Een prachtige "kronkel"!
Columnsz van Janszen
- Onderwerp starter janszen
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
Wat kunnen mensen toch leuk en mooi schrijven, hier krijg je gewoon een glimlach van op je gezicht!
Wil graag wel weten welke buurten ik moet vermijden in Den Helder.. Komt nou wel heeeeeeel dicht bij huis
:kind:
Wil graag wel weten welke buurten ik moet vermijden in Den Helder.. Komt nou wel heeeeeeel dicht bij huis
:kind:
Heerlijk om te lezen.
Mijn dochter en ik zitten hier met een grote glimlach!
Mijn dochter en ik zitten hier met een grote glimlach!
Dit is echt een verhaal om het bij uit te gieren van de lach.
Hopelijk volgen er meer dus blijf :schrijven:
Groetjes Gerda
Hopelijk volgen er meer dus blijf :schrijven:
Groetjes Gerda
Hoi Arjenne,
Dank voor je reactie. Uhhh, het centrum van Den Helder maar ontwijken, haha Voorheen was dat Julianadorp. We zijn momenteel in Spanje, dus alles veilig momenteel in Den Helder! Groetjes, Liesbeth
Dank voor je reactie. Uhhh, het centrum van Den Helder maar ontwijken, haha Voorheen was dat Julianadorp. We zijn momenteel in Spanje, dus alles veilig momenteel in Den Helder! Groetjes, Liesbeth
Velikonoce
We rijden heerlijk rond in onze cabrio (type tien jaar oud, voorzien van trekhaak en winterbanden), door het prachtige Boheemse woud. Janszen met een pet op van een bekende Nederlandse bouwmarkt - dat zeg ik- en ik, met een in de wind wapperende sjaal, over mijn badhairday kapsel. In ‘t Gooi zou het lijden tot verkeersopstoppingen, maar hier genieten we ongestoord van ons ‘filmsterrenbestaan’.
Het is de week voor Pasen en ondanks het feit dat dit feest dit jaar erg vroeg in het seizoen valt, is het prachtig zonnig weer. We nemen het er even van, want morgen is het over met de pret, er is werk aan de winkel.
Ons huis brokkelt aan de buitenkant langzaam maar zeker af en geeft daarmee te kennen dat het de hoogste tijd is om onderhoud te plegen. We pakken het groots aan. De oude verf en buitenlaag wordt verwijderd, alles wordt geëgaliseerd, opnieuw gestuukt en van een nieuwe kleur voorzien. Jirzi, vriend, buurman en metselaar gaat ons daarbij helpen. Ik zie er naar uit. Niet zo zeer naar het werk, maar naar het ongestoord gluren naar Jirzi. Het is een onschuldige vorm van verliefdheid en mijnheer Janszen heeft dan ook niets te vrezen.
Jirzi, voorzien van een charmante vleug ‘Sean Penn’ is een van die uiterst zeldzame ‘echte’ mensen die volkomen in harmonie is met zijn omgeving en dat maakt hem voor mij zo aantrekkelijk.
Meestal observeer ik hem als hij met de zeis aan de gang gaat. Hij zwaait sierlijk en maakt daarbij vanuit de heupen een gecontroleerde beweging, die Elvis zijn pelvis tot wanhoop gebracht zou hebben, als hij Jirzi had kunnen aanschouwen. En als Jirzi er ook nog eens bij gaat zingen, was diezelfde Elvis nooit bij mama weggegaan, maar had zich stilletjes teruggetrokken met een stapel boterhammen met pindakaas en banaan.
Vergeef het me, ik overdrijf misschien een heel klein beetje…
Mijnheer Janszen heeft voor de restauratie van het huis materiaal besteld bij de nicht van Jirzi, die eigenaresse is van een bouwmarkt in het dichtstbijzijnde stadje.
Diezelfde nicht blijkt een zeer verstandig mens. Ze heeft Hanna (de vrouw van Jirzi) ingefluisterd, dat ze mij moet waarschuwen. Janszen heeft namelijk ook de verf voor het huis uitgezocht, maar zij heeft ernstige twijfels over de kleur en wil mijn mening heel graag horen. Hanna, Janszen en ik gaan dus op pad naar de bouwmarkt en even later kijken we vol interesse naar de kleur rood, die Janszen heeft uitgezocht. Het blijkt van een wel zeer bedenkelijk ‘Kabouter Plop’ gehalte te zijn. De voor mannen nu eenmaal niet te begrijpen taal van vrouwenogen, tilt zich moeiteloos boven ieder andere taal uit. En het is voor ons dames na slechts één uitgewisselde blik, volkomen duidelijk dat deze kleur absoluut ‘not done’ is. Om niet op de tere kabouterziel van Janszen te trappen, manoeuvreren wij hem omslachtig maar met precisie naar een andere, meer acceptabele kleur. We laten Janszen ‘zelf’ kiezen voor een zeer mooi en natuurlijk ossenbloedrood. We complimenteren hem daarbij uitgebreid met zijn zeer goede tweede keuze, de eerste keus had volgens ons duidelijk met een verkeerde lichtval te maken. Terwijl hij de verf in onze cabrio tilt, is een te lang onderdrukt kreetje van Hanna genoeg om samen met de dames in een bulderende lachbui te vervallen. Oi, oi, oi, kreunt Hanna, met de felrode kleurstaal in haar hand. Dat had voor heel veel opzien gezorgd in ons dorp.
Met emmers vol verf arriveren wij bij ons huis, waar Jirzi al druk doende is. Dagenlang zijn we aan het hakken, totdat het werk stil valt. Niet alleen vanwege de Pasen, maar ook omdat het weer omgeslagen is. Er ligt een enorm pak sneeuw en onze lindeboom, opgeleukt met plastic Paaseieren in vrolijke tinten, geeft nog enige kleur aan het buitentafereel, nu ons huis ontdaan van zijn buitenste lagen, de kleur heeft aangenomen van de grauwe grijze lucht.
‘Echt weer om lekker thuis te blijven’ merk ik zo nonchalant mogelijk op, terwijl ik een fles slivovitsj op tafel zet en daarnaast een zelfgeschilderd ei neerleg. Want dat ‘thuisblijven’ is uit puur eigenbelang. Ik verheug me namelijk op een flink pak ransel van Jirzi met de pomlázky.!
We rijden heerlijk rond in onze cabrio (type tien jaar oud, voorzien van trekhaak en winterbanden), door het prachtige Boheemse woud. Janszen met een pet op van een bekende Nederlandse bouwmarkt - dat zeg ik- en ik, met een in de wind wapperende sjaal, over mijn badhairday kapsel. In ‘t Gooi zou het lijden tot verkeersopstoppingen, maar hier genieten we ongestoord van ons ‘filmsterrenbestaan’.
Het is de week voor Pasen en ondanks het feit dat dit feest dit jaar erg vroeg in het seizoen valt, is het prachtig zonnig weer. We nemen het er even van, want morgen is het over met de pret, er is werk aan de winkel.
Ons huis brokkelt aan de buitenkant langzaam maar zeker af en geeft daarmee te kennen dat het de hoogste tijd is om onderhoud te plegen. We pakken het groots aan. De oude verf en buitenlaag wordt verwijderd, alles wordt geëgaliseerd, opnieuw gestuukt en van een nieuwe kleur voorzien. Jirzi, vriend, buurman en metselaar gaat ons daarbij helpen. Ik zie er naar uit. Niet zo zeer naar het werk, maar naar het ongestoord gluren naar Jirzi. Het is een onschuldige vorm van verliefdheid en mijnheer Janszen heeft dan ook niets te vrezen.
Jirzi, voorzien van een charmante vleug ‘Sean Penn’ is een van die uiterst zeldzame ‘echte’ mensen die volkomen in harmonie is met zijn omgeving en dat maakt hem voor mij zo aantrekkelijk.
Meestal observeer ik hem als hij met de zeis aan de gang gaat. Hij zwaait sierlijk en maakt daarbij vanuit de heupen een gecontroleerde beweging, die Elvis zijn pelvis tot wanhoop gebracht zou hebben, als hij Jirzi had kunnen aanschouwen. En als Jirzi er ook nog eens bij gaat zingen, was diezelfde Elvis nooit bij mama weggegaan, maar had zich stilletjes teruggetrokken met een stapel boterhammen met pindakaas en banaan.
Vergeef het me, ik overdrijf misschien een heel klein beetje…
Mijnheer Janszen heeft voor de restauratie van het huis materiaal besteld bij de nicht van Jirzi, die eigenaresse is van een bouwmarkt in het dichtstbijzijnde stadje.
Diezelfde nicht blijkt een zeer verstandig mens. Ze heeft Hanna (de vrouw van Jirzi) ingefluisterd, dat ze mij moet waarschuwen. Janszen heeft namelijk ook de verf voor het huis uitgezocht, maar zij heeft ernstige twijfels over de kleur en wil mijn mening heel graag horen. Hanna, Janszen en ik gaan dus op pad naar de bouwmarkt en even later kijken we vol interesse naar de kleur rood, die Janszen heeft uitgezocht. Het blijkt van een wel zeer bedenkelijk ‘Kabouter Plop’ gehalte te zijn. De voor mannen nu eenmaal niet te begrijpen taal van vrouwenogen, tilt zich moeiteloos boven ieder andere taal uit. En het is voor ons dames na slechts één uitgewisselde blik, volkomen duidelijk dat deze kleur absoluut ‘not done’ is. Om niet op de tere kabouterziel van Janszen te trappen, manoeuvreren wij hem omslachtig maar met precisie naar een andere, meer acceptabele kleur. We laten Janszen ‘zelf’ kiezen voor een zeer mooi en natuurlijk ossenbloedrood. We complimenteren hem daarbij uitgebreid met zijn zeer goede tweede keuze, de eerste keus had volgens ons duidelijk met een verkeerde lichtval te maken. Terwijl hij de verf in onze cabrio tilt, is een te lang onderdrukt kreetje van Hanna genoeg om samen met de dames in een bulderende lachbui te vervallen. Oi, oi, oi, kreunt Hanna, met de felrode kleurstaal in haar hand. Dat had voor heel veel opzien gezorgd in ons dorp.
Met emmers vol verf arriveren wij bij ons huis, waar Jirzi al druk doende is. Dagenlang zijn we aan het hakken, totdat het werk stil valt. Niet alleen vanwege de Pasen, maar ook omdat het weer omgeslagen is. Er ligt een enorm pak sneeuw en onze lindeboom, opgeleukt met plastic Paaseieren in vrolijke tinten, geeft nog enige kleur aan het buitentafereel, nu ons huis ontdaan van zijn buitenste lagen, de kleur heeft aangenomen van de grauwe grijze lucht.
‘Echt weer om lekker thuis te blijven’ merk ik zo nonchalant mogelijk op, terwijl ik een fles slivovitsj op tafel zet en daarnaast een zelfgeschilderd ei neerleg. Want dat ‘thuisblijven’ is uit puur eigenbelang. Ik verheug me namelijk op een flink pak ransel van Jirzi met de pomlázky.!
Lieve Lezers van het forum,
Hartelijke dank voor jullie leuke reacties, dat maakt het schrijven nog leuker!
Fijne Paasdagen, namens de gehele familie Janszen
Hartelijke dank voor jullie leuke reacties, dat maakt het schrijven nog leuker!
Fijne Paasdagen, namens de gehele familie Janszen
char
† In Memoriam
Liesbeth!!!.. ik heb altijd gedacht dat ik een leuk/aardig verhaal kon vertellen...
Maar. jij spant de kroon!!..
Dankjewel, hiervoor!!.... Dus blijven, ...hier op het Forum!... aub!!...
Char.
...
Maar. jij spant de kroon!!..
Dankjewel, hiervoor!!.... Dus blijven, ...hier op het Forum!... aub!!...
Char.
...
Janszen,
Net als Carmiggelt, kijk ik altijd weer uit naar een nieuw verhaal. Het werkt verslavend.
Ik hoop dat je je inspiratie houdt.
Heerlijk!
Net als Carmiggelt, kijk ik altijd weer uit naar een nieuw verhaal. Het werkt verslavend.
Ik hoop dat je je inspiratie houdt.
Heerlijk!
Tabe
† In Memoriam
Ja dames, IK lees de Libelle. En als die binnekomt is het eerste JAN, JANS en de KINDEREN.
De verhalen van Janszen hebben een hoog JJenK gehalte. Fantastisch.
De verhalen van Janszen hebben een hoog JJenK gehalte. Fantastisch.
Ik hoop dat ze dat als een compliment kan opvatten, Tabe.
Je nieuwe column aangepast aan de feestdagen, leuk zo'n verhaal rond deze Tsjechische paastraditie, een traktatie bij onze thuiskomst!janszen schreef:
Gisteren nog "een pak rammel" gehad van onze alleraardigste buurman, maar het vleugje 'Sean Penn’ heb ik gemist. 
Schitterend verhaal. Ik wil wel eens een beschuitje met je buurman (met hoog Sean Penn gehalte) 
De reakties worden een beetje saai, je verhalen niet!!!
Ben ik met je eens Corrie, goede wijn behoeft geen krans. 
Maar geen reacties vind ik ook niet passen bij deze mooie columns van Liesbeth en ik geloof dat ze het wel kan waarderen.
Maar geen reacties vind ik ook niet passen bij deze mooie columns van Liesbeth en ik geloof dat ze het wel kan waarderen.
En dat Lina, ben ik weer helemaal met je eens!!! :top:
Och, och och, was ik maar Jirzi.
Steelse blikken zou ik werpen op de schrijfster.
Ik zou me verheugen op de aandacht.
Maar ja, het werk gaat voor het meisje.
Ik heb weer genoten, dank je wel en een goeie groet van Kukel.
Steelse blikken zou ik werpen op de schrijfster.
Ik zou me verheugen op de aandacht.
Maar ja, het werk gaat voor het meisje.
Ik heb weer genoten, dank je wel en een goeie groet van Kukel.
Dank je voor dit compliment (dat vind ik het wel degelijk Punkenstein). Je wilt het niet geloven Tabe, maar Janszen zijn voornaam is Jan!
Groeten, Liesbeth