Goed bezig Jan!! En..... houd je mooi van de straat.
Belevenissen van een Tukker in Tample
- Onderwerp starter JanAverink
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
Mooi uitgekiend
Busperikelen.
Tja, ik heb dus een bus, oud, groot, lawaaiig en een beetje roestig, maar starten en lopen. Zomer en winter op Baruch winterbanden. Het heeft geen zin om deze om te wisselen, want ik maak maar zo weinig kilometers dat mijn banden eerder van ouderdom stuk gaan dan van het rijden. Het is een praktisch ding. Kan met gemak een grote rol hooi in, hij wordt gebruikt op de aardappelakker om aardappelen mee te vervoeren. Baggert over het algemeen overal doorheen, behalve door de rooie leem hier als het regent, maar goed, dat weten nu. Van die grote karrewielen eronder, dat is handig met de gaten op de kleine weggetjes hier.:top:
Dorpsgenoten help ik ermee voort als ze wat groots te transporteren hebben, dus een aanwinst voor de gemeenschap hier.
Dat vonden mijn buurmannetjes, de timmerlui, waarschijnlijk ook. Dus op een ochtend een keer rammeldebammel de buurmannen aan de deur. De kleinste voorop, een kleine kale met altijd een omgekeerd petje op, en een lange met een grote bos haar en altijd een grijns van oor tot oor, wat op de achtergrond. Het zijn hele potige mannetjes, ik heb ze daar met dingen zien zeulen, daar word je niet goed van.
De kleine deed het woord, ik snapte er eerst geen hout van, maar zo langzamerhand begon het me te dagen, ze wilden m'n bus lenen, want ze hadden een heleboel ramen gemaakt, die moesten in Praag geplaatst worden en zij hadden maar een klein aanhangertje, problem, dus of ikke????
Nou, ik moest me wel even op de kop krabben, het zijn goeie jongens, geen rauwdouwers, maar m'n bus is al bejaard en gaat wat moeilijk in de tweede versnelling, dus een beetje met gebruiksaanwijzing. Ik heb hun gezegd wat de makken waren, maar daar deden ze niet moeilijk over, ze zouden het rustig aan doen, als ze maar transport hadden.
Nou, ik vond het best, zoveel bloed kon er niet uitlopen. De ramen pasten er allemaal prima in. De jongens zijn twee dagen aan de klus geweest en brachten de bus netjes afgetankt weer terug en ik kreeg een goeie fles wijn van hun.
Tja, het zijn je buren he, en ik ben erg blij met hun als buren, dus dan doe je wat.
Nou is de bus wel errug aan het rotten bij de schermen achter en nog wat plaatsen, dus daar moet wat aan gebeuren. Overal langs geklepperd, overal druk druk druk, lang wachten en een gepeperd prijsje.
Nou wist een vriend van mij in een nabijgelegen stadje nog een ouwe autoklempirs, daar maar eens even gaan kijken.
Nou, echt wel een ouwe knar, maar auto's uitstukken, beter dan mijn grootmoeder een manchesterse broek. In m'n allerbeste Tsjechisch, dus met veel handen en benen gebruik, aangeduid wat de bedoeling was. Mijn vriend mee, die kletst het wat beter dan ik
, en we kwamen er wel uit. Het baasje er gelijk omheen snuffelen, hier voelen, daar kijken, het onderdelenboek erbij en er werd een prijsje afgesproken, nou hij vroeg nog geen tweederde van de prijs van de andere aanbieders, dus dat zit goed. Alleen hij was ook druk. Hij was bezig een terreinwagen uit te stukken die meer gaten dan plaatwerk had, dus daar was hij nog wel even zoet mee. Maar deze maand ben ik aan de beurt, dus dat komt goed.
Het moet wel gebeuren in de tweede helft van de maand, want een paar dagen geleden kwam kameraad Tonic aan de deur. Problem. Nou, hoest maar op, zeg ik dan. Tja, Mirek, Pavel en hij hadden een heleboel pruimen in vaten om slivovice van te maken, maarre, geen transport, want die en die werkte nu in Zweden, die reed altijd en dat kon nu niet enne zij hadden maar een klein autootje en ik had een welky bus waar die vaten prima in pasten en die moesten ergens in de buurt van Jicin zijn want daar stond de drankstokerij.
En of dat dan medio deze maand kon gebeuren, want dan stond de afspraak er met de stokerij.
Nou, dan kom ik niet meer bij, Mirek en Tonic zouden dan meegaan, want zij wisten de weg en we konden met ons drieen in die bus zitten, als de slivo klaar was konden we die mooi ophalen en dan kreeg ik ook wat mee.
Nou, dat gaat door, dat wil ik wel eens meemaken.:wow:
Tja, ik heb dus een bus, oud, groot, lawaaiig en een beetje roestig, maar starten en lopen. Zomer en winter op Baruch winterbanden. Het heeft geen zin om deze om te wisselen, want ik maak maar zo weinig kilometers dat mijn banden eerder van ouderdom stuk gaan dan van het rijden. Het is een praktisch ding. Kan met gemak een grote rol hooi in, hij wordt gebruikt op de aardappelakker om aardappelen mee te vervoeren. Baggert over het algemeen overal doorheen, behalve door de rooie leem hier als het regent, maar goed, dat weten nu. Van die grote karrewielen eronder, dat is handig met de gaten op de kleine weggetjes hier.:top:
Dorpsgenoten help ik ermee voort als ze wat groots te transporteren hebben, dus een aanwinst voor de gemeenschap hier.
Dat vonden mijn buurmannetjes, de timmerlui, waarschijnlijk ook. Dus op een ochtend een keer rammeldebammel de buurmannen aan de deur. De kleinste voorop, een kleine kale met altijd een omgekeerd petje op, en een lange met een grote bos haar en altijd een grijns van oor tot oor, wat op de achtergrond. Het zijn hele potige mannetjes, ik heb ze daar met dingen zien zeulen, daar word je niet goed van.
De kleine deed het woord, ik snapte er eerst geen hout van, maar zo langzamerhand begon het me te dagen, ze wilden m'n bus lenen, want ze hadden een heleboel ramen gemaakt, die moesten in Praag geplaatst worden en zij hadden maar een klein aanhangertje, problem, dus of ikke????
Nou, ik moest me wel even op de kop krabben, het zijn goeie jongens, geen rauwdouwers, maar m'n bus is al bejaard en gaat wat moeilijk in de tweede versnelling, dus een beetje met gebruiksaanwijzing. Ik heb hun gezegd wat de makken waren, maar daar deden ze niet moeilijk over, ze zouden het rustig aan doen, als ze maar transport hadden.
Nou, ik vond het best, zoveel bloed kon er niet uitlopen. De ramen pasten er allemaal prima in. De jongens zijn twee dagen aan de klus geweest en brachten de bus netjes afgetankt weer terug en ik kreeg een goeie fles wijn van hun.
Tja, het zijn je buren he, en ik ben erg blij met hun als buren, dus dan doe je wat.
Nou is de bus wel errug aan het rotten bij de schermen achter en nog wat plaatsen, dus daar moet wat aan gebeuren. Overal langs geklepperd, overal druk druk druk, lang wachten en een gepeperd prijsje.
Nou wist een vriend van mij in een nabijgelegen stadje nog een ouwe autoklempirs, daar maar eens even gaan kijken.
Nou, echt wel een ouwe knar, maar auto's uitstukken, beter dan mijn grootmoeder een manchesterse broek. In m'n allerbeste Tsjechisch, dus met veel handen en benen gebruik, aangeduid wat de bedoeling was. Mijn vriend mee, die kletst het wat beter dan ik
, en we kwamen er wel uit. Het baasje er gelijk omheen snuffelen, hier voelen, daar kijken, het onderdelenboek erbij en er werd een prijsje afgesproken, nou hij vroeg nog geen tweederde van de prijs van de andere aanbieders, dus dat zit goed. Alleen hij was ook druk. Hij was bezig een terreinwagen uit te stukken die meer gaten dan plaatwerk had, dus daar was hij nog wel even zoet mee. Maar deze maand ben ik aan de beurt, dus dat komt goed.Het moet wel gebeuren in de tweede helft van de maand, want een paar dagen geleden kwam kameraad Tonic aan de deur. Problem. Nou, hoest maar op, zeg ik dan. Tja, Mirek, Pavel en hij hadden een heleboel pruimen in vaten om slivovice van te maken, maarre, geen transport, want die en die werkte nu in Zweden, die reed altijd en dat kon nu niet enne zij hadden maar een klein autootje en ik had een welky bus waar die vaten prima in pasten en die moesten ergens in de buurt van Jicin zijn want daar stond de drankstokerij.
En of dat dan medio deze maand kon gebeuren, want dan stond de afspraak er met de stokerij.
Nou, dan kom ik niet meer bij, Mirek en Tonic zouden dan meegaan, want zij wisten de weg en we konden met ons drieen in die bus zitten, als de slivo klaar was konden we die mooi ophalen en dan kreeg ik ook wat mee.
Nou, dat gaat door, dat wil ik wel eens meemaken.:wow:
Nou ff serieus, nou ja, serieus, er moet wel gelachen worden,
Op een zekere dag komt kameraad Tonic aan de deur, hij wou met mij ergens over spreken. Nou, dat kan, in de kelder een paar Urquell opgehaald en de fles met slivo voor de dag gerukt, want zonder spraakwater is het moeilijk kletsen toch.
Nou, het kwam erop neer of ik al een plek had op het kerkhof. Nou, vertelde ik hem, ik ben nog lang niet van plan om dood te gaan, met papirky botty de kist in om het maar zo te zeggen.
Nee nee, het zat zo, het graf naast dat wat zijn toekomstig verblijf wordt kwam vrij, enne, dat was mooi voor mij want dan lagen we naast elkaar en hij zou dat wel gezellig vinden. Ja, werkelijk, zo bracht hij het.
. Nou, dat is natuurlijk wel ontroerend en ik moest ff een slokje nemen hoor.
Nou, dat stelde ik wel op prijs, een kameraadschap over de dood heen en dat zou dus geregeld worden, op met Tonic naar de Starosta die zitting hield in het Kulturny Dome, want die ging daarover.
Nu heb je graven en graven, dat werd me allemaal uitgelegd. Het moest voor Gaby en mij worden, we konden een groot graf krijgen, dan kon je languit liggen.:top: Maar dat naast Tonic was een kleintje, voor urnen om het maar zo te zeggen, dat had Tonic ook. Het zijn gemetselde kistjes om het maar zo te zeggen, met een afdekplaat en een opstand, de steen. In dat gemetselde kistje kunnen met gemak wel 8 urnen en dat mag ook, want het is jouw kistje, snap je hem?
Nou, zei ik, als ik daar dan niet languit kan liggen, moeten ze me maar wat dieper graven, dan kunnen ze me rechtop erin zetten. De Starosta vatte hem en kreeg een sniklach, dus ondanks het serieuze onderwerp hadden we best wel weer lol.
Maar goed, het werd geregeld, de verschuldigde kronen werden door mij opgehoest, echt een schijntje vergeleken met Holland en het plekje was voor mij. Dus de bouw van het mausoleum kon beginnen.
Met Tonic naar de stenenboer, ook al zo'n oldtimer. Er stond een prachtig monumentje als voorbeeld, Gaby was ook mee om uit te zoeken en zij vond het ook mooi. Dus dat moest het worden. Aangezien het een plek voor urnen was kwam ik op het idee om mijn ouders daar ook bij te zetten. Want vader en moeder zijn overleden, de urn van moeder is nog in NL, maar de urn van vader heb ik bij me. We hebben dus nu een familiegrafje op een heel mooi plekje in Svojek, de gegevens van vader en moeder zijn al ingebeiteld en voor mij en Gaby is er nog voldoende plek.
Tja, misschien vinden mensen dit wat luguber, maar ik vind het geweldig dat ik toch mijn ouders dan bij me heb, de eerstvolgende keer dat mijn broer komt kunnen we de urn van moeder bijzetten, vader is inmiddels bijgezet. Ik vond het idee van uitstrooien maar niets en ik ben blij dat ik nu een plekje heb om eens heen te gaan, ook broerlief was het er mee eens. Ik denk wel dat zolang als hij kan hij toch wel elk jaar op bezoek komt.
Tonic en zijn vrouw Irena vonden het prachtig, want Irena's moeder ligt er ook vlakbij dus met dodendag heb ik de kaarsjes aangestoken, ook bij oma in wiens huis wij nou wonen. Want wij wonen nu wel in haar huis toch?
Op een zekere dag komt kameraad Tonic aan de deur, hij wou met mij ergens over spreken. Nou, dat kan, in de kelder een paar Urquell opgehaald en de fles met slivo voor de dag gerukt, want zonder spraakwater is het moeilijk kletsen toch.
Nou, het kwam erop neer of ik al een plek had op het kerkhof.
Nou, vertelde ik hem, ik ben nog lang niet van plan om dood te gaan, met papirky botty de kist in om het maar zo te zeggen.Nee nee, het zat zo, het graf naast dat wat zijn toekomstig verblijf wordt kwam vrij, enne, dat was mooi voor mij want dan lagen we naast elkaar en hij zou dat wel gezellig vinden. Ja, werkelijk, zo bracht hij het.
. Nou, dat is natuurlijk wel ontroerend en ik moest ff een slokje nemen hoor.Nou, dat stelde ik wel op prijs, een kameraadschap over de dood heen en dat zou dus geregeld worden, op met Tonic naar de Starosta die zitting hield in het Kulturny Dome, want die ging daarover.
Nu heb je graven en graven, dat werd me allemaal uitgelegd. Het moest voor Gaby en mij worden, we konden een groot graf krijgen, dan kon je languit liggen.:top: Maar dat naast Tonic was een kleintje, voor urnen om het maar zo te zeggen, dat had Tonic ook. Het zijn gemetselde kistjes om het maar zo te zeggen, met een afdekplaat en een opstand, de steen. In dat gemetselde kistje kunnen met gemak wel 8 urnen en dat mag ook, want het is jouw kistje, snap je hem?
Nou, zei ik, als ik daar dan niet languit kan liggen, moeten ze me maar wat dieper graven, dan kunnen ze me rechtop erin zetten.
De Starosta vatte hem en kreeg een sniklach, dus ondanks het serieuze onderwerp hadden we best wel weer lol.Maar goed, het werd geregeld, de verschuldigde kronen werden door mij opgehoest, echt een schijntje vergeleken met Holland en het plekje was voor mij. Dus de bouw van het mausoleum kon beginnen.
Met Tonic naar de stenenboer, ook al zo'n oldtimer. Er stond een prachtig monumentje als voorbeeld, Gaby was ook mee om uit te zoeken en zij vond het ook mooi. Dus dat moest het worden. Aangezien het een plek voor urnen was kwam ik op het idee om mijn ouders daar ook bij te zetten. Want vader en moeder zijn overleden, de urn van moeder is nog in NL, maar de urn van vader heb ik bij me. We hebben dus nu een familiegrafje op een heel mooi plekje in Svojek, de gegevens van vader en moeder zijn al ingebeiteld en voor mij en Gaby is er nog voldoende plek.
Tja, misschien vinden mensen dit wat luguber, maar ik vind het geweldig dat ik toch mijn ouders dan bij me heb, de eerstvolgende keer dat mijn broer komt kunnen we de urn van moeder bijzetten, vader is inmiddels bijgezet. Ik vond het idee van uitstrooien maar niets en ik ben blij dat ik nu een plekje heb om eens heen te gaan, ook broerlief was het er mee eens. Ik denk wel dat zolang als hij kan hij toch wel elk jaar op bezoek komt.
Tonic en zijn vrouw Irena vonden het prachtig, want Irena's moeder ligt er ook vlakbij dus met dodendag heb ik de kaarsjes aangestoken, ook bij oma in wiens huis wij nou wonen. Want wij wonen nu wel in haar huis toch?
Tabe
† In Memoriam
Schitterend!!!! Het zou geplaatst kunnen worden in de topic En Tabe (JAN) kijkt vooruit.
Raampje stuk.
Wij hebben een meisje, uit het dorp, wat ons helpt het huis schoon te houden. Een echte scheet van een meid. We zijn er blij mee, want we hebben een groot huis en het is voor ons moeilijk te behappen om het allemaal aan de kant te houden. Ze werkt bij ons via een firma die ook in het dorp gevestigd is. De eigenaresse van die firma is een aardige juf die ons regelmatig voorthelpt met zaken, zij spreekt n.l. Engels en dat is handig, wij namelijk ook.
Laatst bij het ramenlappen sneuvelde er een ruit in het raam, niet zo erg, de ramen zijn dubbel, maar goed, kapot is kapot en het moet gefikst worden.
Onze hulp was in alle staten, wij waren n.l. ook nog eens een keer niet thuis, nu overkwam haar dit etc, etc. dus paniek in de tent. Nou, volgende dag haar gerustgesteld, waar gewerkt wordt, gebeuren wel eens ongelukjes, daar kon ze ook niks aan doen, het is een oud raam, klemt een beetje, en zo maar voort. Nou ja, ze kwam weer een beetje op kleur.
Nu moest ik toch naar de glazenier, want Gabriielle had een antiek lantarentje gekocht, waar ook een ruitje in stuk was, dus raam eruit gelicht, gelukkig een binnenraam, lantarentje mee en dat naar Paka. De glazenier fikste beide dingen voor het "astronomische:wow:" bedrag van 238 kronen. Nou, binnen een half uur klaar, kon er op wachten, tof toch.:top:
Ik heb de zooi direct weer in de auto geladen, vroeg niet eens om een rekening, wat moet ik daarmee, behalve de kachel aanmaken en dat weer op huis aan. Raam erin. Lantarentje ook klaar en ik was de hele zaak al weer vergeten.
Krijg ik toch een SMS je van de bedrijfsjuf, Mirka had een raam gebroken en ik moest het maar laten maken en de rekening
opsturen, dan zou zij dat betalen etc. etc. excuses enzovoort enzoverder. Nou, maar terug SMS, dat alles al gefikst was, dat het geen noemeswaardige schade was en dat ze me de volgende keer bij het betalen van de schoonmaakrekening maar een borrel moest inschenken, dan was het wel OK. Een DRINK dus in het Engels.
Krijg een SMS terug dat ze zou zorgen dat ze dan een liter klaar had. Tjemig de pemig. Heb terug SMS dat het de bedoeling was dat ik een DRINK zou krijgen, niet dat ik DRUNK zou worden. Dus lachen maar weer.
Ach, het zijn beste mensen, stond ervan te kijken dat zo'n niemendalletje een dergelijke consternatie veroorzaakt.
Wij hebben een meisje, uit het dorp, wat ons helpt het huis schoon te houden. Een echte scheet van een meid. We zijn er blij mee, want we hebben een groot huis en het is voor ons moeilijk te behappen om het allemaal aan de kant te houden. Ze werkt bij ons via een firma die ook in het dorp gevestigd is. De eigenaresse van die firma is een aardige juf die ons regelmatig voorthelpt met zaken, zij spreekt n.l. Engels en dat is handig, wij namelijk ook.
Laatst bij het ramenlappen sneuvelde er een ruit in het raam, niet zo erg, de ramen zijn dubbel, maar goed, kapot is kapot en het moet gefikst worden.
Onze hulp was in alle staten, wij waren n.l. ook nog eens een keer niet thuis, nu overkwam haar dit etc, etc. dus paniek in de tent. Nou, volgende dag haar gerustgesteld, waar gewerkt wordt, gebeuren wel eens ongelukjes, daar kon ze ook niks aan doen, het is een oud raam, klemt een beetje, en zo maar voort. Nou ja, ze kwam weer een beetje op kleur.
Nu moest ik toch naar de glazenier, want Gabriielle had een antiek lantarentje gekocht, waar ook een ruitje in stuk was, dus raam eruit gelicht, gelukkig een binnenraam, lantarentje mee en dat naar Paka. De glazenier fikste beide dingen voor het "astronomische:wow:" bedrag van 238 kronen. Nou, binnen een half uur klaar, kon er op wachten, tof toch.:top:
Ik heb de zooi direct weer in de auto geladen, vroeg niet eens om een rekening, wat moet ik daarmee, behalve de kachel aanmaken en dat weer op huis aan. Raam erin. Lantarentje ook klaar en ik was de hele zaak al weer vergeten.
Krijg ik toch een SMS je van de bedrijfsjuf, Mirka had een raam gebroken en ik moest het maar laten maken en de rekening
opsturen, dan zou zij dat betalen etc. etc. excuses enzovoort enzoverder. Nou, maar terug SMS, dat alles al gefikst was, dat het geen noemeswaardige schade was en dat ze me de volgende keer bij het betalen van de schoonmaakrekening maar een borrel moest inschenken, dan was het wel OK. Een DRINK dus in het Engels.Krijg een SMS terug dat ze zou zorgen dat ze dan een liter klaar had. Tjemig de pemig. Heb terug SMS dat het de bedoeling was dat ik een DRINK zou krijgen, niet dat ik DRUNK zou worden. Dus lachen maar weer.
Ach, het zijn beste mensen, stond ervan te kijken dat zo'n niemendalletje een dergelijke consternatie veroorzaakt.
Warme jassen.
Ik heb het gauw koud, vroeger niet, maar nu wel, ik ben een koukleum. Stook het ook altijd behoorlijk warm, 25 graden in huis vind ik lekker. Gaby had het vroeger altijd koud, nu ze wat dikker is geworden niet meer zo, maar ze kan er toch ook niet zo goed tegen.
Onze jassen uit Holland voldoen niet echt, het kan hier berekoud worden dus we gingen met z'n tweetjes eens op pad.
Nu heb je net buiten Nova Paka, richting Jicin aan de linkerkant een dumpshop, met allerlei mititaria, kleding, schoeisel etc. Zeg maar van bretels tot pantserwagen, alles op voorraad.:top:
Daar zijn we eens flink wezen shoppen, want het spul is goed en goedkoop. Dus we hebben nu een flinke stapel lekkere thermische sokken, echt voor een koopje en nieuw. Allebij een degelijke militaire broek, ook nieuw, stevig en warm met veel zakken.:wow: Een gewatteerde bodywarmer voor deze jongen hier, nieuw, voor een spotprijsje. Een paar nieuwe gevoerde militaire kistjes voor mij, om door de sneeuw te banjeren met de hond, vorig winter had ik altijd koude poten.
Maar nu moesten we ook jassen hebben. En dat was zoeken. Er hingen er wel, maar niet echt je van het wat wij wilden hebben. Een beetje aan de dunne kant, past niet, te stijf. Het zat er gewoon niet bij, dachten we.
Nog eens zoeken in de rekken, en wat vinden we daar. Twee prachtige halflange groene jassen, met een grijze teddy uitneembare voering, grijze teddy kraag. Afknoopbare capuchon. Nooit gedragen. En laat ze ons allebij nou als gegoten zitten, precies onze maten. Helemaal toppie.
Blijkt ook nog voor een ongelooflijk laag prijsje, je houd het niet voor mogelijk. Heb je in Nederland nog niet eens een fatsoenlijk paar goede sokken voor.
Onderweg naar de kassa zien we nog een grote bak met groene T shirts met lange mouwen, ook maar een stapeltje van meegenomen. Kostte geen hol.
Dat was dus een geweldig middagje shoppen. Wij kunnen deze winter er wel tegen. Tonic vind dat ik er in mijn outfit uitzie als een generaal, maar daar heb ik bout aan. Wij hebben het strakjes niet koud en daar gaat het om.
Ik heb het gauw koud, vroeger niet, maar nu wel, ik ben een koukleum. Stook het ook altijd behoorlijk warm, 25 graden in huis vind ik lekker. Gaby had het vroeger altijd koud, nu ze wat dikker is geworden niet meer zo, maar ze kan er toch ook niet zo goed tegen.
Onze jassen uit Holland voldoen niet echt, het kan hier berekoud worden dus we gingen met z'n tweetjes eens op pad.
Nu heb je net buiten Nova Paka, richting Jicin aan de linkerkant een dumpshop, met allerlei mititaria, kleding, schoeisel etc. Zeg maar van bretels tot pantserwagen, alles op voorraad.:top:
Daar zijn we eens flink wezen shoppen, want het spul is goed en goedkoop. Dus we hebben nu een flinke stapel lekkere thermische sokken, echt voor een koopje en nieuw. Allebij een degelijke militaire broek, ook nieuw, stevig en warm met veel zakken.:wow: Een gewatteerde bodywarmer voor deze jongen hier, nieuw, voor een spotprijsje. Een paar nieuwe gevoerde militaire kistjes voor mij, om door de sneeuw te banjeren met de hond, vorig winter had ik altijd koude poten.
Maar nu moesten we ook jassen hebben. En dat was zoeken. Er hingen er wel, maar niet echt je van het wat wij wilden hebben. Een beetje aan de dunne kant, past niet, te stijf. Het zat er gewoon niet bij, dachten we.
Nog eens zoeken in de rekken, en wat vinden we daar. Twee prachtige halflange groene jassen, met een grijze teddy uitneembare voering, grijze teddy kraag. Afknoopbare capuchon. Nooit gedragen. En laat ze ons allebij nou als gegoten zitten, precies onze maten. Helemaal toppie.
Blijkt ook nog voor een ongelooflijk laag prijsje, je houd het niet voor mogelijk. Heb je in Nederland nog niet eens een fatsoenlijk paar goede sokken voor.Onderweg naar de kassa zien we nog een grote bak met groene T shirts met lange mouwen, ook maar een stapeltje van meegenomen.
Kostte geen hol.Dat was dus een geweldig middagje shoppen. Wij kunnen deze winter er wel tegen. Tonic vind dat ik er in mijn outfit uitzie als een generaal, maar daar heb ik bout aan. Wij hebben het strakjes niet koud en daar gaat het om.
De Kat.
We hebben een kat, ze heet Minousch. Eerst hadden we er twee, ook nog een Minette, maar die is hem gepeerd, nooit terug gezien, jammer. We hebben ze allebij als klein katje van kameraad Mirek gekregen.
Maar goed, Minousch, ook wel Nouschka genoemd is er dus nog en het is een superkat. We hebben haar laten steriliseren, want we zitten niet op meer katten te wachten en we hebben haar om de muizen in toom te houden.
Minousch vangt ze bij het leven. Niet alleen muizen, ook mollen. Zelfs Tonic stond ervan te kijken, een mollenvanger, dat is een superkat. Ons erf lijkt soms op een muizenkerkhof, overal vind je de aangeknabbelde exemplaren.
Minousch woont in de kelder, daar krijgt ze haar eten en drinken en heeft ze een lekker warm slaapmandje. Elke morgen ligt er buit voor de kelderdeur. Muis met kop eraf, of alleen de kop, danwel een compleet exemplaar, die worden door mij dus door de plee gespoeld, want ik lust geen muizen, maar we waarderen haar goede bedoelingen, ze brengt ons eten. Lief he.
Minousch is dag en nacht op sjouw, vangt zelfs de muizen bij mijn buurman de Starosta, welke niet in het bezit is van een muizenvanger. Dus Starosta ook tevreden, heb al gezegd dat ik de rekening wel zal sturen, 50 kronen per gevangen muis.
Als ik 's avonds in de kelder met de kachel bezig ben, heeft Minousch mij in de peiling, dan komt ze ook binnen en dan moet er even geknuffeld worden, het is ook nog eens een keer een heel aanhankelijk beest. En nu kwam ze laatst met veel misbaar binnen, bleren, miauwen, dus ff kijken wat er aan de hand is.
Legt ze me toch een knoert van een muis voor de voeten, kijkt me aan en zit erbij te miauwen, nou, ik zeg haar dat ze een brave kat is, aai over de bol en ga naar het kolenhok.
Dat was Minousch haar bedoeling niet, ze komt me achterna, met muis in de bek, deponeert de muis weer voor mijn voeten en weer bleren. Ik moet die muis aanpakken, die is voor mij, nu snap ik hem.
Nou, de muis mee naar boven genomen en Minousch tevreden naar haar bak met voer. Ik heb de muis dus weer doorgespoeld, daar weet Minousch toch niks van, maar goed ook, anders zou ze diep beledigd zijn.
We hebben een kat, ze heet Minousch. Eerst hadden we er twee, ook nog een Minette, maar die is hem gepeerd, nooit terug gezien, jammer. We hebben ze allebij als klein katje van kameraad Mirek gekregen.
Maar goed, Minousch, ook wel Nouschka genoemd is er dus nog en het is een superkat. We hebben haar laten steriliseren, want we zitten niet op meer katten te wachten en we hebben haar om de muizen in toom te houden.
Minousch vangt ze bij het leven. Niet alleen muizen, ook mollen. Zelfs Tonic stond ervan te kijken, een mollenvanger, dat is een superkat. Ons erf lijkt soms op een muizenkerkhof, overal vind je de aangeknabbelde exemplaren.
Minousch woont in de kelder, daar krijgt ze haar eten en drinken en heeft ze een lekker warm slaapmandje. Elke morgen ligt er buit voor de kelderdeur. Muis met kop eraf, of alleen de kop, danwel een compleet exemplaar, die worden door mij dus door de plee gespoeld, want ik lust geen muizen, maar we waarderen haar goede bedoelingen, ze brengt ons eten. Lief he.
Minousch is dag en nacht op sjouw, vangt zelfs de muizen bij mijn buurman de Starosta, welke niet in het bezit is van een muizenvanger. Dus Starosta ook tevreden, heb al gezegd dat ik de rekening wel zal sturen, 50 kronen per gevangen muis.
Als ik 's avonds in de kelder met de kachel bezig ben, heeft Minousch mij in de peiling, dan komt ze ook binnen en dan moet er even geknuffeld worden, het is ook nog eens een keer een heel aanhankelijk beest. En nu kwam ze laatst met veel misbaar binnen, bleren, miauwen, dus ff kijken wat er aan de hand is.
Legt ze me toch een knoert van een muis voor de voeten, kijkt me aan en zit erbij te miauwen, nou, ik zeg haar dat ze een brave kat is, aai over de bol en ga naar het kolenhok.
Dat was Minousch haar bedoeling niet, ze komt me achterna, met muis in de bek, deponeert de muis weer voor mijn voeten en weer bleren. Ik moet die muis aanpakken, die is voor mij, nu snap ik hem.
Nou, de muis mee naar boven genomen en Minousch tevreden naar haar bak met voer. Ik heb de muis dus weer doorgespoeld, daar weet Minousch toch niks van, maar goed ook, anders zou ze diep beledigd zijn.
Het Varken.
Tonics broer woont op het ouderlijk huis, een smal weggetje op naar boven en daar staat een grote oude boerderij. Vroeger is het een groot bezit geweest, maar door de eeuwen heen is door opdeling onder de kinderen er niet zo heel veel meer van overgebleven, nog 20 hectare en dat stelt in de moderne tijd niet veel meer voor. Broer Josef boert echter nog een beetje, hij kan zich er nog wel redden enne, hij heeft varkentjes.
Niet veel varkentjes, een stuk of wat, maar die zijn dan ook de moeite waard. Ze worden opgefokt met graan, aardappeltjes en zo alles wat des varkens kost is en bereiken een respectabel gewicht. Een dezer dagen was de dag des varkens einde, zoals de meeste varkens eindigen.
Tonic kwam me het grote nieuws vertellen, ik moest naar broer boer om mij te melden voor mijn aandeel in het feest. Nou, eerst moesten de varkens dus bekeken worden, dan moet je kijken of je er machtig veel verstand van hebt het varken op de kont kloppen en laten blijken dat je het een prima varken vind, wat de nodige kilo's heeft en wat prima zal smaken.
Broer Josef een grote grijns op z'n smikkel, hij spreekt een soort krkonose dialect, ik krijg dus driekwart niet mee, maar dat mag de pret niet drukken, gebarentaal is universeel, duim opsteken:top:, over de buik wrijven etc.
Over de hoeveelheid die ik af zou nemen was eerst wat onduidelijkheid, ik begreep dat ik een heel varken zou afnemen, met handen, voeten en paniekogen duidelijk gemaakt dat dat niet ging, kleine vriezer, die noem ik maar minus celsia, tja, je moet toch wat. Neee, dat was het niet, hoeveel kilo dat moest ik aangeven, en wat voor vlees. Nou ga dat maar lekker vertellen in het Tsjechisch. Ik ben eens voorzichtig begonnen met pet kilo en dat ik wel kwam kijken.
De dag na de moord ben ik 's middags eens op komen dagen, het varken was gedemonteerd in delen zoals ik ze ook bij de slager zie. Ik heb me een mooi portie vlees laten afsnijden, wat karbonaadjes, nou die mogen wel KARBONADES heten, ribben twee keer zo dik als de ribben van hollandse karbonades.
Ik wou ook reuzel hebben, want dat bak ik uit, het vet is prima om in te braden. Hoe heet reuzel ook alweer.
Ik maakte broer Josef duidelijk van op een boterham smeren, saadlo zegt hij tegen mij, dat kon ik mij herinneren, een hele prestatie van mijn brein.
Nou, dat maakte wel een echte Tsjech van mij, maakte ik even een goede beurt dat ik saadlo wilde hebben. Een paar kilo saadlo dus ook mee. Bij het afrekenen was het wisselgeld een beetje een probleem, broer Josef heeft tenslotte geen winkel. Als wisselgeld kreeg ik worstjes mee, ouderwets gemaakt met houten pinnetjes in de uiteinden.
Thuisgekomen hop chop chop en in de vriezer, het zag er prima uit, superkwaliteit.
Tonics broer woont op het ouderlijk huis, een smal weggetje op naar boven en daar staat een grote oude boerderij. Vroeger is het een groot bezit geweest, maar door de eeuwen heen is door opdeling onder de kinderen er niet zo heel veel meer van overgebleven, nog 20 hectare en dat stelt in de moderne tijd niet veel meer voor. Broer Josef boert echter nog een beetje, hij kan zich er nog wel redden enne, hij heeft varkentjes.
Niet veel varkentjes, een stuk of wat, maar die zijn dan ook de moeite waard. Ze worden opgefokt met graan, aardappeltjes en zo alles wat des varkens kost is en bereiken een respectabel gewicht. Een dezer dagen was de dag des varkens einde, zoals de meeste varkens eindigen.
Tonic kwam me het grote nieuws vertellen, ik moest naar broer boer om mij te melden voor mijn aandeel in het feest. Nou, eerst moesten de varkens dus bekeken worden, dan moet je kijken of je er machtig veel verstand van hebt
het varken op de kont kloppen en laten blijken dat je het een prima varken vind, wat de nodige kilo's heeft en wat prima zal smaken. Broer Josef een grote grijns op z'n smikkel, hij spreekt een soort krkonose dialect, ik krijg dus driekwart niet mee, maar dat mag de pret niet drukken, gebarentaal is universeel, duim opsteken:top:, over de buik wrijven etc.
Over de hoeveelheid die ik af zou nemen was eerst wat onduidelijkheid, ik begreep dat ik een heel varken zou afnemen
, met handen, voeten en paniekogen duidelijk gemaakt dat dat niet ging, kleine vriezer, die noem ik maar minus celsia, tja, je moet toch wat. Neee, dat was het niet, hoeveel kilo dat moest ik aangeven, en wat voor vlees. Nou ga dat maar lekker vertellen in het Tsjechisch. Ik ben eens voorzichtig begonnen met pet kilo en dat ik wel kwam kijken.De dag na de moord ben ik 's middags eens op komen dagen, het varken was gedemonteerd in delen zoals ik ze ook bij de slager zie. Ik heb me een mooi portie vlees laten afsnijden, wat karbonaadjes, nou die mogen wel KARBONADES heten, ribben twee keer zo dik als de ribben van hollandse karbonades.
Ik wou ook reuzel hebben, want dat bak ik uit, het vet is prima om in te braden. Hoe heet reuzel ook alweer.
Ik maakte broer Josef duidelijk van op een boterham smeren, saadlo zegt hij tegen mij, dat kon ik mij herinneren, een hele prestatie van mijn brein.
Nou, dat maakte wel een echte Tsjech van mij, maakte ik even een goede beurt dat ik saadlo wilde hebben. Een paar kilo saadlo dus ook mee. Bij het afrekenen was het wisselgeld een beetje een probleem, broer Josef heeft tenslotte geen winkel. Als wisselgeld kreeg ik worstjes mee, ouderwets gemaakt met houten pinnetjes in de uiteinden.
Thuisgekomen hop chop chop en in de vriezer, het zag er prima uit, superkwaliteit.
Des Varkens nadagen.
Volgende dag, telefoon, Tonic, of ik thuis ben, dat ben ik dus, want het wordt winter en dan ben ik net een Grizzly, veel slapen en weinig wakker liggen. Butt plug in en kneuren maar zo te zeggen. Tonic is het daar niet mee eens en dat wordt me dan ook regelmatig verteld, hij staat midden in de nacht op, zo tegen 5 uur. Heidensche tijden.
Toevallig ben ik dit keer niet in pyjama en ochtendjas maar ben redelijk aangekleed. Tonic informeert of ik net uit m'n nest ben, wat ik dus toegeef. Want ik ben wel eerlijk in dat soort dingen, ik ben gewoon een luie hond.
Ik krijg te horen dat dat niet democratze is, dat hij al weer om 5 uur op was. Ik vertel hem dat dat niet moje problem is, maar problem Tonic, dat ik pensist ben en aan het uitrusten, dat Tonic zich het kapitalism eigen maakt en ik meer neig naar communism. Hij lachen en zegt dat het maar goed is dat Stalin er niet meer is, want dan zou ik met Sibir kennismaken.
Maar goed, een paar Urquell uit de kelder opgediept en onder het genot van een pilsje verteld hij mij dat hij wat voor mij meegenomen heeft. Ik zag wel dat hij een kan en een schaal bij zich had, dus ik verwachtte al zoiets. Tonic en Irena waren natuurlijk ook bezig geweest hun aandeel in het varken te slopen.
De schaal bevat zult, helaas, ik lust geen zult en Gaby ook niet, het schijnt een lekkernij te zijn, uit goed fatsoen heb ik bij Tonic en Irena er ook wat van opgegeten en dat was dus een vergissing, want zij dachten dat ik het lekker vond, nou, ik moest het naar binnen wurgen en mijn maag wenste dit zo spoedig mogelijk via de ingang weer te verwijderen, ik kon het met moeite binnenhouden. Want ik dat soort dingen ben ik principieel, wat binnen is blijft binnen, zie ook pivo en slivovitch.
Ik heb dus duidelijk gemaakt dat wij dat echt niet lusten, dat we de goede bedoeling enorm waarderen, verontschuldigingen maar echt niet. Tja, als ik het nu niet zeg, krijg ik iedere keer weer die meuk voorgeschoteld en er zijn grenzen aan de beleefdheid.
De kan bevatte een portie onbestendig, ik had het bij boer Josef ook al gezien in een kuip en er enigszins argwanend naar gekeken. Het schijnt een soort van bloedsoep te zijn met stukjes niet nader te omschrijven onderdelen wat er in ronddrijft. Tonic vertelde me dat het hele lekkere soep was, die je moest klaarmaken met knoflook peper en majorein, OK, ik waag het erop, ik zal er soep van maken.
Mochten jullie niet meer wat van me horen, dan lig ik dus in Svojek, nummer 49, na te vragen bij de Starosta. Op de steen staat mijn familienaam. Ik hou van rozen en een kaarsje zou ik waarderen, lantarentje aanwezig.
Volgende dag, telefoon, Tonic, of ik thuis ben, dat ben ik dus, want het wordt winter en dan ben ik net een Grizzly, veel slapen en weinig wakker liggen. Butt plug in en kneuren maar zo te zeggen. Tonic is het daar niet mee eens en dat wordt me dan ook regelmatig verteld, hij staat midden in de nacht op, zo tegen 5 uur. Heidensche tijden.
Toevallig ben ik dit keer niet in pyjama en ochtendjas maar ben redelijk aangekleed. Tonic informeert of ik net uit m'n nest ben, wat ik dus toegeef. Want ik ben wel eerlijk in dat soort dingen, ik ben gewoon een luie hond.
Ik krijg te horen dat dat niet democratze is, dat hij al weer om 5 uur op was. Ik vertel hem dat dat niet moje problem is, maar problem Tonic, dat ik pensist ben en aan het uitrusten, dat Tonic zich het kapitalism eigen maakt en ik meer neig naar communism.
Hij lachen en zegt dat het maar goed is dat Stalin er niet meer is, want dan zou ik met Sibir kennismaken.Maar goed, een paar Urquell uit de kelder opgediept en onder het genot van een pilsje verteld hij mij dat hij wat voor mij meegenomen heeft. Ik zag wel dat hij een kan en een schaal bij zich had, dus ik verwachtte al zoiets. Tonic en Irena waren natuurlijk ook bezig geweest hun aandeel in het varken te slopen.
De schaal bevat zult, helaas, ik lust geen zult en Gaby ook niet, het schijnt een lekkernij te zijn, uit goed fatsoen heb ik bij Tonic en Irena er ook wat van opgegeten en dat was dus een vergissing, want zij dachten dat ik het lekker vond, nou, ik moest het naar binnen wurgen en mijn maag wenste dit zo spoedig mogelijk via de ingang weer te verwijderen, ik kon het met moeite binnenhouden.
Want ik dat soort dingen ben ik principieel, wat binnen is blijft binnen, zie ook pivo en slivovitch.Ik heb dus duidelijk gemaakt dat wij dat echt niet lusten, dat we de goede bedoeling enorm waarderen, verontschuldigingen maar echt niet. Tja, als ik het nu niet zeg, krijg ik iedere keer weer die meuk voorgeschoteld en er zijn grenzen aan de beleefdheid.
De kan bevatte een portie onbestendig, ik had het bij boer Josef ook al gezien in een kuip en er enigszins argwanend naar gekeken. Het schijnt een soort van bloedsoep te zijn met stukjes niet nader te omschrijven onderdelen wat er in ronddrijft.
Tonic vertelde me dat het hele lekkere soep was, die je moest klaarmaken met knoflook peper en majorein, OK, ik waag het erop, ik zal er soep van maken.Mochten jullie niet meer wat van me horen, dan lig ik dus in Svojek, nummer 49, na te vragen bij de Starosta. Op de steen staat mijn familienaam. Ik hou van rozen en een kaarsje zou ik waarderen, lantarentje aanwezig.
Nog meer varken??????
Op de bewuste soepdag, terwijl ik al zat na te denken of ik mijn pekelzonden op zou biechten bij de plaatselijke kastelein, waar moet ik anders heen met mijn heidens geloof. Ik wil tenslotte ook wel hemelen en niet voor eeuwig op de gril liggen. Die soep doet me denken aan de gifbeker, maar goed, laat ik vertrouwen op mijn ijzersterk spijsverteringsstelsel.
Dan komt Tonic met de klap op de vuurpijl, er is een nieuwe varkensmoord beraamd enne of ik. Tjemig de pemig, mijn vriezerdeur wordt al zo'n beetje dichtgehouden met een schuingeplaatste boomstam. Dat heb ik dus wel duidelijk gemaakt. Ik heb al hulptroepen ingeroepen die misschien ook interesse hebben in een voorraadje. Op de statek lijkt het wel de killing fields, de bloeddorst heeft om zich heen gegrepen.
Maar goed, ik begrijp dat dit varken voor de verkoop is om wat kronen binnen te brengen en het zal bij de dorpelingen wel gretig aftrek vinden want Tonic zorgt wel voor de nodige tam tam, ik hoor de trommels wel roffelen, kom op jongens er zit een slachtoffer in de kookpot.
Ik heb doorgegeven dat ik wel interesse heb in meer saadlo, het uitbakken is prima gelukt en ik heb de nodige potjes vol. Nu heb ik toevallig net een knoert van een augurkenpot leeg, ik ben gek op augurken, en die pot wens ik te vullen met saadlo. Dus laat maar wat kilo's aanrukken. Die boodschap wordt met een glimlach aanvaard, dat maakt het zultverhaal weer een beetje goed, want dat ik zult niet dobry vond was onbegrijpelijk, degradeerde mij weer tot een rare snoeshaan die werkelijk lekkere dingen niet weet te waarderen. Ik heb een uitvoerig verhaal aan moeten horen waar zult wel niet overal goed voor was, goed voor je gewrichten enne alle mogelijke soorten van ziekten sommige gloednieuw, staan nog niet eens in de medische encyclopedie. Nou, volgens mij is zult alleen maar goed als braakmiddel, maar dat heb ik maar wijselijk verzwegen.
Op de bewuste soepdag, terwijl ik al zat na te denken of ik mijn pekelzonden op zou biechten bij de plaatselijke kastelein, waar moet ik anders heen met mijn heidens geloof.
Ik wil tenslotte ook wel hemelen en niet voor eeuwig op de gril liggen. Die soep doet me denken aan de gifbeker, maar goed, laat ik vertrouwen op mijn ijzersterk spijsverteringsstelsel.Dan komt Tonic met de klap op de vuurpijl, er is een nieuwe varkensmoord beraamd enne of ik.
Tjemig de pemig, mijn vriezerdeur wordt al zo'n beetje dichtgehouden met een schuingeplaatste boomstam. Dat heb ik dus wel duidelijk gemaakt. Ik heb al hulptroepen ingeroepen die misschien ook interesse hebben in een voorraadje. Op de statek lijkt het wel de killing fields, de bloeddorst heeft om zich heen gegrepen.Maar goed, ik begrijp dat dit varken voor de verkoop is om wat kronen binnen te brengen en het zal bij de dorpelingen wel gretig aftrek vinden want Tonic zorgt wel voor de nodige tam tam, ik hoor de trommels wel roffelen, kom op jongens er zit een slachtoffer in de kookpot.
Ik heb doorgegeven dat ik wel interesse heb in meer saadlo, het uitbakken is prima gelukt en ik heb de nodige potjes vol. Nu heb ik toevallig net een knoert van een augurkenpot leeg, ik ben gek op augurken, en die pot wens ik te vullen met saadlo. Dus laat maar wat kilo's aanrukken. Die boodschap wordt met een glimlach aanvaard, dat maakt het zultverhaal weer een beetje goed, want dat ik zult niet dobry vond was onbegrijpelijk, degradeerde mij weer tot een rare snoeshaan die werkelijk lekkere dingen niet weet te waarderen.
Ik heb een uitvoerig verhaal aan moeten horen waar zult wel niet overal goed voor was, goed voor je gewrichten enne alle mogelijke soorten van ziekten sommige gloednieuw, staan nog niet eens in de medische encyclopedie. Nou, volgens mij is zult alleen maar goed als braakmiddel, maar dat heb ik maar wijselijk verzwegen.
Vodnik
† In Memoriam
Ha, je hebt dus ook de bekende "bloedsoep" geproeft? dat kwam waarschijnlijk nog sneller naar buiten dan naar binnen!
Zelfs met een grote hoeveelheden bier, rum en vodka wat bij de Zabijacka (slachten van een varken) hoort is die bloedsoep voor ons niet te verdragen!
Wat de toepasbaarheid van sádlo betreft, inderdaad ook te gebruiken op verse littekens, die genezen dan mooier. Ik heb dit advies gekregen van Docent (hoogleraar) Internist van Charles universiteit (de eerste Tsjech die aanzienlijk beter engels spreekt dan ik dat doe, ik had moeite zijn Oxford English te verstaan)
Zelfs met een grote hoeveelheden bier, rum en vodka wat bij de Zabijacka (slachten van een varken) hoort is die bloedsoep voor ons niet te verdragen!
Wat de toepasbaarheid van sádlo betreft, inderdaad ook te gebruiken op verse littekens, die genezen dan mooier. Ik heb dit advies gekregen van Docent (hoogleraar) Internist van Charles universiteit (de eerste Tsjech die aanzienlijk beter engels spreekt dan ik dat doe, ik had moeite zijn Oxford English te verstaan
)Zeg je dat nou om me bang te maken.
Ik heb het nog niet geproefd, ik heb zoiets nog nooit geproefd.Maar goed, ik laat me niet kennen, ik heb twee flessen eigengemaakte slivo ter verdunning dus ik waag het erop.
De slivo is gemaakt in een fabriekje, dus niet zelf gestookt, ik heb er vertrouwen in. Kameraad Mirek heeft het ook wel eens zelf gestookt, maar dat is niet zo goed bevallen, volgens Tonic zag hij er de volgende dag uit als een chinees, tenminste zo keek hij uit de ogen, hij had evenwichtsstoornissen en volgens de geruchten heeft hij een poosje gebruik moeten maken van stok en hond. Of dat waar is???
Volgens dezelfde geruchten is mijn buurman een recidivist, zijn ketel is al eens een keer ontploft waardoor hij brandwonden aan zijn handen opliep, ziekenhuis dus. Maar hij heeft relaties, dobry kamerad hiero, dobry kamerad daaro, dus dat is goed afgelopen.
Ik heb bij hem wel eens een borreltje gedronken wat onverwacht sterk was en ook een flesje meegekregen. Het veroorzaakte bij mij lichtelijke evenwichtsstoornissen en ik was een gedeelte van de film kwijt, maar het smaakte wel.
Vodnik
† In Memoriam
Jan, met zelf gestookte slivo of ander spul moet je heel erg oppassen! Als de destilatie temp. niet goed is, is de kans dat een verkeerde alcohol krijgt heel erg groot, niet aan beginnen! Breng je je fruit naar een officiële stoker dan krijg je prima spul!
En wat de bloedsoep betreft, neen ik maak geen grapje, ik ben er behoorlijk beroerd van geworden terwijl je me toch vrijwel alles kan voorzetten (ook gefrituurde krekels)
En wat de bloedsoep betreft, neen ik maak geen grapje, ik ben er behoorlijk beroerd van geworden terwijl je me toch vrijwel alles kan voorzetten (ook gefrituurde krekels)
Daar had ik al zo'n donkerbruin vermoeden van. Ik waag me dus ook niet meer aan dat spul, als ik het weet.Maar hoe kan ik weten wat me hier bij de dorpelingen wordt ingeschonken.
Ik ben veel te beleefd om een glaasje te weigeren. Ik vertrouw maar op mijn russische genen. Jaja, mijn familie komt van oorsprong, lang lang geleden uit rusland, dus ik vertrouw er maar op dat mijn gestel in de loop der eeuwen zich wat aangepast heeft.
Vodnik
† In Memoriam
Vriezeveener?
Nee joh, van veel langer geleden, toen de Vriezenveeners contact hadden met Rusland woonde mijn familie al in Nederland. Voor zover ik na kan gaan al minstens 500 jaar. Ze zijn al voor die tijd naar Nederland gekomen. Een familielid heeft dat allemaal uitgezocht middels DNA.
Vodnik
† In Memoriam
Dat kan en zal dan waarschijnlijk meer dan 500 jaar geleden zijn, denk maar aan een veelvoud ervan!
Jammer dat je geen stamboom hebt die 500 jaar terug gaat, die zijn interessant.
Maar of dat DNA je nog beschermt tegen zelfgestookte slivovice oid is de vraag
Jammer dat je geen stamboom hebt die 500 jaar terug gaat, die zijn interessant.
Maar of dat DNA je nog beschermt tegen zelfgestookte slivovice oid is de vraag
Mijn stamboom gaat op de slofkes 500 jaar terug, genealogie is een hobby van mij, ik ben van boerenkomaf, die verhuizen niet zo snel en er is nog tamelijk veel van terug te vinden. Maar verder in het verleden is moeilijk na te speuren, lang niet alles is bewaard gebleven, vandaar dat er terug werd gegrepen op DNA onderzoek. Dan kun je verbijsterend ver komen. Het is nogal een kostbare zaak, maar een bloedverwant van mij, we hebben dezelfde voorvader, is hier erg mee bezig, tja, daar heb ik van meegeprofiteerd. Het is leuk, het is wetenswaardig, maar je koopt er geen pond pruimen voor hoor, die moet je echt zelf wel plukken.
Het is nogal een kostbare zaak, maar een bloedverwant van mij, we hebben dezelfde voorvader, is hier erg mee bezig, tja, daar heb ik van meegeprofiteerd. Het is leuk, het is wetenswaardig, maar je koopt er geen pond pruimen voor hoor, die moet je echt zelf wel plukken.Hoi Baan,
Ik ben op zoek naar een aannemer. We hebben net een vakantiewoning gekocht in de omgeving karlovy vary, maar er moet wel een en ander gebeuren. Heb jij zelf ervaring met deze aannemer en spreekt hij engels of duits? Zou je me meer info kunnen geven?
bvd
Aschwin