Wij komen nu 11 jaar in Tsjechië op vakantie maar hebben nog lang niet alles gezien, blijkt maar weer uit de mooie foto's. we gaan dus ook in 2014 weer naar het mooie Tsjechië.
Rondreis Tsjechië 2013
- Onderwerp starter Ad Verschoor
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
Ad Verschoor
Donateur
Reis door Tsjechie 2013
Zondag 5 mei (deel 3) Nove Mesto na Morave
Het is inmiddels rond drie uur, als we Pernstejn verlaten. Via Bystřice nad Pernštejnem komen we in Nové Město na Morave. De plaats maakt deel uit van het district Žd'ár nad Sázavou en telt ruim 10.500 inwoners.
De binnenkomst van Nove Mesto na Morave
Gelet op het tijdstip van de dag hebben we het bezoek aan de plaats beperkt tot de pleinen in het centrum. Eén ervan is het Vratislav Namesti, waar we een beeld zien staan van de naamgever Vratislav Pernštejn. Edelman, diplomaat en landeigenaar van het domein Nove Mesto. Hij leefde van 1530 tot 1582. In zijn hand houdt hij de oorkonden, waarin hij aan Nove Mesto in 1580 belangrijke voorrechten verleende. Fontein en standbeeld werden in 1871 gemaakt door de Praagse beeldhouwer Karel Dvořák in opdracht van het gemeentebestuur. In 1902 is een restauratie uitgevoerd door Jan Štursa.
Vratislav Pernštejn
Aan het plein is ook het oude Raadhuis te vinden op nummer 114. Het stamt uit de 16e eeuw. Van het oorspronkelijke gebouw bleef slechts de hal uit de tijd van de Renaissance bewaard. De etage met het torentje is pas na een brand in 1723 gebouwd. In het gebouw is tegenwoordig het Horácké Museum gevestigd.
Het oude Raadhuis
Naast het oude Raadhuis zien we op nummer 103 het huidig Stadhuis. De oorsprong van dit gebouw met renaissancefundering gaat terug tot het midden van de 16e eeuw. De toenmalige eigenaren brouwden er bier. Aan het eind van de 19e eeuw was het huis het kantoor voor de belastingdienst en was de rechtbank erin gevestigd. Vandaag de dag is het de zetel van het gemeentebestuur, die het verbouwde in de jaren 2002 en 2003.
Het stadhuis
In Nove Mesto na Morave zijn veel beeldhouwwerken te vinden en de meeste zijn van de al eerder genoemde Jan Štursa. Hij was een kind van deze plaats en is er geboren op 15 mei 1880. In Horice bezocht hij de beeldhouwschool, waar hij afstudeerde in 1898. De volgende studie werd gevolgd aan de Academie voor Schone Kunsten in Praag en van 1908 tot 1914 was hij hier onderwijsassistent. Na de eerste wereldoorlog werd hij hier leraar en korte tijd later rector, een functie die hij bekleedde tot 1924. Op 2 mei 1925 stierf hij en werd begraven op de begraafplaats Vyšehrad in Praag. Hij staat vooral bekend als grondlegger van de moderne Tsjechische beeldhouwkunst. Veel van deze werken zijn tentoongesteld in de National Gallery in Praag en enkele voorbeelden zijn terug te vinden in Nove Mesto, zoals het "Lied van de Bergen" op de bron op het Palackeho Namesti.
De bron "Het lied van de Bergen".
In de laatste jaren van zijn leven maakte Štursa vooral portretten. Zo zijn er beelden van steen of brons van Masaryk (1922, Spaanse Burcht, Praag), Bozena Nemcova (1924, Nationaal Theater in Praag) en Bedrich Smetana (1924, op het plein in Lytomisl). Reeds in 1902 kreeg hij, als student, de opdracht om dit standbeeld van František Palacký in en voor de gemeente Nove Mesto te maken.
František Palacký een 19e-eeuwse geleerde.
De plaatselijke Katholieke kerk valt op door de decoraties van sgraffito, de kostel sv. Kunhuty. Het oudste gedeelte van de kerk werd gebouwd in de 14e eeuw, terwijl de klokkentoren in 1499 werd toegevoegd. De decoraties aan de buitenkant van de kerk dateren uit de jaren rond 1929 en zijn aangebracht door de plaatselijke kunstenaar Karel Němec. In de toren bevinden zich vijf klokken. De grootste klok heet Kunhuty en weegt 2,2 ton.
Kostel sv. Kunhuty
Nove Mesto staat vooral ook bekend als sportieve stad. Zo beschikt het gebied over een uitgebreid netwerk aan langlaufloipes met kunstverlichting en is er een cross-country stadion. Het Horácke Museum geeft een interessante kijk op de geschiedenis van het skiën.
Sportieve stad Nove Mesto
In het sportprogramma 2013 waren opgenomen een World Cup wedstrijd Mountain Bike en het wereldkampioenschap Biathlon. De plaats heeft meerdere bekende sporters voortgebracht, waaronder langlaufers en langebaanschaatsers. De bekendste onder hen is Martina Sablikova, als schaatsenrijdster. Zij is geboren (27 mei 1987) en getogen in Nove Mesto. Zij werd meerdere malen Tsjechisch, Europees en Wereldkampioene afstanden (3000 en 5000 meter) en allround. Ook behaalde ze vooral gouden medailles op de Olympische Spelen.
Na dit bezoek hebben we nog aardig wat kilometers te rijden. Het is half zes als we arriveren in onze volgende verblijfplaats Dacice.
Voor meer informatie over Nove Mesto: www.nmnm.eu / www.skisnowpark.cz
Wordt vervolgd.
Zondag 5 mei (deel 3) Nove Mesto na Morave
Het is inmiddels rond drie uur, als we Pernstejn verlaten. Via Bystřice nad Pernštejnem komen we in Nové Město na Morave. De plaats maakt deel uit van het district Žd'ár nad Sázavou en telt ruim 10.500 inwoners.
De binnenkomst van Nove Mesto na Morave
Gelet op het tijdstip van de dag hebben we het bezoek aan de plaats beperkt tot de pleinen in het centrum. Eén ervan is het Vratislav Namesti, waar we een beeld zien staan van de naamgever Vratislav Pernštejn. Edelman, diplomaat en landeigenaar van het domein Nove Mesto. Hij leefde van 1530 tot 1582. In zijn hand houdt hij de oorkonden, waarin hij aan Nove Mesto in 1580 belangrijke voorrechten verleende. Fontein en standbeeld werden in 1871 gemaakt door de Praagse beeldhouwer Karel Dvořák in opdracht van het gemeentebestuur. In 1902 is een restauratie uitgevoerd door Jan Štursa.
Vratislav Pernštejn
Aan het plein is ook het oude Raadhuis te vinden op nummer 114. Het stamt uit de 16e eeuw. Van het oorspronkelijke gebouw bleef slechts de hal uit de tijd van de Renaissance bewaard. De etage met het torentje is pas na een brand in 1723 gebouwd. In het gebouw is tegenwoordig het Horácké Museum gevestigd.
Het oude Raadhuis
Naast het oude Raadhuis zien we op nummer 103 het huidig Stadhuis. De oorsprong van dit gebouw met renaissancefundering gaat terug tot het midden van de 16e eeuw. De toenmalige eigenaren brouwden er bier. Aan het eind van de 19e eeuw was het huis het kantoor voor de belastingdienst en was de rechtbank erin gevestigd. Vandaag de dag is het de zetel van het gemeentebestuur, die het verbouwde in de jaren 2002 en 2003.
Het stadhuis
In Nove Mesto na Morave zijn veel beeldhouwwerken te vinden en de meeste zijn van de al eerder genoemde Jan Štursa. Hij was een kind van deze plaats en is er geboren op 15 mei 1880. In Horice bezocht hij de beeldhouwschool, waar hij afstudeerde in 1898. De volgende studie werd gevolgd aan de Academie voor Schone Kunsten in Praag en van 1908 tot 1914 was hij hier onderwijsassistent. Na de eerste wereldoorlog werd hij hier leraar en korte tijd later rector, een functie die hij bekleedde tot 1924. Op 2 mei 1925 stierf hij en werd begraven op de begraafplaats Vyšehrad in Praag. Hij staat vooral bekend als grondlegger van de moderne Tsjechische beeldhouwkunst. Veel van deze werken zijn tentoongesteld in de National Gallery in Praag en enkele voorbeelden zijn terug te vinden in Nove Mesto, zoals het "Lied van de Bergen" op de bron op het Palackeho Namesti.
De bron "Het lied van de Bergen".
In de laatste jaren van zijn leven maakte Štursa vooral portretten. Zo zijn er beelden van steen of brons van Masaryk (1922, Spaanse Burcht, Praag), Bozena Nemcova (1924, Nationaal Theater in Praag) en Bedrich Smetana (1924, op het plein in Lytomisl). Reeds in 1902 kreeg hij, als student, de opdracht om dit standbeeld van František Palacký in en voor de gemeente Nove Mesto te maken.
František Palacký een 19e-eeuwse geleerde.
De plaatselijke Katholieke kerk valt op door de decoraties van sgraffito, de kostel sv. Kunhuty. Het oudste gedeelte van de kerk werd gebouwd in de 14e eeuw, terwijl de klokkentoren in 1499 werd toegevoegd. De decoraties aan de buitenkant van de kerk dateren uit de jaren rond 1929 en zijn aangebracht door de plaatselijke kunstenaar Karel Němec. In de toren bevinden zich vijf klokken. De grootste klok heet Kunhuty en weegt 2,2 ton.
Kostel sv. Kunhuty
Nove Mesto staat vooral ook bekend als sportieve stad. Zo beschikt het gebied over een uitgebreid netwerk aan langlaufloipes met kunstverlichting en is er een cross-country stadion. Het Horácke Museum geeft een interessante kijk op de geschiedenis van het skiën.
Sportieve stad Nove Mesto
In het sportprogramma 2013 waren opgenomen een World Cup wedstrijd Mountain Bike en het wereldkampioenschap Biathlon. De plaats heeft meerdere bekende sporters voortgebracht, waaronder langlaufers en langebaanschaatsers. De bekendste onder hen is Martina Sablikova, als schaatsenrijdster. Zij is geboren (27 mei 1987) en getogen in Nove Mesto. Zij werd meerdere malen Tsjechisch, Europees en Wereldkampioene afstanden (3000 en 5000 meter) en allround. Ook behaalde ze vooral gouden medailles op de Olympische Spelen.
Na dit bezoek hebben we nog aardig wat kilometers te rijden. Het is half zes als we arriveren in onze volgende verblijfplaats Dacice.
Voor meer informatie over Nove Mesto: www.nmnm.eu / www.skisnowpark.cz
Wordt vervolgd.
Ad Verschoor
Donateur
Reis door Tsjechië 2013
Maandag 6 mei (deel 1) Trebon, karpers op het Kerstmenu.
Toen we gisteren aankwamen bij het motel Dacice (www.moteldacice.cz) was het hek nog dicht. Een andere gast liet ons weten dat de beheerder er na een half uurtje zou zijn. Er blijkt in dat opzicht weinig veranderd met vorig jaar. Je moet dit vooral niet erg vinden, want verder heb je er een voortreffelijke kamer en slaapplaats. Deze ochtend hebben we om half negen afgesproken voor het ontbijt. Nu zijn wij even 5 minuten later, maar het gebakken eitje ligt al klaar. Voor het diner zijn er voortreffelijke restaurants in het dorp te vinden.
Het is inmiddels half 10 als we via Slavonice en de grens met Oostenrijk naar Trebon rijden, een plaats met ongeveer 8900 inwoners. In haar omgeving ligt de grootste vijver (740 hectare) van Tsjechië, het Jezero Rozmberk, die is aangelegd in 1580. De naam zegt het al, het was de familie Rozmberk die deze meren liet aanleggen om er vervolgens karpers in te kweken. Een activiteit, die tot op vandaag cachet geeft aan dit gebied. Jaarlijks worden de vijvers in de herfst met grote netten leeggehaald. Het levert een schouwspel dat vele bezoekers trekt. De meeste vis wordt bewaard tot eind december, wanneer er gewoontegetrouw karper op het Kerstmenu staat.
Na een parkeerplekje gevonden te hebben, lopen we richting centrum van Trebon via één van de vier overgebleven stadspoorten in de oude verdedigingswallen. Het is de Budéjovickápoort.
Budéjovická Brána
Door de poort lopen we bijna letterlijk aan tegen de St. Aegidiuskerk (Sv. Jiljí). De kerk staat aan de Husova en is onderdeel van het Augustijnenklooster, dat gesticht is door de familie Rozmberk rond 1367. In de fraaie kerk zijn nog 15e-eeuwse fresco's te zien.
Kostel Sv. Jiljí
Op het Masarykovo Námesti dat we nu bereiken, zien we fraaie portalen en burgerwoningen in Renaissance- en Barokstijl. Uiteraard aanwezig het Raadhuis uit de 15e eeuw met een gevel van drie halfronde zuilengalerijen en een 31 meter hoge toren die honderd jaar later gebouwd is.
Het Raadhuis
In één van de zijstraten zien we een volgende bewaard gebleven stadspoort, de 16e-eeuwse Svinenská Brána, die tezamen met de andere poorten de toegang vormt tot het oude stadscentrum.
Svinenská Brána
Op nummer 97 van het Masarykovo Námesti staat een groot wit huis met kantelen uit het jaar 1544. Het draagt de naam "Bílý Koníček" (Het Witte Paard) en het gebouw wordt nu als hotel gebruikt.
Hotel Bílý Koníček
Tenslotte ook hier op het plein een overal in Tsjechië aanwezige pestzuil, de Mariánský Sloup, gebouwd in 1781.
Mariánský Sloup
Het plein is langgerekt en aan het uiteinde ervan is de Hradecká Brána te vinden. Deze poort uit 1527 ligt aan de rivier Zlatá stoka. Hij is ongeveer 45 kilometer lang en vormt de verbinding tussen alle vijvers in de omgeving.
Hradecká Brána
We zijn gekomen aan het eind van onze wandeling door Trebon, een vestingstadje dat zeker een bezoek waard is en met zorg gerestaureerd. Ook het kasteel met binnenplaatsen is prachtig.
Kasteel Trebon
Het kasteel is gebouwd in de eerste helft van de 16e eeuw. De laatste telg uit de Rozmberk familie die er woonde, was Petr Vok. Hij is in 1660 op de burcht gestorven.
Romantische binnenplaatsen van het kasteel Trebon
Als we de verhalen over Petr Vok voor waar mogen aannemen, dan was hij een echte rokkenjager en bezat hij een harem met 16 mooie vrouwen op dit kasteel. Ook gebruikte hij het kasteel voor uitbundige feesten waar veel vrouwelijk schoon aanwezig was. Hij had overigens meerdere passies. Zo was hij de grondlegger van de Rozenbergs bibliotheek, die later in het Vaticaan terechtgekomen is. Het moet halverwege de zeventiende eeuw geweest zijn dat de familie Schwarzenberg het kasteel in bezit kreeg.
De mooiste plekjes zijn binnen de kasteelmuren te vinden
Tegenwoordig biedt het kasteel onderdak aan een tentoonstelling over de rijke geschiedenis van Trebon en een permanente expositie over de karpervisserij.
Voor meer informatie over Trebon, zie de websites: www.trebon-info.com, www.mesto-trebon.cz, www.itrebon.cz, of www.zamek-trebon.eu
wordt vervolgd deel 2.
Maandag 6 mei (deel 1) Trebon, karpers op het Kerstmenu.
Toen we gisteren aankwamen bij het motel Dacice (www.moteldacice.cz) was het hek nog dicht. Een andere gast liet ons weten dat de beheerder er na een half uurtje zou zijn. Er blijkt in dat opzicht weinig veranderd met vorig jaar. Je moet dit vooral niet erg vinden, want verder heb je er een voortreffelijke kamer en slaapplaats. Deze ochtend hebben we om half negen afgesproken voor het ontbijt. Nu zijn wij even 5 minuten later, maar het gebakken eitje ligt al klaar. Voor het diner zijn er voortreffelijke restaurants in het dorp te vinden.
Het is inmiddels half 10 als we via Slavonice en de grens met Oostenrijk naar Trebon rijden, een plaats met ongeveer 8900 inwoners. In haar omgeving ligt de grootste vijver (740 hectare) van Tsjechië, het Jezero Rozmberk, die is aangelegd in 1580. De naam zegt het al, het was de familie Rozmberk die deze meren liet aanleggen om er vervolgens karpers in te kweken. Een activiteit, die tot op vandaag cachet geeft aan dit gebied. Jaarlijks worden de vijvers in de herfst met grote netten leeggehaald. Het levert een schouwspel dat vele bezoekers trekt. De meeste vis wordt bewaard tot eind december, wanneer er gewoontegetrouw karper op het Kerstmenu staat.
Na een parkeerplekje gevonden te hebben, lopen we richting centrum van Trebon via één van de vier overgebleven stadspoorten in de oude verdedigingswallen. Het is de Budéjovickápoort.
Budéjovická Brána
Door de poort lopen we bijna letterlijk aan tegen de St. Aegidiuskerk (Sv. Jiljí). De kerk staat aan de Husova en is onderdeel van het Augustijnenklooster, dat gesticht is door de familie Rozmberk rond 1367. In de fraaie kerk zijn nog 15e-eeuwse fresco's te zien.
Kostel Sv. Jiljí
Op het Masarykovo Námesti dat we nu bereiken, zien we fraaie portalen en burgerwoningen in Renaissance- en Barokstijl. Uiteraard aanwezig het Raadhuis uit de 15e eeuw met een gevel van drie halfronde zuilengalerijen en een 31 meter hoge toren die honderd jaar later gebouwd is.
Het Raadhuis
In één van de zijstraten zien we een volgende bewaard gebleven stadspoort, de 16e-eeuwse Svinenská Brána, die tezamen met de andere poorten de toegang vormt tot het oude stadscentrum.
Svinenská Brána
Op nummer 97 van het Masarykovo Námesti staat een groot wit huis met kantelen uit het jaar 1544. Het draagt de naam "Bílý Koníček" (Het Witte Paard) en het gebouw wordt nu als hotel gebruikt.
Hotel Bílý Koníček
Tenslotte ook hier op het plein een overal in Tsjechië aanwezige pestzuil, de Mariánský Sloup, gebouwd in 1781.
Mariánský Sloup
Het plein is langgerekt en aan het uiteinde ervan is de Hradecká Brána te vinden. Deze poort uit 1527 ligt aan de rivier Zlatá stoka. Hij is ongeveer 45 kilometer lang en vormt de verbinding tussen alle vijvers in de omgeving.
Hradecká Brána
We zijn gekomen aan het eind van onze wandeling door Trebon, een vestingstadje dat zeker een bezoek waard is en met zorg gerestaureerd. Ook het kasteel met binnenplaatsen is prachtig.
Kasteel Trebon
Het kasteel is gebouwd in de eerste helft van de 16e eeuw. De laatste telg uit de Rozmberk familie die er woonde, was Petr Vok. Hij is in 1660 op de burcht gestorven.
Romantische binnenplaatsen van het kasteel Trebon
Als we de verhalen over Petr Vok voor waar mogen aannemen, dan was hij een echte rokkenjager en bezat hij een harem met 16 mooie vrouwen op dit kasteel. Ook gebruikte hij het kasteel voor uitbundige feesten waar veel vrouwelijk schoon aanwezig was. Hij had overigens meerdere passies. Zo was hij de grondlegger van de Rozenbergs bibliotheek, die later in het Vaticaan terechtgekomen is. Het moet halverwege de zeventiende eeuw geweest zijn dat de familie Schwarzenberg het kasteel in bezit kreeg.
De mooiste plekjes zijn binnen de kasteelmuren te vinden
Tegenwoordig biedt het kasteel onderdak aan een tentoonstelling over de rijke geschiedenis van Trebon en een permanente expositie over de karpervisserij.
Voor meer informatie over Trebon, zie de websites: www.trebon-info.com, www.mesto-trebon.cz, www.itrebon.cz, of www.zamek-trebon.eu
wordt vervolgd deel 2.
Heerlijk, ik geniet er van.
Soms verdwaal ik in mijn eigen gedachte.
Trebon, kon je daar nou ook onder alle woningen doorlopen?
Oorspronkelijk bedoeld als schuilplaats en om te vluchten.
Ik weet het niet meer.
Wie wel.
Een mooie kerstdag toegewenst
Soms verdwaal ik in mijn eigen gedachte.
Trebon, kon je daar nou ook onder alle woningen doorlopen?
Oorspronkelijk bedoeld als schuilplaats en om te vluchten.
Ik weet het niet meer.
Wie wel.
Een mooie kerstdag toegewenst
Ik weet het weer, Tabor is het.
Ad Verschoor
Donateur
Prima Kukel en de herinneringen zijn nog altijd goed !!!!!!!!!!!
Onder video's staat een heel mooie film over Trebon. Absoluut de moeite waard.
Onder video's staat een heel mooie film over Trebon. Absoluut de moeite waard.
mooie foto's wij zijn ook in Trebon geweest prachtige omgeving ook om te fietsen
vandaag het hele verhaal gelezen en heb meteen heimwee naar Tsjechie.
Een aantal plaatsen heb ik wel gezien, maar weet ik geen verhalen van, dus interessant om te lezen.
Vorig jaar hebben wij een bezoek gebracht aan Miranda van de sprookjesmolen, wij waren onder de indruk van hun bezit, en kijk nu al uit over het verhaal volgend jaar.
Gelukkig ben je nog niet klaar met je verhaal van dit jaar en zal het zeker verder lezen.
Een aantal plaatsen heb ik wel gezien, maar weet ik geen verhalen van, dus interessant om te lezen.
Vorig jaar hebben wij een bezoek gebracht aan Miranda van de sprookjesmolen, wij waren onder de indruk van hun bezit, en kijk nu al uit over het verhaal volgend jaar.
Gelukkig ben je nog niet klaar met je verhaal van dit jaar en zal het zeker verder lezen.
Ad Verschoor
Donateur
Reis door Tsjechië 2013
Maandag 6 mei (deel 2) Jindřichuv Hradec
Voor de middag staat Jindrichuv Hradec op het programma, dat we bereiken rond een uur of twee. Deze stad telt bijna 23.000 inwoners. We worden direct verrast door de aanwezigheid van een ooievaarsnest op een hoge schoorsteenpijp.
Wat een ontvangst
Het is een stad, die allure uitstraalt. Het heeft een aardige binnenstad, die ligt op een hoogte van 475 meter boven de zeespiegel. Daar komt bij, dat het centrum is gebouwd aan een rivier, de Nežárka en het meer Vajgar. Ook bezit de stad één van de grootste burchten van Tsjechië, na die van Praag en Český Krumlov. We besluiten eerst het centrum te bezoeken.
Het centrale Vrijheidsplein, Namesti Miru
Rond het plein zien we fraai bewerkte koopmanshuizen en in het midden de onverbiddelijke pestzuil, de zuil van de Heilige Drievuldigheid (Hemelvaart), die gebouwd is in de jaren 1764 tot 1766 door een beeldhouwer uit Dacice, te weten Matouš Strahovský. De zuil heeft een hoogte van zo'n twintig meter. Het hoofd bovenin moet God de Vader uitbeelden en God de Zoon, die in het bezit is van de kroon van de Maagd Maria. De Heilige Geest, in goudvorm, zweeft in de halo.
De pestzuil
Op het plein zien we ook het oude raadhuis, dat als zodanig diende tot 1848. Het oorspronkelijke raadhuis dateert van 1493 met z'n torentje en Astronomische Klok. Bij een alles verwoestende brand in 1801 is ook dit raadhuis vernietigd en direct weer opgebouwd in een gotische stijl. Boven de ingang is het wapen van Jindrichuv Hradec te zien.
Het oude Raadhuis
Het oudste en misschien wel mooiste huis bestaat uit twee panden (Nr. 138 en 139), die in de 16e eeuw werden samengevoegd. Direct valt de hoekerker op, maar vooral de voorgevel, die is versierd met sgriffito uit het jaar 1579. De voorstellingen beelden verschillende Bijbelse verhalen uit. In het pand bevindt zich nu een kunstgalerie en er worden concerten gegeven.
Langruv Dům 138/139
Vanaf het plein kom je in de Panská, die ons brengt naar het Masarykovo Námesti. Het is een winkelstraat, waarin we voorin het toeristisch bureau tegenkomen. De Panská heeft meerdere zijstraatjes, die het leuk maken om er gewoon wat rond te dwalen.
De winkelstraat , Panská
Een ander straatje dat uitkomt op het Namesti Miru is, de Svatojánaká. Deze straat loopt in de richting van het Vajgar meer. Aan het einde zien we nog net de kerk Sv. Jan Křtitele en het klooster Minoritu.
Svatojánaká met de Johannes de Doperkerk
Achter het oude raadhuis komen we bij de Maria-Hemelvaartkerk, of Proboštský Kostel Nanebevzetí Panny Marie. Met de bouw van de oorspronkelijke kerk werd begonnen in 1360 en rond het begin van de 15e eeuw was het werk voltooid. Het is altijd een bedevaartkerk geweest, die pelgrims trok van heinde en verre.
Maria-Hemelvaartkerk
Op de binnenplaats van deze kerk is er de stadstoren uit de 15e eeuw. Zijn huidige vorm is het resultaat van de herbouw na de al eerder genoemde alles verwoestende brand in 1801. Hierbij gingen 318 woningen in brand op en kwamen 30 mensen om het leven. De toren is 68,3 meter hoog.
De stadstoren van Jindrichuv Hradec
Het loont de moeite om deze toren, die is opengesteld voor het publiek, te beklimmen. Het uitzicht over de stad en z'n omgeving is werkelijk schitterend.
wordt vervolgd deel 3.
Maandag 6 mei (deel 2) Jindřichuv Hradec
Voor de middag staat Jindrichuv Hradec op het programma, dat we bereiken rond een uur of twee. Deze stad telt bijna 23.000 inwoners. We worden direct verrast door de aanwezigheid van een ooievaarsnest op een hoge schoorsteenpijp.
Wat een ontvangst
Het is een stad, die allure uitstraalt. Het heeft een aardige binnenstad, die ligt op een hoogte van 475 meter boven de zeespiegel. Daar komt bij, dat het centrum is gebouwd aan een rivier, de Nežárka en het meer Vajgar. Ook bezit de stad één van de grootste burchten van Tsjechië, na die van Praag en Český Krumlov. We besluiten eerst het centrum te bezoeken.
Het centrale Vrijheidsplein, Namesti Miru
Rond het plein zien we fraai bewerkte koopmanshuizen en in het midden de onverbiddelijke pestzuil, de zuil van de Heilige Drievuldigheid (Hemelvaart), die gebouwd is in de jaren 1764 tot 1766 door een beeldhouwer uit Dacice, te weten Matouš Strahovský. De zuil heeft een hoogte van zo'n twintig meter. Het hoofd bovenin moet God de Vader uitbeelden en God de Zoon, die in het bezit is van de kroon van de Maagd Maria. De Heilige Geest, in goudvorm, zweeft in de halo.
De pestzuil
Op het plein zien we ook het oude raadhuis, dat als zodanig diende tot 1848. Het oorspronkelijke raadhuis dateert van 1493 met z'n torentje en Astronomische Klok. Bij een alles verwoestende brand in 1801 is ook dit raadhuis vernietigd en direct weer opgebouwd in een gotische stijl. Boven de ingang is het wapen van Jindrichuv Hradec te zien.
Het oude Raadhuis
Het oudste en misschien wel mooiste huis bestaat uit twee panden (Nr. 138 en 139), die in de 16e eeuw werden samengevoegd. Direct valt de hoekerker op, maar vooral de voorgevel, die is versierd met sgriffito uit het jaar 1579. De voorstellingen beelden verschillende Bijbelse verhalen uit. In het pand bevindt zich nu een kunstgalerie en er worden concerten gegeven.
Langruv Dům 138/139
Vanaf het plein kom je in de Panská, die ons brengt naar het Masarykovo Námesti. Het is een winkelstraat, waarin we voorin het toeristisch bureau tegenkomen. De Panská heeft meerdere zijstraatjes, die het leuk maken om er gewoon wat rond te dwalen.
De winkelstraat , Panská
Een ander straatje dat uitkomt op het Namesti Miru is, de Svatojánaká. Deze straat loopt in de richting van het Vajgar meer. Aan het einde zien we nog net de kerk Sv. Jan Křtitele en het klooster Minoritu.
Svatojánaká met de Johannes de Doperkerk
Achter het oude raadhuis komen we bij de Maria-Hemelvaartkerk, of Proboštský Kostel Nanebevzetí Panny Marie. Met de bouw van de oorspronkelijke kerk werd begonnen in 1360 en rond het begin van de 15e eeuw was het werk voltooid. Het is altijd een bedevaartkerk geweest, die pelgrims trok van heinde en verre.
Maria-Hemelvaartkerk
Op de binnenplaats van deze kerk is er de stadstoren uit de 15e eeuw. Zijn huidige vorm is het resultaat van de herbouw na de al eerder genoemde alles verwoestende brand in 1801. Hierbij gingen 318 woningen in brand op en kwamen 30 mensen om het leven. De toren is 68,3 meter hoog.
De stadstoren van Jindrichuv Hradec
Het loont de moeite om deze toren, die is opengesteld voor het publiek, te beklimmen. Het uitzicht over de stad en z'n omgeving is werkelijk schitterend.
wordt vervolgd deel 3.
Jindrichuv Hradec is inderdaad een bijzonder gezellig en sfeervol stadje met een prachtig centrum. Ben er meerdere malen geweest. Mocht je er in de buurt zijn, sla het dan niet over, het is een bezoek meer dan waard.
Meesterlijk verhaal, interessante informatie, en mooie foto's.
Vooral de info is erg boeiend, temeer, daar wij in april, de meest van deze plaatsen ook bezocht hebben.
Bedankt voor 't delen!
Vooral de info is erg boeiend, temeer, daar wij in april, de meest van deze plaatsen ook bezocht hebben.
Bedankt voor 't delen!
weer mooie verhalen en foto's. ik wacht op deel 3
gr Hennie Kootstra
gr Hennie Kootstra
Weer genoten!
Prachtige foto's.
Wij hebben er gelopen en heel even liep ik met jullie mee.
Dank!
Prachtige foto's.
Wij hebben er gelopen en heel even liep ik met jullie mee.
Dank!
Ad Verschoor
Donateur
Reis door Tsjechie 2013
Maandag 6 mei (deel 3) Jindřichův Hradec
Terug van de Maria-Hemelvaartkerk lopen we, via Náměsti Miru, rechtstreeks naar de bezienswaardigheid van Jindřichův Hradec: Het Kasteel.
De toegangspoort
De oprichter van dit kasteel is Jindřich 1 van Hradec, de prins van Zuidoost-Bohemen, die het in 1220 stichtte. Ook begon toen de geschiedenis van de stad en werd de stad vernoemd naar deze prins. Het kasteel bestaat uit drie binnenhoven. De toegangspoort leidt naar de eerste hof, die in renaissancestijl is opgebouwd. De tweede hof doet nogal middeleeuws aan, terwijl de laatste hof met z'n arcades weer in renaissancestijl is uitgevoerd. Hier zien we ook een waterput met heel fijn ijzersmeedwerk en opgefleurd met bloemenkransen.
Binnenhof met waterput uit de 13e eeuw
Op de volgende foto is de bron nogmaals te zien en is de zwarte toren nog net zichtbaar. Deze is 32 meter hoog en stamt eveneens uit de 13e eeuw. Vroeger deed hij dienst als gevangenis. Naast deze zwarte toren bevindt zich de rode toren, die gebouwd is rond 1500. Hierin is een keuken uit dezelfde tijd, die nog altijd in gebruik is.
Binnenhof met, nog net zichtbare, zwarte toren
Het kasteel is lange tijd in bezit gebleven van de familie Hradec. Begin 1600 kwam het in handen van de familie Slatava en in 1691 van de familie Černin. De laatste familie is tot 1945 eigenaar gebleven, waarna de staat het zich heeft toegeëigend.
Het middelpunt van het kasteel is het binnenhof met zijn mooie arcaden en loggia's. Deze zijn het kenmerk voor de kasteelarchitectuur van de Boheemse Renaissance.
Drie verdiepingen en arcaden geven dit kasteel gezicht
Het kasteel met z'n tuinen wordt omgeven door de rivier Nezarka en het Vajgar meer. De brug die is aangelegd tussen het grote en het kleine Vajgar meer, is gebouwd in de jaren rond 1399.
Het water rondom het kasteel
Het laatst gebouwde deel van het kasteel ligt aan het water en was het paleis van prins Adam Hradec 1. Deze liet het ontwerpen in 1561 door de Italiaanse bouwmeester Baldassare Maggi.
Het Adam paleis
Tenslotte zien we in de kasteeltuin het Rondeel. In vervlogen tijden deed dit paviljoen dienst als ontvangstruimte. Er werden feesten en partijen gegeven, waarbij het orkest in een onderaardse orkestbak zat. Openingen in de vloer zorgden ervoor dat de feestgangers er boven de muziek konden horen.
Het Rondeel
Aan de binnenzijde is het rondeel weelderig versierd met stucwerk. Tot op vandaag wordt zij nog gebruikt als concertzaal wegens haar uitstekende akoestiek.
Het weelderig interieur van het Rondeel
Voor meer informatie over Jindřichův Hradec en haar kasteel zie: www.jh.cz, www.nmf.cz, of
www.zamek-jindrichuvhradec.eu
wordt vervolgd
Maandag 6 mei (deel 3) Jindřichův Hradec
Terug van de Maria-Hemelvaartkerk lopen we, via Náměsti Miru, rechtstreeks naar de bezienswaardigheid van Jindřichův Hradec: Het Kasteel.
De toegangspoort
De oprichter van dit kasteel is Jindřich 1 van Hradec, de prins van Zuidoost-Bohemen, die het in 1220 stichtte. Ook begon toen de geschiedenis van de stad en werd de stad vernoemd naar deze prins. Het kasteel bestaat uit drie binnenhoven. De toegangspoort leidt naar de eerste hof, die in renaissancestijl is opgebouwd. De tweede hof doet nogal middeleeuws aan, terwijl de laatste hof met z'n arcades weer in renaissancestijl is uitgevoerd. Hier zien we ook een waterput met heel fijn ijzersmeedwerk en opgefleurd met bloemenkransen.
Binnenhof met waterput uit de 13e eeuw
Op de volgende foto is de bron nogmaals te zien en is de zwarte toren nog net zichtbaar. Deze is 32 meter hoog en stamt eveneens uit de 13e eeuw. Vroeger deed hij dienst als gevangenis. Naast deze zwarte toren bevindt zich de rode toren, die gebouwd is rond 1500. Hierin is een keuken uit dezelfde tijd, die nog altijd in gebruik is.
Binnenhof met, nog net zichtbare, zwarte toren
Het kasteel is lange tijd in bezit gebleven van de familie Hradec. Begin 1600 kwam het in handen van de familie Slatava en in 1691 van de familie Černin. De laatste familie is tot 1945 eigenaar gebleven, waarna de staat het zich heeft toegeëigend.
Het middelpunt van het kasteel is het binnenhof met zijn mooie arcaden en loggia's. Deze zijn het kenmerk voor de kasteelarchitectuur van de Boheemse Renaissance.
Drie verdiepingen en arcaden geven dit kasteel gezicht
Het kasteel met z'n tuinen wordt omgeven door de rivier Nezarka en het Vajgar meer. De brug die is aangelegd tussen het grote en het kleine Vajgar meer, is gebouwd in de jaren rond 1399.
Het water rondom het kasteel
Het laatst gebouwde deel van het kasteel ligt aan het water en was het paleis van prins Adam Hradec 1. Deze liet het ontwerpen in 1561 door de Italiaanse bouwmeester Baldassare Maggi.
Het Adam paleis
Tenslotte zien we in de kasteeltuin het Rondeel. In vervlogen tijden deed dit paviljoen dienst als ontvangstruimte. Er werden feesten en partijen gegeven, waarbij het orkest in een onderaardse orkestbak zat. Openingen in de vloer zorgden ervoor dat de feestgangers er boven de muziek konden horen.
Het Rondeel
Aan de binnenzijde is het rondeel weelderig versierd met stucwerk. Tot op vandaag wordt zij nog gebruikt als concertzaal wegens haar uitstekende akoestiek.
Het weelderig interieur van het Rondeel
Voor meer informatie over Jindřichův Hradec en haar kasteel zie: www.jh.cz, www.nmf.cz, of
www.zamek-jindrichuvhradec.eu
wordt vervolgd
wij zijn hier in 2011 geweest met zoon en schoondochter (inmiddels ook gek van Tsjechië) mooi kasteel en mooi stadje.
Ad Verschoor
Donateur
Reis door Tsjechië 2013
Dinsdag 7 mei (deel 1) Vranov nad Dyji.
Op het programma voor vandaag staat Vranov nad Dyji. Volgens mijn gegevens zou het hier moeten gaan om een kasteel, dat op een hoge rots is gebouwd langs de rivier de Dyji. Het lijkt ons aardig om binnendoor te rijden langs deze rivier en de Oostenrijkse grens en dat hebben we geweten. We vertrekken om 9.10 uur vanaf motel Dacice en om 9.57 uur komen we weer uit op precies hetzelfde punt waar we ook begonnen zijn. Het was een werkelijk schitterend rondje van ongeveer 40 kilometer. Na deze omzwerving rijden we goed en komen langs heel veel bunkers, die de grens met Oostenrijk moesten bewaken. Veel zijn begroeid en nauwelijks zichtbaar.
In de verdedigingslinie met Oostenrijk zien we deze bunkers.
Halverwege komen we door het plaatsje Rančiřov, dat 41 woningen telt en circa 150 inwoners heeft. Ik benoem het, omdat je het idee krijgt in een andere wereld terecht te komen. Het is een sterk verwaarloosd plaatsje, waar de armoede groot lijkt.
Het plaatsje Rančiřov
Ook de plaatselijke Maria Hemelvaartkerk, de kostel Nanebevzeti Panny Marie, is mistroostig om te zien. Vooral de zandstenen beelden op het bordes van Sint Martin, Sint George te paard en Sint Anne, uit het jaar 1765, zijn toe aan een opknapbeurt.
Beeldengroep op het bordes
Ik heb de situatie van deze plaats laten zien, omdat ik het nog niet al te vaak was tegengekomen in Tsjechië. Het contrast wanneer we verder rijden richting Vranov is groot bij het zien van de koolzaadvelden, die in volle bloei staan. Wat te denken van dit magistrale schouwspel, een kasteel op grote hoogte gebouwd op rotsen aan de flanken van de zich door dit gebied kronkelend bewegende rivier Dyji.
Kasteel Vranov nad Dyji op grote hoogte
Het kasteel uit de 13e eeuw werd gebouwd als onderdeel van een reeks kastelen, die dienden ter bewaking van de grens. Met de auto was het mogelijk naar boven te rijden en Marja uit te laten stappen. Parkeren lukte er niet, dus reed ik terug naar beneden om de auto te parkeren. Na 20 minuten klimmen, kom ik hijgend en puffend weer boven en wat ik zie is prachtig.
Het kasteel in volle glorie
Rond het kasteel de tuinen, die in terrasvorm zijn aangelegd en daardoor een unieke uitstraling bezitten.
De tuinen rondom het kasteel
Eén van de eigenaren van het kasteel was de grafelijke familie Von Althan. Ook graaf Johann Michael von Althan behoorde tot dit geslacht en hij gaf in 1688 opdracht om het kasteel te verbouwen tot zijn hedendaagse vorm. Hiertoe nodigde hij architecten en kunstenaars, uit Wenen, uit om dit te realiseren. De opdracht werd gegund aan de Habsburger hofarchitect Johann Fischer von Erlach.
Het binnenhof met toren
Op de volgende foto zien we een trappartij, die bestegen moet worden om het woongedeelte te betreden. De trap wordt omringd door beeldengroepen van de hand van Lorenzo Mattielli. Links zijn Hercules en Antaeus en rechts Aeneas en Anchises opgesteld. Oorspronkelijk waren de beelden bedoeld voor het Weense parlement, maar keizer Karel VI schonk ze aan zijn geliefde, Maria Anna Althan, de vrouw van één der Althans.
De trap naar het hoofdgebouw
Niet alleen het kasteel is mooi, ook een blik naar beneden op het dorp Vranov levert unieke plaatjes op. Zo zien we de rivier de Dyji z'n weg vinden door de plaats. In de directe omgeving is in 1933 een stuwmeer aangelegd om het waterpeil in de Dyji beter te controleren. Zo hoopte men de overstromingen van de rivier in het voorjaar te voorkomen.
Vranov aan de Dyji
Tenslotte wil ik niet onvermeld laten dat we ons hier bevinden in het Národni park Podyji. Een nationaal park met een oppervlakte van 62 vierkante kilometer. Hierdoor kronkelt zich de rivier de Dyji, omringd door steile rotsformaties. Er is een netwerk aan wandelpaden van ongeveer 70 kilometer en fietspaden met een totale lengte van 30 kilometer.
Blik op de omgeving
wordt vervolgd deel 2.
Dinsdag 7 mei (deel 1) Vranov nad Dyji.
Op het programma voor vandaag staat Vranov nad Dyji. Volgens mijn gegevens zou het hier moeten gaan om een kasteel, dat op een hoge rots is gebouwd langs de rivier de Dyji. Het lijkt ons aardig om binnendoor te rijden langs deze rivier en de Oostenrijkse grens en dat hebben we geweten. We vertrekken om 9.10 uur vanaf motel Dacice en om 9.57 uur komen we weer uit op precies hetzelfde punt waar we ook begonnen zijn. Het was een werkelijk schitterend rondje van ongeveer 40 kilometer. Na deze omzwerving rijden we goed en komen langs heel veel bunkers, die de grens met Oostenrijk moesten bewaken. Veel zijn begroeid en nauwelijks zichtbaar.
In de verdedigingslinie met Oostenrijk zien we deze bunkers.
Halverwege komen we door het plaatsje Rančiřov, dat 41 woningen telt en circa 150 inwoners heeft. Ik benoem het, omdat je het idee krijgt in een andere wereld terecht te komen. Het is een sterk verwaarloosd plaatsje, waar de armoede groot lijkt.
Het plaatsje Rančiřov
Ook de plaatselijke Maria Hemelvaartkerk, de kostel Nanebevzeti Panny Marie, is mistroostig om te zien. Vooral de zandstenen beelden op het bordes van Sint Martin, Sint George te paard en Sint Anne, uit het jaar 1765, zijn toe aan een opknapbeurt.
Beeldengroep op het bordes
Ik heb de situatie van deze plaats laten zien, omdat ik het nog niet al te vaak was tegengekomen in Tsjechië. Het contrast wanneer we verder rijden richting Vranov is groot bij het zien van de koolzaadvelden, die in volle bloei staan. Wat te denken van dit magistrale schouwspel, een kasteel op grote hoogte gebouwd op rotsen aan de flanken van de zich door dit gebied kronkelend bewegende rivier Dyji.
Kasteel Vranov nad Dyji op grote hoogte
Het kasteel uit de 13e eeuw werd gebouwd als onderdeel van een reeks kastelen, die dienden ter bewaking van de grens. Met de auto was het mogelijk naar boven te rijden en Marja uit te laten stappen. Parkeren lukte er niet, dus reed ik terug naar beneden om de auto te parkeren. Na 20 minuten klimmen, kom ik hijgend en puffend weer boven en wat ik zie is prachtig.
Het kasteel in volle glorie
Rond het kasteel de tuinen, die in terrasvorm zijn aangelegd en daardoor een unieke uitstraling bezitten.
De tuinen rondom het kasteel
Eén van de eigenaren van het kasteel was de grafelijke familie Von Althan. Ook graaf Johann Michael von Althan behoorde tot dit geslacht en hij gaf in 1688 opdracht om het kasteel te verbouwen tot zijn hedendaagse vorm. Hiertoe nodigde hij architecten en kunstenaars, uit Wenen, uit om dit te realiseren. De opdracht werd gegund aan de Habsburger hofarchitect Johann Fischer von Erlach.
Het binnenhof met toren
Op de volgende foto zien we een trappartij, die bestegen moet worden om het woongedeelte te betreden. De trap wordt omringd door beeldengroepen van de hand van Lorenzo Mattielli. Links zijn Hercules en Antaeus en rechts Aeneas en Anchises opgesteld. Oorspronkelijk waren de beelden bedoeld voor het Weense parlement, maar keizer Karel VI schonk ze aan zijn geliefde, Maria Anna Althan, de vrouw van één der Althans.
De trap naar het hoofdgebouw
Niet alleen het kasteel is mooi, ook een blik naar beneden op het dorp Vranov levert unieke plaatjes op. Zo zien we de rivier de Dyji z'n weg vinden door de plaats. In de directe omgeving is in 1933 een stuwmeer aangelegd om het waterpeil in de Dyji beter te controleren. Zo hoopte men de overstromingen van de rivier in het voorjaar te voorkomen.
Vranov aan de Dyji
Tenslotte wil ik niet onvermeld laten dat we ons hier bevinden in het Národni park Podyji. Een nationaal park met een oppervlakte van 62 vierkante kilometer. Hierdoor kronkelt zich de rivier de Dyji, omringd door steile rotsformaties. Er is een netwerk aan wandelpaden van ongeveer 70 kilometer en fietspaden met een totale lengte van 30 kilometer.
Blik op de omgeving
wordt vervolgd deel 2.
Ad Verschoor
Donateur
Reis door Tsjechië 2013
Dinsdag 7 mei (deel 2) Moravské Budějovice
In Vranov hebben we nog even rondgekeken in het plaatsje zelf, maar besluiten toch verder te gaan. Met dit beeld voor ogen nemen we afscheid van Vranov.
Vranov nad Dyji
We rijden naar Znojmo en bezoeken de Albert hypermarkt voor wat dagelijkse inkopen. De bedoeling was om nader kennis te maken met Znojmo. Soms gebeurt het dat je binnenrijdt en er dan van afziet, waarbij er eigenlijk geen reden voor te vinden is. Zoiets overkwam ons hier en we rijden de weg terug. Later staan aan de weg borden, die richting Moravské Budějovice aangeven en daar gaan we op af. Het is een stad met zo'n 8000 inwoners en kent sinds 1498 de privileges die het tot een stad maken. Dit was ook het jaar dat het een eigen vlag en zegel ontving. Middelpunt is het Vrijheidsplein, of Namesti Miru. We vinden er de bezienswaardigheden, die de stad rijk is.
Namesti Miru
Op de bovenstaande foto zien we een oorlogsmonument 1914-1918 en 1939-1945. Achter het monument het kasteel, dat gebouwd is in de tweede helft van de 17e eeuw en waar nu het museum in gevestigd is. Ook het raadhuis moet in deze periode gebouwd zijn, omdat beide gebouwen zijn geplaatst in opdracht van graaf Rudolf Heinrich Schaumburg, de toenmalig landeigenaar van dit gebied.
Het Raadhuis
Naast het raadhuis is op nummer 32 een burgerhuis met een tweedelige barokgevel. Het zou gebouwd zijn, gelet op z'n vorm, in de 15e eeuw. Tot 1952 was er een apotheek in dit gebouw gehuisvest. Nu zagen wij er een restaurant met pension en een groente- en fruitwinkel.
Huisnummer 32
In een zijstraatje "Purcnerova" staat dit huis, nummer 60. Het telt twee verdiepingen en een zolder, die onzichtbaar gehouden worden door een hoge muur met kantelen. De kern van het huis is van de Middeleeuwen. De kantelen werden niet gebruikt als verdedigend element, maar als verfraaiing. Het uitgebouwde hoekvenster heeft een typische vorm uit de Renaissance periode. In het gebouw zijn nu een wijnlokaal, een bar en een internetcafé te vinden.
Huisnummer 60
Bij de kerk zien we een rotonde. Een rotonde is, in de architectuur, een cirkelvormig gebouw dat vaak wordt voorzien van een koepel. Deze rotonde uit het midden van de 13e eeuw was oorspronkelijk een knekelhuis en is later omgebouwd tot een kapel gewijd aan Sint Michael. Aan het plafond is een fresco "Het laatste oordeel" geschilderd in 1726.
Een Rotonde, als Kapel Sint Michael
In het karakteristieke panorama van de stad is de toren van de Kostel sv. Jilji goed zichtbaar en gezichtsbepalend voor Moravské Budějovice. Deze parochiekerk werd gebouwd op de plaats van een kerk uit 1240. De huidige vorm kreeg ze in de 18e eeuw.
Kostel sv. Jilji (Sint Aegidiuskerk)
De toren werd gebouwd aan de noordzijde van het koor van de kerk in 1714. De toren heeft een hoogte van 50 meter en heeft twee klokken. De ene uit het jaar 1532 weegt 300 kilo, terwijl de andere uit 1535 zelfs 1700 kilo weegt. Halverwege de toren, op een hoogte van 26 meter, bevindt zich een uitkijkplatform.
De intree tot de kerk aan de zuidzijde
Na een reconstructie van de trap is de toren voor het publiek opengesteld en heeft men er een mooi uitzicht over de stad en haar omgeving. Het interieur van de kerk wordt opgeluisterd door een altaar dat geschilderd werd door de Weense schilder Ignaz Dullinger.
Het interieur van de sv.Jilji
Met een goed gevoel besluiten we ons bezoek en gaan richting Dacice. Onderweg worden we getrakteerd op een aantal wegomleidingen en presteren we het weer om fout te rijden. Over een afstand die 40 kilometer moet zijn, hebben we vijf kwartier gedaan en had ik er aardig de p..... in. Ik was het autorijden heel even spuugzat.
Voor meer informatie over Moravské Budějovice: www.mbudejovice.cz, www.infomb.cz, www.besedamb.cz en/of www.muzeum.mbudejovice.cz
wordt vervolgd
Dinsdag 7 mei (deel 2) Moravské Budějovice
In Vranov hebben we nog even rondgekeken in het plaatsje zelf, maar besluiten toch verder te gaan. Met dit beeld voor ogen nemen we afscheid van Vranov.
Vranov nad Dyji
We rijden naar Znojmo en bezoeken de Albert hypermarkt voor wat dagelijkse inkopen. De bedoeling was om nader kennis te maken met Znojmo. Soms gebeurt het dat je binnenrijdt en er dan van afziet, waarbij er eigenlijk geen reden voor te vinden is. Zoiets overkwam ons hier en we rijden de weg terug. Later staan aan de weg borden, die richting Moravské Budějovice aangeven en daar gaan we op af. Het is een stad met zo'n 8000 inwoners en kent sinds 1498 de privileges die het tot een stad maken. Dit was ook het jaar dat het een eigen vlag en zegel ontving. Middelpunt is het Vrijheidsplein, of Namesti Miru. We vinden er de bezienswaardigheden, die de stad rijk is.
Namesti Miru
Op de bovenstaande foto zien we een oorlogsmonument 1914-1918 en 1939-1945. Achter het monument het kasteel, dat gebouwd is in de tweede helft van de 17e eeuw en waar nu het museum in gevestigd is. Ook het raadhuis moet in deze periode gebouwd zijn, omdat beide gebouwen zijn geplaatst in opdracht van graaf Rudolf Heinrich Schaumburg, de toenmalig landeigenaar van dit gebied.
Het Raadhuis
Naast het raadhuis is op nummer 32 een burgerhuis met een tweedelige barokgevel. Het zou gebouwd zijn, gelet op z'n vorm, in de 15e eeuw. Tot 1952 was er een apotheek in dit gebouw gehuisvest. Nu zagen wij er een restaurant met pension en een groente- en fruitwinkel.
Huisnummer 32
In een zijstraatje "Purcnerova" staat dit huis, nummer 60. Het telt twee verdiepingen en een zolder, die onzichtbaar gehouden worden door een hoge muur met kantelen. De kern van het huis is van de Middeleeuwen. De kantelen werden niet gebruikt als verdedigend element, maar als verfraaiing. Het uitgebouwde hoekvenster heeft een typische vorm uit de Renaissance periode. In het gebouw zijn nu een wijnlokaal, een bar en een internetcafé te vinden.
Huisnummer 60
Bij de kerk zien we een rotonde. Een rotonde is, in de architectuur, een cirkelvormig gebouw dat vaak wordt voorzien van een koepel. Deze rotonde uit het midden van de 13e eeuw was oorspronkelijk een knekelhuis en is later omgebouwd tot een kapel gewijd aan Sint Michael. Aan het plafond is een fresco "Het laatste oordeel" geschilderd in 1726.
Een Rotonde, als Kapel Sint Michael
In het karakteristieke panorama van de stad is de toren van de Kostel sv. Jilji goed zichtbaar en gezichtsbepalend voor Moravské Budějovice. Deze parochiekerk werd gebouwd op de plaats van een kerk uit 1240. De huidige vorm kreeg ze in de 18e eeuw.
Kostel sv. Jilji (Sint Aegidiuskerk)
De toren werd gebouwd aan de noordzijde van het koor van de kerk in 1714. De toren heeft een hoogte van 50 meter en heeft twee klokken. De ene uit het jaar 1532 weegt 300 kilo, terwijl de andere uit 1535 zelfs 1700 kilo weegt. Halverwege de toren, op een hoogte van 26 meter, bevindt zich een uitkijkplatform.
De intree tot de kerk aan de zuidzijde
Na een reconstructie van de trap is de toren voor het publiek opengesteld en heeft men er een mooi uitzicht over de stad en haar omgeving. Het interieur van de kerk wordt opgeluisterd door een altaar dat geschilderd werd door de Weense schilder Ignaz Dullinger.
Het interieur van de sv.Jilji
Met een goed gevoel besluiten we ons bezoek en gaan richting Dacice. Onderweg worden we getrakteerd op een aantal wegomleidingen en presteren we het weer om fout te rijden. Over een afstand die 40 kilometer moet zijn, hebben we vijf kwartier gedaan en had ik er aardig de p..... in. Ik was het autorijden heel even spuugzat.
Voor meer informatie over Moravské Budějovice: www.mbudejovice.cz, www.infomb.cz, www.besedamb.cz en/of www.muzeum.mbudejovice.cz
wordt vervolgd
Ad Verschoor
Donateur
Reis door Tsjechië 2013
Woensdag 8 mei (deel 1) Havlíčkův Brod
Bij het opstaan is voor het eerst, deze reis, een zonnetje zichtbaar. Het maakt een dag er direct een stuk vrolijker op. Voor de Tsjechen is het vandaag een vrije dag, want zij vieren Bevrijdingsdag. Op deze dag wordt al enige jaren een markt gehouden in Havlíčkův Brod. Ruim tevoren had ik al informatie over deze plaats aangevraagd bij de toeristeninformatie. Vrij snel mocht ik dit ontvangen, maar ook de informatie en het inschrijfformulier voor een kraam op de markt. Helaas, ik verkoop geen producten en mijn hobby's zijn niet geschikt om te demonstreren op een markt, dus heb ik deze mogelijkheid aan mij voorbij laten gaan. Rond 9 uur vertrekken we vanuit Dacice en we zijn nog maar net de plaats voorbij, of er springt op 10 meter voor onze auto een ree over de weg. Het maakt de dag steeds vrolijker, prachtig! Via Trest en Jihlava arriveren we rond half 11 op onze plaats van bestemming. Bij aankomst moet ik, op een industrieterrein, eerst nog even uit de broek en besluit om maar gelijk de korte broek aan te trekken. De markt die we vervolgens te zien krijgen, is heel erg druk en met heel veel kramen.
Jaarmarkt in Havlíčkův Brod
Havlíčkův Brod is een industriestad met ongeveer 22.500 inwoners. De stad is een knooppunt van auto- en spoorwegen en ligt in een gebied waar vroeger zilver werd gedolven. Na de 2e wereldoorlog, in 1945, kreeg de stad haar huidige naam, als eerbetoon aan de schrijver en journalist Karel Havlíček Borovsky. Op het rechthoekige marktplein, of Havlíčkovo Náměstí staat zijn vroegere woonhuis. Het is een hoekwoning met een hoekerker in de vorm van een toren. Ter nagedachtenis aan Borovsky is het nu ingericht als museum en voor publiek toegankelijk.
Museum Vysocina, huisnummer 19
Het plein waarop we ons bevinden, wordt omringd door barokke huizen met rijkversierde gevels. We zien er het oude stadhuis met een weelderige voorgevel en een toren met een klok. Het is een laat-gotisch gebouw uit de laatste periode van de 15e eeuw. Na een brand in 1662 is het opnieuw opgebouwd in renaissance stijl. Nu is er in het huis een bibliotheek.
Het oude Raadhuis, huisnummer 87
Op huisnummer 57 vinden we het nieuwe stadhuis. De Neo-Barokke gevel is opgetrokken in 1913, terwijl het achterliggende gedeelte veel ouder is en waarschijnlijk dateert uit 1777. Het huis dient nog steeds als kantoor voor de plaatselijke ambtenarij, terwijl op de begane grond het toeristisch informatiecentrum is gevestigd.
Het nieuwe Stadhuis, huisnummer 57
Midden op het plein staat een Mariazuil, die is getooid met beelden van de heiligen Andreas, Floriaan, Johannes Nepomuk en Wenceslaus. De bouw is waarschijnlijk rond 1717 geweest en wordt toegeschreven aan Giovanni Battisku Bull Chrudim, een beeldhouwer van Italiaanse afkomst.
De Pestzuil
Boven de daken van de verschillende huizen zien we de groene barokke koepel en de massieve gotische toren van de Maria-Hemelvaartkerk (Nanebevzeti Panny Marie), die gebouwd moet zijn in de 13e eeuw. In de kerktoren hangt één van de grootste en oudste klokken van Tsjechië, de "Vilém" uit 1300.
Maria-Hemelvaartkerk
Buitengewoon fraai is het interieur van deze kerk. Het hoofdaltaar uit het begin van de 17e eeuw is gewijd aan de Hemelvaart van de Maagd Maria. Zo zien we vier rijen engelen en heiligen. Ook de zijaltaren zijn beslist het bezichtigen waard.
Interieur van de kerk
Bij het zien van deze plaatselijke bezienswaardigheden blijkt wel dat het druk is op deze marktdag. Op alle foto's zien we wel mensen en kramen. Ik zou deze markt de naam willen meegeven van Hobbymarkt. Naast eet- en drinkkramen zien we er sieraden, keramiek, houten speelgoed, gevlochten manden, een smid en nog veel meer. De volgende foto's laten hiervan een kleine impressie zien.
Slangen, die aaibaar zijn
Een orgelman met mini-orgel
Een Tsjechisch dansorkest
Op de markt hebben we meerdere mensen uit Nederland getroffen. Havličkův Brod heeft al bijna 28 jaar een vriendschapsband met de Nederlandse gemeente Brielle, een stand van deze gemeente heb ik niet aangetroffen. Ik sluit niet uit dat hij er wel geweest is. De markt is voor toeristen, die op deze datum van het jaar in de buurt zijn, zeker voor een bezoek aan te bevelen.
Voor meer informatie: www.muhb.cz
wordt vervolgd deel 2.
Woensdag 8 mei (deel 1) Havlíčkův Brod
Bij het opstaan is voor het eerst, deze reis, een zonnetje zichtbaar. Het maakt een dag er direct een stuk vrolijker op. Voor de Tsjechen is het vandaag een vrije dag, want zij vieren Bevrijdingsdag. Op deze dag wordt al enige jaren een markt gehouden in Havlíčkův Brod. Ruim tevoren had ik al informatie over deze plaats aangevraagd bij de toeristeninformatie. Vrij snel mocht ik dit ontvangen, maar ook de informatie en het inschrijfformulier voor een kraam op de markt. Helaas, ik verkoop geen producten en mijn hobby's zijn niet geschikt om te demonstreren op een markt, dus heb ik deze mogelijkheid aan mij voorbij laten gaan. Rond 9 uur vertrekken we vanuit Dacice en we zijn nog maar net de plaats voorbij, of er springt op 10 meter voor onze auto een ree over de weg. Het maakt de dag steeds vrolijker, prachtig! Via Trest en Jihlava arriveren we rond half 11 op onze plaats van bestemming. Bij aankomst moet ik, op een industrieterrein, eerst nog even uit de broek en besluit om maar gelijk de korte broek aan te trekken. De markt die we vervolgens te zien krijgen, is heel erg druk en met heel veel kramen.
Jaarmarkt in Havlíčkův Brod
Havlíčkův Brod is een industriestad met ongeveer 22.500 inwoners. De stad is een knooppunt van auto- en spoorwegen en ligt in een gebied waar vroeger zilver werd gedolven. Na de 2e wereldoorlog, in 1945, kreeg de stad haar huidige naam, als eerbetoon aan de schrijver en journalist Karel Havlíček Borovsky. Op het rechthoekige marktplein, of Havlíčkovo Náměstí staat zijn vroegere woonhuis. Het is een hoekwoning met een hoekerker in de vorm van een toren. Ter nagedachtenis aan Borovsky is het nu ingericht als museum en voor publiek toegankelijk.
Museum Vysocina, huisnummer 19
Het plein waarop we ons bevinden, wordt omringd door barokke huizen met rijkversierde gevels. We zien er het oude stadhuis met een weelderige voorgevel en een toren met een klok. Het is een laat-gotisch gebouw uit de laatste periode van de 15e eeuw. Na een brand in 1662 is het opnieuw opgebouwd in renaissance stijl. Nu is er in het huis een bibliotheek.
Het oude Raadhuis, huisnummer 87
Op huisnummer 57 vinden we het nieuwe stadhuis. De Neo-Barokke gevel is opgetrokken in 1913, terwijl het achterliggende gedeelte veel ouder is en waarschijnlijk dateert uit 1777. Het huis dient nog steeds als kantoor voor de plaatselijke ambtenarij, terwijl op de begane grond het toeristisch informatiecentrum is gevestigd.
Het nieuwe Stadhuis, huisnummer 57
Midden op het plein staat een Mariazuil, die is getooid met beelden van de heiligen Andreas, Floriaan, Johannes Nepomuk en Wenceslaus. De bouw is waarschijnlijk rond 1717 geweest en wordt toegeschreven aan Giovanni Battisku Bull Chrudim, een beeldhouwer van Italiaanse afkomst.
De Pestzuil
Boven de daken van de verschillende huizen zien we de groene barokke koepel en de massieve gotische toren van de Maria-Hemelvaartkerk (Nanebevzeti Panny Marie), die gebouwd moet zijn in de 13e eeuw. In de kerktoren hangt één van de grootste en oudste klokken van Tsjechië, de "Vilém" uit 1300.
Maria-Hemelvaartkerk
Buitengewoon fraai is het interieur van deze kerk. Het hoofdaltaar uit het begin van de 17e eeuw is gewijd aan de Hemelvaart van de Maagd Maria. Zo zien we vier rijen engelen en heiligen. Ook de zijaltaren zijn beslist het bezichtigen waard.
Interieur van de kerk
Bij het zien van deze plaatselijke bezienswaardigheden blijkt wel dat het druk is op deze marktdag. Op alle foto's zien we wel mensen en kramen. Ik zou deze markt de naam willen meegeven van Hobbymarkt. Naast eet- en drinkkramen zien we er sieraden, keramiek, houten speelgoed, gevlochten manden, een smid en nog veel meer. De volgende foto's laten hiervan een kleine impressie zien.
Slangen, die aaibaar zijn
Een orgelman met mini-orgel
Een Tsjechisch dansorkest
Op de markt hebben we meerdere mensen uit Nederland getroffen. Havličkův Brod heeft al bijna 28 jaar een vriendschapsband met de Nederlandse gemeente Brielle, een stand van deze gemeente heb ik niet aangetroffen. Ik sluit niet uit dat hij er wel geweest is. De markt is voor toeristen, die op deze datum van het jaar in de buurt zijn, zeker voor een bezoek aan te bevelen.
Voor meer informatie: www.muhb.cz
wordt vervolgd deel 2.
kuurgast
Donateur
Die stond er wel met oliebollen. Je bent er bij de Mariazuil vlak langsheen gelopen.
In de zomer hebben ze naast die 8 mei markt meer markten met lokale producten zie koudeluvtalir.muhb.cz.
Ad Verschoor
Donateur
Reis door Tsjechië 2013
Woensdag 8 mei (deel 2.) Telč
Op de terugweg richting Dacice kunnen we het niet laten om toch nog even Telč aan te doen. In drie delen heb ik over ons eerdere bezoek al geschreven in mijn reisverslag van 2012. In deze bijdrage zal ik proberen toch een ander verhaal te laten horen met andere foto's. Het verslag 2012 over Telč is hier te vinden.
In 1992 werd het historisch centrum van Telč door de Unesco opgenomen op de lijst van wereld-erfgoederen. Hiermee erkende de Verenigde Naties, de uitzonderlijke waarde van deze locatie en verklaarde, dat ze deel uitmaakt van het culturele erfgoed van alle volkeren van de wereld. Dit houdt in dat het monument bescherming geniet zoals overeengekomen in het internationale verdrag aangaande het behoud van culturele wereld-erfgoederen.
Na de auto geparkeerd te hebben wandelen we richting het culturele monument en zien vanaf de dam langs het meer "Štěpnický rybnik" de stad opdoemen tot een prachtig schouwspel.
Zicht op Telč
Het plein "Námesti Zachariáše z Hradce", dat we opwandelen wordt omringd door prachtige huizen met gevels die versierd zijn en arcaden-gallerijen. Het plein is nog net zo groot als het was bij de stichting van de stad.
Námesti Zachariáše z Hradce
Opvallend bij de huizen op het plein zijn de afmetingen. Ze bezitten een gevelbreedte van 8-10 meter en hebben een huisdiepte van ongeveer 30 meter, waarbij de kamer-indeling onderling veel overeenkomst vertonen. De voorste ruimte met dubbele deur werd gebruikt als werkplaats en verkoopruimte voor de handel. Op de meeste van de koopmanshuizen is terug te vinden welk ambacht er werd uitgeoefend.
Koopmanshuis
Het is niet alleen het plein met z'n bezienswaardigheden, die de stad aantrekkelijk maken voor een bezoek. Het is ook het middeleeuwse systeem van verdedigingswerken met torens en muren en, niet te vergeten, de waterlinie van meren die het centrum van de stad omringen. Ook de zijstraatjes maken het centrum uniek.
Een karakteristiek zijstraatje in Telč
Richting het kasteel en voormalig Jezuiten-klooster verlaten we het plein. Een laatste blik levert een plaatje op voor een hele mooie legpuzzel.
De noordwestelijke hoek van het plein
In het kasteel kan men gebruik maken van meerdere rondleidingen door de verschillende zalen, maar ook door de woonvleugel. In enkele ruimtes bevindt zich tegenwoordig de Galerie van Jan Zrzavý, die een goed beeld geeft van het werk van deze belangrijke Tsjechische schilder. Ook is er nog de dependance van het Muzeum Vysočiny.
De achterzijde van het kasteel
Via het kasteelpark lopen we weer naar onze auto, die er door het vochtige weer inmiddels heel vies uitziet. Bij het motel aangekomen vullen we een emmer met water en wassen we eerst de auto maar even. Per slot van rekening zit deze vakantie er voorlopig nog niet op.
Het kasteelpark met z'n mooie kleuren
Er wacht ons nog het diner in één van de uitstekende restaurants in Dacice en we vullen alvast de koffers weer, want morgen verplaatsen we ons in de richting van Breclav.
wordt vervolgd
Woensdag 8 mei (deel 2.) Telč
Op de terugweg richting Dacice kunnen we het niet laten om toch nog even Telč aan te doen. In drie delen heb ik over ons eerdere bezoek al geschreven in mijn reisverslag van 2012. In deze bijdrage zal ik proberen toch een ander verhaal te laten horen met andere foto's. Het verslag 2012 over Telč is hier te vinden.
In 1992 werd het historisch centrum van Telč door de Unesco opgenomen op de lijst van wereld-erfgoederen. Hiermee erkende de Verenigde Naties, de uitzonderlijke waarde van deze locatie en verklaarde, dat ze deel uitmaakt van het culturele erfgoed van alle volkeren van de wereld. Dit houdt in dat het monument bescherming geniet zoals overeengekomen in het internationale verdrag aangaande het behoud van culturele wereld-erfgoederen.
Na de auto geparkeerd te hebben wandelen we richting het culturele monument en zien vanaf de dam langs het meer "Štěpnický rybnik" de stad opdoemen tot een prachtig schouwspel.
Zicht op Telč
Het plein "Námesti Zachariáše z Hradce", dat we opwandelen wordt omringd door prachtige huizen met gevels die versierd zijn en arcaden-gallerijen. Het plein is nog net zo groot als het was bij de stichting van de stad.
Námesti Zachariáše z Hradce
Opvallend bij de huizen op het plein zijn de afmetingen. Ze bezitten een gevelbreedte van 8-10 meter en hebben een huisdiepte van ongeveer 30 meter, waarbij de kamer-indeling onderling veel overeenkomst vertonen. De voorste ruimte met dubbele deur werd gebruikt als werkplaats en verkoopruimte voor de handel. Op de meeste van de koopmanshuizen is terug te vinden welk ambacht er werd uitgeoefend.
Koopmanshuis
Het is niet alleen het plein met z'n bezienswaardigheden, die de stad aantrekkelijk maken voor een bezoek. Het is ook het middeleeuwse systeem van verdedigingswerken met torens en muren en, niet te vergeten, de waterlinie van meren die het centrum van de stad omringen. Ook de zijstraatjes maken het centrum uniek.
Een karakteristiek zijstraatje in Telč
Richting het kasteel en voormalig Jezuiten-klooster verlaten we het plein. Een laatste blik levert een plaatje op voor een hele mooie legpuzzel.
De noordwestelijke hoek van het plein
In het kasteel kan men gebruik maken van meerdere rondleidingen door de verschillende zalen, maar ook door de woonvleugel. In enkele ruimtes bevindt zich tegenwoordig de Galerie van Jan Zrzavý, die een goed beeld geeft van het werk van deze belangrijke Tsjechische schilder. Ook is er nog de dependance van het Muzeum Vysočiny.
De achterzijde van het kasteel
Via het kasteelpark lopen we weer naar onze auto, die er door het vochtige weer inmiddels heel vies uitziet. Bij het motel aangekomen vullen we een emmer met water en wassen we eerst de auto maar even. Per slot van rekening zit deze vakantie er voorlopig nog niet op.
Het kasteelpark met z'n mooie kleuren
Er wacht ons nog het diner in één van de uitstekende restaurants in Dacice en we vullen alvast de koffers weer, want morgen verplaatsen we ons in de richting van Breclav.
wordt vervolgd