Pelhřimov
Donateur
leuk dat je ons meeneemt bij jullie vakantiebelevenissen 
Vakantie aan de uitlopers van het Reuzen- en Adelaarsgebergte 2015
- Onderwerp starter Patrick (Delfzijl)
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
Hallo Patrick, Ik vind het erg leuk om je verslag te lezen en er zijn heel veel mooie dingen te zien in dit gebied. Ook aan de Poolse zijde zijn erg mooie dingen te zien maar je moet ze wel weten te vinden. Zo zijn er prachtige kerken (UNESCO) en kastelen en zelf goudmijnen, dinosauruspark, Uraniummuseum, watervallen, Ondergrondse complexen van Projekt Riese en zelf een slot ingebouwd in een rots. Ik ben zelf vaak bij het Rozkosmeer wat onlangs in april is vrijgegeven voor motorboten. Ook aan Tsjechische zijde zijn nog veel dingen te zien maar die zijn voor nu even te veel om op te noemen. Als laatste nieuwe attracties hieraan toegevoegd zijn de uitkijktorens op de ruggen van de gebergtes en het waterpark bij Mlade Buky en natuurlijk de heropening van Hospitaal Kuks met zijn nieuwe fietspad naar Hradec Kralove (Elberoute). Ook wij gaan weer bijna naar Tsjechië dit keer 3 week(jes), nogmaals bedankt voor je leuke verhaal. Oh en de bouw van de D11 snelweg begint nu eindelijk in zicht te komen mocht iemand daar ook interesse in hebben.
Het dinopark had ik informatie over gevonden, watervallen en een slot ingebouwd in de rotsen vinden we persoonlijk leuker. Het waterpark bij Mlade Buky ken ik niet, die hadden we wel graag meegenomen. Wel hebben we gezwommen in Hradec Kralove (dat verslag komt nog) en hebben we Kuks aangedaan. Ik zal vanavond proberen weer een dag te typen
Dag 8 vrijdag 31 juli
Vandaag ging de familie met onze kids op pad en hadden wij voor ons tweetjes.
We wilden graag eerst over de kruisberg (Křížovém vrch) en de ruïne van de Maria Welvaartskerk langs de ‘weg naar het kruis’ (Křížová cesta) lopen.
Ik had ergens gevonden dat deze tocht ruim 3,5 kilometer was en dit zag mijn vrouw (die een spierziekte heeft) niet zitten. Langs de weg naar Zdonov zagen we verschillende Tsjechische auto's aan de bosrand staan, dus we bedachten dat er misschien een shortcut door het bos te maken was. Helaas ontbrak het aan bewegwijzering en beklommen we daardoor de verkeerde berg (ergens ter hoogte van het het woordje 'rokle' op bovenstaande kaart).
In het bos viel ons dit huisje trouwens op dat we op meerdere plekken in het bos hebben zien staan. Wordt dit gebruikt om wild bij te voeren?
Weer terug bij de auto was mijn vrouw haar energie op en ondernamen we dus geen tweede poging. We reden naar Zdoňov om de Kerk van de Heilige Drie-eenheid te bekijken, maar konden deze niet vinden? De temperatuur begon buiten inmiddels ook aardig op te lopen, dus wij reden door: over Polen en Mezimesti naar Broumov, waar we een lekker hapje wilden eten.
We kozen voor restaurant Gritz omdat hier al meerdere Tsjechen zaten. De meesten aten hier aardappelballetjes met spinazie en karbonade (oid), dus die wilde ik ook. Het bleek uitverkocht, dus snel verder op de kaart gekeken. Ik vond een gerecht waar iets met kip, spinazie en knoflook in zat, dus besloot daar de gok op te wagen. Dit bleek een goede keuze, want ik kreeg een groot bord met overheerlijke pasta. Mijn vrouw had een palačinky die behalve goed formaat ook zeer goed smaakte! Dit restaurant willen we vaker heen, en bij deze raden we het aan iedereen aan.
In Broumov hebben we (de buitenkant) van het klooster bekeken en liepen op de verleidelijke geur van verse koffie af in het zaakje onder het klooster. Wat rook dat lekker, maar we zaten nog propvol van onze middageten...
We bekeken wat winkeltjes en zijn doorgereden naar Hvězda. Hier was ik van de week al eerder geweest, maar ik wilde nu wat meer van de omgeving bekijken. De deur van de kapel stond open, waardoor we nu ook in het kerkje konden kijken.
We waren niet de enige die op het idee waren gekomen om bij Hvězda te kijken, giga druk was het. Via mooie stenen trappen zijn we een stuk naar beneden gelopen en zagen dat er veel gezinnen in het ondergelegen bos liepen. Op vakantie hoeft die drukte van ons niet, dus we wilden het eens bij Ostas gaan proberen. De weg van Broumov naar Ostas was afgesloten in verband met werkzaamheden. We zijn omgereden via Police nad Metují om ook daar op een opengebroken weg uit te komen, dit ging dus niet werken.
We koersten daarom maar naar Dvůr Kralove, waar de rest van de familie inmiddels honger had gekregen. We troffen elkaar rond kwart over vijf op het centrale plein, waar ik naast onze familie ook al snel anderen Nederlandse stemmen hoorde. 'Sinds we uit Nederland vertrokken zijn, is er nog geen dag voorbij gegaan dat we geen andere Nederlanders zijn tegengekomen', bedacht ik me toen.
We namen daar plaats bij de Country Saloon. De muziekkeuze was niet de onze, maar het eten was goed, voor het eerst zelfs dat we ons bord niet leeg konden krijgen.
's Avonds hebben we met zijn tweeën nog heel even in Hronov gekeken, waar een feest met muziek op het plein werd gehouden, maar zonder bekenden om je heen, niet verstaande wat er gezegd wordt en zonder alcohol, voelden we ons toch wel wat vreemd op dit best drukke feest.
Na een half uurtje gingen we dus weer terug. De tassen moesten ook nodig weer ingepakt worden, want morgen zou het verblijf in deze accommodatie er al weer op zitten.
Vandaag ging de familie met onze kids op pad en hadden wij voor ons tweetjes.
We wilden graag eerst over de kruisberg (Křížovém vrch) en de ruïne van de Maria Welvaartskerk langs de ‘weg naar het kruis’ (Křížová cesta) lopen.
Ik had ergens gevonden dat deze tocht ruim 3,5 kilometer was en dit zag mijn vrouw (die een spierziekte heeft) niet zitten. Langs de weg naar Zdonov zagen we verschillende Tsjechische auto's aan de bosrand staan, dus we bedachten dat er misschien een shortcut door het bos te maken was. Helaas ontbrak het aan bewegwijzering en beklommen we daardoor de verkeerde berg (ergens ter hoogte van het het woordje 'rokle' op bovenstaande kaart).
In het bos viel ons dit huisje trouwens op dat we op meerdere plekken in het bos hebben zien staan. Wordt dit gebruikt om wild bij te voeren?
Weer terug bij de auto was mijn vrouw haar energie op en ondernamen we dus geen tweede poging. We reden naar Zdoňov om de Kerk van de Heilige Drie-eenheid te bekijken, maar konden deze niet vinden? De temperatuur begon buiten inmiddels ook aardig op te lopen, dus wij reden door: over Polen en Mezimesti naar Broumov, waar we een lekker hapje wilden eten.
We kozen voor restaurant Gritz omdat hier al meerdere Tsjechen zaten. De meesten aten hier aardappelballetjes met spinazie en karbonade (oid), dus die wilde ik ook. Het bleek uitverkocht, dus snel verder op de kaart gekeken. Ik vond een gerecht waar iets met kip, spinazie en knoflook in zat, dus besloot daar de gok op te wagen. Dit bleek een goede keuze, want ik kreeg een groot bord met overheerlijke pasta. Mijn vrouw had een palačinky die behalve goed formaat ook zeer goed smaakte! Dit restaurant willen we vaker heen, en bij deze raden we het aan iedereen aan.
In Broumov hebben we (de buitenkant) van het klooster bekeken en liepen op de verleidelijke geur van verse koffie af in het zaakje onder het klooster. Wat rook dat lekker, maar we zaten nog propvol van onze middageten...
We bekeken wat winkeltjes en zijn doorgereden naar Hvězda. Hier was ik van de week al eerder geweest, maar ik wilde nu wat meer van de omgeving bekijken. De deur van de kapel stond open, waardoor we nu ook in het kerkje konden kijken.
We waren niet de enige die op het idee waren gekomen om bij Hvězda te kijken, giga druk was het. Via mooie stenen trappen zijn we een stuk naar beneden gelopen en zagen dat er veel gezinnen in het ondergelegen bos liepen. Op vakantie hoeft die drukte van ons niet, dus we wilden het eens bij Ostas gaan proberen. De weg van Broumov naar Ostas was afgesloten in verband met werkzaamheden. We zijn omgereden via Police nad Metují om ook daar op een opengebroken weg uit te komen, dit ging dus niet werken.
We koersten daarom maar naar Dvůr Kralove, waar de rest van de familie inmiddels honger had gekregen. We troffen elkaar rond kwart over vijf op het centrale plein, waar ik naast onze familie ook al snel anderen Nederlandse stemmen hoorde. 'Sinds we uit Nederland vertrokken zijn, is er nog geen dag voorbij gegaan dat we geen andere Nederlanders zijn tegengekomen', bedacht ik me toen.
We namen daar plaats bij de Country Saloon. De muziekkeuze was niet de onze, maar het eten was goed, voor het eerst zelfs dat we ons bord niet leeg konden krijgen.
's Avonds hebben we met zijn tweeën nog heel even in Hronov gekeken, waar een feest met muziek op het plein werd gehouden, maar zonder bekenden om je heen, niet verstaande wat er gezegd wordt en zonder alcohol, voelden we ons toch wel wat vreemd op dit best drukke feest.
Na een half uurtje gingen we dus weer terug. De tassen moesten ook nodig weer ingepakt worden, want morgen zou het verblijf in deze accommodatie er al weer op zitten.
kuurgast
Donateur
Patrick complimenten voor je reisverslag met vele foto's.
Dagschotels zijn meestal van 11.00 tot 15.00uur verkrijgbaar voor kleine prijsjes met goedkoop drankje en polévka/soep.
Heb dit jaar in Jičín een heerlijk lunchmenu gegeten.
Dat was dan een Denní menu/dagmenu of Polední/lunch menu bij „U Kapličky“ in Červená Hora. Ze hebben geen website.
Dagschotels zijn meestal van 11.00 tot 15.00uur verkrijgbaar voor kleine prijsjes met goedkoop drankje en polévka/soep.
Heb dit jaar in Jičín een heerlijk lunchmenu gegeten.
Hoi Patrick,
Dan ben je vlak bij ons vakantiehuis in de buurt geweest (Dolany Krabcice) ligt tussen Jaromer en Dvur Kralove. Ik denk dat ik ook maar eens ga eten bij de country saloon als jij zegt dat het eten goed is, hopelijk wel met andere muziek dan....Hierbij nog enkele foto's voor je.
Dan ben je vlak bij ons vakantiehuis in de buurt geweest (Dolany Krabcice) ligt tussen Jaromer en Dvur Kralove. Ik denk dat ik ook maar eens ga eten bij de country saloon als jij zegt dat het eten goed is, hopelijk wel met andere muziek dan....Hierbij nog enkele foto's voor je.
Bijlagen
Nog andere bezienswaardigheden
Bijlagen
-
Restaurant Peklo (Medium).jpg -
Les Královstvi stuwdam Bila Tremesna.jpg -
Europas oudste paardenstoeterij Kladruby.jpg -
Golfbaan 27 holes Nova Amerika.jpg -
Kerk Smirice.jpg -
Stad Jaromer.jpg -
Binnenzwembad Hradec Kralove.jpg -
Vestingstad Klodzko.jpg -
Bethlehem museum Trebechovice.jpg -
Chateau Ratiborice Ceska Skalice.jpg
nog meer bezienswaardigheden
Bijlagen
-
Kasteel Opocno.jpg -
Bunkercomlex Stachelberg 2.jpg -
Bethlehem museum Trebechovice.jpg -
Braun Sculptures Kuks (Medium).jpg -
Bottenkerk Kudowa kaplica czaszek (Medium).jpg -
Kasteel Nove Mesto Metuji.jpg -
Primator bierbrouwerij (Medium).JPG -
Vestingstad Jaroměř_Josefov (Medium).jpg -
Kano Nachod www.raft.cz (Medium).JPG -
Kasteel Nachod.jpg
Deze foto's had ik allemaal nog in bestand staan, veel van jullie kennen de mooiste plekjes al maar misschien dat er toch iets nieuws tussen staat.
Bijlagen
-
Waterpark Mlade Buky (Medium).jpg -
Rotsstad Adrspach 2 (Medium).jpg -
Stuwmeer Rozkos (Medium).jpg -
Beeldhouwpark Horice (Medium).jpg -
Pelgrimtocht Snezka (Medium).jpg -
Klooster Broumov.jpg -
Sportaktiviteit httpwww.yellow-point.cz en (Medium).JPG -
Mountainbiken (Medium).jpg -
Sport vliegvelden Jaromer en Dvur Kralove (Medium).jpg -
Zwembad Jaromer.jpg
Srebrna Góra en Kłodzko in Polen zien er zeker interessant uit. Ik zal proberen zo snel mogelijk verder te gaan met mijn verslagen
Dag 9 Zaterdag 1 augustus
Vandaag is de laatste dag samen met de familie en wisselen we van accommodatie.
De koffers waren gisteravond al ingepakt dus vanmorgen hoefde alleen de auto gepakt te worden. In het huisje nog even stof gezogen en de wc's en wasbakken gedaan waarna het huisje kon worden opgeleverd. Tegen half tien zijn vertrokken richting Hostinné voor de jaarmarkt Porciunkule.
De jaarmarkt wordt afgewisseld met kermis en er is veel eterij te krijgen. Wel veel van het zelfde: gebakken noedels, broodworst, Tsjechische kaas en marsepein of honingnougat. Verder wat kraampjes met kleding en plastic speelgoed. Tsjechische kaas kwamen we ook her en der tegen en midden op het plein ineens hele andere, meer herkenbare kaas. Hier stonden blijkbaar Nederlanders, Goudse (?) kaas te verkopen. Boven hun kraam hing een oranje paraplu met de tekst Holland.
Behalve de Nederlanders achter de kraam liepen er ook weer heel veel Nederlandse gezinnen tussen het publiek. Na twee uurtjes rondgelopen te hebben en her en der wat lekkers en een souvenirtje gekocht kwam de tijd om afscheid van elkaar te nemen. Onze oudste deed eerst nog een rondje op het paard en daarna zochten we de eigen auto's op. De familie zou aan de reis terug naar Nederland beginnen en wij hebben nog een week met ons gezin.
Met z'n vieren reden we naar Janské Lázně. Hier hadden we het de hele week al over gehad, ik wilde er graag een uurtje kijken maar volgens mij moeder was dit niet de moeite waard. Nu zouden we de proef op de som nemen.
De route erheen duurde lang want voor de tweede keer deze week troffen we een wielerwedstrijd. Bij de vorige stonden we een kleine tien minuten in de berm en mochten toen oversteken, maar deze wedstrijd was schijnbaar wat belangrijker: want al het verkeer werd stilgezet en de weg zou twintig minuten gestremd zijn. Omrijden had geen zin want ook in Trutnov lagen de wegen eruit zo vertelde de agent. Na ruim een half uur wachten konden we doorrijden, niet te snel want de laatste renners reden nog voor ons.
We hadden onze jongste zoon beloofd met de kabelbaan naar boven te gaan dus dit deden we eerst. De prijs viel me wel wat tegen 340 kronen voor een retourtje 4 personen. Bovenop de Černá hora was vervolgens niets te zien of te doen, hier hadden we wat meer van verwacht. Er was een drink-tentje en een uitkijktorentje waar je tegen betaling omhoog mocht klimmen. Verder zagen we een ski-piste en dat was het? Niet lang daarna daalden we dus weer af naar beneden.
Via een steile weg liepen we vanaf de parkeerplaats naar beneden naar de kolonade. Het afdalen was al een beste tippel dus we wisten wat we op de terugweg konden verwachten. Beneden was best een leuk pleintje met Tsjechisch livemuziek en (normaal smakend) water uit een bron.
We aten een ijsje en maakten een foto bij het beeld van Krakonos, daarna begon ik aan de klim naar boven richting de auto om de rest van het gezin op te halen. Toen ik het parkeerkaartje had betaald stond de jongste al naast de auto en waren mijn vrouw en oudste zoon blijkbaar ook al boven, die hebben goed doorgelopen, compliment! We stapten weer in voor de rit naar Opočno.
De buitentemperatuur was al zomer’s warm maar in Opočno leek het nog warmer. Dit werd bevestigd door de app op de mobiele telefoon die een temperatuur verschil van 3 graden aangaf, om 20:00 uur was het buiten nog 31 graden!!!
We verblijven deze week in pension Ubytování u Broumaru. (TIP!)
Het pension ziet er keurig en erg luxe uit. In iedere kamer heeft een bad (om in te douchen) er is een ruime gedeelde woonkamer met eetkamer en keuken. Op de begane grond is het 1e toilet met een 2e op de verdieping en een aparte douche. Omdat we de enige gebruiker zijn, hebben we al deze ruimte voor ons zelf. En nog belangrijker: alles is schoon!
Na een enthousiaste begroeting door de eigenaresse met Tsjechische gebakjes en een borrel op onze gezondheid. Daarna hebben we de kamer geïnstalleerd en zijn we het dorp in gegaan, want ook in Opočno word Porcinkule gevierd. De eerste indruk is dat deze markt leuker is dan die in Hostinné, gevarieerder en een gezelligere sfeer. Ook lijkt het publiek hier wat modebewuster.
Al snel troffen we de eigenaresse van het huisje weer aan wie we vroegen waar zich een bank bevind en de weg naar een goed restaurant. die ons weer op de bank en een goed restaurant. Ze rade ons Restaurace u Gabči aan (TIP!). Hier aten we heerlijk: mijn vrouw een Pikantni Spiz en ik een Tortilla Dabelska. Onze oudste zoon was door de warmte Jari helaas niet lekker geworden en had dus weinig belangstelling voor zijn patat.
Terwijl we terugliepen richting het huisje was de feestsfeer op de Porcinkule al flink los gebarsten; er liep veel jeugd en jonge stelletjes op straat en er waren promotieteams van verschillende dranksoorten. Maar mijn vrouw en de kinderen waren moe dus wij gingen terug. Vanuit het huisje zagen we rond 22:30 nog wel de uitgebreide vuurwerkshow, de muziek ging daarna nog door tot 04:30 uur (of later).
Vandaag is de laatste dag samen met de familie en wisselen we van accommodatie.
De koffers waren gisteravond al ingepakt dus vanmorgen hoefde alleen de auto gepakt te worden. In het huisje nog even stof gezogen en de wc's en wasbakken gedaan waarna het huisje kon worden opgeleverd. Tegen half tien zijn vertrokken richting Hostinné voor de jaarmarkt Porciunkule.
De jaarmarkt wordt afgewisseld met kermis en er is veel eterij te krijgen. Wel veel van het zelfde: gebakken noedels, broodworst, Tsjechische kaas en marsepein of honingnougat. Verder wat kraampjes met kleding en plastic speelgoed. Tsjechische kaas kwamen we ook her en der tegen en midden op het plein ineens hele andere, meer herkenbare kaas. Hier stonden blijkbaar Nederlanders, Goudse (?) kaas te verkopen. Boven hun kraam hing een oranje paraplu met de tekst Holland.
Behalve de Nederlanders achter de kraam liepen er ook weer heel veel Nederlandse gezinnen tussen het publiek. Na twee uurtjes rondgelopen te hebben en her en der wat lekkers en een souvenirtje gekocht kwam de tijd om afscheid van elkaar te nemen. Onze oudste deed eerst nog een rondje op het paard en daarna zochten we de eigen auto's op. De familie zou aan de reis terug naar Nederland beginnen en wij hebben nog een week met ons gezin.
Met z'n vieren reden we naar Janské Lázně. Hier hadden we het de hele week al over gehad, ik wilde er graag een uurtje kijken maar volgens mij moeder was dit niet de moeite waard. Nu zouden we de proef op de som nemen.
De route erheen duurde lang want voor de tweede keer deze week troffen we een wielerwedstrijd. Bij de vorige stonden we een kleine tien minuten in de berm en mochten toen oversteken, maar deze wedstrijd was schijnbaar wat belangrijker: want al het verkeer werd stilgezet en de weg zou twintig minuten gestremd zijn. Omrijden had geen zin want ook in Trutnov lagen de wegen eruit zo vertelde de agent. Na ruim een half uur wachten konden we doorrijden, niet te snel want de laatste renners reden nog voor ons.
We hadden onze jongste zoon beloofd met de kabelbaan naar boven te gaan dus dit deden we eerst. De prijs viel me wel wat tegen 340 kronen voor een retourtje 4 personen. Bovenop de Černá hora was vervolgens niets te zien of te doen, hier hadden we wat meer van verwacht. Er was een drink-tentje en een uitkijktorentje waar je tegen betaling omhoog mocht klimmen. Verder zagen we een ski-piste en dat was het? Niet lang daarna daalden we dus weer af naar beneden.
Via een steile weg liepen we vanaf de parkeerplaats naar beneden naar de kolonade. Het afdalen was al een beste tippel dus we wisten wat we op de terugweg konden verwachten. Beneden was best een leuk pleintje met Tsjechisch livemuziek en (normaal smakend) water uit een bron.
We aten een ijsje en maakten een foto bij het beeld van Krakonos, daarna begon ik aan de klim naar boven richting de auto om de rest van het gezin op te halen. Toen ik het parkeerkaartje had betaald stond de jongste al naast de auto en waren mijn vrouw en oudste zoon blijkbaar ook al boven, die hebben goed doorgelopen, compliment! We stapten weer in voor de rit naar Opočno.
De buitentemperatuur was al zomer’s warm maar in Opočno leek het nog warmer. Dit werd bevestigd door de app op de mobiele telefoon die een temperatuur verschil van 3 graden aangaf, om 20:00 uur was het buiten nog 31 graden!!!
We verblijven deze week in pension Ubytování u Broumaru. (TIP!)
Het pension ziet er keurig en erg luxe uit. In iedere kamer heeft een bad (om in te douchen) er is een ruime gedeelde woonkamer met eetkamer en keuken. Op de begane grond is het 1e toilet met een 2e op de verdieping en een aparte douche. Omdat we de enige gebruiker zijn, hebben we al deze ruimte voor ons zelf. En nog belangrijker: alles is schoon!
Na een enthousiaste begroeting door de eigenaresse met Tsjechische gebakjes en een borrel op onze gezondheid. Daarna hebben we de kamer geïnstalleerd en zijn we het dorp in gegaan, want ook in Opočno word Porcinkule gevierd. De eerste indruk is dat deze markt leuker is dan die in Hostinné, gevarieerder en een gezelligere sfeer. Ook lijkt het publiek hier wat modebewuster.
Al snel troffen we de eigenaresse van het huisje weer aan wie we vroegen waar zich een bank bevind en de weg naar een goed restaurant. die ons weer op de bank en een goed restaurant. Ze rade ons Restaurace u Gabči aan (TIP!). Hier aten we heerlijk: mijn vrouw een Pikantni Spiz en ik een Tortilla Dabelska. Onze oudste zoon was door de warmte Jari helaas niet lekker geworden en had dus weinig belangstelling voor zijn patat.
Terwijl we terugliepen richting het huisje was de feestsfeer op de Porcinkule al flink los gebarsten; er liep veel jeugd en jonge stelletjes op straat en er waren promotieteams van verschillende dranksoorten. Maar mijn vrouw en de kinderen waren moe dus wij gingen terug. Vanuit het huisje zagen we rond 22:30 nog wel de uitgebreide vuurwerkshow, de muziek ging daarna nog door tot 04:30 uur (of later).
kuurgast
Donateur
Laatst bewerkt:
Geweldig, eerste foto die ik langs zie komen is de jaarmarkt in Hostinne, krijg direct weer heimwee naar ons hotel daar! Moet de foto's maar niet aan mijn dochter laten zien...
Nee, dat was Akkelien niet. De temperaturen liepen die dag op tot ruim 30 graden. Dat is voor het op de markt staan met kaas toch wel iets te warm. Zodra de temperatuur boven de 25 graden komt, staan wij niet op de markt. Het was dus de afgelopen weken erg rustig wat betreft het marktbezoek.
Dag 10 Zondag 2 augustus
Vanmorgen rustig wakker geworden en ons aangekleed en ontbeten. De Coop om de hoek is 7 dagen per week van 7-19 open, dus de boodschappen halen we vers. Ik wist trouwens niet eerder dat de Coop ook benzine verkoopt.
Het zou vandaag opnieuw een warme dag worden.
We zijn rond elf uur vertrokken en naar Nové Hradek gereden, waarna we de ruïne Frymburk bekeken. Er woont iemand naast de ruïne, dus het was een eenvoudige wandeling over 350 meter grindpad. De ruïne is duidelijk in verval en de toegang tot het gebouw is afgesloten.
Volgens een poster wordt ter plekke een boek verkocht waarvan de opbrengst de ruïne moet redden, maar waar deze te koop zou moeten zijn werd ons niet duidelijk (niet dat we het boek zouden kunnen lezen, maar dat terzijde).
Op de terugweg stopten we bij Rokole. Volgens de legende verdwaalde hier eens een meisje in de diepe bossen van het ravijn. Ze riep de hulp in van de Maagd Maria die aan haar verscheen en het meisje bij de hand nam en het bos uit bracht.
Op de plek van de openbaring was een bron waar later een houten kapel werd gebouwd. In 1859 werd deze vervangen door een stenen kapel en in 1930 een kerk, om de toenemende vloed van pelgrims naar het bedevaartsoord te voorzien. We bekeken de kerk en het houten gebouw waar afbeeldingen van de zeven pijnen van de Maagd Maria te zien zijn. En namen natuurlijk water mee uit de bron (smaakte ok).
Hierna reden we terug naar Opočno om de Porcinkule te bezoeken. Er was nog genoeg volk op de been, maar toch kreeg ik het gevoel dat het echte feest al een beetje achter de rug was. De kermis draaide nog en de markt stond er ook. Het plein naast het kasteel was middeleeuws aangekleed, maar het oogde niet zo druk als de dag ervoor en het podium bleef helaas stil.
Schminken is hier populairder bij volwassenen dan bij de kinderen.
Natuurlijk bekeken we ook het kasteel.
Wat zijn we klein in vergelijking met deze boom
Terwijl we een andere boom aan het bekijken waren, werden we aangesproken door Nederlanders: 'Weten jullie wat dit voor boom is?' Wij hebben geen idee (iemand?).
Aan het einde van de middag stapten we weer in de auto voor een rondje langs verschillende kerkjes en kasteeltjes.
Bij Skalka zagen we forellen in de beek zwemmen en tot drie keer toe een ijsvogeltje vliegen (!). De rest van de gebouwen die we tegenkwamen vonden we niet bijzonder. Wel valt op dat deze omgeving een hele andere uitstraling heeft. Het landschap is heuvelachtig en bedekt met afwisselend weiden, koren- en stoppelvelden en af en toe wat lage maïs.
Ook de huizen (bungalows/villa's) lijken op veel plekken groter en men is hard bezig om deze een westerse (lees: Sims) uitstraling te geven. Met ruime hekken eromheen, afwisselend steen en traliewerk en strak ingerichte tuinen, beklinkerde opritten en zelfs een betegelde stoep naast de nieuw geasfalteerde weg waarbij de opritjes in een opvallende kleur klinker zijn ingelegd. Dit is een ander Tsjechië dan wij gewend zijn en we zijn er nog niet over uit of we het mooi vinden.
We hebben 's avonds gegeten bij een pizzeria (taverna) aan de Balbinova in Rychnov b. Kněž. Tsjechen blinken niet uit in de Italiaanse keuken, zo is onze indruk. De met trots huisgemaakte Tagliatelle was teveel a-la-dente (droge korrelige structuur) en de zelfgemaakte bolognese kon ook weinig goedmaken. Ook de pizza's waren niet speciaal, toch zat dit restaurant vol met Tsjechen.
Vanmorgen rustig wakker geworden en ons aangekleed en ontbeten. De Coop om de hoek is 7 dagen per week van 7-19 open, dus de boodschappen halen we vers. Ik wist trouwens niet eerder dat de Coop ook benzine verkoopt.
Het zou vandaag opnieuw een warme dag worden.
We zijn rond elf uur vertrokken en naar Nové Hradek gereden, waarna we de ruïne Frymburk bekeken. Er woont iemand naast de ruïne, dus het was een eenvoudige wandeling over 350 meter grindpad. De ruïne is duidelijk in verval en de toegang tot het gebouw is afgesloten.
Volgens een poster wordt ter plekke een boek verkocht waarvan de opbrengst de ruïne moet redden, maar waar deze te koop zou moeten zijn werd ons niet duidelijk (niet dat we het boek zouden kunnen lezen, maar dat terzijde).
Op de terugweg stopten we bij Rokole. Volgens de legende verdwaalde hier eens een meisje in de diepe bossen van het ravijn. Ze riep de hulp in van de Maagd Maria die aan haar verscheen en het meisje bij de hand nam en het bos uit bracht.
Op de plek van de openbaring was een bron waar later een houten kapel werd gebouwd. In 1859 werd deze vervangen door een stenen kapel en in 1930 een kerk, om de toenemende vloed van pelgrims naar het bedevaartsoord te voorzien. We bekeken de kerk en het houten gebouw waar afbeeldingen van de zeven pijnen van de Maagd Maria te zien zijn. En namen natuurlijk water mee uit de bron (smaakte ok).
Hierna reden we terug naar Opočno om de Porcinkule te bezoeken. Er was nog genoeg volk op de been, maar toch kreeg ik het gevoel dat het echte feest al een beetje achter de rug was. De kermis draaide nog en de markt stond er ook. Het plein naast het kasteel was middeleeuws aangekleed, maar het oogde niet zo druk als de dag ervoor en het podium bleef helaas stil.
Schminken is hier populairder bij volwassenen dan bij de kinderen.
Natuurlijk bekeken we ook het kasteel.
Wat zijn we klein in vergelijking met deze boom
Terwijl we een andere boom aan het bekijken waren, werden we aangesproken door Nederlanders: 'Weten jullie wat dit voor boom is?' Wij hebben geen idee (iemand?).
Aan het einde van de middag stapten we weer in de auto voor een rondje langs verschillende kerkjes en kasteeltjes.
Bij Skalka zagen we forellen in de beek zwemmen en tot drie keer toe een ijsvogeltje vliegen (!). De rest van de gebouwen die we tegenkwamen vonden we niet bijzonder. Wel valt op dat deze omgeving een hele andere uitstraling heeft. Het landschap is heuvelachtig en bedekt met afwisselend weiden, koren- en stoppelvelden en af en toe wat lage maïs.
Ook de huizen (bungalows/villa's) lijken op veel plekken groter en men is hard bezig om deze een westerse (lees: Sims) uitstraling te geven. Met ruime hekken eromheen, afwisselend steen en traliewerk en strak ingerichte tuinen, beklinkerde opritten en zelfs een betegelde stoep naast de nieuw geasfalteerde weg waarbij de opritjes in een opvallende kleur klinker zijn ingelegd. Dit is een ander Tsjechië dan wij gewend zijn en we zijn er nog niet over uit of we het mooi vinden.
We hebben 's avonds gegeten bij een pizzeria (taverna) aan de Balbinova in Rychnov b. Kněž. Tsjechen blinken niet uit in de Italiaanse keuken, zo is onze indruk. De met trots huisgemaakte Tagliatelle was teveel a-la-dente (droge korrelige structuur) en de zelfgemaakte bolognese kon ook weinig goedmaken. Ook de pizza's waren niet speciaal, toch zat dit restaurant vol met Tsjechen.
Laatst bewerkt:
Geweldig. Mooie verhalen en prachtige foto's . Ik ben blij dat ik mee mocht reizen. Ik wacht op het vervolg.
Dag 11 maandag 3 augustus
Vandaag opnieuw een erg warme dag, ‘s morgens was al te voelen dat het erg warm zou worden want bij het halen van het ontbijt was het al zeker 24 graden. Rond kwart over tien gingen we aan de rit, en deden eerst Jaromer aan. Onze strategie voor de dag was: veel rijden en vanuit de auto bekijken en eventueel op schaduwplekken of koelere plaatsen uitstappen.
Het treinmuseum zijn we dus ook niet in geweest, maar we bekeken wel het centrale plein dat er in Jaromer toch leuk uitziet.
Josefov was de tweede halte op de route, we geloven dat deze stad weleens betere tijden heeft gezien want de gebouwen binnen de vestingmuren zagen er niet erg florissant uit. Behalve ons leek er ook niemand daar om de stad te bekijken, want alle bedrijvigheid in het stadje was in verband met één of ander rockfestival waarvoor in alle straten dranghekken werden geplaatst.
De boeren in de omgeving profiteerden van de warme temperaturen, want ze waren op alle velden druk bezig met maaien en hun graan aan het oogsten. Door de hitte zagen we boven één van deze velden verschillende ‘hooiduivels’ ontstaan, kleine windhozen die het stro in draaiende beweging tot enkele tientallen meters de lucht in bliezen.
(plaatje geleend van het internet)
We keken even bij Kuks maar vonden het te warm om hier uitgebreid rond te lopen en te kijken, we hadden de kinderen eigenlijk half toegezegd dat we naar de dierentuin van Dvůr Králové zouden rijden dus zochten we die dierentuin op. De parkeerplaats hier was overvol, er was geen plekje meer te vinden en het was bloedje heet buiten, wat ons deed besluiten om door te rijden via Bila Tremešná.
Gefocust op de bordjes naar het Informatiecentrum kwamen we geen dam tegen maar belandde op Zvíčina bij Hotel Pod Zvičinou, een voormalig kuuroord met een bron die gewijd is aan Maria. Het hotel zou tegenwoordig worden gerund door Nederlanders.
Op de parkeerplaats zagen we dat er ook meerdere Nederlanders aanwezig waren (drie of vier auto’s met geel kenteken). Ik heb eerst tien minuten langs de foldertjes van het informatiecentrum gelopen, maar hier was geen personeel. Op de gok zijn we dus maar verder omhoog de heuvel op gelopen, langs de rode route… want daar zou zich volgens mijn informatie nog de bron Masarykova studánka bevinden, die wordt bewaakt door het sculptuur van een draak dat dateert uit 1923.
Het sculptuur werd gesneden door studenten onder leiding van prof. Hořické. En het bleek niet eenvoudig om het 30 ton wegende werk op haar plek te krijgen. Het pad moest op sommige plekken worden aangepast en verbreed. Het laatste deel werd de lading verplaatst middels katrollen en met behulp van plaatwerk onder de wielen om instorting van steile hellingen te voorkomen of het wegzakken in natte grond door regen. Het vervoer naar de huidige standplaats duurde daarvoor twee dagen.
In de hitte bleek het een behoorlijke klim naar boven, al hoewel ik het stilstaan en wachten op de familie vervelender vond want dan kreeg de hitte al snel vat op je en tijdens door de beweging leek je nog enige wind te voelen. Mijn vrouw en kinderen vonden het halverwege genoeg en kozen ervoor om in de schaduw van een boom te wachten tot ik mijn doel had bereikt. Het water in de bidon was inmiddels al vies warm geworden dus met het vooruitzicht van vers en koel water liep ik stug door, het laatste stuk ging zelfs heel stijl omhoog. De bron bleek helaas opgedroogd en bood dus geen verkoeling, maar ik kon wel op de foto met de draak door een passerend Tsjechisch echtpaar op mountainbike.
Om toch koel water te kunnen vinden zochten we naar Mostecké Laznĕ, welke wel op mijn kaart staat, maar niet werd herkend door de Tomtom en we dus ook niet konden vinden.
Inmiddels kregen de magen ook wel trek dus namen we plaats in een hotel Koruna in Pecka. Op de menukaart staat één van mijn favoriet Tsjechische lunchgerechten: “Ďábelská topinka” ook wel ‘duivelstoast’.
Mijn vrouw ging weer voor de palačinky, ditmaal met verse bosbessen en de kids uit gewoonte weer aan de patat. Bij het informatiecentrum wilde ik nog een wandelstokplaatje halen maar deze bleek dicht (natuurlijk, want het is maandag).
We reden verder naar Lazne Belohrad. Hier konden we wel water uit een bron halen. Geen colonnade, ook geen bijzonder park, wel een werkende bron onder een simpele houten prieel. Het water had een nasmaak van ijzer dus was niet heel lekker, maar de met dit weer ben ik blij met elke verkoeling.
In Hořice bezochten we het Gothard-park waar stenen beelden staan. Eerst bekeken we de naastgelegen begraafplaats waar eigenlijk mooiere beelden stonden dan in het park.
Mijn jongste zoon was verheugd een beeld te treffen van wat in zijn ogen onze Sint is, en wilde daarmee natuurlijk graag op de foto.
In het park wilden we graag het beeld van de reus Krakonos zien maar hoe we ook zochten, we zagen alle beelden behalve deze. Na gevraagd te hebben bleek deze in een lager gelegen deel van het te staan.
We vervolgde de route langs Miletin en kwamen uit bij de dam bij Bila Tremešná. Deze was echt mooi, sprookjesachtig mooi.
Aan de lage kant van de dam lagen allemaal kleine vissen te wachten (forel?) Terwijl aan de hoge kant honderden zo niet duizenden karpers aan de oppervlakte zwommen. Variërend van hele kleintjes tot mooie grote exemplaren.
De terugweg voer langs Velichovky, waar we een kuuroord/revalidatie centrum tegenkwamen maar geen openbare waterbron. Terwijl we het informatiebord bekeken zagen we een promotieteam van drankmerk het terrein betreden, wat die daar nou ging doen?
Via Smiřice en verschillende tussendoor weggetjes reden we terug naar Opočno. In bijna elk dorp waar we doorkwamen staat een kruis met foeilelijk nepgouden Jezus-beeld, waren die ooit ergens in de aanbieding? Mooi zijn de enorm glimmende beelden niet te noemen.
Buiten was het nog steeds erg warm, om 19:00 uur was het nog 31 graden.
Mijn vrouw was haar medicijnen vergeten dus we gingen eerst terug naar het huisje om daarna door te rijden naar het nabijgelegen zwembad dat net dicht bleek te zijn. Door om te eten bleek de keuken van het restaurant waar onze keuze opviel al dicht, ook het restaurant van zaterdag is s maandags gesloten. De Hospinecs waar je 's middags goed kunt eten zijn s avonds gevuld met rokende en bierdrinkende Tsjechen dus dat werd ook geen succes.
In Dobrouska werd de keuze daarom beperkt tot een kebab-zaak en twee pizzeria's. De eerste pizzeria had de grote keuken al dicht en verkocht alleen nog pizza's, de tweede had alleen een Tsjechische kaart. De serveerster zei Engels te kunnen dus we bestelden voor iedereen kipschnitzels met patat: 3 grote porties en 1 kindermenu.
Na een minuut kwam de bediening vertellen dat er geen patat meer is, we konden kiezen tussen kroketballetjes of wedges. We kozen voor de laatste terwijl mijn jongste zoon duidelijk aangaf dit niet te willen. Bij het opdienen bleek de serveerster toch niet zoveel van ons Engels te hebben gesnapt want we kregen twee kindermenu's en één (iets) grote(re) portie.
Vandaag opnieuw een erg warme dag, ‘s morgens was al te voelen dat het erg warm zou worden want bij het halen van het ontbijt was het al zeker 24 graden. Rond kwart over tien gingen we aan de rit, en deden eerst Jaromer aan. Onze strategie voor de dag was: veel rijden en vanuit de auto bekijken en eventueel op schaduwplekken of koelere plaatsen uitstappen.
Het treinmuseum zijn we dus ook niet in geweest, maar we bekeken wel het centrale plein dat er in Jaromer toch leuk uitziet.
Josefov was de tweede halte op de route, we geloven dat deze stad weleens betere tijden heeft gezien want de gebouwen binnen de vestingmuren zagen er niet erg florissant uit. Behalve ons leek er ook niemand daar om de stad te bekijken, want alle bedrijvigheid in het stadje was in verband met één of ander rockfestival waarvoor in alle straten dranghekken werden geplaatst.
De boeren in de omgeving profiteerden van de warme temperaturen, want ze waren op alle velden druk bezig met maaien en hun graan aan het oogsten. Door de hitte zagen we boven één van deze velden verschillende ‘hooiduivels’ ontstaan, kleine windhozen die het stro in draaiende beweging tot enkele tientallen meters de lucht in bliezen.
We keken even bij Kuks maar vonden het te warm om hier uitgebreid rond te lopen en te kijken, we hadden de kinderen eigenlijk half toegezegd dat we naar de dierentuin van Dvůr Králové zouden rijden dus zochten we die dierentuin op. De parkeerplaats hier was overvol, er was geen plekje meer te vinden en het was bloedje heet buiten, wat ons deed besluiten om door te rijden via Bila Tremešná.
Gefocust op de bordjes naar het Informatiecentrum kwamen we geen dam tegen maar belandde op Zvíčina bij Hotel Pod Zvičinou, een voormalig kuuroord met een bron die gewijd is aan Maria. Het hotel zou tegenwoordig worden gerund door Nederlanders.
Op de parkeerplaats zagen we dat er ook meerdere Nederlanders aanwezig waren (drie of vier auto’s met geel kenteken). Ik heb eerst tien minuten langs de foldertjes van het informatiecentrum gelopen, maar hier was geen personeel. Op de gok zijn we dus maar verder omhoog de heuvel op gelopen, langs de rode route… want daar zou zich volgens mijn informatie nog de bron Masarykova studánka bevinden, die wordt bewaakt door het sculptuur van een draak dat dateert uit 1923.
Het sculptuur werd gesneden door studenten onder leiding van prof. Hořické. En het bleek niet eenvoudig om het 30 ton wegende werk op haar plek te krijgen. Het pad moest op sommige plekken worden aangepast en verbreed. Het laatste deel werd de lading verplaatst middels katrollen en met behulp van plaatwerk onder de wielen om instorting van steile hellingen te voorkomen of het wegzakken in natte grond door regen. Het vervoer naar de huidige standplaats duurde daarvoor twee dagen.
In de hitte bleek het een behoorlijke klim naar boven, al hoewel ik het stilstaan en wachten op de familie vervelender vond want dan kreeg de hitte al snel vat op je en tijdens door de beweging leek je nog enige wind te voelen. Mijn vrouw en kinderen vonden het halverwege genoeg en kozen ervoor om in de schaduw van een boom te wachten tot ik mijn doel had bereikt. Het water in de bidon was inmiddels al vies warm geworden dus met het vooruitzicht van vers en koel water liep ik stug door, het laatste stuk ging zelfs heel stijl omhoog. De bron bleek helaas opgedroogd en bood dus geen verkoeling, maar ik kon wel op de foto met de draak door een passerend Tsjechisch echtpaar op mountainbike.
Om toch koel water te kunnen vinden zochten we naar Mostecké Laznĕ, welke wel op mijn kaart staat, maar niet werd herkend door de Tomtom en we dus ook niet konden vinden.
Inmiddels kregen de magen ook wel trek dus namen we plaats in een hotel Koruna in Pecka. Op de menukaart staat één van mijn favoriet Tsjechische lunchgerechten: “Ďábelská topinka” ook wel ‘duivelstoast’.
Mijn vrouw ging weer voor de palačinky, ditmaal met verse bosbessen en de kids uit gewoonte weer aan de patat. Bij het informatiecentrum wilde ik nog een wandelstokplaatje halen maar deze bleek dicht (natuurlijk, want het is maandag).
We reden verder naar Lazne Belohrad. Hier konden we wel water uit een bron halen. Geen colonnade, ook geen bijzonder park, wel een werkende bron onder een simpele houten prieel. Het water had een nasmaak van ijzer dus was niet heel lekker, maar de met dit weer ben ik blij met elke verkoeling.
In Hořice bezochten we het Gothard-park waar stenen beelden staan. Eerst bekeken we de naastgelegen begraafplaats waar eigenlijk mooiere beelden stonden dan in het park.
Mijn jongste zoon was verheugd een beeld te treffen van wat in zijn ogen onze Sint is, en wilde daarmee natuurlijk graag op de foto.
In het park wilden we graag het beeld van de reus Krakonos zien maar hoe we ook zochten, we zagen alle beelden behalve deze. Na gevraagd te hebben bleek deze in een lager gelegen deel van het te staan.
We vervolgde de route langs Miletin en kwamen uit bij de dam bij Bila Tremešná. Deze was echt mooi, sprookjesachtig mooi.
Aan de lage kant van de dam lagen allemaal kleine vissen te wachten (forel?) Terwijl aan de hoge kant honderden zo niet duizenden karpers aan de oppervlakte zwommen. Variërend van hele kleintjes tot mooie grote exemplaren.
De terugweg voer langs Velichovky, waar we een kuuroord/revalidatie centrum tegenkwamen maar geen openbare waterbron. Terwijl we het informatiebord bekeken zagen we een promotieteam van drankmerk het terrein betreden, wat die daar nou ging doen?
Via Smiřice en verschillende tussendoor weggetjes reden we terug naar Opočno. In bijna elk dorp waar we doorkwamen staat een kruis met foeilelijk nepgouden Jezus-beeld, waren die ooit ergens in de aanbieding? Mooi zijn de enorm glimmende beelden niet te noemen.
Buiten was het nog steeds erg warm, om 19:00 uur was het nog 31 graden.
Mijn vrouw was haar medicijnen vergeten dus we gingen eerst terug naar het huisje om daarna door te rijden naar het nabijgelegen zwembad dat net dicht bleek te zijn. Door om te eten bleek de keuken van het restaurant waar onze keuze opviel al dicht, ook het restaurant van zaterdag is s maandags gesloten. De Hospinecs waar je 's middags goed kunt eten zijn s avonds gevuld met rokende en bierdrinkende Tsjechen dus dat werd ook geen succes.
In Dobrouska werd de keuze daarom beperkt tot een kebab-zaak en twee pizzeria's. De eerste pizzeria had de grote keuken al dicht en verkocht alleen nog pizza's, de tweede had alleen een Tsjechische kaart. De serveerster zei Engels te kunnen dus we bestelden voor iedereen kipschnitzels met patat: 3 grote porties en 1 kindermenu.
Na een minuut kwam de bediening vertellen dat er geen patat meer is, we konden kiezen tussen kroketballetjes of wedges. We kozen voor de laatste terwijl mijn jongste zoon duidelijk aangaf dit niet te willen. Bij het opdienen bleek de serveerster toch niet zoveel van ons Engels te hebben gesnapt want we kregen twee kindermenu's en één (iets) grote(re) portie.
kuurgast
Donateur
Bekend plekje de bron in het park van Lázně Bělohrad. Ben je langs Vila Karluška gelopen waar ik diverse malen verbleef.
Ďábelská topinka....hmmm lekker.
Ďábelská topinka....hmmm lekker.
Dat is festival Brutal Assault.
Klopt forumlid Nancy is eigenaresse samen met haar man Eric.
Ad Verschoor
Donateur
Al jaren logeren we, met heel veel plezier, in Hotel Pod Zvicinou. We kennen de buurt dan ook al aardig goed. Leuk en bijzonder is het om je verslag te lezen waarin meerdere plekken zo bekend zijn voor ons. Fantastisch en schrijf nog even door, want we genieten ervan.
Tabe
† In Memoriam
Bedankt voor jouw mooie reisverslag. Mooie foto's . Veel herkenning ! Op veel plaatsen zijn wij ook geweest. De laatste jaren zijn wij meestal in Sumava te vinden. Ook mooi en minder "Hollanders".