Rondreis Tsjechië 2013

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

Ad Verschoor

Donateur
Reis door Tsjechië 2013

Maandag 29 april. Haastige spoed is zelden goed (deel 1)

Tijdens onze reizen door Tsjechië probeer ik dagelijks een dagboekje bij te houden met onze belevenissen. Ook dit jaar heb ik dat weer gedaan. Bij het schrijven over onze vertrekdag ben ik echter zo enthousiast geworden, dat ik de aantekeningen uit mijn dagboek vergeten ben in te kijken en te gebruiken voor mijn verhaal. Oh,oh,oh wat stom. Onze koningin Maxima zei ooit: "Je bent een beetje dom". Nu ga ik natuurlijk niet deze gehele dag herschrijven, dat zou ook te gek zijn, maar één moment wil ik toch nog even terughalen. Met Marja genietend van het diner, krijgen we onverwachts een hele leuke kennismaking. De forumleden Radka en haar man Joost (Josef) bezoeken hotel Pod Zvicinou met hun kids.

003k.jpg

In 2010 schreef ik een bijdrage over Litomysl. Ik werd verrast door de reactie van een in Litomysl geboren forumlid Radka. Het is me bijgebleven, omdat ik toen nog vrij nieuw was op dit forum. Later heb ik veel van haar gelezen, omdat ze ons op het forum gevraagd en ongevraagd, voorziet van juridische adviezen ook via haar website (www.hartmanova.eu). Zelf vind ik dat voor dit forum van onschatbare waarde en een dankjewel, op deze plek, is zeer gerechtvaardigd.

Josefov / Jaromir

Ik ben deze morgen om 6 uur begonnen met het schrijven van de belevenissen van gisteren. Uiteraard onder het genot van enkele kopjes Senseo koffie. Wat is het toch slim van Marja om dit apparaat mee te nemen! Om half 9 zijn we gaan genieten van een voortreffelijk ontbijt en Nancy bezorgt me zeer lezenswaardige informatie over Ratiborice en het Grootmoederdal. Later in dit verslag zal ik hier nog uitgebreid op terugkomen. Het weertype voor vandaag is droog en van een redelijke temperatuur. We beginnen met wat boodschappen bij de Tesco in Zdur Kralove nad Labem, alvorens naar Jaromer en Josefov te rijden. Het is een stad met ruim 13.000 inwoners. Veel gebouwen moeten nog gerenoveerd worden. De eenzijdige kleur van de overwegend vervallen panden geven de stad een grauwe aanblik, die tevens afstraalt van z'n inwoners. We beginnen ons bezoek in Josefov.

142k.jpg
Fontein uit 1817

In het midden van het Masarykovo Namesti, waar we de auto parkeren, zien we een fontein. Deze is gebouwd in 1817 en de sculptuur symboliseert de vriendschap tussen de bevolking en de soldaten in deze legerplaats. Tegenover de fontein bevindt zich de Kerk van de Hemelvaart van Christus. Gebouwd in de jaren van 1805 tot en met 1810. Hij is ontworpen in empire-stijl. Een tweede soortgelijke kerk is te vinden in Terezin. Op het altaar van deze kerk is een schildering te zien van Josef Bergler, de eerste directeur van de Praagse Academie voor Beeldende Kunst.

147k.jpg
Christus-Hemelvaart-Kerk

Josefov was in de 19e eeuw een zelfstandige gemeente. Op en rondom het plein bevinden zich de artilleriekazerne, het hoofdgebouw van de wacht en het ziekenhuis. Wat opvalt is het rechthoekige stratenplan, zoals dit ook te vinden was bij oude Romeinse legerkampen. Om dit stratenplan is een ring zichtbaar van verdedigingswerken.

161k.jpg
Het stratenplan van Josefov

Uiteraard hoort bij een zelfstandige gemeente een Raadhuis, de Josefovska hall. Het is gebouwd in de jaren 1883 en 1884 naar een ontwerp van Arnosta Jensovskeho. In de jaren negentig is het gerenoveerd en nu wordt het gebruikt voor sociale en culturele doeleinden. Op de eerste verdieping is een permanente expositie gewijd aan de geschiedenis van Josefov en Jaromir.

146k.jpg
Het Raadhuis

Tot nu toe heb ik de vestingstad Josefov beschreven bovengronds, echter nog belangrijker zijn de militaire bouwwerken onder de grond. Het is tegen Jaromer aangebouwd, in de tijd van keizer Jozef II, tussen 1780 en 1790. Niet minder dan 40.000 arbeiders hebben er zeven jaar aan gewerkt. Het bestaat uit een gangenstelsel van 45 kilometer lang en telt op sommige plaatsen drie verdiepingen. Een deel is te bezichtigen, maar men doet er goed aan een zaklantaarn mee te nemen. Ook is het er nooit warmer dan 12 graden. Een trui of jas is aan te bevelen.

156k.jpg
De Vestingstad met haar Kazematten

Op dit ondergrondse stelsel van gangen vinden we een park, dat prachtig is aangelegd. Te vinden zijn er een militaire begraafplaats, maar ook een kinderspeelplaats. Tenslotte mag niet onvermeld blijven dat de vesting nooit voor militaire doeleinden is gebruikt.

158k.jpg
In het hoogseizoen te bezichtigen, behalve op maandag

wordt vervolgd. deel 2
 

Ad Verschoor

Donateur
Reis door Tsjechie 2013

Maandag 29 april (Deel 2)

Na dit bezoek moeten we toch ook nog even kennis maken met Jaromer. Bij het verlaten van de auto zien we deze beeldhouwer aan het werk. Zo aan de beelden te zien moet hij behoren tot één van de opvolgers van Braun, maar heb er niets op Google over terug kunnen vinden. We moeten het dus doen met deze, toch niet alledaagse plaatjes.

027k.jpg 028k.jpg
De beeldhouwer aan het werk

En nu de naam van Braun is gevallen, blijkt alras dat hij enige verbintenis heeft met Jaromer. Niet alleen zijn er werken van hem te vinden in het Lapidarium van de vesting in Josefov. Eén van z'n mooiste beelden is te zien op de begraafplaats van Jaromer. Het is de sculptuur van de wenende vrouw, gemaakt in 1730. Op het plein in Jaromer zien we een beeltenis van M.B. Braun, die geleefd heeft van 1684 tot 1738.

032k.jpg
De beeldhouwer Matthias B Braun

Braun's beeltenis staat voor een Mariazuil, die hij gebouwd heeft in de jaren 1723 tot 1727.

166k.jpg
De Mariazuil van Braun

Jaromer ligt aan, de E67, de weg van Praag naar de Poolse grens. De plaats is ontstaan uit een Premyslidenburcht. Premysliden waren een dynastie van heersers van Bohemen, die de macht hadden van de 9e eeuw tot begin 1300. De dynastie is genoemd naar de stichter, Premysl de Ploeger. Eén van de hertogen in deze dynastie was Jaromir, die enkele jaren heerste tussen 1000 en 1050. Jaromer was één van de steden waaruit de Boheemse koningin weduwen hun inkomsten verkregen. Aan het plein bevinden zich verschillende historische bouwwerken, waarvan de Sint Nicolaas Kerk het voornaamste is. In deze kerk bevindt zich een crypte waarin lichamen van burgers uit de 18e eeuw zijn bijgezet.

035k.jpg
Het plein met links de Bell-tower en rechts de Sint Nicolaas Kerk

Gaan we bij de zuil het straatje Komenskeho in, dan bereiken we de brug over de Labe en zien we aan de overzijde de school Skolni Budova. Deze school is gebouwd in de jaren 1884 en 1885. In het park is een nieuw monument (2003) voor T.G. Masaryk opgericht.

173k.jpg
Brug over de Labe met de Skolni Budova Na Ostrove

Vanaf de brug zien we een centrale in de Labe. Even verderop komt een zijrivier, de Upa, terecht in de Labe. Tussen Jaromer en Josefov komen dan nog de Labe en de Metuje samen, die doorstromen als Labe richting Hradec Kralove en verder.

037k.jpg
De Labe met centrale bij Jaromer

De dag hebben we afgesloten met een diner. Het was even afwachten wat ik op mijn bord zou krijgen, omdat ik van de kaart "Vuur van de Berggeest" had besteld. Het bleek heet, maar ook een voortreffelijke keuze.

Wordt vervolgd.
 

Ad Verschoor

Donateur
Reis door Tsjechië 2013

Dinsdag 30 april. De Kroningsdag

Vandaag belooft een speciale dag te worden, waarbij Nederland vanaf deze dag een koning Willem-Alexander en een koningin Maxima zal hebben. Zelf had ik een nogal onrustige nacht en of dit te maken heeft gehad met de kroning zou ik niet durven zeggen. Zeker is dat het gebeuren in ons huwelijk niet eerder is voorgekomen. Marja beschrijft het in haar dagboekje als volgt: "Om 4.30 uur word ik wakker van een schreeuw, gevolgd door een kaakslag van Ad. Die dacht dat er door de bijkeuken een inbreker binnenkwam. Hij is ogenblikkelijk wakker en maakt zich erg bezorgd om mij. Mijn reactie is een vreselijke lachbui om half vijf in de morgen. Om 8 uur bij het opstaan was Ad nog steeds bezorgd en dacht dat ik een blauw oog of blauwe kaak zou hebben. Gelukkig viel het allemaal erg mee en waren er verder geen lichamelijke gevolgen voor mij". Al met al was het een onvergetelijke huwelijksnacht (43 Jaar). Na een stevig ontbijt zijn we klaar om er een mooie rustige dag van te maken en is er nog wat tijd om even wat nauwkeuriger rond te kijken naar alle veranderingen bij het hotel. Zo zien we dat er een tennisbaan is aangelegd van kunstgras en bij het zwembad is een peuterbad gekomen.

219k.jpg
De tennisbaan met op de achtergrond de villa als volgend renovatie project

zwembad.JPG
Het zwembad met het aangelegde peuterbad

Het is een hele onderneming om als gezin (Nancy en Eric en hun kids Rob en Floortje) zo'n avontuur aan te gaan. Een avontuur waarbij een oud kuuroord wordt omgetoverd tot een schitterende hotelaccommodatie. Uiteraard met steun van hun team Carl en Maric, als hun uitstekende koks en de altijd aanwezige en zeer vriendelijke gastvrouw Janna. Wij voelen er ons steeds ogenblikkelijk thuis.

225k.jpg
De skischans (één van de oudste van Tsjechië), verbouwd tot uitkijktoren

106k.jpg
Het levert deze beelden op van een werkelijk adembenemend uitzicht

Tijdens ons verblijf waren we ook niet de enige Nederlanders. Zo waren er Bas (de vader van Nancy), Marco en Daniëlle, Regien en Joop. Enkele vertrokken in alle vroegte richting Praag om de kroning mee te beleven op de Nederlandse ambassade. Anderen hadden zo hun eigen manier gevonden om dit feest te kunnen volgen.

214k.jpg
Aan de laptop en wachten op wat komen gaat

Leuk was het om deze dag nog een forumlid te ontmoeten: Miranda (Clowntje), die, samen met Lau en zoontje Romano, de camping "Pohádkový Mlýn" bezit. De naam betekent zoveel als de Sprookjesmolen. Op de website, www.vakantietsjechie.cz, zijn ze te volgen. Het was een leuke kennismaking en bij een volgend bezoek wil ik zeker een bezoekje brengen aan dit sprookje. Tussendoor is er ook nog even tijd om een wandelingetje te maken door Dvur Kralove nad Labem. De plaats die vooral bekend staat door z'n dierentuin en safaripark. Op het hernieuwde "Náměsti T.G. Masaryka" plein is het oude raadhuis het meest in het oog springende gebouw. Het is gebouwd, nadat een aantal burgerhuizen door brand werden verwoest, in het jaar 1572. Het gebouw valt op door het uurwerk aan de beschilderde gevel en het Latijnse opschrift, die zich zeer vrij vertaalt als "Dit huis heeft een hekel aan goddeloosheid, haat, oorlog en misdaad en respecteert liefde, vrede en waar nodig straf".

038k.jpg
Het oude Raadhuis uit 1572

Na een korte wandeling komen we aan bij het "Hanka" huis. Het cultureel centrum in Dvur Kralove, dat gebouwd is in een neo-renaissance stijl, in de jaren vanaf 1867 tot 1874. Het centrum is genoemd naar Vaclav Hanka (1791 tot 1861), die leefde in deze plaats. Hij werd beroemd door het vinden van de zogenaamde Dvůr Králové Manuscripten in de, 64 meter hoge, toren van de Sint Johannes de Doperkerk. Hanka vond de handschriften op 16 september 1817 en 50 jaar later begon de bouw van het theater, dat zijn naam mocht dragen als eerbetoon.

200k.jpg
Hankův dům

Heerlijk is het even te ontspannen op het terras van dit cultureel centrum, dat aan de achterzijde te vinden is. Het biedt een plezierig uitzicht op voetbalaccommodatie en atletiekbanen.

039k.jpg
Sportpark Dvur Kralove

In de avonduren heeft de gehele Nederlandse delegatie, via de laptop, nog wat nagenoten van deze bijzondere dag. Ik realiseer mij inmiddels, dat we deze week nog veel meer Nederlanders in Tsjechië gaan ontmoeten. Het heeft iets speciaals.

wordt vervolgd.
 

Ad Verschoor

Donateur
Reis door Tsjechië 2013

Woensdag 1 mei. Een onvergetelijke Hollandse dag

Rond 10 uur vertrekken we van ons hotel naar Dolni Lanov. We hebben hier afgesproken met andere forumdeelnemers om gezamenlijk op te trekken naar Roprachtice. Hier bevindt zich op een hoogte van 670 meter de uitkijktoren Rozledna U Borovice (www.uborovice.cz) aan de weg 289 naar Semily.

059k.jpg
Rozledna U Borovice

De toren kijkt uit op het Reuzengebergte en Cesky Raj. Het is de plek waar we met meerdere forumdeelnemers een vriend Freddy achterlaten. We hebben het ervaren als een stijlvol en waardig afscheid.

062k.jpg
De as wordt toevertrouwd aan de aarde

Na afloop hebben we een goede lunch genuttigd in het Hospoda "U Tichánků" in Roprachtice. Een klein plaatsje met 270 inwoners en, heel bijzonder, de hospoda blijkt een onderdeel van de vereniging Sokol. Zij hebben het pand in 1994 aangekocht en in 2008 gerenoveerd. Een pand waarin een restaurant/café is, maar waarin we ook een gymnastiek-/feestzaal en hotelkamers vinden. Het geeft aan, waar een kleine gemeenschap groot in kan zijn (www.tjsokolroprachtice.estranky.cz). Op deze dag hebben we Els en Johan mee kunnen nemen in de auto. Het werd een plezierige kennismaking. Zij hebben in Dolni Lanov hun tweede huis. Wij hebben dat mogen bezichtigen en het is om direct verliefd op te worden. Heerlijk om zo je eigen stekje te hebben in Tsjechië.

064k.jpg
Het huis van Jan en Akkelien in Dolni Lanov

De middag hebben we doorgebracht met veel Nederlanders bij Jan en Akkelien Nijdam, die in Dolni Lanov wonen. Zij zijn er eigenaren van camping en pension "Papillon". Tevens hebben zij een kaaswinkel waar echte boerenkaas uit Friesland wordt verkocht. Een product, dat zij ook aan de man/vrouw brengen op verschillende markten in Tsjechië. De ontmoeting met zoveel Nederlanders in een land, toch vrij ver weg, hebben wij geweldig gevonden en is voor wat ons betreft zeker voor herhaling vatbaar.

273k.jpg 275k.jpg 283k.jpg

Tot een uur of zes konden we buiten blijven zitten, waarna het wat te fris werd en we binnen de plezierige gesprekken konden voortzetten en er gezorgd was voor een werkelijk uitstekend warm en koud buffet.

290k.jpg
Het goed verzorgde buffet

Na Jan en Akkelien bedankt te hebben voor deze onvergetelijke Hollandse dag, zijn we rond 20.00 uur vertrokken richting Dolni Brusnice. Het werd al behoorlijk donker, maar in de bossen van Mostek ontdekten we de kapel van ons hotel in de verte en was het niet moeilijk meer de weg terug te vinden.

296k.jpg
De verlichte kapel van hotel Pod Zvicinou

wordt vervolgd
 

Ad Verschoor

Donateur
Reis door Tsjechië 2013 .

Donderdag 2 mei. ( deel 1.) Zo'n stomme navigatie, weg ermee.

Afgelopen nacht heeft het niet geregend, het heeft gegoten en het onweer was zo hevig dat ik er wakker van werd. Na het ontbijt stellen we de Tomtom in en vertrekken we voor een bezoek aan Opocno. Vrolijk, voor ons uit, fluitend gaan we op pad. Truus, zoals we onze Tomtom noemen, brengt ons door Dvur Kralove en Jaromer/Josefov in de richting Hradec Kralove. Het is op dit stuk weg dat ik denk van, "Hé Truus, je volgt niet mijn route en je rijdt voorbij aan de borden waarop Opocno staat aangegeven". Bij Hradec Kralove heb ik dan toch de auto maar aan de kant gezet om te zien hoe het komt, dat Truus zo in de war is. Al spoedig blijkt dat we op weg zijn gestuurd naar Opocno bij Louny. Ja, en dat ligt dus ergens in West-Bohemen. Marja, die steeds probeert om Truus in de hand te houden, heeft het helemaal met haar gehad en geeft haar, om ergernis te voorkomen, vrijaf. Heerlijk is het, we rijden weer gewoon op de kaartenatlas over allerlei landweggetjes, binnendoor naar Opocno. Het is lang geleden dat we een slechte spoorwegovergang over moesten, maar hier troffen we een hele ouderwetse. De rails stak een centimeter of vijf boven het wegoppervlak uit en dat was dus even een aanslag op banden en schokbrekers. De nieuwe auto heeft in ieder geval z'n vuurdoop gehad. Zonder verder te verdwalen bereiken we ons doel voor deze dag: Opocno.

299k.jpg
Station Opocno

Bij het binnenrijden van Opocno zien we direct het station liggen. Opocno is een plaats met ongeveer 3300 inwoners en behoort tot de regio Hradec Kralove. Het ligt ongeveer 21 kilometer ten zuiden van Nachod. Langs de plaats loopt de rivier Zlaty Potok. Het is een waterrijk gebied, waar op 23 juli 1998 een overstroming heeft plaatsgevonden, die aan 2 personen het leven heeft gekost.

069k.jpg
Het raadhuis, waarin de VVV is ondergebracht

Het raadhuis, waarover verder weinig bekend is, staat aan het Kupkovo Náměstí. Een plein waar een supermarkt te vinden is, het plaatselijk busstation, de markt wordt er gehouden en we zien er het theater, de concertzaal en het cultureel centrum "Kodymuv Narodni Dům". Boven de vensters worden de namen weergegeven van J.K. Tyl, M. Tyrs, Havliček, Smetana en Palacký.

306k.jpg
Kodymuv Narodni Dům

Even verderop op het plein staat de Geboortekerk "Kostel Narozeni Páně" met een barokke Kruisweg in de kooromgang. Direct naast de kerk zien we een Kapucijner klooster, waarin tot voor kort een verpleeghuis was gevestigd. Het complex is gebouwd in de jaren 1676 tot 1678 door de Italiaanse architect Bernard Minelli.

307k.jpg
Kostel Narozeni Páně

Centraal op het plein is een Mariazuil aanwezig, zoals dat in zoveel Tsjechische plaatsen het geval is. De zuil is gebouwd in 1718 door de Italiaanse beeldhouwer Giovana Battisty Bully. Onder zien we de meer dan levensgrote figuren van de pestheiligen (Roch, Šebestián, Karel Boromejský en František Xaverský). In de top de Heilige Maagd Maria.

308k.jpg
Mariánský (morový) Sloup

Via de Zámecká wandelen we richting kasteel en bereiken zo Trčkovo Námesti dat omgeven wordt door enige renaissance huizen. Ook zien we een beeldengroep van de Heilige Florian en een barokke sculptuur uit 1729 van St. Johannes van Nepomuk, die in dat jaar werd heilig verklaard. De sculptuur wordt toegeschreven aan Ignatius Rohrbach van Chrudim.

319k.jpg
Sousoší sv. Jana Nepomuckého

Het Trčkovo Námesti geeft ook toegang tot het kasteel en er is te vinden de kasteelkerk "Děkanský kostel Nejsvětější Trojice" (Decanaatskerk van de Heilige Driëeenheid). De oorsprong van de kerk, die deel uitmaakt van het kasteelcomplex, is te herleiden tot de 14e eeuw. De kerk is in 1716 verbouwd in barokke sfeer door de Italiaanse architect Giovanni Battista Alliprandi, die zoveel bekende werken in Tsjechië op zijn naam heeft staan. In de kerk zien we een preekstoel, die het werk is van de Italiaanse beeldhouwer en houtsnijder Giovana Battisty Bully. We kwamen hem eerder in Opocno tegen als bouwer van de pestzuil.

320k.jpg
De Decanaatskerk van Alliprandi

wordt vervolgd deel 2.
 

Ad Verschoor

Donateur
Reis door Tsjechië 2013.

Donderdag 2 mei.( deel 2.) Opocno

Na bezichtiging van plein en kerk lopen we door het toegangshek richting kasteel van Opocno. Het kasteel ligt hoog boven het kleine stadje en kwam na de Hussietenoorlogen in het jaar 1495 in bezit van de familie Trcka van Lipa. Zij behoorden tot de rijkste families van Bohemen en een winstgevende landbouwonderneming maakte het mogelijk om in 1560 te starten met de wederopbouw van de Burcht tot een kasteel.

081k.jpg
Het kasteel Opocno in z'n huidige vorm

Heerlijk is het om soms weer vast te stellen, dat er aan ieder kasteel verhalen verbonden zijn. Zo ook aan dit kasteel. Het is van 1601 tot 1634 bewoond door Jan Rudolf Trčka van Lípa en zijn vrouw Maria Magdalena van Lobkowicz. De vrouw was niet alleen mooi en intelligent, maar ook zeer actief en ze beschikte over veel commercieel talent. Misschien zelfs wel teveel. De bedienden hebben haar vanwege haar egoïsme, gierigheid en wreedheid "zlá Manda" (kwade Manda) genoemd. In 1621 werden 27 Boheemse edelen op het Oudestadsplein te Praag geëxecuteerd. Hun landgoederen werden geconfisqueerd en deels door zlá Manda opgekocht. Rond die tijd bezat de familie bijna de helft van Bohemen en is zlá Manda de rijkste vrouw van die tijd geworden.

084k.jpg
Een kasteel met aan drie zijden drie verdiepingen met arcaden

Zlá Manda droomde over de militaire en vervolgens over de politieke carrière van haar zoon. De droom werd voor haar een nachtmerrie. In 1634 werd deze zoon, Adam Erdman, tezamen met hertog Albrecht van Wallenstein beschuldigd van een samenzwering, afgezet en naar men zegt vermoord in Cheb. Na deze moord werd Opocno door keizer Rudolf II geconfisqueerd en aan zijn peetzoon Rudolf Colloredo, een Italiaanse edelman, cadeau gedaan. Deze familie Colloredo heeft het kasteel behouden tot aan de Tweede Wereldoorlog.

342k.jpg
Nog maar een foto, omdat het best een mooi kasteel is

In 1813 zou het kasteel, naar huidige maatstaven, wereldnieuws zijn geweest. Toen vond er een beraad plaats tegen Napoleon van de Russische tsaar Alexander 1, de Pruisische koning Friedrich Willem III en de Oostenrijkse kanselier en minister van buitenlandse zaken Metternich. Het kasteel is nu als museum te bezichtigen. In de wapenzaal is de meest uitgebreide wapenverzameling van Tsjechië te vinden. Verder zijn er schilderijen van Italiaanse, Nederlandse en Tsjechische meesters en een kasteelbibliotheek met 12.000 boeken.

079k.jpg
Deze koets staat te pronk in de aankomstpoort van het kasteel

Na genoten te hebben van de aanblik van dit kasteel gaan we richting de auto, die geparkeerd staat op het Kupkovo Náměstí. Voor we dit bereiken passeren we de kasteeltuin en zien we een Lustslot, dat door een gang verbonden blijkt te zijn met het kasteel. Dit zomerverblijf is gebouwd in 1602 in opdracht van Zlá Manda.

089k.jpg
Het Lustslot uit 1602

Na de bouw van dit slot is men begonnen met de aanleg van het park. Het Engelse natuur-landschappelijke park bevindt zich in het dal van de Zlaty Potok (Gouden Beek) en heeft een oppervlakte van 22 hectare. Je vindt er zeldzame bomen, zoals op de foto's te zien is.

365k.jpg 369k.jpg

Ook bevindt zich achter het park een wildpark waar damherten, moeflons en de Dybowski herten leven. Tenslotte zien we er het zogenaamde Palmenhuis, dat dateert uit 1820 en nog steeds zijn zelfde functie behouden heeft.

092k.jpg
Het palmenhuis uit 1820

wordt vervolgd deel 3.
 

Ad Verschoor

Donateur
Reis door Tsjechië 2013

Donderdag 2 mei. (deel 3.) Ratibořice in Grootmoeders dal

Na het bezoek aan Opocno rijden we richting Ratiborice. Bij een kerk,even buiten Opocno, zie ik een enorme drukte. "Wat is dit voor een bezienswaardigheid, die ik niet ken?", vraag ik me af. Natuurlijk ga ik er op af en zie een simpele kerk en veel mensen zijn aanwezig voor een plaatselijke begrafenis. Niks, bezienswaardigheid. Eerbiedig heb ik de plaats weer verlaten. Tussen de plaatsjes Dobruska en Nove Mesto nad Metuji passeren we een stalhouderij met prachtige paarden. Eerst in een groep van vijf paarden en later nog een groepje van drie, met jong veulen, worden zij loslopend door het dorp naar een andere weide geleid. Een vrouw met bezem probeert de paarden de goede kant op te sturen en dat veroorzaakt een werkelijk hilarisch tafereel.

381k.jpg
Een dorpstafereel

Ook Nachod stond voor vandaag op het programma, maar door het vele dwalen in de ochtenduren slaan we dit bezoek over en beperken we ons tot Ratiborice. Gisteren al, had ik veel informatie over Ratiborice en de schrijfster Božena Němcova gekregen in het hotel. Heerlijk was het, Nancy, dit te lezen en een indruk te krijgen van wat ons te wachten zou staan. Ratiborice is een kasteel op 2,5 kilometer ten noorden van Česká Skalice en ongeveer 10 kilometer ten westen van Náchod. Het staat op een verhoogde vlakte in een bocht van de rivier Úpa. Het dal waarin we ons bevinden staat bekend als "Babiccino údolí", of Grootmoeders Dal. Bij het binnenrijden van het dal worden we begroet door een beeld van Grootmoeder.

385k.jpg
Grootmoeders begroeting bij het binnenrijden van haar dal

Het dal is zo'n 15 kilometer lang, is een prachtig wandelgebied en is in 1976 uitgeroepen tot een nationaal cultureel monument. Het kasteel is, in deze stijl, gebouwd in de periode 1702-1708. Het werd gebruikt als zomerpaleis en in de jachtperiode. In 1800 werd het landgoed geërfd door de aantrekkelijke hertogin Kateřina Zaháňská. Zij leefde van 1781 tot 1839 en was een mooie, rijke en intelligente vrouw, die kunstenaars, filosofen en politici als vrienden had. Helaas kon zij na een traumatische bevalling geen kinderen meer krijgen en koos ze ervoor om een aantal meisjes uit arme gezinnen te ondersteunen. Eén van deze meisjes is Božena Němcová. Zij is geboren op 4 februari 1820 in Wenen, als dochter van de Tsjechische dienstbode Tereza Novotná en de Oostenrijkse koerier Johann Pankl. Kort na de geboorte vertrok het gezin naar Ratiborice waar vader in dienst kwam van hertogin Kateřina Zaháňská op haar kasteel. Later zijn in het gezin nog 12 kinderen geboren. Voor grootmoeder Magdalena Novotná is dit reden geweest om in de lente van 1825 zich bij het gezin te voegen om Tereza te helpen. Door haar aanwezigheid is zij van grote invloed geweest op haar kleindochter Božena (Barbora Pankl)

390k.jpg
Kasteel Ratiborice waar Božena Němcová is opgegroeid

Door de steun van de hertogin is Božena naar de lagere school geweest in Česká Skalice, een stadje met bijna 6000 inwoners op een paar kilometer van Ratiborice. Door het Duitse milieu, waarin Božena is opgegroeid en de Tsjechische verhalen van haar grootmoeder is de belangstelling ontstaan voor literatuur. Haar eerste boeken heeft zij pas gelezen in 1840 ( 20 jaar oud ), toen zij al echtgenote en moeder was. Op zeventienjarige leeftijd is zij getrouwd met de vijftien jaar oudere Josef Němec, ambtenaar op het ministerie van financiën, die voor zijn werk voortdurend is overgeplaatst. Hierdoor is Božena in staat geweest het dorpsleven met zijn tradities en gebruiken te leren kennen. Haar eerste belangstelling voor de Tsjechische literatuur is ontstaan na de kennismaking met het werk van de schrijver Josef Kajetán Tyl. Hij is vooral bekend geworden door het lied "Kde domov můj" (Waar is mijn vaderland), dat in 1918 de nationale hymne van de Tsjechoslowaakse republiek is geworden. Božena is zelf gaan schrijven in 1842, toen zij in Praag is gaan wonen. Gedichten, volkssprookjes en sagen behoren tot de eerste pennenvruchten. Later is er de sociale problematiek van het plattelandsleven bijgekomen. Beroemd is zij geworden door haar "Babička" (De grootmoeder), dat in 1855 is uitgegeven en inmiddels in meer dan 30 landen vertaald te vinden is in de boekwinkels. Het boek vertelt over de grootmoeder, die bij het gezin van haar dochter gaat wonen om haar bij te staan. Božena beschrijft zichzelf onder de naam Barunka. Het gaat over de dagelijkse gewoonten in het gezin, de rol van de grootmoeder die veel met haar kleinkinderen optrekt, de wandelingen en het verzamelen van kruiden; over de kooplui die af en toe langs komen met hun verhalen, over de bezoeken aan de boswachter en het kasteel; over de festiviteiten en tradities maar ook over tragiek en de overstroming van het dal. In het dal herinneren tal van plaatsen aan de vertellingen uit Babička en er is zelfs een literair natuurhistorisch wandelpad uitgezet. Vanaf het kasteel heb ik dit pad gedeeltelijk gevolgd waardoor, bij het zien van alle beschreven elementen, de schrijfster en haar verhalen werkelijk tot de verbeelding gaan spreken.

097k.jpg
De oude watermolen

We zien de oude watermolen ( Ludrův mlẙn), waarin Barunka's oudste vriendin Mančinka heeft gewoond. We lezen hierover, dat Babička en haar kleinkinderen op zondagmiddag op bezoek gingen bij de molenaarsfamilie. Ze kregen er thee, allerlei lekkere dingen en er werden verhalen verteld.

098k.jpg
De molen in bedrijf

De molen was eigendom van Antonin Ruder, de vader van Mančinka. Zijn familie heeft ten behoeve van de molen water uit de rivier Úpa omgeleid, waardoor er een molenbeek is tussen de stuw en de molen. In de molenbeek wordt van oudsher nog altijd de was gedaan. De stuw is terug te vinden in de Úpa, die de as van het Grootmoederdal vormt en ontspringt in het Reuzengebergte. In het voorjaar kwam het water uit de bergen, eerst nog met ijsschotsen en modder waartegen men zich kon beschermen maar later, als de sneeuw in de bergen gesmolten was kwam het water met geweld naar beneden en steeg het snel. Zo snel en in zulke hoeveelheden dat de molenbeek het niet meer aankon en de huizen in het dal onder water kwamen te staan. Vroeger was de stuw van hout. Rond het jaar 1950 is deze vernieuwd en uit steen opgetrokken.

120k.jpg
Viktorčin Splav (Viktorka's stuw)

Langs de molenbeek is ook de herberg "Panská Hospoda" te vinden. Hier is de scepter gezwaaid door Frantisek Celba, de vader van Kristla en één van de vriendinnen van Barunka. De herberg is gebruikt voor een prachtig verhaal in Babička, waarin Kristla verdriet heeft om het vertrek van haar geliefde Jakub Mila, die in dienst moet en er 14 jaar zal blijven. Op verzoek van de grootmoeder en met hulp van de hertogin wordt Jakub teruggehaald en kan er een bruiloft gevierd worden. Eén van de wandelingen is genoemd naar de bruidegom Jakub Mila en is 6 kilometer lang. Het pad eindigt bij het beeldhouwwerk van de Grootmoeder met kinderen.

114k.jpg
Panska Hospoda

Het monument Grootmoeder met kinderen is van de hand van de schilder en beeldhouwer Otto Gutfreund, die leefde in Dvůr Kralové van 1889 tot 1927. Te zien zijn de grootmoeder en vier kleinkinderen, zoals die in Babička voorkomen: Barunka (Božena), Adélka, Vilém en Jan. De twee honden zijn Sultán en Tyrl.

107k.jpg
Babička en haar kleinkinderen

Božena Němcová is jong gestorven op 42-jarige leeftijd en begraven op 24 januari 1862 op de Praagse begraafplaats Vyšehrad.

In Nederland is een Stichting Babička actief, die het voor veel mensen onbekende meesterwerk Babička alsnog in de Nederlandse taal wil uitbrengen. Meer over deze stichting is te vinden op hun website: www.babicka.nl

Op een volgende reis hoop ik me nog meer te verdiepen in deze schrijfster door een bezoek te brengen aan Ceska Skalice en het daar gevestigde Muzeum Božena Němcová. Het museum beschikt over een website: www.bozenanemcova.cz

Tenslotte meer informatie over het kasteel op de website: www.zamek-ratiborice.cz en over omgeving en dorpjes op: www.ceskaskalice.cz

wordt vervolgd.
 

Ad Verschoor

Donateur
Reis door Tsjechië 2013

Vrijdag 3 mei. Met de trein naar Mala Skala

Voor vandaag is het de bedoeling een wandeling te maken door het rotsgebied van Adršprach. Het is een toeristische route van zo'n 3,5 kilometer door de rotsstad. Helaas, er worden grote hoeveelheden regen voorspeld en dan zijn dit soort gebieden gevaarlijk. Uitglijden op een harde ondergrond is niet waar we op zitten te wachten. We nemen het besluit om Adršprach voor nu te laten wat het is en een treinreis te gaan maken. De trein moet ons brengen van Bila Tremesna naar Mala Skala. We kennen Mala Skala al aardig goed, want soms rijden we er dagelijks langs als we overnachten in Splzov. Het gaat nu echter om de treinreis. Het lijkt ons leuk en voor de prijs hoeven we het niet te laten. We betalen voor een retour voor 2 personen slechts Czk 255. Dat is omgerekend ongeveer 10 euro totaal. Op het af te leggen traject zijn heel veel tussengelegen stations. In zo'n geval spreken we van een stoptrein. Na 5 stationnetjes arriveren we in Stara Paka. Het ziet eruit als een wat groter regionaal station.

127k.jpg
Station Stara Paka

Hier aangekomen wordt ons duidelijk gemaakt dat we de trein moeten verlaten, omdat deze vanaf hier niet verder gaat. Buiten het station staat een bus gereed, die ons naar Semily moet brengen. De treinconductrice gaat gewoon mee in de bus. Is dit nu wat we in Nederland "het rondje rond de kerk noemen?". In Semily staat weer een trein klaar om ons verder te brengen. De rit voert door meerdere tunnels, prachtige natuur en we krijgen een aardig uitzicht op Zelezny Brod.

493k.jpg
Zelezny Brod vanuit de trein gezien

Mala Skala is een plaats die deel uitmaakt van het district Jablonec nad Nisou. Het telt ongeveer 1150 inwoners en is te vinden iets ten noorden van Turnov aan de E10 tussen Turnov en Zelezny Brod. Je kunt er prachtige wandelingen maken en het behoort nog net tot het Boheems Paradijs. Gelukkig is het droog als we er per trein aankomen, want wandelend door de plaats blijkt alles er nog gesloten te zijn.

131k.jpg
Station Mala Skala

Overigens beschikt Mala Skala over voldoende restaurants en accommodaties zoals pensions, hotels en appartementen. Ook zijn er nog enkele vakwerkhuizen te vinden.

132k.jpg
Vakwerkhuis, zoals er nog meer te zien zijn

Het meest opvallend en een trekpleister van Mala Skala is de bovenop steile rotsen gebouwde burcht Vranov Pantheon (Zřícenina hradu Vranov - Pantheon). Het dateert uit het begin van de 15e eeuw en men heeft er een adembenemend uitzicht op de rivier Jizera. In de burcht staan borstbeelden van de drie keizers die de slag tegen Napoleon bij Leipzig hebben gewonnen. Al met al zou ik het een klein paradijsje willen noemen. Voor een bezoek zijn er langs de weg bewaakte parkeerterreinen aangelegd, dat het begin vormt van een rood gemarkeerd wandelpad van 1,5 kilometer naar de burcht.

133k.jpg
Vranov-Pantheon, de trekpleister van Mala Skala

Aan de oever van de Jizera vinden we een camping en heel veel mogelijkheden voor een actieve vakantie. Je kunt er zwemmen, kanoën en raften, rotsklimmen en touwklauteren.

472k.jpg
De Jizera, als onderdeel van de actieve recreatie

De terugreis verloopt op dezelfde manier als de heenreis, maar is het wat chaotischer georganiseerd. In Semily verlaten we de trein weer, maar is er veel gedoe over welke personen meegaan in de klaarstaande bus en naar welke plaatsen de bus ons brengt. Een aantal mensen zit in de verkeerde bus en moet er weer uit, alvorens we kunnen vertrekken. In Stara Paka rijdt de chauffeur vervolgens voorbij het station. Een meisje wordt erg boos, staat op en komt in opstand. Ze wil in deze regen beslist niet teruglopen naar het station. De chauffeur kan niet anders dan de bus draaien en ons alsnog op de juiste plek afzetten. Vanuit Bila Tremesna gaan we nog even langs in Dvur Kralove. Er moeten nog wat boodschappen worden gedaan en er moet wat geld uit een pinautomaat worden getrokken. Als we vanuit Dvur richting hotel rijden, komt het water met bakken naar beneden. Het geeft zoveel wateroverlast dat het onder het rijden nodig is de wagen extra onder controle te houden. Bij het hotel is er dan opeens de dikke mist en is er niets meer te zien van dat prachtige uitzicht. Veel mensen zijn, in en rond het hotel, hard aan het werk. De voorbereiding vindt plaats voor het lentefeest de volgende dag.

513k.jpg
De terugkeer van de schapen

Een hele klus is het om de schapen op hun plek te krijgen. Jammer, ze gaan er zelfs vandoor. Twee schapen, waarvan er één hoogzwanger is, en een lammetje van een week oud besluiten de bossen in te trekken. Wat zijn deze beesten snel en sterk. Zeker als je ze kent als dieren die rustig grazen in de weide en nooit op of om kijken.

526k.jpg
De rust keert weer

Na goed anderhalf uur komen ze terug uit het bos. Met de nodige moeite worden ze binnen de omheining geplaatst om morgen geschoren te kunnen worden. We zien uit naar de volgende dag.

wordt vervolgd
 

Ad Verschoor

Donateur
Reis door Tsjechië 2013

Zaterdag 4 mei (deel 1.) Miletin: Geboorteplaats van K.J.Erben

Deze nieuwe morgen zijn we vrij vroeg voor ons doen. Het weer is geheel tegengesteld aan gisteren. Het is vrolijk en vooral droog. Nog meer vrolijkheid bij het horen van heuglijk nieuws. Gingen er gisteren nog 2 schapen, waarvan 1 hoogzwanger, en een lammetje vandoor. Vannacht heeft deze hoogzwangere ons getrakteerd op de geboorte van 2 nieuwe lammetjes.

546k.jpg
Geboren 4 mei 2013: Twee lammetjes, moeder en kinderen maken het goed

Na de nodige foto's van deze gezinsuitbreiding te hebben gemaakt en wederom een voortreffelijk ontbijt gehad te hebben, besluiten we vroeg op sjouw te gaan. Wel blijven we in de buurt. We komen eerst terecht in Miletin. De stad maakt deel uit van het district Jíčín en telt ongeveer 900 inwoners. Bekendheid heeft het gekregen, omdat het de geboorteplaats is van de dichter Karel Jaromir Erben.

153k.jpg
Namesti K.J.Erben

Veel in deze plaats herinnert aan deze bekende persoon. Hij is geboren op 7 november 1811 in Miletin, waar zijn geboortehuis is ingericht als museum. In deze plaats bezocht hij ook de basisschool en bleek zijn liefde voor muziek. In 1825 ging hij naar de middelbare school in Hradec Kralove en voorzag hij in levensonderhoud door piano te spelen. In 1831 vertrok hij naar Praag om er wijsbegeerte en rechten te gaan studeren. Deze studies werden in 1837 met goed gevolg afgerond. Hij begon te werken in het Nationaal Museum, werd redacteur van een Praagse krant en schopte het uiteindelijk tot archivaris van Praag.

143k.jpg
Het Memorial K.J.Erben uit 1901 op het naar hem vernoemde plein

Het monument is een ontwerp van de Praagse beeldhouwer Henry Riha en is onthuld op 28 juli 1901. Deze onthulling is uitgegroeid tot één van de grootste sociale gebeurtenissen van Miletin. Het monument laat een hoge sokkel zien met bovenop het borstbeeld van Erben. Op de voet zien we een kind dat z'n boek leest en een jongeman die, als dank, een tak aanbiedt. Aan de zijkanten zijn bronzen platen aangebracht met daarop scènes uit zijn gedichten, die gepubliceerd zijn in de bundel Kytice ("Boeket van nationale volksverhalen en legendes"). Dit zijn de gedichten waardoor deze Tsjechische historicus, advocaat, archivaris, schrijver en dichter bekend is geworden. Gedichten die later gebruikt zijn als verhalen voor een 3-tal films, muziekstukken van o.a. Antonin Dvořák, theatervoorstellingen, een opera en een musical. Erben overleed op 21 november 1870 in Praag aan tuberculose.

578k.jpg
Een borstbeeld van Erben

De foto laat de school zien waarop Erben zijn jeugdjaren heeft doorgebracht. Ook deze school is naar hem vernoemd. Bovendien is er dan nog het Karel Jaromir Erben wandelpad van 5 kilometer, langs plaatsen die een rol gespeeld hebben in zijn leven en/of werk. Een vraag die mij voortdurend bezighoud is de volgende: Het lijkt mij dat Bozena Nemcova ("Grootmoeder") en Erben elkaar gekend moeten hebben. Het antwoord heb ik niet kunnen vinden.

141k.jpg
De Maria-kolom uit 1735

Op het Náměsti K.J.Erben staan meerdere beelden. Zo zien we er een historische meteorologische mast, een beeld van Sint George (sv. Jiři) te paard uit 1892 en deze Maria-kolom uit 1735. Het is een werk van de in Tsjechië meest bekende beeldhouwer Matthias Braun. Uiteraard zijn er ook aardige gebouwen te vinden op het plein, zoals het Raadhuis en het Restaurant Sousedsky Dům. Wandelen we door de poort tussen deze beide gebouwen, dan komen we langs het toeristisch informatiekantoor.

582k.jpg
Raadhuis en Sousedsky Dům

Het is in dit deel van Miletin waar we de entree zien van het Kasteelpark. In het kasteel bevindt zich het museum van het Tsjechische amateurtoneel. Het biedt een tentoonstelling van unieke geschilderde gordijnen, maskers en replica's van personages uit verschillende toneelstukken.

148k.jpg
De entree tot het complex van Zamek Miletin

Tenslotte is er de Miletinská Klokkentoren, die oorspronkelijk heeft gediend als hoofdingang van het klooster. De toren is voor het eerst benoemd in 1241, maar moest in 1586 herbouwd worden. De klokken zijn in de periode van de 1e wereldoorlog in beslag genomen. Op 29 november 1997 zijn er, uit giften van donoren, alsnog twee klokken geplaatst en in gebruik genomen. De toren staat los van de erachter staande Kerk van de Aankondiging van Jezus geboorte aan de Heilige maagd Maria (Kostel Zvěstováni Panny Marie).

561k.jpg
Miletinská Věž met de Kerk Zvěstováni Panny Marie

wordt vervolgd deel 2.
 

Ad Verschoor

Donateur
Reis door Tsjechië 2013

Zaterdag 4 mei (deel 2.) Horice: Stad van zandstenen schoonheden.

We laten Miletin achter ons en komen na een kwartiertje aan in Horice. Een plaats aan de weg E 442 tussen Hradec Kralove en Jicin. We zijn er al vaak langs gereden, maar hebben ze nog nooit bezocht. Toch staat het al lang op mijn lijstje van te bezoeken plaatsen. Hier is, sinds 1884, namelijk een school gevestigd voor beeldhouwtechniek en de beelden, die hier worden gemaakt, worden tentoongesteld in een bijbehorend beeldenpark. De plaats ligt circa 330 meter boven de zeespiegel en telt ruim 9000 inwoners. Het is een vaste gewoonte om, waar mogelijk, eerst het informatiekantoor op te zoeken. Aan de hand van brochures zijn we dan later in staat om alsnog te kunnen achterhalen wat we hebben gezien. Beschrijvingen die ik gebruik in deze verslagen zijn altijd afkomstig van deze brochures, of rechtstreeks van internet. We arriveren op het Náměsti Jiřího z Poděbrady en vinden al snel wat we zoeken.

154k.jpg
Náměsti Jiřího z Poděbrady

Het informatiecentrum is te vinden in het neogotische raadhuis. Het groene bord met de witte letter " İ " is daar altijd zeer duidelijk in. Het Raadhuis is gebouwd in 1872 naar de plannen van de bouwmeester František Poličanský. Naast het Raadhuis is het stadhuis (1864) te zien, waarin zich een heel mooie zaal, in Art Nouveau stijl, bevindt. In beide gebouwen zijn de kantoren van ambtenaren van de gemeente Horice.

156k.jpg
Het Raadhuis met z'n toren

Opvallend aanwezig op het plein is een Maria Kolom, uit 1824, van de beeldhouwer Josef Rychtera. Het bestaat uit een driehoekige basis, die op de hoeken versierd is met reliëfs van de apostelen Johannes, Petrus en Paulus. Op de hoge kolom, de maagd Maria met een halo naar het zuiden gericht. De kolom is tijdens de communistische periode (1950) van het plein verwijderd en heeft in 2005 opnieuw zijn plaats op het plein gekregen.

155k.jpg
De Maria Kolom uit 1824

Iets verscholen achter het Raadhuis is één van de belangrijkste historische gebouwen van de stad te vinden. De kerk van de geboorte van de Maagd Maria, of Kostel Narozeni Panny Marie. Zij staat op de plaats van een oude gotische kerk, die in 1738 door brand verwoest is. De huidige kerk is gebouwd in de jaren tussen 1738 en 1748 naar een ontwerp van de bouwmeester Kilián Ignáce Dientzenhofer. Aardig te melden is, dat in 1820 de ouders van de componist Bedrich Smetana in deze kerk zijn getrouwd. In de jaren 90 van de vorige eeuw zijn kerk en orgel grondig gerenoveerd. Naast de kerkdiensten vinden er nu ook concerten plaats.
590k.jpg
Kostel Narozeni Panny Marie

We rijden weg van het plein en gaan op zoek naar Masaryks toren van de onafhankelijkheid. We weten hem toch vrij snel te vinden en gelukkig kunnen we de auto direct naast de toren parkeren. Het monumentale zandstenen gebouw staat op de Horicer heuvelrug op een hoogte van 407 meter boven de zeespiegel. De eerste steen voor deze toren is gelegd op 10 juli 1926 door president Masaryk zelf. De bouw heeft geduurd tot 1937. Binnen bevindt zich een stiltecentrum ter herinnering aan de gevallenen in de eerste wereldoorlog en een expositieruimte. Aan de buitenzijde zien we reliëfs uit zandsteen ter herinnering aan de Tsjecho-Slowaakse tegenstand en de hulp daarbij van buitenlandse soldaten. De groepen links zijn van de hand van Jan Vávra en rechts van Karel Lenhart.

158k.jpg
De Masaryk Toren

De beeldengroep voor de toren is een werk van de beeldhouwer František Duchač Vyskočil. Het is bedoeld als eerbetoon aan de inzet van buitenlandse soldaten tijdens de eerste wereldoorlog. Op de sokkel zien we een Franse, Italiaanse en Russische soldaat.

157k.jpg
Monument 1914-1918

De toren biedt naast zijn herdenkingsfunctie ook de mogelijkheid te genieten van uitzicht op de omgeving. Op borden is aangegeven wat te zien is. Naar het Noorden zijn dat de plaatsen Lazne Bělohrad en Miletin, maar ook het bergmassief Zvičina (671 meter) en aan de horizon het Reuzengebergte. Op een andere plaats zien we Horice vanaf de toren.

159k.jpg
Horice gezien vanaf Masaryk's Toren

Op meerdere plekken laat Horice zien dat er een geschiedenis is ontstaan rond beeldhouwen. Zo vond er van 1966 tot 2000 jaarlijks een beeldhouwsymposium plaats. Onderbroken in de jaren van 1970 tot 1988. Oprichter was Vladimir Preclik, die jarenlang president was van de beeldhouwacademie. Het resultaat van deze symposiums is een galerie in de open lucht.

176k.jpg
Modern beeldenpark

De beelden zijn te vinden op de flanken van de berg Gothard. Niet minder dan 80 zandstenen moderne beelden worden tentoongesteld. Ze zijn afkomstig van kunstenaars uit heel Europa, Azië en Amerika.

177k.jpg
Beelden op de flanken van de Gothard

Lang niet alles heb ik tijdens dit korte bezoek aan Horice kunnen zien. Zo blijven op het verlanglijstje staan: het Smetana park, de begraafplaats en het oude Joodse kerkhof

wordt vervolgd deel 3.
 

Ad Verschoor

Donateur
Reis door Tsjechië 2013

Zaterdag 4 mei (deel 3.) Het lentefeest.

Het is vandaag 4 mei en dat betekent dat in veel plaatsen in Tsjechië activiteiten worden georganiseerd om het toeristisch seizoen te openen. Ook in het deel van Tsjechië waar we nu verblijven (Podzvicinsko). Zo is er in Horice een kermis en bezoeken wij vanmiddag in Dolni Brusnice "het Lentefeest". Bij aankomst is het al behoorlijk druk en het zal nog drukker worden, want tussen de plaatsen die activiteiten organiseren rijdt een bus. Zij brengen bezoekers van de ene (bijv. Kuks) naar de andere plek.

179k.jpg
Het is een beste drukte bij hotel Pod Zvicinou

Het programma dat we voorgeschoteld krijgen is uitgebreid en zeer gevarieerd met workshops katoen schilderen, kaasfondue bereiden en ketting maken. Dan zijn er verder modeshows, een poppentheater en schapen scheren. Ons geeft het allerlei ontmoetingen met Nederlanders. In dit verslag een kleine fotocollage van deze middag.

644k.jpg
Pony rijden

187k.jpg
Optreden van een poppenspeler

188k.jpg
Voor kinderen is er van alles te doen

190k.jpg
Natuurlijk wordt er ook geschminkt

191k.jpg
Ontmoetingen zijn er met Nederlanders

680k.jpg
De afsluiting van de modeshow

689k.jpg
De Hollandse kaas ontbreekt niet

710k.jpg
Het scheren van de schapen

732k.jpg
Voor het pasgeboren lammetje duurt het te lang. Zij wil drinken

Na deze geweldige middag smaakte ons het diner voortreffelijk en bereiden we ons voor op het vertrek morgenochtend. Ons wacht een volgend deel van onze vakantie. Wat was het weer fijn in Dolni Brusnice te zijn. Nu al hebben we weer plannen om er in 2014 een poosje te logeren, maar dan in de tweede helft van augustus. Als het goed is zijn we er met het jaarlijkse bierfeest.

wordt vervolgd
 

Ad Verschoor

Donateur
Reis door Tsjechië 2013

Zondag 5 mei (deel 1.) Kasteel Pernstejn

Het is dag van vertrek en bij het opstaan om half 8 regent het buiten. Ik breng de laatste spullen naar de auto en dan zijn we toe aan het ontbijt dat voortreffelijk smaakt. Ik ben er helemaal klaar voor om een flinke afstand te gaan rijden. Het wordt vandaag een ritje van ruim 200 kilometer van Dolni Brusnice naar het zuiden van het land. Het eindpunt is te vinden in Dacice, vlakbij Telc. Het is half tien geweest als we, na afscheid genomen te hebben van alle lieve mensen in hotel Pod Zvicinou, vertrekken. We proberen de Tom-Tom in stelling te brengen, maar spoedig blijkt dat Truus weer volledig in de war raakt. Ongetwijfeld zijn wij zelf niet aardig genoeg voor Truus en we besluiten haar in het vervolg maar rust te geven. Door al dit gedoe zijn we, via Hradec Kralove, terecht gekomen in Pardubice. Het gevoel voor richting moet nu van mij uitkomen en dus gaan we de kant op van Olomouc. Hierbij passeren we de plaats Horni Ředice, dat met 850 inwoners in de buurt ligt van Holice. We zien er een kerk, die gebouwd is in 1862 met een begraafplaats erom toe. Naast de kerk is een in het oog springende houten klokkentoren, waarin zich drie klokken bevinden.

780k.jpg
Kerk met klokkentoren in Horni Redice

Even buiten dit dorp komen we de eerste koolzaadvelden tegen, die in prachtige bloei staan. We rijden nu over de E 442 in de richting van Litomysl en komen door Vysoké Mýto. Een plaats met ongeveer 13.000 inwoners waar zich één van de grootste pleinen van Bohemen zou bevinden (www.vysoke-myto.cz). Ons doel voor vandaag was een andere bezienswaardigheid, zodat we dit bewaren voor weer een volgende reis. Even buiten Vysoké Mýto ontdekken we een zeer professionele kartingbaan met tribunes en allerlei soorten homes. De baan heeft een lengte van 1142 meter en een breedte tot 12 meter met slechts een recht stuk van 200 meter. Wedstrijden van het hoogste niveau kunnen hier worden gehouden.

786k.jpg
Kartingbaan in Vysoké Mýto (www.autodromvmyto.cz)

Rond half 12 wordt het droog en probeert de zon door de wolken te breken. Dit proces duurt ongeveer een kwartier en dan wordt het uiterst prettig weer, zoals je het gedurende een hele vakantie zou wensen. Wat willen we nog meer, een zeer heuvelachtig gebied en prachtig weer maken dat we vrolijk onze weg vervolgen.

791k.jpg
Bergen en dalen

We passeren Litomysl om verderop bij Svitavy de autoweg E 461 te verlaten en binnendoor via Policka naar kasteel Pernstejn te rijden. Gelet op het al getoonde landschap geen verkeerde keuze. Het kasteel bevindt zich bij het dorp Nedvedice (www.nedvedice.cz), dat ongeveer 1300 inwoners telt en aan de rivier Svratka ligt. Bij aankomst zien we op een 482 meter hoge rots het indrukwekkende kasteel Pernstejn.

805k.jpg
Hoog op de rotsen kasteel Pernstejn

De auto kunnen we vlakbij het kasteel parkeren. Het kasteel wordt veelal omschreven als het mooiste kasteel van Moravië. Bij het verlaten van de auto zien we een fontein, waarvan ik verder geen omschrijving heb kunnen vinden. Ik wil hem jullie echter niet onthouden.

199k.jpg
Fontein bij entree van het kasteel

Het kasteel is voor publiek dagelijks geopend van mei tot en met september, behalve op maandag. Dit jaar is het in deze periode bezocht door 62.500 mensen. Voordat we terecht komen in het werkelijke kasteel passeren we verschillende poorten, die hoorden tot de verdediging van dit object.

203k.jpg
De vuurtoren, als eerste verdedigingslinie

Niet op onderstaande foto zichtbaar, maar wel aanwezig rond het portaal is een beschadiging ontstaan door een kanonskogel tijdens de Zweedse belegering in het jaar 1645. In het volgende deel ga ik uitgebreider in op de geschiedenis van het kasteel.

204k.jpg
De poort tot de binnenburcht

wordt vervolgd deel 2.
 

Ad Verschoor

Donateur
Reis door Tsjechië 2013

Zondag 5 mei (deel 2) Kasteel Pernštejn

Het moet al heel lang geleden geweest zijn dat de rivier Svratka zich een weg baande door het land ten noordwesten van Brno. Zij vormt zo een weg door diepe wouden en er ontstaan smalle valleien. De rivier wordt omringd door steile heuvels en scherpe rotsen. Op één van die heuvels torent de machtige burcht Pernštejn.

864k.jpg
De plattegrond van kasteel Pernštejn

Het kasteel werd aan het einde van de dertiende eeuw door de familie Pernstejn gebouwd en het is de belangrijkste residentie van de familie gebleven tot het einde van de zestiende eeuw. De familie speelde eeuwenlang een belangrijke rol in politieke kwesties in Tsjechië. In de 15e eeuw zijn versterkingen aan het kasteel aangebracht, die zelfs de aanvallen van de Zweden tijdens de dertigjarige oorlog wisten te weerstaan. Op de plattegrond zijn meerdere van deze versterkingen te zien.

205k.jpg
De Poort toren

De familie Pernstejn heeft het kasteel in 1596 moeten verkopen, omdat een faillissement onontkoombaar was. Enkele tientallen jaren later sterft ook het geslacht Pernstejn uit. Het leven in het kasteel ging echter gewoon door.

206k.jpg
Een kijkje vanuit de Poorttoren op het kasteel

Na de verkoop heeft het kasteel meerdere eigenaren gehad. Aan het begin van de Dertigjarige oorlog kwam het in bezit van de graven van Liechtenstein - Kastelcorn. Tijdens hun heerschappij zijn er nauwelijks aanpassingen gedaan. Voor de burcht was het belangrijk dat, dankzij de trouw van zijn eigenaren aan de keizer, deze gespaard bleef en niet zoals vele anderen werd vernietigd.

207k.jpg
Kasteel Pernstejn, een echt jongens-kasteel.

Begin 18e eeuw ging het kasteel over in handen van de Stockhammers. De onlangs in de adelstand verheven familie koesterde het antieke kasteel als een belangrijk symbool van haar pas verkregen adellijkheid. Zij eigende zich het oude familiewapen van Pernštejns toe en begon het kasteel volgens de toenmalige smaak aan haar representatieve behoeftes aan te passen.

823k.jpg
De weg naar de binnenste ring van het kasteel

Het kasteel wordt nog altijd gekenmerkt door een groot aantal op draagstenen rustende geschutstorens, de grote verscheidenheid aan portalen en het gebruik van plaatselijk gevonden marmer voor kozijnen, vloeren en ribben van gewelven.

818k.jpg
Geschut opgesteld in één van de torens

De mysterieuze sfeer van het kasteel maakt het tot de ideale omgeving voor mooie verhalen. Het is dan ook niet voor niets dat kasteel Pernstejn al verschillende keren heeft gediend als filmset. Het fabelachtige kasteel was al meer dan 40 keer op het witte doek te zien, in zowel nationale als internationale films.

845k.jpg
De kapel van het kasteel uit 1570 met zijn muurschilderingen

Tegenwoordig wordt het kasteel gebruikt voor velerlei activiteiten, zoals conferenties en trouwpartijen. Ook is het kasteel te bezichtigen voor toeristen en wordt je meegenomen in de tijd van schone prinsessen, duellerende ridders en gevaarlijke rovers.

209k.jpg
De shop voor souvenirs en informatie

Voor meer informatie over het kasteel www.nedvedice.cz, of www.hrad-pernstejn.eu

Wordt vervolgd.
 
Bovenaan