nu had ik toch écht wel verwacht dat één van u zou schrijven "dus Růžena is een filmster!!", maar ja, dát wist ik al jaren!!
Rondreis Tsjechië 2014
- Onderwerp starter Ad Verschoor
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
Ad Verschoor
Donateur
Camyl, geweldig en blijf ervan genieten nog vele jaren !!!!!!!!!!!!!!
Daarom heb ik het ook niet geschreven.nu had ik toch écht wel verwacht dat één van u zou schrijven "dus Růžena is een filmster!!", maar ja, dát wist ik al jaren!!
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2014
Zaterdag 3 mei "Opening toeristisch seizoen"
Bij het opstaan blijkt al direct dat het een behoorlijk koude dag is. We spreken af dat we het vandaag heel kalm aan gaan doen en niet weg zullen gaan. Temeer omdat bij ons hotel Pod Zvicinou een feestje wordt georganiseerd in het kader van de opening van het toeristisch seizoen. De hele dag staat bol van de activiteiten, zodat we ons hier best zullen vermaken. Op ons gemak drinken we koffie op onze kamer en genieten van ons uitzicht, dat de ene dag nog mooier is dan de andere dag.
Met dit uitzicht is opstaan werkelijk genieten
Rond half elf gaan we naar beneden om op een rustig plekje ons nog even te storten in dat wat de digitale wereld heet. Om een goed bereik te hebben is het even zoeken naar een plekje, maar dat is snel gevonden. Om ons heen en buiten is het inmiddels een drukte van belang bij het opbouwen van allerlei stands. Na enige tijd gaan we ze maar eens langs, maar wat is het koud. Door de organisatie wordt besloten om binnen de informatie- en knutselmarkt voort te zetten.
De markt in de opnieuw gebouwde colonnade
Alle stands vinden een plek in de colonnade, die de verbinding vormt tussen het hotel en de villa. In de huiskamer van het hotel wordt een poppenspel opgevoerd. Op de auto van de poppenspeler zie ik de website www.muzydetem.cz geschilderd. Dit veroorzaakt bij mij een gezonde nieuwsgierigheid om uit te vissen waar de website voor staat. Het blijkt een vereniging van artiesten en kunstenaars, die zich inzetten voor kinderen in weeshuizen. Door het aanbieden van speelse vormen van workshops aan deze kinderen proberen zij het gevoel van eigenwaarde te vergroten en het risico op sociale uitsluiting te voorkomen. Ook worden aan tieners in de pleegzorg handvatten aangereikt ter voorbereiding op zelfstandig wonen. Het mag duidelijk zijn dat zo een poppenspeler ogenblikkelijk meer aandacht krijgt van een "oude gepensioneerde" Nederlandse welzijnswerker.
Drukte bij het poppenspel
Tussendoor neem ik voor mezelf de tijd om wat naar beneden te wandelen. Op enig moment zie ik het hotelcomplex in totaliteit. Ik zie de villa, die binnenkort gerenoveerd gaat worden. De colonnade, het hotel, de beide chalets en de parkeerplaats waar vandaag flink gebruik van wordt gemaakt door alle bezoekers. Het ligt allemaal op de berg Zvičina, die op dit punt een hoogte heeft van 500 meter. Op de voorgrond staat een skilift, die leidt naar een op dit terrein aanwezige skischans uit het jaar 1913. Deze schans werd gebouwd op advies en naar ontwerp van de bekende wintersporter Karel Jarolimek, die wel meer dan 400 springschansen heeft ontworpen.
Hotel Pod Zvicinou in volle omvang
Tussen de middag, zo rond 13.30 uur, hebben we een lunch met heerlijke soep genuttigd. Kort daarna komen Johanna en Hendrikus Baan ook even langs voor een kort bezoek. Zij verblijven bij Akkelien en Jan Nijdam in Dolni Lanov voor een korte vakantie. Een mooi moment om bij te praten en gezellig een kopje koffie te gebruiken. Ook in de middaguren wordt aan bezoekers weer een compleet programma voorgeschoteld.
Muziek, die best is aan te horen
Eén van de hoogtepunten is altijd het scheren van de schapen. Deze keer waren al verschillende lammetjes geboren, die niet bij hun moeder waren weg te krijgen. Het zorgde voor vermakelijke taferelen. De dag van de lente, zoals deze opening van het toeristisch seizoen ook wel genoemd wordt, is onderdeel van het jaarlijkse Festival Pod Zvičinou. Een festival waarin gedurende het gehele jaar meerdere activiteiten worden georganiseerd. Te noemen zijn de viering van het Nieuwjaar, een moorddiner, het Paasfeest, het feest van St. Martin en het feest rond de Kerststal.
Het scheren van de schapen
Het blijft gedurende zo'n jaar niet alleen bij activiteiten. Vanaf het moment in 2000 dat het hotel in bezit kwam van Nancy en Eric, is er voortdurend verbouwd en gerenoveerd. Niet alleen de colonnade, ook de tennisbaan en het zwembad werden gerenoveerd en er is een kinderbad bij gekomen. Rond het gehele complex is een weg aangelegd en wanneer wij in 2015 hier weer logeren zal de villa zijn opgeknapt. Het is fantastisch steeds weer getuige te zijn van alle verbeteringen.
De villa, als volgend opknapproject
Rond half vijf in de middag gaan we nog een poosje naar onze kamer en sluiten voor een halfuurtje de ogen. Een uur later gaan we richting restaurant om ons diner te gebruiken en het is er nog gezellig druk. Na het eten rijden we naar Dvur Kralove om wat cash geld te pinnen bij de in de regio bekende dierentuin. Op de terugweg beleven we zo'n moment dat het land aantrekkelijk maakt, want vlak voor de auto steekt een hert de straat over.
Na het optrekken van de mist, is de sneeuw ons uitzicht
Voor meer informatie: www.dvurkralove.cz, www.ticpodzvicinou.cz, www.podzvicinsko.cz, www.hotelpodzvicinou.cz
wordt vervolgd
Zaterdag 3 mei "Opening toeristisch seizoen"
Bij het opstaan blijkt al direct dat het een behoorlijk koude dag is. We spreken af dat we het vandaag heel kalm aan gaan doen en niet weg zullen gaan. Temeer omdat bij ons hotel Pod Zvicinou een feestje wordt georganiseerd in het kader van de opening van het toeristisch seizoen. De hele dag staat bol van de activiteiten, zodat we ons hier best zullen vermaken. Op ons gemak drinken we koffie op onze kamer en genieten van ons uitzicht, dat de ene dag nog mooier is dan de andere dag.
Met dit uitzicht is opstaan werkelijk genieten
Rond half elf gaan we naar beneden om op een rustig plekje ons nog even te storten in dat wat de digitale wereld heet. Om een goed bereik te hebben is het even zoeken naar een plekje, maar dat is snel gevonden. Om ons heen en buiten is het inmiddels een drukte van belang bij het opbouwen van allerlei stands. Na enige tijd gaan we ze maar eens langs, maar wat is het koud. Door de organisatie wordt besloten om binnen de informatie- en knutselmarkt voort te zetten.
De markt in de opnieuw gebouwde colonnade
Alle stands vinden een plek in de colonnade, die de verbinding vormt tussen het hotel en de villa. In de huiskamer van het hotel wordt een poppenspel opgevoerd. Op de auto van de poppenspeler zie ik de website www.muzydetem.cz geschilderd. Dit veroorzaakt bij mij een gezonde nieuwsgierigheid om uit te vissen waar de website voor staat. Het blijkt een vereniging van artiesten en kunstenaars, die zich inzetten voor kinderen in weeshuizen. Door het aanbieden van speelse vormen van workshops aan deze kinderen proberen zij het gevoel van eigenwaarde te vergroten en het risico op sociale uitsluiting te voorkomen. Ook worden aan tieners in de pleegzorg handvatten aangereikt ter voorbereiding op zelfstandig wonen. Het mag duidelijk zijn dat zo een poppenspeler ogenblikkelijk meer aandacht krijgt van een "oude gepensioneerde" Nederlandse welzijnswerker.
Drukte bij het poppenspelTussendoor neem ik voor mezelf de tijd om wat naar beneden te wandelen. Op enig moment zie ik het hotelcomplex in totaliteit. Ik zie de villa, die binnenkort gerenoveerd gaat worden. De colonnade, het hotel, de beide chalets en de parkeerplaats waar vandaag flink gebruik van wordt gemaakt door alle bezoekers. Het ligt allemaal op de berg Zvičina, die op dit punt een hoogte heeft van 500 meter. Op de voorgrond staat een skilift, die leidt naar een op dit terrein aanwezige skischans uit het jaar 1913. Deze schans werd gebouwd op advies en naar ontwerp van de bekende wintersporter Karel Jarolimek, die wel meer dan 400 springschansen heeft ontworpen.
Hotel Pod Zvicinou in volle omvang
Tussen de middag, zo rond 13.30 uur, hebben we een lunch met heerlijke soep genuttigd. Kort daarna komen Johanna en Hendrikus Baan ook even langs voor een kort bezoek. Zij verblijven bij Akkelien en Jan Nijdam in Dolni Lanov voor een korte vakantie. Een mooi moment om bij te praten en gezellig een kopje koffie te gebruiken. Ook in de middaguren wordt aan bezoekers weer een compleet programma voorgeschoteld.
Muziek, die best is aan te horen
Eén van de hoogtepunten is altijd het scheren van de schapen. Deze keer waren al verschillende lammetjes geboren, die niet bij hun moeder waren weg te krijgen. Het zorgde voor vermakelijke taferelen. De dag van de lente, zoals deze opening van het toeristisch seizoen ook wel genoemd wordt, is onderdeel van het jaarlijkse Festival Pod Zvičinou. Een festival waarin gedurende het gehele jaar meerdere activiteiten worden georganiseerd. Te noemen zijn de viering van het Nieuwjaar, een moorddiner, het Paasfeest, het feest van St. Martin en het feest rond de Kerststal.
Het scheren van de schapen
Het blijft gedurende zo'n jaar niet alleen bij activiteiten. Vanaf het moment in 2000 dat het hotel in bezit kwam van Nancy en Eric, is er voortdurend verbouwd en gerenoveerd. Niet alleen de colonnade, ook de tennisbaan en het zwembad werden gerenoveerd en er is een kinderbad bij gekomen. Rond het gehele complex is een weg aangelegd en wanneer wij in 2015 hier weer logeren zal de villa zijn opgeknapt. Het is fantastisch steeds weer getuige te zijn van alle verbeteringen.
De villa, als volgend opknapproject
Rond half vijf in de middag gaan we nog een poosje naar onze kamer en sluiten voor een halfuurtje de ogen. Een uur later gaan we richting restaurant om ons diner te gebruiken en het is er nog gezellig druk. Na het eten rijden we naar Dvur Kralove om wat cash geld te pinnen bij de in de regio bekende dierentuin. Op de terugweg beleven we zo'n moment dat het land aantrekkelijk maakt, want vlak voor de auto steekt een hert de straat over.
Na het optrekken van de mist, is de sneeuw ons uitzicht
Voor meer informatie: www.dvurkralove.cz, www.ticpodzvicinou.cz, www.podzvicinsko.cz, www.hotelpodzvicinou.cz
wordt vervolgd
Pelhřimov
Donateur
Ad ,een mooi verslag weer. 
Ik ben benieuwd naar het vervolg.
Ik ben benieuwd naar het vervolg.
Mooi Ad! :top:
dennuzzz
Donateur
top ga zo door!
We genieten van je verslag.
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2014
Zondag 4 mei "Tsjoeke, tsjoeke, tsjoek"
Het is zondagmorgen en we zijn redelijk vroeg in de ontbijtzaal, omdat om 10.19 uur onze trein voor vandaag vertrekt. Bij het ontbijt is het druk, want er zijn best wel veel gasten blijven slapen na hun optreden gisteren. Onze plannen om deze dag op een leuke manier door te komen zijn wel heel rustig gehouden. We gaan met een oude stoomtrein naar het spoorwegmuseum in Jaromer. De plaats zelf zullen we niet aandoen. Het station waar we zullen arriveren ligt op aardige afstand van het centrum en bovendien hebben we dit vorig jaar bezocht. Voor de lezers die dit leuk vinden, is hier de link om kennis te maken met Jaromer/Josefov.
De stoomtrein "Litovel"
Aangekomen op het station van Bila Tremesna staan al heel wat mensen te wachten op "hun" trein. Onwillekeurig gaan hier mijn gedachten naar een oud kinderliedje:
Op een klein stationnetje,
’s morgens in de vroegte.
Stonden zeven wagentjes,
netjes op een rij.
En het machinistje,
draait al aan het wieletje.
Hakke, hakke, puf, puf,
weg zijn wij!
Daar sta je dan, inmiddels gepensioneerd, en komen de herinneringen terug aan het stoomtrammetje dat reed door Rotterdam-Zuid over de Putselaan en de Brielselaan naar Rockanje. Het is bij de buurten Bloemhof en Feijenoord waar Marja en ik geboren en opgegroeid zijn. Onze trein gaat op weg en we zien op tussenliggende stations eveneens een drukte van belang.
Veel passagiers op station Dvur Kralové
In de coupé, met hele oude houten bankjes, is het heel gezellig deze morgen. Je kunt merken dat veel gezinnen er een dagje uit van maken. De treinmachinist, de conducteurs allemaal zijn ze in een opperbeste stemming. Uiteraard zijn ze gekleed in passende historische kleding. Rond hun nek een riem met eraan de ouderwetse kaartjes- en geldautomaat en in hun hand een datumstempel, een klokje en een toetertje om het vertreksein mee aan te geven.
De conducteur uit vroeger tijden
"Attentie, attentie, de trein gaat vertrekken" hoor ik de conducteur roepen en verder rijden we. Onderweg genieten we van de vele vergezichten en constateren we dat het complex van Kuks in de steigers staat en gerenoveerd wordt. Om elf uur arriveren we bij station Jaromer. We hoeven niet ver te lopen naar het spoorwegmuseum, want het ligt direct naast het station.
Stoomlocomotief uit begin 1900
Het museum "Železnični muzeum Výtopna Jaromĕř" bezit onder andere een achttal stoomlocomotieven, die meer dan honderd jaar oud zijn. De oudste nog werkende stoomlocomotief uit het jaar 1873 is hier tentoongesteld. De treinen staan opgesteld in een loods, waarvoor een draaischijf is te vinden die er voor zorgt dat locomotieven en wagons op de juiste rail worden gezet. De draaischijf moet eveneens rond 1900 ontwikkeld zijn.
Draaiplateau om treinen op ander spoor te zetten
Te zien zijn verder een unieke tandradlocomotief uit 1901, die werd gebruikt op het bergtraject tussen Tanvald en Kořenov. Een elektrische accumulatorlocomotief Ringhoffer uit 1916, motorlocomotieven, een auto-draisine Tatra voor inspectieritten, spoorwagons voor vracht- of personenvervoer en velen andere museumstukken.
Een auto, zoals die over spoor reed
Vermeldenswaard over dit museum is dat het als vereniging draait op vrijwilligers. Het is een zogenaamde non-profit organisatie en uniek in Tsjechië. Aan het fundament wordt gewerkt door een stel enthousiaste mensen, die streven naar wederopbouw en behoud van oude spoorwegvoertuigen. Een breed scala aan beroepen is terug te vinden onder deze vrijwilligers, zoals timmerman, spoorwegmedewerkers, brandweerlieden en treinbestuurders.
Een wagon, die klaar staat om opgeknapt te worden
Voor 2015 staan er weer historische ritten op het programma, waarvan datums zijn terug te vinden op de website van het museum: www.vytopnajaromer.cz
Na een wandeling in de omgeving van het station en een drankje bij een kiosk gaan we richting trein voor de terugreis. Het is weer behoorlijk druk, als we er aankomen. Om 14.20 uur is het vertrek terug naar Bila Tremesna, waar we om 15.00 uur arriveren en waar ook de meegereisde televisieploeg haar filmopnamen voor gezien houdt.
Terugreis in hetzelfde museumstuk
We komen terug in ons hotel en het is er heel rustig geworden, of eigenlijk zijn we de enig overgebleven gasten. Het was vandaag een zonnige en droge dag, maar wel behoorlijk koud. Voor het diner bestel ik een soep van de dag, dat een echt regionaal soepje blijkt te zijn. Het smaakt heerlijk. In de avond hebben we wat aangerommeld en zijn we op tijd gaan slapen om de volgende ochtend weer gezond op te staan.
Voor meer informatie: www.jaromer-josefov.cz, www.vytopnajaromer.cz
wordt vervolgd
Zondag 4 mei "Tsjoeke, tsjoeke, tsjoek"
Het is zondagmorgen en we zijn redelijk vroeg in de ontbijtzaal, omdat om 10.19 uur onze trein voor vandaag vertrekt. Bij het ontbijt is het druk, want er zijn best wel veel gasten blijven slapen na hun optreden gisteren. Onze plannen om deze dag op een leuke manier door te komen zijn wel heel rustig gehouden. We gaan met een oude stoomtrein naar het spoorwegmuseum in Jaromer. De plaats zelf zullen we niet aandoen. Het station waar we zullen arriveren ligt op aardige afstand van het centrum en bovendien hebben we dit vorig jaar bezocht. Voor de lezers die dit leuk vinden, is hier de link om kennis te maken met Jaromer/Josefov.
De stoomtrein "Litovel"
Aangekomen op het station van Bila Tremesna staan al heel wat mensen te wachten op "hun" trein. Onwillekeurig gaan hier mijn gedachten naar een oud kinderliedje:
Op een klein stationnetje,
’s morgens in de vroegte.
Stonden zeven wagentjes,
netjes op een rij.
En het machinistje,
draait al aan het wieletje.
Hakke, hakke, puf, puf,
weg zijn wij!
Daar sta je dan, inmiddels gepensioneerd, en komen de herinneringen terug aan het stoomtrammetje dat reed door Rotterdam-Zuid over de Putselaan en de Brielselaan naar Rockanje. Het is bij de buurten Bloemhof en Feijenoord waar Marja en ik geboren en opgegroeid zijn. Onze trein gaat op weg en we zien op tussenliggende stations eveneens een drukte van belang.
Veel passagiers op station Dvur Kralové
In de coupé, met hele oude houten bankjes, is het heel gezellig deze morgen. Je kunt merken dat veel gezinnen er een dagje uit van maken. De treinmachinist, de conducteurs allemaal zijn ze in een opperbeste stemming. Uiteraard zijn ze gekleed in passende historische kleding. Rond hun nek een riem met eraan de ouderwetse kaartjes- en geldautomaat en in hun hand een datumstempel, een klokje en een toetertje om het vertreksein mee aan te geven.
De conducteur uit vroeger tijden
"Attentie, attentie, de trein gaat vertrekken" hoor ik de conducteur roepen en verder rijden we. Onderweg genieten we van de vele vergezichten en constateren we dat het complex van Kuks in de steigers staat en gerenoveerd wordt. Om elf uur arriveren we bij station Jaromer. We hoeven niet ver te lopen naar het spoorwegmuseum, want het ligt direct naast het station.
Stoomlocomotief uit begin 1900
Het museum "Železnični muzeum Výtopna Jaromĕř" bezit onder andere een achttal stoomlocomotieven, die meer dan honderd jaar oud zijn. De oudste nog werkende stoomlocomotief uit het jaar 1873 is hier tentoongesteld. De treinen staan opgesteld in een loods, waarvoor een draaischijf is te vinden die er voor zorgt dat locomotieven en wagons op de juiste rail worden gezet. De draaischijf moet eveneens rond 1900 ontwikkeld zijn.
Draaiplateau om treinen op ander spoor te zetten
Te zien zijn verder een unieke tandradlocomotief uit 1901, die werd gebruikt op het bergtraject tussen Tanvald en Kořenov. Een elektrische accumulatorlocomotief Ringhoffer uit 1916, motorlocomotieven, een auto-draisine Tatra voor inspectieritten, spoorwagons voor vracht- of personenvervoer en velen andere museumstukken.
Een auto, zoals die over spoor reed
Vermeldenswaard over dit museum is dat het als vereniging draait op vrijwilligers. Het is een zogenaamde non-profit organisatie en uniek in Tsjechië. Aan het fundament wordt gewerkt door een stel enthousiaste mensen, die streven naar wederopbouw en behoud van oude spoorwegvoertuigen. Een breed scala aan beroepen is terug te vinden onder deze vrijwilligers, zoals timmerman, spoorwegmedewerkers, brandweerlieden en treinbestuurders.
Een wagon, die klaar staat om opgeknapt te worden
Voor 2015 staan er weer historische ritten op het programma, waarvan datums zijn terug te vinden op de website van het museum: www.vytopnajaromer.cz
Na een wandeling in de omgeving van het station en een drankje bij een kiosk gaan we richting trein voor de terugreis. Het is weer behoorlijk druk, als we er aankomen. Om 14.20 uur is het vertrek terug naar Bila Tremesna, waar we om 15.00 uur arriveren en waar ook de meegereisde televisieploeg haar filmopnamen voor gezien houdt.
Terugreis in hetzelfde museumstuk
We komen terug in ons hotel en het is er heel rustig geworden, of eigenlijk zijn we de enig overgebleven gasten. Het was vandaag een zonnige en droge dag, maar wel behoorlijk koud. Voor het diner bestel ik een soep van de dag, dat een echt regionaal soepje blijkt te zijn. Het smaakt heerlijk. In de avond hebben we wat aangerommeld en zijn we op tijd gaan slapen om de volgende ochtend weer gezond op te staan.
Voor meer informatie: www.jaromer-josefov.cz, www.vytopnajaromer.cz
wordt vervolgd
Ad Verschoor
Donateur
Wij hebben niet gereserveerd en in de trein betaald, daarbij werd de ouderwetse kaartjesautomaat gebruikt.
Ook ik kan me de stoomtrein nog goed herinneren, ik ben op het Noordereiland geboren en later naar Pendrecht verhuist, waar de trein langs de Wielewaal en de Groen kruisweg naar Oostvoorne en Rockanje ging, mooie herinneringen. We hebben eveneens het spoorwegmuseum bezocht en wat een materiaal hebben ze daar staan prachtig.
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2014
Maandag 5 mei "Op weg naar Chrudim"
Het is de dag van verder reizen en wel naar Chrudim. Rond half acht staan we op en buiten is het bewolkt, maar droog. We drinken koffie, pakken de koffers weer in en laden alle bagage in de auto. Voor het ontbijt koop ik nog even een vest van Hotel Pod Zvicinou en geeft Eric ons nog gauw even een rondleiding door de oude villa. Er staan grote hoeveelheden aan fietsen en ski- en andere sportmaterialen, die vooral gebruikt worden door scholen en tijdens de wintersport. Na het ontbijt vertrekken we rond tien uur en rijden al direct bij Miletin verkeerd. We misten een bord en kwamen terecht op de Zvicina. Meestal is het niet erg om even een verkeerde weg te nemen, omdat je dan weer onverwachte dingen ziet. Zo is er een prachtig houten beeld van een man te paard.
Man te paard
Het is onderdeel van een natuurpad dat de naam draagt van de bekendste inwoner van Miletin, te weten K.J.Erben. Hij was historicus, advocaat, archivaris, schrijver, dichter, vertaler en verzamelaar van Tsjechische volksliederen en verhalen. Geboren op 7 november 1811 in Miletin stierf hij op 21 november 1870 aan tuberculose in Praag. Gezeten op zijn paard kijkt hij vanaf hier naar zijn geboortehuis.
Zicht op Miletin
Na wat omzwervingen komen we terecht bij het slot Hrádek u Nechanic, dat ligt op zo'n 14 kilometer ten westen van Hradec Králové. Het ziet eruit als een oude Engelse residentie. Geen wonder, want het is gebouwd door de Engelse architect G. Lamb. Graaf František Arnošt Harrach gaf opdracht tot de bouw, die duurde van 1839 tot 1857, waarmee het behoort tot één van de jongste kastelen in Tsjechië. Kijkend naar het kasteel zie je twee vleugels met een toren in het midden en een toren aan de zijkant, waarin de slotkapel te vinden is. Het geheel is voorzien van vierkante blokken op de muren, die kantelen genoemd worden. Het terras is afgesloten met een 16e-eeuwse balustrade, terwijl rond het slot prachtige landschapstuinen liggen en een golfbaan.
Hrádek u Nechanic
Nu we toch in de buurt zijn, maken we nog even een wandelingetje door Hradec Králové. We zien dat de renovatie van de terrassen, of modernisering van de wallen rond het centrum, is afgerond. Een uitgebreide beschrijving van de stad is terug te vinden in mijn vakantieverslagen van 2011: Het oude stadscentrum, en van 2012: De nieuwe stad.
Aangekomen op het Velké Námĕsti zien we dat net de houten torenspits van de Witte Toren wordt getakeld. De gehele toren staat in de steigers en wordt grondig gerenoveerd. Dus mochten we al van plan zijn de toren te beklimmen en te genieten van het uitzicht over de stad, dan is dat nu helaas niet mogelijk. Toch maar een kopje koffie genuttigd op één van de terrasjes.
Hradec Králové met de Witte Toren in de steigers
De middag vordert, zodat het tijd wordt weer verder te gaan. Een aardig kasteel zien we een kilometer of zeven ten noorden van Pardubice tussen de dorpjes Nemcice en Raby. Het draagt de naam "Kunĕtická hora ". Het is een kasteel uit de vroege 15e eeuw, dat gebouwd is op een heuvel aan de Labe op een hoogte van 307 meter boven de zeespiegel. Oorspronkelijk werd het gebouwd door de Hussieten en in de Dertigjarige Oorlog verovert door de Zweden. Binnen is een museum gericht op de geschiedenis van het kasteel.
Hrad Kunĕtická hora
Het is rond half vier als we Chrudim bereiken en eerst even bij Albert wat lekkernijen inslaan om de avonden mee door te komen. We logeren in het Alfa hotel (www.hotelalfa.cz), dat te vinden is vlakbij het historisch centrum van Chrudim.
Pestzuil op Resselovo Námesti
Uitvoerige beschrijvingen over Chrudim en zijn bezienswaardigheden staan in mijn reisverslagen 2010 en 2011. Voor ons is het zaak eerst een hapje te gaan eten en we vinden nogal wat restaurants gesloten. Na enig zoeken zijn we terecht gekomen in restaurant-pizzeria "Balustrad" waar het eten uitstekend te verorberen was.
De trappen naar het centrum
Na het eten is het goed om door een wandeling het eten wat te laten zakken en dat is hier niet moeilijk met de hoogteverschillen. Ik heb er niet toe besloten om de trap meerdere malen op en neer te gaan, maar de mogelijkheid is aanwezig. Beneden aan de trap gaan we rechtsaf en lopen langs de achterzijde van het poppenmuseum "Mydlář-Haus", het park met het water van de Chrudimka en voorbij het Karel Pippich-theater naar ons hotel terug.
Poppenmuseum "Mydlář-Haus"
Hier wacht ons koffie op de kamer en een spelletje met dobbelstenen.
Voor meer informatie: www.hradekunechanic.cz, www.ic-hk.cz, www.hrad-kunetickahora.cz, www.chrudim-city.cz, www.navstevnik.cz en www.puppets.cz
wordt vervolgd
Maandag 5 mei "Op weg naar Chrudim"
Het is de dag van verder reizen en wel naar Chrudim. Rond half acht staan we op en buiten is het bewolkt, maar droog. We drinken koffie, pakken de koffers weer in en laden alle bagage in de auto. Voor het ontbijt koop ik nog even een vest van Hotel Pod Zvicinou en geeft Eric ons nog gauw even een rondleiding door de oude villa. Er staan grote hoeveelheden aan fietsen en ski- en andere sportmaterialen, die vooral gebruikt worden door scholen en tijdens de wintersport. Na het ontbijt vertrekken we rond tien uur en rijden al direct bij Miletin verkeerd. We misten een bord en kwamen terecht op de Zvicina. Meestal is het niet erg om even een verkeerde weg te nemen, omdat je dan weer onverwachte dingen ziet. Zo is er een prachtig houten beeld van een man te paard.
Man te paard
Het is onderdeel van een natuurpad dat de naam draagt van de bekendste inwoner van Miletin, te weten K.J.Erben. Hij was historicus, advocaat, archivaris, schrijver, dichter, vertaler en verzamelaar van Tsjechische volksliederen en verhalen. Geboren op 7 november 1811 in Miletin stierf hij op 21 november 1870 aan tuberculose in Praag. Gezeten op zijn paard kijkt hij vanaf hier naar zijn geboortehuis.
Zicht op Miletin
Na wat omzwervingen komen we terecht bij het slot Hrádek u Nechanic, dat ligt op zo'n 14 kilometer ten westen van Hradec Králové. Het ziet eruit als een oude Engelse residentie. Geen wonder, want het is gebouwd door de Engelse architect G. Lamb. Graaf František Arnošt Harrach gaf opdracht tot de bouw, die duurde van 1839 tot 1857, waarmee het behoort tot één van de jongste kastelen in Tsjechië. Kijkend naar het kasteel zie je twee vleugels met een toren in het midden en een toren aan de zijkant, waarin de slotkapel te vinden is. Het geheel is voorzien van vierkante blokken op de muren, die kantelen genoemd worden. Het terras is afgesloten met een 16e-eeuwse balustrade, terwijl rond het slot prachtige landschapstuinen liggen en een golfbaan.
Hrádek u Nechanic
Nu we toch in de buurt zijn, maken we nog even een wandelingetje door Hradec Králové. We zien dat de renovatie van de terrassen, of modernisering van de wallen rond het centrum, is afgerond. Een uitgebreide beschrijving van de stad is terug te vinden in mijn vakantieverslagen van 2011: Het oude stadscentrum, en van 2012: De nieuwe stad.
Aangekomen op het Velké Námĕsti zien we dat net de houten torenspits van de Witte Toren wordt getakeld. De gehele toren staat in de steigers en wordt grondig gerenoveerd. Dus mochten we al van plan zijn de toren te beklimmen en te genieten van het uitzicht over de stad, dan is dat nu helaas niet mogelijk. Toch maar een kopje koffie genuttigd op één van de terrasjes.
Hradec Králové met de Witte Toren in de steigers
De middag vordert, zodat het tijd wordt weer verder te gaan. Een aardig kasteel zien we een kilometer of zeven ten noorden van Pardubice tussen de dorpjes Nemcice en Raby. Het draagt de naam "Kunĕtická hora ". Het is een kasteel uit de vroege 15e eeuw, dat gebouwd is op een heuvel aan de Labe op een hoogte van 307 meter boven de zeespiegel. Oorspronkelijk werd het gebouwd door de Hussieten en in de Dertigjarige Oorlog verovert door de Zweden. Binnen is een museum gericht op de geschiedenis van het kasteel.
Hrad Kunĕtická hora
Het is rond half vier als we Chrudim bereiken en eerst even bij Albert wat lekkernijen inslaan om de avonden mee door te komen. We logeren in het Alfa hotel (www.hotelalfa.cz), dat te vinden is vlakbij het historisch centrum van Chrudim.
Pestzuil op Resselovo Námesti
Uitvoerige beschrijvingen over Chrudim en zijn bezienswaardigheden staan in mijn reisverslagen 2010 en 2011. Voor ons is het zaak eerst een hapje te gaan eten en we vinden nogal wat restaurants gesloten. Na enig zoeken zijn we terecht gekomen in restaurant-pizzeria "Balustrad" waar het eten uitstekend te verorberen was.
De trappen naar het centrum
Na het eten is het goed om door een wandeling het eten wat te laten zakken en dat is hier niet moeilijk met de hoogteverschillen. Ik heb er niet toe besloten om de trap meerdere malen op en neer te gaan, maar de mogelijkheid is aanwezig. Beneden aan de trap gaan we rechtsaf en lopen langs de achterzijde van het poppenmuseum "Mydlář-Haus", het park met het water van de Chrudimka en voorbij het Karel Pippich-theater naar ons hotel terug.
Poppenmuseum "Mydlář-Haus"
Hier wacht ons koffie op de kamer en een spelletje met dobbelstenen.
Voor meer informatie: www.hradekunechanic.cz, www.ic-hk.cz, www.hrad-kunetickahora.cz, www.chrudim-city.cz, www.navstevnik.cz en www.puppets.cz
wordt vervolgd
kuurgast
Donateur
Wist je dat deze torenspits een bijzondere schat bevatte? Zie foto's op muzeumhk.cz.
De steigers zijn nu weg en er is al een test gedaan met de klokken die vanaf Pasen weer te horen zullen zijn.
Eind april moet de renovatie klaar zijn en vanaf juni kunnen bezoekers de toren van binnen bekijken. In deze toren zal dan een 3,6 meter hoog glazen schaalmodel van de toren te zien zijn die gemaakt is door glasblazers van Novy Bor.
Ad Verschoor
Donateur
Kuurgast, wat een leuke aanvulling over het terugplaatsen van de torenspits. Helaas staat Hradec Kralove dit jaar niet in mijn programma. Een foto van de gerenoveerde toren laat dus nog even op zich wachten.
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2014
Dinsdag 6 mei "De ster van Betlem".
De weersvoorspellingen voor vandaag zien er goed uit. We waren vroeg uit bed en konden op ons gemak de dag weer opstarten. Het zal tien uur geweest zijn, toen we vertrokken vanuit Chrudim om een ster naar Betlem te volgen. Voordat we hier aankomen is het inmiddels 18 graden en dus tijd voor de korte broek. Het plaatsje Trebechovice pod Orebem telt ongeveer 5800 inwoners. Ze ligt aan de rivier Dĕdine, op de heuvel Oreb en 13 kilometer ten oosten van de stad Hradec Králové. De auto kunnen we kwijt op een parkeerplaats achter het Masarykovo Námĕsti. Wandelend door een smalle steeg komen we terug op het plein waar zich het Raadhuis uit 1838 bevindt en een niet weg te denken Mariazuil. Op de foto zijn zichtbaar een Evangelische Kerk, die in 1880 gebouwd is en een beeld van de Heilige Drie-eenheid (Socha Nejsvĕtĕjši Trojice) uit 1749.
Masarykovo Námĕsti
Heel erg bekend staat het plaatsje om zijn museum van kerststallen, of Třebechovické Muzeum Betlémů. Sinds 1972 geeft het museum onderdak aan een ruim honderd jaar oude voorstelling over het leven van Christus. Aan deze voorstelling is veertig jaar gewerkt naar ontwerp van Josef Probošt (1849-1926). Het is het levenswerk geworden van de houtsnijder en mecanicien Josef Kapucián (1841-1908) en de meubelmaker Josef Friml (1861-1946). De gehele stal, inclusief het mechanisme, is van hout. Ze heeft een lengte van 6.89 meter, is 2.35 meter hoog en 1.89 meter diep. Het gewicht zonder tafel is ongeveer 1200 kilo. Het is één grote voorstelling van figuren en elementen van houtsnijwerk, die worden voortbewogen door kettingen. De stal is tijdens de Wereldtentoonstelling 1967 in Montreal en later in Londen en Madurodam aan de wereld getoond. In Mei 2011 stonden we hier in Třebechovice voor de deur, maar deze was juist een dag eerder gesloten. Na afbraak is een nieuw pand gebouwd en voor publiek weer opengesteld op 6 september 2013.
Museum Betlem
Wij vinden het heel waardevol deze bewegende Kerststal gezien te hebben. Helaas mochten er geen foto's van worden gemaakt. Een mevrouw controleerde hierop vanachter een wand en er waren allerlei bewakingscamera's aangebracht. Wij hebben deze keuze gerespecteerd in de wetenschap dat op internet heel veel afbeeldingen te zien zijn. Het zal half één geweest zijn, als we de stal van Betlem achter ons laten en we richting Litomysl rijden. Het is een leuke route langs Kostelec nad Orlici waar we nog even snel een plaatje schieten van (hoe kan het ook anders) een volgende pestzuil en dit keer uit 1874.
Sloup nejsvĕtĕjši trojice
Ook rijden we langs, of is het door Potstejn. Een plaatsje met 925 inwoners, maar in het rijke bezit van een heus kasteel. Het is gebouwd als vervanging van de verwoeste burcht op de heuvel boven het plaatsje. Deze burcht "Hrad Potstejn" is gesticht door de Drslavitzen in de late 13e eeuw. In de 18e eeuw is het aangepast en uitgebreid met een kapel en een Kruisweg. Vanaf dat moment is de burcht in verval geraakt. In de tweede helft van de 20e eeuw is de ruïne, want meer was er niet meer van over, gereconstrueerd en voor bezoekers toegankelijk gemaakt.
Hrad Potstejn
Inmiddels is het alweer klokslag twee uur, als we Litomysl bereiken. Al in het jaar 981 werd Litomysl beschreven als een verdedigingsfort. In het jaar 1259 werden er aan de stad stadsrechten toegekend door de Tsjechische koning Přemysl Otakar II. De stad is klein en wordt gedomineerd door het fraaie renaissancepaleis. Het Pernštejnpaleis, gebouwd in de jaren 1568 tot 1581. Sinds 1999 is het een door de Unesco erkend Werelderfgoed.
Pernštejnpaleis
Tegenover het paleis ligt het geboortehuis van een zeer beroemde Tsjech, de pianist en componist Bedřich Smetana. Nu is in dit huis het Smetanamuseum gevestigd. Eveneens in de directe omgeving zien we de Piaristenkerk uit 1714 tot 1722 en het voormalige seminarium uit de jaren 1641 tot 1680, die na renovatie net uit de steigers zijn. Rechts van de kerk bevindt zich het Regionaal Museum.
De Piaristenkerk
Smetana is al genoemd en er is veel dat herinnert aan deze beroemde inwoner. Zo wordt jaarlijks een internationaal operafestival op het slot gehouden in de maand juni, met deelname van vele uitstekende operazangers en -zangeressen. Er is een Smetanahuis, of de schouwburg "Smetanův dům". Tenslotte staat aan het begin van het lange Smetanaplein een beeld van de componist.
Smetanovo Námĕsti
Het was vandaag niet de eerste keer dat we in Litomysl waren. Eerder in 2010 en 2013 zijn we hier ook geweest. Nog nooit had ik het gehele plein afgelopen, dat bekend staat als het langste plein van dit land. Na eerst een ijsje opgesmuld te hebben, ben ik een rondje plein gaan doen en ja hoor, helemaal aan het eind staat dan toch nog een Mariazuil, die dateert uit het jaar 1716, in de directe nabijheid van het VVV-informatiekantoor.
Mariánsky sloup
Op heel veel plekken in Tsjechië zien we dat nog steeds op grote schaal gerenoveerd wordt. Alle keren dat we in Litomysl zijn geweest valt dat weer op. Men werkt er aan het kasteel en haar omgeving, de Piaristenkerk en het museum. Het moet gezegd, het wordt er steeds mooier op, zodat we voornemens zijn dit te blijven volgen. Op de weg naar ons hotel in Chrudim rijden we langs het hele mooie kasteel van Nove Hrady, de ruïne die is overgebleven van de burcht van Kozumburk en de altijd opvallende kerk van Luze, waarvan de renovatie zijn einde nadert.
De kerk van Luze
Aan het einde van de middag komen we terug in Chrudim en wandelen naar een restaurant om een hapje te eten.
Voor meer informatie: www.trebechovice.cz, www.betlem.cz, www.hrad-potstejn.cz, www.litomysl.cz en www.unesco-czech.cz
wordt vervolgd
Dinsdag 6 mei "De ster van Betlem".
De weersvoorspellingen voor vandaag zien er goed uit. We waren vroeg uit bed en konden op ons gemak de dag weer opstarten. Het zal tien uur geweest zijn, toen we vertrokken vanuit Chrudim om een ster naar Betlem te volgen. Voordat we hier aankomen is het inmiddels 18 graden en dus tijd voor de korte broek. Het plaatsje Trebechovice pod Orebem telt ongeveer 5800 inwoners. Ze ligt aan de rivier Dĕdine, op de heuvel Oreb en 13 kilometer ten oosten van de stad Hradec Králové. De auto kunnen we kwijt op een parkeerplaats achter het Masarykovo Námĕsti. Wandelend door een smalle steeg komen we terug op het plein waar zich het Raadhuis uit 1838 bevindt en een niet weg te denken Mariazuil. Op de foto zijn zichtbaar een Evangelische Kerk, die in 1880 gebouwd is en een beeld van de Heilige Drie-eenheid (Socha Nejsvĕtĕjši Trojice) uit 1749.
Masarykovo Námĕsti
Heel erg bekend staat het plaatsje om zijn museum van kerststallen, of Třebechovické Muzeum Betlémů. Sinds 1972 geeft het museum onderdak aan een ruim honderd jaar oude voorstelling over het leven van Christus. Aan deze voorstelling is veertig jaar gewerkt naar ontwerp van Josef Probošt (1849-1926). Het is het levenswerk geworden van de houtsnijder en mecanicien Josef Kapucián (1841-1908) en de meubelmaker Josef Friml (1861-1946). De gehele stal, inclusief het mechanisme, is van hout. Ze heeft een lengte van 6.89 meter, is 2.35 meter hoog en 1.89 meter diep. Het gewicht zonder tafel is ongeveer 1200 kilo. Het is één grote voorstelling van figuren en elementen van houtsnijwerk, die worden voortbewogen door kettingen. De stal is tijdens de Wereldtentoonstelling 1967 in Montreal en later in Londen en Madurodam aan de wereld getoond. In Mei 2011 stonden we hier in Třebechovice voor de deur, maar deze was juist een dag eerder gesloten. Na afbraak is een nieuw pand gebouwd en voor publiek weer opengesteld op 6 september 2013.
Museum Betlem
Wij vinden het heel waardevol deze bewegende Kerststal gezien te hebben. Helaas mochten er geen foto's van worden gemaakt. Een mevrouw controleerde hierop vanachter een wand en er waren allerlei bewakingscamera's aangebracht. Wij hebben deze keuze gerespecteerd in de wetenschap dat op internet heel veel afbeeldingen te zien zijn. Het zal half één geweest zijn, als we de stal van Betlem achter ons laten en we richting Litomysl rijden. Het is een leuke route langs Kostelec nad Orlici waar we nog even snel een plaatje schieten van (hoe kan het ook anders) een volgende pestzuil en dit keer uit 1874.
Sloup nejsvĕtĕjši trojice
Ook rijden we langs, of is het door Potstejn. Een plaatsje met 925 inwoners, maar in het rijke bezit van een heus kasteel. Het is gebouwd als vervanging van de verwoeste burcht op de heuvel boven het plaatsje. Deze burcht "Hrad Potstejn" is gesticht door de Drslavitzen in de late 13e eeuw. In de 18e eeuw is het aangepast en uitgebreid met een kapel en een Kruisweg. Vanaf dat moment is de burcht in verval geraakt. In de tweede helft van de 20e eeuw is de ruïne, want meer was er niet meer van over, gereconstrueerd en voor bezoekers toegankelijk gemaakt.
Hrad Potstejn
Inmiddels is het alweer klokslag twee uur, als we Litomysl bereiken. Al in het jaar 981 werd Litomysl beschreven als een verdedigingsfort. In het jaar 1259 werden er aan de stad stadsrechten toegekend door de Tsjechische koning Přemysl Otakar II. De stad is klein en wordt gedomineerd door het fraaie renaissancepaleis. Het Pernštejnpaleis, gebouwd in de jaren 1568 tot 1581. Sinds 1999 is het een door de Unesco erkend Werelderfgoed.
Pernštejnpaleis
Tegenover het paleis ligt het geboortehuis van een zeer beroemde Tsjech, de pianist en componist Bedřich Smetana. Nu is in dit huis het Smetanamuseum gevestigd. Eveneens in de directe omgeving zien we de Piaristenkerk uit 1714 tot 1722 en het voormalige seminarium uit de jaren 1641 tot 1680, die na renovatie net uit de steigers zijn. Rechts van de kerk bevindt zich het Regionaal Museum.
De Piaristenkerk
Smetana is al genoemd en er is veel dat herinnert aan deze beroemde inwoner. Zo wordt jaarlijks een internationaal operafestival op het slot gehouden in de maand juni, met deelname van vele uitstekende operazangers en -zangeressen. Er is een Smetanahuis, of de schouwburg "Smetanův dům". Tenslotte staat aan het begin van het lange Smetanaplein een beeld van de componist.
Smetanovo Námĕsti
Het was vandaag niet de eerste keer dat we in Litomysl waren. Eerder in 2010 en 2013 zijn we hier ook geweest. Nog nooit had ik het gehele plein afgelopen, dat bekend staat als het langste plein van dit land. Na eerst een ijsje opgesmuld te hebben, ben ik een rondje plein gaan doen en ja hoor, helemaal aan het eind staat dan toch nog een Mariazuil, die dateert uit het jaar 1716, in de directe nabijheid van het VVV-informatiekantoor.
Mariánsky sloup
Op heel veel plekken in Tsjechië zien we dat nog steeds op grote schaal gerenoveerd wordt. Alle keren dat we in Litomysl zijn geweest valt dat weer op. Men werkt er aan het kasteel en haar omgeving, de Piaristenkerk en het museum. Het moet gezegd, het wordt er steeds mooier op, zodat we voornemens zijn dit te blijven volgen. Op de weg naar ons hotel in Chrudim rijden we langs het hele mooie kasteel van Nove Hrady, de ruïne die is overgebleven van de burcht van Kozumburk en de altijd opvallende kerk van Luze, waarvan de renovatie zijn einde nadert.
De kerk van Luze
Aan het einde van de middag komen we terug in Chrudim en wandelen naar een restaurant om een hapje te eten.
Voor meer informatie: www.trebechovice.cz, www.betlem.cz, www.hrad-potstejn.cz, www.litomysl.cz en www.unesco-czech.cz
wordt vervolgd
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2014
"Om een lang verhaal kort te maken"
Steeds weer ontdek ik, dat een jaar tekort is. Ook nu lukt het me niet om 30 dagen Tsjechië in een volledig verhaal om te zetten. De volgende rondreis wacht alweer over 14 dagen. Ik ben bezig te bezien op welke wijze ik het beste dit verhaal kan afronden. Om dit lange verhaal kort af te maken zal ik nog één rit cq. dag volledig weergeven. Toch als ik mijn foto's en m'n dagboekje overzie wil ik het restant jullie ook niet volledig onthouden.
Een pauw, te trots om niet te laten zien
Ik zal daarom de laatste dagen, die we hebben doorgebracht in Melnik en omgeving, nog aan mijn verslag toevoegen. Dit lukt mij niet meer in de komende veertien dagen van reisvoorbereidingen. Dit laatste stukje zal ik daarom kort in de tweede helft van mei aan mijn verslag toevoegen. In de komende dagen zal ik starten met mijn verslag 2015, waarbij de opzet hetzelfde zal blijven. Dus prijsgeven van mijn reisschema, of -programma. Gedurende de reis jullie op de hoogte houden van onze avonturen en ervaringen. Later zal ik het verslag dan uitgebreid gaan beschrijven.
Paastijd uitgehouwen in de rots
De gebruikte foto's geven jullie al enkele beelden, waarop ik na de vakantie zal terugkomen.
wordt vervolgd
"Om een lang verhaal kort te maken"
Steeds weer ontdek ik, dat een jaar tekort is. Ook nu lukt het me niet om 30 dagen Tsjechië in een volledig verhaal om te zetten. De volgende rondreis wacht alweer over 14 dagen. Ik ben bezig te bezien op welke wijze ik het beste dit verhaal kan afronden. Om dit lange verhaal kort af te maken zal ik nog één rit cq. dag volledig weergeven. Toch als ik mijn foto's en m'n dagboekje overzie wil ik het restant jullie ook niet volledig onthouden.
Een pauw, te trots om niet te laten zien
Ik zal daarom de laatste dagen, die we hebben doorgebracht in Melnik en omgeving, nog aan mijn verslag toevoegen. Dit lukt mij niet meer in de komende veertien dagen van reisvoorbereidingen. Dit laatste stukje zal ik daarom kort in de tweede helft van mei aan mijn verslag toevoegen. In de komende dagen zal ik starten met mijn verslag 2015, waarbij de opzet hetzelfde zal blijven. Dus prijsgeven van mijn reisschema, of -programma. Gedurende de reis jullie op de hoogte houden van onze avonturen en ervaringen. Later zal ik het verslag dan uitgebreid gaan beschrijven.
Paastijd uitgehouwen in de rots
De gebruikte foto's geven jullie al enkele beelden, waarop ik na de vakantie zal terugkomen.
wordt vervolgd
Mooi Ad en Maja, geniet vast van het vooruitzicht dat jullie hebben!
kuurgast
Donateur
Ad wat een mooie laatste foto's.
Ben heel benieuwd waar jullie nu heen gaan en veel plezier met de voorbereiding.
Ben heel benieuwd waar jullie nu heen gaan en veel plezier met de voorbereiding.