Ook wij waren tijdens het noodweer in Vrchlabi (Dolni Lanov) en we hebben het noodweer over zien en horen komen. Pikkedonker was het. Gelukkig zaten wij in een huisje. Dat hebben we tijdens het noodweer ook wel tig keer tegen elkaar gezegd, net als de zin: blij dat we nu niet op de camping staan. Na de storm zijn we naar Vrchlabi gereden om nog wat te gaan eten. De ravage die we onderweg tegen kwamen was enorm, maar niet echt super erg (omgewaaide bomen, kapotte daken). Van de foto's die ik nu heb gezien, ben ik enorm geschrokken. Wij hebben in het huisje gewoon echt niet beseft, dat dit zo'n enorm noodweer is geweest. We hebben er zelfs een beetje lacherig over gedaan in de auto. Nu ik deze foto's zie en de verhalen lees, voel ik me daar best een beetje schuldig over.
Wat een angst en paniek zullen jullie hebben gevoeld. Sterkt voor jou en je vriendin Martijn en onderschat een hersenschudding inderdaad niet!
Wat een angst en paniek zullen jullie hebben gevoeld. Sterkt voor jou en je vriendin Martijn en onderschat een hersenschudding inderdaad niet!