Het is inderdaad 'n prachtig kasteel, maar wat ik me niet meer kan herinneren is dat je er fotos mocht maken.
De omgeving is echt ongeloofelijk mooi.
De omgeving is echt ongeloofelijk mooi.
Vakantie 2007, huizen kijken en 25 jaar getrouwd
- Onderwerp starter hilde_kees
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
We hebben ook een brochure gekocht. Zoals we altijd doen.
Ik betwijfel ook of het was toegestaan. Maar soms werkt een opvoeding niet helemaal door.
Zelf ben ik misschien wel te braaf.
Hilde
Ik betwijfel ook of het was toegestaan. Maar soms werkt een opvoeding niet helemaal door.
Zelf ben ik misschien wel te braaf.
Hilde
Dank je voor een kijkje in het kasteel.
een rondleiding van 2 uur... Is wel erg lang, en dat geslenten en gehang is niet bevordelijk voor mijn knieën, maar denk dat ik er toch maar aan moet geloven
een rondleiding van 2 uur... Is wel erg lang, en dat geslenten en gehang is niet bevordelijk voor mijn knieën, maar denk dat ik er toch maar aan moet geloven
En dan niet te vergeten de prachtige parketvloeren in allerlei patronen, waar je op vilten overschoenen overheen geleid wordt om ze niet te beschadigen!
Op zich al een ervaring, die bij menigeen de lachstuipen deed ontstaan.
Op zich al een ervaring, die bij menigeen de lachstuipen deed ontstaan.
Freddy2005
† In Memoriam
Het was wel de moeite waard hoor Noelle en de tijd "vloog" voorbij.
Overschoenen moesten we hier niet aan hoor Kees.
Lijkt me ook erg prachtig.
Alleen met mijn knieen zijn rondleidingen vaak erg zwaar. Vaak loop je wat te slenteren, moet je veel wachten en staan. En lang stilstaan vind ik een van de ergste dingen, want dat doet pijn. Maar ach even op de kiesjes bijten en volhouden
Alleen met mijn knieen zijn rondleidingen vaak erg zwaar. Vaak loop je wat te slenteren, moet je veel wachten en staan. En lang stilstaan vind ik een van de ergste dingen, want dat doet pijn. Maar ach even op de kiesjes bijten en volhouden
Wij wel, Freddy. En het was lachen af en toe.
De overschoenen stonden nog wel vermeld in de gids, maar er waren nu lopers neergelegd.
En wandelen was enkel op de paden geoorloofd.
De gids kon bij het verlaten van de ruimte steeds terug om een Duitse man bij de groep te krijgen. En weer op (het )pad te helpen.:kiekeboe:
Het leek wel kat en muis.
Hilde:zwaai:
En wandelen was enkel op de paden geoorloofd.
De gids kon bij het verlaten van de ruimte steeds terug om een Duitse man bij de groep te krijgen. En weer op (het )pad te helpen.:kiekeboe:
Het leek wel kat en muis.
Hilde:zwaai:
Na deze indrukwekkende rondleiding waren we toe aan een lekker kopje koffie:bakkie: We hebben nog geprobeerd om Freddy te tracteren. Maar die had helaas geen tijd.
Hij ging nog even langs `ons stulpje`en hij had o.a. Hejnice nog op zijn lijstje staan.
Ons tempo ligt een stuk lager.Na voor mij zelfs twee kopjes koffie en met een souvenier voor Sarah en een kasteelbrochure als schatten gingen we terug. Maar we gaan vast en zeker vaker.
`s Middags werd er nog even flink gewerkt.
Saar ontfermt zich over de ramen met een spiegelwissertje en engelengeduld worden alle kleine ruitjes een voor een onder handen genomen.
En door Nan is de slaapkamer klaar voor onze eerste nacht.
We slapen nog een keer in het pension en de dames maken nog even gebruik van de mogelijkheid tot een buitenrit. Ook Nan heeft genoten.
Naast Freddy zijn we na de meeting ook nog bezocht door Jan en Akkelien. En via de toeristische route zijn we met hen naar de doe-het-zelf-boulevard gereden van Liberec.
Want we hebben heel veel.Maar we blijken nog niet voor iedereen een hoofdkussen te hebben. We geven er best veel geld voor uit. Maar lekker slapen is belangrijk.
We hebben inmiddels afscheid genomen van jan en Akkelien die deuren (dacht ik) gingen kopen. En gaan `thuis` eten en rusten.
Lekker dromen bij het vuur.
En van onze achterbuurvrouw
zullen we geen last hebben. Wat zullen we lekker slapen.
Hij ging nog even langs `ons stulpje`en hij had o.a. Hejnice nog op zijn lijstje staan.
Ons tempo ligt een stuk lager.Na voor mij zelfs twee kopjes koffie en met een souvenier voor Sarah en een kasteelbrochure als schatten gingen we terug. Maar we gaan vast en zeker vaker.
`s Middags werd er nog even flink gewerkt.
Saar ontfermt zich over de ramen met een spiegelwissertje en engelengeduld worden alle kleine ruitjes een voor een onder handen genomen.
En door Nan is de slaapkamer klaar voor onze eerste nacht.
We slapen nog een keer in het pension en de dames maken nog even gebruik van de mogelijkheid tot een buitenrit. Ook Nan heeft genoten.
Naast Freddy zijn we na de meeting ook nog bezocht door Jan en Akkelien. En via de toeristische route zijn we met hen naar de doe-het-zelf-boulevard gereden van Liberec.
Want we hebben heel veel.Maar we blijken nog niet voor iedereen een hoofdkussen te hebben. We geven er best veel geld voor uit. Maar lekker slapen is belangrijk.
We hebben inmiddels afscheid genomen van jan en Akkelien die deuren (dacht ik) gingen kopen. En gaan `thuis` eten en rusten.
Lekker dromen bij het vuur.
En van onze achterbuurvrouw
zullen we geen last hebben. Wat zullen we lekker slapen.
Hey meissie,
Effe 'n bericht over Han, de vader van Hefsiba, die jullie inmiddels ook wel eens ontmoet zullen hebben.Hij moet het iets rustiger aan doen, het gereis op en neer naar Tsjechie en het werk dat hij daar doet gaan hem niet in de koude kleren zitten.Maar of hij het advies om het wat rustiger aan te doen ten harte neemt???
Heerlijk om te zien Hilde dat het echt 'n famillie project is.
Ik hoop dat als jullie binnenkort weer gaan, dat jullie opnieuw vorderingen zullen maken.
Effe 'n bericht over Han, de vader van Hefsiba, die jullie inmiddels ook wel eens ontmoet zullen hebben.Hij moet het iets rustiger aan doen, het gereis op en neer naar Tsjechie en het werk dat hij daar doet gaan hem niet in de koude kleren zitten.Maar of hij het advies om het wat rustiger aan te doen ten harte neemt???
Heerlijk om te zien Hilde dat het echt 'n famillie project is.
Ik hoop dat als jullie binnenkort weer gaan, dat jullie opnieuw vorderingen zullen maken.
Hilde,
heb net alles vanaf het begin nog eens gelezen, fijn dat je nu voor de eerste keer in je eigen huis kunt slapen spannend!!!
het is voor ons ook allemaal zo herkenbaar wij hebben zelf echt in elke kamer van het huis geslapen voor we eindelijk in onze eigen kamer konden. Geniet ervan.
heb net alles vanaf het begin nog eens gelezen, fijn dat je nu voor de eerste keer in je eigen huis kunt slapen spannend!!!
het is voor ons ook allemaal zo herkenbaar wij hebben zelf echt in elke kamer van het huis geslapen voor we eindelijk in onze eigen kamer konden. Geniet ervan.
Wanneer we terugdenken aan de mitsen en de maren van onze aankoop dan is het vooral :
De wat sombere donkere uitstraling die het huis had,
De mogelijke geluiden van de weg naar Frydlant,
En de positie tov de zon.
Inmiddels hebben we ook andere seizoenen gezien. En de lente doet ons juichen.:yeah: :danku:
:clap: 
Wat een optreden, wat een fantastisch schouws[pel.
We genieten met volle teugen.
Na onze eerste nacht ontbijten we in het zonnetje buiten.We treffen het natuurlijk ook wel super met het weer. En we besluiten op zoek te gaan naar het volgens het bordje op 150 meter gelegen
;Museum obce Visnova
We worden bekeken. We groeten iedereen die zich laat zien. En de meesten groeten terug. We komen nog een bordje tegen en dan bij een doodlopend stuk met aan weerszijden een historisch pand. We gokken op de linker. Maar we hebben ons woordenboekje vergeten.
We zien een jonge man en proberen zijn aandacht te trekken. Hij blijkt redelijk Engels te spreken. En bevestigd ons dat we inderdaad bij het goede pand staan.
Hij legt uit dat zijn grootvader het museum heeft opgericht en dat hij hem een beetje assisteert. We zijn welkom. Helaas is ons Tsjechisch heel minimaal. Maar de kleinzoon vertaalt de grote lijnen. Er zijn veel foto`s van panden en van historische gebeurtenissen. Ook zijn er oude herinneringen aan de oorlogsjaren. Ook ons huisje staat in het Sudeten gebied.
We zijn onder de indruk van het enthousiasme van de eigenaar van het museum. We worden nog verwend met een snoepje en ik krijg een kaart zodat ik de grootste Iep van Tsjechie kan opzoeken.
De entree is een vrije gift. En er wordt een verzoek gedaan of we wat in het gastenboek willen schrijven, en of er een foto gemaakt mag worden. Dat willen wij natuurlijk ook wel.
En we krijgen nog wat informatie over een goed Engels sprekende inwoonster. Die ons misschien kan helpen om de nog goede spullen ergens anders kwijt te kunnen als bij het grof vuil.
We nemen afscheid nadat we gewezen hebben op het `ontsnapte`lam.
Deze `pappot`zoals ze die bij ons noemen was vast op weg naar zijn pleegmoeder. En natuurlijk wordt er dan even geknuffeld.
Dit zijn voor ons de mooiste momenten. We gaan met een warm gevoel naar ons huisje.
Inmiddels hebben we behalve van Hef en Gideon van Pension Ludvikov nu ook het aanbod van Ben en Anita uit Andelka om te komen douchen.
We hebben ze nog maar net ontmoet en we worden geholpen. Hun prachtige huis en inloopdouche wordt gastvrij aangeboden. We zoeken ze nog een keer op. En Anita moet helaas Ben alleen laten gaan. Met een extra hond wordt de roedel soms even verstoord.Maar we krijgen in de toekomst vast genoeg gelegenheden elkaar op te zoeken.
Als je oudste dochter komt weet je zeker dat er ook wat ondernomen moet worden. Dus we gaan naar de dierentuin. Aanvankelijk zouden de dames alleen. Kees besluit toch om ook mee te gaan.
Het doet ons denken aan de Zoo in Antwerpen. Niet zo groot in opppervlak, maar door hoogteverschillen toch nog veel te zien en mooi aangelegd. We komen thuis veel in Blijdorp,dus we matigen de meiden in het foto`s nemen. Maar een witte tijger hebben ze in Blijdorp niet. En deze panter ook niet .
We gaan ook in deze dierentuin naar de `koffiediertjes`en hier nemen we er lekkere taart bij. mmmmmmmmmmmmmmm
We eten herhaaldelijk buiten. Bij een van de grote bouwmarkten hebben we op het oog een passend rooster gekocht voor de barbecue. En het past.
We proberen van alles uit.
eerst lekker `fikkie stoken` en dan barbecuen.
Wat een heerlijk leven hebben we hier.
De wat sombere donkere uitstraling die het huis had,
De mogelijke geluiden van de weg naar Frydlant,
En de positie tov de zon.
Inmiddels hebben we ook andere seizoenen gezien. En de lente doet ons juichen.:yeah: :danku:
:clap: Wat een optreden, wat een fantastisch schouws[pel.
We genieten met volle teugen.
Na onze eerste nacht ontbijten we in het zonnetje buiten.We treffen het natuurlijk ook wel super met het weer. En we besluiten op zoek te gaan naar het volgens het bordje op 150 meter gelegen
;Museum obce Visnova
We worden bekeken. We groeten iedereen die zich laat zien. En de meesten groeten terug. We komen nog een bordje tegen en dan bij een doodlopend stuk met aan weerszijden een historisch pand. We gokken op de linker. Maar we hebben ons woordenboekje vergeten.
We zien een jonge man en proberen zijn aandacht te trekken. Hij blijkt redelijk Engels te spreken. En bevestigd ons dat we inderdaad bij het goede pand staan.
Hij legt uit dat zijn grootvader het museum heeft opgericht en dat hij hem een beetje assisteert. We zijn welkom. Helaas is ons Tsjechisch heel minimaal. Maar de kleinzoon vertaalt de grote lijnen. Er zijn veel foto`s van panden en van historische gebeurtenissen. Ook zijn er oude herinneringen aan de oorlogsjaren. Ook ons huisje staat in het Sudeten gebied.
We zijn onder de indruk van het enthousiasme van de eigenaar van het museum. We worden nog verwend met een snoepje en ik krijg een kaart zodat ik de grootste Iep van Tsjechie kan opzoeken.
De entree is een vrije gift. En er wordt een verzoek gedaan of we wat in het gastenboek willen schrijven, en of er een foto gemaakt mag worden. Dat willen wij natuurlijk ook wel.
En we krijgen nog wat informatie over een goed Engels sprekende inwoonster. Die ons misschien kan helpen om de nog goede spullen ergens anders kwijt te kunnen als bij het grof vuil.
We nemen afscheid nadat we gewezen hebben op het `ontsnapte`lam.
Deze `pappot`zoals ze die bij ons noemen was vast op weg naar zijn pleegmoeder. En natuurlijk wordt er dan even geknuffeld.
Dit zijn voor ons de mooiste momenten. We gaan met een warm gevoel naar ons huisje.
Inmiddels hebben we behalve van Hef en Gideon van Pension Ludvikov nu ook het aanbod van Ben en Anita uit Andelka om te komen douchen.
We hebben ze nog maar net ontmoet en we worden geholpen. Hun prachtige huis en inloopdouche wordt gastvrij aangeboden. We zoeken ze nog een keer op. En Anita moet helaas Ben alleen laten gaan. Met een extra hond wordt de roedel soms even verstoord.Maar we krijgen in de toekomst vast genoeg gelegenheden elkaar op te zoeken.
Als je oudste dochter komt weet je zeker dat er ook wat ondernomen moet worden. Dus we gaan naar de dierentuin. Aanvankelijk zouden de dames alleen. Kees besluit toch om ook mee te gaan.
Het doet ons denken aan de Zoo in Antwerpen. Niet zo groot in opppervlak, maar door hoogteverschillen toch nog veel te zien en mooi aangelegd. We komen thuis veel in Blijdorp,dus we matigen de meiden in het foto`s nemen. Maar een witte tijger hebben ze in Blijdorp niet. En deze panter ook niet .
We gaan ook in deze dierentuin naar de `koffiediertjes`en hier nemen we er lekkere taart bij. mmmmmmmmmmmmmmm
We eten herhaaldelijk buiten. Bij een van de grote bouwmarkten hebben we op het oog een passend rooster gekocht voor de barbecue. En het past.
We proberen van alles uit.
eerst lekker `fikkie stoken` en dan barbecuen.
Wat een heerlijk leven hebben we hier.
Freddy2005
† In Memoriam
De boomgaard was echt fantastisch Hilde, ik ben ook naar "boven" geweest om te kijken. :wow:
Wat weer een leuk verslag Hilde! :clap:
Inmiddels duurt het nog slechts een week voordat we weer naar Poustka vertrekken. Dus hier het voorlopig laatste deel.
Tegenover ons blijken de het smalle strook bos niet een,maar twee karpervijvers te zijn.
Hier zien we in het weekend vele mensen het bos in gaan, maar niet terug komen. Er moet dus een doorsteek zijn. We zien mensen dwars door de weide lopen,maar dat durven we voorlopig nog niet aan. We gaan steeds een stukje verder.
De vijver of het meertje,heeft zoals vaak het geval is met water vele gezichten.
Soms als een spiegel.
Voorbij de eerste vijver staat een ruif voor de reen. En Kees komt ze steeds tegen als hij het fototoestel thuis laat. Alsof ze het weten.
De laatste dag willen we eindelijk een rondje scoren. Niet dat het zo ver is,maar we weten niet hoe ver en waarlangs. We volgen een platgelopen paadje en zien in de verte de doorgaande weg naar Frydlant. En we besluiten er echt een rondje van te maken.
Ik zie een specht. En het lukt me om hem op de foto vast te leggen.
We horen hem veel, net als de koekkoek. En meestal is het net als bij de reen. Als je ze vlak voor je neus hebt is het fototoestel niet binnen handbereik.
Ook als een soort vastleggen van de bloesempracht maak ik de foto waarop alle seringen en appelbloesem zo duidelijk zijn. We hebben zoveel foto`s van gaten in de muur, rommel die geruimd moet worden etc. Ik voel me soms schuldig t.o.v. het huis. Alleen de mindere kanten toonbaar maken.
Dus bij deze huisje van ons een statieportret.
.
We ruimen alvast zo veel mogelijk op en pakken de auto in , zodat we morgen niet te veel tijd meer nodig hebben voordat we vertrekken.
Kees doet het laatste rondje met de honden, met fototoestel. Want het is nog zo lekker vroeg. Geen reen. maar wel dit plaatje.
het geeft een beetje de weemoedige sfeer weer die we voelen nu we weer weg gaan.
Maar we komen terug.
Nog geen 15 minuten later rijden we al in Polen. Ik zie opeens een ree de weg opspringen vanuit mijn ooghoek. Gelukkig waarschuw ik en staat Kees direct boven op de rem. Wij nog heel, de ree nog heel. Allemmaal waarschijnlijk met een wat verhoogd adrenaline-gehalte de rest van de dag.
De reis verloopt prima. Geen uitzonderlijk oponthoud onderweg en `s avonds draait de wasmachine al.
Dan is het weer wachten tot eind juli.
En eindelijk :zwaai: nog een weekje en dan mogen we weer.
Hilde
Tegenover ons blijken de het smalle strook bos niet een,maar twee karpervijvers te zijn.
Hier zien we in het weekend vele mensen het bos in gaan, maar niet terug komen. Er moet dus een doorsteek zijn. We zien mensen dwars door de weide lopen,maar dat durven we voorlopig nog niet aan. We gaan steeds een stukje verder.
De vijver of het meertje,heeft zoals vaak het geval is met water vele gezichten.
Soms als een spiegel.
Voorbij de eerste vijver staat een ruif voor de reen. En Kees komt ze steeds tegen als hij het fototoestel thuis laat. Alsof ze het weten.
De laatste dag willen we eindelijk een rondje scoren. Niet dat het zo ver is,maar we weten niet hoe ver en waarlangs. We volgen een platgelopen paadje en zien in de verte de doorgaande weg naar Frydlant. En we besluiten er echt een rondje van te maken.
Ik zie een specht. En het lukt me om hem op de foto vast te leggen.
We horen hem veel, net als de koekkoek. En meestal is het net als bij de reen. Als je ze vlak voor je neus hebt is het fototoestel niet binnen handbereik.
Ook als een soort vastleggen van de bloesempracht maak ik de foto waarop alle seringen en appelbloesem zo duidelijk zijn. We hebben zoveel foto`s van gaten in de muur, rommel die geruimd moet worden etc. Ik voel me soms schuldig t.o.v. het huis. Alleen de mindere kanten toonbaar maken.
Dus bij deze huisje van ons een statieportret.
.We ruimen alvast zo veel mogelijk op en pakken de auto in , zodat we morgen niet te veel tijd meer nodig hebben voordat we vertrekken.
Kees doet het laatste rondje met de honden, met fototoestel. Want het is nog zo lekker vroeg. Geen reen. maar wel dit plaatje.
het geeft een beetje de weemoedige sfeer weer die we voelen nu we weer weg gaan.
Maar we komen terug.
Nog geen 15 minuten later rijden we al in Polen. Ik zie opeens een ree de weg opspringen vanuit mijn ooghoek. Gelukkig waarschuw ik en staat Kees direct boven op de rem. Wij nog heel, de ree nog heel. Allemmaal waarschijnlijk met een wat verhoogd adrenaline-gehalte de rest van de dag.
De reis verloopt prima. Geen uitzonderlijk oponthoud onderweg en `s avonds draait de wasmachine al.
Dan is het weer wachten tot eind juli.
En eindelijk :zwaai: nog een weekje en dan mogen we weer.
Hilde
*zucht* Wat mooi...
Ik hoop dat je van jullie volgende tripjes net zo'n fantatisch verslag maakt. Alvast een goede reis en een hele mooie vakantie. :koelte: Tot daar.
Ik hoop dat je van jullie volgende tripjes net zo'n fantatisch verslag maakt. Alvast een goede reis en een hele mooie vakantie. :koelte: Tot daar.
Hilde wat kun je het allemaal mooi verwoorden. Ook voor ons geldt nog een paar nachtjes slapen en dan gaan we weer op stap.
Jullie ook een goede reis en we spreken elkaar in Andelka/Poustka.
Jullie ook een goede reis en we spreken elkaar in Andelka/Poustka.
Inmiddels is het aftellen helemaal begonnen.:reken:
Morgen gaat Kees met zijn vriendinnen alvast op pad. :rijden: :kus: :kus: Luna en Noa onze lompe labs zijn al helemaal ongedurig want ze voelen dat er iets staat te gebeuren.
Hij rijdt met de aanhanger. Niet om spullen mee te nemen, maar om daar spullen te kunnen afvoeren. Weer eens wat anders.
Hoewel. ..........Inmiddels is er een handige ladder/trap, een electrische grasmaaier, een kantenmaaier een gekregen oven en de cadeaus van onze beide verjaardagen in de aanhanger en auto verdwenen.
Twee heerlijke luie stoelen pasten er ook nog bij. Zodat we niet vergeten de raad van al die mensen die ons zijn voorgegaan op te volgen.
Dus Tabe en Doety, Carla en echtgenoot, Akkelien en Jan, Lina en Gorrit en alle anderen we luisteren naar jullie.
Inmiddels is de aanhanger vol. waarschijnlijk laten we die voorlopig in Tsjechie. Dus gaat er een dakkoffer mee.Die moet wel mee ,omdat onze middelste alsnog twee weken komt, met kleding etc. , en mee terug rijdt Maar inmiddels is die ook vol. Want ach nu er toch plaats is.
De honden hebben wel wat extra ruimte. :slapen:
En Saar en ik gaan de laatste dagen aftellen want.......Wij gaan vliegen.:koelte: :heks: Saar voor het eerst.:wow:
Ik zal het forum best missen,maar een aantal leden zie ik weer in levende lijve.Nog veel leuker.
En we zullen zien of er nog wat te vertellen is na thuiskomst.:schrijven:
:zwaai: Hilde
Morgen gaat Kees met zijn vriendinnen alvast op pad. :rijden: :kus: :kus: Luna en Noa onze lompe labs zijn al helemaal ongedurig want ze voelen dat er iets staat te gebeuren.
Hij rijdt met de aanhanger. Niet om spullen mee te nemen, maar om daar spullen te kunnen afvoeren. Weer eens wat anders.
Hoewel. ..........Inmiddels is er een handige ladder/trap, een electrische grasmaaier, een kantenmaaier een gekregen oven en de cadeaus van onze beide verjaardagen in de aanhanger en auto verdwenen.
Twee heerlijke luie stoelen pasten er ook nog bij. Zodat we niet vergeten de raad van al die mensen die ons zijn voorgegaan op te volgen.
Dus Tabe en Doety, Carla en echtgenoot, Akkelien en Jan, Lina en Gorrit en alle anderen we luisteren naar jullie.
Inmiddels is de aanhanger vol.
waarschijnlijk laten we die voorlopig in Tsjechie. Dus gaat er een dakkoffer mee.Die moet wel mee ,omdat onze middelste alsnog twee weken komt, met kleding etc. , en mee terug rijdt Maar inmiddels is die ook vol. Want ach nu er toch plaats is.De honden hebben wel wat extra ruimte. :slapen:
En Saar en ik gaan de laatste dagen aftellen want.......Wij gaan vliegen.:koelte: :heks: Saar voor het eerst.:wow:
Ik zal het forum best missen,maar een aantal leden zie ik weer in levende lijve.Nog veel leuker.
En we zullen zien of er nog wat te vertellen is na thuiskomst.:schrijven:
:zwaai: Hilde
En zo zullen er nog vele aanhangers volgen !!!!
Fijne vakantie.
Fijne vakantie.
Hilde, ik heb genoten van het hele verhaal!!