Cervena Hora, een sprookje!

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

Ja, ik zal nog een stukje over de allerlaatste dag schrijven, weer terug naar Nederland. We hadden het zo lang mogelijk uitgesteld, maar op zaterdag vertrekken we dan toch, om 14.00 uur.....

Zaterdag 1 december 2007

De allerlaatste nacht gehad. Ik sluip langs het slaapkamerraam...je weet maar nooit. Maar nee, geen hertjes. Dat zou ook teveel van het goede zijn.

Beneden maak ik het vuur aan en ga alvast beginnen met het inpakken, broodjes maken voor straks en onderweg. Ik maak twee tassen, eentje voor in Mitchel zijn auto en eentje voor ons.
Een grote pot koffie...en nog eentje.

Alle was in vuilniszakken, vegen, zuigen etc. Dan neem ik lekker een bakkie koffie en denk aan onze week. Onze superweek.
De ontmoeting met de dorpsbewoners, Honsa, Znedek, Esther, Lukas, Albert en de kleine Kryštof....en bijna met Loek en Tabe.
Zij wilden vrijdag even langskomen voor een bakkie, maar het was toch iets te ver uit de route, vooral omdat het er toch naar uitzag dat het hevig zou gaan sneeuwen.

Het word hier lekker warm en ik neem nog maar een kopje en een sigaretje...alles slaapt nog. Ik heb afgesproken dat ik de grote wek rond elf uur en dat we toch echt rond 14.00 uur weg moeten. Dan rijden we nog twee uur in het licht, waarschijnlijk zijn we dan in Duitsland.

Ik wil ook niet weg, maar het moet, ook al stellen we het uit.
Daar is Rik, hij kijkt naar de opgeruimde kamer en vraagt;"Gaan we weg?", ja we gaan weer weg. Hij vindt het ook heel jammer, al die sneeuw achterlaten, maar hij heeft wel mooie foto's en verhalen straks op school. Hij komt lekker naast me op de bank zitten, samen zitten we nog even alsof we niet weg moeten.

Ik ga vast douchen en samen met Rik Mazzel uitlaten. Nog lekker een keer een rondje maken. Het dooit, de weg is weer helemaal schoon.

Als we terug zijn maak ik iedereen wakker. We eten, drinken koffie en pakken de boel bij elkaar, halen de bedden af.

Niemand wil weg......

Om kwart voor twee leg ik de sleutels in het postvakje voor Vera. Alle bagage wordt verdeelt over de twee auto's, Mazzel kan nog goed zitten, naast de slee en het kratje Grambrinus.

Om twee uur rijden we...ik zwaai naar het huis, mijn tranen slik ik in. Dat heb ik nou altijd na een vakantie, ik kan geen afscheid nemen.
Tim hoor ik lachen achterin, hij pest me er altijd mee. Ik kan er niets aan doen. Het komt omdat ik het zo fijn heb gehad, ik heb er weer een mooie herinnering bij.

Wij rijden voorop, ik herken een lange tijd de weg en dan ineens rijden we steeds verder weg van het huis in de sneeuw. We hebben besloten om via Praag te rijden. Praag, waar we niet geweest zijn, maar waar ik zeker nog kom.

We tanken vlakbij de snelweg en kopen een wegenbaan vignet voor een week. Dan gaat de reis ineens snel. We rijden langs Brozany, onze laatste camping in de zomervakantie. Iedereen is stil....

Ik zie de bergen van Ronald en Rens.....de pyramide's. Snel draai ik het raam open en maak foto's, veel foto's.

Toch wel moeilijk om hier te rijden en aan de andere kant ook heel bijzonder. Het is een tegenstrijdig en dubbel gevoel. Rens moest eens weten dat we hier met z'n allen weer reden. Dat we weer dezelfde bergen zien en op de foto zetten.

We rijden verder en verder...het wordt langzaam donker. Het uitzicht is prachtig, allemaal dorpjes links en rechts met verlichte ramen.

Dan een paar tunnels en de Duitse grens is in zicht.

Ik kijk achterom en zeg, in gedachte, zachtjes gedag.....

De passen worden gecontroleerd en we rijden ineens in Duitsland.
Het is echt voorbij, nu zo snel mogelijk naar huis.

Om 1 uur rijden we Amersfoort binnen om Roy af te zetten. Zijn moeder is nog op en vraagt of we koffie willen, nee ik wil niet meer, we willen allemaal naar huis. We nemen afscheid van Roy en spreken af voor de volgende week, dan gaan we de foto's kijken etc.

Om twee uur stap ik het huis binnen, Moossie en Daantje krullen rondom onze benen. Rik neemt nog een Tsjechische kom cornflakes, De rest een Gambrinus of/en een Becherovka. Nog even napraten...ik kan niet zomaar naar bed.

Als ik naar boven ga ben ik niet moe, maar heel tevreden en blij, dat ik er zoveel mooie herinneringen heb bijgekregen!
 
Alweer, jij bent er zo goed in, ik ben best jaloers op jou schrijfkunst, maar ik geniet er ook zo ontzettend van!!!
Mayca dank je wel voor dit weer zo prachtige verhaal, ik hoop dat ik nog heel vaak mag genieten! :hart: :kus:
 
Ja, ik ook hoor. Toen ik de route via Praag bekeek, zag ik dat we dan ook langs Brozany kwamen. Ik twijfelde even...en heb het er met Roy overgehad.

Het was goed om er langs te rijden, de bergen te zien...Rens z'n berg. Toen ik de foto's maakte was het al iets schemerig en de jongens in de andere auto zagen de flits, ze snapten meteen waar we waren.
 
Mayca, bedankt voor je prachtige verhaal. Helaas kunnen Dick en ik in mei niet in Dolni Lanov zijn. Wij hebben dan wel vakantie maar gaan een week op de motor weg. Ik hoop dat je dan wel voor ons weer een verslag maakt van je vakantie.
Dikke :kus: van ons.
 
Mayca, bedankt voor je prachtige verhaal. Helaas kunnen Dick en ik in mei niet in Dolni Lanov zijn. Wij hebben dan wel vakantie maar gaan een week op de motor weg.
Maar je kunt toch ook op de motor naar Tsjechië:)

Mayca, dat was het dan hé, deze keer. Ik vind het zo gaaf, die verhalen, die foto's, dat enthousiasme. Heerlijk dat je in Mei weer deze kant uitkomt :cheers:
Ja, dat was het dan....nu leven we weer naar de meivakantie toe! Kijk dat is mooi. Ronald zag het ook wel zitten.
 
Bovenaan