Rondreis Tsjechië 2018

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

Ad Verschoor

Donateur
Rondreis Tsjechië 2018 (Deel 4.)

De wijnstreek van Zuid-Moravië.

Zondag 2 september
Het is inmiddels zondag en voor ons de dag dat we ons verplaatsen naar een nieuw logeeradres. Ieder jaar nemen we toch weer met enige weemoed afscheid van de mensen van hotel pod Zvicinou die ons allerhartelijkst ontvangen. We nemen alle tijd voor het ontbijt en nog wat praatjes links en rechts, voordat we vertrekken. De reis voert langs Chrudim en Brno over een afstand van ongeveer 250 kilometer naar Moravský Žižkov. Ik heb het me eigen gemaakt om de autowegen te omzeilen en gebruik te maken van wegen, waarbij we door allerlei dorpjes rijden. Meestal komen we langs aardige plekken, die dan de moeite van een bezoek waard zijn. Soms ook rijden we door de mooiste natuurgebieden, waarbij we in dit jaargetijde veel mensen zien op zoek naar paddenstoelen met in de hand de traditionele mandjes. Ons doel is echter Penzion Madĕřič in Moravský Žižkov (www.penzionmaderic.cz)

upload_2018-8-3_7-33-54.png

Maandag 3 september
Het is enige jaren geleden dat we de wijnstreek van Zuid-Moravië bezochten. Om precies te zijn was dat in mei 2013, waarbij we in een pension in Breclav hebben overnacht. Wel hebben we het gebied vaker doorkruist vanuit Dacice, of Vyškov. Deze keer blijven we een volle week in deze streek. Het is een leuke constatering dat schrijvers van "Hoe was jouw vakantie" elkaar kunnen inspireren. Het waren de verhalen van Leo over zijn wandeling en fietstocht door dit gebied die mij ertoe brachten hier wat langer te verblijven.
Vandaag, onze rustdag, ga ik gebruiken om te zoeken of we hier elektrische fietsen kunnen huren voor een dag. Ook over een vaartocht vanaf Lednice moet ik informatie inwinnen.

Dinsdag 4 september
Uitgerust en wel brengen we de dag door in Slowakije. Een tochtje van bijna 200 kilometer door Malacky, Pezinok en Modra. In Červený Kameň staat het best bewaard gebleven kasteel van dit land en even verderop het Smolenicekasteel. Langs Senica en Holič keren we weer terug in Tsjechië.

upload_2018-8-3_7-34-43.png
Kasteel Červený Kameň

Woensdag 5 september
We gaan een voor ons alternatief programma uitvoeren en willen een rondvaart en een trektocht met paard en wagen proberen vanaf Lednice. Een eindpunt is te vinden bij Januv Hrad. Ik heb het idee dat her een complete verrassingstocht zal gaan worden

Donderdag 6 september
Tot de grootste en meest schilderachtige burchtcomplexen van Slowakije behoort de burcht Trenčin. Vanuit de verte is de burcht al te zien, vanwege de ligging op een rots. In de buurt van Trenčin ligt Bošaca. Dit dorpje staat erom bekend dat hier de enige echte Slivovitsj vandaan komt. Deze Bošácka slivovica is door de Europese Unie erkend en beschermd als een typisch lokaal product.

Vrijdag 7 september
In de hoop dat ik twee elektrische fietsen kan huren willen we fietsen door het kasteelpark, dat ligt tussen de kastelen van Lednice en Valtice. Uit herinnering weet ik dat de kastelen mooi zijn, maar in het park moeten nog verschillende bezienswaardigheden te vinden zijn. Nodig is voor zo'n dag aantrekkelijk fietsweer.

upload_2018-8-3_7-36-13.png

Zaterdag 8 september
We sluiten ons verblijf in de wijnstreek af met het vieren van een wijnfeest in Mikulov. Gedurende drie dagen is er markt, zijn er voorstellingen en wordt er muziek gemaakt. Men loopt er tijdens deze dagen in de mooiste klederdrachten. Kortom lijkt het een feest dat we niet mogen missen nu we er toch zijn. Bovendien wordt het onze afsluiting van de week, want morgen vertrekken we richting West-Bohemen.

wordt vervolgd, deel 5.
 

Ad Verschoor

Donateur
Rondreis Tsjechië 2018 (Deel 5.)

De kuuroorden van West-Bohemen.

Zondag 9 september
In de aanbieding van dit vakantieprogramma is waarschijnlijk duidelijk geworden dat de zondag wordt gebruikt om te verkassen. Om ons volgende doel te bereiken zal eerst zo'n 450 kilometer moeten worden afgelegd. Het einddoel voor deze dag is Skalna in West-Bohemen.
In de voorbereiding heb ik overwogen om de weg te nemen via Oostenrijk, maar de reistijd zou dan bijna 9 uur worden en dat is me echt te gortig voor zo'n tussenafstand.
De keuze is gevallen op de route Brno, Tabor, Plzen naar Skalna bij Frantiskovy Lazne in de uiterste westhoek van Tsjechië.

upload_2018-8-11_16-53-57.png

Onderweg passeren we een uitgebreide keuze aan bezienswaardigheden die we nog niet eerder gezien hebben. Zo zijn er de bedevaartskerk in Klokoty, de Žd'ákovský brug, het kasteel Orlik en de plaats Spálené Pořiči. We zien wel wat we hiervan daadwerkelijk kunnen bezoeken.

Maandag 10 september
De rit van zondag beëindigen we bij Penzion pod Kominem (www.penzion-podkominem.cz) in Skalná. Wij kennen het niet, maar de contacten waren goed te noemen en de tuin met zwembad ziet er goed genoeg uit om er deze maandag in alle rust door te brengen.

Dinsdag 11 september
Karlovy Vary blijft toch steeds een toeristische trekpleister en ook deze keer kunnen we er niet omheen. Naast de wandeling over de promenade wil ik het Becher museum eens bezoeken. Jaarlijks neem ik zo'n fles heerlijke Becherovka mee, voor mezelf en voor de buurman. Na een jaar is de fles leeg en wordt het tijd om weer die kant op te gaan.

Woensdag 12 september
We blijven in de directe omgeving van Skalná en maken er een toertochtje van. We rijden de volgende route: Skalná, Kraslice, Střbrná, Přebuz, Šindelová, Chodov, Habartov, Krajková en via Luby terug naar Skalná. Op mapy gaat het volledig over een witte weg. Nu weet ik inmiddels uit ervaring dat het mogelijk onbegaanbaar, of zelfs verboden kan zijn per auto. Kukel of Punkenstein kunnen mij vast vertellen of deze route tot mijn mogelijkheden behoort.

upload_2018-8-11_16-55-37.png

Donderdag 13 september
Al heel lang lijkt het ons leuk om Tsjechië, het land waar we al vele jaren van genieten, eens een keer in korte tijd geheel te zien. Een mogelijkheid hebben we daartoe in Marianské Lazne waar zich een miniatuurpark bevindt. Het laat, volgens de folder, Tsjechische bezienswaardigheden zien van noord naar zuid en van oost naar west. Wie weet stellen wij ons na afloop de vraag of we blijven rondtoeren of dat we ons volgende jaren beperken tot dit park.

Vrijdag 14 september
De laatste keer dat we Kladruby wilden bezoeken was het omringd door steigers en konden we niet binnen. Graag willen we met eigen ogen zien welke herstelwerkzaamheden zijn verricht. Verderop in Přimda wil ik de ruïne van de voormalige burcht bezoeken, vanwaar je een mooi uitzicht zou hebben op de omgeving en de stad. Het laatste bezoek betreft het historisch park in het duitse Bärnau, waar we kunnen zien en beleven op welke manier men in de Middeleeuwen leefde. Het park ligt in de buurt van Tirschenreuth, dat een aardig centrum en de nodige visvijvers zou hebben.

upload_2018-8-11_16-56-46.png

Zaterdag 15 september
Het is de laatste volledige dag die we dit jaar in Tsjechië doorbrengen. We sluiten af in Cheb en bij Maria Loreto in Hrozňatov. Bovendien zullen nog wat boodschappen gedaan moeten worden. Iedere keer neem ik Birell en Becherovka mee naar huis, zodat ik daar nog regelmatig even aan de vakantie kan terugdenken. Bij het pension beginnen we alvast de auto in te pakken, zodat we dat niet allemaal morgen hoeven doen.

Zondag 16 september
We gaan op huis aan. Vragen die we ons stellen zijn hoe het met kinderen, kleinkinderen en achterkleinzoon is. Hoe staat het ervoor met ons huis en is het al verkocht? Het zijn allemaal van die vragen waarop we het antwoord al wel zullen weten, maar die maken dat je toch weer naar huis wilt. Tenslotte wacht ons thuis misschien wel een volgende vakantie, omdat we tijdens de bouw van ons bungalowtje enige maanden in een vakantiehuisje zullen moeten doorbrengen.
De route die we zullen volgen loopt via Plauen, Erfurt, Kassel, Paderborn en Osnabrück om bij Emmen de grens naar Nederland te passeren.
Na zo'n 670 kilometer ervaren we dan weer: Oost, West, thuis best !
 
...We sluiten af in Cheb en bij Maria Loreto in Hrozňatov...

Als ik je tijd (en zin hebt) raad ik je aan als je toch al bij Cheb en Maria Loreto langs gaat om ook nog even vijf minuutjes om te rijden naar de noordwestkant van het stuwmeer. Daar kun je ongeveer 300 meter ten zuidwesten van het treinstation Cheb-Všebor de (voormalige) brug van Malá Všeboř zien.
Je kunt met de auto tot op ca 100 meter van de brug komen die als gevolg van het ontstaan van het stuwmeer als een van de weinige bouwsels nog deels boven water uitsteekt.
Een waarlijk wonderbaarlijk gezicht, zie onderstaand wiki-foto (kan mijn eigen foto's zo een twee drie niet vinden, vandaar een link naar elders).

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Vodní_nádrž_Jesenice,_starý_most_ve_vodě.JPG

Veel plezier alvast met je vakantie.
Wij zijn net terug van twee weken Tsjechië dus ik begin eerdaags weer eens aan wat dagverslagen voor op het forum.
 

Ad Verschoor

Donateur
Vakantiedagboek 2018

Zondag 19 augustus. “De hitte overheerst bij onze start”

Alle begin is moeilijk. Zo verlaten we vandaag ons huis in de veronderstelling dat het best verkocht kan zijn bij terugkeer van de vakantie. We leveren in een groot huis waar onze jongens zijn groot geworden en waar we 46 jaar met veel genoegen gewoond hebben. Vandaag de dag zijn we realistisch genoeg om vast te stellen dat het voor 2 personen te groot geworden is.

P1100995k.JPG
46 jaar vreugde met af en toe een beetje verdriet

Het ligt aan een doodlopend straatje, in een heel rustige omgeving. Achter het huis een speelweide voor kinderen en op hooguit 50 meter is er het kanaal. Het is bereikbaar via een bruggetje over een sloot en er is een visplek aangelegd voor de liefhebbers van deze sport. Zelf ben ik enigszins verslaafd geraakt aan de grote garage, waarvan ik de deur op afstand kan openen.

P1100998k.JPG
Met enige weemoed gaan we deze keer op vakantie

Toch is het een eigen keuze geweest, die voorkomt dat we uiteindelijk op een plek terecht komen waar we liever niet wonen. In ons nieuwe optrekje wordt alles gelijkvloers, het wordt gasloos gebouwd en is volledig zelfvoorzienend. Last but not least hoef ik er de garage niet te missen. Enig nadeeltje is dat we vanaf november ongeveer een jaar in een vakantiehuisje, of iets dergelijks, moeten gaan wonen.


Hier gaan we met veel genoegen naar uitkijken

Nu we dan toch echt om 4 uur vertrokken zijn voor onze vakantie laten we dit toch anders achter dan voorheen. Het weer vergoed echter heel veel. Het is nog donker, maar droog en dat is het de hele dag gebleven. Onderweg de mooiste luchten, een fel gekleurde opkomende zon, heel veel Engelsen en grote scholen met vogels. Ik zou het nog bijna vergeten, maar er blijft gewerkt worden aan de weg.

P1110002k.JPG
De nacht konden we genieten van de mooiste luchten

Misschien herkennen jullie dit wel, maar mijn nachten worden richting vakantie steeds korter en de nacht van vertrek doe ik dan helemaal geen oog meer dicht. Onderweg wreekt het zich dan wel een beetje, want tot tweemaal toe moet ik een tijdje de luiken sluiten. Niet ongewoon is het dat mensen wat angstig om zich heen kijken, omdat gedacht wordt aan een snurkende beer, die zich in de buurt moet ophouden. Onze route liep via Osnabrűck, Hannover en Magdeburg i n de richting Dresden. Naast twee parkeerplaatsen voor die dut, bezochten we 3 Raststättes.

P1110013.JPG
Raststätte Oberlausitz-Süd even voor Bautzen

We dronken koffie in Zweidorfer Holz (tussen Braunschweig en Hannover) en in Muldental ( Voorbij Leipzig aan de A 14). Soep was er bij Oberlausitz (Kort voor Bautzen aan de A4). Bij de grens in Zittau zijn door de aanleg van de rondweg enige situaties gewijzigd. Reden we vorig jaar nog langs de grenspost voor een vignet, deze keer moesten we even wat terugrijden om een vignet aan te schaffen. De verkoop was niet meer bij een mevrouw in een kantoortje met loket, maar in een modern ingericht tankstation.

P1110017k.JPG
Hrad Grabštejn bij Hrädek nad Nisou

De warmte is inmiddels dusdanig toegenomen dat hij 33 graden aangeeft in het bloedhete zonnetje. Ik kan het echter niet laten om mijn nieuwsgierigheid te bedwingen bij het vanaf de weg aanschouwen van Hrad Grabštejn. Het lijkt een prachtig kasteel, maar het pad er naar toe heeft een heel hoog stijgingspercentage. Ik ben blij dat Marja in de auto gebleven is, want die zag het allemaal niet meer zitten. Zelf eenmaal boven, was ik kapot en stond hoorbaar naar adem te happen. Redelijk druk was het er voor de rondleiding door het kasteel waar ik geen gebruik van heb gemaakt.

P1110030k.JPG
De binnenplaats, als bewijs van mijn klim naar boven

Na de eerste noodzakelijke boodschappen in Zelezny Brod arriveerden we rond 4 uur in de middag bij Penzion Formanka in Splzov en werden we hartelijk begroet door Lutzka. Snel hebben we onze spullen naar de kamer gebracht en waren we gereed voor het diner. Marja verwendde zich met een biefstuk en ik heb het gehouden bij een duivels, maar hartstikke lekker en zeer heet gerecht. Geprobeerd heb ik nog een begin te maken met mijn dagelijks vakantiedagboek, maar de puf ontbrak me volledig.
 

Ad Verschoor

Donateur
Vakantiedagboek 2018

Maandag 20 augustus. “Maandag is onze rustdag”

De Maandagen hebben we uitgeroepen tot onze rustdagen. Er staat in het programma niets vermeld en we willen zoveel mogelijk in de buurt van onze pensions blijven. Bovendien zijn op maandag veel bezienswaardigheden gesloten. Gelet op de hitte van vandaag en de drukke dag gisteren kwam de rust ons heel goed uit. We hebben ons om 9.00 uur laten verwennen met een uitstekend ontbijt, na eerst wat uitgeslapen te hebben.

P1110035k.JPG
Uitzicht rond Huntiřov, een plaatsje dichtbij Splzov

Direct na het eten besloten we wat boodschappen te gaan doen in Jablonec nad Nisou. Het is een vrij grote plaats op 15½ kilometer van Splzov, waarvan we weten dat zich er een plein bevindt met ondermeer een supergrote Kaufland, Kik en Takko. De weg die we volgen gaat door een bergachtig gebied met veel haarspeldbochten en de mooiste landschappelijke vergezichten. Bij het plaatsje Huntiřov hebben we de auto even aan de kant gezet om er ruimschoots van te kunnen genieten.

P1110040k.JPG
Niet te geloven, een hunebed.

Na de nodige boodschappen vangen we de weg terug aan, maar mij lijkt het leuk eens te kiezen voor de korte route. Vaak kom je dan terecht op smalle landweggetjes, die soms bergop gaan. Ook nu was dat het geval en geloof het of niet ik kwam een heus hunebed tegen op de route. Een hunebed waarvan ik dacht dat ze alleen in Drenthe te vinden waren. Men heeft het de naam gegeven van Čertův Kámen, of Duivelssteen. Hij is te vinden aan de voet van het IJzergebergte op 615 meer hoogte.

P1110045k.JPG
Čertův Kámen in Vrkoslavice bij Jablonec nad Nisou

Zo’n hunebed is geen natuurlijke attractie, maar gebouwd door mensen. Deze duivelssteen moet gebouwd zijn tussen 3000 en 2000 voor Christus. De binnenruimte tussen de grote blokken steen werd gebruikt als grafheuvel. Het is een offerplaats, die verbonden is met een begraafplaats. Met deze ontdekking heeft onze rustdag toch veel opgeleverd. Terug in het pension hebben we ons verder heel rustig gedragen op een zo koel mogelijk plekje, want ook vandaag was het weer zeer warm te noemen.
 
Bovenaan