Leuk vakantieverslag in een streek waar wij ook goede herinneringen aan hebben.
Vakantie Arnultovice 2016
- Onderwerp starter Graltena
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
Zaterdag 16 juli
Vannacht heeft onze zoon van opwinding bijna niet geslapen, nou ja dat denkt hij. Vandaag gaan we namelijk (uitgezonderd mama) bobsleeën in Mladé Buky; de Bobová dráha Berta. Eerder werd mij op het forum al gezegd dat de kids dit wel leuk zouden vinden. Toen we eergisteren hier al langs kwamen bleek de baan zelfs open bij regenachtig weer, dus zal hij vandaag zeker open zijn.
We kopen een 5-rittenkaart en ik begin met de oudste twee. Met een kabel wordt je omhoog getrokken, en dan kunnen de remmen los! Enthousiast als we waren, wilde na de eerste keer dochter 2 ook mee. Uiteindelijk durfde de jongste ook een keer. En leuk dat ze het allemaal vonden! Ze hebben ervan genoten. En voor papa en mama was het leuk om te zien hoe enthousiast ze stuk voor stuk waren. Vooral toen de jongste (3 jaar...) aan mama vertelde hoe het was gegaan: met weidse gebaren en bijbehorende geluiden, Whooo (links) en whooo (rechts) daar ‘bose’ (boven).
Rond de middag reden we naar Trutnov, waar we op de zelfde parkeerplaats parkeerden als vier jaar geleden. Vandaar liepen we naar het marktplein, waar een een foldertje met een stadskaart haalden waar een korte geschiedenis van de stad op stond. We aten even een broodje op het plein en werden vastgelegd op de webcam (rechts onder zitten we...).
We verlaten het plein en komen langs de resten van waar tot 1938 nog een synagoge stond. Aan de hand van de plattegrond lopen we naar het park waar in 1866 een veldslag heeft plaatsgevonden tussen Oostenrijk en Rusland. Het park blijkt hoog tegen de heuvel op te gaan en zo hebben we een mooi uitzicht over Trutnov.
Op de terugweg deden we boodschappen bij de Albert en vergat ik even dat ik vakantie had en moest natuurlijk het kaasschap controleren met ‘mijn’ kaas.
Thuisgekomen was de trampoline lekker droog en ’s avonds na het eten we nog even een kampvuurtje gemaakt met marshmallows. En ondertussen realiseren we ons dat we er alweer een week op hebben zitten!
Vannacht heeft onze zoon van opwinding bijna niet geslapen, nou ja dat denkt hij. Vandaag gaan we namelijk (uitgezonderd mama) bobsleeën in Mladé Buky; de Bobová dráha Berta. Eerder werd mij op het forum al gezegd dat de kids dit wel leuk zouden vinden. Toen we eergisteren hier al langs kwamen bleek de baan zelfs open bij regenachtig weer, dus zal hij vandaag zeker open zijn.
We kopen een 5-rittenkaart en ik begin met de oudste twee. Met een kabel wordt je omhoog getrokken, en dan kunnen de remmen los! Enthousiast als we waren, wilde na de eerste keer dochter 2 ook mee. Uiteindelijk durfde de jongste ook een keer. En leuk dat ze het allemaal vonden! Ze hebben ervan genoten. En voor papa en mama was het leuk om te zien hoe enthousiast ze stuk voor stuk waren. Vooral toen de jongste (3 jaar...) aan mama vertelde hoe het was gegaan: met weidse gebaren en bijbehorende geluiden, Whooo (links) en whooo (rechts) daar ‘bose’ (boven).
Rond de middag reden we naar Trutnov, waar we op de zelfde parkeerplaats parkeerden als vier jaar geleden. Vandaar liepen we naar het marktplein, waar een een foldertje met een stadskaart haalden waar een korte geschiedenis van de stad op stond. We aten even een broodje op het plein en werden vastgelegd op de webcam (rechts onder zitten we...).
We verlaten het plein en komen langs de resten van waar tot 1938 nog een synagoge stond. Aan de hand van de plattegrond lopen we naar het park waar in 1866 een veldslag heeft plaatsgevonden tussen Oostenrijk en Rusland. Het park blijkt hoog tegen de heuvel op te gaan en zo hebben we een mooi uitzicht over Trutnov.
Op de terugweg deden we boodschappen bij de Albert en vergat ik even dat ik vakantie had en moest natuurlijk het kaasschap controleren met ‘mijn’ kaas.
Thuisgekomen was de trampoline lekker droog en ’s avonds na het eten we nog even een kampvuurtje gemaakt met marshmallows. En ondertussen realiseren we ons dat we er alweer een week op hebben zitten!
Bijlagen
Graltena, kun je mij in een pb wat meer info geven over jullie vakantiehuis? ik ben nl alweer aan het rondkijken voor volgend jaar 
!
!Zondag 17 juli 2016
Opnieuw gaan we vandaag bij ds. Molnar in Trutnov naar de kerk. We verbazen ons vandaag over de diversiteit van deze (kleine) gemeente: oude mensen, jonge gezinnen, studenten. We worden vriendelijk gegroet, maar helaas is er ook deze ochtend niemand die voldoende Duits of Engels spreekt om een gesprek mee te beginnen. Op de terugweg tellen we de Nl’se auto’s in Rudník. Hier worden in de zomer maanden Nederlandse kerkdiensten gehouden in het stadskantoor. Er staan behoorlijk wat auto’s. Toch vonden we het fijn dat we de Tsjechische broeders en zusters hebben ontmoet.
Als we thuiskomen is het even lekker genoeg om buiten te zitten. De oudste 2 gaan lekker met hun wandeltak en zakmes aan de slag, in de hoop dat het een mooi bewerkte wandelstok gaat worden. Tussen de middag eten we brandweerprinsessensoep. Leuk hoor die vermicellisoorten die hier in de Kaufland aantreft.
In de middag maken we een mooie autotocht via Čermná en Vlčice (jammer, slecht voorbereid, ik ontdek nu pas dat we Hrad Břecštejn voorbij zijn gereden. Had mooi kunnen zijn!). Uiteindelijk parkeren we de auto ‘aan het eind van’ Javornik en maak ik met de kids een wandeling de berg op. Mama past met een mooi boek op de auto. ’s Avonds blijkt een uitgebreide tekencontrole zijn ‘vruchten’ af te werpen: bij twee kids in totaal 3 teken.
(sorry, een dagje zonder passende foto's..)
Opnieuw gaan we vandaag bij ds. Molnar in Trutnov naar de kerk. We verbazen ons vandaag over de diversiteit van deze (kleine) gemeente: oude mensen, jonge gezinnen, studenten. We worden vriendelijk gegroet, maar helaas is er ook deze ochtend niemand die voldoende Duits of Engels spreekt om een gesprek mee te beginnen. Op de terugweg tellen we de Nl’se auto’s in Rudník. Hier worden in de zomer maanden Nederlandse kerkdiensten gehouden in het stadskantoor. Er staan behoorlijk wat auto’s. Toch vonden we het fijn dat we de Tsjechische broeders en zusters hebben ontmoet.
Als we thuiskomen is het even lekker genoeg om buiten te zitten. De oudste 2 gaan lekker met hun wandeltak en zakmes aan de slag, in de hoop dat het een mooi bewerkte wandelstok gaat worden. Tussen de middag eten we brandweerprinsessensoep. Leuk hoor die vermicellisoorten die hier in de Kaufland aantreft.
In de middag maken we een mooie autotocht via Čermná en Vlčice (jammer, slecht voorbereid, ik ontdek nu pas dat we Hrad Břecštejn voorbij zijn gereden. Had mooi kunnen zijn!). Uiteindelijk parkeren we de auto ‘aan het eind van’ Javornik en maak ik met de kids een wandeling de berg op. Mama past met een mooi boek op de auto. ’s Avonds blijkt een uitgebreide tekencontrole zijn ‘vruchten’ af te werpen: bij twee kids in totaal 3 teken.
(sorry, een dagje zonder passende foto's..)
Maandag 18 juli 2016
We delen ons op vandaag. Ik ga met de oudste twee steppen, terwijl mijn vrouw met de jongste thuis blijft. Zij vermaken zich lekker met een wandelingetje in het bos achter ons huisje, op de trampoline, en met de spelletjes die in het huis te vinden zijn.
Wij rijden naar Janské Lázně. We gaan de Černá hora afsteppen! We parkeren de auto op het grote parkeerterrein bij de Černohorský Express. We kunnen kiezen uit twee verhuurbedrijven. We kiezen voor Skischool K+K. Even is er wat twijfel of onze zoon van 9 wel groot genoeg is om de tocht te doen. Ons wordt geadviseerd om de langere tocht te doen, omdat deze wat minder steil naar benden gaat en meer over asfalt. Ook wordt mij geadviseerd om voldoende rust moment te nemen, om te voorkomen dat de kids zere handen krijgen van het remmen. Prima.
We nemen de Černohorský Express naar boven, kijken even rond, en beginnen dan aan onze tocht. We rijden een klein stukje verkeerd, maar het wordt ons dan wel duidelijk wat nu precies die mast op de Černá hora is. Het televisiestation!
Verder staat de route prima aangegeven. Overigens niet met bovenstaande bordjes, maar met bordjes van de verhuurder zelf. Schitterende ervaring om dit te doen met de kids. Wel hadden we nog even pech, omdat m’n zoon een klapband kreeg. Gelukkig niet met een flinke snelheid tijdens het afdalen, maar lopend met de step aan de hand tijdens een rust momentje bij Pardubické boudy. We bellen met de verhuurders en gelukkig kunnen ze een vervangende step komen brengen.
Halverwege de middag worden we met bloemen opgewacht door vrouw en dochters. Er worden nog even boodschappen gedaan, en we kijken terug op een heerlijke dag... Vanavond op tijd naar bed, want morgen gaan we naar Praag!
Dinsdag 19 juli 2016
Om 7.00 uur ging de wekker want vandaag gaan we naar Praag. We hebben gisteren al een plannetje gemaakt van de dingen die we willen gaan doen: de Petřínheuvel op lopen naar de spiegelzaal daar en dan naar beneden met een tandradtram naar een speeltuin op een eiland in de rivier en naar een speelgoedmuseum in de burcht.
Vanaf Černý Most reizen we met de metro naar de binnenstad. Daar wijst een vriendelijke en behulpzame dame ons de juiste weg en nemen we de tram naar onderaan de Petřínheuvel. We lopen omhoog via een mooi pad, maar o wat is het nu al warm!
Halverwege drinken we allemaal wat. Bovenaan gaan we eerst een bij het tramstation naar de wc en eten daarna in een mooie rozentuin ons brood op.
Dan lopen we verder naar de spiegelzaal. Dat is een onderdeel van de wereldtentoonstelling in Praag geweest in 1891. Dit is heel leuk: je loopt door een kronkelige gang vol spiegels op beide wanden en tegen het plafond. Het vinden van de juiste weg is dan ook best lastig! Dan volgt er een tussenstukje met een muurschildering van een gevecht op de Karelsbrug en daarna kom je in een zaal met lachspiegels, ook een succes!
We lopen terug naar de tandradtram (die trouwens ook bij de wereldtentoonstelling hoorde) en rijden ermee naar beneden.
We lopen via het communisme-monument naar de rivier.
Daar denken we de speeltuin te vinden maar helaas blijkt het terrein overgenomen te zijn door een luxe bistro. We lopen terug naar de dichtstbijzijnde tramhalte en nemen de tram naar onderaan de burcht.
Vandaar lopen we omhoog naar de burcht naar het speelgoedmuseum. Voordat we daar naar binnen gaan kopen we nog wat te drinken. Het museum is leuk en vooral onze 5 jarige dochter vind het erg leuk want het blijkt dat er een tentoonstelling is van 50 jaar barbie met héél véél vitrines vol barbies.
Na het museum lopen we naar beneden en besluiten dat het tijd wordt om de metro terug te nemen naar Černý Most. We moeten vanaf dit punt 1x overstappen, alleen namen we eerst de metro de verkeerde kant op dus stappen wij 2x extra over. Terug bij Černý Most pakken we de auto naar de Ikea daar vlakbij. Daar eten we patat en gehaktballetjes en proberen de oudste twee uit welk prikwater ze het lekkerst vinden.
Een mooi dagje Praag waarbij we net even iets anders gedaan hebben dan ‘uitstappen bij de burcht, via het gouden straatje naar de Karelsbrug lopen om vervolgens bij de klok uit te komen…
Om 7.00 uur ging de wekker want vandaag gaan we naar Praag. We hebben gisteren al een plannetje gemaakt van de dingen die we willen gaan doen: de Petřínheuvel op lopen naar de spiegelzaal daar en dan naar beneden met een tandradtram naar een speeltuin op een eiland in de rivier en naar een speelgoedmuseum in de burcht.
Vanaf Černý Most reizen we met de metro naar de binnenstad. Daar wijst een vriendelijke en behulpzame dame ons de juiste weg en nemen we de tram naar onderaan de Petřínheuvel. We lopen omhoog via een mooi pad, maar o wat is het nu al warm!
Halverwege drinken we allemaal wat. Bovenaan gaan we eerst een bij het tramstation naar de wc en eten daarna in een mooie rozentuin ons brood op.
Dan lopen we verder naar de spiegelzaal. Dat is een onderdeel van de wereldtentoonstelling in Praag geweest in 1891. Dit is heel leuk: je loopt door een kronkelige gang vol spiegels op beide wanden en tegen het plafond. Het vinden van de juiste weg is dan ook best lastig! Dan volgt er een tussenstukje met een muurschildering van een gevecht op de Karelsbrug en daarna kom je in een zaal met lachspiegels, ook een succes!
We lopen terug naar de tandradtram (die trouwens ook bij de wereldtentoonstelling hoorde) en rijden ermee naar beneden.
We lopen via het communisme-monument naar de rivier.
Daar denken we de speeltuin te vinden maar helaas blijkt het terrein overgenomen te zijn door een luxe bistro. We lopen terug naar de dichtstbijzijnde tramhalte en nemen de tram naar onderaan de burcht.
Vandaar lopen we omhoog naar de burcht naar het speelgoedmuseum. Voordat we daar naar binnen gaan kopen we nog wat te drinken. Het museum is leuk en vooral onze 5 jarige dochter vind het erg leuk want het blijkt dat er een tentoonstelling is van 50 jaar barbie met héél véél vitrines vol barbies.
Na het museum lopen we naar beneden en besluiten dat het tijd wordt om de metro terug te nemen naar Černý Most. We moeten vanaf dit punt 1x overstappen, alleen namen we eerst de metro de verkeerde kant op dus stappen wij 2x extra over. Terug bij Černý Most pakken we de auto naar de Ikea daar vlakbij. Daar eten we patat en gehaktballetjes en proberen de oudste twee uit welk prikwater ze het lekkerst vinden.
Een mooi dagje Praag waarbij we net even iets anders gedaan hebben dan ‘uitstappen bij de burcht, via het gouden straatje naar de Karelsbrug lopen om vervolgens bij de klok uit te komen…
Bijlagen
Woensdag 20 juli 2016
Na de vermoeiende dag van gisteren slapen we eerst maar eens even lekker uit. Op ons gemakje doorlopen we ons ochtendritueel en besluiten vandaag naar Ostaš te gaan.
Vier jaar geleden ontdekten we daar een mooi rotslabyrint waar je nog gratis naar binnen mag. We rijden er gelukkig (zonder kaart) in één keer naartoe en het blijkt nog steeds gratis te zijn op de 30 kc voor de parkeerplaats na dan. Op de parkeerplaats eten we ons brood op en daarna lopen we naar boven. Een leuke, spannende en mooie wandeling volgt. Hoewel het eerst nog best bewolkt was, breekt in de loop van de middag steeds meer de zon door. Maar omdat we tussen de rotsen en tussen de bomen lopen, krijgen we het niet warm. Gelukkig hebben de jongste meiden hun ‘klimgeit’ aangezet en liepen en klommen lekker zelf mee.
De oudste 2 zochten steeds naar de alternatieve routes en naar de hoogste punten, en omdat we ook heel veel bosbessen tegenkwamen, plukten we daar onderweg ook een bekertje vol van.
De bosbessen gingen vanavond door de yoghurt en smaakten heerlijk zoet. Na het eten maakten we weer een kampvuur. Met worstjes en marshmallows....
Als het begint te schemeren, loop ik met dochter en zoon nog even de berg op om reeën te spotten.
Na de vermoeiende dag van gisteren slapen we eerst maar eens even lekker uit. Op ons gemakje doorlopen we ons ochtendritueel en besluiten vandaag naar Ostaš te gaan.
Vier jaar geleden ontdekten we daar een mooi rotslabyrint waar je nog gratis naar binnen mag. We rijden er gelukkig (zonder kaart) in één keer naartoe en het blijkt nog steeds gratis te zijn op de 30 kc voor de parkeerplaats na dan. Op de parkeerplaats eten we ons brood op en daarna lopen we naar boven. Een leuke, spannende en mooie wandeling volgt. Hoewel het eerst nog best bewolkt was, breekt in de loop van de middag steeds meer de zon door. Maar omdat we tussen de rotsen en tussen de bomen lopen, krijgen we het niet warm. Gelukkig hebben de jongste meiden hun ‘klimgeit’ aangezet en liepen en klommen lekker zelf mee.
De oudste 2 zochten steeds naar de alternatieve routes en naar de hoogste punten, en omdat we ook heel veel bosbessen tegenkwamen, plukten we daar onderweg ook een bekertje vol van.
De bosbessen gingen vanavond door de yoghurt en smaakten heerlijk zoet. Na het eten maakten we weer een kampvuur. Met worstjes en marshmallows....
Als het begint te schemeren, loop ik met dochter en zoon nog even de berg op om reeën te spotten.
Donderdag 21 juli 2016
Vandaag krijgt onze 5 jarige dochter haar zin: we gaan met de stoeltjeslift naar de top van de Medvědín (1234 m).
Bovenaan is van de letters MEDVEDIN een speeltuin gemaakt. Daarnaast was er nog een grote speeltuin. We hebben er heerlijk gespeeld en een broodje gegeten. Daarna zijn we nog naar een ‘uitzichtpunt’ gewandeld, wat we helaas niet konden vinden. Uiteindelijk zijn we maar omgedraaid en teruggelopen. Halverwege de tocht liepen we een stukje over een houten vlonder door een moerassig gebied.
Toen we bijna terug waren, zagen we het richting Polen steeds donkerder worden en hoorden we het ook rommelen in de verte. Aangekomen bij de lift bleek dat ze net besloten hadden de lift even buiten gebruik te stellen vanwege het weer. Dus gingen we eerst maar even in het restaurant naar de wc. Na een kwartiertje bleek dat de bui aan ons voorbij dreef en konden we naar beneden. Dochter genoot! De rest trouwens ook hoor.
Thuisgekomen hebben we de rest van de dag rustig rond het huis doorgebracht. We hebben vast het één en ander opgeruimd en vanavond hebben we lekker alle aangebroken zakken leeggemaakt. Vanavond gaan we op tijd naar bed om morgenavond redelijk uitgerust aan de thuisreis te beginnen.
Vandaag krijgt onze 5 jarige dochter haar zin: we gaan met de stoeltjeslift naar de top van de Medvědín (1234 m).
Bovenaan is van de letters MEDVEDIN een speeltuin gemaakt. Daarnaast was er nog een grote speeltuin. We hebben er heerlijk gespeeld en een broodje gegeten. Daarna zijn we nog naar een ‘uitzichtpunt’ gewandeld, wat we helaas niet konden vinden. Uiteindelijk zijn we maar omgedraaid en teruggelopen. Halverwege de tocht liepen we een stukje over een houten vlonder door een moerassig gebied.
Toen we bijna terug waren, zagen we het richting Polen steeds donkerder worden en hoorden we het ook rommelen in de verte. Aangekomen bij de lift bleek dat ze net besloten hadden de lift even buiten gebruik te stellen vanwege het weer. Dus gingen we eerst maar even in het restaurant naar de wc. Na een kwartiertje bleek dat de bui aan ons voorbij dreef en konden we naar beneden. Dochter genoot! De rest trouwens ook hoor.
Thuisgekomen hebben we de rest van de dag rustig rond het huis doorgebracht. We hebben vast het één en ander opgeruimd en vanavond hebben we lekker alle aangebroken zakken leeggemaakt. Vanavond gaan we op tijd naar bed om morgenavond redelijk uitgerust aan de thuisreis te beginnen.
Ad Verschoor
Donateur
Het is genieten om je verhalen te lezen en dat op zomaar een dag in november. Weer even terug naar zomer 2016. Fantastisch !!!!!!!!!!!!!!!!
mooie foto's weer! Prachtig op die berg en met de lift! Gaaf om Ostas weer te zien! Wij hebben daar ook gelopen, onze kids vonden het ook geweldig dat klimmen! en wij vonden het ook prachtig trouwens! bij ons waren de bosbessen al op helaas, nog maar enkele bessen vonden we er.
Vrijdag 22 juli 2016
Onze laatste dag in Tsjechië is aangebroken. Vanavond/vannacht willen we naar huis rijden, dus moet vandaag alles ingepakt worden. Omdat we daar natuurlijk niet de hele dag voor nodig hebben, gaan we ook nog weg. Mijn vrouw wilde nog graag naar Jilemnice. Een oud stadje wat zelfs in 2012 tot mooiste historische stad was verkozen. Het heeft een mooi dorpsplein en wat heel uniek is: een straatje met alleen houten huizen uit de 17e eeuw.
Goed onderhouden huizen met veelal mooie bloementuinen, erg mooi!
We lopen langs een voormalige meisjesschool met een heel bijzondere daklijst naar de kerk.
Een mooie, goed onderhouden RK kerk. Daartegenover is het park van het kasteel van Jilemnice.
Om 11.55 uur willen we daar naar binnen. Helaas waren we even vergeten dat heel veel dingen in Tsjechië tussen de middag pauze hebben en dus even sluiten. Wij hadden bij de auto al een broodje gegeten en besluiten nu maar het park rond te wandelen. Het is gelukkig prachtig weer, dus dat is geen straf.
Daarna lopen we terug naar het dorpsplein en kopen daar in een zijstraatje een ijsje. Dat eten we op een bankje op het plein op. Zo wordt het 13.00 uur. Klokslag zijn we terug bij het kasteel, waar een enthousiaste knul ons een rondleiding in het Engels geeft. Hoewel hij er erg trots op is dat hij Engels spreekt, is het erg eenvoudig Engels, maar met onze hulp en die van het vertaalprogramma op z’n mobiel, komen we een heel eind.
Het kasteel blijkt ook weer van de fam. Harrach te zijn. Hier leren we meer over deze familie, waarvan sommige leden behoorlijk wat (inter)nationale invloed hebben gehad. Op cultureel en op economisch gebied. Het interessantste wat we leren, is dat de auto waarin Franz Ferdinand zat toen hij in Sarajevo werd doodgeschoten, eigendom was van de graaf van Harrach! We gaan thuis nog eens uitzoeken of we dit inderdaad goed begrepen hebben.
Een ander leuk onderdeel van het museum waren de twee kersttaferelen. Deze waren in de 19e eeuw gemaakt door de directeur van de plaatselijke meisjesschool. Helemaal van hout gemaakt! En het mooiste was nog dat het bewegende taferelen waren. De ene kerststal bestond uit zo’n 180 figuren die samen wel 350 verschillende bewegingen maakten.
Na het bezoek aan het museum reden we terug naar het huis en begon het grote inpakken. Helaas trok er tijdens het auto inpakken een flinke bui over, maar het is gelukt alles droog in de auto te krijgen. Nadat we met de Tsjechische beheerster de laatste dingen hadden geregeld en haar een klein plantje hadden overhandigd, gingen we voordat we de terugreis gingen maken, eerst nog even uit eten. Dit keer bij restaurant Bukovina tussen Rudnik en Mladé Buky. Ook hier weer heerlijk gegeten. En ook deze keer genoot dochterlief weer van de ‘dubbelfriss’, wat in werkelijkheid gewoon appelsap is, maar dat hebben we haar niet verteld... dat lust ze namelijk niet... dubbelfriss wel, vandaar...
Terug in het huis pakten we de laatste dingen in de auto, maakten een thermosfles koffie klaar en trokken de deur achter ons dicht. We reden het pad af, zwaaiden nog even naar de zeer vriendelijke beheerster en toen was om 20.30 uur de thuisreis begonnen. Iedereen installeerde zich voor een nachtje slapen in de auto, althans alle kinderen, papa en mama bleven wakker. Om 23.00 uur stopten we bij een Serways om tanden te poetsen en te plassen. Om 2.30 uur nog eens en om 5.30 uur kochten we bij de laatste Serways van al onze gespaarde wc-bonnen ons ontbijt. Om 7.45 uur waren we weer veilig thuis. Eerst naar bed en dan uitpakken...
Onze laatste dag in Tsjechië is aangebroken. Vanavond/vannacht willen we naar huis rijden, dus moet vandaag alles ingepakt worden. Omdat we daar natuurlijk niet de hele dag voor nodig hebben, gaan we ook nog weg. Mijn vrouw wilde nog graag naar Jilemnice. Een oud stadje wat zelfs in 2012 tot mooiste historische stad was verkozen. Het heeft een mooi dorpsplein en wat heel uniek is: een straatje met alleen houten huizen uit de 17e eeuw.
Goed onderhouden huizen met veelal mooie bloementuinen, erg mooi!
We lopen langs een voormalige meisjesschool met een heel bijzondere daklijst naar de kerk.
Een mooie, goed onderhouden RK kerk. Daartegenover is het park van het kasteel van Jilemnice.
Om 11.55 uur willen we daar naar binnen. Helaas waren we even vergeten dat heel veel dingen in Tsjechië tussen de middag pauze hebben en dus even sluiten. Wij hadden bij de auto al een broodje gegeten en besluiten nu maar het park rond te wandelen. Het is gelukkig prachtig weer, dus dat is geen straf.
Daarna lopen we terug naar het dorpsplein en kopen daar in een zijstraatje een ijsje. Dat eten we op een bankje op het plein op. Zo wordt het 13.00 uur. Klokslag zijn we terug bij het kasteel, waar een enthousiaste knul ons een rondleiding in het Engels geeft. Hoewel hij er erg trots op is dat hij Engels spreekt, is het erg eenvoudig Engels, maar met onze hulp en die van het vertaalprogramma op z’n mobiel, komen we een heel eind.
Het kasteel blijkt ook weer van de fam. Harrach te zijn. Hier leren we meer over deze familie, waarvan sommige leden behoorlijk wat (inter)nationale invloed hebben gehad. Op cultureel en op economisch gebied. Het interessantste wat we leren, is dat de auto waarin Franz Ferdinand zat toen hij in Sarajevo werd doodgeschoten, eigendom was van de graaf van Harrach! We gaan thuis nog eens uitzoeken of we dit inderdaad goed begrepen hebben.
Een ander leuk onderdeel van het museum waren de twee kersttaferelen. Deze waren in de 19e eeuw gemaakt door de directeur van de plaatselijke meisjesschool. Helemaal van hout gemaakt! En het mooiste was nog dat het bewegende taferelen waren. De ene kerststal bestond uit zo’n 180 figuren die samen wel 350 verschillende bewegingen maakten.
Na het bezoek aan het museum reden we terug naar het huis en begon het grote inpakken. Helaas trok er tijdens het auto inpakken een flinke bui over, maar het is gelukt alles droog in de auto te krijgen. Nadat we met de Tsjechische beheerster de laatste dingen hadden geregeld en haar een klein plantje hadden overhandigd, gingen we voordat we de terugreis gingen maken, eerst nog even uit eten. Dit keer bij restaurant Bukovina tussen Rudnik en Mladé Buky. Ook hier weer heerlijk gegeten. En ook deze keer genoot dochterlief weer van de ‘dubbelfriss’, wat in werkelijkheid gewoon appelsap is, maar dat hebben we haar niet verteld... dat lust ze namelijk niet... dubbelfriss wel, vandaar...
Terug in het huis pakten we de laatste dingen in de auto, maakten een thermosfles koffie klaar en trokken de deur achter ons dicht. We reden het pad af, zwaaiden nog even naar de zeer vriendelijke beheerster en toen was om 20.30 uur de thuisreis begonnen. Iedereen installeerde zich voor een nachtje slapen in de auto, althans alle kinderen, papa en mama bleven wakker. Om 23.00 uur stopten we bij een Serways om tanden te poetsen en te plassen. Om 2.30 uur nog eens en om 5.30 uur kochten we bij de laatste Serways van al onze gespaarde wc-bonnen ons ontbijt. Om 7.45 uur waren we weer veilig thuis. Eerst naar bed en dan uitpakken...
Bijlagen
Geweldig vakantieverslag, Graltena, met hele mooie foto's! Dank je wel! 
Leuk om jullie vakantie belevenissen te lezen Graltena, bedankt!
Ad Verschoor
Donateur
Ik kijk nu al uit naar jullie volgende Tsjechische vakantie en nieuwe belevenissen. Heerlijk verhaal, waarvoor heel veel dank !!
Pelhřimov
Donateur
Bedankt voor jullie leuke en interessante verslagen en de mooie foto's!!
kuurgast
Donateur
Graltena gaan jullie volgend jaar weer naar Tsjechië "dubbelfris" drinken? 
Heerlijk verslag heb ervan genoten en wat een goede tip om de wc-bonnen te bewaren voor ontbijt op terugweg.
Heerlijk verslag heb ervan genoten en wat een goede tip om de wc-bonnen te bewaren voor ontbijt op terugweg.
Mooi verslag van een leuke vakantie, we hebben er van genoten, bedankt.
Mooi verslag, bedankt.
Leuk verslag.
In jullie vakantiehuis hebben wij een aantal jaren geleden ook onze vakantie doorgebracht.
Veel was dus voor ons herkenbaar.
Vrijwel al jullie uitstapjes hebben wij ook gemaakt.
Erg leuk is het dan om de belevenissen van anderen te lezen en ook om te lezen hoe zij alles ervaren hebben.
Dank! dat jullie dit met ons wilden delen.
In jullie vakantiehuis hebben wij een aantal jaren geleden ook onze vakantie doorgebracht.
Veel was dus voor ons herkenbaar.
Vrijwel al jullie uitstapjes hebben wij ook gemaakt.
Erg leuk is het dan om de belevenissen van anderen te lezen en ook om te lezen hoe zij alles ervaren hebben.
Dank! dat jullie dit met ons wilden delen.
Bedankt voor jullie reacties allemaal. Ik heb het graag gedaan. EN tja, de kans is inderdaad groot dat we volgend jaar weer gaan... Regio Plzeň waarschijnlijk, hoewel Moravische karst ook wel mooi lijkt. Tips voor een kidsvriendelijk 6-persoons huis zijn welkom