Hele fijne vakantie gewenst
Vakantie 2016, Valasske Mezirici
- Onderwerp starter Franky
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
dennuzzz
Donateur
En op de plek van bestemming?
Ad Verschoor
Donateur
Zijn vast aan het bijkomen van toch wel een hele reis. Ik gun ze veel rust en een prachtige vakantie met mooi weer.
Nou, bijkomen inderdaad
.Maar dat alles volgt vanzelf in het verslag. Want, router is "umsonst" meegenomen, want die staat hier dus gewoon. Terwijl ik dat nog had nagevraagd bij Bohemia. Maar nog even geduld, want wij gaan eerst de boodschapjes doen :cheerleader:
Vertrek (5 en 6 augustus 2016)
Onze vakantie in Valasske Mezirici begint op 6 augustus. Het is voor ons een nieuwe regio, maar het gedeelte van Tsjechië kennen wij deels nog van onze vakantie in 2013. Ondanks dat wij toen heel vroeg, eigenlijk te vroeg op de bestemming aankwamen besluiten wij dit keer iets nieuws te proberen.
Wij besluiten namelijk dit keer niet vroeg in de nacht te vertrekken maar nog voor middernacht, rond 23.00 uur . Later in dit verslag zal blijken hoe goed deze ingeving uitpakte.
Zo gezegd zo gedaan en wij laten met 1286 kilometer te gaan een bijna in slaap gehuld Anna Paulowna achter ons en voor wij het weten zitten wij alweer op de afsluitdijk. Tot voorbij Groningen zijn wij bijna de enigen op de weg en het rijdt lekker door. Eénmaal in Duitsland is vooral het vrachtverkeer goed op de weg vertegenwoordigd, maar dit hindert nauwelijks.
Zoals bekend is het aangenaam rijden op de Duitse snelweg en al tuffend passeren wij achtereenvolgens Bremen, Hannover, Maagdenburg, Leipzig en Dresden tot wij uiteindelijk bij Usti Nad Labem het mooie Tsjechië in tuffen. Op dat moment staat de teller op nog 500 km te gaan en wij berekenen dat wij zo doorrijdend minstens een uur te vroeg zullen arriveren. Dus de pauzes maar wat uitsmeren bedenken wij. En dat is geen overbodige luxe want inmiddels heb ik de hele nacht doorgehaald. Wij strijken dan ook neer bij een hele drukke, (wellicht pas geopende?) MacDonalds bij Most. Het bestellen gaat redelijk makkelijk, ondanks het nog wat roestige huis, tuin en keuken Tsjechisch van ons.
Hierna gaat het rustig verder richting de randweg om Praag en aan de cadans van de weg merken wij dat wij op D1 zijn terechtgekomen. Maar het mag gezegd, de weg voelt beter aan dan in 2013. Hele stukken van de weg zijn opgeknapt maar wanneer het nodig is (en kan zonder een jekkerende Tsjech op de bumper
) blijven wij op de linker weghelft hangen.
Maar bij het naderen van Jihlava begint ons geluk te keren. Vanwege werkzaamheden zijn hele stukken snelweg tot 1 rijstrook teruggebracht. Verschil met Nederland is dan wel dat er ook daadwerkelijk mensen aan het werk zijn. Maar dat verzacht de irritatie maar nauwelijks. Tjonge, wat een verschil met Duitsland. Net of wij weer in Nederland rijden. Heel veel Tsjechen proberen zich vooraan aan de file te proppen, af en toe gehinderd door een vrachtwagen chauffeur die de weg op slot gooit. Dat Tsjechen pittig rijden wist ik al maar deze kant van de Tsjechen had ik nog niet eerder gezien.
Af en toe afgewisseld met stukjes dat het door rijdt zien wij door het asociale van een handje vol Tsjechen onze voorsprong van ruim een uur teruglopen tot een verlies van 2 uur! En na een lange reis van 18 uur (inclusief pauzes) arriveren wij dan eindelijk bij de villa. Wij worden opgewacht door de vermeende huisbaas die gelukkig alleen Tsjechisch spreekt. Maar hij is hierop ingespeeld en via een Nokia uit het jaar prik krijg ik zijn zoon aan de lijn. In keurig Engels worden wat instructies over het huis medegedeeld. Daarna neemt de huisbaas het stokje over en laat hij het huis en zwembad zien en aan de hand van het vorige gesprek in Engels weet ik nu waar hij het over heeft. Vlak voor vertrek wijst de huisbaas ons trots op de door hem meegebrachte vlaai en 2 halve liters . Waarop wij van onze kant hem vergasten met aardigheidjes uit Nederland. Iets wat eigenlijk al vanaf onze eerste keer Tsjechië in 2011 doen.
Na het uitladen van de auto besluiten wij het inruimen van de spullen voor later te bewaren. Eerst zoeken wij de dichtstbijzijnde pizzeria op waar wij overigens alles behalve pizza bestellen
. Het blijkt een uitstekend restaurant te zijn waar wij vast nog wel eens zullen terugkeren.
Fris als het op het terras wordt keren wij vrij snel huiswaarts en kijken in de villa nog een filmpje. Daarna kruipen wij doodsmoe in onze bedjes.
Onze vakantie in Valasske Mezirici begint op 6 augustus. Het is voor ons een nieuwe regio, maar het gedeelte van Tsjechië kennen wij deels nog van onze vakantie in 2013. Ondanks dat wij toen heel vroeg, eigenlijk te vroeg op de bestemming aankwamen besluiten wij dit keer iets nieuws te proberen.
Wij besluiten namelijk dit keer niet vroeg in de nacht te vertrekken maar nog voor middernacht, rond 23.00 uur . Later in dit verslag zal blijken hoe goed deze ingeving uitpakte.
Zo gezegd zo gedaan en wij laten met 1286 kilometer te gaan een bijna in slaap gehuld Anna Paulowna achter ons en voor wij het weten zitten wij alweer op de afsluitdijk. Tot voorbij Groningen zijn wij bijna de enigen op de weg en het rijdt lekker door. Eénmaal in Duitsland is vooral het vrachtverkeer goed op de weg vertegenwoordigd, maar dit hindert nauwelijks.
Zoals bekend is het aangenaam rijden op de Duitse snelweg en al tuffend passeren wij achtereenvolgens Bremen, Hannover, Maagdenburg, Leipzig en Dresden tot wij uiteindelijk bij Usti Nad Labem het mooie Tsjechië in tuffen. Op dat moment staat de teller op nog 500 km te gaan en wij berekenen dat wij zo doorrijdend minstens een uur te vroeg zullen arriveren. Dus de pauzes maar wat uitsmeren bedenken wij. En dat is geen overbodige luxe want inmiddels heb ik de hele nacht doorgehaald. Wij strijken dan ook neer bij een hele drukke, (wellicht pas geopende?) MacDonalds bij Most. Het bestellen gaat redelijk makkelijk, ondanks het nog wat roestige huis, tuin en keuken Tsjechisch van ons.
Hierna gaat het rustig verder richting de randweg om Praag en aan de cadans van de weg merken wij dat wij op D1 zijn terechtgekomen. Maar het mag gezegd, de weg voelt beter aan dan in 2013. Hele stukken van de weg zijn opgeknapt maar wanneer het nodig is (en kan zonder een jekkerende Tsjech op de bumper
) blijven wij op de linker weghelft hangen.Maar bij het naderen van Jihlava begint ons geluk te keren. Vanwege werkzaamheden zijn hele stukken snelweg tot 1 rijstrook teruggebracht. Verschil met Nederland is dan wel dat er ook daadwerkelijk mensen aan het werk zijn. Maar dat verzacht de irritatie maar nauwelijks. Tjonge, wat een verschil met Duitsland. Net of wij weer in Nederland rijden. Heel veel Tsjechen proberen zich vooraan aan de file te proppen, af en toe gehinderd door een vrachtwagen chauffeur die de weg op slot gooit. Dat Tsjechen pittig rijden wist ik al maar deze kant van de Tsjechen had ik nog niet eerder gezien.
Af en toe afgewisseld met stukjes dat het door rijdt zien wij door het asociale van een handje vol Tsjechen onze voorsprong van ruim een uur teruglopen tot een verlies van 2 uur! En na een lange reis van 18 uur (inclusief pauzes) arriveren wij dan eindelijk bij de villa. Wij worden opgewacht door de vermeende huisbaas die gelukkig alleen Tsjechisch spreekt. Maar hij is hierop ingespeeld en via een Nokia uit het jaar prik krijg ik zijn zoon aan de lijn. In keurig Engels worden wat instructies over het huis medegedeeld. Daarna neemt de huisbaas het stokje over en laat hij het huis en zwembad zien en aan de hand van het vorige gesprek in Engels weet ik nu waar hij het over heeft. Vlak voor vertrek wijst de huisbaas ons trots op de door hem meegebrachte vlaai en 2 halve liters . Waarop wij van onze kant hem vergasten met aardigheidjes uit Nederland. Iets wat eigenlijk al vanaf onze eerste keer Tsjechië in 2011 doen.
Na het uitladen van de auto besluiten wij het inruimen van de spullen voor later te bewaren. Eerst zoeken wij de dichtstbijzijnde pizzeria op waar wij overigens alles behalve pizza bestellen
. Het blijkt een uitstekend restaurant te zijn waar wij vast nog wel eens zullen terugkeren. Fris als het op het terras wordt keren wij vrij snel huiswaarts en kijken in de villa nog een filmpje. Daarna kruipen wij doodsmoe in onze bedjes.
Zondag 7 augustus 2015
Aangezien wij er gisteren niet meer aan toegekomen zijn gaan wij in de ochtend een rituele handeling verrichten. Boodschappen doen bij de Lidl, die hier in Valmez wel op zondag open is overigens. Dankzij het geweldige Wif hier is het adres snel gevonden en gaan wij en route. Bijna routinematig doen wij de boodschappen en pas op het moment dat de kassière ons een vraag stelt vallen wij door de mand als niet-Tsjechen. Na het ontbijt thuis bekijk ik de villa pas goed, daarbij af en toe verdwalend. Want groot is het huis zeker en hoewel geen bouwkundige bespeur hier en daar wel wat invloeden van architecten als Rietveld en Mies van der Rohe.
Zij het dat de staat van de villa wel wat erbarmelijk is, naar onze maatstaven althans. Maar aan de sfeer doet dit niets af. Wat een geweldig huis is het en zoals stilletjes gehoopt uitermate geschikt voor Jelle. Overal brede deuren en trap naar het zwembad met 2 leuningen. Hoe gelukkig kun je zijn op vakantie. Het is overigens onder enthousiaste zwembadgeluiden dat ik dit typ.
Aangezien wij er gisteren niet meer aan toegekomen zijn gaan wij in de ochtend een rituele handeling verrichten. Boodschappen doen bij de Lidl, die hier in Valmez wel op zondag open is overigens. Dankzij het geweldige Wif hier is het adres snel gevonden en gaan wij en route. Bijna routinematig doen wij de boodschappen en pas op het moment dat de kassière ons een vraag stelt vallen wij door de mand als niet-Tsjechen. Na het ontbijt thuis bekijk ik de villa pas goed, daarbij af en toe verdwalend. Want groot is het huis zeker en hoewel geen bouwkundige bespeur hier en daar wel wat invloeden van architecten als Rietveld en Mies van der Rohe.
Zij het dat de staat van de villa wel wat erbarmelijk is, naar onze maatstaven althans. Maar aan de sfeer doet dit niets af. Wat een geweldig huis is het en zoals stilletjes gehoopt uitermate geschikt voor Jelle. Overal brede deuren en trap naar het zwembad met 2 leuningen. Hoe gelukkig kun je zijn op vakantie. Het is overigens onder enthousiaste zwembadgeluiden dat ik dit typ.
kuurgast
Donateur
Heel veel plezier in Valašské Meziříčí. Mooi huis en zwembad. 
Geniet ervan en hopelijk mooi weer.
dennuzzz
Donateur
Aan Zasovska zit de glasblaasschool, deze zal door de schoolvakantie wel gesloten zijn, hier zit ook een winkeltje waarbij door de leerlingen geproduceerde producten verkocht worden als vorm van inkomsten.
Wij zitten komend op zo'n 40 km van jullie, autocamp Podhradi.
dennuzzz
Donateur
Fijne vakantie heer smit!
Bedankt voor de tip. Op weg naar Roznov pod Radhostem kwamen wij langs Zasovska.
kuurgast
Donateur
Daar is genoeg te zien en beleven in die omgeving zie evenementen czecot.nl.
Kan je komend weekend nog eens gaan kijken ,want dan hebben ze daar Super víkend.
En voor evenementen in de omgeving czecot.nl.
Wij zijn er voor een weekend, we hebben een meeting met Akita eigenaars en de fokker van de Akita familie.
Zijn er vorig jaar ook geweestt. lekker relaxed en goed eten daar.
Zijn er vorig jaar ook geweestt. lekker relaxed en goed eten daar.
(vervolg) zondag 7 augustus
Tja, en dan gaat het alweer richting het avondeten en de vraag waar wij dat dit keer zullen gaan nuttigen. Het makkelijkst is het om dat weer bij Pizzeria Piccolini te doen, het restaurant waar wij gisteren neerstreken.
Maar wij besluiten toch eerst iets nieuws te proberen en rijden richting een soort grill restaurant. Maar daar aangekomen blijkt dit meer een soort snackbar te zijn, waarbij 1 van de 2 deuren toegang tot een veteranen museum biedt. Wat een wonderlijke combinatie. Maar wij rijden door en gaan weer terug naar het centrum van Valmez. Restaurant Rajka staat goed aangeschreven volgens onze zoon Jelle.
Terwijl wij met wat geschuif van meubels ervoor zorgen dat Jelle plaats kan nemen op het terras is dit voor de aanwezige Tsjechen een bezienswaardigheid. Zo iemand als Jelle hebben ze kennelijk nog niet eerder gezien. En ik moet ook zeggen, mensen die hier slecht ter been zijn (tot nu toe ouderen), bedienen zich meestal van krukken. Heuvel op, heuvel af.
Rollatoren of zelfs scootmobielen zie je hier niet. Zoals gebruikelijk is het eten weer goed en met volle buikjes gaan wij weer richting de villa.
Tja, en dan gaat het alweer richting het avondeten en de vraag waar wij dat dit keer zullen gaan nuttigen. Het makkelijkst is het om dat weer bij Pizzeria Piccolini te doen, het restaurant waar wij gisteren neerstreken.
Maar wij besluiten toch eerst iets nieuws te proberen en rijden richting een soort grill restaurant. Maar daar aangekomen blijkt dit meer een soort snackbar te zijn, waarbij 1 van de 2 deuren toegang tot een veteranen museum biedt. Wat een wonderlijke combinatie. Maar wij rijden door en gaan weer terug naar het centrum van Valmez. Restaurant Rajka staat goed aangeschreven volgens onze zoon Jelle.
Terwijl wij met wat geschuif van meubels ervoor zorgen dat Jelle plaats kan nemen op het terras is dit voor de aanwezige Tsjechen een bezienswaardigheid. Zo iemand als Jelle hebben ze kennelijk nog niet eerder gezien. En ik moet ook zeggen, mensen die hier slecht ter been zijn (tot nu toe ouderen), bedienen zich meestal van krukken. Heuvel op, heuvel af.
Rollatoren of zelfs scootmobielen zie je hier niet. Zoals gebruikelijk is het eten weer goed en met volle buikjes gaan wij weer richting de villa.
dennuzzz
Donateur
De rollatoren zijn er wel hoor alleen ik heb ze er ook nog niet gezien...ik weet dat want een vriendin is directice van het thuiszorgpunt in valmez. En ze verhuren ze daar ook.
Laatst bewerkt:
Maandag 8 augustus 2016
Ondanks de verwachte 30 graden gaan wij vandaag naar het openluchtmuseum in Roznov pod Radhostem. In eerste instantie waren wij van plan alle 3 de routes te doen, maar alleen het dorp van de Wallachen wordt al op 2 uur geschat. Wij besluiten het daarbij te laten en vol goede moed gaan wij op pad. Van te voren had ik mij al aardig ingelezen op dit mooie openlucht museum en wij worden zeker niet teleurgesteld.
Alleen die steile paden, daar had ik niets over gelezen. Dat blijft toch wel een dingetje in Tsjechië. Halverwege de route wordt mij verboden verder te gaan met Jelle. Mijn echtgenote vindt het met deze hitte niet verantwoord verder te klimmen. Wij besluiten af te dalen naar het restaurantje dat wij tegenkwamen en drinken daar even wat. Daarna ga ik dan maar even alleen op pad en vergaap mij aan al het moois dat ik tegenkom.
Tjonge wat hebben ze hier hun best gedaan om een beeld te schetsen van hoe de Wallachen destijds leefden. En als je daarbij beseft dat het volk van de Wallachen afstammelingen waren van Vlad Tepes is het beeld voor mij helemaal compleet.
Moe door alle ontberingen van vandaag, met name de hitte dan, doen wij ’s avonds wat het eten betreft niet moeilijk en strijken opnieuw neer bij Pizzeria Piccolini. Maar hoewel het eten opnieuw goed is wordt de sfeer door ons als broeierig ervaren. Kennelijk speelt de alcohol de andere gasten parten. Jammer, maar ook dat is Tsjechië.
Ondanks de verwachte 30 graden gaan wij vandaag naar het openluchtmuseum in Roznov pod Radhostem. In eerste instantie waren wij van plan alle 3 de routes te doen, maar alleen het dorp van de Wallachen wordt al op 2 uur geschat. Wij besluiten het daarbij te laten en vol goede moed gaan wij op pad. Van te voren had ik mij al aardig ingelezen op dit mooie openlucht museum en wij worden zeker niet teleurgesteld.
Alleen die steile paden, daar had ik niets over gelezen. Dat blijft toch wel een dingetje in Tsjechië. Halverwege de route wordt mij verboden verder te gaan met Jelle. Mijn echtgenote vindt het met deze hitte niet verantwoord verder te klimmen. Wij besluiten af te dalen naar het restaurantje dat wij tegenkwamen en drinken daar even wat. Daarna ga ik dan maar even alleen op pad en vergaap mij aan al het moois dat ik tegenkom.
Tjonge wat hebben ze hier hun best gedaan om een beeld te schetsen van hoe de Wallachen destijds leefden. En als je daarbij beseft dat het volk van de Wallachen afstammelingen waren van Vlad Tepes is het beeld voor mij helemaal compleet.
Moe door alle ontberingen van vandaag, met name de hitte dan, doen wij ’s avonds wat het eten betreft niet moeilijk en strijken opnieuw neer bij Pizzeria Piccolini. Maar hoewel het eten opnieuw goed is wordt de sfeer door ons als broeierig ervaren. Kennelijk speelt de alcohol de andere gasten parten. Jammer, maar ook dat is Tsjechië.
dennuzzz
Donateur
Franky waar zit deze pizzeria? Ik ken hem niet...en was het nog steeds flink boom boom boom boom boom rond brno?
Laatst bewerkt:
Dit is het adres:
PIZZERIE PEPINO
VALAŠSKÉ MEZIŘÍČÍ - PODLESÍ (BRŇOV) 325
en hieronder de website:
http://www.pizzeriepepino.cz/
PIZZERIE PEPINO
VALAŠSKÉ MEZIŘÍČÍ - PODLESÍ (BRŇOV) 325
en hieronder de website:
http://www.pizzeriepepino.cz/
dennuzzz
Donateur
aha in podlesi....daar kom ik eigenlijk nooit...