Freddy2005
† In Memoriam
Na alle weersproblemen in juli was er eindelijk wat stabiliteit in het weer te verwachten en werd het besluit genomen om maar te vertrekken voor een goede twee weken Tsjechië-verlof.
Dinsdag 11 aug.
Om 04h30 vertrokken voor een reis die mij in de eerste plaats naar de voor mij meest vertrouwde regio moest brengen. Eerste etappeplaats van de rondreis zou dus Javornik worden bij Esther, Lukas en Albert, bij velen onder de forumleden reeds goede bekenden. Na een rustig verlopen morgen en voormiddag kwam ik ditmaal via Kassel - Leipzig, niet de doorsteek gemaakt van Kassel naar Eisenach, zo via Dresden in Gorlitz. Vanaf hier nog een klein stukje door Polen om uiteindelijk Tsjechië langs Habartice binnen te rijden. Ik zat dus in dat beruchte "tweede oortje". Hier zou ik een tussenstop maken op mijn doorreis.
Met mijn voorkennis van dorp en omschrijving van de omgeving ging ik op zoek naar Ben1 in Andelka. Veel info kreeg ik van de lokale bevolking niet en de enige woorden Tsjechisch van mijnen zijde leiden tot een woordenvloed terug waar ik helaas niets van begreep. Toch werd in onderling overleg de juiste richting gevonden. Ergens hoog op een heuvel trof ik een wagen met Nederlandse nummerplaat en het bewuste huisnummer op de brievenbus geschreven. Ik trof er Ben en familie en we hebben er samen koffie gedronken en even de heuvel (foto1) achter het huis opgelopen, waar Ben mij de grenslijn met Polen en Duitsland aanwees. Ik stond dus echt in de tweede oorschelp. Een opkomende regenbui deed ons de verkenning afbreken. Na het oponthoud ben ik via Poustka, waar ik even stopte bij het huisje van Hilde en Kees (foto2), ditmaal niet via Liberec langs grotere wegen maar binnendoor langs Hejnice, Vysoke nad Jizerou richting Vrchlabi gereden.
Een blik richting huis Lina en Gorrit en zo de 290 op. Iets voorbij Vysoke kreeg ik rechts langs de weg de nieuwe uitkijktoren in zicht die in mei nog in de bouwsteigers stond en waar ook Gorrit niet van wist wat dit zou worden. Ik zou langs deze weg ook voorbij het huis van Loek en Ria rijden en de lichte afdaling en het ruiken van de eindbestemming deed mij het gaspedaal iets verder indrukken. Groot was mijn verbazing toen Loek en Ria voor het huis buiten zaten. Een korte "noodstop" en enkele meters terug in achteruit zorgde voor een nieuw oponthoud. Ook hier weer een leuke babbel en de plannen even doorgenomen. Nu was het nog slechts een klein stukje naar Javornik waar ik ergens rond 17h00 aankwam.
Esther was zoals steeds niet op de hoogte van mijn komst, ik ben nog meer de verrassingsgast geweest, maar er was plaats en dat was dus in orde. Clowntje was er met Lau en Romano en ook nog een ander echtpaar. Esther zou mijn kamer tegen de avond klaarmaken en ik kon ergens een restaurant zoeken in de buurt om lekker Tsjechisch te eten.
Ik koos dan maar voor Drevenka in Dolni Lanov want dan kon ik zo bij Jan en Akkelien even langslopen. Na de maaltijd dus richting Papillon waar ik uiteraard niet ongemerkt aankwam. De kleine rode wagen met Belgische nummerplaat is reeds een begrip bij velen. Op het terras opnieuw bekende gezicht want Gonnie (Malmug) en Rob en Josee (RoJo) waren er op bezoek. Met zijn allen hebben we de verbouwing van de hooizolder en de dakwerken nog bekeken.
Uiteindelijk was het al behoorlijk donker toen afscheid werd genomen en ik richtng Vysneny dum reed. Daar kon ik uiteindelijk de eerste echte pivo naar binnen gieten, het was even wachten maar ik kreeg er onderweg zoveel moois voor terug. Het is die avond dan ook niet bij één glas gebleven en de klok stond al ver over middernacht toen we slapen gingen.
Dinsdag 11 aug.
Om 04h30 vertrokken voor een reis die mij in de eerste plaats naar de voor mij meest vertrouwde regio moest brengen. Eerste etappeplaats van de rondreis zou dus Javornik worden bij Esther, Lukas en Albert, bij velen onder de forumleden reeds goede bekenden. Na een rustig verlopen morgen en voormiddag kwam ik ditmaal via Kassel - Leipzig, niet de doorsteek gemaakt van Kassel naar Eisenach, zo via Dresden in Gorlitz. Vanaf hier nog een klein stukje door Polen om uiteindelijk Tsjechië langs Habartice binnen te rijden. Ik zat dus in dat beruchte "tweede oortje". Hier zou ik een tussenstop maken op mijn doorreis.
Met mijn voorkennis van dorp en omschrijving van de omgeving ging ik op zoek naar Ben1 in Andelka. Veel info kreeg ik van de lokale bevolking niet en de enige woorden Tsjechisch van mijnen zijde leiden tot een woordenvloed terug waar ik helaas niets van begreep. Toch werd in onderling overleg de juiste richting gevonden. Ergens hoog op een heuvel trof ik een wagen met Nederlandse nummerplaat en het bewuste huisnummer op de brievenbus geschreven. Ik trof er Ben en familie en we hebben er samen koffie gedronken en even de heuvel (foto1) achter het huis opgelopen, waar Ben mij de grenslijn met Polen en Duitsland aanwees. Ik stond dus echt in de tweede oorschelp. Een opkomende regenbui deed ons de verkenning afbreken. Na het oponthoud ben ik via Poustka, waar ik even stopte bij het huisje van Hilde en Kees (foto2), ditmaal niet via Liberec langs grotere wegen maar binnendoor langs Hejnice, Vysoke nad Jizerou richting Vrchlabi gereden.
Een blik richting huis Lina en Gorrit en zo de 290 op. Iets voorbij Vysoke kreeg ik rechts langs de weg de nieuwe uitkijktoren in zicht die in mei nog in de bouwsteigers stond en waar ook Gorrit niet van wist wat dit zou worden. Ik zou langs deze weg ook voorbij het huis van Loek en Ria rijden en de lichte afdaling en het ruiken van de eindbestemming deed mij het gaspedaal iets verder indrukken. Groot was mijn verbazing toen Loek en Ria voor het huis buiten zaten. Een korte "noodstop" en enkele meters terug in achteruit zorgde voor een nieuw oponthoud. Ook hier weer een leuke babbel en de plannen even doorgenomen. Nu was het nog slechts een klein stukje naar Javornik waar ik ergens rond 17h00 aankwam.
Esther was zoals steeds niet op de hoogte van mijn komst, ik ben nog meer de verrassingsgast geweest, maar er was plaats en dat was dus in orde. Clowntje was er met Lau en Romano en ook nog een ander echtpaar. Esther zou mijn kamer tegen de avond klaarmaken en ik kon ergens een restaurant zoeken in de buurt om lekker Tsjechisch te eten.
Ik koos dan maar voor Drevenka in Dolni Lanov want dan kon ik zo bij Jan en Akkelien even langslopen. Na de maaltijd dus richting Papillon waar ik uiteraard niet ongemerkt aankwam. De kleine rode wagen met Belgische nummerplaat is reeds een begrip bij velen. Op het terras opnieuw bekende gezicht want Gonnie (Malmug) en Rob en Josee (RoJo) waren er op bezoek. Met zijn allen hebben we de verbouwing van de hooizolder en de dakwerken nog bekeken.
Uiteindelijk was het al behoorlijk donker toen afscheid werd genomen en ik richtng Vysneny dum reed. Daar kon ik uiteindelijk de eerste echte pivo naar binnen gieten, het was even wachten maar ik kreeg er onderweg zoveel moois voor terug. Het is die avond dan ook niet bij één glas gebleven en de klok stond al ver over middernacht toen we slapen gingen.