Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2023 (8-7)
Een kasteel, hitte en flauw vallen.
Het is inmiddels zaterdag 8 juli en ook in Tsjechië wordt het dagelijks warmer. We gaan voor een niet te druk programma en richten ons op kasteel Frýdlant. Het burchtcomplex staat op een basaltrots boven de rivier Sméda op steenworp afstand van de Duitse en Poolse grens en ten noorden van Liberec. Eigenlijk bestaat het uit twee verschillende kastelen t.w. een middeleeuwse burcht uit de 13e eeuw en een renaissance kasteel uit de 16e eeuw.
In de jaren 1622-1634 was Frýdlant eigendom van Albrecht van Wallenstein en na zijn moord werd de familie Clam-Gallas de laatste eigenaar (tot 1945). De familie Clam-Gallas opende de beide kastelen voor het publiek in 1801, dus meer dan 200 jaar kunnen we al door de historische gebouwen lopen. Frýdlant is daarmee het oudste kasteelmuseum van Midden-Europa.
We doen het niet vaak maar deze keer kiezen we voor een rondleiding door het kasteel. Het is de basisroute die ongeveer 2 uur zal duren. Het is behoorlijk druk als we met z’n allen achter onze gids aanwandelen en het kasteel binnengaan.
Via een ophaalbrug gaan we het complex binnen, zoals dat 200 jaar geleden ook al was. Logisch dat we binnen allerlei ruimtes te zien krijgen, zoals een volledig ingerichte slaapkamer.
In alle interieurs zijn herinneringen te vinden over vroegere eigenaren, zoals Albrecht von Wallenstein en de leden van de familie Clam-Gallas. We zien meerdere wapens, portretten, schilderijen en porselein, maar ook een verzameling pijpen. Tenslotte zien we een gecombineerde eet- en woonkamer volledig ingericht aan ons voorbijgaan.
De foto van deze kamer is niet helemaal goed gelukt, omdat hier bij Marja het licht uitging. Het was de hitte van de dag en het langdurig aanhoren van iemand die je verder niet verstaat. Het zijn verschillende elementen, die vaker zorgden voor een flauwte bij haar. Het zorgt echter ook voor enige onrust in zo’n gezelschap en toch ook bij mij. Vanaf beneden is iemand gekomen om ons versneld naar buiten te begeleiden en waar we na enige tijd de draad weer konden oppakken.
We zijn in de auto gestapt om toch nog op tijd terug in Splzov te zijn. Op deze terugweg werden we in Hejnice aangenaam getroffen door een enorm kerkgebouw. Zij hoort bij een voormalig Franciscaner klooster.
De kerk uit de 18e eeuw heeft een prachtige voorgevel. Van heinde en ver kwamen pelgrims de kerk bezoeken. Binnen bevindt zich een graftombe van de familie Callas, de laatste eigenaren van Frýdlant.
We waren vroeg terug in Splzov en hebben enige tijd de ogen dicht gedaan, waardoor het weer helemaal goed gaat met Marja en we voor de volgende dag gaan.
wordt vervolgd.
Een kasteel, hitte en flauw vallen.
Het is inmiddels zaterdag 8 juli en ook in Tsjechië wordt het dagelijks warmer. We gaan voor een niet te druk programma en richten ons op kasteel Frýdlant. Het burchtcomplex staat op een basaltrots boven de rivier Sméda op steenworp afstand van de Duitse en Poolse grens en ten noorden van Liberec. Eigenlijk bestaat het uit twee verschillende kastelen t.w. een middeleeuwse burcht uit de 13e eeuw en een renaissance kasteel uit de 16e eeuw.
In de jaren 1622-1634 was Frýdlant eigendom van Albrecht van Wallenstein en na zijn moord werd de familie Clam-Gallas de laatste eigenaar (tot 1945). De familie Clam-Gallas opende de beide kastelen voor het publiek in 1801, dus meer dan 200 jaar kunnen we al door de historische gebouwen lopen. Frýdlant is daarmee het oudste kasteelmuseum van Midden-Europa.
We doen het niet vaak maar deze keer kiezen we voor een rondleiding door het kasteel. Het is de basisroute die ongeveer 2 uur zal duren. Het is behoorlijk druk als we met z’n allen achter onze gids aanwandelen en het kasteel binnengaan.
Via een ophaalbrug gaan we het complex binnen, zoals dat 200 jaar geleden ook al was. Logisch dat we binnen allerlei ruimtes te zien krijgen, zoals een volledig ingerichte slaapkamer.
In alle interieurs zijn herinneringen te vinden over vroegere eigenaren, zoals Albrecht von Wallenstein en de leden van de familie Clam-Gallas. We zien meerdere wapens, portretten, schilderijen en porselein, maar ook een verzameling pijpen. Tenslotte zien we een gecombineerde eet- en woonkamer volledig ingericht aan ons voorbijgaan.
De foto van deze kamer is niet helemaal goed gelukt, omdat hier bij Marja het licht uitging. Het was de hitte van de dag en het langdurig aanhoren van iemand die je verder niet verstaat. Het zijn verschillende elementen, die vaker zorgden voor een flauwte bij haar. Het zorgt echter ook voor enige onrust in zo’n gezelschap en toch ook bij mij. Vanaf beneden is iemand gekomen om ons versneld naar buiten te begeleiden en waar we na enige tijd de draad weer konden oppakken.
We zijn in de auto gestapt om toch nog op tijd terug in Splzov te zijn. Op deze terugweg werden we in Hejnice aangenaam getroffen door een enorm kerkgebouw. Zij hoort bij een voormalig Franciscaner klooster.
De kerk uit de 18e eeuw heeft een prachtige voorgevel. Van heinde en ver kwamen pelgrims de kerk bezoeken. Binnen bevindt zich een graftombe van de familie Callas, de laatste eigenaren van Frýdlant.
We waren vroeg terug in Splzov en hebben enige tijd de ogen dicht gedaan, waardoor het weer helemaal goed gaat met Marja en we voor de volgende dag gaan.
wordt vervolgd.