Vogel-válka
Het is hoogzomer. Door de warmte worden we ‘gedwongen’ om tropenrooster te draaien; na 12.00 uur is het buiten té warm, alleen een plons in het zwembad is nog geoorloofd. Daarna snel afdrogen of nat door de tuin lopen om – snel, SNEL – iets te oogsten. Aardbeien, bessen, bonen, alles groeit tegen de klippen op. Zelfs de pompoenen zijn al zichtbaar, gedeeltelijk midden OP de composthoop want een goede pompoen laat zich geen plaats aansmeren, een pompoen groeit daar waar hij groeien wíl.
Met dat gevolg dat wij ons bioafval niet meer kwijt kunnen. Een klein MINpuntje, want er zijn veel ergere dingen in het leven, zoals een echte oorlog!
Jawel, schreef ik eerder iets over mijnheer Erdogan of pannetje Poetin (Donald ‘Dump’ laten we maar even buiten beschouwing, hij weet nauwelijks wat Tsjechië voor een ding is…..), hier heerst een echte veldslag! Inderdaad, in Petrovice, Malé Svatoňovice!
Dat zit zo: ze deden het niet dit voorjaar. Helemaal nergens, aan geen enkele boom zaten kersen. “Dat scheelt, mompelde Doma, dan hoef ik de boom niet in met jóúw ragebol (hij bedoelt hiermee niet mijn kapsel) op een extra stok. We halen ze deze zomer wel bij huisvriend M., die zijn toch lekkerder!” Zo gezegd, zo gedaan; met plukzak, emmer en oude schoenen werd de tocht naar het stulpje van M. ondernomen. Die was niet thuis, maar had bij voorbaat toestemming gegeven. Zijn buren kennen ons óók en denken dat wij altijd met eerzame bedoelingen komen…… Dit keer echter zou het puur kersen stelen worden, maar HELAAS: ook deze boom was compleet bez kers!
Zomer 2016
Zomer 2017
En zo was het in het hele gebied. Niks te snaaien. Ook de aardbeien waren wat zieltogend, tot we ontdekten dat onze ‘vrienden’ de kosi daar huishielden. POT!!!!!!!!! Snel een net erop, waarbij Doma de opkomende asperges bijna platwalste. “POT-VER-DOMA!!!!!! Kijk uit je doppen en houdt je kano’s (maat 42) bij je!!!!!”
Bij de Frambozen was het de vraag wíé er ’s ochtends eerst kwam, Russalka of de beessies? 90% van de buit werd door ondergetekende binnengehaald en de rest mochten ze hebben want op die bosschage past geen net. Oude cd-tjes ophangen? Nee, die kenden ze al!! Een vogelverschrikker dan? Even dacht Russalka dat Doma creatief geweest was want toen ze in schemerdonker het huis binnenkwam zei ze: “O, ben je hier?” Nadere inspectie leerde dat het om een – natgeregende - broek en een hoedje ging, die levensecht te drogen hingen. Het leek echt sprekend op the real Doma!
Dus hebben wij de oorlogsverklaring aanvaard. Overal hangen netten; de borůvky, de josta’s en zelfs de rode bessen werden te grazen genomen. Het overschot verdroogde zwarte bessen (er is al geoogst) mogen ze hebben.
Josta's deels al in 's Merels maag verdwenen.....
Ondertussen wordt er al scheel naar de bramen en de druiven gekeken, dus moeten we netten verzamelen om ook die te redden.
Ahhhhhhhhhhhhh!!!!!! Lief hè?
Met een vulling van broodkost wél, maar NIET gevuld met MIJN bessen!!!!!!!!!!!!!!
Vanmorgen was ik in huis bezig, ook dát moet af en toe. Even het dekbed luchten en uitkloppen. “Geef je je over?”, klonk het van beneden. “??????” “Nou, je zwaait met de witte vlag, wil je een wapenstilstand?” IK? Als rechtgeaarde dochter van twee militairen ga ik de strijd aan. Tot de laatste bes. Je maintiendrai!
Het is hoogzomer. Door de warmte worden we ‘gedwongen’ om tropenrooster te draaien; na 12.00 uur is het buiten té warm, alleen een plons in het zwembad is nog geoorloofd. Daarna snel afdrogen of nat door de tuin lopen om – snel, SNEL – iets te oogsten. Aardbeien, bessen, bonen, alles groeit tegen de klippen op. Zelfs de pompoenen zijn al zichtbaar, gedeeltelijk midden OP de composthoop want een goede pompoen laat zich geen plaats aansmeren, een pompoen groeit daar waar hij groeien wíl.
Met dat gevolg dat wij ons bioafval niet meer kwijt kunnen. Een klein MINpuntje, want er zijn veel ergere dingen in het leven, zoals een echte oorlog!
Jawel, schreef ik eerder iets over mijnheer Erdogan of pannetje Poetin (Donald ‘Dump’ laten we maar even buiten beschouwing, hij weet nauwelijks wat Tsjechië voor een ding is…..), hier heerst een echte veldslag! Inderdaad, in Petrovice, Malé Svatoňovice!
Dat zit zo: ze deden het niet dit voorjaar. Helemaal nergens, aan geen enkele boom zaten kersen. “Dat scheelt, mompelde Doma, dan hoef ik de boom niet in met jóúw ragebol (hij bedoelt hiermee niet mijn kapsel) op een extra stok. We halen ze deze zomer wel bij huisvriend M., die zijn toch lekkerder!” Zo gezegd, zo gedaan; met plukzak, emmer en oude schoenen werd de tocht naar het stulpje van M. ondernomen. Die was niet thuis, maar had bij voorbaat toestemming gegeven. Zijn buren kennen ons óók en denken dat wij altijd met eerzame bedoelingen komen…… Dit keer echter zou het puur kersen stelen worden, maar HELAAS: ook deze boom was compleet bez kers!
Zomer 2016
Zomer 2017
En zo was het in het hele gebied. Niks te snaaien. Ook de aardbeien waren wat zieltogend, tot we ontdekten dat onze ‘vrienden’ de kosi daar huishielden. POT!!!!!!!!! Snel een net erop, waarbij Doma de opkomende asperges bijna platwalste. “POT-VER-DOMA!!!!!! Kijk uit je doppen en houdt je kano’s (maat 42) bij je!!!!!”
Bij de Frambozen was het de vraag wíé er ’s ochtends eerst kwam, Russalka of de beessies? 90% van de buit werd door ondergetekende binnengehaald en de rest mochten ze hebben want op die bosschage past geen net. Oude cd-tjes ophangen? Nee, die kenden ze al!! Een vogelverschrikker dan? Even dacht Russalka dat Doma creatief geweest was want toen ze in schemerdonker het huis binnenkwam zei ze: “O, ben je hier?” Nadere inspectie leerde dat het om een – natgeregende - broek en een hoedje ging, die levensecht te drogen hingen. Het leek echt sprekend op the real Doma!
Dus hebben wij de oorlogsverklaring aanvaard. Overal hangen netten; de borůvky, de josta’s en zelfs de rode bessen werden te grazen genomen. Het overschot verdroogde zwarte bessen (er is al geoogst) mogen ze hebben.
Josta's deels al in 's Merels maag verdwenen.....
Ondertussen wordt er al scheel naar de bramen en de druiven gekeken, dus moeten we netten verzamelen om ook die te redden.
Ahhhhhhhhhhhhh!!!!!! Lief hè?
Met een vulling van broodkost wél, maar NIET gevuld met MIJN bessen!!!!!!!!!!!!!!
Vanmorgen was ik in huis bezig, ook dát moet af en toe. Even het dekbed luchten en uitkloppen. “Geef je je over?”, klonk het van beneden. “??????” “Nou, je zwaait met de witte vlag, wil je een wapenstilstand?” IK? Als rechtgeaarde dochter van twee militairen ga ik de strijd aan. Tot de laatste bes. Je maintiendrai!
en/of natte was te klungelen. Daar komt bij dat we nu max. 3,5 uur moeten stoken en dan de rest van de dag vrij zijn….met zo’n tweede accumulator erbij wordt dat veel langer. 
zo,wat een kaalslag!