Vakantie aan de uitlopers van het Reuzen- en Adelaarsgebergte 2015

[Patrick (Delfzijl)]

De laatste jaren zijn wij meestal in Sumava te vinden. Ook mooi en minder "Hollanders".

Šumava en Český Krumlov staan nog op ons verlanglijstje, maar we willen ook nog een keer verder achterin Tsjechië.

In de vorige eeuw (oei dat klinkt lang geleden) ben ik in Brno en Krnov geweest en oa Moravsky Kras, Ostrava, Olomouc bezocht en veel mooie dingen gezien. Misschien dat we volgend jaar voor die kant kiezen.

Eerst maar eens de verslagen van de afgelopen vakantie afmaken (ik moet nog 5,5 dag beschrijven) en dan maar eens rustig nadenken over komend jaar.

 

[Yonex]

:top:

 

[Franky]

Jullie hebben een leuke vakantie gehad. Dat is goed te zien en te lezen. Je beschrijft je vakantie dan ook leuk moet ik zeggen. Tja en wat de drukte betreft, wij gaan al sinds 2012 juist naar die plekken in Tsjechië waar de meeste toeristen niet komen. En dat geldt zeker voor Moravië en midden Bohemen. Ben benieuwd naar het vervolg van je verslagen

 

[Patrick (Delfzijl)]

Dag 12 dinsdag 4 augustus

Vandaag opnieuw een snikhete dag met temperaturen boven de 30 graden. We zijn aan de rit gegaan omdat dit toch de beste manier is om met de warmte om te gaan (naast thuisblijven of zwembad opzoeken).

We startte in Nové Mesto nad Metují waar het het kasteel bekeken en de oude stadsmuren, beiden de moeite waard.

Het kasteel werd gesticht in 1501 door Jan Černčický van Kácova en is gebouwd op een mergel klif dat aan drie zijden wordt omgeven door de rivier Metuje. Om aanvallers buiten de stad te houden liet Jan Černčický rond de omtrek van het platform een muur bouwen.

(bron kwijt):
Na de grote brand van 1526 verkocht hij het aan de Pernštejns, een belangrijke en machtige adellijke familie. Ze beginnen met de wederopbouw van de stad en haar hoofdkantoor. De Pernštejns hielden het tot 1548 in bezit. Door verdere verbouwingen ontstond een renaissance kasteel met vier vleugels dat in de jaren 1655–1661 verbouwd werd.

In 1908 werd het kasteel aangekocht door de textielbaron Josef Bartoň. Hij liet het gebouw, dat flink in verval was geraakt, door de Slowaakse architect Dušan Jurkovič in jugendstil restaureren. Jurkovič stond ook achter de vernieuwing van het kasteelpark en de bouw van een overdekte houten brug die 40 m lang en slechts 1,5 m breed is. Het midden van de brug bestaat uit een 14 meter hoge toren. De brug is rijk versierd met folkloristische motieven.

Op de terrasmuur hebben zo’n twee dozijn grappige dwergen een plaats gevonden. Zij werden door het atelier van Matthias Braun naar een ontwerp van de Fransman Jacques Callot gemaakt.

Geselpaal

De ingang naar de stad werd beveiligd met twee poorten Krajská of Hradecka Brána (Regionale of Provinciale poort) en Horské brána (Berg poort). Beiden poorten hadden een ophaalbrug en werden afwisselend bewaakt door zes mannen uit het dorp, daarnaast waren er bewakers en een omroeper die bij gevaar de bazuinen schalde.

De feitelijke opening in de poorten was zeer klein, slechts iets breder dan de normale breedte van een voertuig. Daarom werden de poorten afgebroken in resp. 1874 en 1905. Afbeeldingen van de beide poorten zijn nog te vinden op de naastgelegen gebouwen.

Boven de afbeelding van Horská Brána staat een figuurtje, helaas te klein om te kunnen zien wie of wat.

Iets verderop gingen we naar de ruïne Výrov welke een goed uitzicht op Nové Mesto geeft. Met de auto kun je praktisch naast de ruïne parkeren en de wandeling eromheen is nog geen tweehonderd meter.

In de bomen rond de ruïne zagen we enkele bonte spechten. Onder de ruïnes bevind zich het Klopotovské údolí. We hadden gelezen dat het sparrenbos en de vloeiende stroom tijdens hete zomers voor een aangenaam klimaat zorgt dus een goede reden om daar vandaag eens te gaan wandelen. Maar we kwamen natuurlijk vooral voor het wildpark met tam gemaakte bosdieren zoals herten, wilde zwijnen en verschillende wilde vogels; patrijzen, parelhoenders en kalkoenen.

Toen we net bij de zwijnen waren aangekomen arriveerde een auto met verzorger die de dieren voerde. Hier hadden we geluk mee want daardoor zagen we dat in het hok niet alleen een zeug met meerdere jongen zat, maar kwam ook een enorme beer (mannetjes zwijn) uit de schaduw van de bomen te voorschijn. We liepen verder langs de herten en maakten een foto bij het Duivels gat (Čertova díra).

In het verblijf van de herten zag we nog een muisje. En in de beek schoten meerdere visjes van steen naar steen.

We reden via Slavonov en een vrijwel onbegaanbaar pad naar Rezek, hier zou een voormalig kuuroord zijn met een rooms-katholieke kapel. Verstopt in de wildernis zagen we een leegstaand gebouw, maar verder viel hier niets te zien. We zijn daarom naar Novy Hradek gereden om vers water te halen bij Rokole en besloten vanaf daar een stuk te gaan rijden door het Adelaarsgebergte. We reden over Sněžné, Dobřany en Hluky naar Deštné. Ruïnes (die zich rond de verschillende plaatsen zouden bevinden) zagen we niet maar we hadden wel mooi zicht op de beboste bergkammen van Orlickè Hory. Dit ziet heel anders uit dan de rotsachtige formaties in het Reuzengebergte maar heeft wel zijn charme.

In Hluky staat een informatie bord dat herinnerd aan de catastrofale overstroming op 23 juli 1998. Door deze overstroming werden twee huizen en meerdere auto’s volledig verwoest. Ook zouden twee menselijke slachtoffers zijn gevallen. Bij het zien van de foto's dacht ik gelijk terug aan juli 1997 toen we op vakantie waren in Krnov en verrast werden door het hoge water. We zijn daar toen nog een poos aan het werk geweest om hulpgoederen als water en kleding te sorteren en uit te delen in dorpen die het hardst getroffen waren. Hele dorpen waren door de kracht van het water verwoest.

Na Deštné stuurde de Tomtom ons over een bijzondere route, we kunnen ons haast niet voorstellen dat deze voor gemotoriseerd vervoer was bestemd en denken over een fietspad door de bergen in Osečnice te zijn gekomen. Mooi was de route wel. De route ging verder over Skuhrov nad Bělou naar Solnice. Natuurlijk probeerde ik onderweg nog wat wandelstokplaatjes te scoren maar omdat de vvv's om 4 of 5 uur dicht gingen lukte dit niet en eindigde we de dag op tijd.

Vooral rond Solnice zagen we weer en Opočno zagen we de typische nieuwbouwstraatjes die ons toch wel erg doen denken aan de huizen zoals in het computerspel Sims.

We hebben gegeten bij Restaurant U Slunce in Opočno.

Het vlees was er erg lekker, mijn vrouw had stukjes varkensvlees met worst en spek in een pikante saus en ik een kipfilet gevuld met ham, kaas en paprika.

 

[Patrick (Delfzijl)]

Dag 13 woensdag 5 augustus

Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan want we wilden vandaag de dierentuin bezoeken. Eerder deze week waren we dit al van plan maar toen stonden de parkeerplaatsen overvol en was het ons ook veel te heet. Toen we om kwart over zeven ontbijt gingen halen bleek het buiten al 22 graden te zijn, terwijl het volgens internet in onze woonplaats Delfzijl slechts 11 graden was, het dubbele!

Om half negen zaten we in de auto richting Dvůr Králové. De TomTom stuurde ons over Josefov. Van de week hadden we al gezien dat hier iets van een festival zou zijn. Nu was het stadje vol met mannen met lang haar in zwarte kleding, al dan niet met “Brutal Assault” print. Erg bijzonder om te zien dan men gewoon in de berm (zelfs in het stadje) kampeerde en men zich hier ook stond te wassen en om te kleden.

We waren mooi op tijd bij de dierentuin, de gratis parkeerplaats was slechts voor een kwart gevuld. De dierentuin zag er goed uit en dat terwijl je slechts een fractie van de prijs in dierentuin Emmen betaald (nog geen 25,- voor 4 personen en een kleine 8,- voor de safari).

De dieren hebben mooie verblijven en lijken voldoende ruimte te hebben, terwijl de bezoeker de dieren overal wel goed kan zien. Alleen de uilen vond ik wat krap in hun net zetten en het jachtluipaard vertoond stereotiep gedrag door steeds voor het raampje achtbochtjes te blijven draaien.

In het vogelverblijf zag ik een heleboel Tsjechen plukken uit een bepaalde boom, hierin groeide een vrucht dat wel dat leek op een braam. Moerbei zo kwam ik later via Google achter, ik heb er ook een geplukt en gegeten.

De safari was een bijzondere ervaring en we zijn blij dat we dat hebben gedaan. Een hele toffe ervaring dat de dieren gewoon langs en voor je auto langs lopen.

Alleen het leeuwenbezoek vonden we wat minder. Dit kwam vooral omdat die voor pampus, verstopt achter het hoge gras, onder een boom lagen te slapen terwijl wij in een file zaten weg te smelten in de auto (geen airco en voor de veiligheid moesten ramen dicht en deuren op slot). Auto's gaan per twee door de sluis en omdat het verblijf vrij klein is sta je dus vooral lang te wachten.

De Engelse leeuwen zitten overigens nog gescheiden van de groep die eerder dit jaar uit Burgers Zoo in Arnhem werd overgebracht.

Na de dierentuin hebben we een rondje gedaan om ontbrekende wandelstokplaatjes te halen. De VVV van Pecka kon me daar niet aan helpen en het was te warm voor een klim in de volle zon naar het kasteel.

Bij de ruïne van Kumburk zijn we wel omhoog geklommen… de laatste 300 meter dan, want de eerste km reden we achter een Tsjech aan over het grindpad bij de berg omhoog. Een mooie ruïne die de klim wel waard is. Vanaf de top is vrij zicht over de omgeving. We konden zelfs ergens naar binnen en kwamen in een vrij grote, donkere maar koele ruimte.

In de buurt van Ulibice (richting Jicin) stond een kraam langs de weg die vliegers verkocht, hier moest ik wel even stoppen om te kijken. De prijs viel me reuze mee, op een 27 meter lange slang na die wat prijziger was, maar dit was veruit de mooiste. Dus drie vliegers afgerekend (1860 CZK) om mee terug naar Nederland te nemen. We moesten daarna wel opnieuw pinnen omdat de nu portemonnee leeg was. In Lazne Belohrad kocht ik nog wat pakken Oblatzkys als souvenir. Daarna aten we bij Restaurace Na Mosté.

Mijn vleesspies met ui, paprika en champignons smaakte lekker en mijn vrouw genoot van haar stukjes varkensvlees met ui en pepers in rode saus. De patatten waren huisgemaakt. De kinderen aten zoals gewoonlijk kipschnitzel en ik dronk zelfs voor eerst een liter alcohol vrij bier weg (eerder was een half liter meer dan genoeg) bij mijn eten want de hitte buiten maakt dorstig.

Bij de Kaufland keken we nog naar wat lekkers om daarna terug naar het huisje te rijden. Gebak in Tsjechië lijkt niets op gebak zoals wij dat kennen kwamen we al snel achter. Want een gebakje wat in de vitrine leek op ene lekker hazelnootschuimgebakje, bleek een opgerold soort brood met room. Maar ach voor een paar centen en met de maag nog vol, niets te klagen.

 

[Franky]

Mooie verhalen en foto's weer Patrick. Ach wat een heimwee krijg ik hier van

 

[ave271]

PRACHTIG!!!! MOOI!!!! Bedankt.

 

[kuurgast]

Boven de afbeelding van Horská Brána staat een figuurtje, helaas te klein om te kunnen zien wie of wat.

Was lastig om het te vinden maar het is Maria met Jezus zie foto wiki.
Bekend restaurant Na Mostě ,altijd lekker eten. Binnen ruikt het niet altijd even fris....rook- en bak-luchten.
Waar je ook goed kan eten in Lázně Bělohrad een mooi fris restaurant is hotel U Kapra.

 

[Patrick (Delfzijl)]

Was lastig om het te vinden maar het is Maria met Jezus zie foto wiki.

Goed gedaan!

Bekend restaurant Na Mostě ,altijd lekker eten. Binnen ruikt het niet altijd even fris....rook- en bak-luchten.

Gelukkig geen last van gehad, als het ergens niet goede ruikt draai ik me ook heel snel weer om

 

[bruinh]

Je bent goed bezig Patrick, we blijven het met veel aandacht volgen, zeker ook de plaatsen waar we zelf geweest zijn.

 

[Baan]

Kostelijk.

 

[Patrick (Delfzijl)]

Dag 14 donderdag 6 augustus

Vandaag werden we voor de vijfde maal wakker in Opočno, nog twee nachten te gaan en we reizen helaas weer huiswaarts. Het is de zesde dag dat we in de hitte zitten, deze was vanmorgen al vroeg voelbaar toen ik brood ging halen.

Vandaag staat Hradec Královè op het programma. Om half twaalf reden we het historische plein in de binnenstad op. Parkeren kostte hier 20 kronen per kwartier, dus we zijn eerst verder gereden. Bij het Zimni stadion (op loopafstand) konden we de auto gratis kwijt.

Op het plein was het snikheet en er was op de terrassen na weinig leven, we bekeken twee kerken waarbinnen de temperatuur erg aangenaam was. In de Kathedraal van de Heilige Geest hing nog de nodige kunst.

De Jezuïten Maria-Hemelvaartkerk, verderop op het plein, was vooral gevuld met (in mijn ogen) kitsch. Je hoeft je er in elk geval niet te vervelen tijdens de preek, want er is genoeg te zien, maar de gouden beeldjes, tierelantijntjes en soort van geplakte engelen en heilige figuren deden mij zeer aan de ogen.

Plafondschilderingen kan ik wel waarderen, maar deze vielen wat in het niet door alle drukte eromheen.

Op en rond het plein zagen we verder weinig interessants. We keken voor leuke winkeltjes, maar vonden die niet op de plekken waar we ze verwacht hadden. Daarom liepen we door naar de nieuwe stad. Was dit even een tegenvaller, geen leuke winkelstraten, geen leuke winkeltjes, saaie gebouwen; al met al net niets.

We hebben gegeten op het hoekje Havlíčkove - Švehlova. Geen culinair hoogstandje, maar ook niet duur, 99 kronen voor een drie gangen menu (soepje, tortilla, schuimkoekje). Verderop in de straat werden we aangesproken door drie dames die een geurtje aan het promoten waren en deze alleen vandaag voor een hele speciale prijs mochten aanbieden. We hadden geen interesse, maar besloten wel even gebruik te maken van het feit dat ze een aardig woordje Engels spraken; ‘Waar zijn hier nou de winkels?’

Iets verderop zou zich een centrum te bevinden, het bleek een Tesco. De speelgoedwinkel, juwelier, electronica- en schoenenzaken hadden normale Europese prijzen en verder was er een soort van grote DA en afdeling zoals bij de V&D. Niet echt leuk om te shoppen en door de hitte buiten raakte de puf er ook wel een beetje uit. Op de terugweg naar de auto viel op hoeveel vissen er in de rivier zwemmen; honderden karpers (waaronder aanzienlijke formaten) en barbelen.

Wij (ik meer dan zij) zijn niet het type dat tijd wil ‘verspillen’ door aan één of ander zwembad te liggen, we willen het liefste wat van de omgeving zien. Maar na zes dagen hitte was het voor ons ook wel genoeg en daarom zijn we naar het openluchtbad Flošna gereden. Een goed buitenzwembad waar voor elk wat wils is.

We zijn hier zijn zo'n tweeënhalf uur geweest en de kinderen hadden nog graag langer willen blijven, maar er moest vanavond ook nog gegeten worden.

Dit hebben we, net als de eerste dag, tot volle tevredenheid bij Restaurace u Gabči in Opočno gedaan. Wat nog erg grappig was: bij niet alle gerechten op de Duitse kaart stond vermeld waar het gerecht uit bestond. De eigenaresse bleek onvoldoende kennis van vreemde talen te hebben om het ons uit te leggen, waarop de kokkin met een schoteltje ingrediënten de keuken uitkwam om ons de inhoud te demonstreren. Mijn vrouw at weer de pikante spies en ik (met ham, kaas, paprika, prei en kruiden) gevuld varkensvlees. Voor de kinderen bestelden we ditmaal een kip gevuld met parmaham en gerookte kaas, pappa mocht dat grotendeels erbij opeten. Het restaurant schonk, zoals ik later hoorde als enige in de regio, Bernard bier uit de tap. Ik nam weer de alcoholvrije variant die me erg goed deed smaken.

 

[Patrick (Delfzijl)]

Dag 15 vrijdag 6 augustus

Vandaag is onze laatste effectieve dag in Tsjechië, dus vanmorgen wilde ik nog graag het een en ander zien. Eerst reden we naar Kostelec waar we van de week al waren, maar de VVV net dicht was. De gebruikelijke route konden we niet nemen i.v.m. wegwerkzaamheden en door de omleiding zijn we bijna een uur onderweg geweest. Dit was me niet naar de zin, want ik had nog het een en ander op het programma. Eenmaal in de VVV bleek ook nog eens dat ze geen wandelstokplaatjes verkochten.

We reden via wat kleine plaatsjes naar Pardubice voor een bezoek aan Pernikova Chaloupa (peperkoek huisje). We maakten eerst een stop bij de VVV in de stad waar ik een wandelstokplaatje kocht.

Onze eerste indruk van Pardubice is positief, een mooie stad en, voor zo ver ik zo snel kon zien, mét winkelstraten zoals ik die gisteren zocht in Hradec Kralove.

Maar het was veel te warm om hier rond te lopen en de rest van het gezin had ook overduidelijk geen zin meer aan een stadsbezoek. We gingen dus al snel met vervolg richting het peperkoekmuseum.

Onderweg zag ik ineens grote zwarte rookwolken aan de horizon, brand! Daar moest ik natuurlijk meer van weten. Ik reed die richting op en onderweg hoorden we in het dorp een sirene en luchtalarm afgaan. Het teken dat de brandweer moet opkomen naar de kazerne. De rook bleek afkomstig van een groot bedrijf Hans op de weg tussen de dorpen Srch en Seperka bij Pardubice.

Het personeel stond buiten en versleepte aan de achterkant gasflessen. We zagen de aankomst van de eerste brandweervoertuigen en reden verder toen we nog meer tegenkwamen, zeker acht brandweerwagens in totaal.

Bij het museum bleek dat we alleen rondleiding konden doen met gids a 60 czk. Mijn vrouw zag dit eerst niet zitten maar ik kocht toch 4 kaartjes waarna we een half uur moesten wachten. De rondleiding bleek zeer de moeite waard!

De gids sprak wat Engels en deed het erg leuk. Ze richtte zich tot de ouders door te vertellen over de geschiedenis van het gebouw, terwijl ze de kinderen hun versie van het sprookje van Hans en Grietje vertelde (de heks zou een goede heks zijn, terwijl de kinderen slecht bleken te zijn).

Tijdens de rondleiding werd bij de mannelijke heks gedemonstreerd hoe peperkoek gemaakt wordt. Halverwege kwam een Tsjechische televisieploeg binnen die wel erg veel interesse in ons leek te hebben.

Ineens draaide de camera in mijn richting waarna drie/vier vragen ineen in het Engels aan me gesteld werden. Ik totaal overrompeld: ‘euh… yes… i think…’ en nog woorden waar ze blijkbaar toch nog een goede zin uit hebben weten te halen. De ploeg draaide om, bedankte de gids en verdween weer.

Natuurlijk werden de nodige souvenirtjes aangeschaft aan het einde van de tour.

Na Pardubice reden we over Lazne Bodanec, maar hier was helaas geen water te tappen. We hebben broodjes gehaald bij een mega Tesco aan de rand van Hradec Králové en zijn daarna weer naar het zwembad Flošna gegaan om daar verkoeling te zoeken.

Het zwembad bestaat uit verschillende baden, met elk een eigen diepte, geschikt voor kleinere kinderen, recreatief gebruik en baantjes zwemmen.

Vooral de glijbaan was erg in trek bij de kinderen, natuurlijk ging pappa met plezier een rondje mee.
In het recreatiebad werd een aantal keren een dansworkhop gehouden, hier deden veel bezoekers aan mee of men bekeek het vanaf de zijkant.

's Avonds wilden we lekker eten, we hebben in Trebechovice gepind maar twijfelden nog of we daar moesten eten. We stapten in de auto en spraken af bij de eerstvolgende restaurace te stoppen. Deze bleek leegstaand, dus een nieuwe route op de navigatie ingesteld die ons met een slinger weer het plein op stuurde in Trebechovice. Het moest dus toch zo zijn dat we hier wat gingen eten. We kozen voor het restaurant op de hoek naast het museum, restaurace Černý Kůň. Het eten hier was heerlijk!

Terug in het huisje gingen mijn vrouw en de kinderen vrijwel direct op bed.

 

[Pelhřimov]

je hebt alweer veel mooie foto's geplaatst

 

[Patrick (Delfzijl)]

Dag 16 zaterdag 8 augustus

Vandaag zou het één van de warmste dagen in de Tsjechische geschiedenis worden en ons wacht een lange autorit, de vakantie in Tsjechië zit er helaas weer op. Tegen half tien hadden we de auto ingepakt en konden we het pension weer opleveren aan de nog altijd vriendelijke eigenaresse. We hebben hier een goed verblijf gehad en onthouden de locatie zeker voor een eventuele volgende keer.

Omdat we vanavond in Duitsland overnachten kunnen we onderweg nog het één en ander bekijken. We rijden daarom eerst naar Kohoutov voor een bezoek aan de ambachtenmarkt. Op de parkeerplaats alleen maar witte kentekens.

De entree voor de markt bedroeg 100 czk per volwassene, kinderen mochten zo naar binnen. Hier hadden we geen rekening mee gehouden en hadden vanmorgen niet gepind, de bestedingsruimte was dus beperkt.

Hoewel het nog in de ochtend was bleek het al bloedje heet. De roofvogels hadden hier ook zichtbaar last van, ze stonden met open bekken om zo te proberen af te koelen en deden verschillende pogingen om richting de schaduw te komen. Gelukkig verplaatste de valkenier de beesten al snel naar de schaduw.

De hitte op de markt was dusdanig dat het asfalt op de weg onder onze voeten smolt. Een wagen reed rond en sproeide water om het asfalt te koelen maar dit had slechts korte tijd effect. Mijn vrouw en kinderen hadden al snel genoeg van de hitte en kozen voor een plekje in de schaduw terwijl ik de rest van markt nog even bekeek.

Deze sfeerimpressie plaatste ik al eerder op het forum. Tegen het eind van de ochtend stapten we weer in de auto en reden verder. De VVV in Hostinné was vorige week, tijdens de jaarmarkt, gesloten en ik wilde hier nog even langs om naar een wandelstokplaatje te kijken. Op het marktplein aangekomen bleek ik geen geluk te hebben, de VVV was alweer dicht.

In Horní Branná stopten we bij een restaurant welke duivelstoast op de kaart had staan, maar waar we niet konden pinnen. Dus doorgereden naar de volgende plaats, Jilemnice. Het eerste restaurant wat we daar troffen bleek ook niet over een pin te beschikken, dus zochten we eerst naar een bankautomaat. We troffen er één in de nabijheid van pension Alexander waar we zonder kaart onze bestelling konden doen: ik wilde namelijk een Ďábelská polévka en Bernhard nealkoholické. Voor mijn vrouw een cola en palačinky en dwa hranolky en dwa Fanta voor de kids. Een perfecte afsluitende lunch.

We reden verder in de richting van Železný Brod. Onderweg alle ramen open in de hoop enige verkoeling te vinden, maar de wind die over de velden waaide was loeiheet!
Op de weg voor ons was wat vertraging door een ongeval met een motorrijder. Deze moest met een traumahelikopter worden overgebracht naar het ziekenhuis.

In Železný Brod (waar overigens heel veel Nederlanders rondreden) lag de brug over de Jizera eruit, waardoor we een stukje moesten omrijden. We kwamen door Malá Skála met een leuk kerkje bovenop de rots, dat al vanaf afstand onze aandacht trok.

Jaloers keek ik naar de honderden mensen die in de rivier Jizera aan het zwemmen waren of met kano van de dam naar beneden gingen.

We reden verder over Jablonec nad Nisou en Liberec, een paar kilometer door Polen en verder over de Duitse autobaan naar Merseburg waar we overnachtten in een pension.

Gewend aan het dagelijks uit eten gaan, besloten we ook hier een restaurant op te zoeken. Veel keuze was er niet. Het restaurant dat ons was aanbevolen bleek gesloten ivm vakantie, even verderop was een Griekse bistro wel geopend. De merken alcoholvrij bier op de kaart zeiden me niets dus ik bestelde een Radler. Ik had er even niet bij na gedacht dat hier alcohol in zat en gooide de halve liter in 1 teug achterover, hierop bestelde ik ‘nog eine, bitte’. Het was namelijk nog steeds erg warm en de lange rit had me dorstig gemaakt.
Het biertje dat ik daarna kreeg bleek een gewone en toen ik weer een paar flinke teugen nam voelde ik ineens iets ploppen in mijn hoofd…. Oeps, de drank!

Mijn vrouw vond het erg vermakelijk en begon mij met haar mobiel te filmen en uit te lachen, leuk hoor…
We sliepen daarna in elk geval wel goed.

Na een goed en uitgebreid ontbijt zijn we zondag 9 augustus weer verder naar huis gereden. Het was buiten warm, maar gelukkig niet meer heet en toen we in de richting van Bremen kwamen voelden we zelfs een frisse wind naar binnen waaien, heerlijk.

Dit was het laatste verslag, want de vakantie zit er op. Ik blijf het forum lezen om ervaringen van anderen te volgen, en….. om me alvast voor te bereiden op onze volgende reis!

 

[Ad Verschoor]

Patrick, het was heerlijk om te lezen en de foto's te zien. Wat een herkenning !!!!!! Ben je bij Mala Skala rechtsaf gegaan en binnendoor naar Jablonec of over de grote weg via Turnov. Nogmaals bedankt voor je verslag en ik hoop ook volgend jaar weer verrast te worden.

 

[Patrick (Delfzijl)]

Ben je bij Mala Skala rechtsaf gegaan en binnendoor naar Jablonec of over de grote weg via Turnov.

Door de omleiding in Zelezny Brod kwamen we over koberovy en Besedice in Malá Skála (als ik het goed zie op de kaart)
Na de foto bij het water zijn we in het dorp links omhoog gereden, om zamek Malá Skála en dan over Sněhov en Dalešice

 

[PuNkEnStEiN]

Heerlijk verslag, Patrick, dank je wel!

 

[tassie]

Mooi verslag en foto's! Heb nu alweer zin om te gaan...zucht...

 

[kuurgast]

wandelstokplaatje

Dat zijn de ronde houten schijfjes in Tsjechië noemt men die Turistické známky.
Er zijn meer dan 2000 van deze plaatjes verkrijgbaar ,grappig als je op mapy zoekt naar Turistické známky.

....We kwamen door Malá Skála met een leuk kerkje bovenop de rots,......

Dat is Zřícenina hradu Vranov – Pantheon (burchtruïne).
Dank voor het uitgebreide reisverslag met de vele foto's.