Zo`n eerste week vliegt voorbij. En deze week in 2010 was het vooral heel erg warm.
Uit onze handen kwam maar weinig. We vulden de tijd vooral met kijken naar werk van anderen.
Dit keer was er geen auto- race voor onze deur en ook hebben we niet een heel nest combains voorbij zien komen. Wel eens 1 of 2 en de grote vrachtauto`s beladen met graan kwamen aan het eind van onze vakantie een enkele keer voorbij.
Dit keer verbaasden we ons over de vrachtwagens met grind richting het dorp en legevrachtwagens weer terug. Na een tijdje wisten we dat het er meerdere waren en na nog een tijdje herkenden we zonder te kijken aan de manier van schakelen welke chauffeur op de terugweg was. Of beter gezegd welke vrachtwagen.
Vastleggen van deze vrachtwagens hebben we verzuimd. Het was veel te warm om vooruit te denken. Maar nieuwsgierig als ik ben wil ik wel weten wat er met al dat grind gebeurd.
Daar was wel achter te komen. Een stukje de kant op rijden van de volle vrachtwagens. Erg ver kon het niet zijn . Ze kwamen al vrij snel leeg weer terug tenslotte.
Bij de brug over de Smeda vonden we de ladingen kiezels. De werkers keken me vreemd aan. wat moet een buitenlander nu met foto`s van hun werk.
Achteraf geven deze foto`s ook een vreemd gevoel. De Smeda tussen Poustka en Minkoviče. Heel laag water zo`n 2 a 3 weken voor de overstromingen.
Aan het einde van de eerste week hoorden we opeens weer een trein fluiten in de verte. Het werk was af.
Tijdens ons bezoek aan Frýdlant hadden we al gezien dat er nieuwe bestrating werd aangelegd. Maar op weg naar de kapper , die aan het plein haar kapsalon heeft, zag ik opeens ook kuilen met soms zeildoek erover. Ook zo`n werkzaamheid om naar te kijken.
Een plein herstraten in de gloeiende hitte. Wat een respect heb ik voor die stoere mannen. Zwaar werk en nu omringd door toeristen die lekker zitten te niksen op een terras . Een aantal daarvan dwars door hun werkgebied heen banjerent. En zij vertrekken geen spier. Ze gaan gewoon hun eigen gang.
Uit onze handen kwam maar weinig. We vulden de tijd vooral met kijken naar werk van anderen.
Dit keer was er geen auto- race voor onze deur en ook hebben we niet een heel nest combains voorbij zien komen. Wel eens 1 of 2 en de grote vrachtauto`s beladen met graan kwamen aan het eind van onze vakantie een enkele keer voorbij.
Dit keer verbaasden we ons over de vrachtwagens met grind richting het dorp en legevrachtwagens weer terug. Na een tijdje wisten we dat het er meerdere waren en na nog een tijdje herkenden we zonder te kijken aan de manier van schakelen welke chauffeur op de terugweg was. Of beter gezegd welke vrachtwagen.
Vastleggen van deze vrachtwagens hebben we verzuimd. Het was veel te warm om vooruit te denken. Maar nieuwsgierig als ik ben wil ik wel weten wat er met al dat grind gebeurd.
Daar was wel achter te komen. Een stukje de kant op rijden van de volle vrachtwagens. Erg ver kon het niet zijn . Ze kwamen al vrij snel leeg weer terug tenslotte.
Bij de brug over de Smeda vonden we de ladingen kiezels. De werkers keken me vreemd aan. wat moet een buitenlander nu met foto`s van hun werk.
Achteraf geven deze foto`s ook een vreemd gevoel. De Smeda tussen Poustka en Minkoviče. Heel laag water zo`n 2 a 3 weken voor de overstromingen.
Aan het einde van de eerste week hoorden we opeens weer een trein fluiten in de verte. Het werk was af.
Tijdens ons bezoek aan Frýdlant hadden we al gezien dat er nieuwe bestrating werd aangelegd. Maar op weg naar de kapper , die aan het plein haar kapsalon heeft, zag ik opeens ook kuilen met soms zeildoek erover. Ook zo`n werkzaamheid om naar te kijken.
Een plein herstraten in de gloeiende hitte. Wat een respect heb ik voor die stoere mannen. Zwaar werk en nu omringd door toeristen die lekker zitten te niksen op een terras . Een aantal daarvan dwars door hun werkgebied heen banjerent. En zij vertrekken geen spier. Ze gaan gewoon hun eigen gang.
Wij hebben nog wel een drankje uit Tsjechië op de plank staan lieve Hilde, ze zeggen dat dat helpt tegen virussen en bacteriën,
je mag het hebben!
