Ja, ik denk ook dat het wel een kolen of atoom centrale zal zijn naast een stuwmeer!!! 
Voor herhaling vatbaar: Tsjechië, Opatov en Vidlak
- Onderwerp starter hilde_kees
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
Ja ja, ik ben zo gek nog niet... :zwaai3:
Waarschijnlijk verdring ik delen van foto`s.:?:
Want mij waren die torens niet opgevallen. Ik heb vooral aandacht voor het water en de omringende bossen.
Maar ja , ze staan er echt.
Hilde
Want mij waren die torens niet opgevallen. Ik heb vooral aandacht voor het water en de omringende bossen.
Maar ja , ze staan er echt.
Hilde
Omdat we dit kasteel ook vorig jaar bezocht hadden , hebben we nauwelijks foto`s gemaakt. De foto`s zijn dus van 2005.
Bij aankomst bij het kasteel was er drukte in de tuin.
Er werden marktkraampjes etc opgebouwd ivm de festiviteiten.
Dit jaar bleef ik bij de honden op het bankje buiten.
Ik had heel wat te kijken. De ontvangst van artiesten door het organiserend comite.
En de meeste artiesten zijn geen doorsnee mensen. Dus ik vermaakte me prima.
Kees mocht deze keer binnen kijken. En er is in dit kasteel o.a.een mooie collectie wandkleden te bewonderen. Daarnaast zijn er vele kamers ingericht te bewonderen.
Maar de bibliotheek is m.i. toch wel de topattractie. Naast de grote collectie boeken is het plafond beschilderd met alle deugden en ondeugden. (Ik bedoel dan Vlijt, luiheid, zorgzaamheid etc.)
De bezichtiging gaat met een gids en is ook voor kinderen goed te doen.
Er is ook een klein terrasje bij het kasteel en er schijnt ook een chique restaurant te zijn. Maar chique toestanden vermijden we als we de honden bij ons hebben.
Wij verlieten het kasteel. En onze middelste dochter die in 2005 perse niet mee wilde, was nu toch enthousiast over wat ze gezien had.
Nog steeds hadden we niet echt gegeten. Dus net voor de prachtige brug. (Deze brug heeft prachtige beelden.)
zagen we het restaurace bordje.
Het zag er niet echt gezellig uit. Modern en kaal en naast de bediening een andere gast. We werden echter zo enthousiast benaderd dat we naar binnen zijn gegaan. En het eten was lekker.
Het ging er in onze ogen af en toe wat anders dan anders aan toe. Maar als we komend jaar weer in de buurt zijn gaan we vast nog eens langs.
Bij aankomst bij het kasteel was er drukte in de tuin.
Er werden marktkraampjes etc opgebouwd ivm de festiviteiten.
Dit jaar bleef ik bij de honden op het bankje buiten.
Ik had heel wat te kijken. De ontvangst van artiesten door het organiserend comite.
En de meeste artiesten zijn geen doorsnee mensen. Dus ik vermaakte me prima.
Kees mocht deze keer binnen kijken. En er is in dit kasteel o.a.een mooie collectie wandkleden te bewonderen. Daarnaast zijn er vele kamers ingericht te bewonderen.
Maar de bibliotheek is m.i. toch wel de topattractie. Naast de grote collectie boeken is het plafond beschilderd met alle deugden en ondeugden. (Ik bedoel dan Vlijt, luiheid, zorgzaamheid etc.)
De bezichtiging gaat met een gids en is ook voor kinderen goed te doen.
Er is ook een klein terrasje bij het kasteel en er schijnt ook een chique restaurant te zijn. Maar chique toestanden vermijden we als we de honden bij ons hebben.
Wij verlieten het kasteel. En onze middelste dochter die in 2005 perse niet mee wilde, was nu toch enthousiast over wat ze gezien had.
Nog steeds hadden we niet echt gegeten. Dus net voor de prachtige brug. (Deze brug heeft prachtige beelden.)
zagen we het restaurace bordje.
Het zag er niet echt gezellig uit. Modern en kaal en naast de bediening een andere gast. We werden echter zo enthousiast benaderd dat we naar binnen zijn gegaan. En het eten was lekker.
Het ging er in onze ogen af en toe wat anders dan anders aan toe. Maar als we komend jaar weer in de buurt zijn gaan we vast nog eens langs.
Pelhřimov
Donateur
Hilde, ik geniet van jullie vakantie-verslag, maar het is me even ontgaan waar het kasteel in het laatste gedeelte van je verslag zich bevindt
Volgens mij in Náměšť Oslavou.
Tenminste daar waren ze naar op weg.
Ik vind het 'n prachtig verslag geworden Hilde, hoog tijd dat ook wij eens die streek van Tsjechie gaan bewonderen.
Tenminste daar waren ze naar op weg.
Ik vind het 'n prachtig verslag geworden Hilde, hoog tijd dat ook wij eens die streek van Tsjechie gaan bewonderen.
Het is inderdaad Náměšť nad Oslavou. http://www.namestnosl.cz/english/trips.html vond ik met google.
Het ligt in de buurt van Trebic.
En Jolanda,
Het is een hele mooie streek,Vysocina of was het Vycosina, een beetje glooiend, veel bos, niet super toeristisch, maar veel te bekijken en de mensen die wij hebben ontmoet waren zeer vriendelijk.
Wij gaan dus in 2007 weer
Het ligt in de buurt van Trebic.
En Jolanda,
Het is een hele mooie streek,Vysocina of was het Vycosina, een beetje glooiend, veel bos, niet super toeristisch, maar veel te bekijken en de mensen die wij hebben ontmoet waren zeer vriendelijk.
Wij gaan dus in 2007 weer
Tijdens onze rondwandeling in Náměšť hebben we niet alleen oog voor culturele grootse zaken. In een doorgang terug naar het plein zien we b.v. deze jonge zwaluwen in hun nest.
En aan het eind van zo`n dagje cultuur is een bezoek aan een Aziatische winkel voor de meiden een feest en voor papa een straf.
We komen met o.a. wc-borstels met schelpjes in het kunststof gegoten en onderbroekjes voor de jongste naar buiten.
En ik moet zeggen, Tabe, dat deze nog steeds heel zijn.
Dan horen we op de camping dat er in Telc waar we het vorig jaar meerdere keren zijn geweest jaarmarkt is.
We buigen dus de plannen om. We hadden gezegd niet naar Telc te gaan dit jaar. Maar er zit weinig anders op.
De ludieke garage van vorig jaar bestaat helaas niet meer. Een aantal jonge ondernemers had vorig jaar een landbouwschuur als parkeergarage in gebruik en daar stond de auto prima, voor een redelijke prijs. Dus op zoek naar een ander parkeerplekje. We waren nu blij dat we vaker waren geweest. Dus aan de achterkant van het park vonden we tussen vele Tsjechen een plekje.
Het was druk en warm en echt veel zin hadden de volwassenen niet. maar belofte maakt schuld. We hadden ook onze honden bij ons. En daardoor had papa deze keer juist geluk. Meestal offert hij zich op bij bijv. een kasteel. Nu was het een gelukje. Hij installeerde zich onder een grote parasol van een bekend biermerk.
En ik ging met de meiden de kramen langs.
Natuurlijk kom ik niet zonder `prullaria`terug bij het terras. Er zijn van die zekerheden in het leven. En het nee-zeggen is niet mijn meest sterke kant.
We hadden o.a. een soort amuletten , een echt natuurstenen ketting voor de thuisblijvende dochter, en plaatselijke lekkernijen gescoord.
Papa werd af en toe opgezocht om de tasjes achter te laten en te laten proeven van de `ronde koek` en bramborak.
En zelf kocht ik ballen (als oefenmateriaal) en een houten mobiel in de vorm van een papegaai als decoratie voor mijn werk.
En ondertussen maakten we plaats voor de adel
Wij als plebs werden door het tromgeroffel er op gewezen dat er belangrijke mensen aan kwamen.
Gelukkig leven we nu in een andere tijd. Hoewel ik soms wel eens stiekem denk dat er niet zo heel veel veranderd is
En aan het eind van zo`n dagje cultuur is een bezoek aan een Aziatische winkel voor de meiden een feest en voor papa een straf.
We komen met o.a. wc-borstels met schelpjes in het kunststof gegoten en onderbroekjes voor de jongste naar buiten.
En ik moet zeggen, Tabe, dat deze nog steeds heel zijn.
Dan horen we op de camping dat er in Telc waar we het vorig jaar meerdere keren zijn geweest jaarmarkt is.
We buigen dus de plannen om. We hadden gezegd niet naar Telc te gaan dit jaar. Maar er zit weinig anders op.
De ludieke garage van vorig jaar bestaat helaas niet meer. Een aantal jonge ondernemers had vorig jaar een landbouwschuur als parkeergarage in gebruik en daar stond de auto prima, voor een redelijke prijs. Dus op zoek naar een ander parkeerplekje. We waren nu blij dat we vaker waren geweest. Dus aan de achterkant van het park vonden we tussen vele Tsjechen een plekje.
Het was druk en warm en echt veel zin hadden de volwassenen niet. maar belofte maakt schuld. We hadden ook onze honden bij ons. En daardoor had papa deze keer juist geluk. Meestal offert hij zich op bij bijv. een kasteel. Nu was het een gelukje. Hij installeerde zich onder een grote parasol van een bekend biermerk.
En ik ging met de meiden de kramen langs.
Natuurlijk kom ik niet zonder `prullaria`terug bij het terras. Er zijn van die zekerheden in het leven. En het nee-zeggen is niet mijn meest sterke kant.
We hadden o.a. een soort amuletten , een echt natuurstenen ketting voor de thuisblijvende dochter, en plaatselijke lekkernijen gescoord.
Papa werd af en toe opgezocht om de tasjes achter te laten en te laten proeven van de `ronde koek` en bramborak.
En zelf kocht ik ballen (als oefenmateriaal) en een houten mobiel in de vorm van een papegaai als decoratie voor mijn werk.
En ondertussen maakten we plaats voor de adel
Wij als plebs werden door het tromgeroffel er op gewezen dat er belangrijke mensen aan kwamen.
Gelukkig leven we nu in een andere tijd. Hoewel ik soms wel eens stiekem denk dat er niet zo heel veel veranderd is
Onze middelste dochter had de smaak te pakken. Ze ging ook mee naar een ander kasteel , waar ze vorig jaar niet voor te porren was.
Wat ook meehielp was het feit dat in dit plaatsje een restaurant/konditorei is gevestigd. Lekkere koffie , lekker ijs en niet te vergeten gebak.
Ook van dit kasteel heb ik de foto`s van vorig jaar `geleend`. Toen waren de honden op de camping gebleven bij onze dochter. Nu was papa oppas en installeerde zich aan een `soort `fontein.
Het kasteel Jaroměřice nad Rokytnou is ook niet ver van de camping.
En het domineert het plaatsje
Bij de parkeerplaats werd er gestraat. En dus was het even lastig een parkeerplekje te vinden. Hoewel dat vorig jaar ook al niet meeviel.
Niet dat er zoveel mensen naar het kasteel gaan. We liepen in alle rust naar de ingang
Ik maakte me daar boos over de eigenaren van een Ierse Setter die ze in deze hitte naast de fiets hadden laten meelopen. Vanwege de taalbarriere heb ik me ingehouden. Hoe blijf je vriendelijk en maak je duidelijk dat dat echt niet gezond is voor hun hond.
Als u ook gaat kijken en de Duitse of Engelse taal redelijk beheerst raad ik u aan een `papieren`gids in die taal te vragen.
De Nederlandse is erg summier. (Ik heb dit ook na de rondleiding doorgegeven bij de kassa)
Het is een erg mooi kasteel. En zelfs nu ik al twee maal ben geweest zou ik zo nog een keer gaan. De rondleiding gaat in een behoorlijk tempo. En ook deze is voor kinderen redelijk te doen.
Als we vertrekken naar papa en de honden kijken we nog een keer extra achterom. Ook de buitenkant is erg mooi
We vinden papa, die het wachten wel zat is . En we vertrekken naar de konditorei. Een lekkere kop koffie met lekkere chocoladetaart is ook voor mannen een opkikker. Zelf geniet ik van een soort kwarktaart.
En de meiden zijn voorzien van koek en snoep en een frisdrank of ijs.
Om mee te nemen kopen we nog wat koekjes en echte marsepein.
Dat vinden de meiden heerlijk en krijgen ze eigenlijk alleen met Sinterklaas. Maar ook bij een buitentemperatuur boven de 30 blijkt het ze goed te smaken.
Wat ook meehielp was het feit dat in dit plaatsje een restaurant/konditorei is gevestigd. Lekkere koffie , lekker ijs en niet te vergeten gebak.
Ook van dit kasteel heb ik de foto`s van vorig jaar `geleend`. Toen waren de honden op de camping gebleven bij onze dochter. Nu was papa oppas en installeerde zich aan een `soort `fontein.
Het kasteel Jaroměřice nad Rokytnou is ook niet ver van de camping.
En het domineert het plaatsje
Bij de parkeerplaats werd er gestraat. En dus was het even lastig een parkeerplekje te vinden. Hoewel dat vorig jaar ook al niet meeviel.
Niet dat er zoveel mensen naar het kasteel gaan. We liepen in alle rust naar de ingang
Ik maakte me daar boos over de eigenaren van een Ierse Setter die ze in deze hitte naast de fiets hadden laten meelopen. Vanwege de taalbarriere heb ik me ingehouden. Hoe blijf je vriendelijk en maak je duidelijk dat dat echt niet gezond is voor hun hond.
Als u ook gaat kijken en de Duitse of Engelse taal redelijk beheerst raad ik u aan een `papieren`gids in die taal te vragen.
De Nederlandse is erg summier. (Ik heb dit ook na de rondleiding doorgegeven bij de kassa)
Het is een erg mooi kasteel. En zelfs nu ik al twee maal ben geweest zou ik zo nog een keer gaan. De rondleiding gaat in een behoorlijk tempo. En ook deze is voor kinderen redelijk te doen.
Als we vertrekken naar papa en de honden kijken we nog een keer extra achterom. Ook de buitenkant is erg mooi
We vinden papa, die het wachten wel zat is . En we vertrekken naar de konditorei. Een lekkere kop koffie met lekkere chocoladetaart is ook voor mannen een opkikker. Zelf geniet ik van een soort kwarktaart.
En de meiden zijn voorzien van koek en snoep en een frisdrank of ijs.
Om mee te nemen kopen we nog wat koekjes en echte marsepein.
Dat vinden de meiden heerlijk en krijgen ze eigenlijk alleen met Sinterklaas. Maar ook bij een buitentemperatuur boven de 30 blijkt het ze goed te smaken.
Freddy2005
† In Memoriam
Aansluitend bij het verhaal van Hilde nog deze link naar een zeer mooie site met heel veel mooie foto's van zamek jaromerice
Op de site staan foto`s die herinneringen oproepen.
dank je Freddy.
Wij hebben beide keren trasa A gevolgd.
Dus komend jaar misschien B of de combi.
Net als van Pernstejn, Náměšt en Lednice hebben we ook van Jaromerice een fotogidsje gekocht als herinnering.
En bij Jaroměřice waren voor mij de Salla terrena met het naastgelegen romaanse bad de hoogtepuntunten.
dank je Freddy.
Wij hebben beide keren trasa A gevolgd.
Dus komend jaar misschien B of de combi.
Net als van Pernstejn, Náměšt en Lednice hebben we ook van Jaromerice een fotogidsje gekocht als herinnering.
En bij Jaroměřice waren voor mij de Salla terrena met het naastgelegen romaanse bad de hoogtepuntunten.
Naast het bezoeken van kastelen gaan we altijd graag uit eten en genieten we van de natuur.
Vooral de rust en ruimte die er nog volop te vinden is in Tsjechie, Opatov maar ook op camping Vidlak.
Van die kleine dingen die het leven zo bijzonder maken. De libelles in allerlei fantastische kleuren. Maar die we niet op de foto hebben.
De reeën die we de eerste keer vlak bij de camping tegen kwamen.
De kleine paadjes door het bos. De padden die gemerkt hadden dat bij de lampen meer insecten vlogen. En die geweekte hondenbrokken ook wel wat leek
Of woonden er toch heksen in dat donkere bos naast de camping. En waren deze gestoord in het maken van `paddensoep`.
Maar helaas aan alles komt een einde. zeker als je het zo naar je zin hebt gehad.
De dol fijne rubberboot moet leeg en non-verbaal zegt vaak meer dan woorden
Bij het afbreken van de bijzettent blijkt onze dochter toch gelijk te hebben. Als ze het had over `gebonk`tegen haar slaapmatje werd dit afgedaan als pubergezwets. Maar de bewijzen werden letterlijk blootgelegd.
Helaas heeft de mol het niet overleefd.
Hij is door onze jongste met een hele groep kinderen met alle eer begraven.
Vooral de rust en ruimte die er nog volop te vinden is in Tsjechie, Opatov maar ook op camping Vidlak.
Van die kleine dingen die het leven zo bijzonder maken. De libelles in allerlei fantastische kleuren. Maar die we niet op de foto hebben.
De reeën die we de eerste keer vlak bij de camping tegen kwamen.
De kleine paadjes door het bos. De padden die gemerkt hadden dat bij de lampen meer insecten vlogen. En die geweekte hondenbrokken ook wel wat leek
Of woonden er toch heksen in dat donkere bos naast de camping. En waren deze gestoord in het maken van `paddensoep`.
Maar helaas aan alles komt een einde. zeker als je het zo naar je zin hebt gehad.
De dol fijne rubberboot moet leeg en non-verbaal zegt vaak meer dan woorden
Bij het afbreken van de bijzettent blijkt onze dochter toch gelijk te hebben. Als ze het had over `gebonk`tegen haar slaapmatje werd dit afgedaan als pubergezwets. Maar de bewijzen werden letterlijk blootgelegd.
Helaas heeft de mol het niet overleefd.
Hij is door onze jongste met een hele groep kinderen met alle eer begraven.
Wat een leuk verslag van jullie vakantie Hilde.
Ik heb het tot nu toe met plezier gelezen.
Leuk zo met de foto's erbij.
Ik heb het tot nu toe met plezier gelezen.
Leuk zo met de foto's erbij.
Wat een heerlijk verslag Hilde, ik zit er helemaal in.
De foto's maken het helemaal af. Het is wel duidelijk dat jullie genoten hebben.
De foto's maken het helemaal af. Het is wel duidelijk dat jullie genoten hebben.
Tabe
† In Memoriam
Schitterend reisverslag, Hilde. Leuke verhalen met mooie foto's, precies zo wij Tsjechie OOK kennen.
Enne... dat je het aangedurfd hebt om ondergoed te kopen, ondanks mijn waarschuwing. Zeker een andere Vietnamees geweest.
Het was een Vietnamese dame die de benen uit haar lijf liep om ons ter wille te zijn.
En naast onderbroekjes met dierensnoeten op de achterkant in o.a. zuurstok-rose was ook het rokje met glitters en het rose shirt, wat onze jongste draagt bij het leeg laten lopen van de rubberboot, niet uit haar hoofd te praten.
En zoals ik al eerder aangaf. Nee-zeggen is niet mijn sterkste kant.
Misschien had ik het bij de oudste tegen gehouden. Maar nu ,bij onze derde dochter,ben ik minder kritisch. Als zij geniet,geniet ik ook.
En helaas komt ook aan dit verhaal een einde.
Wat heel kenmerkend was in deze vakantie is dat we heel veel foto`s van de zwanen hebben gemaakt. Die zwommen er in 2005 toch ook.
Maar achteraf is het misschien een gevoel geweest. Na een voorspoedige reis terug werd ik door mijn zus gebeld.
Mijn moeder, Zwaantje, was ziek. Mogelijk door het hele warme weer. Ze is geboren in 1917. En we zijn direct de volgende ochtend weer in de auto gestapt. Het zag er m.i. slecht uit. Maar dat wordt meestal niet zo gezegd.
We zijn twee dagen later nog eens gegaan (het is heen en terug zo`n 500km), toen leek het een stuk beter te gaan en was ze aanspreekbaar.
Maar helaas, diezelfde avond is ze overleden.
Daarna is de vakantie snel uit je gedachten. En na ruim een half jaar heb ik door omstandigheden de tijd om alles nog eens terug te halen.
Ik wil dan ook besluiten met de foto's van de zwanen op het meer van Vidlak.
En komend jaar kijk ik met andere ogen naar die trotse, zorgzame dieren.
Hilde
En naast onderbroekjes met dierensnoeten op de achterkant in o.a. zuurstok-rose was ook het rokje met glitters en het rose shirt, wat onze jongste draagt bij het leeg laten lopen van de rubberboot, niet uit haar hoofd te praten.
En zoals ik al eerder aangaf. Nee-zeggen is niet mijn sterkste kant.
Misschien had ik het bij de oudste tegen gehouden. Maar nu ,bij onze derde dochter,ben ik minder kritisch. Als zij geniet,geniet ik ook.
En helaas komt ook aan dit verhaal een einde.
Wat heel kenmerkend was in deze vakantie is dat we heel veel foto`s van de zwanen hebben gemaakt. Die zwommen er in 2005 toch ook.
Maar achteraf is het misschien een gevoel geweest. Na een voorspoedige reis terug werd ik door mijn zus gebeld.
Mijn moeder, Zwaantje, was ziek. Mogelijk door het hele warme weer. Ze is geboren in 1917. En we zijn direct de volgende ochtend weer in de auto gestapt. Het zag er m.i. slecht uit. Maar dat wordt meestal niet zo gezegd.
We zijn twee dagen later nog eens gegaan (het is heen en terug zo`n 500km), toen leek het een stuk beter te gaan en was ze aanspreekbaar.
Maar helaas, diezelfde avond is ze overleden.
Daarna is de vakantie snel uit je gedachten. En na ruim een half jaar heb ik door omstandigheden de tijd om alles nog eens terug te halen.
Ik wil dan ook besluiten met de foto's van de zwanen op het meer van Vidlak.
En komend jaar kijk ik met andere ogen naar die trotse, zorgzame dieren.
Hilde
Super Hilde!! Bedankt voor dit vakantieverslag, ik heb meegenoten.
Wel een triest einde voor jullie.
Wel een triest einde voor jullie.
Pelhřimov
Donateur
Hilde, bedankt dat je ons jullie "super-vakantie" hebt laten meebeleven.
Jammer dat het geheel zo droevig einde heeft.
Jammer dat het geheel zo droevig einde heeft.
Wel droevig misschien.
Maar zowel aan onze Tsjechische vakanties als aan mijn moeder heb ik heel veel mooie herinneringen.
Mijn ouders hebben mij het kamperen geleerd. En mijn moeder was een hele lieve,intelligente vrouw. Die heel veel tegenslagen heeft gehad.
Maar die steeds weer een oplossing wist te vinden.
En aan het eind van haar leven was ze dement. maar in haar dementie bleef ze vriendelijk en dankbaar. Vooral voor ons was haar meestal vrolijke gemoedstoestand een zegen.
Hilde
Maar zowel aan onze Tsjechische vakanties als aan mijn moeder heb ik heel veel mooie herinneringen.
Mijn ouders hebben mij het kamperen geleerd. En mijn moeder was een hele lieve,intelligente vrouw. Die heel veel tegenslagen heeft gehad.
Maar die steeds weer een oplossing wist te vinden.
En aan het eind van haar leven was ze dement. maar in haar dementie bleef ze vriendelijk en dankbaar. Vooral voor ons was haar meestal vrolijke gemoedstoestand een zegen.
Hilde