Ad van harte gefeliciteerd met je verjaardag en maak er een mooie dag van, gr. Hans en Nelly
Rondreis Tsjechië 2023
- Onderwerp starter Ad Verschoor
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
Hartelijk gefeliciteerd Ad, geniet van je dag
Gefeliciteerd, Ad! 
Van harte Gefeliciteerd Ad 
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2023 (26-6)
Leuk om weer in actie te komen.
Nu het programma, zoals ik dat had opgesteld, volledig op z’n kop ligt is het zaak dagelijks even te besluiten wat we gaan doen. Vooral gaan we letten op minder kilometers in de auto, waarbij het streven is niet meer of rond de 100 kilometer uit te komen.
Deze maandag 26 juni 2023 gaan we richting Opocno en Ratoborice.
In hotel pod Zvicinou is, na alle drukte van de laatste tijd, het personeel enkele dagen naar huis om uit te rusten. Toch is het ontbijt ook deze morgen keurig verzorgd door de keukenhulp. Wel moest ik het doen zonder internet, want gedurende de ochtend was er een storing, die landelijk of regionaal was.
Om 10.30 uur arriveerden we in Opocno. We hebben er wat rondgewandeld, maar helaas was het kasteel gesloten op maandag. Vanzelfsprekend had ik hier wel rekening mee gehouden, maar mijn vermoeden was dat de binnenplaats normaal open zou zijn.
Gelukkig zit het historisch centrum van de stad vol met romantische hoekjes, is in het centrum het stadhuis te vinden, een Mariabeeld en de kasteeltuin, die ook op maandag open is en los gekoppeld is van het kasteel.
Vanuit het centrum naar het kasteel is het onmogelijk om de historische herenhuizen over het hoofd te zien. Na de wandeling door het centrum gaan we richting Ratiborice en haar kasteel.
Dit kasteel is bekend door het wereldberoemde literaire werk Grootmoeder van Božena Nĕmcova. In het kasteel woonde Kateřina Zaháňská, de prinses uit Babičká (Grootmoeder). Het kasteel werd gebouwd in 1708 door de eigenaar van kassteel Nachod. Prinses Kateřina voerde uitgebreide verbouwingen uit, nadat ze het erfde van haar vader.
Het werd een modern paleis, compleet met een groot Engels park en een exotische kas. Het park gaat uiteindelijk over in natuur met weidebomen, bossen, paadjes, steegjes en bruggetjes over de rivier Upa.
In haar paleis ontving de prinses wereldleiders en de toenmalige elite. Zo was er in 1813, tijdens de Napoleontische oorlogen, een geheime bijeenkomst van politici en staatslieden allen tegenstanders van de Napoleon coalitie, zoals Pruisen, Rusland en Oostenrijk. Uit dit overleg ontstond de organisatie van Europa gedurende meerdere jaren.
In het boek Grootmoeder, dat overigens ook in het Nederlands is vertaald en uitgegeven, speelt de hertogin de rol van prinses, die allerlei beroemde figuren tegenkomt in kasteel, park of de watermolen van Rudra.
Onze wandeling rond kasteel, door het park, langs de watermolen eindigt bij het beeld van Babičká en de kinderen. Het is indrukwekkend en tegelijk zo lief. Qua natuur en rust is het een feest hier te mogen opgroeien.
Bedankt voor alle felicitaties en tot mijn volgende verhaaltje dan maar weer.
Leuk om weer in actie te komen.
Nu het programma, zoals ik dat had opgesteld, volledig op z’n kop ligt is het zaak dagelijks even te besluiten wat we gaan doen. Vooral gaan we letten op minder kilometers in de auto, waarbij het streven is niet meer of rond de 100 kilometer uit te komen.
Deze maandag 26 juni 2023 gaan we richting Opocno en Ratoborice.
In hotel pod Zvicinou is, na alle drukte van de laatste tijd, het personeel enkele dagen naar huis om uit te rusten. Toch is het ontbijt ook deze morgen keurig verzorgd door de keukenhulp. Wel moest ik het doen zonder internet, want gedurende de ochtend was er een storing, die landelijk of regionaal was.
Om 10.30 uur arriveerden we in Opocno. We hebben er wat rondgewandeld, maar helaas was het kasteel gesloten op maandag. Vanzelfsprekend had ik hier wel rekening mee gehouden, maar mijn vermoeden was dat de binnenplaats normaal open zou zijn.
Gelukkig zit het historisch centrum van de stad vol met romantische hoekjes, is in het centrum het stadhuis te vinden, een Mariabeeld en de kasteeltuin, die ook op maandag open is en los gekoppeld is van het kasteel.
Vanuit het centrum naar het kasteel is het onmogelijk om de historische herenhuizen over het hoofd te zien. Na de wandeling door het centrum gaan we richting Ratiborice en haar kasteel.
Dit kasteel is bekend door het wereldberoemde literaire werk Grootmoeder van Božena Nĕmcova. In het kasteel woonde Kateřina Zaháňská, de prinses uit Babičká (Grootmoeder). Het kasteel werd gebouwd in 1708 door de eigenaar van kassteel Nachod. Prinses Kateřina voerde uitgebreide verbouwingen uit, nadat ze het erfde van haar vader.
Het werd een modern paleis, compleet met een groot Engels park en een exotische kas. Het park gaat uiteindelijk over in natuur met weidebomen, bossen, paadjes, steegjes en bruggetjes over de rivier Upa.
In haar paleis ontving de prinses wereldleiders en de toenmalige elite. Zo was er in 1813, tijdens de Napoleontische oorlogen, een geheime bijeenkomst van politici en staatslieden allen tegenstanders van de Napoleon coalitie, zoals Pruisen, Rusland en Oostenrijk. Uit dit overleg ontstond de organisatie van Europa gedurende meerdere jaren.
In het boek Grootmoeder, dat overigens ook in het Nederlands is vertaald en uitgegeven, speelt de hertogin de rol van prinses, die allerlei beroemde figuren tegenkomt in kasteel, park of de watermolen van Rudra.
Onze wandeling rond kasteel, door het park, langs de watermolen eindigt bij het beeld van Babičká en de kinderen. Het is indrukwekkend en tegelijk zo lief. Qua natuur en rust is het een feest hier te mogen opgroeien.
Bedankt voor alle felicitaties en tot mijn volgende verhaaltje dan maar weer.
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2023 (27-6)
Bent u liefhebber van de beeldhouwer Braun, wij wel !
Deze morgen onze bezoekjes begonnen in Hradec Kralove. We komen hier aan om 11.30 uur na eerst boodschappen gedaan te hebben bij de Tesco in Dvur Kralové nad Labem. We parkeren de auto, zoals gewoonlijk op het plein in het historisch centrum. Wat een auto’s staan er altijd.
Feitelijk is het jammer, want het haalt heel veel uitstraling die de gebouwen hebben weg.
Om 12.45 uur verlaten we het plein om op weg te gaan naar Kuks. Aangekomen heb je twee mogelijkheden, of je zet de auto gelijkvloers met het kuuroord, of je zet hem beneden waardoor je de lange laan door het dal moet bewandelen. Ik kan iedereen verzekeren dat het een aardige tippel is, waarbij ook nog wat trappen bestegen moeten worden. Wij hebben gekozen voor de laatste, waarbij voor ons veel bewegen voorop staat.
Eerdere jaren hebben we ons laten rondleiden door een gids en ik kan verzekeren dat het absoluut de moeite waard is. Ik noem zomaar het ziekenhuis met de kerk, terwijl de apotheek niet mag worden overgeslagen. Het is de op één na oudste van Europa en je ziet er niet alleen de normale medicijnen. Er zijn drankjes met drakenbloed of poeders van opgehangen mensenhoofden. Daarnaast zijn er exposities van glas en moderne kunst en over de oprichter Graaf Špork. Wij hebben ons deze keer geconcentreerd op de buitenkant.
Wat we zien zijn heel veel beelden van Matyáš Bernard Braun, die ook wel de „Tsjechische Michelangelo“ wordt genoemd. Voor het gebouw staan beelden die de deugden en ondeugden uitbeelden, zoals Geloof, Liefde, Hoop, Wijsheid en Gerechtigheid, maar ook Trots, Gierigheid, Hebzucht, Toorn, Luiheid en Wanhoop.
We gaan de lange weg terug naar beneden en weer naar boven. Aankomend bij de auto voelen we het best in ons lijf, dat aardig moe en stijf aan gaat voelen.
Toch krijgen we er geen genoeg van en gaan we even de bossen in tussen Dvur Kralove en Kuks, het zgn. Nové Les. Hier is een kerstsatal Betlem te bewonderen van Braun. Het is de enige in zijn soort ter wereld.
Het zijn barokke sculpturen die in de rots zijn uitgehouwen en die een kerststal voorstellen. Het idee was om een gebedsplaats te ontwikkelen in het onherbergzame landschap. De geschiedenis van Braun’s Bethlehem gaat terug tot februari 1717, toen graaf Spork, het bos naast Kuks van de stad Dvur Kralové kocht voor 2900 gulden. Braun begon zijn werk aan de kerststal in 1720 en voltooide dit in 1732.
Helaas hebben gedurende de honderden jaren niet alleen moeder natuur maar ook vandalisme het uiterlijk van dit kunstwerk beïnvloed.
Na deze dag zijn we 'uit' eten geweest, in het restaurant Za Vodou in Dvur Kralové, om mijn verjaardag te vieren. Al met al werd het een fijne dag.
En steeds zeg ik dan weer, tot mijn volgende verhaaltje !!
Bent u liefhebber van de beeldhouwer Braun, wij wel !
Deze morgen onze bezoekjes begonnen in Hradec Kralove. We komen hier aan om 11.30 uur na eerst boodschappen gedaan te hebben bij de Tesco in Dvur Kralové nad Labem. We parkeren de auto, zoals gewoonlijk op het plein in het historisch centrum. Wat een auto’s staan er altijd.
Feitelijk is het jammer, want het haalt heel veel uitstraling die de gebouwen hebben weg.
Om 12.45 uur verlaten we het plein om op weg te gaan naar Kuks. Aangekomen heb je twee mogelijkheden, of je zet de auto gelijkvloers met het kuuroord, of je zet hem beneden waardoor je de lange laan door het dal moet bewandelen. Ik kan iedereen verzekeren dat het een aardige tippel is, waarbij ook nog wat trappen bestegen moeten worden. Wij hebben gekozen voor de laatste, waarbij voor ons veel bewegen voorop staat.
Eerdere jaren hebben we ons laten rondleiden door een gids en ik kan verzekeren dat het absoluut de moeite waard is. Ik noem zomaar het ziekenhuis met de kerk, terwijl de apotheek niet mag worden overgeslagen. Het is de op één na oudste van Europa en je ziet er niet alleen de normale medicijnen. Er zijn drankjes met drakenbloed of poeders van opgehangen mensenhoofden. Daarnaast zijn er exposities van glas en moderne kunst en over de oprichter Graaf Špork. Wij hebben ons deze keer geconcentreerd op de buitenkant.
Wat we zien zijn heel veel beelden van Matyáš Bernard Braun, die ook wel de „Tsjechische Michelangelo“ wordt genoemd. Voor het gebouw staan beelden die de deugden en ondeugden uitbeelden, zoals Geloof, Liefde, Hoop, Wijsheid en Gerechtigheid, maar ook Trots, Gierigheid, Hebzucht, Toorn, Luiheid en Wanhoop.
We gaan de lange weg terug naar beneden en weer naar boven. Aankomend bij de auto voelen we het best in ons lijf, dat aardig moe en stijf aan gaat voelen.
Toch krijgen we er geen genoeg van en gaan we even de bossen in tussen Dvur Kralove en Kuks, het zgn. Nové Les. Hier is een kerstsatal Betlem te bewonderen van Braun. Het is de enige in zijn soort ter wereld.
Het zijn barokke sculpturen die in de rots zijn uitgehouwen en die een kerststal voorstellen. Het idee was om een gebedsplaats te ontwikkelen in het onherbergzame landschap. De geschiedenis van Braun’s Bethlehem gaat terug tot februari 1717, toen graaf Spork, het bos naast Kuks van de stad Dvur Kralové kocht voor 2900 gulden. Braun begon zijn werk aan de kerststal in 1720 en voltooide dit in 1732.
Helaas hebben gedurende de honderden jaren niet alleen moeder natuur maar ook vandalisme het uiterlijk van dit kunstwerk beïnvloed.
Na deze dag zijn we 'uit' eten geweest, in het restaurant Za Vodou in Dvur Kralové, om mijn verjaardag te vieren. Al met al werd het een fijne dag.
En steeds zeg ik dan weer, tot mijn volgende verhaaltje !!
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2023 (28-6)
De skaly’s. Het wordt puur natuur en dat is zo mooi.
Al enkele dagen kreeg ik steeds meer problemen met het plaatsen van foto’s op m’n laptop. Uren was ik er mee zoet, maar nu was er het moment dat het in z’n geheel niet meer lukte. Gelukkig is er dan een lieve schoondochter, die me door de telefoon, over mijn moeilijkheden heen helpt. Via een eenvoudige omweg kan ik weer verder met het plaatsen van foto’s bij mijn verhalen. Jazeker, ik kan een beetje tekst verwerken, maar verder ben ik op computergebied een echte kneus. Na dit voor mij plezierige oponthoud, want ik kan weer verder met mijn verhaaltjes, vertrekken we naar Adršpach.
De rotsen van Adršpach zijn ons doel voor deze dag. Bizarre rotsformaties zorgen voor een gebied, dat goed bruikbaar moet zijn in films die zich baseren op fantasie. Het is dan ook ongelooflijk wat er op je afkomt. Tegelijkertijd is het een van de mooiste plekken om te wandelen in Tsjechië.
Het gebied biedt een keuze uit 3 wandelingen. Er is de blauwe route rond het meer, die een lengte heeft van 1,5 kilometer, de groene route waarin 3,5 kilometer gewandeld en geklauterd moet worden en de gele route die voert van Adršpach naar Teplice in 8 kilometer. Terug naar de plek van vertrek kan eventueel per trein, die ieder uur rijdt en stopt bij de ingang van Adršpach rotsstad.
Wij hebben gekozen voor de blauwe route, want die lijkt ons met alle hoogteverschillen al vrij pittig. Het is aangelegd rondom een azuurblauw meer, dat is ontstaan door de overstroming van een voormalige zandsteengroeve. De zandwinning hier begon in 1920 door de eigenaar van het landgoed Adršpaš, Konstantin Nádherný – Borutin, en de zandwinning ging, met kleine onderbrekingen, door tot 1972. Het circuit rond de zandbak werd aangelegd in 1988.
In de rotsen om je heen zie je allerlei gevarieerde vormen, waaraan de mens namen heeft gegeven. Zo herken je de geliefden en hun kus, de burgemeester met z’n vrouw, suikerbrood en ijsbeer. Diep in de rotsen halverwege de groene route ligt het Adršprach-meer waar men rondvaarten kan maken.
Kenmerkend voor de rotsen hier is dat ze dicht op elkaar staan. Je bent onder de indruk van smalle doorgangen, rotswanden, die beklommen worden en ravijnen. Deze steile wanden werden voor het eerst op 21 mei 1923 beklommen. Nu worden er zelfs wedstrijden gehouden.
Aan het einde van onze blauwe route zien we in het echt heldere water zelfs grote vissen zwemmen. Het maakt een wandeling over een pad, dat in 1988 in gebruik is genomen, tot iets heel bijzonders.
Ik ben benieuwd wat we in de voor ons liggende dagen nog meer gaan zien. Tot dan !
De skaly’s. Het wordt puur natuur en dat is zo mooi.
Al enkele dagen kreeg ik steeds meer problemen met het plaatsen van foto’s op m’n laptop. Uren was ik er mee zoet, maar nu was er het moment dat het in z’n geheel niet meer lukte. Gelukkig is er dan een lieve schoondochter, die me door de telefoon, over mijn moeilijkheden heen helpt. Via een eenvoudige omweg kan ik weer verder met het plaatsen van foto’s bij mijn verhalen. Jazeker, ik kan een beetje tekst verwerken, maar verder ben ik op computergebied een echte kneus. Na dit voor mij plezierige oponthoud, want ik kan weer verder met mijn verhaaltjes, vertrekken we naar Adršpach.
De rotsen van Adršpach zijn ons doel voor deze dag. Bizarre rotsformaties zorgen voor een gebied, dat goed bruikbaar moet zijn in films die zich baseren op fantasie. Het is dan ook ongelooflijk wat er op je afkomt. Tegelijkertijd is het een van de mooiste plekken om te wandelen in Tsjechië.
Het gebied biedt een keuze uit 3 wandelingen. Er is de blauwe route rond het meer, die een lengte heeft van 1,5 kilometer, de groene route waarin 3,5 kilometer gewandeld en geklauterd moet worden en de gele route die voert van Adršpach naar Teplice in 8 kilometer. Terug naar de plek van vertrek kan eventueel per trein, die ieder uur rijdt en stopt bij de ingang van Adršpach rotsstad.
Wij hebben gekozen voor de blauwe route, want die lijkt ons met alle hoogteverschillen al vrij pittig. Het is aangelegd rondom een azuurblauw meer, dat is ontstaan door de overstroming van een voormalige zandsteengroeve. De zandwinning hier begon in 1920 door de eigenaar van het landgoed Adršpaš, Konstantin Nádherný – Borutin, en de zandwinning ging, met kleine onderbrekingen, door tot 1972. Het circuit rond de zandbak werd aangelegd in 1988.
In de rotsen om je heen zie je allerlei gevarieerde vormen, waaraan de mens namen heeft gegeven. Zo herken je de geliefden en hun kus, de burgemeester met z’n vrouw, suikerbrood en ijsbeer. Diep in de rotsen halverwege de groene route ligt het Adršprach-meer waar men rondvaarten kan maken.
Kenmerkend voor de rotsen hier is dat ze dicht op elkaar staan. Je bent onder de indruk van smalle doorgangen, rotswanden, die beklommen worden en ravijnen. Deze steile wanden werden voor het eerst op 21 mei 1923 beklommen. Nu worden er zelfs wedstrijden gehouden.
Aan het einde van onze blauwe route zien we in het echt heldere water zelfs grote vissen zwemmen. Het maakt een wandeling over een pad, dat in 1988 in gebruik is genomen, tot iets heel bijzonders.
Ik ben benieuwd wat we in de voor ons liggende dagen nog meer gaan zien. Tot dan !
Wij kunnen ons voorstellen, dat jullie af en toe versteld staan van hetgeen jullie zien. Een prachtige natuur heeft Tsjechië. Wat voor vissen 
zijn het die daar
rondzwemmen. Het lijken karpers en ze zijn behoorlijk groot. Gooi jouw hengeltje daar maar eens uit Ad.
zijn het die daarrondzwemmen. Het lijken karpers en ze zijn behoorlijk groot. Gooi jouw hengeltje daar maar eens uit Ad.
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2023 (29 en 30-6)
Verkenningen in de regio en een bezoekje.
We proberen ons echt een beetje te houden aan het beperken van kilometers met de auto. Het is de reden om een ritje in de omgeving te doen. Zo komen we door Miletin. Een klein dorp met zo’n 900 inwoners. Op het pleintje middenin het dorp is een plantsoen, waarin enkele beelden en aan de rand ervan uiteraard het alom aanwezige raadhuis.
Beroemd inwoner van Miletin is de dichter, schrijver en verzamelaar van nationale sprookjes en rijmpjes Karel Jaromir Erben. Hij is hier geboren op 7 november 1811 en overleed in Praag op 21 november 1870. In Miletin staat ter herinnering een beeld van hem in het plantsoen. Ook is hier en in de omgeving een educatief parcours uitgezet, dat zijn leven en werk beschrijft. Het pad begint bij het geboortehuis van Erben en gaat vervolgens naar de voormalige galg en de begraafplaats waar hij veel van zijn inspiratie opdeed.
We laten Miletin achter ons en rijden naar het kuuroord Lazne Belohrad. Het is een heel leuk stadje met een 130 jaar oude kuurtraditie. Er worden voornamelijk mensen behandeld met klachten aan het bewegingsapparaat. Kenmerk van het kuuroord is dat het voor iedereen probeert een thuisgevoel
te creëren. Een volledig individuele benadering van elke cliënt.
We besluiten onze trip van donderdag in Dvůr Králové nad Labem. Kenmerkend is altijd weer de toren van de Johannes de Doperkerk uit de 13e eeuw. De kerktoren werd in 1644 gebouwd, in het jaar 1894 werd ze gereconstrueerd en bijgebouwd. Tegenwoordig is ze 64 m hoog. Is toegankelijk voor publiek en biedt een prachtig uitzicht over stad en regio.
Op het centrale plein „Námesti T.G.Masaryka“ bevindt zich „Andĕlská Kavárna“ voor een kopje heerlijke koffie met uiteraard iets lekkers erbij.
Op vrijdag 30 juni hebben we afgesproken met Miranda en Frans voor een kopje koffie. Hun camping “De Sprookjesmolen“ in Dolni Kalna is nog steeds in ontwikkeling. We komen er al enkele jaren even langs, maar steeds zien we vooruitgang en nieuwe dingen. Ook was er sprake van een gezellige drukte toen wij er waren. Kortom een aanbeveling, in een mooi en centraal gelegen gebied, waar gezelligheid troef is.
Na het bezoek aan de Sprookjesmolen rijden we naar Jicin. We gaan onze jaarlijkse kalender met foto’s van het Boheems Paradijs aanschaffen bij de plaatselijke boekhandel op het Valdštejnovo náměstí. We kochten een schitterend exemplaar met prachtige foto’s voor omgerekend 8 euro. De middag hebben we verder doorgebracht in de gezellige sfeer van het hotel pod Zvicinou in Dolni Brusnice.
wordt weer vervolgd.
Verkenningen in de regio en een bezoekje.
We proberen ons echt een beetje te houden aan het beperken van kilometers met de auto. Het is de reden om een ritje in de omgeving te doen. Zo komen we door Miletin. Een klein dorp met zo’n 900 inwoners. Op het pleintje middenin het dorp is een plantsoen, waarin enkele beelden en aan de rand ervan uiteraard het alom aanwezige raadhuis.
Beroemd inwoner van Miletin is de dichter, schrijver en verzamelaar van nationale sprookjes en rijmpjes Karel Jaromir Erben. Hij is hier geboren op 7 november 1811 en overleed in Praag op 21 november 1870. In Miletin staat ter herinnering een beeld van hem in het plantsoen. Ook is hier en in de omgeving een educatief parcours uitgezet, dat zijn leven en werk beschrijft. Het pad begint bij het geboortehuis van Erben en gaat vervolgens naar de voormalige galg en de begraafplaats waar hij veel van zijn inspiratie opdeed.
We laten Miletin achter ons en rijden naar het kuuroord Lazne Belohrad. Het is een heel leuk stadje met een 130 jaar oude kuurtraditie. Er worden voornamelijk mensen behandeld met klachten aan het bewegingsapparaat. Kenmerk van het kuuroord is dat het voor iedereen probeert een thuisgevoel
te creëren. Een volledig individuele benadering van elke cliënt.
We besluiten onze trip van donderdag in Dvůr Králové nad Labem. Kenmerkend is altijd weer de toren van de Johannes de Doperkerk uit de 13e eeuw. De kerktoren werd in 1644 gebouwd, in het jaar 1894 werd ze gereconstrueerd en bijgebouwd. Tegenwoordig is ze 64 m hoog. Is toegankelijk voor publiek en biedt een prachtig uitzicht over stad en regio.
Op het centrale plein „Námesti T.G.Masaryka“ bevindt zich „Andĕlská Kavárna“ voor een kopje heerlijke koffie met uiteraard iets lekkers erbij.
Op vrijdag 30 juni hebben we afgesproken met Miranda en Frans voor een kopje koffie. Hun camping “De Sprookjesmolen“ in Dolni Kalna is nog steeds in ontwikkeling. We komen er al enkele jaren even langs, maar steeds zien we vooruitgang en nieuwe dingen. Ook was er sprake van een gezellige drukte toen wij er waren. Kortom een aanbeveling, in een mooi en centraal gelegen gebied, waar gezelligheid troef is.
Na het bezoek aan de Sprookjesmolen rijden we naar Jicin. We gaan onze jaarlijkse kalender met foto’s van het Boheems Paradijs aanschaffen bij de plaatselijke boekhandel op het Valdštejnovo náměstí. We kochten een schitterend exemplaar met prachtige foto’s voor omgerekend 8 euro. De middag hebben we verder doorgebracht in de gezellige sfeer van het hotel pod Zvicinou in Dolni Brusnice.
wordt weer vervolgd.
Heerlijk zo op jullie gemak
Ja de sprookjesmolen is zeker een leuke camping geworden
️
Ja de sprookjesmolen is zeker een leuke camping geworden
️
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2023 (1-7)
Wat een veldslag was dat vandaag. Deel 1.
Afgelopen maandag troffen wij het kasteel in Opocno volledig afgesloten, inclusief de binnenplaats. Ja natuurlijk weet ik dat veel gesloten is op maandag, maar tuin en binnenplaats daar reken je niet op. Het kwam zo uit dat we toch nog een beetje die kant op wilden en zo kwamen we zaterdag 1 juli alsnog bij het kasteel in Opocno. Het hek is nu open, zodat we de buitenkant ook beter in beeld hebben.
We moeten wat doorlopen om ook de binnenkant te kunnen zien. Een podium is opgetrokken voor een concert dat gegeven gaat worden. Het unieke van de binnenkant is, dat het meerdere etages laat zien.
Aan de achterkant van het kasteel is de rivier Metuji ergens in de diepte te zien waar een viswedstrijd gehouden wordt.
We hebben nog voldoende tijd over en rijden naar Nové Mĕsto nad Metuji, want ook daar is een aardig kasteel te vinden. Via een brug bereik je het kasteel.
Barokke sculpturen uit het atelier van Matyáš Bernard Braun zijn te zien in de ruimte voor het kasteel en in de uitgestrekte kasteeltuin. De binnenzijde van het kasteel is simpel gehouden alleen een klein balkonnetje trekt de aandacht.
wordt vervolgd. deel 2.
Wat een veldslag was dat vandaag. Deel 1.
Afgelopen maandag troffen wij het kasteel in Opocno volledig afgesloten, inclusief de binnenplaats. Ja natuurlijk weet ik dat veel gesloten is op maandag, maar tuin en binnenplaats daar reken je niet op. Het kwam zo uit dat we toch nog een beetje die kant op wilden en zo kwamen we zaterdag 1 juli alsnog bij het kasteel in Opocno. Het hek is nu open, zodat we de buitenkant ook beter in beeld hebben.
We moeten wat doorlopen om ook de binnenkant te kunnen zien. Een podium is opgetrokken voor een concert dat gegeven gaat worden. Het unieke van de binnenkant is, dat het meerdere etages laat zien.
Aan de achterkant van het kasteel is de rivier Metuji ergens in de diepte te zien waar een viswedstrijd gehouden wordt.
We hebben nog voldoende tijd over en rijden naar Nové Mĕsto nad Metuji, want ook daar is een aardig kasteel te vinden. Via een brug bereik je het kasteel.
Barokke sculpturen uit het atelier van Matyáš Bernard Braun zijn te zien in de ruimte voor het kasteel en in de uitgestrekte kasteeltuin. De binnenzijde van het kasteel is simpel gehouden alleen een klein balkonnetje trekt de aandacht.
wordt vervolgd. deel 2.
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2023 (1-7)
Wat een veldslag was dat vandaag. Deel 2.
Na de bezoeken aan Opocno en Nové Mĕsto nad Metuji zijn we nog op tijd voor de herdenking van de Slag bij Chlum. Elk jaar wordt deze slag herdacht en op de heuvel bij Chlum nagespeeld. Chlum is te vinden bij Hradec Králove waar de slag geleverd werd tussen Oostenrijk en Pruisen. Deze slag vond plaats op 3 juli 1866 en daarom wordt deze herdenking altijd gehouden op de eerste zaterdag van juli.
Tijdens de slag vielen bijna 8.000 doden en waren er meer dan 23.000 gewonde soldaten. De slag is van groot belang geweest voor het latere Europa. Oostenrijk verloor de oorlog met Pruisen. Het betekende het einde van de oorlog en het einde van het Oostenrijkse streven om de leiding te hebben in de Duitse bond.
Tijdens de herdenking en het naspelen van de slag hebben de deelnemers bijpassende decoraties opgespeld en dragen ze de kostuums uit die tijd. Voor toeschouwers is het zaak om oordopjes in te doen, want de ontploffingen zijn niet van de lucht. Ook donkere rook kan de toeschouwers in nevelen hullen. Een spektakel ? Dat is het en zeker aan te raden.
Ook het museum van de oorlog van 1866 dat in Chlum gevestigd is, is een bezoek waard. Het museum toont de bewapening en uitrusting van de legers in deze oorlog. In 2010 werd het museum uitgebreid met een nieuw gebouw, waardoor de expositie nog groter is geworden.
Morgen een nieuwe dag met weer een nieuw verhaal.
Wat een veldslag was dat vandaag. Deel 2.
Na de bezoeken aan Opocno en Nové Mĕsto nad Metuji zijn we nog op tijd voor de herdenking van de Slag bij Chlum. Elk jaar wordt deze slag herdacht en op de heuvel bij Chlum nagespeeld. Chlum is te vinden bij Hradec Králove waar de slag geleverd werd tussen Oostenrijk en Pruisen. Deze slag vond plaats op 3 juli 1866 en daarom wordt deze herdenking altijd gehouden op de eerste zaterdag van juli.
Tijdens de slag vielen bijna 8.000 doden en waren er meer dan 23.000 gewonde soldaten. De slag is van groot belang geweest voor het latere Europa. Oostenrijk verloor de oorlog met Pruisen. Het betekende het einde van de oorlog en het einde van het Oostenrijkse streven om de leiding te hebben in de Duitse bond.
Tijdens de herdenking en het naspelen van de slag hebben de deelnemers bijpassende decoraties opgespeld en dragen ze de kostuums uit die tijd. Voor toeschouwers is het zaak om oordopjes in te doen, want de ontploffingen zijn niet van de lucht. Ook donkere rook kan de toeschouwers in nevelen hullen. Een spektakel ? Dat is het en zeker aan te raden.
Ook het museum van de oorlog van 1866 dat in Chlum gevestigd is, is een bezoek waard. Het museum toont de bewapening en uitrusting van de legers in deze oorlog. In 2010 werd het museum uitgebreid met een nieuw gebouw, waardoor de expositie nog groter is geworden.
Morgen een nieuwe dag met weer een nieuw verhaal.
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2023 (2 en 3-7)
Een verlengde rustdag.
Na zaterdag toch een aardig druk programma afgewerkt te hebben zijn de komende dagen iets rustiger. Op zondagmorgen hebben we een koffie bezoek afgelegd in Dolni Lanov. Insiders weten waarschijnlijk ogenblikkelijk waar we geweest zijn. Wij vonden het beregezellig in ieder geval. Op de terugweg zijn we binnendoor richting Dolni Brusnice teruggereden, waardoor je over de sprookjesachtige dam „ Les Království“ richting Dolni Brusnice gaat.
Onderweg kom je dan nog langs de Kruisweg in Kocléřov. Een kruisweg bestaat uit veertien stenen kapellen met een vierkante nis waarin een gietijzeren sculptuur met een passiescène is geplaatst. De kapellen zijn afgewerkt met een gebroken stenen dak. De haltes werden in 1893 samen met de Kerk van de Visitatie van de Maagd Maria gebouwd.
Het verhaal gaat dat in 1848 een blinde vrouw haar gezichtsvermogen op deze plek terugkreeg, dankzij het water uit de bron. Sindsdien is het een bedevaartsoord waar veel patiënten zijn hersteld.
Zo is wat een rustdag had moeten zijn toch uitgelopen op iets bijzonders en konden we de rest van de dag genieten van de rust. Zo moest dus eigenlijk maandag de 3e ook verlopen, maar wel ook nog enkele boodschappen doen en vooral tsjechische kronen scoren om vrijdag het hotel te kunnen betalen in cash geld.
wordt vervolgd.
Een verlengde rustdag.
Na zaterdag toch een aardig druk programma afgewerkt te hebben zijn de komende dagen iets rustiger. Op zondagmorgen hebben we een koffie bezoek afgelegd in Dolni Lanov. Insiders weten waarschijnlijk ogenblikkelijk waar we geweest zijn. Wij vonden het beregezellig in ieder geval. Op de terugweg zijn we binnendoor richting Dolni Brusnice teruggereden, waardoor je over de sprookjesachtige dam „ Les Království“ richting Dolni Brusnice gaat.
Onderweg kom je dan nog langs de Kruisweg in Kocléřov. Een kruisweg bestaat uit veertien stenen kapellen met een vierkante nis waarin een gietijzeren sculptuur met een passiescène is geplaatst. De kapellen zijn afgewerkt met een gebroken stenen dak. De haltes werden in 1893 samen met de Kerk van de Visitatie van de Maagd Maria gebouwd.
Het verhaal gaat dat in 1848 een blinde vrouw haar gezichtsvermogen op deze plek terugkreeg, dankzij het water uit de bron. Sindsdien is het een bedevaartsoord waar veel patiënten zijn hersteld.
Zo is wat een rustdag had moeten zijn toch uitgelopen op iets bijzonders en konden we de rest van de dag genieten van de rust. Zo moest dus eigenlijk maandag de 3e ook verlopen, maar wel ook nog enkele boodschappen doen en vooral tsjechische kronen scoren om vrijdag het hotel te kunnen betalen in cash geld.
wordt vervolgd.
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2023 (4-7)
Broumov en een gat in de weg.
We gaan op deze dinsdag 4 juli voor een rit naar Broumov, dat te vinden is vlakbij de grens met Polen in Oost-Bohemen. Het ligt op hooguit een half uur rijden van het van het bekende natuurgebied Adršpach-Teplice en telt 7500 inwoners.
De stad is genomineerd voor culturele hoofdstad van Europa in 2028. Wat we er van weten is dat wat ons betreft ze deze nominatie ook verdienen. Toch willen we gesterkt worden in onze mening en gaan er zelf even kijken. De uitkomst is dat zij hem eerlijk verdienen.
Toeristen kunnen de historische kern van de stad Broumov bewonderen, die op de lijst van beschermde monumenten staat als stadsmonumentenzone. Je ziet er een plein omgeven door herenhuizen en allemaal in de rijke en historische stijl van de 19e eeuw.
Op het Vredesplein staat sinds 1419 een van de oudste stadhuizen van Tsjechië Het dominante kenmerk van het plein is de barokke Mariazuil die uit één stuk steen is gehouwen. De zuil komt uit het atelier van Jan Brokof en op de top staat een beeld van de Madonna met het Kindje Jezus.
Het Broumovsky-klooster, dat we te zien krijgen is een indrukwekkend barokcomplex in rood en wit. De beroemde barokarchitect KI Dienzenhofer gaf het zijn huidige vorm. Wanneer we aankomen lopen zien we meerdere barokke sculpturen, genieten van de tuin, de bibliotheek en meerdere interieurs.
Geweldig is het ook om hier een uniek exemplaar van de Lijkwade van Turijn te bezichtigen , waarin het lichaam van Christus zou zijn gewikkeld nadat hij van het kruis was gehaald. Van de ongeveer veertig exemplaren van het canvas die er in de wereld bestaan, is het de enige in Midden-Europa en hier in het klooster is het te zien.
Aan de noordzijde van het klooster is een brug uit 1705, die ons over de gracht naar de tuin brengt.
Graag neem ik een andere route terug naar Dolni Brusnice. Ook vandaag en dus reden we richting Náchod via het Poolse grensgebied. Het is de zeer bosrijke bergweg nr. 387, die voert van Radkow en Karlow naar Kudowa-Zdrój. Na enige tijd staan er borden, die aangeven dat we niet verder mogen. We zijn gewend ons daaraan te houden. Dan blijkt na zo’n 40 kilometer rondjes rijden, dat pijlen die de weg wijzen voor een andere route ontbreken en we weer bij het punt staan waar we niet verder mochten. Wat we zien is dat verschillende Polen gewoon doorrijden. Wij kijken elkaar aan en besluiten dit ook te doen. Een heel eind verder zien we de oorzaak van de situatie. Een groot deel van de weg is weggezakt en enkele tientallen meters naar beneden gestort.
Er is een stuk van enkele meters blijven liggen en dus kunnen we met enig risico gewoon doorrijden.
Ik zie, dat op het moment dat ik dit schrijf, de weg nog steeds is afgesloten.
We nodigen jullie weer graag uit voor de volgende rit.
Broumov en een gat in de weg.
We gaan op deze dinsdag 4 juli voor een rit naar Broumov, dat te vinden is vlakbij de grens met Polen in Oost-Bohemen. Het ligt op hooguit een half uur rijden van het van het bekende natuurgebied Adršpach-Teplice en telt 7500 inwoners.
De stad is genomineerd voor culturele hoofdstad van Europa in 2028. Wat we er van weten is dat wat ons betreft ze deze nominatie ook verdienen. Toch willen we gesterkt worden in onze mening en gaan er zelf even kijken. De uitkomst is dat zij hem eerlijk verdienen.
Toeristen kunnen de historische kern van de stad Broumov bewonderen, die op de lijst van beschermde monumenten staat als stadsmonumentenzone. Je ziet er een plein omgeven door herenhuizen en allemaal in de rijke en historische stijl van de 19e eeuw.
Op het Vredesplein staat sinds 1419 een van de oudste stadhuizen van Tsjechië Het dominante kenmerk van het plein is de barokke Mariazuil die uit één stuk steen is gehouwen. De zuil komt uit het atelier van Jan Brokof en op de top staat een beeld van de Madonna met het Kindje Jezus.
Het Broumovsky-klooster, dat we te zien krijgen is een indrukwekkend barokcomplex in rood en wit. De beroemde barokarchitect KI Dienzenhofer gaf het zijn huidige vorm. Wanneer we aankomen lopen zien we meerdere barokke sculpturen, genieten van de tuin, de bibliotheek en meerdere interieurs.
Geweldig is het ook om hier een uniek exemplaar van de Lijkwade van Turijn te bezichtigen , waarin het lichaam van Christus zou zijn gewikkeld nadat hij van het kruis was gehaald. Van de ongeveer veertig exemplaren van het canvas die er in de wereld bestaan, is het de enige in Midden-Europa en hier in het klooster is het te zien.
Aan de noordzijde van het klooster is een brug uit 1705, die ons over de gracht naar de tuin brengt.
Graag neem ik een andere route terug naar Dolni Brusnice. Ook vandaag en dus reden we richting Náchod via het Poolse grensgebied. Het is de zeer bosrijke bergweg nr. 387, die voert van Radkow en Karlow naar Kudowa-Zdrój. Na enige tijd staan er borden, die aangeven dat we niet verder mogen. We zijn gewend ons daaraan te houden. Dan blijkt na zo’n 40 kilometer rondjes rijden, dat pijlen die de weg wijzen voor een andere route ontbreken en we weer bij het punt staan waar we niet verder mochten. Wat we zien is dat verschillende Polen gewoon doorrijden. Wij kijken elkaar aan en besluiten dit ook te doen. Een heel eind verder zien we de oorzaak van de situatie. Een groot deel van de weg is weggezakt en enkele tientallen meters naar beneden gestort.
Er is een stuk van enkele meters blijven liggen en dus kunnen we met enig risico gewoon doorrijden.
Ik zie, dat op het moment dat ik dit schrijf, de weg nog steeds is afgesloten.
We nodigen jullie weer graag uit voor de volgende rit.
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2023 (5-7)
Žacléř jaarmarkt en Fort Stachelberg.
Woensdag 5 juli staat in mijn programma voor het bezoek aan een jaarmarkt. In dit geval gaan we naar Žacléř een voormalig mijnstadje, dat ten noorden van Trutnov te vinden is aan de grens met Polen. De stad was het centrum van de steenkoolwinning dat in de 19e eeuw tot een einde kwam en de mijnen werden gesloten. Op het plein „Rýchorské Námĕsti“ zien we een Mariabeeld met op de achtergrond links het raadhuis van rond 1800 en rechts een basisschool.
We zijn gekomen voor de jaarmarkt en gelet op de warmte van de dag zijn we blij om redelijk op tijd te zijn, zodat we vroeg in de middag terug kunnen zijn in Dolni Brusnice. Het is er al behoorlijk druk, maar niet ongezellig. In de muziekkoepel staat het plaatselijk orkest om muziek te laten horen, die typisch streekgebonden is.
De jaarmarkt staat bekend als een dag van de volksambachten. Zo zien we steltlopers, een vrouw die kinderen schminkt een draaiorgelman en een smid aan het werk.
Ook is er een mevrouw, die haar kunsten toont aan het spinnenwiel en niet te beroerd is het aan jonge kinderen te leren.
Na dit allemaal bekeken te hebben zoeken we de auto weer op om nog even wat te wandelen op en rond het artilleriefort Stachelberg. Er werd aan gebouwd in de periode 1935 en 1938, maar volledige voltooiing heeft nooit plaatsgevonden. Je vindt er verschillende kleine bunkers en een groot fort. Het geheel staat nu bekend als museum van Tsjecho-Slowaakse vestingwerken.
Het museum is verdeeld in drie delen: een militair-historische tentoonstelling, de ondergrondse van het fort en een gewapend object.
Ook zien we op het terrein van Stachelberg de uitkijktoren „Eliška“. De toren is 24,5 meter hoog en heeft 2 uitkijkposten. Zij zijn op een hoogte van 9,4 en 20,8 meter boven de grond.
Rond een uur of twee zijn we weer terug in ons hotel en worden we er welkom geheten met een hele donkere lucht. Net op onze kamer zijn regen, bliksem en donderslagen het cadeau voor deze verder hele leuke en mooie dag.
Tot de volgende dag dan maar weer !!
Žacléř jaarmarkt en Fort Stachelberg.
Woensdag 5 juli staat in mijn programma voor het bezoek aan een jaarmarkt. In dit geval gaan we naar Žacléř een voormalig mijnstadje, dat ten noorden van Trutnov te vinden is aan de grens met Polen. De stad was het centrum van de steenkoolwinning dat in de 19e eeuw tot een einde kwam en de mijnen werden gesloten. Op het plein „Rýchorské Námĕsti“ zien we een Mariabeeld met op de achtergrond links het raadhuis van rond 1800 en rechts een basisschool.
We zijn gekomen voor de jaarmarkt en gelet op de warmte van de dag zijn we blij om redelijk op tijd te zijn, zodat we vroeg in de middag terug kunnen zijn in Dolni Brusnice. Het is er al behoorlijk druk, maar niet ongezellig. In de muziekkoepel staat het plaatselijk orkest om muziek te laten horen, die typisch streekgebonden is.
De jaarmarkt staat bekend als een dag van de volksambachten. Zo zien we steltlopers, een vrouw die kinderen schminkt een draaiorgelman en een smid aan het werk.
Ook is er een mevrouw, die haar kunsten toont aan het spinnenwiel en niet te beroerd is het aan jonge kinderen te leren.
Na dit allemaal bekeken te hebben zoeken we de auto weer op om nog even wat te wandelen op en rond het artilleriefort Stachelberg. Er werd aan gebouwd in de periode 1935 en 1938, maar volledige voltooiing heeft nooit plaatsgevonden. Je vindt er verschillende kleine bunkers en een groot fort. Het geheel staat nu bekend als museum van Tsjecho-Slowaakse vestingwerken.
Het museum is verdeeld in drie delen: een militair-historische tentoonstelling, de ondergrondse van het fort en een gewapend object.
Ook zien we op het terrein van Stachelberg de uitkijktoren „Eliška“. De toren is 24,5 meter hoog en heeft 2 uitkijkposten. Zij zijn op een hoogte van 9,4 en 20,8 meter boven de grond.
Rond een uur of twee zijn we weer terug in ons hotel en worden we er welkom geheten met een hele donkere lucht. Net op onze kamer zijn regen, bliksem en donderslagen het cadeau voor deze verder hele leuke en mooie dag.
Tot de volgende dag dan maar weer !!
kuurgast
Donateur
Het koste even tijd om jouw reisverslag eens rustig te lezen en de foto's bekijken. 
Even wat aanvullingen:
Denk dat gewoon iets creatiefs is, want met kerst is er kerstversiering en in mei de meiboom. In 2020 was dat treintje er nog niet volgens foto's feestboek ObecTuhaň.
Fijn dat je terug kon vallen op de gastvrijheid van Nancy en Eric.
Altijd gezellig om even langs te gaan in Dolní Lanov en bij De Sprookjesmolen.
Ben benieuwd wat je de komende dagen aan ons laat zien.
Even wat aanvullingen:
Stond paar jaar geleden te koop voor 1 miljoen euri en was/is in handen van een Rus volgens bron seznamzpravy.cz.
Neem aan dat je het tafereeltje met de houten trein bedoelt?
Denk dat gewoon iets creatiefs is, want met kerst is er kerstversiering en in mei de meiboom. In 2020 was dat treintje er nog niet volgens foto's feestboek ObecTuhaň.
Héhé eindelijk tijd voor echt vakantie vieren.......
Fijn dat je terug kon vallen op de gastvrijheid van Nancy en Eric.
Altijd gezellig om even langs te gaan in Dolní Lanov en bij De Sprookjesmolen.
Het echte kuurhotel met behandelruimtes zit aan de zijweg, waar een loopbrug over de weg is om de gebouwen te verbinden.
Ben benieuwd wat je de komende dagen aan ons laat zien.
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2023 (6 en 7-7)
Ons jaarlijks uitstapje naar de dierentuin in Dvůr Králové en verder naar ons volgende optrekje in Splzov.
Donderdag 6 juli gaan we ons overgeven aan ons bijna jaarlijkse bezoek aan de dierentuin van Dvůr Králové nad Labem. Gelet op de drukte, die we de laatste dagen zagen op de parkeerplaatsen gingen we redelijk op tijd, die kant op. De scholen in Tsjechië hebben al vakantie en bovendien door de feestdag van de 5e hebben velen een lang weekend geregeld.
Een paar foto’s wil ik jullie niet onthouden, zoals de olifant in de ruststand of de giraffen die gevoerd worden door het publiek.
Op de weg terug naar het hotel Pod Zvicinou gaan we ook nog even langs bij de dam „přehrady Les Království“, die in onze ogen een sprookje blijft om te zien.
Teruggekomen bij het hotel is het tijd om de koffers weer te pakken, want morgen vertrekken we naar Splzov. Het moet gezegd „We hebben het goed gehad in hotel pod Zvicinou“ en het zal niemand verbazen, dat we het van harte aanbevelen.
Bedankt allemaal voor de goede zorgen in de afgelopen 15 dagen. !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Op vrijdag 7 juli is dan alweer de dag van vertrek uit Dolni Brusnicen. Onderweg doen we nog wat boodschappen in Jicin en Marja heeft er een tas gescoord. Rond 14.00 uur arriveren we bij ons pension voor de komende 6 nachten, het pension en motorest „formanka“ in Splzov tussen Turnov en Zelezny Brod (www.formanka.cz)
Onze kamer met balkon is te vinden aan de achterzijde van het pand tegenover het motorest. We hebben uitzicht op een grote tuin waar we gebruik van kunnen maken en niet te vergeten op de rivier de Jizera waar mensen zich in kano's en andere bootjes vermaken.
We zullen jullie op de hoogte houden van de volgende avonturen, die we hier gaan beleven.
Tot dan !!
Ons jaarlijks uitstapje naar de dierentuin in Dvůr Králové en verder naar ons volgende optrekje in Splzov.
Donderdag 6 juli gaan we ons overgeven aan ons bijna jaarlijkse bezoek aan de dierentuin van Dvůr Králové nad Labem. Gelet op de drukte, die we de laatste dagen zagen op de parkeerplaatsen gingen we redelijk op tijd, die kant op. De scholen in Tsjechië hebben al vakantie en bovendien door de feestdag van de 5e hebben velen een lang weekend geregeld.
Een paar foto’s wil ik jullie niet onthouden, zoals de olifant in de ruststand of de giraffen die gevoerd worden door het publiek.
Op de weg terug naar het hotel Pod Zvicinou gaan we ook nog even langs bij de dam „přehrady Les Království“, die in onze ogen een sprookje blijft om te zien.
Teruggekomen bij het hotel is het tijd om de koffers weer te pakken, want morgen vertrekken we naar Splzov. Het moet gezegd „We hebben het goed gehad in hotel pod Zvicinou“ en het zal niemand verbazen, dat we het van harte aanbevelen.
Bedankt allemaal voor de goede zorgen in de afgelopen 15 dagen. !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Op vrijdag 7 juli is dan alweer de dag van vertrek uit Dolni Brusnicen. Onderweg doen we nog wat boodschappen in Jicin en Marja heeft er een tas gescoord. Rond 14.00 uur arriveren we bij ons pension voor de komende 6 nachten, het pension en motorest „formanka“ in Splzov tussen Turnov en Zelezny Brod (www.formanka.cz)
Onze kamer met balkon is te vinden aan de achterzijde van het pand tegenover het motorest. We hebben uitzicht op een grote tuin waar we gebruik van kunnen maken en niet te vergeten op de rivier de Jizera waar mensen zich in kano's en andere bootjes vermaken.
We zullen jullie op de hoogte houden van de volgende avonturen, die we hier gaan beleven.
Tot dan !!
Als het goed is rijden we er a.s. zaterdag langs op weg binnen door naar Cerny dul
Ad Verschoor
Donateur
Helaas zijn wij dan al vertrokken en hopen we thuis in Nederland te zijn