zoals gewoonlijk weer mooie foto's met uitgebreide teksten en dan lees ik dat er mooie fietstochten gemaakt kunnen worden bij het meer van Lucina. heb ik een vraagje: is dat ook geschikt voor 55 plus met een E-bike?
Rondreis Tsjechië 2014
- Onderwerp starter Ad Verschoor
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
Ad Verschoor
Donateur
Hennie rond het meer zijn meerdere campings en bij Fridek-Mistek is een Eurocamping te vinden http://www.eurocampings.nl/tsjechie/moravie-silezie/frydek-mistek/sportplex-f-m-sko-116691/. In de beschrijving geven ze aan dat men voor de sportieve vakantieganger verschillende fietsroutes heeft. Uit ervaring weet ik dat een e-bike stroom nodig heeft om op te laden en dat is eigenlijk overal te vinden. Wel zelf kastje meenemen
Ad bedank voor de info. Weer een reden om naar Tsjechië op vakantie te gaan. Wij willen al weer zoveel plaatsen bekijken dat het alweer niet in één vakantie past dus de rest van Europa moet nog maar even wachten:top::wow:
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2014
Dinsdag 22 april Nog een tocht door het land van Radegast (Deel 2.)
Het is inmiddels middag als we arriveren in Stramberk. Het is een klein bergstadje met zo'n 3400 inwoners. Het ligt tussen beboste heuvels op 14 kilometer ten noordwesten van Frenštát pod Radhoštěm. We parkeren de auto op het centrale plein, dat hier gewoon "Náměstí " heet. De plaats geniet speciale bescherming vanwege de houten architectuur. Sommige huizen zijn gebouwd met ruwe, onbewerkte boomstammen op een gemetselde fundering. De traditionele blokhuizen en burgerwoningen in de straatjes rond het kleine hellende plein zijn gebouwd aan het begin van de 19e eeuw. Door de charme wordt Stramberk vaak Moravisch Bethlehem genoemd. Op Náměstí zien we allereerst een prachtige parochiekerk, de Farni kostel sv. Jana Nepomuckého.
Kerk van de heilige Jan Nepomucky
De kerk is op 16 mei 1721 gesticht door de regent P. Karel Pfefferkorn. De toren werd in de jaren 1907 en 1908 aangebouwd. In de kerk zijn schilderingen en een mozaïek van de heilige maagd Maria aangebracht door een kunstenaar uit Brno, Jano Köhler. Deze veelzijdige kunstenaar leefde van 1873 tot 1941. Hij heeft 2500 kunstwerken achter gelaten, die over de hele wereld te vinden zijn. Ook zijn verschillende vormen van kunst, als schilderingen en raammozaïeken , terug te vinden in 70 religieuze en 55 wereldlijke gebouwen.
Hotel Sipka met bron
Naast hotel Sipka vinden we het Muzeum Zdeněk Burian. Deze schilder en illustrator is geboren in Koprivnice en heeft lange tijd gewoond in Stramberk. Hij leefde van 11 februari 1905 tot 1 juli 1981. Hij is wereldberoemd geworden als schilder wiens werk een centrale rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van de meest uiteenlopende prehistorische monsters. Van zijn hand zijn naar schatting 15.000 schilderijen en tekeningen verschenen. Hij illustreerde meer dan 500 boeken, zoals Robinson Crusoe, Tarzan, Plutonia etc. en zo'n 600 boekomslagen. De invloed van Burian is duidelijk waarneembaar in films met beeltenissen van dinosaurussen en andere prehistorische dieren, zoals in films als Jungle Book en Jurassic park.
Muzeum Zdeněk Burian
Een eindje links van het museum leidt een trap naar boven. Stramberk wordt namelijk gedomineerd door een ronde toren die vanaf een heuvel boven de omgeving uit toornt. Deze toren " Štramberská truba" is een overblijfsel van het kasteel Strallenberg. Het kasteel is gebouwd in de middeleeuwen, maar raakte in de 16e eeuw in verval. De toren en de massieve kasteelmuren hebben dit verval overleefd.
Štramberská Truba
Het houten platform op de top van deze toren, die 40 meter hoog is, biedt bezoekers een spectaculair panorama van de stad en het omliggende platteland. Boven biedt het kasteel een scala aan faciliteiten voor de bezoekers. Zo zijn op een terras allerlei versnaperingen verkrijgbaar, zijn er oude ambachten te aanschouwen en worden souvenirs te koop aangeboden. In de toren is een boeiende tentoonstelling over de geschiedenis van de toren te bewonderen.
Štramberk gezien vanaf de heuvel
Via de andere zijde, dit keer geen trap maar pittoreske steegjes, bereiken we het centrale plein Náměstí weer. Hoewel ik er geen foto van heb bevindt zich hier het poppentheater Pernikovka met een bijbehorend café. Hier is de specialiteit van deze plaats verkrijgbaar, de "Stramberkse oren" een soort van ronde ontbijtkoek. Het is een zoet gebak gemaakt van honing en gekruid peperdeeg in een vorm van gedraaide oren. We nemen afscheid van Stramberk met een laatste blik op de 'Oude toren''. Het is de klokkentoren, die behoorde tot de Kerk van de heilige Bartoloměj.
De Oude Toren
Net als we wegnr. 58 opdraaien in de richting van Frenštat pod Radhoštěm barst een noodweer los. Regen, hagel en onweer. Wateroverlast veroorzaakt rivieren op de weg en ik ben genoodzaakt de weg te verlaten. Gelukkig kan ik mijn auto direct bij de weg parkeren onder de bescherming van een bedrijfsmuur. Ik heb met mijn 67 jaar al heel wat jaartjes erop zitten, maar heb volgens mij nog nooit zo'n bui meegemaakt. Ruim drie kwartier zijn we hier in de auto blijven zitten. Wat een belevenis !!!
De Paasmarkt in Frenštat hebben we maar gelaten voor wat het was en zijn naar Frydek-Mistek gereden. Hier heb ik aan de dames van de VVV gevraagd naar een goed restaurant, waarbij zij ons hebben gewezen op Penzion/Restaurace pod Kašnou. Het is te vinden op het plein Zámecké Náměsti tegenover de VVV en ook wij kunnen het inmiddels aanbevelen. Voldaan keren we terug naar Tranovice.
Voor meer informatie: www.stramberk.cz, www.stramberskatruba.cz, www.pernikova.cz
Voor het restaurant in Frydek-Mistek: www.podkasnou.com
wordt vervolgd
Dinsdag 22 april Nog een tocht door het land van Radegast (Deel 2.)
Het is inmiddels middag als we arriveren in Stramberk. Het is een klein bergstadje met zo'n 3400 inwoners. Het ligt tussen beboste heuvels op 14 kilometer ten noordwesten van Frenštát pod Radhoštěm. We parkeren de auto op het centrale plein, dat hier gewoon "Náměstí " heet. De plaats geniet speciale bescherming vanwege de houten architectuur. Sommige huizen zijn gebouwd met ruwe, onbewerkte boomstammen op een gemetselde fundering. De traditionele blokhuizen en burgerwoningen in de straatjes rond het kleine hellende plein zijn gebouwd aan het begin van de 19e eeuw. Door de charme wordt Stramberk vaak Moravisch Bethlehem genoemd. Op Náměstí zien we allereerst een prachtige parochiekerk, de Farni kostel sv. Jana Nepomuckého.
Kerk van de heilige Jan Nepomucky
De kerk is op 16 mei 1721 gesticht door de regent P. Karel Pfefferkorn. De toren werd in de jaren 1907 en 1908 aangebouwd. In de kerk zijn schilderingen en een mozaïek van de heilige maagd Maria aangebracht door een kunstenaar uit Brno, Jano Köhler. Deze veelzijdige kunstenaar leefde van 1873 tot 1941. Hij heeft 2500 kunstwerken achter gelaten, die over de hele wereld te vinden zijn. Ook zijn verschillende vormen van kunst, als schilderingen en raammozaïeken , terug te vinden in 70 religieuze en 55 wereldlijke gebouwen.
Hotel Sipka met bron
Naast hotel Sipka vinden we het Muzeum Zdeněk Burian. Deze schilder en illustrator is geboren in Koprivnice en heeft lange tijd gewoond in Stramberk. Hij leefde van 11 februari 1905 tot 1 juli 1981. Hij is wereldberoemd geworden als schilder wiens werk een centrale rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van de meest uiteenlopende prehistorische monsters. Van zijn hand zijn naar schatting 15.000 schilderijen en tekeningen verschenen. Hij illustreerde meer dan 500 boeken, zoals Robinson Crusoe, Tarzan, Plutonia etc. en zo'n 600 boekomslagen. De invloed van Burian is duidelijk waarneembaar in films met beeltenissen van dinosaurussen en andere prehistorische dieren, zoals in films als Jungle Book en Jurassic park.
Muzeum Zdeněk Burian
Een eindje links van het museum leidt een trap naar boven. Stramberk wordt namelijk gedomineerd door een ronde toren die vanaf een heuvel boven de omgeving uit toornt. Deze toren " Štramberská truba" is een overblijfsel van het kasteel Strallenberg. Het kasteel is gebouwd in de middeleeuwen, maar raakte in de 16e eeuw in verval. De toren en de massieve kasteelmuren hebben dit verval overleefd.
Štramberská Truba
Het houten platform op de top van deze toren, die 40 meter hoog is, biedt bezoekers een spectaculair panorama van de stad en het omliggende platteland. Boven biedt het kasteel een scala aan faciliteiten voor de bezoekers. Zo zijn op een terras allerlei versnaperingen verkrijgbaar, zijn er oude ambachten te aanschouwen en worden souvenirs te koop aangeboden. In de toren is een boeiende tentoonstelling over de geschiedenis van de toren te bewonderen.
Štramberk gezien vanaf de heuvel
Via de andere zijde, dit keer geen trap maar pittoreske steegjes, bereiken we het centrale plein Náměstí weer. Hoewel ik er geen foto van heb bevindt zich hier het poppentheater Pernikovka met een bijbehorend café. Hier is de specialiteit van deze plaats verkrijgbaar, de "Stramberkse oren" een soort van ronde ontbijtkoek. Het is een zoet gebak gemaakt van honing en gekruid peperdeeg in een vorm van gedraaide oren. We nemen afscheid van Stramberk met een laatste blik op de 'Oude toren''. Het is de klokkentoren, die behoorde tot de Kerk van de heilige Bartoloměj.
De Oude Toren
Net als we wegnr. 58 opdraaien in de richting van Frenštat pod Radhoštěm barst een noodweer los. Regen, hagel en onweer. Wateroverlast veroorzaakt rivieren op de weg en ik ben genoodzaakt de weg te verlaten. Gelukkig kan ik mijn auto direct bij de weg parkeren onder de bescherming van een bedrijfsmuur. Ik heb met mijn 67 jaar al heel wat jaartjes erop zitten, maar heb volgens mij nog nooit zo'n bui meegemaakt. Ruim drie kwartier zijn we hier in de auto blijven zitten. Wat een belevenis !!!
De Paasmarkt in Frenštat hebben we maar gelaten voor wat het was en zijn naar Frydek-Mistek gereden. Hier heb ik aan de dames van de VVV gevraagd naar een goed restaurant, waarbij zij ons hebben gewezen op Penzion/Restaurace pod Kašnou. Het is te vinden op het plein Zámecké Náměsti tegenover de VVV en ook wij kunnen het inmiddels aanbevelen. Voldaan keren we terug naar Tranovice.
Voor meer informatie: www.stramberk.cz, www.stramberskatruba.cz, www.pernikova.cz
Voor het restaurant in Frydek-Mistek: www.podkasnou.com
wordt vervolgd
En zo reis ik met je mee naar het verleden.
Hier waren wij ook.
De tijd gaat snel, heel snel.
Voor je weet ben je 67 en schuil je voor een regenbui.
Dankiewel voor het meereizen!
Hier waren wij ook.
De tijd gaat snel, heel snel.
Voor je weet ben je 67 en schuil je voor een regenbui.
Dankiewel voor het meereizen!
kuurgast
Donateur
Dank Ad voor deze pareltjes zoals Štramberská Trúba en de parochiekerk Johannes van Nepomuk. 
Ieder jaar met hemelvaart is er Štramberská pouť dat samen met de Štramberské uši/oren te maken heeft met de overwinning in 1241.
Ieder jaar met hemelvaart is er Štramberská pouť dat samen met de Štramberské uši/oren te maken heeft met de overwinning in 1241.
Ad Verschoor
Donateur
In Stramberk leidde de weg terug vanaf Truba niet via trappen, maar over geplaveide wegen. Heel goed is de houten architectuur hier te zien, waardoor deze plaats zijn monumentale bescherming gekregen heeft. Nog even een foto, waarop goed te zien is waaraan deze plaats zijn karakter te danken heeft.
De houten architectuur in Stramberk
De houten architectuur in Stramberk
mooie en informatieve verslagen prima!!!!
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2014
Woensdag 23 april "Het land van de Walachijers en nog meer" (Deel 1.)
We hebben in ons hoofd gezet om het openluchtmuseum in Rožnov pod Radhoštěm te gaan bezoeken. De plaats zelf hebben we een paar dagen geleden bezocht. Bij het museum was het toen enorm druk vanwege de 2e Paasdag en we besloten niet in die menigte op te gaan. Vandaag de herkansing. We parkeren de auto op een grote parkeerplaats en kopen een kaartje in een automaat. Het is echter zo rustig dat ik mij bedenk. We moeten toch dichterbij de ingang kunnen staan ? Met het kaartje probeer ik de parkeerplaats te verlaten, maar het hek weigert zich te openen voor mij. Er zit niets anders op dan via een kleine doorgang, stoep en plantsoen, het terrein te verlaten. Langs de weg kunnen we vlakbij de ingang van het museum de auto neerzetten en er hoeft zelfs niet betaald te worden. Het Walachijs Openluchtmuseum is verdeeld in drie lokaties, waarin ruim 120 monumenten zijn opgesteld. Wij bezoeken eerst het Walachijse dorp, Valašská Dedina.
Een brandput (Vahadlová studna) mag niet ontbreken in Valašská Dedina
Het dorp geeft een indruk van het boerenleven en laat boerderijen zien in allerlei soorten. Daar omheen liggen velden waarop de oorspronkelijke gewassen verbouwd worden, zoals rogge, gerst en verschillende bonensoorten. Zo zagen we er een huis met kelder uit Velkých Karlovic. Het is een onderdeel van een cluster van nederzettingen, die door familiebanden met elkaar verbonden zijn.
Rechts het huis uit Velkých Karlovic
Met de bouw van dit deel van het museum is men begonnen in 1962 en nog jaarlijks worden objecten toegevoegd. In 1972 is dit deel opengesteld voor het publiek. De tentoonstelling wordt verder uitgebreid met dieren, die onderdeel uitmaakten van de vroegere samenleving. Naast boerderijen zijn er nog een school, een klokkentoren, een smederij en een windmolen. De laatste is een houten graanmolen van twee verdiepingen, die gebouwd is in de eerste helft van de 19e eeuw. Hij is afkomstig uit Kladnikách Helfstyn dat te vinden is in de buurt van Lipnik nad Bečvou.
Větrný mlýn
Helaas was deze dag alles gesloten in dit deel van het museum. Waarschijnlijk was het nog te vroeg in het seizoen. De bezoekers waren op één hand te tellen. We zagen er dus geen aangekondigde smid, imker of molenaar. Een paardenkoets, die de bezoekers naar het hoogste punt van de heuvel brengt, was evenmin al aanwezig. De vallei met de molens, het derde onderdeel van het museum, hebben we laten schieten. Het heuvelachtig terrein was toch wat te vermoeiend om er lange wandelingen te maken en zo alles te zien.
De achterzijde van de molen met op de grond een maalsteen
We sluiten dit deel van ons bezoek af met de constatering, dat het nogal tegenvalt als niet alles is opengesteld. Aan de andere kant van de weg is het deel met het kleine houten dorp, Dřvěné městečko en dat vergoedde veel. Het terrein is er vlak en alle objecten waren, van binnen, te bezichtigen. In de zomer wordt het programma aangevuld met demonstraties van oude ambachten en volksdansvoorstellingen op zondag. Het was het jaar 1924 toen de eerste houten gebouwen van het plein van Rožnov zijn overgeplaatst naar dit gedeelte van het plaatselijk park. Zo was daar de herberg "Tot op de laatste cent", of Hospoda Na poslednim groší. Deze herberg is afkomstig van het plein in Rožnov en was het laatste historische pand daar. In 1974 werd het in het houten dorp in gebruik genomen , nadat het was omgetoverd in een stijlvolle eetgelegenheid.
Hospoda Na poslednim groší om uw laatste kronen te verbrassen
In 1925 is het museum opengegaan voor het publiek, nadat het was opgericht door de broers Alois en Bohumir Jaronkova. Later is het uitgegroeid tot één van de oudste en grootste openluchtmusea in Midden-Europa. In 1995 is het museum uitgeroepen tot nationaal cultureel monument. De kerk die hier te zien is, is een kopie van de in 1887 afgebrande kerk van Větřikovice. De kostel sv. Anny is gebouwd in de jaren voor de 2e wereldoorlog en in 1945 in gebruik genomen. De kerktoren valt op door de aanwezigheid van een typisch uivormig dak.
Kostel sv. Anny
Rondom de kerk is een kerkhof aangelegd "Valašský Slavn". Het is een ereplaats voor de begrafenis van de belangrijkste personen uit de regio rond Rožnov. Zo is er het graf van Jiři Raška. Hij is geboren op 4 februari 1941 in Frenštát en werd bekend als schansspringer. Hij was de eerste Tsjechoslowaakse gouden medaillewinnaar. Hij won deze plak tijdens de Olympische Spelen van 1968 in Grenoble. Ook was Raška, in 1968, één van de ondertekenaars van het manifest van 2000 woorden. Het behoorde tot de belangrijkste teksten, die geleid hebben tot de "Praagse Lente". Raska overleed op 20 januari 2012.
De grafsteen van Jiři Raška
Een groot gebouw aan het dorpsplein is het residentiële paleis van de baljuw van Groot Karlovic. Het is oorspronkelijk gebouwd in 1793 en is in 1932 opnieuw opgetrokken als museum. Zo staat het nu in het houten dorp en is er een presentatie te zien van volkscultuur uit deze omgeving.
Fojtstvi z Velkých Karlovic
Na ons laatste geld verbrast te hebben aan een drankgelag "Doe maar een glaasje fris ", worden we getrakteerd op een gigantische bui, die na een uur weer ophield.
Voor meer informatie over het museum: www.vmp.cz
wordt vervolgd deel 2.
Woensdag 23 april "Het land van de Walachijers en nog meer" (Deel 1.)
We hebben in ons hoofd gezet om het openluchtmuseum in Rožnov pod Radhoštěm te gaan bezoeken. De plaats zelf hebben we een paar dagen geleden bezocht. Bij het museum was het toen enorm druk vanwege de 2e Paasdag en we besloten niet in die menigte op te gaan. Vandaag de herkansing. We parkeren de auto op een grote parkeerplaats en kopen een kaartje in een automaat. Het is echter zo rustig dat ik mij bedenk. We moeten toch dichterbij de ingang kunnen staan ? Met het kaartje probeer ik de parkeerplaats te verlaten, maar het hek weigert zich te openen voor mij. Er zit niets anders op dan via een kleine doorgang, stoep en plantsoen, het terrein te verlaten. Langs de weg kunnen we vlakbij de ingang van het museum de auto neerzetten en er hoeft zelfs niet betaald te worden. Het Walachijs Openluchtmuseum is verdeeld in drie lokaties, waarin ruim 120 monumenten zijn opgesteld. Wij bezoeken eerst het Walachijse dorp, Valašská Dedina.
Een brandput (Vahadlová studna) mag niet ontbreken in Valašská Dedina
Het dorp geeft een indruk van het boerenleven en laat boerderijen zien in allerlei soorten. Daar omheen liggen velden waarop de oorspronkelijke gewassen verbouwd worden, zoals rogge, gerst en verschillende bonensoorten. Zo zagen we er een huis met kelder uit Velkých Karlovic. Het is een onderdeel van een cluster van nederzettingen, die door familiebanden met elkaar verbonden zijn.
Rechts het huis uit Velkých Karlovic
Met de bouw van dit deel van het museum is men begonnen in 1962 en nog jaarlijks worden objecten toegevoegd. In 1972 is dit deel opengesteld voor het publiek. De tentoonstelling wordt verder uitgebreid met dieren, die onderdeel uitmaakten van de vroegere samenleving. Naast boerderijen zijn er nog een school, een klokkentoren, een smederij en een windmolen. De laatste is een houten graanmolen van twee verdiepingen, die gebouwd is in de eerste helft van de 19e eeuw. Hij is afkomstig uit Kladnikách Helfstyn dat te vinden is in de buurt van Lipnik nad Bečvou.
Větrný mlýn
Helaas was deze dag alles gesloten in dit deel van het museum. Waarschijnlijk was het nog te vroeg in het seizoen. De bezoekers waren op één hand te tellen. We zagen er dus geen aangekondigde smid, imker of molenaar. Een paardenkoets, die de bezoekers naar het hoogste punt van de heuvel brengt, was evenmin al aanwezig. De vallei met de molens, het derde onderdeel van het museum, hebben we laten schieten. Het heuvelachtig terrein was toch wat te vermoeiend om er lange wandelingen te maken en zo alles te zien.
De achterzijde van de molen met op de grond een maalsteen
We sluiten dit deel van ons bezoek af met de constatering, dat het nogal tegenvalt als niet alles is opengesteld. Aan de andere kant van de weg is het deel met het kleine houten dorp, Dřvěné městečko en dat vergoedde veel. Het terrein is er vlak en alle objecten waren, van binnen, te bezichtigen. In de zomer wordt het programma aangevuld met demonstraties van oude ambachten en volksdansvoorstellingen op zondag. Het was het jaar 1924 toen de eerste houten gebouwen van het plein van Rožnov zijn overgeplaatst naar dit gedeelte van het plaatselijk park. Zo was daar de herberg "Tot op de laatste cent", of Hospoda Na poslednim groší. Deze herberg is afkomstig van het plein in Rožnov en was het laatste historische pand daar. In 1974 werd het in het houten dorp in gebruik genomen , nadat het was omgetoverd in een stijlvolle eetgelegenheid.
Hospoda Na poslednim groší om uw laatste kronen te verbrassen
In 1925 is het museum opengegaan voor het publiek, nadat het was opgericht door de broers Alois en Bohumir Jaronkova. Later is het uitgegroeid tot één van de oudste en grootste openluchtmusea in Midden-Europa. In 1995 is het museum uitgeroepen tot nationaal cultureel monument. De kerk die hier te zien is, is een kopie van de in 1887 afgebrande kerk van Větřikovice. De kostel sv. Anny is gebouwd in de jaren voor de 2e wereldoorlog en in 1945 in gebruik genomen. De kerktoren valt op door de aanwezigheid van een typisch uivormig dak.
Kostel sv. Anny
Rondom de kerk is een kerkhof aangelegd "Valašský Slavn". Het is een ereplaats voor de begrafenis van de belangrijkste personen uit de regio rond Rožnov. Zo is er het graf van Jiři Raška. Hij is geboren op 4 februari 1941 in Frenštát en werd bekend als schansspringer. Hij was de eerste Tsjechoslowaakse gouden medaillewinnaar. Hij won deze plak tijdens de Olympische Spelen van 1968 in Grenoble. Ook was Raška, in 1968, één van de ondertekenaars van het manifest van 2000 woorden. Het behoorde tot de belangrijkste teksten, die geleid hebben tot de "Praagse Lente". Raska overleed op 20 januari 2012.
De grafsteen van Jiři Raška
Een groot gebouw aan het dorpsplein is het residentiële paleis van de baljuw van Groot Karlovic. Het is oorspronkelijk gebouwd in 1793 en is in 1932 opnieuw opgetrokken als museum. Zo staat het nu in het houten dorp en is er een presentatie te zien van volkscultuur uit deze omgeving.
Fojtstvi z Velkých Karlovic
Na ons laatste geld verbrast te hebben aan een drankgelag "Doe maar een glaasje fris ", worden we getrakteerd op een gigantische bui, die na een uur weer ophield.
Voor meer informatie over het museum: www.vmp.cz
wordt vervolgd deel 2.
Ben je al lang aan het volgen in dit verslag. Op verschillende plekken zijn wij ook geweest. Ik geniet weer enorm van je verhaal.
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2014
Woensdag 23 april "Het land van de Walachijers en nog meer" Deel 2.
Het is inmiddels middag geworden en gelukkig breekt de zon weer wat door de wolken. Al heel lang staat Nový Jičin op mijn verlanglijstje, vanwege het grote rechthoekige plein dat omringt wordt door arcadehuizen. Het is het middelpunt van Nový Jíčin, dat in 1967 werd uitgeroepen tot beschermd stadsgezicht.
Masarykovo Námeští met de pestzuil uit 1710
De stad met ongeveer 27.000 inwoners ligt in het prachtige dal van de rivier Jičinka. Ze wordt voor het eerst genoemd in het jaar 1313, als koning Jan van Luxemburg toestemming geeft om belastingen te innen. De stad ligt namelijk op belangrijke handelsroutes, die van positieve invloed zijn geweest op haar ontwikkeling. Het Masarykovo Námešti heeft grootonderhoud ondergaan in de eerste helft van 2009. Eén van de vernieuwde onderdelen was de terugkeer van het beeld van Sint Nicolaas op het plein. Het oorspronkelijke zandstenen beeld uit 1727 werd in 1893 door de toenmalige bestuurders van de stad vernietigd, of eigenlijk werd de heilige geëlimineerd. Op 24 augustus 2009 werd het plein na de reconstructie in gebruik genomen en kreeg een bronzen beeld van Sint Nicolaas, de patroonheilige van bedelaars, kinderen en handelaars weer zijn plek. Aan zijn voeten bevindt zich een komvormige fontein met eromheen drie sculpturen van appels . Dit geheel symboliseert een Sint leunend, met een Bijbel, op de schaal met schoon water. De appels rolt de Sint over het gebied, als appeltjes voor de dorst.
sv. Mikuláše
Eén van de markantste gebouwen op het plein is het Raadhuis, dat is voorzien van klokkentoren en loopbrug. Het gebouw kent een historie van meer dan 500 jaar en werd altijd gezien als een symbool van vrijheden en rechten voor de inwoners van Novy Jičin. De meest ingrijpende verbouwing van het raadhuis vond plaats in de jaren 1929 en 1930, waarna het werd beschouwd als een goed voorbeeld van een modern gebouw passend in een historische omgeving.
Raadhuis, als symbool voor vrijheid en gerechtigheid
Een bijzonder gebouw is dat met "De witte Engel". Een hemelsblauwe kleur en een beeltenis van een witte Engel maken het tot de meest gedecoreerde van alle gevels aan het plein. In het jargon noemen we dit een in 1790 opgebouwde neo-rococo gevel. Het gebouw zelf dateert uit de eerste jaren van de 17e eeuw. Uniek is het feit dat sinds het jaar 1716 continu een apotheek hier gehuisvest is, als de apotheek van de stad.
Apotheek "De witte Engel"
In mijn ogen staat op een hele vreemde plaats voor de pestzuil op het plein, een sculptuur van twee dansende boeren. Zij zijn gekleed in typische Duitse klederdracht van deze streek. Novy Jičin behoorde tot de Sudeten Duitse steden, waarvan deze inwoners de stad hebben moeten verlaten. Het beeld van deze boeren, ontworpen door Viktor Barwiga in 1928, was vele Tsjechen een doorn in het oog. Inmiddels behoort het tot de onmisbare symbolen van de stad.
Sculptuur van "De dansende boeren"
We zijn nog lang niet uitgekeken op het plein. Zo zien we er de werkelijk schitterende woning van de vroegere burgemeester Ondřej Repa uit 1563. Het huis staat bekend als "Het oude postkantoor ". Dit stará pošta heeft een twee verdiepingen tellende loggia met zuilengalerij. Rond 1970 heeft er een renovatie plaatsgevonden om inwendig grotere ruimten te creëren. Dit heeft het mogelijk gemaakt om er het Gemeentelijk Cultureel Centrum in onder te brengen.
Het oude postkantoor
Even buiten het plein staat Maria Hemelvaartskerk, of farni kostel Nanebevzeti Panny Marie. De toren is het oudst uit de jaren tussen 1587 en 1629 uit een periode dat het merendeel van de bevolking nog Luthers was. De huidige parochiekerk van de Jezuïeten is een monumentaal pand uit de jaren 1729 tot 1732.
Maria Hemelvaartskerk
Op een hoek van het plein verscholen tussen bebouwing ligt het renaissance Žerotínský zámek. Het was oorspronkelijk een houten fort. Het witte stenen gebouw met twee binnenplaatsen is geleidelijk aan gebouwd in de 16e eeuw en telt twee torentjes, die als zeer boeiend worden ervaren. Nu herbergt het kasteel een hoedenmuseum, het Kloboučnické muzeum. De tentoonstelling geeft een overzicht van de ontwikkeling van de hoedmode en haar geschiedenis in deze stad. De hoed is van groot belang voor Nový Jičin en deze industrie werd er al gevestigd rond 1630. Na de tweede wereldoorlog zijn veel bedrijven genationaliseerd en gefuseerd tot het bedrijf Tonak. Bij het bedrijf (www.tonak.cz) werken nog altijd zo'n 750 medewerkers.
Žerotinský zámek
In deze stad met haar mooie plein kreeg ik een eigenaardig gevoel over me. Het deel van Tsjechië waar we ons nu bevinden maakt niet veel indruk op mij. Het is er oud, nog behoorlijk verwaarloosd en de bezienswaardigheden liggen ver uiteen of beperken zich tot één per plaats. Zo zijn er nauwelijks mooie pestzuilen te vinden. Het gevoel dat bij mij veroorzaakt werd in Nový Jičin was gelukkig weer een 'thuis' gevoel. Prachtig zo'n beschermd plein cq. stadsgezicht te bewonderen.
Nog maar één van Masarykovo Námeští, maar nu de andere zijde
Het thuis gevoel werd mogelijk versterkt door de aanwezigheid van een vrolijk zonnetje, waardoor iets gedronken kon worden op een terrasje. De dag hebben we afgesloten met een voortreffelijke avondmaaltijd in Fridek Mistek.
Voor meer informatie: www.novy-jicin.cz, www.icjn.cz,www.muzeum.novy-jicin.cz
wordt vervolgd
Woensdag 23 april "Het land van de Walachijers en nog meer" Deel 2.
Het is inmiddels middag geworden en gelukkig breekt de zon weer wat door de wolken. Al heel lang staat Nový Jičin op mijn verlanglijstje, vanwege het grote rechthoekige plein dat omringt wordt door arcadehuizen. Het is het middelpunt van Nový Jíčin, dat in 1967 werd uitgeroepen tot beschermd stadsgezicht.
Masarykovo Námeští met de pestzuil uit 1710
De stad met ongeveer 27.000 inwoners ligt in het prachtige dal van de rivier Jičinka. Ze wordt voor het eerst genoemd in het jaar 1313, als koning Jan van Luxemburg toestemming geeft om belastingen te innen. De stad ligt namelijk op belangrijke handelsroutes, die van positieve invloed zijn geweest op haar ontwikkeling. Het Masarykovo Námešti heeft grootonderhoud ondergaan in de eerste helft van 2009. Eén van de vernieuwde onderdelen was de terugkeer van het beeld van Sint Nicolaas op het plein. Het oorspronkelijke zandstenen beeld uit 1727 werd in 1893 door de toenmalige bestuurders van de stad vernietigd, of eigenlijk werd de heilige geëlimineerd. Op 24 augustus 2009 werd het plein na de reconstructie in gebruik genomen en kreeg een bronzen beeld van Sint Nicolaas, de patroonheilige van bedelaars, kinderen en handelaars weer zijn plek. Aan zijn voeten bevindt zich een komvormige fontein met eromheen drie sculpturen van appels . Dit geheel symboliseert een Sint leunend, met een Bijbel, op de schaal met schoon water. De appels rolt de Sint over het gebied, als appeltjes voor de dorst.
sv. Mikuláše
Eén van de markantste gebouwen op het plein is het Raadhuis, dat is voorzien van klokkentoren en loopbrug. Het gebouw kent een historie van meer dan 500 jaar en werd altijd gezien als een symbool van vrijheden en rechten voor de inwoners van Novy Jičin. De meest ingrijpende verbouwing van het raadhuis vond plaats in de jaren 1929 en 1930, waarna het werd beschouwd als een goed voorbeeld van een modern gebouw passend in een historische omgeving.
Raadhuis, als symbool voor vrijheid en gerechtigheid
Een bijzonder gebouw is dat met "De witte Engel". Een hemelsblauwe kleur en een beeltenis van een witte Engel maken het tot de meest gedecoreerde van alle gevels aan het plein. In het jargon noemen we dit een in 1790 opgebouwde neo-rococo gevel. Het gebouw zelf dateert uit de eerste jaren van de 17e eeuw. Uniek is het feit dat sinds het jaar 1716 continu een apotheek hier gehuisvest is, als de apotheek van de stad.
Apotheek "De witte Engel"
In mijn ogen staat op een hele vreemde plaats voor de pestzuil op het plein, een sculptuur van twee dansende boeren. Zij zijn gekleed in typische Duitse klederdracht van deze streek. Novy Jičin behoorde tot de Sudeten Duitse steden, waarvan deze inwoners de stad hebben moeten verlaten. Het beeld van deze boeren, ontworpen door Viktor Barwiga in 1928, was vele Tsjechen een doorn in het oog. Inmiddels behoort het tot de onmisbare symbolen van de stad.
Sculptuur van "De dansende boeren"
We zijn nog lang niet uitgekeken op het plein. Zo zien we er de werkelijk schitterende woning van de vroegere burgemeester Ondřej Repa uit 1563. Het huis staat bekend als "Het oude postkantoor ". Dit stará pošta heeft een twee verdiepingen tellende loggia met zuilengalerij. Rond 1970 heeft er een renovatie plaatsgevonden om inwendig grotere ruimten te creëren. Dit heeft het mogelijk gemaakt om er het Gemeentelijk Cultureel Centrum in onder te brengen.
Het oude postkantoor
Even buiten het plein staat Maria Hemelvaartskerk, of farni kostel Nanebevzeti Panny Marie. De toren is het oudst uit de jaren tussen 1587 en 1629 uit een periode dat het merendeel van de bevolking nog Luthers was. De huidige parochiekerk van de Jezuïeten is een monumentaal pand uit de jaren 1729 tot 1732.
Maria Hemelvaartskerk
Op een hoek van het plein verscholen tussen bebouwing ligt het renaissance Žerotínský zámek. Het was oorspronkelijk een houten fort. Het witte stenen gebouw met twee binnenplaatsen is geleidelijk aan gebouwd in de 16e eeuw en telt twee torentjes, die als zeer boeiend worden ervaren. Nu herbergt het kasteel een hoedenmuseum, het Kloboučnické muzeum. De tentoonstelling geeft een overzicht van de ontwikkeling van de hoedmode en haar geschiedenis in deze stad. De hoed is van groot belang voor Nový Jičin en deze industrie werd er al gevestigd rond 1630. Na de tweede wereldoorlog zijn veel bedrijven genationaliseerd en gefuseerd tot het bedrijf Tonak. Bij het bedrijf (www.tonak.cz) werken nog altijd zo'n 750 medewerkers.
Žerotinský zámek
In deze stad met haar mooie plein kreeg ik een eigenaardig gevoel over me. Het deel van Tsjechië waar we ons nu bevinden maakt niet veel indruk op mij. Het is er oud, nog behoorlijk verwaarloosd en de bezienswaardigheden liggen ver uiteen of beperken zich tot één per plaats. Zo zijn er nauwelijks mooie pestzuilen te vinden. Het gevoel dat bij mij veroorzaakt werd in Nový Jičin was gelukkig weer een 'thuis' gevoel. Prachtig zo'n beschermd plein cq. stadsgezicht te bewonderen.
Nog maar één van Masarykovo Námeští, maar nu de andere zijde
Het thuis gevoel werd mogelijk versterkt door de aanwezigheid van een vrolijk zonnetje, waardoor iets gedronken kon worden op een terrasje. De dag hebben we afgesloten met een voortreffelijke avondmaaltijd in Fridek Mistek.
Voor meer informatie: www.novy-jicin.cz, www.icjn.cz,www.muzeum.novy-jicin.cz
wordt vervolgd
En geen auto's op het plein.
Het is toch fantastisch om al dit prachtigs te zien!
Dank voor het mee kijken.
Het is toch fantastisch om al dit prachtigs te zien!
Dank voor het mee kijken.
Een heel mooie reportage.
Wat een geweldige ervaring moet dit zijn.
Dank voor het delen met ons.
Wat een geweldige ervaring moet dit zijn.
Dank voor het delen met ons.
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2014
Donderdag 24 april "Auschwitz"
Lang heb ik er over nagedacht of deze dag beschreven moet worden in het forum. Het betreft immers een visite aan het buurland Polen. In mijn voorbereiding kwamen er steeds meer raakvlakken met Tsjechië, zodat ik mijn bevindingen verkort toch zal weergeven.
Na een goede nachtrust staan we op en is het buiten droog , maar bewolkt. Na gebruik van het toilet is het een goede gewoonte door te trekken. Niets aan de hand zou je zeggen, doch na verloop van tijd wordt duidelijk dat het water door blijft lopen. Thuis en bij de kinderen heb ik de gewoonte om geregeld te klussen en ben ik niet in het bezit van twee linker handen. Dus op de knieën om van dit vervelende geluid af te komen. Altijd ben ik weer blij, indien het me gelukt is. Fluitend ga ik de nieuwe dag in.
We vertrekken rond 9.30 uur vanaf ons pension in Tranovice. De plaats ligt in het uiterste oosten van Tsjechië en op korte afstand van de grens met Polen. Na een autorit van 87 kilometer staan we voor het toegangshek van concentratiekamp Auschwitz.
Entree tot het concentratiekamp Auschwitz
Wat me opvalt, bij aankomst, is de geweldige drukte en dat op een doordeweekse dag in het voorseizoen. Ik geloof dat ik niet overdrijf als ik vertel dat er zeker 70 bussen staan die mensen hebben afgeleverd voor een bezoek. Onder hen zijn zeker ook Tsjechen.
Wat een drukte
We maken gebruik van een rondleiding over het kamp met een Duitse gids. Een zeer uitgebreide bezichtiging van het kamp, waarin ons veel wordt verteld, duurt ruim twee uur. De onvoorstelbare wreedheden die hier hebben plaatsgevonden gaan de menselijke geest te boven.
Na binnenkomst is er geen ontsnappen meer mogelijk
Eén van de voorportalen voor Auschwitz was het Tsjechische Terezin, of in het Duits (Theresienstadt). Ze deed eerst dienst als getto en concentratiekamp voor Tsjechische Joden (75.500) en later werd het een zgn. 'modelkamp' voor Joden uit heel Europa. Wanneer dit kamp vol dreigde te raken werden mensen naar Auschwitz doorgestuurd en de meesten werden na aankomst meteen vergast.
Grote hoeveelheden foto's van hen die hier vergast werden
In Auschwitz zien we stenen barakken met bloknummers, waarin een expositie is te zien over de uitroeiing van mensen in deze wrede oorlog, de bewijzen van de misdaden tegen de menselijkheid, indrukken van het leven en de omstandigheden in het kamp en de medische experimenten die er werden uitgevoerd. Auschwitz was de grootste van alle Duitse kampen waar 1.100.000 mensen zijn omgebracht. Op de top van deze waanzin wist men 6000 mensen per dag te vergassen.
Toegang tot de gaskamer
Onder de omgebrachte mensen waren heel veel Joden uit geheel Tsjechië, die meestal op transport kwamen vanuit Terezin. Bekend is dat van de 40.000 joden in Praag er 36.000 werden vermoord in de gaskamers van Auschwitz. Niet alleen joden ook 6000 Tsjechische Roma werden hier omgebracht en dat was toen ongeveer 90% van de toenmalige Tsjechische Roma bevolking.
Een verbrandingsoven
Na deze rondleiding waren we te moe om nog Birkenau te bezoeken, zodat we dit hebben overgeslagen. Op de terugweg van dit indrukwekkende bezoek werden we weer geconfronteerd met de dood. We zagen twee keer een begrafenisstoet (Typisch Pools ?) vooraf gegaan door een muziekkorps van de brandweer, de kist van de overledene tussen de nabestaanden en brandweerwagens met zwaailichten om de stoet mee af te sluiten. Ook zagen we langs de weg nog een herinneringsplaats van een verongelukte motorrijder, wiens helm was opgesteld in een zee van bloemen. Niet alleen daar, maar alle begraafplaatsen in Polen vallen op door heel veel kleurrijke bloemen en planten. Kortom werd het bezoek aan Polen een dag die nog lang in onze herinnering zal blijven en feitelijk onvergetelijk zal zijn.
wordt vervolgd
Donderdag 24 april "Auschwitz"
Lang heb ik er over nagedacht of deze dag beschreven moet worden in het forum. Het betreft immers een visite aan het buurland Polen. In mijn voorbereiding kwamen er steeds meer raakvlakken met Tsjechië, zodat ik mijn bevindingen verkort toch zal weergeven.
Na een goede nachtrust staan we op en is het buiten droog , maar bewolkt. Na gebruik van het toilet is het een goede gewoonte door te trekken. Niets aan de hand zou je zeggen, doch na verloop van tijd wordt duidelijk dat het water door blijft lopen. Thuis en bij de kinderen heb ik de gewoonte om geregeld te klussen en ben ik niet in het bezit van twee linker handen. Dus op de knieën om van dit vervelende geluid af te komen. Altijd ben ik weer blij, indien het me gelukt is. Fluitend ga ik de nieuwe dag in.
We vertrekken rond 9.30 uur vanaf ons pension in Tranovice. De plaats ligt in het uiterste oosten van Tsjechië en op korte afstand van de grens met Polen. Na een autorit van 87 kilometer staan we voor het toegangshek van concentratiekamp Auschwitz.
Entree tot het concentratiekamp Auschwitz
Wat me opvalt, bij aankomst, is de geweldige drukte en dat op een doordeweekse dag in het voorseizoen. Ik geloof dat ik niet overdrijf als ik vertel dat er zeker 70 bussen staan die mensen hebben afgeleverd voor een bezoek. Onder hen zijn zeker ook Tsjechen.
Wat een drukte
We maken gebruik van een rondleiding over het kamp met een Duitse gids. Een zeer uitgebreide bezichtiging van het kamp, waarin ons veel wordt verteld, duurt ruim twee uur. De onvoorstelbare wreedheden die hier hebben plaatsgevonden gaan de menselijke geest te boven.
Na binnenkomst is er geen ontsnappen meer mogelijk
Eén van de voorportalen voor Auschwitz was het Tsjechische Terezin, of in het Duits (Theresienstadt). Ze deed eerst dienst als getto en concentratiekamp voor Tsjechische Joden (75.500) en later werd het een zgn. 'modelkamp' voor Joden uit heel Europa. Wanneer dit kamp vol dreigde te raken werden mensen naar Auschwitz doorgestuurd en de meesten werden na aankomst meteen vergast.
Grote hoeveelheden foto's van hen die hier vergast werden
In Auschwitz zien we stenen barakken met bloknummers, waarin een expositie is te zien over de uitroeiing van mensen in deze wrede oorlog, de bewijzen van de misdaden tegen de menselijkheid, indrukken van het leven en de omstandigheden in het kamp en de medische experimenten die er werden uitgevoerd. Auschwitz was de grootste van alle Duitse kampen waar 1.100.000 mensen zijn omgebracht. Op de top van deze waanzin wist men 6000 mensen per dag te vergassen.
Toegang tot de gaskamer
Onder de omgebrachte mensen waren heel veel Joden uit geheel Tsjechië, die meestal op transport kwamen vanuit Terezin. Bekend is dat van de 40.000 joden in Praag er 36.000 werden vermoord in de gaskamers van Auschwitz. Niet alleen joden ook 6000 Tsjechische Roma werden hier omgebracht en dat was toen ongeveer 90% van de toenmalige Tsjechische Roma bevolking.
Een verbrandingsoven
Na deze rondleiding waren we te moe om nog Birkenau te bezoeken, zodat we dit hebben overgeslagen. Op de terugweg van dit indrukwekkende bezoek werden we weer geconfronteerd met de dood. We zagen twee keer een begrafenisstoet (Typisch Pools ?) vooraf gegaan door een muziekkorps van de brandweer, de kist van de overledene tussen de nabestaanden en brandweerwagens met zwaailichten om de stoet mee af te sluiten. Ook zagen we langs de weg nog een herinneringsplaats van een verongelukte motorrijder, wiens helm was opgesteld in een zee van bloemen. Niet alleen daar, maar alle begraafplaatsen in Polen vallen op door heel veel kleurrijke bloemen en planten. Kortom werd het bezoek aan Polen een dag die nog lang in onze herinnering zal blijven en feitelijk onvergetelijk zal zijn.
wordt vervolgd
Van mij mag het hier blijven staan , het is toch een dagtocht vanuit Tsjechië.
Wij zijn er ook geweest.
Je wordt er stil van.
Wij waren daar vrijwel alleen.
Het meest indrukwekkend vond ik het nederlandse gedeelte.
Veel landen hadden een eigen expositie.
Geen idee of dit nog zo is.
En onvoorstelbaar vond, vind ik dat dit op Poolse bodem plaats vond.
Ze hebben er van geweten.
En nu is het geschiedenis.....
Je wordt er stil van.
Wij waren daar vrijwel alleen.
Het meest indrukwekkend vond ik het nederlandse gedeelte.
Veel landen hadden een eigen expositie.
Geen idee of dit nog zo is.
En onvoorstelbaar vond, vind ik dat dit op Poolse bodem plaats vond.
Ze hebben er van geweten.
En nu is het geschiedenis.....
Ooit een mistige dag, in alle stilte, in Bergen-Belsen doorgebracht.....
Alle andere treurplaatsen zijn vanaf dat moment al op mijn netvlies gebrand.
Al het overige hoef ik niet meer te zien.
Ik heb het gesnapt!
Alle andere treurplaatsen zijn vanaf dat moment al op mijn netvlies gebrand.
Al het overige hoef ik niet meer te zien.
Ik heb het gesnapt!
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2014
Vrijdag 25 april(Deel 1.) "Pribor, de stad van Freud"
Vandaag wordt het alweer de laatste dag, die we in deze streek zullen doorbrengen. Na douche en ontbijt zijn we helemaal klaar om te gaan genieten van het zonnetje en een temperatuur van zo'n 17 graden. Na op de kamer nog koffie gedronken te hebben, vertrekken we rond tien uur. We zoeken nogmaals het gebied op rond het stuwmeer van Lucina om later uit te komen in Pribor. Het staat bekend als één van de oudste steden in het noordoosten van Moravië en ligt aan beide oevers van de rivier Lubiny. De stad Pribor telt ongeveer 9000 inwoners en is opgericht in het jaar 1251.
Gemeten naar het aantal inwoners zijn er in Pribor veel kerken te vinden, waarbij vooral de parochiekerk van de Heilige maagd Maria , "Farni kostel Panny Marie" opvalt door de toren en de vele bijgebouwen. Door de eeuwen heen zijn aan de oorspronkelijke kerk, die waarschijnlijk is gebouwd in de eerste helft van de 14e eeuw, zijkapellen gebouwd in de vorm van een klaverblad.
Zicht op de toren van de Farni kostel Panny Marie
De tuin rond de kerk wordt omgeven door een muur, waarin een Kruisweg van 1887 is opgenomen die bestaat uit 14 afzonderlijke kapellen. De laatste grote verbouwing aan de kerk vond plaats in de jaren tussen 2000 en 2005
Bijgebouwen geven de kerk een magistraal uiterlijk
We keren terug op het centrale plein van de stad: Náměsti Sigmunda Freuda. Het plein bestaat rondom uit 16e eeuwse herenhuizen, die voorzien zijn van arcades. De huidige aanblik van het plein is gerealiseerd na een reconstructie in 2001. Jammer is het dat veel huizen nog niet gerenoveerd zijn en daardoor een verouderde aanblik geven. De Mariazuil midden op het plein dateert uit 1713 en zij wordt geflankeerd door beelden van de heilige Rocha en de heilige Florian.
De Mariazuil op Náměsti Sigmunda Freuda
Vanwege het plein is de naam van Sigmund Freud inmiddels gevallen. Pribor is namelijk de geboorteplaats van deze bekendste psycholoog, zenuwarts en psychiater ooit. Hij is hier geboren op 6 mei 1856, maar bracht zijn leven grotendeels door in Wenen. Hij is de grondlegger van de psychoanalyse. Hij was van Joodse afkomst en dat was de reden dat hij aan het einde van zijn leven de wijk moest nemen naar het Verenigd Koninkrijk. Hij stierf er in Londen op 23 september 1939.
Het geboortehuis van Sigmund Freud
Vreemd is het dat Freud tot 1994 in Pribor is doodgezwegen. In dat jaar werd een monument ter nagedachtenis aan deze zoon onthult. Het bestaat uit drie gepolijste granieten pylonen. Op de lage onderste is een bronzen portret geplaatst met inscriptie van naam en jaartallen. Het geheel is naar een ontwerp van de beeldhouwer František Navratil en Ing.arch. Zdeněk Makovsky uit Brno.
Gedenksteen Sigmund Freud
Pribor heeft zich door de jaren heen laten kenmerken, als een stad met uitstekende voorzieningen op terrein van het onderwijs. Evenals dat het geval geweest is in Litomysl heeft zich ook in Pribor de katholieke Orde der Piaristen gevestigd. Deze orde werd gesticht door de Spaanse priester en heilige Jozef van Calasanza (1566-1648). Het doel van de orde was onderwijs en opvoeding te bieden aan de onderkant van de samenleving, een vorm van basisonderwijs. Na 1600 gingen zij zich ook richten op het middelbaar onderwijs. Zo werd in Pribor een Piaristen gymnasium gebouwd rond de jaren 1695 tot 1700. De architect was niemand minder dan G.P.Tencalla uit Wenen. Hij is bekend geworden door het Hradisko klooster op Svaty Kopecek bij Olomouc, paleis Lobkowitz in Wenen, het aartsbisschoppelijk kasteel Kromeriz inclusief tuinaanleg met de Rotonde, alsmede het klooster en de basiliek van Velehrad.
Voormalig piaristengymnasium
De Piaristen bleven tot 1870 werkzaam binnen het onderwijs van Pribor. Tegenwoordig herbergt dit gymnasium een kunstschool, het stadsmuseum, de stadsbibliotheek en een Memoriaal zaal, die is ingericht ter nagedachtenis aan Sigmund Freud. Tegenover het gymnasium staat de Sint Valentinakerk, die als Piaristenkerk door de stad aan de orde is geschonken gelijk met de opening van het gymnasium in 1700
Kostel sv. Valentina
Jammer is het te noemen dat de stad toch geregeld achter de feiten aanloopt. Hierdoor is niet meer te zien dan de bekende foto's en boeken van Freud. Interessante zaken zijn terug te vinden in de museums in Wenen en Londen. Ook nu zijn met name op het plein nog veel huizen te vinden, die niet gerestaureerd zijn en daarmee een armoedige indruk achterlaten op de toerist. Toch beveel ik een bezoek aan deze stad van harte aan.
Voor meer informatie: www.pribor-mesto.cz, www.pribor.eu, www.ricco.cz, www.koupaliste.cz, www.freudmuseum.cz
wordt vervolgd deel 2.
Vrijdag 25 april(Deel 1.) "Pribor, de stad van Freud"
Vandaag wordt het alweer de laatste dag, die we in deze streek zullen doorbrengen. Na douche en ontbijt zijn we helemaal klaar om te gaan genieten van het zonnetje en een temperatuur van zo'n 17 graden. Na op de kamer nog koffie gedronken te hebben, vertrekken we rond tien uur. We zoeken nogmaals het gebied op rond het stuwmeer van Lucina om later uit te komen in Pribor. Het staat bekend als één van de oudste steden in het noordoosten van Moravië en ligt aan beide oevers van de rivier Lubiny. De stad Pribor telt ongeveer 9000 inwoners en is opgericht in het jaar 1251.
Gemeten naar het aantal inwoners zijn er in Pribor veel kerken te vinden, waarbij vooral de parochiekerk van de Heilige maagd Maria , "Farni kostel Panny Marie" opvalt door de toren en de vele bijgebouwen. Door de eeuwen heen zijn aan de oorspronkelijke kerk, die waarschijnlijk is gebouwd in de eerste helft van de 14e eeuw, zijkapellen gebouwd in de vorm van een klaverblad.
Zicht op de toren van de Farni kostel Panny Marie
De tuin rond de kerk wordt omgeven door een muur, waarin een Kruisweg van 1887 is opgenomen die bestaat uit 14 afzonderlijke kapellen. De laatste grote verbouwing aan de kerk vond plaats in de jaren tussen 2000 en 2005
Bijgebouwen geven de kerk een magistraal uiterlijk
We keren terug op het centrale plein van de stad: Náměsti Sigmunda Freuda. Het plein bestaat rondom uit 16e eeuwse herenhuizen, die voorzien zijn van arcades. De huidige aanblik van het plein is gerealiseerd na een reconstructie in 2001. Jammer is het dat veel huizen nog niet gerenoveerd zijn en daardoor een verouderde aanblik geven. De Mariazuil midden op het plein dateert uit 1713 en zij wordt geflankeerd door beelden van de heilige Rocha en de heilige Florian.
De Mariazuil op Náměsti Sigmunda Freuda
Vanwege het plein is de naam van Sigmund Freud inmiddels gevallen. Pribor is namelijk de geboorteplaats van deze bekendste psycholoog, zenuwarts en psychiater ooit. Hij is hier geboren op 6 mei 1856, maar bracht zijn leven grotendeels door in Wenen. Hij is de grondlegger van de psychoanalyse. Hij was van Joodse afkomst en dat was de reden dat hij aan het einde van zijn leven de wijk moest nemen naar het Verenigd Koninkrijk. Hij stierf er in Londen op 23 september 1939.
Het geboortehuis van Sigmund Freud
Vreemd is het dat Freud tot 1994 in Pribor is doodgezwegen. In dat jaar werd een monument ter nagedachtenis aan deze zoon onthult. Het bestaat uit drie gepolijste granieten pylonen. Op de lage onderste is een bronzen portret geplaatst met inscriptie van naam en jaartallen. Het geheel is naar een ontwerp van de beeldhouwer František Navratil en Ing.arch. Zdeněk Makovsky uit Brno.
Gedenksteen Sigmund Freud
Pribor heeft zich door de jaren heen laten kenmerken, als een stad met uitstekende voorzieningen op terrein van het onderwijs. Evenals dat het geval geweest is in Litomysl heeft zich ook in Pribor de katholieke Orde der Piaristen gevestigd. Deze orde werd gesticht door de Spaanse priester en heilige Jozef van Calasanza (1566-1648). Het doel van de orde was onderwijs en opvoeding te bieden aan de onderkant van de samenleving, een vorm van basisonderwijs. Na 1600 gingen zij zich ook richten op het middelbaar onderwijs. Zo werd in Pribor een Piaristen gymnasium gebouwd rond de jaren 1695 tot 1700. De architect was niemand minder dan G.P.Tencalla uit Wenen. Hij is bekend geworden door het Hradisko klooster op Svaty Kopecek bij Olomouc, paleis Lobkowitz in Wenen, het aartsbisschoppelijk kasteel Kromeriz inclusief tuinaanleg met de Rotonde, alsmede het klooster en de basiliek van Velehrad.
Voormalig piaristengymnasium
De Piaristen bleven tot 1870 werkzaam binnen het onderwijs van Pribor. Tegenwoordig herbergt dit gymnasium een kunstschool, het stadsmuseum, de stadsbibliotheek en een Memoriaal zaal, die is ingericht ter nagedachtenis aan Sigmund Freud. Tegenover het gymnasium staat de Sint Valentinakerk, die als Piaristenkerk door de stad aan de orde is geschonken gelijk met de opening van het gymnasium in 1700
Kostel sv. Valentina
Jammer is het te noemen dat de stad toch geregeld achter de feiten aanloopt. Hierdoor is niet meer te zien dan de bekende foto's en boeken van Freud. Interessante zaken zijn terug te vinden in de museums in Wenen en Londen. Ook nu zijn met name op het plein nog veel huizen te vinden, die niet gerestaureerd zijn en daarmee een armoedige indruk achterlaten op de toerist. Toch beveel ik een bezoek aan deze stad van harte aan.
Voor meer informatie: www.pribor-mesto.cz, www.pribor.eu, www.ricco.cz, www.koupaliste.cz, www.freudmuseum.cz
wordt vervolgd deel 2.
Weer schitterende foto's en verhalen daarbij. Ik heb div. campings in de buurt van Pribor gevonden. De vakantieplanning voor 2015 in Tsjechië al klaar, er kan niet meer bij dus in 2016 ook maar weer naar het mooie Tsjechië
Ad bedankt voor alle voorpret en inspiratie
Ad bedankt voor alle voorpret en inspiratie
Ad Verschoor
Donateur
Hennie, ik doe het graag. Ik lees dat je de planning 2015 rond hebt. Misschien kunnen we er straks van meegenieten ?
Ik begin in januari aan de plannen voor volgend jaar, alhoewel ik de hotels en daarmee de streek al op een rijtje heb.
Ik begin in januari aan de plannen voor volgend jaar, alhoewel ik de hotels en daarmee de streek al op een rijtje heb.