We zijn nu zo`n weekje thuis.Zo langzamerhand begint het dan te kriebelen. En nu er niet eerst het nodige voorwerk van foto`s verkleinen meer nodig is. Nu al de eerste belevenissen.
De reis verliep voorspoedig. Vertrek zoals gebruikelijk `s ochtends vroeg om 6.00 uur. Maar ditmaal niet op zondag, maar op dinsdag. want we hadden concertkaarten voor o.a. Stevie Wonder http://www.youtube.com/watch?v=2O-iZFNsZnI&feature=player_embedded#! gekregen. Nog wel voor op de dag dat Nederland de finale speelde. Echte hoogtepunten. Maar een Ahoy gevuld met zoveel mensen is toch een beetje te druk. We hebben natuurlijk weer een belevenis erbij, maar de rust en ruimte met weinig spannends ( dachten we toen nog) in ons kleine dorpje is iets waar we blijvend van genieten.
De reis verliep prima. En na zo`n 10 a 11 uurtjes staken we de sleutel in het slot. Dan is het altijd even slikken. want al is het buiten 30 graden . Binnen blijft het koel. Dus eerst maar eens luchten. En bekijken want de prioriteiten zijn.
Water , stroom en frisse lucht worden aangevoerd. De bedden klaargemaakt, de auto leeg gehaald en de eerste spin en stofraggen verwijderd.
Een rondje buiten liet ons zien dat de aalbessen een goed jaar hadden. De reen onze palmlelies wel erg lekker hadden gevonden en dat iemand een feestje had gebouwd bij de barbecue. Niet alleen de houtskool open en verplaatst, maar ook op de barbecue. Dat kunnen de muizen niet. En bij nader inzien twee plastic geerfde stoelen verdwenen. Een was er nog.
Ik zie dan al een beeld van twee vrienden die besluiten , maar met stoel,( om af en toe te rusten ), verder te gaan. Omdat dat lopen met een slingergang toch wel erg vermoeiend is. Het feit dat er een stoel gewoon is achtergebleven, is volgens mij als `inspector Morse` kenner een teken dat het niet om diefstal gaat. We nemen het ook niemand kwalijk. want we hadden ze ook gewoon achter slot kunnen zetten.
We genieten ondanks alle werk wat we voor onze ogen zien.We hebben bijna een maand de tijd.
Het maaien van het gras staat hoog op de lijst. Want al snel zien we teken bij de honden . En of ze uit het wandelgebied of uit de eigen tuin komen staat niet op hun lijf vermeld. Dus maaien. Daarmee is de planning voor de volgende dag een feit. We gaan een echte maaier kopen. Niet zo`n electrisch onding,maar een echte.
Na lekker uit eten en bijtijds onder de wol is dag een voorbij.
Dag 2 begint met een rustig ontbijtje en dan een stukje de terugweg. Want net over de grens hebben we een winkel, maar ook sevicepunt gezien van allerlei motormaaiers. Ook kettingzagen, bosmaaiers etc.etc.
Hier geeft men advies en het is kleinschalig en we gaan tevreden terug. Nu kan het beginnen.
Natuurlijk is het even wennen. maar dit gaat wel even iets beter als met onzeelectrische Wolf. Hoewel die ons heel lang geholpen heeft. Dat groen wat we in Poustka gras noemen heeft eigenlijk heel veel andere namen..
Al gauw hebben we contact gehad met onze Tsjechische `coaches` en ook met Nederlanders. Als Meike en Sarah allebei in Tsjechie zijn wordt er al gauw wat afgesproken. Dit maal bij ons.
Prachtig weer is het nog steeds, dus op naar de Smeda.
Waar de plaatselijke jeugd zich prima vermaakt. Met een eigen terras
en alle ruimte om zich heen.
(Ja dit is diezelfde Smeda die 4 weken later voor zoveel ellende zorgt)
Hilde
wordt vervolgd
De reis verliep voorspoedig. Vertrek zoals gebruikelijk `s ochtends vroeg om 6.00 uur. Maar ditmaal niet op zondag, maar op dinsdag. want we hadden concertkaarten voor o.a. Stevie Wonder http://www.youtube.com/watch?v=2O-iZFNsZnI&feature=player_embedded#! gekregen. Nog wel voor op de dag dat Nederland de finale speelde. Echte hoogtepunten. Maar een Ahoy gevuld met zoveel mensen is toch een beetje te druk. We hebben natuurlijk weer een belevenis erbij, maar de rust en ruimte met weinig spannends ( dachten we toen nog) in ons kleine dorpje is iets waar we blijvend van genieten.
De reis verliep prima. En na zo`n 10 a 11 uurtjes staken we de sleutel in het slot. Dan is het altijd even slikken. want al is het buiten 30 graden . Binnen blijft het koel. Dus eerst maar eens luchten. En bekijken want de prioriteiten zijn.
Water , stroom en frisse lucht worden aangevoerd. De bedden klaargemaakt, de auto leeg gehaald en de eerste spin en stofraggen verwijderd.
Een rondje buiten liet ons zien dat de aalbessen een goed jaar hadden. De reen onze palmlelies wel erg lekker hadden gevonden en dat iemand een feestje had gebouwd bij de barbecue. Niet alleen de houtskool open en verplaatst, maar ook op de barbecue. Dat kunnen de muizen niet. En bij nader inzien twee plastic geerfde stoelen verdwenen. Een was er nog.
Ik zie dan al een beeld van twee vrienden die besluiten , maar met stoel,( om af en toe te rusten ), verder te gaan. Omdat dat lopen met een slingergang toch wel erg vermoeiend is. Het feit dat er een stoel gewoon is achtergebleven, is volgens mij als `inspector Morse` kenner een teken dat het niet om diefstal gaat. We nemen het ook niemand kwalijk. want we hadden ze ook gewoon achter slot kunnen zetten.
We genieten ondanks alle werk wat we voor onze ogen zien.We hebben bijna een maand de tijd.
Het maaien van het gras staat hoog op de lijst. Want al snel zien we teken bij de honden . En of ze uit het wandelgebied of uit de eigen tuin komen staat niet op hun lijf vermeld. Dus maaien. Daarmee is de planning voor de volgende dag een feit. We gaan een echte maaier kopen. Niet zo`n electrisch onding,maar een echte.
Na lekker uit eten en bijtijds onder de wol is dag een voorbij.
Dag 2 begint met een rustig ontbijtje en dan een stukje de terugweg. Want net over de grens hebben we een winkel, maar ook sevicepunt gezien van allerlei motormaaiers. Ook kettingzagen, bosmaaiers etc.etc.
Hier geeft men advies en het is kleinschalig en we gaan tevreden terug. Nu kan het beginnen.
Natuurlijk is het even wennen. maar dit gaat wel even iets beter als met onzeelectrische Wolf. Hoewel die ons heel lang geholpen heeft. Dat groen wat we in Poustka gras noemen heeft eigenlijk heel veel andere namen..
Al gauw hebben we contact gehad met onze Tsjechische `coaches` en ook met Nederlanders. Als Meike en Sarah allebei in Tsjechie zijn wordt er al gauw wat afgesproken. Dit maal bij ons.
Prachtig weer is het nog steeds, dus op naar de Smeda.
Waar de plaatselijke jeugd zich prima vermaakt. Met een eigen terras
en alle ruimte om zich heen.
(Ja dit is diezelfde Smeda die 4 weken later voor zoveel ellende zorgt)
Hilde
wordt vervolgd