Ad Verschoor
Donateur
Kukel, Bruinh en hennie bedankt voor jullie reacties en het vervolg komt binnenkort.
Nog een hele fijne 2e Kerstdag gewenst
Nog een hele fijne 2e Kerstdag gewenst
Rondreis Tsjechië 2014
- Onderwerp starter Ad Verschoor
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
Rust... nog eens wat nalezen blijft mooi Ad, nu komen voor ons de wat bekendere plaatsen aan de beurt!!
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2014
Dinsdag 29 april (Deel 1.) Op weg van Sternberk naar Dolni Brusnice
Het is de vuilniswagen, die ons vanmorgen om 6.30 uur wakker maakt. Wat een kabaal op de vroege morgen. Niet getreurd, opstaan om 7.15 uur is ook niet verkeerd. Inmiddels staat het koffiezetapparaat te pruttelen en begin ik de koffers naar beneden te brengen en de auto te laden. Na het ontbijt genuttigd en ons verblijf betaald te hebben nemen we afscheid van Sternberk. Met een heerlijke temperatuur van 19 graden gaan we op pad richting Dolni Brusnice. De route gaat binnendoor, waardoor snelwegen links blijven liggen. De afstand die we moeten overbruggen is slechts 190 kilometer. Onderweg komen we eerst langs het plaatsje Lanškroun.
Welkom in Lanškroun
Lanškroun is een plaats, die op 373 meter hoogte ligt, aan de voet van het Adelaarsgebergte. Het telde in januari 2013 ruim 10.000 inwoners. Het is een industriestad, waar vooral elektronica, machines en papier worden gefabriceerd. In deze fabrieken gaat het om overwegend hoog opgeleid personeel. Onderwijs wordt hier daarom zeer belangrijk ervaren. Men kent er vijf kleuterscholen, vier basisscholen, drie middelbare scholen en scholen voor middelbaar beroepsonderwijs
De eerste middelbare school uit 1874.
Op Namesti J.M. Marků staat het Stadhuis midden op het plein. Oorspronkelijk kende het wit bepleisterde gebouw een puntdak zonder toren en is later gereconstrueerd in renaissance stijl. Nu is het voorzien van een toren en twee zadeldaken. Het gebouw dateert uit 1582. Voor het stadhuis staat een Mariazuil van de beeldhouwer Andreas Castelli uit het jaar 1683. De zuil heeft een hoogte van 9 meter en is geplaatst op een bijna 3 meter hoge sokkel.
Stadhuis met Mariazuil
Een heel aardig gebouw op het plein is dat van de Gemeentelijk Politie, waarin ook de VVV onderdak heeft gevonden. Het gebouw werd ontworpen en gebouwd in de jaren 1906 en 1907 door Richard Kreisl een plaatselijke bouwer. Het gebouw valt op door de uitbouw en de raam- en deurkozijnen. De drie deuren op de begane grond suggereren dat het werd gebruikt voor commerciële doeleinden.
Het toenmalige districtskantoor
Een volgend plein is Námestí A. Jiráska waar de Kostel sv. Václav in het oog springt. Het is een Decanaatkerk en onderdeel van een Augustijner klooster. De eerste keer is melding gemaakt van deze kerk rond het jaar 1350. Eeuwen later, om precies te zijn in 1645, brandde de kerk tot de grond toe af. De wederopbouw gebeurde in een barokke stijl en de toren werd geplaatst in 1768. Aan de buitenkant van de kerk is een beeldentuin aangelegd en binnen zien we een prachtig hoofdaltaar en een Rococco orgel. Dankzij een goede akoestiek wordt de kerk veel voor concerten gebruikt.
Decanaatskerk sv. Václav
In het complex van de kerk is ook het kasteel te vinden, dat uit meerdere vleugels bestaat. In één van deze vleugels is het gemeentelijk museum ondergebracht. Een museum dat in 1905 is opgericht door Norbert Riess. In het museum is een deel van het werk van Zdeněk Kolarsky te vinden. Deze beeldhouwer is in 1931 geboren in Kostelec nad Orlici, de regio waarin we ook Lanškroun terug vinden. Na opleidingen aan de middelbare school van glas in Zelezny Brod en de Universiteit voor Toegepaste Kunsten in Praag ontving hij internationale onderscheidingen als auteur van munten en penningen. Deze zijn het, die tentoongesteld worden in het Kabinet van munten en medailles.
Gemeentemuseum Lanškroun
Nadat we hier ongeveer een uur hebben rondgewandeld, vinden we het tijd worden de reis te vervolgen. We doen dit via de wegnummer 14, waarbij we op een gegeven moment het plaatsje Potštejn doorkruisen. Ik weet dat zich hier de restanten moeten bevinden van het voormalig Hrad Potštejn. Vrij snel al vinden we de hoge beboste heuvel met de kasteelruïnes. Ze liggen voor ons te hoog om erheen te wandelen, want met de auto blijkt het niet mogelijk ze te bereiken. Ik hoor dat in een kapel huwelijken gesloten worden en tussen de ruïnes worden geregeld zwaardgevechten gehouden.
Hrad Potštejn gezien vanaf de plaats beneden
Voor meer informatie: www.lanskroun.eu, www.lanskrounsko.cz, www.hrad-potstejn.cz
wordt vervolgd. Deel 2
Dinsdag 29 april (Deel 1.) Op weg van Sternberk naar Dolni Brusnice
Het is de vuilniswagen, die ons vanmorgen om 6.30 uur wakker maakt. Wat een kabaal op de vroege morgen. Niet getreurd, opstaan om 7.15 uur is ook niet verkeerd. Inmiddels staat het koffiezetapparaat te pruttelen en begin ik de koffers naar beneden te brengen en de auto te laden. Na het ontbijt genuttigd en ons verblijf betaald te hebben nemen we afscheid van Sternberk. Met een heerlijke temperatuur van 19 graden gaan we op pad richting Dolni Brusnice. De route gaat binnendoor, waardoor snelwegen links blijven liggen. De afstand die we moeten overbruggen is slechts 190 kilometer. Onderweg komen we eerst langs het plaatsje Lanškroun.
Welkom in Lanškroun
Lanškroun is een plaats, die op 373 meter hoogte ligt, aan de voet van het Adelaarsgebergte. Het telde in januari 2013 ruim 10.000 inwoners. Het is een industriestad, waar vooral elektronica, machines en papier worden gefabriceerd. In deze fabrieken gaat het om overwegend hoog opgeleid personeel. Onderwijs wordt hier daarom zeer belangrijk ervaren. Men kent er vijf kleuterscholen, vier basisscholen, drie middelbare scholen en scholen voor middelbaar beroepsonderwijs
De eerste middelbare school uit 1874.
Op Namesti J.M. Marků staat het Stadhuis midden op het plein. Oorspronkelijk kende het wit bepleisterde gebouw een puntdak zonder toren en is later gereconstrueerd in renaissance stijl. Nu is het voorzien van een toren en twee zadeldaken. Het gebouw dateert uit 1582. Voor het stadhuis staat een Mariazuil van de beeldhouwer Andreas Castelli uit het jaar 1683. De zuil heeft een hoogte van 9 meter en is geplaatst op een bijna 3 meter hoge sokkel.
Stadhuis met Mariazuil
Een heel aardig gebouw op het plein is dat van de Gemeentelijk Politie, waarin ook de VVV onderdak heeft gevonden. Het gebouw werd ontworpen en gebouwd in de jaren 1906 en 1907 door Richard Kreisl een plaatselijke bouwer. Het gebouw valt op door de uitbouw en de raam- en deurkozijnen. De drie deuren op de begane grond suggereren dat het werd gebruikt voor commerciële doeleinden.
Het toenmalige districtskantoor
Een volgend plein is Námestí A. Jiráska waar de Kostel sv. Václav in het oog springt. Het is een Decanaatkerk en onderdeel van een Augustijner klooster. De eerste keer is melding gemaakt van deze kerk rond het jaar 1350. Eeuwen later, om precies te zijn in 1645, brandde de kerk tot de grond toe af. De wederopbouw gebeurde in een barokke stijl en de toren werd geplaatst in 1768. Aan de buitenkant van de kerk is een beeldentuin aangelegd en binnen zien we een prachtig hoofdaltaar en een Rococco orgel. Dankzij een goede akoestiek wordt de kerk veel voor concerten gebruikt.
Decanaatskerk sv. Václav
In het complex van de kerk is ook het kasteel te vinden, dat uit meerdere vleugels bestaat. In één van deze vleugels is het gemeentelijk museum ondergebracht. Een museum dat in 1905 is opgericht door Norbert Riess. In het museum is een deel van het werk van Zdeněk Kolarsky te vinden. Deze beeldhouwer is in 1931 geboren in Kostelec nad Orlici, de regio waarin we ook Lanškroun terug vinden. Na opleidingen aan de middelbare school van glas in Zelezny Brod en de Universiteit voor Toegepaste Kunsten in Praag ontving hij internationale onderscheidingen als auteur van munten en penningen. Deze zijn het, die tentoongesteld worden in het Kabinet van munten en medailles.
Gemeentemuseum Lanškroun
Nadat we hier ongeveer een uur hebben rondgewandeld, vinden we het tijd worden de reis te vervolgen. We doen dit via de wegnummer 14, waarbij we op een gegeven moment het plaatsje Potštejn doorkruisen. Ik weet dat zich hier de restanten moeten bevinden van het voormalig Hrad Potštejn. Vrij snel al vinden we de hoge beboste heuvel met de kasteelruïnes. Ze liggen voor ons te hoog om erheen te wandelen, want met de auto blijkt het niet mogelijk ze te bereiken. Ik hoor dat in een kapel huwelijken gesloten worden en tussen de ruïnes worden geregeld zwaardgevechten gehouden.
Hrad Potštejn gezien vanaf de plaats beneden
Voor meer informatie: www.lanskroun.eu, www.lanskrounsko.cz, www.hrad-potstejn.cz
wordt vervolgd. Deel 2
leuke foto`s!
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2014
Dinsdag 29 april (Deel 2.) Op weg van Sternberk naar Dolni Brusnice
Het is inmiddels middag geworden,als we langs Rychnov nad Kněžnou rijden. Het lijkt ons toch wel aardig om ook deze stad, met ruim 11.500 inwoners, te bezoeken. De stad ligt aan de rivier de Orlická op een hoogte van 335 meter boven zeeniveau. Het centrum blijkt snel gevonden en het toeristisch informatiekantoor is open. Het is gevestigd in een opvallend gebouw op het Staré Námesti en is gebouwd in de jaren 1802 tot 1804. Het is het voormalige neoklassieke stadhuis, waarin nu naast de VVV, het speelgoedmuseum "Muzeum Hraček" gevestigd is.
Het voormalig stadhuis
De stad werd voor het eerst vermeld in een oorkonde van de Boheemse koning Přesmysl Otakar II aan Herman van Rychnov in het jaar 1258. Voor veel toeristen is deze plaats een favoriete plek om de vakantie door te brengen. Er is de verleidelijke nabijheid van het Adelaarsgebergte,die ideale omstandigheden geeft voor allerlei activiteiten in de zomer als ook in de winter. Er zijn parken, uitgestrekte bossen, natuur- en fietsroutes of kortom zeer omvangrijke recreatiemogelijkheden. Goed toeven schijnt het in hotel Havel op het Staré Námesti (Oude plein) waar we ons nog steeds bevinden. Het hotel is gebouwd in 1860 en genoemd naar z'n eerste huurder Karel Havel. Tot op de dag van vandaag is het hotel altijd eigendom geweest van de stad Rychnov.
Hotel Havel
In een straatje achter het oude plein, de Fischerova, vinden we de Joodse Synagoge. Heel veel joodse nederzettingen komen we tegen in Tsjechië en ook in Richnov nad Kněžnou. Hij dateert uit de eerste helft van de 16e eeuw. De synagoge werd gebouwd in de jaren 1781 en 1782. Hij werd aangepast in een classicistische stijl in 1830 en doet nu dienst als museum en Memorial Karel Polacek. Polacek is een Tsjechische schrijver, humorist en journalist van joodse afkomst, die op 22 maart 1892 is geboren in Richnov. Tegen het einde van 1943 werd hij naar het concentratiekamp Theresienstadt gebracht en vervolgens getransporteerd naar Auschwitz. Hij stierf 21 januari 1945. Zijn levenswerk werd een romancyclus "Bylo nás pět", of "Wij waren met vijf ".
De joodse synagoge
Nu we hier toch zijn, wil ik in ieder geval het kasteel ook wel even zien. Het ligt op enige afstand van het oude plein. Het oorspronkelijke kasteel en de achterliggende kerk zijn ooit door brand verwoest. Het kasteel is herbouwd rond het jaar 1722 onder leiding van de architect Giovanni Santini Aichel, die meerdere gebouwen in Tsjechië op zijn naam heeft staan. Zo zijn er: de Kloosterkerk in Sedlec in Kutna Hora, de Kloosterkerk in Kladruby u Stribra, de Bedevaartskerk in Z'dar nad Sazavou en het Karlova Koruna kasteel in Chlumec nad Cidlinou.
Het Kolowrat kasteel
Het kasteel draagt de naam van de familie Kolowrat-Krakowsky en ontleed ook z'n geschiedenis aan deze familie. Zij waren het, die in 1676 opdracht hebben gegeven voor de bouw van dit kasteel en zijn de bewoners en eigenaren geweest tot aan de tweede wereldoorlog. Het kasteel werd genationaliseerd door het Derde Rijk. Na de Russische periode kwam het weer in eigendom van de familie. De toenmalig eigenaar Graaf Jindrich was houder van twee hoge staatsdecoraties. Van Edvard Benes ontving hij het Oorlogskruis voor zijn verzetsactiviteiten tijdens de 2e wereldoorlog en in 1991 ontving hij de Orde van Tomas Garrigue Masaryk, van president Vaclav Havel. Deze graaf Jindrich, beroemd diplomaat, econoom, groot patriot en anti-fascistische vechter stierf in 1996 op 98-jarige leeftijd. Het kasteel en alle familie-eigendommen worden nu beheert door Jan Egon Kolowrat Krakowsky-Libstejnsky.
De binnenplaats van kasteel Kolowrat
Op voorgaande foto is achter het kasteel een kerk zichtbaar. Het is de kasteelkerk van de Heilige Drie-eenheid, of "kostel Nejsvětějši Trojice". De kerk is een paar jaar voor het kasteel herbouwd, in 1714, en is eveneens van de hand van Giovanni Santini. Het moet gezegd dat het kasteel er verzorgd uitziet, maar dat de kerk aan een renovatie toe is.
Kostel Největějši Trojice
Via Dobruska, Nove Město nad Metuji, Ceske Skalice en Dvur Kralove bereiken we aan het einde van de middag ons einddoel: hotel Pod Zvicinou in Dolni Brusnice.
Voor meer informatie: www.kolowrat.com, www.orlickehory.cz, www.rychnov-city.cz, www.kulturark.cz, www.mojeorlickehory.cz, www.muzeumhracek-rk.cz, www.moh.cz
wordt vervolgd
Dinsdag 29 april (Deel 2.) Op weg van Sternberk naar Dolni Brusnice
Het is inmiddels middag geworden,als we langs Rychnov nad Kněžnou rijden. Het lijkt ons toch wel aardig om ook deze stad, met ruim 11.500 inwoners, te bezoeken. De stad ligt aan de rivier de Orlická op een hoogte van 335 meter boven zeeniveau. Het centrum blijkt snel gevonden en het toeristisch informatiekantoor is open. Het is gevestigd in een opvallend gebouw op het Staré Námesti en is gebouwd in de jaren 1802 tot 1804. Het is het voormalige neoklassieke stadhuis, waarin nu naast de VVV, het speelgoedmuseum "Muzeum Hraček" gevestigd is.
Het voormalig stadhuis
De stad werd voor het eerst vermeld in een oorkonde van de Boheemse koning Přesmysl Otakar II aan Herman van Rychnov in het jaar 1258. Voor veel toeristen is deze plaats een favoriete plek om de vakantie door te brengen. Er is de verleidelijke nabijheid van het Adelaarsgebergte,die ideale omstandigheden geeft voor allerlei activiteiten in de zomer als ook in de winter. Er zijn parken, uitgestrekte bossen, natuur- en fietsroutes of kortom zeer omvangrijke recreatiemogelijkheden. Goed toeven schijnt het in hotel Havel op het Staré Námesti (Oude plein) waar we ons nog steeds bevinden. Het hotel is gebouwd in 1860 en genoemd naar z'n eerste huurder Karel Havel. Tot op de dag van vandaag is het hotel altijd eigendom geweest van de stad Rychnov.
Hotel Havel
In een straatje achter het oude plein, de Fischerova, vinden we de Joodse Synagoge. Heel veel joodse nederzettingen komen we tegen in Tsjechië en ook in Richnov nad Kněžnou. Hij dateert uit de eerste helft van de 16e eeuw. De synagoge werd gebouwd in de jaren 1781 en 1782. Hij werd aangepast in een classicistische stijl in 1830 en doet nu dienst als museum en Memorial Karel Polacek. Polacek is een Tsjechische schrijver, humorist en journalist van joodse afkomst, die op 22 maart 1892 is geboren in Richnov. Tegen het einde van 1943 werd hij naar het concentratiekamp Theresienstadt gebracht en vervolgens getransporteerd naar Auschwitz. Hij stierf 21 januari 1945. Zijn levenswerk werd een romancyclus "Bylo nás pět", of "Wij waren met vijf ".
De joodse synagoge
Nu we hier toch zijn, wil ik in ieder geval het kasteel ook wel even zien. Het ligt op enige afstand van het oude plein. Het oorspronkelijke kasteel en de achterliggende kerk zijn ooit door brand verwoest. Het kasteel is herbouwd rond het jaar 1722 onder leiding van de architect Giovanni Santini Aichel, die meerdere gebouwen in Tsjechië op zijn naam heeft staan. Zo zijn er: de Kloosterkerk in Sedlec in Kutna Hora, de Kloosterkerk in Kladruby u Stribra, de Bedevaartskerk in Z'dar nad Sazavou en het Karlova Koruna kasteel in Chlumec nad Cidlinou.
Het Kolowrat kasteel
Het kasteel draagt de naam van de familie Kolowrat-Krakowsky en ontleed ook z'n geschiedenis aan deze familie. Zij waren het, die in 1676 opdracht hebben gegeven voor de bouw van dit kasteel en zijn de bewoners en eigenaren geweest tot aan de tweede wereldoorlog. Het kasteel werd genationaliseerd door het Derde Rijk. Na de Russische periode kwam het weer in eigendom van de familie. De toenmalig eigenaar Graaf Jindrich was houder van twee hoge staatsdecoraties. Van Edvard Benes ontving hij het Oorlogskruis voor zijn verzetsactiviteiten tijdens de 2e wereldoorlog en in 1991 ontving hij de Orde van Tomas Garrigue Masaryk, van president Vaclav Havel. Deze graaf Jindrich, beroemd diplomaat, econoom, groot patriot en anti-fascistische vechter stierf in 1996 op 98-jarige leeftijd. Het kasteel en alle familie-eigendommen worden nu beheert door Jan Egon Kolowrat Krakowsky-Libstejnsky.
De binnenplaats van kasteel Kolowrat
Op voorgaande foto is achter het kasteel een kerk zichtbaar. Het is de kasteelkerk van de Heilige Drie-eenheid, of "kostel Nejsvětějši Trojice". De kerk is een paar jaar voor het kasteel herbouwd, in 1714, en is eveneens van de hand van Giovanni Santini. Het moet gezegd dat het kasteel er verzorgd uitziet, maar dat de kerk aan een renovatie toe is.
Kostel Největějši Trojice
Via Dobruska, Nove Město nad Metuji, Ceske Skalice en Dvur Kralove bereiken we aan het einde van de middag ons einddoel: hotel Pod Zvicinou in Dolni Brusnice.
Voor meer informatie: www.kolowrat.com, www.orlickehory.cz, www.rychnov-city.cz, www.kulturark.cz, www.mojeorlickehory.cz, www.muzeumhracek-rk.cz, www.moh.cz
wordt vervolgd
Bewoon weer een interessant verhaal met mooie foto's.
Dank je wel voor het meereizen.
Dank je wel voor het meereizen.
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2014
Woensdag 30 april 2014 (deel 1.) Nederlanders in Tsjechië
Vandaag voor het eerst geen Koninginnedag meer. Wel weten we dat er vanavond de heksenverbrandingen zijn. Voor het zover is maken we er een Nederlandse dag van. Feitelijk begint het al bij het opstaan, want we verblijven in het hotel Pod Zvicinou (www. hotelpodzvicinou.cz) van Nancy en Erik in Dolni Brusnice. Veel veranderingen hebben hier weer plaatsgevonden, maar daar kom ik in een latere beschrijving nog op terug. Rond 10.00 uur vertrekken we naar Dolni Kalna. Om niet te verdwalen hebben we de navigatie ingesteld.
Pohádkový Mlýn in Dolni Kalna
We rijden naar de "Sprookjesmolen" van Lau, Miranda en Romano Tuijnman, die hier in 2010 zijn neergestreken. In de gebouwen is plaats voor het stallen van caravans, het inrichten van een jeugdhonk en nog talloze andere mogelijkheden . De woning is eerst drastisch gerenoveerd en klaargemaakt om in te leven. Kort geleden is een prachtige keuken gerealiseerd en een mooi toiletgebouw klaargemaakt en heel veel verbeteringen staan nog op het programma.
Het campingterrein
Rond de woning is gestart worden met een kleinschalige camping, waarvoor een grote weide beschikbaar is. Het geheel ligt in een mooi gebied niet ver van het Reuzengebergte en mooie plaatsen als Jicin, Dvur Kralove en Trutnov. Fiets- en wandeltochten behoren hier zeker tot de vele mogelijkheden.
De heksenbar
Goed toeven is het in de heksenbar na één van de vele georganiseerde activiteiten. Plaatsen we dit geheel in de uiterst vriendelijke ontvangst door Lau en Miranda dan kan het niet anders dan dat zij zich weten te settelen in deze streek. We wensen ze veel goeds in de voor hen liggende toekomst. Voor meer informatie www.vakantietsjechie.cz
Het bijenhuis
Het is inmiddels al ruim middag geworden, als we op weg gaan naar Dolni Lanov voor een ontmoeting met Nederlanders, die hier wonen of er op vakantie zijn. Het is uitgegroeid tot een jaarlijkse bijeenkomst bij Akkelien en Jan Nijdam. Wij mogen er voor de tweede keer bij zijn en eerlijk gezegd hadden we zulke goede herinneringen aan vorig jaar, dat we er in ons reisschema rekening mee hebben gehouden.
Een klein overzicht van veel gezelligheid
Een rondleiding door het huis annex pension laat zien dat men hier de zaakjes goed op orde heeft. Ook een kaaswinkel is ingericht en geregeld zijn Akkelien en Jan te vinden op markten in de regio. Buiten zien we naast de campingweide, een plek voor sport en spel, een slecht weer of misschien wel juist een schaduwplek om te vertoeven. Er is een jeugdhonk, een kampvuurplaats en er kan gezwommen worden in een zwembad of er kan worden afgekoeld in de naast gelegen Elbe. Veel van de mogelijkheden zijn terug te vinden op de website: www.papillonvakanties.nl Bij terugkomst is het één en al gezelligheid op het terras en wordt er veel kennis gemaakt en ervaringen op allerlei terreinen worden uitgewisseld.
Zo aan gezichten te zien is het ook voor ons volop genieten
De visite wordt afgesloten met een uitgebreide maaltijd, die verzorgd wordt door een plaatselijke onderneming en ook een moment voor de kinderen wordt niet vergeten. Ik stel mij voor dat in vakantieperiode alle dagen op deze wijze worden afgesloten.
Een moment voor kinderen als afsluiting
Akkelien en Jan, bedankt voor deze fijne middag. We zien alweer uit naar een volgende keer.
wordt vervolgd. deel 2
Woensdag 30 april 2014 (deel 1.) Nederlanders in Tsjechië
Vandaag voor het eerst geen Koninginnedag meer. Wel weten we dat er vanavond de heksenverbrandingen zijn. Voor het zover is maken we er een Nederlandse dag van. Feitelijk begint het al bij het opstaan, want we verblijven in het hotel Pod Zvicinou (www. hotelpodzvicinou.cz) van Nancy en Erik in Dolni Brusnice. Veel veranderingen hebben hier weer plaatsgevonden, maar daar kom ik in een latere beschrijving nog op terug. Rond 10.00 uur vertrekken we naar Dolni Kalna. Om niet te verdwalen hebben we de navigatie ingesteld.
Pohádkový Mlýn in Dolni Kalna
We rijden naar de "Sprookjesmolen" van Lau, Miranda en Romano Tuijnman, die hier in 2010 zijn neergestreken. In de gebouwen is plaats voor het stallen van caravans, het inrichten van een jeugdhonk en nog talloze andere mogelijkheden . De woning is eerst drastisch gerenoveerd en klaargemaakt om in te leven. Kort geleden is een prachtige keuken gerealiseerd en een mooi toiletgebouw klaargemaakt en heel veel verbeteringen staan nog op het programma.
Het campingterrein
Rond de woning is gestart worden met een kleinschalige camping, waarvoor een grote weide beschikbaar is. Het geheel ligt in een mooi gebied niet ver van het Reuzengebergte en mooie plaatsen als Jicin, Dvur Kralove en Trutnov. Fiets- en wandeltochten behoren hier zeker tot de vele mogelijkheden.
De heksenbar
Goed toeven is het in de heksenbar na één van de vele georganiseerde activiteiten. Plaatsen we dit geheel in de uiterst vriendelijke ontvangst door Lau en Miranda dan kan het niet anders dan dat zij zich weten te settelen in deze streek. We wensen ze veel goeds in de voor hen liggende toekomst. Voor meer informatie www.vakantietsjechie.cz
Het bijenhuis
Het is inmiddels al ruim middag geworden, als we op weg gaan naar Dolni Lanov voor een ontmoeting met Nederlanders, die hier wonen of er op vakantie zijn. Het is uitgegroeid tot een jaarlijkse bijeenkomst bij Akkelien en Jan Nijdam. Wij mogen er voor de tweede keer bij zijn en eerlijk gezegd hadden we zulke goede herinneringen aan vorig jaar, dat we er in ons reisschema rekening mee hebben gehouden.
Een klein overzicht van veel gezelligheid
Een rondleiding door het huis annex pension laat zien dat men hier de zaakjes goed op orde heeft. Ook een kaaswinkel is ingericht en geregeld zijn Akkelien en Jan te vinden op markten in de regio. Buiten zien we naast de campingweide, een plek voor sport en spel, een slecht weer of misschien wel juist een schaduwplek om te vertoeven. Er is een jeugdhonk, een kampvuurplaats en er kan gezwommen worden in een zwembad of er kan worden afgekoeld in de naast gelegen Elbe. Veel van de mogelijkheden zijn terug te vinden op de website: www.papillonvakanties.nl Bij terugkomst is het één en al gezelligheid op het terras en wordt er veel kennis gemaakt en ervaringen op allerlei terreinen worden uitgewisseld.
Zo aan gezichten te zien is het ook voor ons volop genieten
De visite wordt afgesloten met een uitgebreide maaltijd, die verzorgd wordt door een plaatselijke onderneming en ook een moment voor de kinderen wordt niet vergeten. Ik stel mij voor dat in vakantieperiode alle dagen op deze wijze worden afgesloten.
Een moment voor kinderen als afsluiting
Akkelien en Jan, bedankt voor deze fijne middag. We zien alweer uit naar een volgende keer.
wordt vervolgd. deel 2
Weer leuk om te lezen, met bekende gezichten en plaatsen
!!
!!
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2014
Woensdag 30 april 2014 (deel 2.) "De heksenverbranding"
Na deze fantastische dag, waarop we veel Nederlanders mochten ontmoeten, vertrekken we rond een uur of acht in de avonduren. We hadden het plan opgevat de heksenverbranding bij te wonen in Hostinné, dat op de route ligt richting Dolni Brusnice. Na er aangekomen te zijn, ga je op zoek naar wat drukte van mensen. Helaas bleven de grote drommen uit en zijn we doorgereden. Eén van de volgende plaatsen was Mostek en hier zien we complete gezinnen aan de wandel. De meeste kinderen zijn verkleed en dragen een lampionnetje dat nog niet is aangestoken.
Inwoners van Mostek wachten op wat komen gaat
Op een plein verzamelen de mensen zich om in optocht naar een plek te wandelen, die altijd op een wat hoger punt ligt in het dorp. Het is dan de bedoeling dat je de vuren van de dorpen in de buurt kunt zien om zo de duisternis te verdrijven. Een bonte stoet vertrekt, terwijl de lampionnen inmiddels zijn aangestoken.
In optocht naar het Heksenverbrandingsfeest
In de lampionnenoptocht in Mostek ontbreekt een muziekkorps, maar de stoet wordt afgesloten door een brandweerwagen met sirene. Het feest dat altijd gevierd wordt in de nacht van 30 april naar 1 mei heet in het Tsjechisch: "Paléni čarodĕjnic". Het is een eeuwenoude traditie, die volgens het algemene gedachtegoed het einde van de winter en het begin van de lente inluidt. Aan het feest worden al sinds mensenheugenis meerdere betekenissen gegeven, die ik hier nu niet verder zal omschrijven. De verschillende betekenissen zijn hier te vinden. Vandaag is de meest voor de hand liggende betekenis, die van het verdrijven van de winter.
Kinderen met lampion en wat zijn ze prachtig aangekleed
Bij aankomst op het feestterrein zien we een pop van een heks hoog bovenin een brandstapel. Zij stelt de donkere periode van de winter voor, die we nu gaan verbranden. Erna volgt een groot feest dat duurt tot in de kleine uurtjes. Er worden worstjes geroosterd, pivo's gedronken en uiteraard gedanst. Het belangrijkste is, dat het er heel gezellig moet zijn. Na de verbranding wordt gehoopt op voorspoed en gezondheid voor mens en vee.
De brandstapel met de heks in top
Rond half tien houden wij het voor gezien en gaan richting ons hotel. Het was een fijne dag, waarna het meestal goed slapen is en morgen de nieuwe dag lonkt.
wordt vervolgd
Woensdag 30 april 2014 (deel 2.) "De heksenverbranding"
Na deze fantastische dag, waarop we veel Nederlanders mochten ontmoeten, vertrekken we rond een uur of acht in de avonduren. We hadden het plan opgevat de heksenverbranding bij te wonen in Hostinné, dat op de route ligt richting Dolni Brusnice. Na er aangekomen te zijn, ga je op zoek naar wat drukte van mensen. Helaas bleven de grote drommen uit en zijn we doorgereden. Eén van de volgende plaatsen was Mostek en hier zien we complete gezinnen aan de wandel. De meeste kinderen zijn verkleed en dragen een lampionnetje dat nog niet is aangestoken.
Inwoners van Mostek wachten op wat komen gaat
Op een plein verzamelen de mensen zich om in optocht naar een plek te wandelen, die altijd op een wat hoger punt ligt in het dorp. Het is dan de bedoeling dat je de vuren van de dorpen in de buurt kunt zien om zo de duisternis te verdrijven. Een bonte stoet vertrekt, terwijl de lampionnen inmiddels zijn aangestoken.
In optocht naar het Heksenverbrandingsfeest
In de lampionnenoptocht in Mostek ontbreekt een muziekkorps, maar de stoet wordt afgesloten door een brandweerwagen met sirene. Het feest dat altijd gevierd wordt in de nacht van 30 april naar 1 mei heet in het Tsjechisch: "Paléni čarodĕjnic". Het is een eeuwenoude traditie, die volgens het algemene gedachtegoed het einde van de winter en het begin van de lente inluidt. Aan het feest worden al sinds mensenheugenis meerdere betekenissen gegeven, die ik hier nu niet verder zal omschrijven. De verschillende betekenissen zijn hier te vinden. Vandaag is de meest voor de hand liggende betekenis, die van het verdrijven van de winter.
Kinderen met lampion en wat zijn ze prachtig aangekleed
Bij aankomst op het feestterrein zien we een pop van een heks hoog bovenin een brandstapel. Zij stelt de donkere periode van de winter voor, die we nu gaan verbranden. Erna volgt een groot feest dat duurt tot in de kleine uurtjes. Er worden worstjes geroosterd, pivo's gedronken en uiteraard gedanst. Het belangrijkste is, dat het er heel gezellig moet zijn. Na de verbranding wordt gehoopt op voorspoed en gezondheid voor mens en vee.
De brandstapel met de heks in top
Rond half tien houden wij het voor gezien en gaan richting ons hotel. Het was een fijne dag, waarna het meestal goed slapen is en morgen de nieuwe dag lonkt.
wordt vervolgd
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2014
Donderdag 1 mei ( deel 1.) "We blijven in de buurt"
Na een paar intensieve dagen is het best lekker om het eens wat rustiger aan te doen. Op zo'n reis moet daar absoluut ruimte voor zijn en geregeld wordt het programma omgegooid. Voor vandaag stond het uiterste noorden van Bohemen, ofwel het Reuzengebergte, op het programma. We doen dat dus even niet. In een informatiefolder las ik iets over het dorp Hájemstvi en dat lijkt me een heel goed alternatief voor vandaag. Het is inmiddels al bijna 10.00 uur als we in de auto stappen. Het is heerlijk weer en de zon schijnt volop. Op zo'n moment is niets plezieriger dan in het begin van je rit de dam nabij Bila Tremesna "Les Královstvi" over te rijden. Iedere keer vinden we dan een stop heel normaal en zien dat er zich, na vorig jaar, twee restaurants hebben gevestigd.
Les Královstvi
Tot nu toe reden we altijd na de dam rechtsaf om na korte tijd dan Dvur Kralove binnen te rijden. Deze keer zijn we linksaf gegaan en komen in het dorpje Nemojov waar de richting wordt aangegeven, die ons moet leiden naar Hájemstvi. Aangekomen vinden we er een nederzetting met verschillende sculpturen van hout. Het is de start van een leerpad, dat in april 2008 in gebruik genomen is en loopt door de bossen naar de dam "Les Královstvi". Het pad heeft een totale lengte van 4 kilometer en kent 7 tussenstops, die allemaal de naam dragen van een boom in dit gebied.
Het informatie startpunt
Bij de entree staat een houten poort met opschrift "Vstupte bez klepáni", vrij vertaald, "Binnen zonder kloppen". Zo in de vrije natuur kan het niet vriendelijker dan je op deze wijze uit te nodigen. Het pad is gericht op allerlei bijzonderheden rond de jacht en de bosbouw, waarbij de oorsprong van de Labe, in het nabij gelegen Reuzengebergte, niet vergeten wordt.
De oorsprong van de Labe in miniatuur
Ook aanwezig bij de start van het leerpad, de reus en berggeest Krakonose. Misschien bent u hem al eerder tegengekomen met zijn lange baard en kromme wandelstok. Ik raad jullie aan om hem te vriend te houden, omdat hij het weer bepaalt. Vindt hij je aardig dan schijnt het zonnetje en staat alles in bloei. Maar o wee, wanneer de spot met hem gedreven wordt, dan kan hij het flink laten donderen in de bergen.
De reus en berggeest Krakonose
Eigenlijk tegenover de toegang tot het leerpad ligt een villadorp. Ik plaats deze foto hier, omdat ik iets soortgelijks in Tsjechie nog niet ben tegengekomen. Het ziet er zeer fraai en kleurrijk uit.
Het villadorp "Vitame Vas"
Nog geen kilometer verder komen we langs een kerkje middenin de bossen rond Kocléřov. Het gaat om de "kaple a kostel Panny Marie Pomocné", of de bedevaartskerk van de heilige Maagd Maria in het bedevaartsoord U Studánky.
Bedevaartsoord U Studánky verscholen tussen de bomen
De geschiedenis van dit bedevaartsoord begon in 1848 toen een blinde vrouw na het drinken van het water uit de bron, weer kon zien. Het verhaal over dit wonder verspreidde zich heel snel en de plek ging door veel mensen bezocht worden. Een eenvoudige kapel van het Goddelijk hart van Jezus werd gebouwd, die ook nu nog naast de bron staat. Op de foto zien we de Kerk Panny Marie en onderaan de trap, de bron en een beeld van de aartsengel Michael.
De bron met de aartsengel Michael
De grote Kerk Panny Marie is gebouwd rond het jaar 1893, waarbij ook een Kruisweg werd gerealiseerd. Ze raakte in verval tijdens het communistisch bewind. Na deze periode zijn kerk, kruisweg en brede trap gerestaureerd en kon de traditie van de jaarlijkse bedevaarten worden vernieuwd. Ook vindt een processie plaats van hier naar de kapel van Hotel pod Zvicinou.
Een onderdeel van de Kruisweg
Via Koclerov rijden we langs het autokamp Svata Kateřina. Hier hebben we nog een lange wandeling gemaakt, omdat hier in de bossen de zgn. Schnepfensteine te vinden zou zijn. We hebben hem echter niet gevonden. Via de plaats Chotevice rijden we richting Jicin om nog iets mee te krijgen van de activiteiten rond de dag van de arbeid.
Foto M 343 Chotevice
Voor meer informatie: www.vitezna.cz, estudanky.eu, www.kralovehradeckyregion.cz
wordt vervolgd (deel 2.)
Donderdag 1 mei ( deel 1.) "We blijven in de buurt"
Na een paar intensieve dagen is het best lekker om het eens wat rustiger aan te doen. Op zo'n reis moet daar absoluut ruimte voor zijn en geregeld wordt het programma omgegooid. Voor vandaag stond het uiterste noorden van Bohemen, ofwel het Reuzengebergte, op het programma. We doen dat dus even niet. In een informatiefolder las ik iets over het dorp Hájemstvi en dat lijkt me een heel goed alternatief voor vandaag. Het is inmiddels al bijna 10.00 uur als we in de auto stappen. Het is heerlijk weer en de zon schijnt volop. Op zo'n moment is niets plezieriger dan in het begin van je rit de dam nabij Bila Tremesna "Les Královstvi" over te rijden. Iedere keer vinden we dan een stop heel normaal en zien dat er zich, na vorig jaar, twee restaurants hebben gevestigd.
Les Královstvi
Tot nu toe reden we altijd na de dam rechtsaf om na korte tijd dan Dvur Kralove binnen te rijden. Deze keer zijn we linksaf gegaan en komen in het dorpje Nemojov waar de richting wordt aangegeven, die ons moet leiden naar Hájemstvi. Aangekomen vinden we er een nederzetting met verschillende sculpturen van hout. Het is de start van een leerpad, dat in april 2008 in gebruik genomen is en loopt door de bossen naar de dam "Les Královstvi". Het pad heeft een totale lengte van 4 kilometer en kent 7 tussenstops, die allemaal de naam dragen van een boom in dit gebied.
Het informatie startpunt
Bij de entree staat een houten poort met opschrift "Vstupte bez klepáni", vrij vertaald, "Binnen zonder kloppen". Zo in de vrije natuur kan het niet vriendelijker dan je op deze wijze uit te nodigen. Het pad is gericht op allerlei bijzonderheden rond de jacht en de bosbouw, waarbij de oorsprong van de Labe, in het nabij gelegen Reuzengebergte, niet vergeten wordt.
De oorsprong van de Labe in miniatuur
Ook aanwezig bij de start van het leerpad, de reus en berggeest Krakonose. Misschien bent u hem al eerder tegengekomen met zijn lange baard en kromme wandelstok. Ik raad jullie aan om hem te vriend te houden, omdat hij het weer bepaalt. Vindt hij je aardig dan schijnt het zonnetje en staat alles in bloei. Maar o wee, wanneer de spot met hem gedreven wordt, dan kan hij het flink laten donderen in de bergen.
De reus en berggeest Krakonose
Eigenlijk tegenover de toegang tot het leerpad ligt een villadorp. Ik plaats deze foto hier, omdat ik iets soortgelijks in Tsjechie nog niet ben tegengekomen. Het ziet er zeer fraai en kleurrijk uit.
Het villadorp "Vitame Vas"
Nog geen kilometer verder komen we langs een kerkje middenin de bossen rond Kocléřov. Het gaat om de "kaple a kostel Panny Marie Pomocné", of de bedevaartskerk van de heilige Maagd Maria in het bedevaartsoord U Studánky.
Bedevaartsoord U Studánky verscholen tussen de bomen
De geschiedenis van dit bedevaartsoord begon in 1848 toen een blinde vrouw na het drinken van het water uit de bron, weer kon zien. Het verhaal over dit wonder verspreidde zich heel snel en de plek ging door veel mensen bezocht worden. Een eenvoudige kapel van het Goddelijk hart van Jezus werd gebouwd, die ook nu nog naast de bron staat. Op de foto zien we de Kerk Panny Marie en onderaan de trap, de bron en een beeld van de aartsengel Michael.
De bron met de aartsengel Michael
De grote Kerk Panny Marie is gebouwd rond het jaar 1893, waarbij ook een Kruisweg werd gerealiseerd. Ze raakte in verval tijdens het communistisch bewind. Na deze periode zijn kerk, kruisweg en brede trap gerestaureerd en kon de traditie van de jaarlijkse bedevaarten worden vernieuwd. Ook vindt een processie plaats van hier naar de kapel van Hotel pod Zvicinou.
Een onderdeel van de Kruisweg
Via Koclerov rijden we langs het autokamp Svata Kateřina. Hier hebben we nog een lange wandeling gemaakt, omdat hier in de bossen de zgn. Schnepfensteine te vinden zou zijn. We hebben hem echter niet gevonden. Via de plaats Chotevice rijden we richting Jicin om nog iets mee te krijgen van de activiteiten rond de dag van de arbeid.
Foto M 343 Chotevice
Voor meer informatie: www.vitezna.cz, estudanky.eu, www.kralovehradeckyregion.cz
wordt vervolgd (deel 2.)
kuurgast
Donateur
Ad het villadorp is onderdeel van het conservatorium Praag "Školící a rekreační středisko Hájemství"/school en recreatiecentrum.
Die Slučí kameny/Schnepfensteine liggen aan het pad wat achter dit villadorp loopt ,zie hier.
Ad Verschoor
Donateur
Kuurgast bedankt en dan heb ik de steen toch nog gezien. Ik hoef hem vervolgens niet nogmaals op mijn programma te zetten. Een conservatorium zit kennelijk goed in de slappe was, want het is echt heel luxe om te zien.
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2014
Donderdag 1 mei (deel 2.) "We blijven in de buurt"
Het gebied waar we doorheen rijden is aardig heuvelachtig en levert ons aardige vergezichten op. Zo ook het dorpje Chotevice. Op de wegen is het vandaag drukker. Waarschijnlijk heeft het alles te maken met de viering van 1 mei, dat een vrije dag betekent voor de Tsjechen.
Zicht op Chotevice
Het is nog vroeg op de dag, dus besluiten we om nog even in Jicin te gaan kijken. We passeren het dorpje Sista U horek waar de brandweer op deze dag allerlei spelactiviteiten organiseert. Het is er een drukte van belang. Aangekomen in Jicin kunnen we, zoals altijd, de auto parkeren op één van de parkeerplaatsen bij het busstation. Het is dan een kort stukje, door het straatje waar zich de schoenmakerswerkplaats van Rumcajs bevindt, naar het centrum van de stad.
Heerlijk, om weer hier te zijn
We wandelen door de poort van Valdic en komen aan op het plein van Wallenstein (Valdštejnovo Námĕsti). Het blijkt dat de 1 meifestiviteiten zijn afgelopen en de brandweer is bezig zijn materieel terug te trekken. Opvallend trouwens dat bij allerlei activiteiten in Tsjechië heel vaak de brandweer een grote rol speelt. Op een binnenplaats van het kasteel zijn we een poosje bij een dansvoorstelling door kinderen. Ongetwijfeld wordt er in deze sprookjesstad een sprookje uitgebeeld. Ik weet echter niet welke het zou kunnen zijn. In de Cukrarna nuttigen wij, zoals gewoonlijk bij ons bezoek aan Jicin, koffie met gebak.
De brandweer volop aanwezig
Overigens staat 1 mei in de wereld bekend als Dag van de Arbeid, maar in Tsjechië worden er meer betekenissen aan gegeven. In het zuiden en oosten gaat het vooral om het maken van de mooiste Meiboom. Deze wordt, onder het genot van bier en slivovice, bewaakt om het stelen ervan door een naburig dorp te verhinderen. Tijdens alle feesten staat het vieren van de komst van de lente centraal. Ook wordt her en der "de dag van de liefde" gevierd.
Dansvoorstelling op een binnenplaats van het kasteel
Op deze dag leggen verliefde stelletjes bloemen bij het standbeeld van Mácha in het Petřin park in Praag en wordt er hevig gekust. Op meerdere plaatsen worden "liefdessporen" uitgezet. Dit bestaat uit een spoortje van zand, dat wordt uitgestrooid voor de deur van een geheime liefde. Tevens is er een legende die beweert dat meisjes die op 1 mei niet hebben gezoend, binnen een jaar uitdrogen en sterven.
Veel publiek en vooral trotse moeders
Het zal rond 15.00 uur geweest zijn als we het plein verlaten en nog even de KIK met een bezoekje verblijden. Het is droog en 20 graden, maar soms rommelt het wat. Een onweersbuitje lijkt nabij.
Op de terugweg richting Dolni Brusnice nog even gestopt in Pecka en doorgereden naar de top van de berg Zvičina. Het is de berg met een hoogte van 671 meter boven de zeespiegel, waarop zich (aan de andere zijde) ons hotel pod Zvicinou bevindt.
Boven gekomen zien we de zendmasten, die overal in de omgeving zichtbaar zijn.
Zendmasten op de Zvičina
Er is echter nog meer, zoals de Kostel sv. Johannes van Nepomuk. Op de plaats van de houten kerk uit 1560 werd een nieuwe kerk gebouwd, die in 1711 werd voltooid. In de kerk staat een zandstenen altaar van de beeldhouwer Frantoška Pacák, die leefde van 1680 tot 1757, en samenwerkte met Matthias Braun.
Kostel sv. Johannes van Nepomuk
Heel bijzonder is de taveerne cq. het restaurant op de Zvičina, dat de naam "Raisova Chata" draagt. Het oorspronkelijk gebouw is uit 1891. Al spoedig kwam het gebouw in eigendom van de Tsjechische Toerist Club. In 1925 werd er een toren met een ronddraaiende glazen bovenbouw toegevoegd aan het restaurant. Deze uitkijktoren werd gebouwd door de firma E. Krause uit Pardubice en was zeer uniek voor zijn tijd. In de oorlogsjaren kwam het gebouw in bezit van de bezetters, maar na de bevrijding werd de Tsjechische Toeristenclub weer eigenaar.
Restaurace Raisova Chata
Op de terugweg moet Marja vaststellen dat ons hotel Pod Zvicinou echt op de flanken van de berg Zvicina gebouwd is. Het lijkt daar namelijk niet op als je komt vanuit de richting van Dvur Kralove en dat je dan links de zendmasten ziet staan.
wordt vervolgd
Donderdag 1 mei (deel 2.) "We blijven in de buurt"
Het gebied waar we doorheen rijden is aardig heuvelachtig en levert ons aardige vergezichten op. Zo ook het dorpje Chotevice. Op de wegen is het vandaag drukker. Waarschijnlijk heeft het alles te maken met de viering van 1 mei, dat een vrije dag betekent voor de Tsjechen.
Zicht op Chotevice
Het is nog vroeg op de dag, dus besluiten we om nog even in Jicin te gaan kijken. We passeren het dorpje Sista U horek waar de brandweer op deze dag allerlei spelactiviteiten organiseert. Het is er een drukte van belang. Aangekomen in Jicin kunnen we, zoals altijd, de auto parkeren op één van de parkeerplaatsen bij het busstation. Het is dan een kort stukje, door het straatje waar zich de schoenmakerswerkplaats van Rumcajs bevindt, naar het centrum van de stad.
Heerlijk, om weer hier te zijn
We wandelen door de poort van Valdic en komen aan op het plein van Wallenstein (Valdštejnovo Námĕsti). Het blijkt dat de 1 meifestiviteiten zijn afgelopen en de brandweer is bezig zijn materieel terug te trekken. Opvallend trouwens dat bij allerlei activiteiten in Tsjechië heel vaak de brandweer een grote rol speelt. Op een binnenplaats van het kasteel zijn we een poosje bij een dansvoorstelling door kinderen. Ongetwijfeld wordt er in deze sprookjesstad een sprookje uitgebeeld. Ik weet echter niet welke het zou kunnen zijn. In de Cukrarna nuttigen wij, zoals gewoonlijk bij ons bezoek aan Jicin, koffie met gebak.
De brandweer volop aanwezig
Overigens staat 1 mei in de wereld bekend als Dag van de Arbeid, maar in Tsjechië worden er meer betekenissen aan gegeven. In het zuiden en oosten gaat het vooral om het maken van de mooiste Meiboom. Deze wordt, onder het genot van bier en slivovice, bewaakt om het stelen ervan door een naburig dorp te verhinderen. Tijdens alle feesten staat het vieren van de komst van de lente centraal. Ook wordt her en der "de dag van de liefde" gevierd.
Dansvoorstelling op een binnenplaats van het kasteel
Op deze dag leggen verliefde stelletjes bloemen bij het standbeeld van Mácha in het Petřin park in Praag en wordt er hevig gekust. Op meerdere plaatsen worden "liefdessporen" uitgezet. Dit bestaat uit een spoortje van zand, dat wordt uitgestrooid voor de deur van een geheime liefde. Tevens is er een legende die beweert dat meisjes die op 1 mei niet hebben gezoend, binnen een jaar uitdrogen en sterven.
Veel publiek en vooral trotse moeders
Het zal rond 15.00 uur geweest zijn als we het plein verlaten en nog even de KIK met een bezoekje verblijden. Het is droog en 20 graden, maar soms rommelt het wat. Een onweersbuitje lijkt nabij.
Op de terugweg richting Dolni Brusnice nog even gestopt in Pecka en doorgereden naar de top van de berg Zvičina. Het is de berg met een hoogte van 671 meter boven de zeespiegel, waarop zich (aan de andere zijde) ons hotel pod Zvicinou bevindt.
Boven gekomen zien we de zendmasten, die overal in de omgeving zichtbaar zijn.
Zendmasten op de Zvičina
Er is echter nog meer, zoals de Kostel sv. Johannes van Nepomuk. Op de plaats van de houten kerk uit 1560 werd een nieuwe kerk gebouwd, die in 1711 werd voltooid. In de kerk staat een zandstenen altaar van de beeldhouwer Frantoška Pacák, die leefde van 1680 tot 1757, en samenwerkte met Matthias Braun.
Kostel sv. Johannes van Nepomuk
Heel bijzonder is de taveerne cq. het restaurant op de Zvičina, dat de naam "Raisova Chata" draagt. Het oorspronkelijk gebouw is uit 1891. Al spoedig kwam het gebouw in eigendom van de Tsjechische Toerist Club. In 1925 werd er een toren met een ronddraaiende glazen bovenbouw toegevoegd aan het restaurant. Deze uitkijktoren werd gebouwd door de firma E. Krause uit Pardubice en was zeer uniek voor zijn tijd. In de oorlogsjaren kwam het gebouw in bezit van de bezetters, maar na de bevrijding werd de Tsjechische Toeristenclub weer eigenaar.
Restaurace Raisova Chata
Op de terugweg moet Marja vaststellen dat ons hotel Pod Zvicinou echt op de flanken van de berg Zvicina gebouwd is. Het lijkt daar namelijk niet op als je komt vanuit de richting van Dvur Kralove en dat je dan links de zendmasten ziet staan.
wordt vervolgd
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechiĕ 2014
Vrijdag 2 mei (deel 1.) "Van Nachod naar grootmoeder"
We maken ons op voor een nieuwe dag, die een heldere lucht laat zien. Na het ontbijt koopt Marja wat kaarten om te versturen aan het thuisfront. We stappen in de auto en gaan op pad naar Nachod. Uiteraard rijden we wat binnendoor en arriveren rond elf uur in het centrum. We bezoeken al enige jaren dit deel van het land, maar van een bezoek aan deze stad, met z'n 22.000 inwoners, was het al die tijd niet gekomen. We bleven er steeds voorbij rijden. Op het Masarykovo Námesti parkeren we de auto en doen we de vanmorgen gekochte en beschreven kaarten op de brievenbus.
Plein met beeld Sv Trojice en kasteel met toren in steigers
Het Masarykovo Námesti kent drie standbeelden. Het zijn het beeld Sv Trojice uit het begin van de 18e eeuw, een Mariakolom uit 1695 en een beeld van Johannes van Nepomuk uit 1768. In Art Nouveau zien we het hotel U Beranka en de stadsschouwburg Dr. J. Cizka, gebouwd tussen de jaren 1912-1914. Het hotel behoort tot de vooraanstaande Tsjechische hotels, vanwege de inrichting en het hoge niveau van de dienstverlening. De stadsschouwburg is trots op haar interieur vol schilderijen en rijke gouden ornamenten. Er hangt een zeldzaam toneelgordijn, geschilderd door de bekende Tsjechische schilder Mikoláš Aleš (1852-1913)
Hotel U Beranka en Mestske Divadlo "Dr. J. Cizka".
Midden op het stadsplein staat de gotische 14e eeuwse Sint Laurentiuskerk, de Kostel sváteho Vavřinec. De twee torens vallen op door de uienkoepels en haar daken van hout. Bovendien is het zeer opmerkelijk dat ze aan de achterkant van de kerk staan. In de volksmond worden zij Adam en Eva genoemd en zijn ze 40 meter hoog. In de kerk staat een zeldzaam pronkstuk uit de 15e eeuw: een tabernakel van tin.
Kostel sváteho Vavřinec
Op bovenstaande foto zien we het, eveneens op het plein aanwezige, neorenaissancistische Raadhuis. Het is gebouwd tussen 1902 en 1904 volgens een ontwerp van de architect Podhájský. De versiering met sgraffito schilderingen is in 1909 aangebracht door de al eerder genoemde Mikoláš Aleš. Ook het beeld op de hoek van het raadhuis is naar ontwerp van Aleš en stelt Ridder Rhon voor, de stichter van de stad.
Het nieuwe Raadhuis
Op de eerste foto zagen we al het kasteel, dat op een beboste heuvel hoog boven de stad uittorent. Vanaf het plein loopt een pad en later trappen naar boven, maar dit leek Marja te gortig om te wandelen. We gaan op zoek of we er ook per auto kunnen komen. Het kost een hele omweg, want straten liggen er overhoop om opnieuw aangelegd te worden. Na enige tijd komen we toch bij een weg, die ons naar boven voert. Er is zelfs op enige afstand van het kasteel een parkeerplaats, zodat het ons nu wel heel makkelijk wordt gemaakt. Het huidige aanzien van het kasteel is te danken aan Octavio Piccolomini (1599-1656), die generaal was in dienst van Wallenstein.
Kasteel Nachod met tuin
Deze Octavio was het, die het kasteel cadeau kreeg van Ferdinand II voor zijn aandeel in de moord op zijn meerdere Wallenstein. Tevens werd hij benoemd tot keizerlijke veldmaarschalk. Het slotcomplex telt maar liefst vijf binnenplaatsen. De ronde gotische toren (die op de foto in de steigers staat en gerenoveerd wordt) herinnert aan de tijd dat de burcht als verdedigingsvesting diende. De toren bood onderdak aan de militaire bezetting. In de huidige tijd zijn er beren met de mooie namen Ludvik en Dáša aangesteld om de burcht te verdedigen tegen ongenode gasten.
Beren als bewaking en toeristische trekpleister
In het kasteel is een grote verzameling Brusselse wandtapijten te bezichtigen uit de eerste helft van de zeventiende eeuw. Zij zijn gemaakt naar ontwerp van Jakob Jordaens. In het zogenaamde Smiřichý Slot is het fresco "De verheerlijking van Ottavio Piccolomini" van Felix Scheffler te zien.
Masarykovo Námesti gezien vanaf het kasteel Nachod.
Veel feesten en culturele festiviteiten worden er gehouden tijdens het toeristische seizoen, niet alleen binnen, maar ook in de kasteeltuin. Voor bezoekers biedt het kasteel de unieke gelegenheid om Nachod en haar omgeving vanaf het terras of, na renovatie, vanaf de toren te bekijken.
De heuvelachtige omgeving rondom Nachod
Voor meer informatie: www.icnachod.cz, www.mestonachod.cz, www.zameknachod.cz
wordt vervolgd deel 2.
Vrijdag 2 mei (deel 1.) "Van Nachod naar grootmoeder"
We maken ons op voor een nieuwe dag, die een heldere lucht laat zien. Na het ontbijt koopt Marja wat kaarten om te versturen aan het thuisfront. We stappen in de auto en gaan op pad naar Nachod. Uiteraard rijden we wat binnendoor en arriveren rond elf uur in het centrum. We bezoeken al enige jaren dit deel van het land, maar van een bezoek aan deze stad, met z'n 22.000 inwoners, was het al die tijd niet gekomen. We bleven er steeds voorbij rijden. Op het Masarykovo Námesti parkeren we de auto en doen we de vanmorgen gekochte en beschreven kaarten op de brievenbus.
Plein met beeld Sv Trojice en kasteel met toren in steigers
Het Masarykovo Námesti kent drie standbeelden. Het zijn het beeld Sv Trojice uit het begin van de 18e eeuw, een Mariakolom uit 1695 en een beeld van Johannes van Nepomuk uit 1768. In Art Nouveau zien we het hotel U Beranka en de stadsschouwburg Dr. J. Cizka, gebouwd tussen de jaren 1912-1914. Het hotel behoort tot de vooraanstaande Tsjechische hotels, vanwege de inrichting en het hoge niveau van de dienstverlening. De stadsschouwburg is trots op haar interieur vol schilderijen en rijke gouden ornamenten. Er hangt een zeldzaam toneelgordijn, geschilderd door de bekende Tsjechische schilder Mikoláš Aleš (1852-1913)
Hotel U Beranka en Mestske Divadlo "Dr. J. Cizka".
Midden op het stadsplein staat de gotische 14e eeuwse Sint Laurentiuskerk, de Kostel sváteho Vavřinec. De twee torens vallen op door de uienkoepels en haar daken van hout. Bovendien is het zeer opmerkelijk dat ze aan de achterkant van de kerk staan. In de volksmond worden zij Adam en Eva genoemd en zijn ze 40 meter hoog. In de kerk staat een zeldzaam pronkstuk uit de 15e eeuw: een tabernakel van tin.
Kostel sváteho Vavřinec
Op bovenstaande foto zien we het, eveneens op het plein aanwezige, neorenaissancistische Raadhuis. Het is gebouwd tussen 1902 en 1904 volgens een ontwerp van de architect Podhájský. De versiering met sgraffito schilderingen is in 1909 aangebracht door de al eerder genoemde Mikoláš Aleš. Ook het beeld op de hoek van het raadhuis is naar ontwerp van Aleš en stelt Ridder Rhon voor, de stichter van de stad.
Het nieuwe Raadhuis
Op de eerste foto zagen we al het kasteel, dat op een beboste heuvel hoog boven de stad uittorent. Vanaf het plein loopt een pad en later trappen naar boven, maar dit leek Marja te gortig om te wandelen. We gaan op zoek of we er ook per auto kunnen komen. Het kost een hele omweg, want straten liggen er overhoop om opnieuw aangelegd te worden. Na enige tijd komen we toch bij een weg, die ons naar boven voert. Er is zelfs op enige afstand van het kasteel een parkeerplaats, zodat het ons nu wel heel makkelijk wordt gemaakt. Het huidige aanzien van het kasteel is te danken aan Octavio Piccolomini (1599-1656), die generaal was in dienst van Wallenstein.
Kasteel Nachod met tuin
Deze Octavio was het, die het kasteel cadeau kreeg van Ferdinand II voor zijn aandeel in de moord op zijn meerdere Wallenstein. Tevens werd hij benoemd tot keizerlijke veldmaarschalk. Het slotcomplex telt maar liefst vijf binnenplaatsen. De ronde gotische toren (die op de foto in de steigers staat en gerenoveerd wordt) herinnert aan de tijd dat de burcht als verdedigingsvesting diende. De toren bood onderdak aan de militaire bezetting. In de huidige tijd zijn er beren met de mooie namen Ludvik en Dáša aangesteld om de burcht te verdedigen tegen ongenode gasten.
Beren als bewaking en toeristische trekpleister
In het kasteel is een grote verzameling Brusselse wandtapijten te bezichtigen uit de eerste helft van de zeventiende eeuw. Zij zijn gemaakt naar ontwerp van Jakob Jordaens. In het zogenaamde Smiřichý Slot is het fresco "De verheerlijking van Ottavio Piccolomini" van Felix Scheffler te zien.
Masarykovo Námesti gezien vanaf het kasteel Nachod.
Veel feesten en culturele festiviteiten worden er gehouden tijdens het toeristische seizoen, niet alleen binnen, maar ook in de kasteeltuin. Voor bezoekers biedt het kasteel de unieke gelegenheid om Nachod en haar omgeving vanaf het terras of, na renovatie, vanaf de toren te bekijken.
De heuvelachtige omgeving rondom Nachod
Voor meer informatie: www.icnachod.cz, www.mestonachod.cz, www.zameknachod.cz
wordt vervolgd deel 2.
Mooi en zo herkenbaar ....
:top:
:top:
Ad Verschoor
Donateur
Aad graag gedaan. Je hebt er goede herinneringen aan ?
Ja idd. Nachod bezochten we op onze laatste Tsjechië vakantie waar de kinderen er allemaal nog bij waren .......
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2014
Vrijdag 2 mei (deel 2.) "Van Nachod naar grootmoeder"
Na een paar uurtjes in Nachod te zijn geweest, waar we absoluut geen spijt van hebben gehad, rijden we naar Česká Skalice. De plaats op enkele kilometers van Nachod aan het Rozkoš stuwmeer. Het telt ongeveer 5400 inwoners, die hun bestaan vinden in textielindustrie, particulier bedrijfsleven en vooral het toerisme. In de zomermaanden wordt het inwonertal, door toeristen aan het stuwmeer, ongeveer verdubbeld. De auto kunnen we kwijt op een parkeerplaats op wat heet Husovo Námesti. Een centraal plein waaraan het raadhuis, uit 1586, is te vinden dat na een brand in 1864 in neo-gotische stijl is herbouwd. In het ervoor liggende plantsoen zien we een achthoekige mooie fontein uit de 19e eeuw en een borstbeeld van Božena Némcová. Even buiten dit plein is de VVV gevestigd en zien we een Hussietenkerk (Husův sbor) met, zeer opmerkelijk, binnen in het voorportaal gedenkstenen en urnen ter nagedachtenis aan de overledenen.
Het raadhuis van Česká Skalice
De plaats waar we nu zijn, is vooral bekend als plaats waar de schrijfster Božena Némcová op school gezeten heeft. Zij is geboren op 4 februari 1820 in Wenen, maar direct na haar geboorte vertrok het gezin naar Ratiborice, dat een paar kilometer afligt van de plaats waar we ons nu bevinden. Het is niet zo vreemd dat hier veel aandacht geschonken wordt aan de beroemdste schrijfster van Tsjechië. Reeds in 1919 werd voor haar een museum ingericht in het oude raadhuis en dat is er gebleven tot het jaar 1962. Het was het eerste literaire museum in de Tsjechische Republiek. Nu is het gevestigd aan de Maloskalická. We passeren daarvoor rechts het raadhuis, volgen de E. Beneše en direct na de brug over de rivier Upa zien we het museum.
Muzeum Božena Némcová
Naast het museum staat de Maria Hemelvaart Kerk (Kostel Nanebevzeti Panny Marie) waar Božena getrouwd is met Josef Nĕmec en waar ook haar ouders zijn getrouwd. Het museum dat we gaan bezoeken, was oorspronkelijk een herberg en smidse "U Českého Iva" uit het jaar 1824. Naast de tentoonstelling over Božena is een textielmuseum erin ondergebracht, dat in Tsjechië enig in zijn soort is. Vooral de textieldrukkerij neemt een centrale plaats in.
Een overzicht van uitgaven van Babička
Het bekendste boek van Božena Némcova is Grootmoeder, of Babička. Direct in de eerste zaal van het museum worden alle uitgaven gepresenteerd. Ook in Nederland is dit boek nu verschenen op initiatief van de Stichting Babička (www.babicka.nl), die daartoe in 2004 werd opgericht. De eerste druk verscheen in 2014 bij uitgeverij Donker te Rotterdam. Sinds 1855 beleefde dit boek al meer dan driehonderd herdrukken in het Tsjechisch en werd deze roman in meer dan dertig talen vertaald. Bovendien was het de eerste Tsjechische roman die door een vrouw geschreven werd. Het nu in Nederland uitgekomen boek met prachtige tekeningen van de Tsjechische tekenaar Vladimir Tesař, wil ik graag van harte aanbevelen.
Voor het museum dit beeld van Božena Némcova
In de verschillende zalen wordt een overzicht gegeven van de levensloop van Božena, de verschillende personages uit haar vertellingen en kleding die werd gebruikt tijdens filmopnames in 1970. Tenslotte is er de balzaal te bewonderen waar Božena (Barbara) twee dagen na haar huwelijk in 1837 werd uitgeroepen tot Koningin van het bal.
De Dahliazaal voor concerten en danspartijen
Na deze indrukken blijft er niets anders over dan deze dag af te sluiten met een hernieuwd bezoek aan Ratiborice. Het is de plaats waar de geschiedenis uit het boek zich heeft afgespeeld en dat ligt in een paradijselijke Boheemse vallei (Grootmoeders Dal) van de rivier Úpa. Het boek beschrijft de herinnering aan haar grootmoeder die veel met haar kleinkinderen optrekt, de dagelijkse gewoonten in het gezin, het verzamelen van kruiden, de kooplui die af en toe langs kwamen met hun verhalen, de bezoeken aan de boswachter, de molenaar en het kasteel, de festiviteiten en tradities, maar ook de overstromingen en het tragische leven van het dorpsmeisje Viktorka.
Kasteel Ratiborice
Wanneer Božena Némcová in Babička de wereld van haar jeugd en haar dorp doet herleven, is dit een droomwereld die ze nodig had als tegenwicht tegen de armoede en ziekte waarmee ze in haar laatste levensjaren geconfronteerd werd.
Babička met haar kroost
In Praag gaat Božena op in nationaal geëngageerde kringen van kunstenaars, dichters, wetenschappers en journalisten. Hier ook begon ze met schrijven en we hebben het dan over 1842. In één van haar eerste gedichten riep ze Tsjechische vrouwen op om zich politiek bewuster op te stellen, zij richtte zich op onderwerpen aangaande de sociale ongelijkheid en droeg het feministisch standpunt uit dat meisjes meer moesten kunnen leren dan alleen schrijven, lezen en rekenen.
Ludrův Mlýn in Grootmoeders dal
Toen Božena op 21 januari 1862 op 42-jarige leeftijd in Praag overleed, was ze al beroemd. Bij haar begrafenis namen professoren, studenten, gedeputeerden, schrijvers, patriotten, adellijke personen en vele anderen in een sfeer van pracht en praal afscheid van een onconventionele en moedige vrouw, een vrouw die zelfstandig wilde zijn, gepassioneerd leefde, een vrouw die zich voor politieke, sociale en filosofische vragen interesseerde en niet schuwde daarover te spreken, te schrijven en erover te corresponderen.
Božena's graf op Vysehrad in Praag
Een paar delen van mijn beschrijving zijn te herleiden uit het nawoord van de Nederlandse uitgave van Babička. Wie meer wil lezen over Ratiborice en Grootmoedersdal, verwijs ik graag naar mijn reisverslag 2013. Halverwege de pagina beschrijf ik kasteel en dal uitgebreid.
Voor meer informatie: www.ceskaskalice.cz, www.zamek-ratiborice.cz, www.bozenanemcova.cz
wordt vervolgd
Vrijdag 2 mei (deel 2.) "Van Nachod naar grootmoeder"
Na een paar uurtjes in Nachod te zijn geweest, waar we absoluut geen spijt van hebben gehad, rijden we naar Česká Skalice. De plaats op enkele kilometers van Nachod aan het Rozkoš stuwmeer. Het telt ongeveer 5400 inwoners, die hun bestaan vinden in textielindustrie, particulier bedrijfsleven en vooral het toerisme. In de zomermaanden wordt het inwonertal, door toeristen aan het stuwmeer, ongeveer verdubbeld. De auto kunnen we kwijt op een parkeerplaats op wat heet Husovo Námesti. Een centraal plein waaraan het raadhuis, uit 1586, is te vinden dat na een brand in 1864 in neo-gotische stijl is herbouwd. In het ervoor liggende plantsoen zien we een achthoekige mooie fontein uit de 19e eeuw en een borstbeeld van Božena Némcová. Even buiten dit plein is de VVV gevestigd en zien we een Hussietenkerk (Husův sbor) met, zeer opmerkelijk, binnen in het voorportaal gedenkstenen en urnen ter nagedachtenis aan de overledenen.
Het raadhuis van Česká Skalice
De plaats waar we nu zijn, is vooral bekend als plaats waar de schrijfster Božena Némcová op school gezeten heeft. Zij is geboren op 4 februari 1820 in Wenen, maar direct na haar geboorte vertrok het gezin naar Ratiborice, dat een paar kilometer afligt van de plaats waar we ons nu bevinden. Het is niet zo vreemd dat hier veel aandacht geschonken wordt aan de beroemdste schrijfster van Tsjechië. Reeds in 1919 werd voor haar een museum ingericht in het oude raadhuis en dat is er gebleven tot het jaar 1962. Het was het eerste literaire museum in de Tsjechische Republiek. Nu is het gevestigd aan de Maloskalická. We passeren daarvoor rechts het raadhuis, volgen de E. Beneše en direct na de brug over de rivier Upa zien we het museum.
Muzeum Božena Némcová
Naast het museum staat de Maria Hemelvaart Kerk (Kostel Nanebevzeti Panny Marie) waar Božena getrouwd is met Josef Nĕmec en waar ook haar ouders zijn getrouwd. Het museum dat we gaan bezoeken, was oorspronkelijk een herberg en smidse "U Českého Iva" uit het jaar 1824. Naast de tentoonstelling over Božena is een textielmuseum erin ondergebracht, dat in Tsjechië enig in zijn soort is. Vooral de textieldrukkerij neemt een centrale plaats in.
Een overzicht van uitgaven van Babička
Het bekendste boek van Božena Némcova is Grootmoeder, of Babička. Direct in de eerste zaal van het museum worden alle uitgaven gepresenteerd. Ook in Nederland is dit boek nu verschenen op initiatief van de Stichting Babička (www.babicka.nl), die daartoe in 2004 werd opgericht. De eerste druk verscheen in 2014 bij uitgeverij Donker te Rotterdam. Sinds 1855 beleefde dit boek al meer dan driehonderd herdrukken in het Tsjechisch en werd deze roman in meer dan dertig talen vertaald. Bovendien was het de eerste Tsjechische roman die door een vrouw geschreven werd. Het nu in Nederland uitgekomen boek met prachtige tekeningen van de Tsjechische tekenaar Vladimir Tesař, wil ik graag van harte aanbevelen.
Voor het museum dit beeld van Božena Némcova
In de verschillende zalen wordt een overzicht gegeven van de levensloop van Božena, de verschillende personages uit haar vertellingen en kleding die werd gebruikt tijdens filmopnames in 1970. Tenslotte is er de balzaal te bewonderen waar Božena (Barbara) twee dagen na haar huwelijk in 1837 werd uitgeroepen tot Koningin van het bal.
De Dahliazaal voor concerten en danspartijen
Na deze indrukken blijft er niets anders over dan deze dag af te sluiten met een hernieuwd bezoek aan Ratiborice. Het is de plaats waar de geschiedenis uit het boek zich heeft afgespeeld en dat ligt in een paradijselijke Boheemse vallei (Grootmoeders Dal) van de rivier Úpa. Het boek beschrijft de herinnering aan haar grootmoeder die veel met haar kleinkinderen optrekt, de dagelijkse gewoonten in het gezin, het verzamelen van kruiden, de kooplui die af en toe langs kwamen met hun verhalen, de bezoeken aan de boswachter, de molenaar en het kasteel, de festiviteiten en tradities, maar ook de overstromingen en het tragische leven van het dorpsmeisje Viktorka.
Kasteel Ratiborice
Wanneer Božena Némcová in Babička de wereld van haar jeugd en haar dorp doet herleven, is dit een droomwereld die ze nodig had als tegenwicht tegen de armoede en ziekte waarmee ze in haar laatste levensjaren geconfronteerd werd.
Babička met haar kroost
In Praag gaat Božena op in nationaal geëngageerde kringen van kunstenaars, dichters, wetenschappers en journalisten. Hier ook begon ze met schrijven en we hebben het dan over 1842. In één van haar eerste gedichten riep ze Tsjechische vrouwen op om zich politiek bewuster op te stellen, zij richtte zich op onderwerpen aangaande de sociale ongelijkheid en droeg het feministisch standpunt uit dat meisjes meer moesten kunnen leren dan alleen schrijven, lezen en rekenen.
Ludrův Mlýn in Grootmoeders dal
Toen Božena op 21 januari 1862 op 42-jarige leeftijd in Praag overleed, was ze al beroemd. Bij haar begrafenis namen professoren, studenten, gedeputeerden, schrijvers, patriotten, adellijke personen en vele anderen in een sfeer van pracht en praal afscheid van een onconventionele en moedige vrouw, een vrouw die zelfstandig wilde zijn, gepassioneerd leefde, een vrouw die zich voor politieke, sociale en filosofische vragen interesseerde en niet schuwde daarover te spreken, te schrijven en erover te corresponderen.
Božena's graf op Vysehrad in Praag
Een paar delen van mijn beschrijving zijn te herleiden uit het nawoord van de Nederlandse uitgave van Babička. Wie meer wil lezen over Ratiborice en Grootmoedersdal, verwijs ik graag naar mijn reisverslag 2013. Halverwege de pagina beschrijf ik kasteel en dal uitgebreid.
Voor meer informatie: www.ceskaskalice.cz, www.zamek-ratiborice.cz, www.bozenanemcova.cz
wordt vervolgd
Ad, met veel belangstelling heb ik de reis gevolgd en via Božena Němcová toch nog een link gevonden naar Švihov!
Švihov? zul je denken, haar boek "3 hazelnoten voor Assenpoester" is verfilmd en een groot gedeelte van deze film is opgenomen in het kasteel van Švihov. De film dateert uit 1973 en mijn partner Růžena heeft in de film gefigureerd (met vele andere Švihovenaren).
Švihov? zul je denken, haar boek "3 hazelnoten voor Assenpoester" is verfilmd en een groot gedeelte van deze film is opgenomen in het kasteel van Švihov. De film dateert uit 1973 en mijn partner Růžena heeft in de film gefigureerd (met vele andere Švihovenaren).