 

[ave271]

Dank je wel Ad,voor de mooie verhalen en plaatjes. ♥

 

[Ad Verschoor]

Vakantiedagboek 2017.1

Maandag 1 mei. “Het is rood en staat in het water”

De laatste dag in dit gebied en ik heb het gevoel er nogmaals terug te komen. Het motel Dacice bevalt uitstekend en is bovendien heel goedkoop. De streek, de plaatsen, de natuur en de bezienswaardigheden blijven boeien en we zijn er nog niet op uitgekeken. Laatst hadden we het erover, dat we nog nooit wild waren tegengekomen, terwijl we door de jaren heen toch heel wat hebben gezien en vele kilometers hebben afgelegd. Tot vanmorgen! Plotseling steken er voor onze auto vijf herten de weg over. Wow, wat is dat genieten en wat zijn we er door verrast. De herten overigens ook, want even verderop bleven ze die rare Hollanders nog een poosje aanstaren. Een aantal heb ik op foto kunnen vastleggen.


Hertjes, die verrast zijn om Hollanders te zien

Het overkwam ons allemaal op een plek even voor Pluhuv Zdár, een plaatsje ten westen van Jindrichuv Hradec. We zien er niet alleen de hertjes, maar ook nog een eenvoudig kasteel. Veel leuker wordt het, wanneer we terechtkomen in Cervena Lhota. Er bevindt zich hier een waterburcht. Als we aankomen staan rechts een heer ons te wenken om de auto te parkeren en links staan meisjes, die hetzelfde gebaar maken. Ik kies voor de meisjes, omdat deze plaats nog iets dichterbij is ook en ze een vriendelijke uitstraling hebben. Het is nog maar een heel kort stukje lopen naar de burcht, die volledig rood gekleurd is en op een rots in het water is gebouwd. Via een oude stenen brug kunnen we de burcht bereiken. Een roeiboot kan gehuurd worden om rond de burcht te varen. Niet vreemd dat het, op een voor Tsjechen vrije dag, best wel druk is. In het kasteelrestaurant drinken we een kopje koffie.


Cervena Lhota rood en in het water

Vanaf hier rijden we voorbij Pelhrimov, dat overigens voor een bezoek op mijn programma stond. Lichamelijk ongemak bij mijn partner zorgt ervoor dat we dit programma wat inperken en we rijden in de vaart der volkeren naar het bedevaartsoord Křemešnik, even ten oosten van Pelhrimov. Het ligt middenin de bossen op een hoogte van 765 meter en is een van de hoogste plekken in deze streek. Ik heb er zelfs nog wat sneeuwballen gegooid en dat op 1 mei. Het is een bezoekje meer dan waard, maar laat je niet in verwarring brengen door de eerste de beste parkeerplaats. Deze ligt vrij ver van het oord af en dan volgt een aardige klim. Ik ben zo vrij geweest door te rijden en dan bevinden zich bij het aanwezige hotel nog parkeerplaatsen op nog slechts enkele meters van het complex.


Het bedevaartsoord Křemešnik

De laatste tussenstop is een renaissancistisch jachtkasteel uit de 16e eeuw. Het is te vinden in Roštejn, behorend tot de gemeente Telč. In 1915 was de burcht uitgebrand door een blikseminslag. In de jaren zestig is hij stapsgewijs gerenoveerd en in 1969 voor publiek opengesteld. De burcht wordt gedomineerd door een 53 meter hoge toren, vanwaar men een mooi uitzicht heeft op de omgeving.


Burcht Roštejn

Morgen reizen we af naar Dolni Brusnice en het onder forumleden bekende hotel Pod Zvicinou. We kijken ernaar uit en wachten af hoe het weer zich gaat ontwikkelen. De laatste weerberichten van Kuurgast laten nog een staartje winterse buien zien.

 

[elske]

Misschien komen we jullie zaterdag wel tegen!

 

[Ad Verschoor]

Misschien komen we jullie zaterdag wel tegen!

Dat kan niet anders zijn dan op het lentefeest bij Nancy. We zouden dat wel heel leuk vinden.

 

[wereldreiziger]

Goede reis vandaag naar onze regio...
Op dit moment, dinsdagochtend regent het bij ons en is het buiten 3 graden, nog iets kouder en er kan inderdaad weer sneeuw vallen.

 

[Ad Verschoor]

Vakantiedagboek 2017.1

Dinsdag 2 mei. “We zoeken het allemaal wat hoger op”

Niet alleen zijn we vandaag van Zuid naar Noord vertrokken, maar we zoeken het in de komende dagen allemaal wat hogerop in het gebied van het Reuzengebergte. Redelijk op tijd zijn we vanuit Dacice vertrokken en gedurende de tocht is het droog gebleven. Zo veel mogelijk heb ik de snelwegen vermeden. In Haclickuv Brod hebben we de Albert hypermarkt opgezocht om wat boodschappen te doen. Enige kilometers voor Caslav en Kutna Hora had ik het zámek Žleby in mijn papieren staan om te bezoeken. Verrast was ik door dit kasteel, want ik had niet verwacht zo’n mooi exemplaar aan te treffen. In het bijbehorende park moet nog een kleine dierentuin zijn, maar die heb ik niet kunnen vinden.


Zámek Žleby

Direct na Kutna Hora komen we in een file te staan en later blijkt dat een vrachtwagen op de weg omgeslagen is. Agenten regelen het verkeer, want een baan is nog beschikbaar. In Novy Bydzov hebben we op een terrasje wat gedronken en geprobeerd bij te komen van het toch wel enerverend ritje. Na nog wat boodschappen te hebben gedaan in Dvur Kralove nad Labem zijn we doorgereden naar ons slaapverblijf voor de komende dagen, het hotel Pod Zvicinou (www.hotelpodzvicinou.cz) in Dolni Brusnice.


Hotel pod Zvicinou

Het is een optrekje waar we ons niet hoeven te vervelen met een riant uitzicht. Voor ons is dit al enkele jaren een genot om te zien. Zaterdag hopen we hier nog wat landgenoten te treffen, tijdens de opening van het toeristenseizoen ook wel het Lentefeest genoemd.


Ons uitzicht vanaf de berg, waarop het hotel staat

Ik heb het deze dag kort gehouden, want de 228 kilometer over voornamelijk landweggetjes gaat je toch niet in de koude kleren zitten. Het bed wordt deze avond op tijd opgezocht op weg naar weer een nieuwe dag.

 

[Bedrich]

Nog even terugkomend op de maandag. Hopelijk zijn de lichamelijke ongemakken van Marja voorbij, want Ad, je weet dat emotionele zaken zich vaak vertalen in fysieke problemen. Waarschijnlijk is Marja, met wie je (zoals jij recentelijk zo trots meldde) reeds 47 jaren bent gehuwd, misselijk geworden van jouw geflirt met die meisjes met hun vriendelijke uitstraling . Katerina en ik hebben ons hier erg over opgewonden en kregen medelijden met jouw "partner". We bemerkten al enige afstand tussen jullie beiden nu Marja haar meisjesnaam (geboortenaam) bezigt. Hopelijk komt alles weer goed tussen jullie en laat jij je niet langer ver- c.q. afleiden door de dames, want dan komt er wellicht een voortijdig einde aan jullie reis :stom:en moeten wij de fraaie verslagen over mooi Tsjechië missen. Misschien komt dit wat bemoeizuchtig over, maar wij hopen mee te maken dat jullie de gouden huwelijksdag gaan vieren. Jullie huidig slaapverblijf leent zich overigens uitstekend voor romantische "diners ensemble" e.d. Ad, inmiddels hebben we jou een beetje leren kennen via dit communicatiemiddel en hebben er hoop op dat het goed gaat komen, maar laat je niet weer zo gaan. Het komt jullie beider gezondheid ten goede, als jij je wat meer focust op jouw echtgenote . Een prettig verblijf in hotel/restaurant Pod Zvicinou gewenst!

 

[Ad Verschoor]

Ha, ha, mijn zwager klapt nu toch wel erg uit de school. Niet teveel makker, want dan kom ik met mijn verhalen nog in de hospoda (kroegpraat) terecht. Maar met ons komt het verder allemaal wel goed

 

[Ad Verschoor]

Vakantiedagboek 2017.1

Woensdag 3 mei. “Een hoge en spannende dag”

Het was deze dag niet alleen hoog, maar ook spannend. Hoog, omdat we het Reuzengebergte zijn ingetrokken. De bergen ten oosten van Trutnov zijn op deze woensdag onze prooi geworden. Spannend is het ook geweest, want nog voor we maar één bezoekje hadden afgelegd, krijgen we een kleine aanrijding. In een moment van onoplettendheid schuur ik rond 11.00 uur langs een bestelbusje. Een klein zoentje veroorzaakt aan mijn auto wat schade en heel weinig aan de andere auto. Wel even politie erbij. Het gesprek met hen verloopt eigenlijk heel humoristisch, omdat ze alleen het Tsjechisch machtig zijn. De politionele taak wordt zeer professioneel aangepakt, waarbij zelfs situatiefoto’s worden gemaakt en letterlijk alles wordt vastgelegd door een agent. De ander heeft in de politiewagen de gesprekken met betrokkenen. Het stellen van de schuldvraag was daarbij een formaliteit, omdat ik direct alle schuld op mij nam. Gevolg was dat ik ongeveer 36 euro (1000 Tsjechische kronen) moest betalen. Volgens de agent was dit geen boete, maar een vast bedrag bij tussenkomst door de politie. Alle schadeformulieren werden netjes ingevuld en van stempels voorzien en vanzelfsprekend moest er geblazen worden. Na ongeveer anderhalf uur, want zolang duurde dit akkefietje toch wel, konden we onze reis voortzetten. We komen uit in Police nad Metuji waar we eerst, hoe kan het anders, de VVV opzoeken voor folders en een stadsplattegrond. Zij is gevestigd in het cultuurhuis, dat op het plein te vinden is. Er tegenover staat het raadhuis met een opvallende toren. Op een terrasje drinken wij even een kopje koffie om het spannende deel van deze dag van ons af te werpen.


Het raadhuis in Police nad Metuji

Op weg naar Broumov en de Braunauer Region zijn er nogal wat omleidingen door wegaanleg en onderhoudswerkzaamheden. Het maakt het zoeken naar de rotspartij, of Broumovske Skaly, vanaf Hlavňov moeilijk en uiteindelijk zelfs onvindbaar. We geven het op en gaan kijken in Broumov zelf. Heel mooi is het Benedictijnerklooster uit de 14e eeuw.


Klooster Broumov

Tenslotte hebben we nog even gekeken bij de begraafplaats met haar houten Kerk van de maagd Maria. Evenals de volksarchitectuur in de plattelandsgebieden vind ik houten kerken altijd een bijzondere bezienswaardigheid. De moeilijkheidsgraad van deze bouw lijkt me aardig hoog te liggen, want ik sta regelmatig met verbazing te kijken hoe ze dit kunnen realiseren. Een meneer vertelde ons hier dat hij zo’n keer of twintig in Nederland was geweest en dat in Chili een plaats Neu Broumov is terug te vinden. Deze is opgebouwd door ruim 400 plaatsgenoten die in 1875 naar dit land zijn geëmigreerd.


Houten Kerk van de maagd Maria

Via de rotsen bij Adršpach en de plaatsen Trutnov en Hostinné zijn we richting onze tijdelijke verblijfplaats gereden waar heerlijke bedden op ons wachten. Het boeiende aan deze route is dat je even voor Trutnov dan naar beneden rijdt en, volgens mij, wel twintig haarspeldbochten voor de kiezen krijgt. Het geeft me altijd weer een fantastisch gevoel. Deze dag hebben we besloten het even rustig aan te doen en jullie waarschijnlijk morgen weer een verslag kunnen verwachten.

 

[saskia.v.h]

Wat een mooie verslagen maak je Ad.

Jammer zo'n botsje*, het kost zoveel tijd vooral. Die Broumovske Skaly hebben wij ook nog nooit gevonden.



* Als iemand niet snel genoeg optrok bij groen, maande ik mijn vader (als klein kind): Geef hem maar een botsje.

 

[Ad Verschoor]

Vakantiedagboek 2017.1

Donderdag 4 mei. “Een uiterst rustig tussendoortje”

In mijn vorig verslagje liet ik weten over vandaag niet te schrijven, omdat we er een rustig dagje van zouden maken. Geen kilometers maken om Opocno te zien, maar gewoon op ons stekkie blijven. We hebben toch nog een klein ritje van 38 kilometer, uit en thuis, gemaakt. In een land als dit kom je dan altijd nog weer mooie dingen tegen, die, ook al heb je ze al eerder gezien, blijven boeien. Eén ervan is de dam “Les Královstvi”, gebouwd in de jaren 1910 tot 1919, en uitgeroepen tot nationaal monument.


De dam “Les Královstvi” bij Bilá Třemešná

Luttele kilometers verder zien we in het bos bij Hájemstvi een Keltisch leerpark, waar veel kunststukken te bewonderen zijn die voortkomen uit de omliggende natuur. De bossen, waarin we veel bosbessen tegenkomen, strekken zich nog verder uit en plotseling is daar, in het gehucht Kocléřov, een oude kapel met kruisgang. Het blijkt Maria’s bedevaartsoord. Helaas is de kapel afgesloten en eigenlijk wel toe aan wat onderhoud. Een prachtige gedenkplaats zou er kunnen ontstaan.


De toren van de Johannes de Doperkerk in Dvůr Králové nad Labem

We hebben inmiddels de plaats Dvůr Králové nad Labem bereikt. Het is een plaats met ongeveer 16.000 inwoners en staat vooral bekend om zijn dierentuin met safaripark. Die zullen we over enkele dagen nog bezoeken, zodat we ons nu beperken tot het centrum. De auto parkeren we bij de Johannes de Doperkerk en wandelen vandaar naar het T. G. Masarykplein. Hier zien we nogal wat arcades, het raadhuis met een zonneklok, een mooi gebouw van de Tsjechische spaarbank en een Mariazuil.


Het T. G. Masarykplein

De middag hebben we genoten op het terras van ons hotel en nog even een tukkie gedaan. De avond hebben we op mijn laptopje met 13 Nederlanders gekeken naar de nationale dodenherdenking op de Dam.

 

[Bedrich]

Gelukkig geen ernstig ongeval en alleen wat materiële schade. Het kan erger en dit is te repareren. Het was vast niet de schuld van jouw Truus, hè Adriaan? Nu jij mijn ware identiteit, zijnde jouw zwager, hebt onthuld, permiteer ik me mij wat amicaler op te stellen. Aan de volgers van dit vakantiedagboek melden wij (Ad zijn zus Truus en ik) e.e.a. met grote belangstelling te volgen, maar ook bekennen wij blij te zullen zijn wanneer Marja en Ad veilig thuis zijn en over enkele weken weer bij ons komen logeren. Het is geen bijzonder avontuurlijke onderneming, maar toch!! Mooi overigens dat jullie de dodenherdenking op de Dam hebben kunnen volgen. Kent men in Tsjechië, dat in de Tweede Wereldoorlog ook fors getroffen is, ook zoiets als een herdenking van de slachtoffers?

 

[sador]

Heb een aantal jaren terug in Dvůr Králové nad Labem de dierentuin met safaripark bezocht, vond het zeer de moeite waard, het ritje met de open safari bus was ook leuk.

 

[Ad Verschoor]

Kent men in Tsjechië, dat in de Tweede Wereldoorlog ook fors getroffen is, ook zoiets als een herdenking van de slachtoffers?

Heer Bedrich, ik zou dit dus niet weten. Ongetwijfeld heeft een van de forumleden hier antwoord op

 

[ave271]

Ja ook in CZ Herdenking 8.mei

 

[Ad Verschoor]

Vakantiedagboek 2017.1

Vrijdag 5 mei. “Reuze gezellig in het Reuzengebergte”

Vandaag een kort bericht over een dag, die nogal nevelig begon. Dit niet vanwege overmatig drankgebruik, maar het was de realiteit van het weer. De wereld was er behoorlijk klein door, maar gelukkig klaarde het snel op en verliep de ochtend vrolijk met hier en daar zelfs een zonnetje. Na het gebruikelijke en voortreffelijke ontbijt zijn we naar Bernartice gereden om op de koffie te gaan bij Wereldreiziger en haar man. Ze wonen er op een hele leuke stek en willen er volgens mij nooit meer weg. We mogen terugzien op een reuze gezellige visite en bedanken voor de ontvangst. Pas rond het middaguur zijn we weggereden en hebben we een tochtje gedaan door het Reuzengebergte. Veel in dit Nationale park “Krkonošský Národni Park” is gericht op de wintersport, maar het is ook prachtig voor een autoritje door deze natuur. We reden via Žacléř naar Stachelberg. Hier is een museum met een heel groot bunkercomplex, dat nu voor publiek gesloten is.


Langs de weg een bunker als visitekaartje

Na enige tijd bereikten we Janske Lazne. Hier hoopten we met de gondel de berg op te gaan waarop een vlonderpad ligt naar een restaurant. Helaas, de gondel gaat in deze tijd van het jaar alleen in de weekenden naar boven. Slechts de VVV informatie is open om ons dit mee te delen. Een hele mooie bergweg langs Vlcice brengt ons in Hostinné. Als we hier bijna zijn, begint het te hozen en vallen er hagelstenen. De ruitenwissers redden het net om enig zicht te houden en het hotel te bereiken. Wel duurt het een minuut of vijf voor we de auto uit kunnen om enigszins droog binnen te komen.

 

[camyl]

Ja ook in CZ Herdenking 8.mei
Bekijk bijlage 77776

Tot 1992 werd het einde van de Tweede Wereldoorlog, naar Sovjet-model, nog herdacht op 9 mei. Dat zit zo: het Duitse leger gaf zich op 8 mei 1945 vlak voor middernacht over. Nieuws van de overgave bereikte de media in het Westen uiteraard diezelfde dag nog; de Amerikanen verklaarden 8 mei tot het einde van de oorlog.
Omdat de Sovjet-Unie ten oosten van Duitsland lag, duurde het tot 9 mei lokale tijd in Moskou totdat de Duitse militaire overgave officieel een feit was, waardoor Rusland en veel andere Europese landen ten oosten van Duitsland hun dag van overwinning vieren op 9 mei.

Mogelijk heeft deze verschuiving te maken met de toekomst die Tsjechië voor zichzelf ziet, niet in het oosten, maar in het westen, in Europa. Zeker is dat het te maken heeft met het verleden. 8 mei is voor Tsjechië historisch gezien belangrijker dan 9 mei. Tsjechië viert geen Bevrijdingsdag, maar Overwinningsdag. Op 8 mei 1945 eindigde namelijk de Praagse Opstand die vier dagen eerder begonnen was.

 

[Ad Verschoor]

Vakantiedagboek 2017.1

Zaterdag 6 mei. “Toeristisch seizoen Tsjechië geopend””

De hele dag zijn we bij het hotel Pod Zvcinou gebleven en daar was alle reden toe. Met het traditionele Lentefeest werd het toeristisch seizoen 2017 in Tsjechië geopend. Dat wil zeggen dat dit op heel veel plaatsen gevierd wordt met een zeer gevarieerd aanbod van activiteiten. Zo werd bij ons hotel in Dolni Brusnice de kapel van de Mariabron na een grondige renovatie ingewijd door de plaatselijke pastor, Mariusz Robak. Het water uit de Mariabron heeft een specifieke smaak en samen met de gezonde berglucht zou het uw leven enkele jaren verlengen.

Al in de 17e eeuw bewezen de Zweedse soldaten dit. Na heftige gevechten in de 30-jarige oorlog rustten ze uit op de heuvel van Pod Zvičinou, ze wasten hun wonden met water uit de plaatselijke bron en deze wonden genazen wonderbaarlijk snel. Ze geloofden dat dit lag aan het water uit de bron. Een van de soldaten was zo blij dat hij als bedankje een schilderij van Maria achterliet in een boom bij de bron. Vandaar de huidige naam Mariabron.


De kapel van de Mariabron

Een andere legende vertelt dat een blind meisje in het dorp, elke dag de lunch bracht naar de mensen uit het dorp die in het bos aan het werk waren. Bij het voorbijgaan waste ze haar gezicht met het water uit de Mariabron. Niet lang erna kreeg het meisje haar zicht terug. Ongeveer 200 jaar later bouwde ene Jan Hetfleisch uit het nabijgelegen Dolni Brusnice een houten kapel met een beeld van Maria bij de bron. Bezoekers konden zo Maria bedanken voor het helende water. Ook is bekend dat de plek begin 19e eeuw een bedevaartsoord werd. Niet veel later werd de houten kapel vervangen door een stenen kapel, gefinancierd door giften van bekende bezoekers uit Praag. Het aantal bezoekers nam flink in aantal toe en de Mariabron werd een bedevaartsplaats.

Voorafgaand aan de inwijding is een mis opgedragen door de pastor en werden liederen gezongen en gebeden voorgedragen door een jongen, die zichzelf op gitaar begeleidde.


Grote belangstelling voor dit lentefeest

Dat dit feest grote belangstelling heeft vanuit de omgeving, blijkt uit de drukte die ontstond na het middaguur. Voor de kinderen is er een poppentheater, een balspel waarin ze in een ballon zitten, er worden verhalen verteld en allerlei spelen gedaan. In de kolonnade was er een braderie en kon geproefd worden van regionale natuurzuivere hapjes. Op het terras werden drankjes genuttigd, meerdere schapen geschoren en klaargemaakt voor de zomer. Het geheel werd omlijst door een jazzband, die zorgde voor de muzikale noten.


Het scheren van de schapen

Voor mij het leukste was een rondgang langs studenten. Ik werd begeleid door Filip Pýcha, die zo vriendelijk was mij aan te bieden alles te vertalen in het Engels. Iedere student vertelde een stukje geschiedenis van Dvůr Kralové, of over een bekende persoonlijkheid uit de plaats of de omgeving. Zo kwamen bekende namen als Braun en Erben aan me voorbij. Alle studenten waren verkleed in de persoon of geschiedenis, die werd uitgebeeld.


De groep studenten, die zo’n bijzondere rol vervulden deze dag

Leuk te vermelden dat het forumlid Elske er was met haar man Johan en haar tante. Voor ons betekende dit een heel plezierig weerzien met ze na vier jaar. Na de maaltijd en het bekijken van de foto’s wist ik weer waarom dit land en dit hotel Pod Zvicinou van Nancy en Erik zo belangrijk voor ons zijn geworden.

Meer over de geschiedenis etc. is te vinden op: www.hotelpodzvicinou.cz (ook in het Nederlands)

 

[Bedrich]

Ad en Camyl, bedankt voor de stukjes geschiedenis. Altijd mooi om de kennis te kunnen verrijken.