Vijftien doden en tientallen gewonden bij schietpartij Karelsuniversiteit

[Lisa F.]

Misschien voor het verblijf van zijn vrouw, ouders en zus die volgens het artikel in Praag verblijven? Dat kost natuurlijk aardig wat als ze een paar weken voor overnachtingen moeten betalen. Het lijkt me onwaarschijnlijk dat ze dit doen om zomaar wat geld te verdienen!

 

[Makooi]

Als je reist neem je een reisverzekering. Dan moeten dit soort dingen gedekt zijn. Mijn reisverzekering heeft dekking voor hotelovernachtingen als mijn vriendin of zoontje in het ziekenhuis terecht komt + kosten voor ziekenhuis. Als je door omstandigheden niet kan vliegen wordt dit ook vergoed.

Ik kan me niet voorstellen dat je meer dan 10.000 euro nodig hebt om een maandje te overleven in Tsjechië. Want dan kan 99% van de bevolking hier niet overleven.
Wat voor mij ook meespeelt in mijn reactie: Als je de financiën hebt om van Singapore naar Tsjechië te vliegen voor een vakantie, dan door naar Nederland en vervolgens weer terug heb je het ook niet zo slecht volgens mij.

Ik vindt het allemaal wat overtrokken en geeft mij echt het gevoel dat er ook een plusje te halen valt. Ik verwacht niet dat het geld wat overblijft naar een goed doel gaan storten.

 

[kuurgast]

De vrouw van Peter heeft een interview gegeven aan Novinky, hieronder een groot deel mbv goochelvertaling:
Zondag zou Peter naar Singapore overgevlogen worden.

Ik had meer empathie verwacht, vertelde een Singaporese vrouw wier man ernstig gewond raakte bij een schietpartij op de faculteit.

Bij de schietpartij op de Faculteit der Letteren van de Charles Universiteit vorig jaar op 21 december raakte eveneens de 47-jarige Nederlander Peter, woonachtig in Singapore, ernstig gewond, hij werd in zijn rechterdij geschoten. De kogel verbrijzelde een stuk van het dijbeen en het bekken. Op het noodlottige moment stonden zijn Singaporese vrouw Sofea en haar twee kinderen aan zijn zijde. De vrouw kwam in grote problemen omdat bleek dat de reisverzekering de kosten voor verlenging van haar verblijf niet dekte. Bovendien klaagt zij dat de Tsjechische autoriteiten weinig hulp hebben geboden en weinig empathie hebben getoond. Ze is ook boos dat het schietgebied niet onmiddellijk werd afgesloten en geëvacueerd.

Ze wist niet waar haar man heen was gebracht. Haar schoonzus nam contact op met de Nederlandse ambassade en haar broer contacteerde de Singaporese ambassade. Honorair consul Martin Plachý van Singapore nam onmiddellijk contact op met de politie om erachter te komen waar Peter was. “Hoewel we een nummer en e-mailadres achterlieten, namen ze geen contact met mij op”, zei de consul. De Nederlandse ambassade kwam er eerder achter dat Peter in het academisch ziekenhuis ligt.

Een woordvoerder van de Praagse politie heeft deze vraag niet rechtstreeks beantwoord. Hij verklaarde alleen: "De politie communiceerde met alle drie de gewonde buitenlanders in het ziekenhuis zodra hun gezondheidstoestand het toeliet." Allen werden geïnstrueerd, geïnformeerd en psychologische hulp aangeboden. Omdat het slachtoffer de Nederlandse nationaliteit heeft, hebben wij contact gehad met een medewerker van het Ministerie van Buitenlandse Zaken, een vertegenwoordiger van de Nederlandse ambassade en de vrouw van het slachtoffer."

Over psychologische hulp zei de vrouw: “Er is zoveel aan de hand, denk je dat ik een uurtje vrij heb voor therapie? Ik kan kalm blijven, het in mezelf onderdrukken, omdat ik alleen aan mijn kinderen denk."
Sofea moest andere problemen oplossen, ze bleef met de kinderen in Praag, waar ze maar twee dagen zou zijn. ‘Ik voelde me verloren,’ vertrouwde ze me toe. Ze verlengde haar verblijf, maar op eigen kosten. De verzekeringsmaatschappij vertelde haar dat ze contact moest opnemen met haar familieleden, aangezien de polis de verlenging van het verblijf in een dergelijk geval niet dekt. Als je naar Praag reist, koopt niemand echt een verzekering zoals in een land waar schietpartijen op straat heel gewoon zijn.
Ze had echter niet genoeg geld voor een verblijf van drie weken. ‘We zijn niet zo rijk,’ zei ze.

Ze gaf toe dat ze niet wist wat ze moest doen: 'Als je geest vertroebeld is en er zoveel op je afkomt, weet je niet waar je heen moet. Ik vond dat de Tsjechische regering het moest doen." Ze vond dat de Tsjechische autoriteiten of de Nederlandse ambassade moesten helpen.
‘Maar de Tsjechische autoriteiten deden niets. Toen de namen van de gewonde slachtoffers doorkwamen, waarom kwamen de namen van de familieleden dan niet door', klaagde ze. Hulp van alle kanten werd bemoeilijkt door het feit dat beide echtgenoten buitenlanders waren en elk uit een ander land kwamen.

“De vrouw van de gewonde Nederlander heeft de noodzaak geuit om haar verblijf in Tsjechië ook na het einde van de hotelreservering te verlengen en stelt dat zij daar niet langer de financiën voor heeft. Volgens onze informatie is haar verblijf kosteloos verlengd door de Honorair Consul van Singapore”, zegt Daniel Drake, woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken. “Toen we probeerden te bedenken hoe we de vrouw konden helpen zodat ze hier kon blijven, had de honorair consul dat al geregeld. Hij heeft in de eerste plaats de plicht om te helpen”, voegde hij eraan toe.
Het ministerie van Buitenlandse Zaken probeerde haar te helpen, benadrukt Drake, ook al is dat niet zijn plicht: ‘Het ministerie van Buitenlandse Zaken heeft de taak om consulaire bijstand te verlenen aan Tsjechische burgers in het buitenland. De senior directeur van de juridische en consulaire afdeling, Martin Smolek, stuurde direct na de tragedie via de ambassade een brief naar de gewonde Nederlander. Daarin uitte hij zijn spijt en beschreef hij gedetailleerd de procedure voor het aanvragen van schadevergoeding bij het ministerie van Justitie. Vanaf het begin heeft het ministerie van Buitenlandse Zaken intensief contact gehad met het ministerie van Justitie om ervoor te zorgen dat ook gewonde buitenlanders recht zouden hebben op schadevergoeding."

Honorair consul Plachý prees het optreden van het ministerie, al stelde hij dat het alleen handelde onder druk van hem en de Nederlandse ambassadeur.
Sofea had echter iets anders verwacht: "Ze hadden menselijker kunnen zijn, de hele situatie was chaotisch, maar er zijn drie weken verstreken sinds de schietpartij. Van Tsjechische kant zou je meer verwachten. Geld is belangrijk, maar ik zou meer empathie verwachten.” Dat herhaalde ze meerdere keren.

Peter zou zondag naar Singapore moeten worden gevlogen, hoewel de doktoren dat aanvankelijk niet aanbeveelden, maar toen stemden ze ermee in. Het probleem is dat Sofea en haar zoon, die bij haar in Praag logeerde, nog steeds niet zeker wisten of ze vrijdag, toen het interview plaatsvond, in het vliegtuig zouden passen. De dochter vloog eerder naar Singapore.

Bron novinky.cz.

 

[martin@22]

Ik heb het artikel aandachtig doorgelezen. Voorop gesteld wat haar en haar man overkomen is, dat is niet niets en dat wens je ook echt niemand toe.
Wat me echter opvalt, is dat ze best nogal wat verwijten heeft naar deze en gene, met name gebrek aan empathie lees ik meermaals, maar ook dat ze zich hier en daar in de steek gelaten voelde. Er gebeurt veel in de wereld en er zijn wel vaker mensen die van alles voor de kiezen krijgen. Ik zie dan toch ook vaker dat mensen dit soort reacties vertonen. Ze vinden zich niet gehoord, krijgen te weinig steun/hulp etc. Ik geef er geen oordeel over maar ik constateer dat alleen maar.