HOOGWERKER!!!
Het zit zo..........
Onze chalupa bestaat uit 2 delen, het linkerdeel is altijd bewoond geweest het rechterdeel heeft het 30 jaar zonder bewoners moeten doen...
Het dak van dit deel bestond uit ijzeren platen, die we in een dag verwijderd hadden.
Nadat de balken, in de loop der tijd geheel doorgezakt en deels verrot, verwijderd waren, stond eigenlijk alleen de schoorsteen nog overeind.
Die moest ook nog ten dele verwijderd worden, maar dit bezorgde mij enige hoofdbrekens.
Bovenop de gemetselde schoorsteen lag een grote vierkante zandstenen sluitsteen.
Daar ik deze wil hergebruiken, bezon ik mij op een manier om dit gevaarte heelhuids beneden te krijgen...
Gezien het gewicht( ik schat al gauw zo een dikke 150 kilo ) overwoog ik een steiger om de schoorsteen heen te zetten,
maar liet dit idee al snel varen gezien de kosten en de tijd die hiermee gemoeid ging.
Eigenlijk de enige juiste en veilige manier was een kraan of hoogwerker die de steen er af kon tillen.
Ik besloot het probleem met Martin te bespreken, en na een uurtje belde hij teug.
No problem, ale to bude drahy...( geen probleem, wel een dure grap)
Wat moet dat moet dus ik zei tegen Martin..regel het maar..
Het zal nog geen 10 minuten geduurd hebben of er stond een vrachtwagen met hoogwerker..
Ik stelde me voor en Martin en ik legden uit wat het probleem was..
De hoogwerker ging omhoog en de 2 heren inspecteerden van boven de sluitsteen..
Tezky..schreeuwde men naar beneden..en men poogde de steen een stukje met de hand op te lichten....
Ik zag dit zo aan en besefte dat men nooit die steen er af kon tillen en in het bakje van de hoogwerker kon krijgen..
Goede raad was duur en ik vreesde dat dit nog wel eens een aanslag op mijn toch al dunner wordende portemonnee kon gaan worden...
Het bakje met de twee mannen erin kwam weer naar beneden en terwijl dit gebeurde zag ik dat er zich een grote ijzeren haak aan de onderzijde van het bakje bevond..
Ik wees de mannen op de mogelijkheid van de haak en dat ze met een touw om die haak de steen er voorzichtig af konden tillen..
En zo gebeurde het dan ook..
Niet veel later hing de zware steen in de lucht te bungelen en werd voorzichtig op de grond gelegd..
Klus geklaard!!
Toen betalen, en het hele festijn had toch al gauw drie kwartier geduurd, plus het transport wat altijd in rekening wordt gebracht..
De kraanbestuurder schreef het getal op een klein boekje en hield dit voor mijn neus...
KC 296.
Lager kan ik niet gaan, dat is het minimum, verontschuldigde hij zich nog...
Ik viste een briefje van 500 uit mijn portemonnee en gaf hem die, en maakte hem duidelijk dat het zo goed was..
Doch daar wilde hij niks van weten en begon verwoed in zijn portemonnee te zoeken naar wisselgeld.
Ik knikte naar Martin en legde hem uit dat ik zeer tevreden was, de steen was heelhuids beneden gekomen zonder ongelukken..
De man maakte bijkans een knieval en drukte me beide handen ten afscheid..
Wat een wonderlijk land..............
