Belevenissen van een Tukker in Tample

[JanAverink]

Hallo allemaal,

De tukker heeft best wel wat beleefd en er zullen ook wel weer verhalen aankomen, maar ik zat gewoon een beetje met een writers block zoals ze dat noemen.

Ook is in de tussentijd mijn moeder in Holland overleden en dan staat je kop er natuurlijk ook zo niet na.
Na de crematie zijn mijn broer en schoonzus een poos bij ons geweest om wat bij te komen.

In het begin ben je ook met van alles en nog wat bezig en dan is er ook het nodige te vertellen, maar later flauwt dat toch wat af. Tample is echter een beetje rollator city. Eigenlijk gebeurt hier helemaal niet zoveel en je we betrappen ons er al op dat we net reageren als de Tsjechen die hier wonen. Als er een "vreemde" over straat loopt of als er een auto langs rijd die we niet kennen, dan staan we al op om uit het raam te kijken.

Voorlopig is het gewoon genieten, momenteel van de herfstkleuren en de fijne wandelingen die je kunt maken.
Ik heb nog wel wat verhalen in de pen zitten, maar ik moet het een beetje bewerken zodat het ook een smakelijk verhaal wordt. Volgens Joep doe ik wat met sieraden, nou, zo is het niet, er zijn in het dorp nieuwe mensen komen wonen en de man van die familie verzamelt stenen waar hij sieraden van maakt, en ik ben een keertje met hem meegegaan op zoektocht in de buurt van Lomnice. Daar is oud vulcanisch gebied en daar kun je leuke mineralen vinden.
We hebben toen samen inderdaad leuke stenen gevonden.

Ik weet nog wel een paar verhalen wat echt lachen wordt, waar gebeurt uit de hoek van Tonic en consorten, nou dan weet je het wel.

Groetjes aan allemaal van Gabrielle en Jan

 

[wereldreiziger]

Als er een "vreemde" over straat loopt of als er een auto langs rijd die we niet kennen, dan staan we al op om uit het raam te kijken................ volgens de Tukker.

Ha, dat begint ons ook te overkomen, maar weet je, in Nederland kijk je op als je GEEN auto ziet of hoort en in Tsjechie kijk je op als je WEL een auto hoort of ziet.
Fijn dat alles goed bij jullie gaat.

 

[hansbos]

Mooi, je bent er nog (weer)

 

[elske]

Gezellig om iets van jullie te horen.

 

[Baan]

Kan bijna niet wachten om je mooie verhalen te kunnen lezen Jan.

Maar gelukkig zit er wel wat in de pen, en genieten jullie van het leven .

 

[JanAverink]

Nou, een verhaaltje wil ik jullie niet onthouden, ik heb er nu natuurlijk weer legio, maar deze is wel heel apart.
Het roemruchte trio Tonic, Mirek en Pavel zit bij elkaar en onder het genot van de nodige glaasjes slivovitch worden de dorpsgenoten onder de loep genomen. Het is overal hetzelfde, dus hier ook.

Toen ik de opmerking plaatste dat de brandweercommandant zo ongelukkig liep dat ik in de veronderstelling was dat hij een kunstbeen had, werd dit wel even rechtgezet.
Hij had geen kunstbeen, nee nee, dat was heel iets anders. Hij was met maten op jacht geweest. Met de nodige drank op natuurlijk en toen was er een ongeluk gebeurt. Hoe het was gekomen kon ik niet precies opmaken, maar de brandweer commandant had een kogel in zijn kop gekregen.

Dat was natuurlijk erg beroerd voor de man, want het is een reuze aardige kerel en dat gun je niemand, maar goed, shit happens. Nu kon die kogel er niet uitgehaald worden, want dan ging hij dood, (de commandant dus, niet de kogel).
Die kogel veroorzaakt het trekken wat hij doet met zijn been. Aha, dat is dus opgehelderd.

Poosje stil, borreltje, borreltje. Tja, Tonic in de bocht, die commandant mocht dan wel trekken met zijn been, maar hij had hardstikke dobry sex wist Tonic te melden, volgens hem sinds die kogel veel beter dan daarvoor. Ano, ano.
Even stil. Nou zegt Mirek, als dat zo is, schiet ik me ook voor de kop, dan heb ik ook dobry sex.
Nou mensen, ik kwam niet meer bij.

 

[JanAverink]

Nou, volgende keer zal ik jullie wat vertellen over de verblijfsvergunning ophalen en een verhaaltje over de financy urad. Ook lachen wat ze daar in Holland doorgeven, maar je kunt er behoorlijk mee in de problemen komen. Alles is gelukkig goed gegaan.

 

[JanAverink]

Nou, maar beginnen met die verblijfsvergunning. Dat was het eerst. Inmiddels is alles voor elkaar, dankzij de hulp van Dagmar die zeven talen spreekt. Chapeau.
Het viel me al op dat hier in Tsjechie zo weinig buitenlanders zijn, tja, wat oekrainers en vietnamezen, natuurlijk hollanders, waar heb je die niet, maar verder maar weinig. Nu ben ik erachter waarom niet.

Ze hebben hier geen vreemdelingen, dat lossen ze heel gemakkelijk op. Als je naar de vreemdelingenpolitie moet voor je papieren, wordt je eerst naar 3 verschillende plaatsen gestuurd. Als je eindelijk weet in welke stad je moet zijn, kun je je een rotje naar het gebouw zoeken en als je dat dan gevonden hebt, zoek je je een ongeluk naar de ingang en dan blijkt dat je ergens aan de achterkant door een klein deurtje naar binnen moet. Dan moet je een paar honderd trappen opsjouwen, want de dienst zit helemaal bovenin. Geen lift.

Wie dan nog niet is overleden, komt in een ruimte vol met vietnamezen en russen. Ben je voor 17.00 uur niet aan de beurt, gaat het luikje dicht en mag je de volgende dag fijn terugkomen.
Heb je de mazzel dat je aan de beurt komt, bijna ondoenlijk als je geen afspraak maakt, in het Tsjechisch natuurlijk, dat snap je wel, dan blijkt dat bij de vreemdelingenpolitie alleen Tsjechisch gesproken wordt. Versta je dat niet, dat is dan jouw probleem. Oprotten en de volgende. Kijk, zo gaat dat. Ik kan me voorstellen dat mensen die geen Tsjechisch spreken, gillend wegrennen en hem weer smeren naar waar ze vandaan gekomen zijn.

Je hebt hier echt een vet probleem als je geen lijntjes heb lopen naar Tsjechen die je voorthelpen of een bevriende Starosta die genegen is zaakjes voor je te regelen. Dat hebben wij allemaal gelukkig voor mekaar, dus bij ons ging dus alles redelijk soepeltjes. Ik zuip bijna net zo hard als de inboorlingen en ben dus een dobry Tsjech die goed zijn best doet om te integreren, niet uit hun ruif vreet en zich verder koest houdt, gewoon met hun feestjes meedoet en net als iedereen ook zijn wintervoorraad aardappels bij elkaar grabbelt op het land, gewoon aanpassen dus.

De nieuwe buurman, iets jonger dan ik ben, spreekt redelijk engels, heeft hij zichzelf geleerd. Het is een intelligente knaap die me veel heeft bijgebracht van Tsjechische gebruiken en levensstijl. Sommige dingen best wel grappig, hij vertelde mij dat als een Tsjech denkt dat je hem niet begrijpt, hij gewoon het gesprokene herhaalt, maar met wat meer volume. Tja, dat helpt wat, ik ben niet doof, ik versta sommige dingen gewoon niet, dus dat is wel grappig om te weten.

Nu is me ook duidelijk waarom de Tsjechische aannemer die mijn tuin voorzien heeft van steentjes die ik graag wou maar wiets bleef brullen toen ik stenen in de tuin wilde hebben. Ik had een stapeltje liggen, maar het was gewoon te weinig. Ik snapte er geen hol van, ging wanhopig over in het Nederlands dat ik die stenen in mijn tuin wilde hebben en hij bleef maar wiets brullen. Toen ging me een lichtje op, ik wees naar de stapel en zei "Kamen malo?" Weinig steen dus, Anoooooooo, dat was het dus. Ok, zo jeden camion extra, vrachtwagentje extra laten komen. Dat werd begrepen en zodoende opgelost. Pffff, ik kreeg het er warm van. Later wel smakelijk om moeten lachen.

 

[JanAverink]

Nou het financy urad verhaal, jongens (en meiden natuurlijk), ik scheet bagger. Weet van de prins geen kwaad en krijg een aangetekend schrijven van de Tsjechische belastingdienst. Nou, dat vindt niemand leuk, niemand wil sores met de belastingen en al helemaal niet in een land waar je er geen touw aan vast kunt knopen.
Ik kon er geen chocolade van maken, las iets van 50.000 korun pokuta en kreeg het behoorlijk op de zenuwen. Dus op een drafje naar Dagmar of zij het begreep. Nou zij begreep het wel, problem, ze zou met de dienst bellen en een afspraak maken.

Er is stevig heen en weer gebeld met de dienst en ik moest mijn hele hebben en houden aan papierkraam mee nemen, Dagmar ging mee om te vertalen en zei me dat het wel goed zou komen. Nou, ik was best in de stress geschoten, want ik snapte er geen hol van.

Heb ik weer mazzel, gezellige moeke op het belastingkantoor, dat was de inspecteur, de assistente ook al zo'n kloek, een boezem als een geleidewapen fregat en een achterwerk als radetzky's paradepaard. Superlief, ze stelden me op m'n gemak en ik moest maar eens rustig het e.e.a. uitleggen op de vragen die ze te stellen hadden, want er was iets niet goed.

Wat was het nou, als je in Tsjechie woont, daar ingezetene bent, en je verkoopt een huis, dan moet je daar belasting van betalen aan de Tsjechische staat. Ik had een huis in Holland verkocht en mijn belasting daarover in Tsjechie niet betaald en dat was niet dobry en hoe zit dat nou, want dat huis had zo en zoveel opgebracht.

Nou, mensen, me bek zakte open, want het bedrag klopte voor geen meter, dat kon ik aantonen met allerlei paperassen van de notaris die ik bij me had. Gelukkig maar dat ik al dat papierwerk nog had. Nou, vertelde de inspecteur, zij hebben van Holland doorgekregen dat mijn huis een X bedrag had opgebracht.

Ikke maar denken. Het bedrag kwam me bekend voor. Ineens veranderde het kaarsvlammetje in mijn hoofd in een stadion verlichting, dat was de WOZ waarde. Ze hadden de WOZ waarde van mijn huis doorgekregen. En dat vanuit een gemeente waar toch al buitensporig hoog getaxeerd werd.

Nou is er er echter in Tsjechie een regel, dat als je 5 jaar in een huis gewoond hebt, je die belasting niet hoeft te betalen.
Ten eerste kon ik aantonen dat ik langer dan 5 jaar in dat huis gewoond heb.
Ten tweede kon ik aantonen dat ik het huis verkocht heb, voordat ik in Tsjechie ging wonen.
Ten derde kon ik aantonen dat ik
A. de WOZ waarde van mijn huis bij de verkoop niet gekregen heb, maar minder.
B. van die verkoop nog een behoorlijk hypotheekbedrag afging.

Nou, de dames hebben van het hele hebben en houden kopietjes gemaakt om fijn in een dossier te prakken.
Ze vroegen mij of ik een verklaring in het Tsjechisch wou opmaken of dat hun dat zouden regelen. Dagmar zei mij laat hun dat maar doen, komt goed. Nou, ik vertelde dat ik het volste vertrouwen in hun had en dat ik als er wat aan mijn financiën zou veranderen, ik dat onmiddellijk aan de dames zou melden zodat ze een kopietje konden maken en of de zaak nu OK was?

Ja, het was allemaal dobry, ik zou van hun niks meer horen, zij ook blij dat alles opgelost was en ze nu de juiste gegevens hadden, ik kreeg van beide dames een handje en mocht opkrassen.
Nou, zegt Dagmar buiten tegen me, mazzelaar dat je er rondloopt, dit waren hele vriendelijke dames. Je kunt ook een rotzak treffen die je doorzaagt tot op het bot over van alles en nog wat, je treft het maar weer. Niemand in Tsjechie wil problemen met de financy urad. Nou, daar hoor ik dus ook bij.

 

[joepvanderVen]

Had ook van die aardige Dames op het financni urad in Susice maar na de verhuizing naar Plzen was het heel andere koek .Heb op aanraden van vrienden een groot belastingadviseur kantoor ingezet om mijn zaken te behartigen .ze werken wel voor een klein prijsje :wow:. Naar de vreemdelingenpolitie gaan we "gewapend "met een tolk die daar kind aan huis is .Deze is niet goedkoop maar regelt de zaken goed binnen/buiten in no time klaar. Heb deze persoon maar 2 keer nodig gehad.

 

[Lina]

Ik heb er hier eens over geschreven, die zoektocht naar het juiste loket, na onze verhuizing naar VnJ. Een verblijfsvergunning halen bij de vreemdelingenpolitie in Semily ging echt super, snelle levering en op z'n minst Engels sprekende, vriendelijke agenten. Totdat... het hele kakje verhuisde naar Jablonec NN. Weet precies wat je bedoelt, Jan. Wij zijn inmiddels wel zo lang thuis in Tsjechië dat we ons daarmee alleen kunnen redden, maar blijf het schandalig vinden dat je in Tsjechië zonder gene kunt werken bij de vreemdelingenpolitie met 0 kennis van een andere vreemde taal.

 

[JanAverink]

Klopt, Jablonec NN, je word er stuitergek van. Mijn postcode valt onder Stara Paka, een gedeelte van het dorp valt onder Semily, waarschijnlijk het Svojek stuk en ik moest naar Jablonec NN. Later weer gehoord dat de hele reut naar Jablonec is gegaan. Nou zelfs de Starosta wist het niet beter of ik moest in Semily zijn. Dus dan zwerf je van Paka naar Semily en na heel veel gevraag blijkt het dus Jablonec NN te zijn. De eerste keer dat we daar kwamen was het compleet een gekkenhuis, maar....... we had Dagmar meegenomen. Alleen die trappen al zijn een killer, je zit een half uur uit te hijgen, als je zitten kunt tenminste. Dagmar had al gauw in de smiezen dat het zo niet opschoot en heeft daar met een juf een afspraak geregeld, we moesten dan wel terugkomen, maar dan zouden we zo aan de beurt zijn. Nou, dat was ook zo, met een heleboel commentaar van mensen die daar zaten te wachten, konden we naar binnen schuiven. Tja, het is ook lullig als je al uren zit te wachten, maar afspraak is afspraak, moet je ook maar een afspraak maken.

 

[JanAverink]

Oh ja, ik had het over trappen. Wel eens opgevallen hoeveel trappen er hier in de overheidsgebouwen zijn? En hoe weinig liften? Soms is er wel een lift, maar die doet het niet, of te zeggen, die doet het wel, maar dan moet je eerst naar een juf heen die een soort sleuteltje omdraait zodat je de lift kunt gebruiken. Meegemaakt in een museum in Harrachov.

Nou, mijn huisarts zit in een gigantisch pand in rostoky zo uit ongeveer uit de nieuwe steentijd. Je rukt de massieve voordeur open. Van die geweldige dubbele deuren, weet je wel, kom je met een kanon nog niet doorheen. En waar sta je dan voor, een enorme granieten trap, direct te beklimmen. Dan weer een paar dubbele deuren, en weer een granieten trap, met een prachtige smeedijzeren leuning, dat wel. Maar mijn huisarts zit, juist, helemaal bovenin, en..... u raad het al, geen lift.

Wat ik daar al niet aan lammen en kreupelen naar boven heb zien sjouwen, op krukken, petje af hoor, je snapt niet dat ze het halen. Als ik boven ben aangekomen moet ik al zowat aan de zuurstof.
Er zal wel een duistere reden achter zitten, die trap is de voorselectie. Wie die niet haalt, is toch niet meer te redden.

 

[Lina]

Dit soort belevenissen zijn achteraf best leuk om op te schrijven. De laatste keer in JnN stonden er een gewapende heer en dame, twee bepaald niet vriendelijk kijkende mensen in strak uniform. Paspoortcontrole! Tja, die had Gorrit wel bij zich maar ik ...nee...niet. Wat ik dan hier kwam doen zonder paspoort? Nou gewoon, mijn echtgenoot gezelschap bieden tijdens het wachten. Na wat bla bla bla heen en weer mocht ik toch mee naar binnen.

 

[JanAverink]

Ja ja, geen geintjes met dat soort mensen, want daar houden ze niet van. Over het algemeen vind ik wel dat de politie correct optreed. Ben jij beleefd, zijn zij het ook. Toen we met ons autootje gingen parkeren op het marktplein van Jilemnice, toen nog met NL kenteken kwam er een ome agent aanstappen om ons te vertellen dat we een parkeerkaartje moesten kopen, kijk, dat wisten we wel, maar hem toch vriendelijk bedankt. Het was gewoon aardig. Voor hetzelfde geld had hij niks gezegd, hadden wij het niet geweten en tegen een prent aangelopen.

 

[JanAverink]

Trouwens, ff terugkomen op die tuin. De voortuin dus, dat was me een ravage. Oud gammel hekkie eromheen, een wildernis van gras waar onze honden in scheten. Die drollen vond je niet terug, ook niet echt smakelijk. Een verzakt straatje waar je de nek bijna over brak. Al met al, bagger.

Gaby, mijn betere helft vond dat daar vlot wat aan gebeuren moest dus werd de firma ingeschakeld waar we vaker zaken mee gedaan hadden. Als uitvoerder de Tsjech dus die maar "wiets" (niet genoeg) brulde. Beste kerel trouwens, nam ons mee in zijn oude skoda om eens te kijken wat zij wel niet voor mooie hekjes maakten. Op naar Libstat. Nou die Tsjech heeft aanleg voor coureur, scheurde daar over akelig smalle weggetjes met nog akeliger grote gaten in het wegdek. We kwamen heel aan, gelukkig.

Inderdaad, wat hij ons liet zien, zag er gelikt uit. Dat wilden wij ook wel, alles met tegels, daar zouden we dan bloempotten opzetten en hij moest maar vertellen wat het ging kosten. De jongens naast ons zouden het houtwerk tussen de palen maken en daarvan ook een offerte opgeven.

Paar dagen later komt hij eraan stappen met een offerte. Nou, die loog er niet om. Dat was ons veel te duur, dat gingen we echt niet doen. De tegels zouden vervallen en dan maar wat minder hoog muurtje en wat andere pilaartjes, alleen een paadje naar de deur en een terrasje voor de pergola. We gaven hem een richtprijsje mee.
Een paar dagen later, daar is ie weer. Nieuwe offerte. Nog veel te duur. Ik heb hem duidelijk gemaakt dat ik echt geen vet rijke Hollander ben, dat ik die centen gewoon niet heb en dat het anders moest.

Met z'n allen naar buiten, Tonic opgetrommeld voor de broodnodige vertaling. Ok, oude palen eruit, die worden opgeknapt geschuurd en geschilderd. De betonplaten die fungeerden als muurtje zouden opgeknapt en nieuw geplaatst worden. Er kwam een plaatsje van tegels en een tegelpad naar de voordeur en tussen de palen zouden de jongens naast ons een fraai hekwerkje maken. De rest zou opgevuld worden met steentjes. (Waar ik er dus te weinig van had). Zo moest het gebeuren. De goeie man zuchten, variant drie.

Ok, een paar dagen later kwam hij met de offerte nr. 3. Goeie prijs en ze zouden volgende week beginnen.
De volgende week kwamen de werknemers eraan, twee russen. Hardstikke goeie jongens, het was bloedheet en ze werkten als paarden. Heb ze flink van eten en drinken voorzien want ze leverden echt een knap stukje werk.
Paaltjes uit de grond. schuren, lassen, en zo maar door.:top:

Een dag later kwam de chef, (de Wiets Tsjech zal ik maar zeggen.) Problem. Zijn oren hingen al helemaal naar beneden. De oude betonvoeten waren niet goed, die gingen stuk bij het eruit halen dus er moesten nieuwe voeten aan de palen komen, dat moest gestort worden en dat kostte cement en zand enne, het kwam erop neer of ik 4000 kronen extra wilde schokken want dit was niet voorzien.

Nou, dat was allerzins redelijk, dat zag ik ook wel in. Ik ging er mee akkoord en je kon zien dat hij een zucht van opluchting slaakte. Nou, allemaal weer blij en doorbuffelen maar die russen. Ik moet zeggen, het is prachtig geworden, zo keurig. Ze moeten mij er niet meer mee aankomen dat russen maar wat aanklooien, want dat is niet waar, tenminste deze russen niet. De timmerlui naast me hebben een prachtig houten hekwerk tussen de palen gemaakt en een mooi nieuw poortje, hardstikke mooi en ook een goede prijs.

Dat hek was trouwens lachen. Het is 1.20 hoog en twee meter breed tussen de palen en ik wilde eerst plankjes verticaal hebben. De knapen naast ons trokken een zorgelijk gezicht en ik vroeg wat het probleem was. Nou, het larixhout wat zij daar voor gebruiken wilden was maar 4 meter lang en zo zou er erg veel afval komen dus extra kosten. Tja, problem. Nou zei ik, dan maak je toch een frame en zet de planken er horizontaal langs, dat is twee meter en dus weinig afval. Dat was een goed idee, jaja, ik heb ook wel eens een goed idee. Zo zou het gebeuren.
Nou resultaat is prachtig en ik ben er erg tevreden mee.

Tonic kwam kijken naar het eindresultaat en zette grote ogen op. Toen kwam er een heel verhaal, in Tsjechie waren de hekken om de tuinen met verticale plankjes en ik had horizontale planken en dat was niet gebruikelijk, daar liep alleen het vee achter. Nou, zei ik, ik vind dit mooi, het boeit me niet wat gebruikelijk is, dit scheelt me aanzienlijk in de kosten, veel minder afval. Tja, dat was wel een goed argument, daar kon hij wel in meegaan. Toen ik dat verhaal aan de timmerlui vertelde haalden ze hun schouders op. Dit was modern. O zo! Ik moet trouwens toegeven dat inderdaad het meeste hekwerk uit verticale plankjes bestaat hiero, maar....... ik heb ook hekwerk gezien zoals ik dat heb, bij inderdaad, moderne huizen.

 

[Lina]

Over het algemeen vind ik wel dat de politie correct optreed.

En ben nog nooit een onaardige agent op straat tegen gekomen! Terwijl ik/wij toch al aardig wat keren de klos was. Eén van die keren had ik de mistlampen voor aan, en dat mag niet, maar wel verrekte handig op donkere weggetjes. Hoe leuk om de agenten, staande voor de auto, samen te horen praten hoe ze het woordje "mist" naar het Engels moesten vertalen. "foooggg, fuuuggg, fug, fog... fuck! Ze hebben zich er niet aan gewaagd!

 

[kuurgast]

f**k

 

[JanAverink]

Ja, dat is echt lachen. Ik bezondig me er ook aan hoor, die mistlampen. Maar je kunt er zo lekker breed mee zien, goed in de bermen. En dat vind ik een veilig idee met al die beesten hier. Zie het trouwens wel meer mensen doen. Op de bus heb ik niet zo denderende koplampen en heb een paar mistlampen laten monteren van een goed merk. Ze zijn net zo klein als de daglichtlampjes hier, maar ze geven erg prettig extra licht op die stikdonkere weggetjes hier. Ik loop dan liever tegen een prent aan dan dat ik een Tsjech van de sokken rijd. Ze hebben er hier een handje van om met lekkere donkere kleding aan, aan de rand van die weggetjes te lopen. Met een slokje op ook wel wat minder aan de rand.
Nou, ik mag er niet aan denken iemand aan te rijden. Afgelopen jaar in Roztoky twee dooien he. Een volwassene en later een kind, in het donker van de sokken gereden. Zie je 's morgens de tekeningen op de weg.
Nou daar word je wel ff stil van. Dus ik zet de zaak in het zonnetje, of het nu wel of niet mag, dan maar een beetje burgerlijk ongehoorzaam. Ik dim natuurlijk wel als ik auto's of andere vervoermiddelen tegenkom.

 

[JanAverink]

Wat inslaapproblemen, weet ook niet waarom, kun je soms zo hebben. Nou, maar ff ontspannen dan, een kletsverhaaltje op het forum prakken.

Nou, ik heb een stinkkacheltje. Ja, de dacon, die mijn CV systeem opwarmt, meurt. Puft rook uit de luchtgaatjes, walmt vanonder het vuldeksel, ondanks het nieuwe koord. Schoorsteen is schoon, pijpen zijn schoon, kachel zo schoon als ik hem maar kan krijgen. Toch stinkt hij, niet altijd, maar soms wel en daar hou ik niet van. De kolen zit een smak teer in. Die zet zich vast aan de wanden van de vulkoker en als de kolen dan gezakt zijn, begint dat teer te branden en te meuren.

Een combinatie van houtjes met kolen helpt wel, maar ook niet altijd en dan staat mijn stookkelder vol met rook en dat trekt het huis in. Niet lekker. De kelder is ook slecht te ventileren of ik moet de ramen open zetten, niet echt tof als het 25 graden gaat vriezen. Dus het denkhoofd aan het werk, hoe los ik dit op. Natuurlijk kachel goed schoon houden, regelmatig checken, schudrooster gebruiken. Luchttoevoer afstellen. Voel me net een machinist op een kolenschuit, maar vooruit, je moet er wat voor doen als je het warm wilt hebben.

Van mijn broer had ik eens een afzuigkap gekregen, hij liet een nieuwe keuken installeren en had een prima afzuigkap over, van Pelgrim, met een rooster als filter, niet met van dat papier. Lampjes erin, roestvrij staal, echt een mooi ding, maar ik heb een goede afzuigkap in de keuken en het ding lag daar maar te liggen. Nu heb ik beneden in de kelder een rookkanaal over, dat gebruikte ik als ventilatiekanaal, maar het voldeed niet echt. Nu heb ik boven aan het plafond in dat ventilatiekanaal een gat gemaakt, makkie, want daar had al een pijp gezeten. De afzuigkap aan het plafond boven de kachel gemonteerd en een aluminium flexibele pijp van de afzuigkap naar het ventilatiekanaal geleid.

Het werkt wonderbaarlijk goed, er zitten 3 standen op de afzuiger en met stand twee zuigt hij alle stinkwalmpjes op en die worden dan afgevoerd naar het ventilatiekanaal, het voormalige, niet meer in gebruik zijnde rookkanaal dus. De lampjes zijn prima als ik de kachel schoon wil maken dus dubbel profijt. Door het kattenluikje in de deur komt frisse lucht binnen, dus ik heb nu een goede ventilatie in de stookkelder. Het is misschien een wat raar gezicht, maar het werkt, en daar gaat het maar om.