char
† In Memoriam
Dat vogeltje lijkt wel op een jonge Vlaamse Gaai...
Zonder bijbedoelingen!!..
Char.
Zonder bijbedoelingen!!..
Char.
Wandeltocht Zbyslav 21-08-2010
- Onderwerp starter Tabe
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
Tabe
† In Memoriam
laatste deel.
Terugkomst in Zbyslav waar de deelnemers een heuse oorkonde kregen voor de prestatie. En die was niet gering. Hoewel de tocht voor een redelijk gezond mens best was te lopen was het toch een aardige prestatie; zeker voor de man van 81 met een behoorlijke handicap met lopen. Hij kwam ongeveer als laatste deelnemer onder luid applaus binnen.
In Zbyslav werd uiteraard het nodige nog genuttigd. In een soort minimeeting van forumleden troffen we nog enkele Nederlanders in Zbyslav aan. Mark Cz, Joop en Carla, en..... Jan Huismans met vriendin. Het toeval wil dat Jan hier in Zbyslav zijn vorige " huisbaas" aantrof die hij al een aantal jaren niet had gezien of gesproken. Dan is de wereld toch klein. In Zbyslav werd nog een demonstratie van het oude smidswerk gegeven. Hiebij bleek dat vriend Mira Brabec dit vak nog niet is verleerd. (foto)
Best gezellig zo, daar na afloop van de tocht in Zbyslav. Pivo, Klobassa, muziek en zang.... tot in de kleine uurtjes. Met in de hoofdrol de burgemeester van Planice.
Gewoon een fantastische dag, met schitterend mooi weer, een mooie wandeltocht en zeer gezeliige mensen met na afloop dus een mini-forummeeting. Voor herhaling vatbaar. Met misschien nog meer deelnemers, óók uit Nederland, met na afloop een forummeeting in Zbyslav. Ik houd mij aanbevolen en loop volgend jaar zeker weer mee.
Terugkomst in Zbyslav waar de deelnemers een heuse oorkonde kregen voor de prestatie. En die was niet gering. Hoewel de tocht voor een redelijk gezond mens best was te lopen was het toch een aardige prestatie; zeker voor de man van 81 met een behoorlijke handicap met lopen. Hij kwam ongeveer als laatste deelnemer onder luid applaus binnen.
In Zbyslav werd uiteraard het nodige nog genuttigd. In een soort minimeeting van forumleden troffen we nog enkele Nederlanders in Zbyslav aan. Mark Cz, Joop en Carla, en..... Jan Huismans met vriendin. Het toeval wil dat Jan hier in Zbyslav zijn vorige " huisbaas" aantrof die hij al een aantal jaren niet had gezien of gesproken. Dan is de wereld toch klein. In Zbyslav werd nog een demonstratie van het oude smidswerk gegeven. Hiebij bleek dat vriend Mira Brabec dit vak nog niet is verleerd. (foto)
Best gezellig zo, daar na afloop van de tocht in Zbyslav. Pivo, Klobassa, muziek en zang.... tot in de kleine uurtjes. Met in de hoofdrol de burgemeester van Planice.
Gewoon een fantastische dag, met schitterend mooi weer, een mooie wandeltocht en zeer gezeliige mensen met na afloop dus een mini-forummeeting. Voor herhaling vatbaar. Met misschien nog meer deelnemers, óók uit Nederland, met na afloop een forummeeting in Zbyslav. Ik houd mij aanbevolen en loop volgend jaar zeker weer mee.
Bijlagen
Zbyslavský pochod, wandeling met een staartje
Leuk om je verslag te lezen Tabe!
Zoals je kon lezen ben ik nog bezig met mijn verslag af te maken maar het schiet nu aardig op.
Hier het eerste deel:
Wandeling met een staartje!
Zaterdag 21 augustus 2010
Tijdens onze vakantie in Tsjechië verbleven we een lang weekend met onze vrienden Loek en Ria in Újezd, (u Plánice - West-Bohemen). Een aardig dorp onder de rook van Klatovy en nabij Zbyslav (624m), daar waar de chalupa van Tabe en Doety zich bevind. Op de zaterdag hebben we een leuke uitgezette wandeling gepland van 15km. We hadden voor deze dagen een heerlijk huis via Tabe en Doety gehuurd, ruim van opzet en van alle gemakken voorzien. Ook al waren we overdag voornamelijk in Zbyslav of onderweg, de zonnige omheinde tuin bood menig uur plezier voor ons en de honden.
Als ik een kleine wandeling in de omgeving maak trekken de buren aan de linkerzijde de aandacht met hun tientallen "oldtimers" in de tuin, welke trouwens vanaf de hoofdweg bijna niet te zien zijn.
Bij nadere inspectie blijkt zowel het pand als de tuin onbewoond te zijn en ook het verbleekte plaatje van een mooie dame uit vervlogen tijden geeft aan dat de skoda's al jaren onaangeroerd in de tuin staan. Een kleine greep uit de collectie.
De buren aan de rechterzijde zijn het tegenovergestelde, een keurig huis en een keurige tuin, met Tsjechische kenmerken.
Aan de rand van het dorp ontdek ik een idyllisch riviertje, de Úslava, welke zijn oorsprong vind nabij Číhaň en uitmond in de Berounka bij Plzen (Pilsen). De zonnestralen op de kleine stuw even verderop geven een betoverende aanblik.
Hier is het riviertje nog smal maar richting Plzen behoorlijk breed en kun je er prima op raften.
Leuk om je verslag te lezen Tabe!
Zoals je kon lezen ben ik nog bezig met mijn verslag af te maken maar het schiet nu aardig op.
Hier het eerste deel:Wandeling met een staartje!
Zaterdag 21 augustus 2010
Tijdens onze vakantie in Tsjechië verbleven we een lang weekend met onze vrienden Loek en Ria in Újezd, (u Plánice - West-Bohemen). Een aardig dorp onder de rook van Klatovy en nabij Zbyslav (624m), daar waar de chalupa van Tabe en Doety zich bevind. Op de zaterdag hebben we een leuke uitgezette wandeling gepland van 15km. We hadden voor deze dagen een heerlijk huis via Tabe en Doety gehuurd, ruim van opzet en van alle gemakken voorzien. Ook al waren we overdag voornamelijk in Zbyslav of onderweg, de zonnige omheinde tuin bood menig uur plezier voor ons en de honden.
Als ik een kleine wandeling in de omgeving maak trekken de buren aan de linkerzijde de aandacht met hun tientallen "oldtimers" in de tuin, welke trouwens vanaf de hoofdweg bijna niet te zien zijn.
Bij nadere inspectie blijkt zowel het pand als de tuin onbewoond te zijn en ook het verbleekte plaatje van een mooie dame uit vervlogen tijden geeft aan dat de skoda's al jaren onaangeroerd in de tuin staan. Een kleine greep uit de collectie.
De buren aan de rechterzijde zijn het tegenovergestelde, een keurig huis en een keurige tuin, met Tsjechische kenmerken.
Aan de rand van het dorp ontdek ik een idyllisch riviertje, de Úslava, welke zijn oorsprong vind nabij Číhaň en uitmond in de Berounka bij Plzen (Pilsen). De zonnestralen op de kleine stuw even verderop geven een betoverende aanblik.
Hier is het riviertje nog smal maar richting Plzen behoorlijk breed en kun je er prima op raften.
Aan de andere kant van de heuvel, waar wij vanuit Újezd op kijken, wonen Tabe en Doety, waar wij deze dagen veel tijd door brengen. Lekker genieten op het Loekie-terras van de rust, het uitzicht, elkaar en... het kippenvrouwtje.
We starten de ochtend van de wandeling met een goed ontbijt in een heerlijk ochtendzonnetje op één van hun terrasjes.
Het belooft een mooie dag te worden.
Rond 9.00u togen wij met goedgevulde buikjes naar de voormalige brandweerkazerne waar we ons inschrijven voor de wandeling. Buurman Mira en de burgemeester geven met een kleine toespraak een soort van officieel startschot. De deelnemende Hollanders zijn niet onopgemerkt gebleven, zeker niet als we de Tsjechische routebeschrijving bekijken waar voorop met koeieletters staat:
SPONZOŘI: Tabe Dolstra-chalupář, Holandsko. Vooral het woordje chalupář spreekt ons erg aan.
De foto van het spek is één van Freddy's foto's, bedankt voor het lenen!
Wij verbazen ons over het aanbod in voedsel en drank op deze vroege morgen. Cola en bier, brood met spek of reuzel.
Om 9uur 's ochtends een bakje reuzel met een half liter bier wegspoelen terwijl je nog moet beginnen aan je 15 km vind ik al een hele prestatie. Zeker als je weet dat de temperatuur op gaat lopen naar de 30 graden. Alleen de aanblik doet mijn maag al draaien. Wij Hollanders zijn niets gewend blijkt maar weer, maar wat zijn wij blij met het ontbijt van Tabe en Doety welke wij een half uurtje eerder hebben weggewerkt.
We starten de ochtend van de wandeling met een goed ontbijt in een heerlijk ochtendzonnetje op één van hun terrasjes.
Het belooft een mooie dag te worden.
Rond 9.00u togen wij met goedgevulde buikjes naar de voormalige brandweerkazerne waar we ons inschrijven voor de wandeling. Buurman Mira en de burgemeester geven met een kleine toespraak een soort van officieel startschot. De deelnemende Hollanders zijn niet onopgemerkt gebleven, zeker niet als we de Tsjechische routebeschrijving bekijken waar voorop met koeieletters staat:
SPONZOŘI: Tabe Dolstra-chalupář, Holandsko. Vooral het woordje chalupář spreekt ons erg aan.
De foto van het spek is één van Freddy's foto's, bedankt voor het lenen!
Wij verbazen ons over het aanbod in voedsel en drank op deze vroege morgen. Cola en bier, brood met spek of reuzel.
Om 9uur 's ochtends een bakje reuzel met een half liter bier wegspoelen terwijl je nog moet beginnen aan je 15 km vind ik al een hele prestatie. Zeker als je weet dat de temperatuur op gaat lopen naar de 30 graden. Alleen de aanblik doet mijn maag al draaien. Wij Hollanders zijn niets gewend blijkt maar weer, maar wat zijn wij blij met het ontbijt van Tabe en Doety welke wij een half uurtje eerder hebben weggewerkt.
Terwijl ze voor- en achter ons het lichaamsvocht nog aan blijven vullen met pivo beginnen wij met frisse moed aan de wandeling.
We volgen de route op het plattegrond maar volgen vooral ook elkaar, in de veronderstelling dat onze voorgangers de juiste weg gekozen hebben. Veel kan er niet fout gaan overigens, op diverse plekken staan ook nog eens duidelijke wegwijzers.
Onder: Vítkovický rybník
We lopen langs het dorpje Vítkovice, voor ons verscholen achter bos en heuvel, door een redelijk open landschap naar Kvaslice.
Het landschap is idyllisch en lieflijk, de vele vijvers (een rybník) maken het plaatje af.
In Tsjechië heb je vele van deze vijvers, voor de kweek van karpers, geen idee of deze vijvers ook voor dit doel bestemd zijn.
De "wilde" karper is trouwens beschermd in Tsjechië, althans, dat heb ik eens ergens gelezen.
Direct na Kvaslice verdwijnt het open landschap en duiken we de bossen in. Het is prachtig weer maar in het bos is het her en der nog drassig van de vele regen die er de afgelopen tijd gevallen is.
Eénmaal weer uit het bos lijkt het landschap nog mooier te worden. Het asfalt hebben we al lang achter ons gelaten,
we volgen een karrenspoor. De vele regen van de afgelopen tijd heeft ook voordelen, de natuur ziet er fris uit,
alsof er een lentebries gewaaid heeft de afgelopen weken. Maar wie beter kijkt weet in welke jaargetij we leven, de heide bloeit volop.
De "wilde" karper is trouwens beschermd in Tsjechië, althans, dat heb ik eens ergens gelezen.
Direct na Kvaslice verdwijnt het open landschap en duiken we de bossen in. Het is prachtig weer maar in het bos is het her en der nog drassig van de vele regen die er de afgelopen tijd gevallen is.
Eénmaal weer uit het bos lijkt het landschap nog mooier te worden. Het asfalt hebben we al lang achter ons gelaten,
we volgen een karrenspoor. De vele regen van de afgelopen tijd heeft ook voordelen, de natuur ziet er fris uit,
alsof er een lentebries gewaaid heeft de afgelopen weken. Maar wie beter kijkt weet in welke jaargetij we leven, de heide bloeit volop.
prachtig hoor , ga door Lina.
Pelhřimov
Donateur
Tabe en Lina, bedankt voor jullie uitgebreide verslag met mooie foto's. Zo hebben we toch ook een beetje met jullie mee kunnen lopen (zonder zelf moe te worden)...
volgend jaar lopen we weer ,en jij???:top:
Pelhřimov
Donateur
Loek, ik zou wel willen, maar dat ligt er helemaal aan of ik dan nog met 
of zonder :rennen: kan lopen
of zonder :rennen: kan lopen
Ik ben nog maar op de helft van mijn verslag hoor Jeanne! Gistermiddag heb ik nog een enkele zinnen van de Tsjechische routebeschrijving globaal laten vertalen door MartinaK. Die heb ik nodig voor de rest van mijn verslag, dus wordt vervolgd.
Pelhřimov
Donateur
ik ben heel benieuwd naar het vervolg
We naderen het volgende dorpje, Vracov (554m). Nou ja dorp, een gehucht, er staan slechts drie huizen en een oude watermolen, welke momenteel wordt gerestaureerd.
Het lijkt alsof de tijd hier heeft stil gestaan. Volgens de beschrijving zijn de huizen niet permanent bewoond. Het gehucht kent wel een lange geschiedenis, werd voor het eerst al genoemd in het jaar 1558. We passeren een vriendelijke oude man die nogal druk is met zijn houtvoorraad. Het pad met het stenen muurtje van keien uit de omgeving is werkelijk prachtig, voor ons gevoel ook zo Tsjechisch.
Ook in dit gehucht doemt weer een prachtige rybník op. Omheind door het vele groen, welke weerspiegelt in het gladde wateroppervlak, is het voor mij de mooiste vijver die we tot dusver zijn tegen gekomen. Aan de oever bij de watermolen staat een oude monumentale linde.
Als we even niets zeggen horen we de echte stilte,
aan het water dansen slechts een paar verliefde libelle's,
zit een stelletje stilletjes te genieten en...
hangt een mooi staaltje van hergebruik.
We volgen de route naar Plánice.
Het lijkt alsof de tijd hier heeft stil gestaan. Volgens de beschrijving zijn de huizen niet permanent bewoond. Het gehucht kent wel een lange geschiedenis, werd voor het eerst al genoemd in het jaar 1558. We passeren een vriendelijke oude man die nogal druk is met zijn houtvoorraad. Het pad met het stenen muurtje van keien uit de omgeving is werkelijk prachtig, voor ons gevoel ook zo Tsjechisch.
Ook in dit gehucht doemt weer een prachtige rybník op. Omheind door het vele groen, welke weerspiegelt in het gladde wateroppervlak, is het voor mij de mooiste vijver die we tot dusver zijn tegen gekomen. Aan de oever bij de watermolen staat een oude monumentale linde.
Als we even niets zeggen horen we de echte stilte,
aan het water dansen slechts een paar verliefde libelle's,
zit een stelletje stilletjes te genieten en...
hangt een mooi staaltje van hergebruik.
We volgen de route naar Plánice.
Er wordt een kleine rustpauze met versnapering ingelast. Een aangename pauze voor velen, de monden worden aardig droog, de temperatuur begint aardig op te lopen. Rond de rustplek lopen drie kleine kittens zonder moeder te azen op het meegebrachte voedsel van de lopers. Waarschijnlijk achter gelaten door hun baasje in de hoop dat er tijdens de wandeling iemand zich over deze wezens zou ontfermen. Onze eigen oude kater is in juni gestorven, wat is de verleiding groot als je deze prachtige kittens in hun schattige oogjes kijkt. Maar we staan gelijk weer met beide benen op de grond, als we denken aan de zorg die dit met zich mee gaat brengen. We hopen dat de beestjes bij de Tsjechische wandelaars een goed tehuis zullen vinden.
We vervolgen onze weg en hebben een groot stuk bosgebied op de kaart staan. En wederom valt ons op hoe fris en groen het bos er momenteel uit ziet. Deze natte omstandigheden zijn natuurlijk ideaal voor één van Tsjechië's grootste volksvermaken,
de paddenstoelen schieten de grond uit!
We gaan enkele malen een klein stukje van de hoofdroute af om oa een door scouting aangelegde put/bron te bekijken.
Vera heeft dorst en laat zich het frisse water goed smaken.
Het bos krijgt hier vanwege de houtkap een open karakter, aan jonge aanplant wordt gewerkt.
Het lijkt erop dat enkele gedeeltes naaldbos wordt vervangen door loof want de nieuwe boompjes zijn hoofdzakelijk loofbomen.
We wijken opnieuw even af van het pad om een klein herdenkingskapelletje te bekijken. Veel staat er niet in de omschrijving, 130 jaar geleden werd hier in het bos een inwoner van Dráždilova mlýna vermoord.
Een kilometer verderop hebben we opnieuw een monument aan het pad liggen. Hiervoor moeten we echter wel 700 meter van de hoofdroute afwijken en besluiten dit monument niet te bezoeken. Zo raken we niet te ver achter op ons clubje, welke al ver voorop loopt en hier ook aan voorbij zijn gelopen. Het bestuderen en fotograferen neemt nu eenmaal wat tijd in beslag. Misschien voor de volgende wandeling. Volgens de beschrijving heet het monument wat we passeerden Švédký kříž, ter nagedachtenis aan de Zweden (30jarige oorlog 1618-1648) die in 1641 probeerden gestolen waardevolle goederen (van de Katholieke kerk?) mee te nemen. Onderweg naar Habartice verdronken zij echter met al hun schatten in een water wat ze over moesten steken. Bizarre omschrijving, alsof ze ter plekke gestraft werden, helaas kon ik op internet nog niet de juiste details vinden.
We voelen het in onze benen, we lopen momenteel enkele kilometers gestaag omhoog en draaien als het ware om de Vracovska hora (659m) heen.
Voor zo'n foto heb je slechts twee ingrediënten nodig: een (pas gemaaid) graanveld met daarboven een blauwe lucht,
niet moeilijk maar wel erg mooi. Even een rustpunt in de schaduw, vanaf deze hoogte op de Vracovska hora genieten Tabe en Ria van een mooi uitzicht over Plánice en omgeving.
Vlak voor Plánice poseert Freddy, de enige Belg die meeloopt, nog even met z'n mooie -pet in stijl-.
We voelen het in onze benen, we lopen momenteel enkele kilometers gestaag omhoog en draaien als het ware om de Vracovska hora (659m) heen.
Voor zo'n foto heb je slechts twee ingrediënten nodig: een (pas gemaaid) graanveld met daarboven een blauwe lucht,
niet moeilijk maar wel erg mooi. Even een rustpunt in de schaduw, vanaf deze hoogte op de Vracovska hora genieten Tabe en Ria van een mooi uitzicht over Plánice en omgeving.
Vlak voor Plánice poseert Freddy, de enige Belg die meeloopt, nog even met z'n mooie -pet in stijl-.
char
† In Memoriam
Ik loop, in mijn groene middagjas, met jullie mee!!...
PRACHTIG!!...Dank je wel!!..
Char.
PRACHTIG!!...Dank je wel!!..
Char.
Leuk dat je ook even meeloopt Char! En geloof me, we hebben minder charmante creaties gezien tijdens de wandeling dan een Char-mante Char in ochtendjas.
In Plánice krijgen we de gelegenheid om het Křižíkovo muzeum te bezoeken.
*Křižíkovo muzeum
František Křižík
František Křižík werd geboren in Plánice ( *8-7-1847 †22-01-1941) en was een Tsjechische uitvinder, electronicus en ondernemer. Het museum is het geboortehuis van Křižík en na een reconstructie van 3 jaar heel recentelijk weer heropend. (juni 2010) In het museum een expositie over het leven en werk van deze uitvinder.
Naast uitvindingen op het gebied van booglampen speelde hij een belangrijke rol in de ontwikkeling van de Tsjechische spoorwegen en elektrotechnische industrie. In de tuin van het museum alweer een ander vermaak voor Tabe.
Terwijl Freddy, Tabe en Loek het museum bezoeken gaan wij op zoek naar verkoeling en duiken het eerste het beste terras op wat we tegen komen, die van de plaatselijke hospoda. Niet alleen vanwege hoognodig toiletbezoek maar ook is het behoorlijk warm geworden, hier wordt onze grote dorst gelest met fruitdranken, cola en pivo. Bezwete shirts, sokken en schoenen van een onbekende worden decoratief opgehangen aan een busje op de parkeerplaats.
Wij bewonderen nog een aantal erg leuke huisjes in het dorp. Veel verval maar ook diverse huizen die worden gerenoveerd. Het nieuwe dak van dit huis staat prachtig, de nieuwe witte plastic kozijnen, inclusief witte plastic roede's passen mijn inziens niet in het rijtje maar zoals gezegd, smaken verschillen.
In Plánice krijgen we de gelegenheid om het Křižíkovo muzeum te bezoeken.
*Křižíkovo muzeum
František KřižíkFrantišek Křižík werd geboren in Plánice ( *8-7-1847 †22-01-1941) en was een Tsjechische uitvinder, electronicus en ondernemer. Het museum is het geboortehuis van Křižík en na een reconstructie van 3 jaar heel recentelijk weer heropend. (juni 2010) In het museum een expositie over het leven en werk van deze uitvinder.
Naast uitvindingen op het gebied van booglampen speelde hij een belangrijke rol in de ontwikkeling van de Tsjechische spoorwegen en elektrotechnische industrie. In de tuin van het museum alweer een ander vermaak voor Tabe.
Terwijl Freddy, Tabe en Loek het museum bezoeken gaan wij op zoek naar verkoeling en duiken het eerste het beste terras op wat we tegen komen, die van de plaatselijke hospoda. Niet alleen vanwege hoognodig toiletbezoek maar ook is het behoorlijk warm geworden, hier wordt onze grote dorst gelest met fruitdranken, cola en pivo. Bezwete shirts, sokken en schoenen van een onbekende worden decoratief opgehangen aan een busje op de parkeerplaats.
Wij bewonderen nog een aantal erg leuke huisjes in het dorp. Veel verval maar ook diverse huizen die worden gerenoveerd. Het nieuwe dak van dit huis staat prachtig, de nieuwe witte plastic kozijnen, inclusief witte plastic roede's passen mijn inziens niet in het rijtje maar zoals gezegd, smaken verschillen.
Ik zie liever een restauratie in de trent van deze stijl:
Een kilometer buiten Plánice treffen we wederom Vera Bouzkova en haar man, die eerder al in het bos met hun gratis (lees gesponsorde) versnaperingen stonden. Zo te zien is hier dankbaar gebruik van gemaakt, de voorraad proviand is behoorlijk geslonken, een paar flesjes bier in het krat, een paar liter citroenthee en wat overgebleven koekjes resteren nog om de inwendige mens te versterken. Ze hebben twee van de drie kittens mee genomen in hun auto, nr 3 was inmiddels spoorloos en is in het bos achtergebleven. Wij lopen door maar ons geweten begint wel te knagen.
We naderen opnieuw een bosperceel, het jachtgebied van Mira, vriend en buurman van Tabe en Doety.
In het bos staat ons de pittigste klim van de route te wachten maar eenmaal boven aangekomen komt Zbyslav al spoedig in zicht. We vinden een meer dood dan levend vogeljong waarvan we geen van allen een idee hebben welk soort of het is. Ik vul het dopje van onze waterfles met water maar zelfs daar is het al te zwak voor. We leggen het op een schaduwplek, helaas kunnen we niets meer voor het beestje betekenen maar hebben even niet de moed om het direct uit zijn lijden te verlossen.
Een observatiehut van Mira.
Een kilometer buiten Plánice treffen we wederom Vera Bouzkova en haar man, die eerder al in het bos met hun gratis (lees gesponsorde) versnaperingen stonden. Zo te zien is hier dankbaar gebruik van gemaakt, de voorraad proviand is behoorlijk geslonken, een paar flesjes bier in het krat, een paar liter citroenthee en wat overgebleven koekjes resteren nog om de inwendige mens te versterken. Ze hebben twee van de drie kittens mee genomen in hun auto, nr 3 was inmiddels spoorloos en is in het bos achtergebleven. Wij lopen door maar ons geweten begint wel te knagen.
We naderen opnieuw een bosperceel, het jachtgebied van Mira, vriend en buurman van Tabe en Doety.
In het bos staat ons de pittigste klim van de route te wachten maar eenmaal boven aangekomen komt Zbyslav al spoedig in zicht. We vinden een meer dood dan levend vogeljong waarvan we geen van allen een idee hebben welk soort of het is. Ik vul het dopje van onze waterfles met water maar zelfs daar is het al te zwak voor. We leggen het op een schaduwplek, helaas kunnen we niets meer voor het beestje betekenen maar hebben even niet de moed om het direct uit zijn lijden te verlossen.
Een observatiehut van Mira.