Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven. Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is altijd heel fijn als je in de vakantie goed weer hebt , dat maakt het mooi.
Mooiere foto`s en lekker buiten leven geen gesjor met jassen en paraplu`s die je vaak de hele dag voor niets mee moet slepen.
Maar als het zo als afgelopen zomer is dat de temperaturen tussen de 26 en de 40 graden liggen hebben we weer wat te mopperen.
Je kan er ook positief mee omgaan.
Vandaag zal volgens de berichten de temperatuur weer heel hoog oplopen , en de familie wil naar een zwembad.
en dat terwijl je aan de beek bij Bert heerlijk kan zitten met alle gemakken wat je zou wensen hier aanwezig zijn,
zelfs een koele bar onder het pension waar je leuk kan zitten met deze omstandigheden.
Zelf heb ik geen zin om te gaan zwemmen en stil te liggen, en druk te maken om af te koelen in het bad.
Nee, ga maar lekker met zijn drieën en geniet er van ik red me wel vandaag.
Ik ga met Bert enkele kleine boodschappen doen en een kleine reparatie aan het hekwerk dat inmiddels in de schaduw ligt, heerlijk toch
Als de rest van de familie terug komt vertellen ze hun ervaring , een prachtig zwembad met alles er op en aan voor een paar Kronen(Kc.75) entree , een ligstoel voor Kc.35 per dag.
Op zoek naar eten in Kutna Hora is geen probleem, er zijn genoeg gelegenheden.
We gaan in de tuin zitten met een mooi uitzicht op de Jacuba
En dan is het weer eens tijd om een ander adres op te zoeken,
en verlaten het Pension van Bert in Kutna Hora, na een heerlijk ontbijt en enkele bakken koffie.
Ook vandaag is het weer een warme dag, maar met de moderne techniek in de auto is het goed uit te houden.
We komen aan in Svratouch en de eerste campinggast die we op het pad tegenkomen is Harry, een oude bekende Tsjechië vakantieganger, ook dit jaar weer een verrassing ( hier dag 6 Tabor).
We zijn de komende week te gast in het pension van Henk Brand.
We nemen de tijd om af te koelen in de vijver, die op een paar honderd meter van de camping ligt.
En gaan daarna op zoek naar een terras, maar daar moeten we 20 km. voor rijden.
Niets te klagen hoor : op de stoel zitten , drinken en zweten, ook in de schaduw.
Maar veel verder dan wat je nu ziet zijn we deze dag niet geweest , het was tegen de 40 graden aan.
Ik heb mijn record stoelzitten hier echt verbroken.
Sommigen onder ons die wilden afkoelen in het zwembad hadden moeite om de 50 meter te overbruggen .
Terug op de camping bij Harry en Kristien een kop Koffie gedronken , en het verhaal gaat over de donkere wolken.En even later over dat er iets meer wind tussen zit .
En even daarna zegt Harry ik zet de luifel dicht het gaat zo regenen, wij lopen terug naar de pension kamer en voor we boven zijn zagen we al een luifel vliegen van de buren .
Het is inmiddels pikzwart in de lucht en kletterende regen die met heel veel kracht op alles inbeukt.
we kijken door het raam en zien Harry aan de voortent hangen om het spul op de plaats te houden.
Vanuit de slaapkamer kijken we in het bos waar de bomen heftig heen en weer zwiepen en kraken .
En dan ineens vaker achter elkaar knap knap knap , het geluid als van luciferhoutjes , we zien niet wat het is door dat het helemaal grijs is van de bui maar denken aan takken van de bomen.
Het spookte hooguit een half uur en toen het rustiger was maar eens buiten kijken hoe het er bij staat.
We hoorden sirenes en motorzagen en zien dat er naast het pension dikke bomen zijn afgeknapt.
Verderop kon je niet meer wandelen want er lagen bomen op de weg , maar een kwartier later w as de brandweer er , om de wegen weer vrij te maken , het lawaai van kettingzagen heeft nog heel lang aangehouden .
Harry had zijn voortent nog helemaal staan, bij de buren er naast was met de eerste windvlaag de luifel al weg en daarnaast was heel de voortent en de luifels weg, maar gelukkig geen schade aan de mens.
De volgende morgen maar een paar foto`s maken .
De muziek tent is net gespaard gebleven , het hek is een beetje verbogen.
Voor we de doorgaande weg op zijn komen we vrouwen met bezems tegen, en zien waar ze mee bezig zijn geweest.
Dit is heftig , en ook geen kleine boom.
En de buren van 100 mtr. verder maken hetzelfde mee.
Toch een opmerking er bij plaatsen dat het "team van buren" hier bezig is in deze noodsituatie, tenminste dat denk ik.
De hele avond hoorden we de kettingzagen en vroeg in de morgen ook nog rond om ons heen.
Brandweer herkenden we aan de kleding en de rest had hesjes aan , mannen en vrouwen die de zak snel en vakkundig opruimden.
Het kan dus wel als je samen werken kunt.
We gaan vandaag weer eens een bezoek brengen aan een voor ons bekende stad , dit keer om zus en zwager te laten genieten van het mooi wat Litomysl te bieden heeft.
Deze site maakt gebruik van cookies om de inhoud te personaliseren, jouw ervaring aan te passen en om je ingelogd te houden als jij je registreert.
Door deze site te blijven gebruiken, stem je in met ons gebruik van cookies.