Hoi allemaal,
Ik heb me net geregistreerd en hou het voor nu even relatief kort. Mijn naam is Martijn Cogenbach en ik ben helaas/gelukkig het zwaarst getroffen slachtoffer op camping Lisci Farma in Vrchlabí, tijdens het noodweer vorige week. Helaas omdat ik iedereen van harte kan aanraden niet onder een boom te gaan liggen. Gelukkig omdat niemand de dood heeft gevonden die bewuste donderdagavond. Als ik dan het ergste gewond ben met 2 gebroken rugwervels, kan ik daar alleen maar gelukkig om zijn. Dit is tijdelijk en het gaat weer over. Ik kan zelfs alweer lopen. De psychische verwerking voor mij en vele anderen zal waarschijnlijk langer duren.
Ik zal hier binnenkort, tenzij ongewenst, wat uitgebreider mijn verhaal doen. Schijnt goed te zijn, aldus de dokter. Ik zit vanavond voor het eerst achter mijn computer sinds het ongeluk, wat sinds vanmiddag dankzij een corset dat mijn rug recht moet houden enigszins mogelijk is. Wel wil ik op dit moment mijn dank uitspreken voor iedereen die ons zo goed geholpen heeft.
In eerste instantie Timo en Marieke, de jeugdleiders van de Bivak. Jullie hebben onze twee kinderen en nog een stuk of 15 van anderen uit een instortend bos gered. Jullie zijn helden, jullie zijn fantastisch, ik ben zo ontzettend trots op jullie. Als jullie je hoofd niet bij elkaar hadden gehouden.. ik durf er niet aan te denken. Een medaille voor deze mensen, werkelijk waar. Dit zijn beide helden, echte helden.
Daarnaast wil ik Rob Veldman bedanken, voor het razendsnel inlopen van het getroffen gebied op de camping om overlevenden/hulpbehoevenden te zoeken. Hij trok me uit de resten en wees me de goede kant op. Daarnaast heeft Rob m.i. een groot aandeel gehad in het rampmanagement, zowel tijdens als na de ramp, waarvoor mijn respect.
En daarnaast de organisatie van Vodatent, Job, en alle betrokken ouders die onze kinderen hebben opgevangen terwijl wij in het ziekenhuis waren. Jullie zijn allemaal stuk voor stuk fantastisch en ik ben blij dat we in zo'n hechte groep vakantiegangers terecht zijn gekomen.
Er zijn ongetwijfeld mensen die ik vergeet. Ik ben zo erg blij dat mijn vriendin Marianne en de kinderen ongedeerd zijn gebleven. En dat natuurlijk verder niemand ernstig gewond is geraakt. Ik heb geen geloof waar ik dit aan toe kan kennen. Maar dankbaar ben ik, elke dag, elk uur, elke seconde.
En nu ga ik gauw naar bed voor ik alsnog een wervel forceer =P Een goede nacht allen en wellicht tot een volgende post.
---
Martijn
Ik heb me net geregistreerd en hou het voor nu even relatief kort. Mijn naam is Martijn Cogenbach en ik ben helaas/gelukkig het zwaarst getroffen slachtoffer op camping Lisci Farma in Vrchlabí, tijdens het noodweer vorige week. Helaas omdat ik iedereen van harte kan aanraden niet onder een boom te gaan liggen. Gelukkig omdat niemand de dood heeft gevonden die bewuste donderdagavond. Als ik dan het ergste gewond ben met 2 gebroken rugwervels, kan ik daar alleen maar gelukkig om zijn. Dit is tijdelijk en het gaat weer over. Ik kan zelfs alweer lopen. De psychische verwerking voor mij en vele anderen zal waarschijnlijk langer duren.
Ik zal hier binnenkort, tenzij ongewenst, wat uitgebreider mijn verhaal doen. Schijnt goed te zijn, aldus de dokter. Ik zit vanavond voor het eerst achter mijn computer sinds het ongeluk, wat sinds vanmiddag dankzij een corset dat mijn rug recht moet houden enigszins mogelijk is. Wel wil ik op dit moment mijn dank uitspreken voor iedereen die ons zo goed geholpen heeft.
In eerste instantie Timo en Marieke, de jeugdleiders van de Bivak. Jullie hebben onze twee kinderen en nog een stuk of 15 van anderen uit een instortend bos gered. Jullie zijn helden, jullie zijn fantastisch, ik ben zo ontzettend trots op jullie. Als jullie je hoofd niet bij elkaar hadden gehouden.. ik durf er niet aan te denken. Een medaille voor deze mensen, werkelijk waar. Dit zijn beide helden, echte helden.
Daarnaast wil ik Rob Veldman bedanken, voor het razendsnel inlopen van het getroffen gebied op de camping om overlevenden/hulpbehoevenden te zoeken. Hij trok me uit de resten en wees me de goede kant op. Daarnaast heeft Rob m.i. een groot aandeel gehad in het rampmanagement, zowel tijdens als na de ramp, waarvoor mijn respect.
En daarnaast de organisatie van Vodatent, Job, en alle betrokken ouders die onze kinderen hebben opgevangen terwijl wij in het ziekenhuis waren. Jullie zijn allemaal stuk voor stuk fantastisch en ik ben blij dat we in zo'n hechte groep vakantiegangers terecht zijn gekomen.
Er zijn ongetwijfeld mensen die ik vergeet. Ik ben zo erg blij dat mijn vriendin Marianne en de kinderen ongedeerd zijn gebleven. En dat natuurlijk verder niemand ernstig gewond is geraakt. Ik heb geen geloof waar ik dit aan toe kan kennen. Maar dankbaar ben ik, elke dag, elk uur, elke seconde.
En nu ga ik gauw naar bed voor ik alsnog een wervel forceer =P Een goede nacht allen en wellicht tot een volgende post.
---
Martijn
