Na 4 jaar EINDELIJK irissen
Bijna 4 heerlijke jaren wonen we nu in Tsjechië en voor het eerst hebben we Irissen! Heel veel irissen!Wij blij, want we dachten echt even aan ‘het boze oog’, ‘de hand van het noodlot’ en ga zo maar door.
Het eerste voorjaar moesten de irissen nog wennen, ze begrepen het klimaat niet, kenden de taal niet. Ach, we hadden begrip genoeg, maar we zeiden tegen elkaar: “Volgend jaar, dan zul je wat zien……”
Het volgend voorjaar kwam en zo ook de jonge – toch aardig grote - hond van de buren; in een onbewaakt moment was Argo ontsnapt en speelde verstoppertje………in de Iristuin. “Pak me dan als je kan, je kan me toch niet krijgen!” Na afloop hadden we letterlijk één iris! “Ach, we zijn ook jong geweest, volgend jaar………..”
2011 kwam, een schitterend voorjaar en de irissen stonden vol in knop; het werd 3 mei, de regen sloeg tegen de ruiten en ineens….veranderde dat in SNEEUW! Veel sneeuw en het vroor ook stevig. Tja, dat KAN gebeuren op 500 mtr. boven zeeniveau, maar onze irissen en nog veel meer planten waren ‘not amused’ en voor straf gaven ze geen enkele bloem.
Dit jaar was het erop of eronder en het leek wel of ze dat begrepen; we hadden een overvloed aan prachtige bloemen, uiteraard weer verkeerd geplaatst qua kleur, daar hebben we patent op, maar ONS kon het niet schelen. Iedere keer als ik uit mijn keukenraam keek, was het een feest. Jammer, dat het maar één keer per jaar iris-feest is!
Bijna 4 heerlijke jaren wonen we nu in Tsjechië en voor het eerst hebben we Irissen! Heel veel irissen!Wij blij, want we dachten echt even aan ‘het boze oog’, ‘de hand van het noodlot’ en ga zo maar door.
Het eerste voorjaar moesten de irissen nog wennen, ze begrepen het klimaat niet, kenden de taal niet. Ach, we hadden begrip genoeg, maar we zeiden tegen elkaar: “Volgend jaar, dan zul je wat zien……”
Het volgend voorjaar kwam en zo ook de jonge – toch aardig grote - hond van de buren; in een onbewaakt moment was Argo ontsnapt en speelde verstoppertje………in de Iristuin. “Pak me dan als je kan, je kan me toch niet krijgen!” Na afloop hadden we letterlijk één iris! “Ach, we zijn ook jong geweest, volgend jaar………..”
2011 kwam, een schitterend voorjaar en de irissen stonden vol in knop; het werd 3 mei, de regen sloeg tegen de ruiten en ineens….veranderde dat in SNEEUW! Veel sneeuw en het vroor ook stevig. Tja, dat KAN gebeuren op 500 mtr. boven zeeniveau, maar onze irissen en nog veel meer planten waren ‘not amused’ en voor straf gaven ze geen enkele bloem.
Dit jaar was het erop of eronder en het leek wel of ze dat begrepen; we hadden een overvloed aan prachtige bloemen, uiteraard weer verkeerd geplaatst qua kleur, daar hebben we patent op, maar ONS kon het niet schelen. Iedere keer als ik uit mijn keukenraam keek, was het een feest. Jammer, dat het maar één keer per jaar iris-feest is!