De route is aangegeven met een rode stippellijn en gaat tegen de klok in.
Begin en eindpunt: parkeerplaats bij de piste van Benecko.
Het is tweede Kerstdag en we besluiten wat beweging te nemen om alle heerlijkheden die wij de afgelopen feestdagen tot ons genomen hebben enigszins weg te werken. Dat schept bovendien weer ruimte voor een gezellig gourmetavondje met vrienden. Deze keer nemen we een hele korte wandelroute van 3 km, maar wel met een redelijke klim erin. Het is de bedoeling dat we via Benecko over de rug van Žalý (Přední en Zadní Žalý, respectievelijk 1018 en 1035m) een rondje tegen de klok in te wandelen en passeren bij deze route de uitkijktoren. Vanaf ons huis hebben we ook uitzicht op Žalý, deze is gemakkelijk te herkennen aan, zoals wij het noemen, zijn pukkel. (Zadní Žalý) Op de top rechts staat de uitkijktoren.
In de ochtend schijnt het zonnetje, maar als wij vertrekken is het al bewolkt, zelfs nevelig en zien we in de verte een nog donkerder wolkendek over de bergen onze kant op schuiven. We besluiten toch te gaan en zien wel waar het schip strand. We rijden met de auto naar Benecko en parkeren in de buurt van de piste. We gaan direct het omhoog lopende bospad op, de wandelroute naar de uitkijktoren staat duidelijk aangegeven. Ook al is het nog erg vroeg in de middag, in het bos lijkt het al te schemeren en wederom is het pad spiegelglad.
Beneden was het nog een paar graden boven 0, maar op deze hoogte vriest het momenteel.
Het pad naar boven gaat vrijwel helemaal door beboste gebieden, dus van uitzicht is weinig sprake. Daar waar het pad een haarspeld maakt krijgen we even uitzicht op het weidse landschap. Het bos biedt wel bescherming tegen de wind gelukkig.
Hier links het uitzicht op het langgerekte Horní en Dolní Branna.
Terwijl de sneeuw beneden grotendeels verdwenen is vanwege de regen en invallende dooi, ligt er hier nog voldoende en de weerkaatsing schept nog enigszins licht in het donkere bos.
Door het slecht begaanbaar pad zijn we toch nog langer onderweg dat gedacht,
maar de uitkijktoren lijkt nu toch in zicht te komen. In de zomer zal dit pad prima en eenvoudig te doen zijn. Het is ons trouwens al meerdere malen opgevallen dat veel kaarten niet overeen komen met de borden wat hoogteaanduiding betreft, ook hier weer, ipv 1018 op de kaart geeft het bordje 1019m aan. Ach, wij kijken niet op een meter hoogteverschil.
Begin en eindpunt: parkeerplaats bij de piste van Benecko.
Het is tweede Kerstdag en we besluiten wat beweging te nemen om alle heerlijkheden die wij de afgelopen feestdagen tot ons genomen hebben enigszins weg te werken. Dat schept bovendien weer ruimte voor een gezellig gourmetavondje met vrienden. Deze keer nemen we een hele korte wandelroute van 3 km, maar wel met een redelijke klim erin. Het is de bedoeling dat we via Benecko over de rug van Žalý (Přední en Zadní Žalý, respectievelijk 1018 en 1035m) een rondje tegen de klok in te wandelen en passeren bij deze route de uitkijktoren. Vanaf ons huis hebben we ook uitzicht op Žalý, deze is gemakkelijk te herkennen aan, zoals wij het noemen, zijn pukkel. (Zadní Žalý) Op de top rechts staat de uitkijktoren.
In de ochtend schijnt het zonnetje, maar als wij vertrekken is het al bewolkt, zelfs nevelig en zien we in de verte een nog donkerder wolkendek over de bergen onze kant op schuiven. We besluiten toch te gaan en zien wel waar het schip strand. We rijden met de auto naar Benecko en parkeren in de buurt van de piste. We gaan direct het omhoog lopende bospad op, de wandelroute naar de uitkijktoren staat duidelijk aangegeven. Ook al is het nog erg vroeg in de middag, in het bos lijkt het al te schemeren en wederom is het pad spiegelglad.
Beneden was het nog een paar graden boven 0, maar op deze hoogte vriest het momenteel.
Het pad naar boven gaat vrijwel helemaal door beboste gebieden, dus van uitzicht is weinig sprake. Daar waar het pad een haarspeld maakt krijgen we even uitzicht op het weidse landschap. Het bos biedt wel bescherming tegen de wind gelukkig.
Hier links het uitzicht op het langgerekte Horní en Dolní Branna.
Terwijl de sneeuw beneden grotendeels verdwenen is vanwege de regen en invallende dooi, ligt er hier nog voldoende en de weerkaatsing schept nog enigszins licht in het donkere bos.
Door het slecht begaanbaar pad zijn we toch nog langer onderweg dat gedacht,
maar de uitkijktoren lijkt nu toch in zicht te komen. In de zomer zal dit pad prima en eenvoudig te doen zijn. Het is ons trouwens al meerdere malen opgevallen dat veel kaarten niet overeen komen met de borden wat hoogteaanduiding betreft, ook hier weer, ipv 1018 op de kaart geeft het bordje 1019m aan. Ach, wij kijken niet op een meter hoogteverschil.
Dus ook iets voor jou denk ik. 
