Columnsz van Janszen

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

Registreren Inloggen
Lina

Lina

Sinds vandaag hebben wij internet in Tsjechië. Eerder vanavond werden wij op de hoogte gebracht van het drama in Apeldoorn. Hét gesprek hier aan tafel.
Wat lekker Liesbeth om met jouw verhaal even weer op andere gedachten gebracht te worden. :beleefd:
 
janszen

janszen

Hoi Lina,

Fijn dat het verhaaltje je even kon afleiden van die verschrikkelijke gebeurtenis...

Wat heerlijk dat je nu ook kunt internetten in Tsjechië, is toch wel een luxe waar je bijna niet meer buiten kunt. Wij gaan in Tsjechie nog naar de bibliotheek, wat ook leuk kan zijn.

Liefs, Liesbeth
 
Lina

Lina

Om heel eerlijk te zijn, ik heb het nooit als een gemis gezien Liesbeth. Ook niet als we vijf weken in Tsjechië zijn. Net als dat we (nog) geen Nederlandse tv hebben, ook al betalen we iedere maand trouw onze CanaalD. Wij redden ons, tot de nieuwe schotel eindelijk geplaatst gaat worden, echt nog prima met wel twee Tsjechische zenders die we kunnen ontvangen door een electradraadje uit het raam te hangen. Perfect beeld. Internet is meer voor de kinderen en het werk van Gorrit, maar vanaf heden zal ik hier vast regelmatig online zijn, want als het er is ga ik er natuurlijk ook gebruik van maken! Al was het alleen maar om even te kijken of je nog een nieuwe column hebt geplaatst. ;) Liefs terug vanuit Tsjechië :zwaai:
janszen schreef:
Hoi Lina,

Fijn dat het verhaaltje je even kon afleiden van die verschrikkelijke gebeurtenis...

Wat heerlijk dat je nu ook kunt internetten in Tsjechië, is toch wel een luxe waar je bijna niet meer buiten kunt. Wij gaan in Tsjechie nog naar de bibliotheek, wat ook leuk kan zijn.

Liefs, Liesbeth
Klik om te vergroten...
 
char

char

† In Memoriam
Dus,... mijn KUS,.. komt gewoon aan!!...
Geweldig!!...

Char.

________________________________________
Char. ...in opperste,... Eeuh,.. laat maar zitten!..
 
janszen

janszen

Kleding

Wanneer we aankondigen dat we binnenkort weer naar Tsjechië gaan is dat altijd een startsein voor onze familie en vrienden voor een grootscheepse opruiming. Het zijn voornamelijk kledingkasten die hierbij overhoop gehaald worden. Men heeft blijkbaar het idee (en dat idee komt zeker niet van ons) dat de Tsjechen in hun blote kont rondlopen.
Maar het geeft de gulle gevers een goed gevoel en het levert ons zakken vol met vaak bruikbare kleding op. Eerlijkheidshalve dien ik te zeggen, voornamelijk voor onszelf, aangezien de dames in ons dorp - een enkele uitzondering daargelaten- zelfs charmant gekleed gaan, wanneer ze in de tuin werken. Iets wat mij overigens nog nooit gelukt is, maar - en dat maakt de cirkel weer mooi rond - dat komt dan ook voornamelijk door de meegegeven kleding. Ik kan namelijk de verleiding niet weerstaan om T-shirts en verwassen rokken van mijn vriendinnen te dragen. Alleen de baby- en kinderkleding geef ik aan vriendin en buurvrouw Hanna, die een kinderrijke familie en kennissenkring heeft.
Met Hanna breng ik ook menig gezellig uurtje voor de spiegel door met ‘postpuberale verkleedpartijen’. Zeker wanneer mijn vriendin Sas zo goed is om een ‘zak van Max’ mee te geven. Sas ontwerpt en maakt kleding voor haar theatergroep. Ze is daar bijzonder creatief in, maar voor het Tsjechische platteland is haar theatrale over the top kleding niet bijzonder geschikt. Echter wel voor diva-achtige verkleedpartijen, voorzien van een glas witte wijnbubbels!
Het blijft verrassend te zien wat mensen zoal wegdoen. Je herkent de broek van Henk, de jas van Peet en goh, kijk nou eens: die roze jurk van Els, ze heeft er ein-de-lijk afscheid van genomen. Soms zit er iets bij waar zowel Hanna als ik heel blij mee zijn.
Mijnheer Janszen had tijdens een bezoek aan zijn moeder per abuis haar nertsjas meegenomen. Ze had hem klaar gehangen om naar de kleermaker te brengen, om er een kekke bodywarmer van te laten maken, maar mijnheer Janszen had in zijn enthousiasme ‘De Jas’ bij de stapel Tsjechië ondergebracht en zo belandde de jas bij Hanna. Ze was er meteen verliefd op, hij staat haar prima en ze was er zó, zó ontzettend blij mee, dat we het niet over ons hart verkregen om de jas terug te vragen. Schoonmoeder had daar trouwens wel nadrukkelijk om gevraagd aan de telefoon. Janszen wist zijn moeder ervan te overtuigen, dat een bontjas onveilige taferelen met zich mee kan brengen in Nederland en dat hij ‘m louter en alleen uit bezorgdheid daarvoor had meegenomen…
Zelf ben ik erg blij met de zelfgemaakte lange witte (nep) bontjas van Sas. Compleet met zelfontworpen muts, weet ik hiermee zelfs de ergste kou te trotseren.
Ik kreeg hem pas mee, nadat zoon Janszen 3 hem al een seizoen lang had gedragen. Getooid in deze bij uitstek geschikte pooierjas, een bling bling zonnebril en aan iedere arm een vriendin, wist hij samen met de dames op die manier een fantastisch entree te maken bij de plaatselijke discotheek. Knap, om met zijn spierwitte haar en huid, toch een overtuigende gangsta-rapper neer te zetten. Respect! Maar ook daar gaat de lol vanaf, dus nadat ik het bier en sigarettenrook er uit had laten stomen, ging de jas alsnog mee met moedersz naar Tsjechië. Dit tot groot verdriet van mijnheer Janszen, want volgens hem zie ik er in diezelfde jas uit als een uitvergroot konijn. Altijd weer complimenteus die Janszen, zelf gekleed volgens de allerlaatste mode: een vintage pantalon van het toonaangevende merk ‘Henk’, in combinatie met een retro sweatshirt van de Vietnamese markt.
Hij gaat dus niet mee aan de wandel als ik die jas draag, maar dat maakt niet uit, want samen met Hanna vorm ik een bont gezelschap en in combinatie met onze snowboots van nepbont , kunnen we tegen een stootje tijdens onze winterse wandelingen.
‘Jullie mogen wel oppassen’ schertst Jirzi, de man van Hanna, ‘dat jullie niet aangeschoten worden door een jager, tijdens jullie wandeling’. Jirzi en Janszen liggen helemaal dubbel van het lachen boven de zelfgestookte Slivovitsj. Verbeeld ik het me nou? Is dat niet het vest van Henk, dat Jirzi aanheeft?
 
janszen

janszen

Sorry Tabe, je zult geduld moeten kunnen opbrengen tot de winter...
Of ben je half mei in Tsjechie? Dan zijn wij in de buurt van Klatovy en wil ik 'm wel ff uit de kast halen voor je ;)
 
kukel

kukel

Het is niet te geloven dat je dat zo beeldend kan beschrijven.

Ik zie het voor me.

Wat zou ik graag wat van die kleertjes hebben aan gedaan om zo met je rond te lopen........................









Dank.
 
Tabe

Tabe

† In Memoriam
Kun je met die kluit van je niet een weekje eerder komen? Of is dat niet verantwoord? Wij gaan helaas a.s. zondag terug naar Almere.
Had graag willen kennismaken. Maar wat in het vat zit verzuurt niet. Zeker niet een Tsjechisch vat.
groetjes.
 
E

Esthertje

Geroyeerd Lid
Geweldig, ik had ineens 3 verhalen te lezen.... Je kunt het zo leuk beschrijven allemaal, heb het hier voor zitten lezen, lachen! Een echte verademing tussen sommige andere berichten, dank je wel ;)
 
janszen

janszen

Snelle hap...


Over de Tsjechische keuken kunnen we heel kort zijn, het lekkerste eten wordt thuis bereid en op zondag aan de familie geserveerd. Alle restaurants, die wij tot nog toe hebben bezocht kunnen niet opboksen tegen de genoegens van de aardappelsoep van Hanna, de bramborak en goulash van Vera en het heerlijk gebak, met fruit van het seizoen, van Baboeska.
Omdat onze eigen keuken momenteel braak ligt is een eitje bakken het hoogst gastronomische haalbare, als je daarbij niet te kieskeurig bent en het bouwgruis voor lief neemt. We zoeken onze toevlucht dus noodgedwongen in restaurants. Er zijn ergere dingen in het leven…
Meestal kiezen we voor ‘De Zwarte Adelaar’, vanwege een snelle voedzame hap zonder poespas.
Tussen de middag is het een eetlokaal voor de Tsjechische lokale bevolking en ’s avonds vormt het een meer toeristische toevlucht voor de gasten van een nabij gelegen camping.
Onze kinderen vinden er niet veel aan, maar sinds kort kiezen de zonen en vriend Joch toch eensgezind juist voor deze ‘Restaurace’. Dat is opvallend en voor ons ouders een verademing, geen hoog oplopende discussie en familievergaderingen, we kunnen gewoon op pad. Alhoewel…
De heren willen zich wel even omkleden. Ook een vreemd fenomeen, want dat is voor ons ouders vaak een reden tot discussie. De potten met gel worden uitgewisseld, de Hugo Boss aftershave komt voor de eerste keer de koffers uit en ook Donderwolk maakt er veel werk van. Zijn lange zwarte haar wordt achterover gekamd en in zijn nek samengebonden in een staart. Ook de pakken van de heren komen - enigszins gekreukeld - de koffers uit en het geeft Donderwolk het flamboyante uiterlijk van een zeer jonge en gedistingeerde Karl Lagerfeld. Nee, moedersz gaat nu niet vijf pantalons en jasjes strijken. De keuze voor de snelle hap bij ‘Cerny Orel’ wordt niet ingegeven door het daar geserveerde eten – dat overigens niet slecht is – maar door de aanwezigheid van Veronica, de blonde serveerster, waar alle Janszens en Joch hopeloos verliefd op zijn. Geruime tijd later, onze magen knorren inmiddels, volgen de opgedofte heren vanachter de pivo de bewegingen van de mooie Veronica, alsof ze door één paar ogen kijken… Tussen de andere gasten, in zomerse kledij, lijken de mannen op een stel ‘Mormonen op missietocht’. En een missie hebben ze. Veronica zelf blijft hier uiterst professioneel mee omgaan en met de fooi van de heren in gedachten, die ongeveer gelijk staat aan de prijs van de gehele bestelling, deelt ze af en toe een knipoog uit, of laat een charmant lachje over onze tafel fladderen. Ze is wel wat gewend, de mooie Veronica.
Alhoewel het eten voor de heren deze keer– bij uitzondering – slechts bijzaak is, bestellen ze juist vanwege het predicaat ‘snelle hap’ een driegangen menu. Vooraf de duivelstoast, een maaltijd op zich, daarna een vleesgerecht, met als bijlagen pommes frites èn kartoffels, met extra tartarskysaus. Terwijl we wachten op onze bestellingen, dwalen de blikken af naar de benen van Veronica. Wat een heerlijk land is dit toch, besluiten de heren. Bier, een mooie vrouw en de afwezigheid van groenten maakt ze tot een uiterst abominabel gezelschap. ‘Hopelijk gaan die alternatieve vegetarische en uitsluitend groenten kauwende theedrinkers dat laatste niet voor ons verpesten’ klaagt Joch. ‘Die lui lopen alleen maar winden te laten, komt door al die vezels’. Zo gaat dit gesprek van intellectueel hoogstaand niveau nog even door.
Het eten wordt geserveerd. ‘Best veel’ besluiten de heren, wat hen er niet van weerhoudt om later het door Janszen 2 geopperde ‘Toetje?’ met groot enthousiasme te ontvangen. ‘Lekker, palačinka’.
Wanneer ze deze eindelijk, met een zekere tegenzin hebben weggewerkt en daarna nog een kop koffie bestellen, is het toch echt tijd voor mijnheer Janszen om Veronica aan te spreken.
‘Zaplatim prosim’. Gezien de reactie van Janszen op de rekening, gaat het wel even duren voordat ze weer kunnen genieten van de aanwezigheid van Veronica.
‘Nog één kopje koffie?’, vragen ze in koor, ‘wij trakteren’. Dat kun je als ouders zijnde niet weigeren natuurlijk…
 
Bovenaan