Vakantie Arnultovice 2016

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

De vakantie zit er al weer even op, maar ik ben toch nog van plan om onze belevenissen hier te gaan plaatsen. Zelf lees ik graag mee met anderen. Waarom dan ook niet ons verhaal? Wellicht brengen we anderen er weer mee op ideeën.

Zaterdag 9 juli
Een dag waar sommigen van ons héél erg naar uitgekeken hebben ;). Vandaag is het zover: We gaan naar Tsjechië. Naar Arnultovice, Rudník om precies te zijn. Om 3.00 uur gaan we uit bed en om 4.00 uur rijden we weg. We hebben een hele voorspoedige reis. Maar zullen er uiteindelijk toch 12 uur over doen.

We verlaten de Alblasserwaard als de horizon al weer wat lichter begint te worden en rijden via Arnhem de Duitse A3 op. Om 6.45 uur hebben we de eerste stop bij Soesterborder-ost aan de A44. Géén aanrader vanwege de vieze wc’s. Zal misschien aan het tijdstip gelegen hebben. We rijden door naar Kassel om vervolgens via de 38. De 2e stop was bij Rasstatte Rohnetal een stuk prettiger. Schone wc’s en een leuk speeltuintje waar we even de benen strekten. Tussen de middag hadden we de 3e stop. We zitten dan inmiddels al voorbij Bautzen. Op een parkeerplaats bij een benzinepomp eten we ons uit NL meegebrachte brood op. Via Zittau verlaten we Duitsland, we zeggen even heel snel ‘hallo Polen’ en rijden dan eindelijk Tsjechië binnen. Bij een benzinestation net over de grens, kopen we een tolvignet. Immers heb je bij Liberec een stukje snelweg. We rijden via Turnov, Jičín en Nova Paka, en toen was daar eindelijk het huis. Wat we zagen beviel ons. Door de beheerster werden we vriendelijk ontvangen. Nadat we de auto uitgeladen hadden, gingen we boodschappen doen bij de Kaufland in Vrchlabi. Natuurlijk de gebruikelijke rohlik van 1,5 Kc, en diverse andere benodigdheden. Na een zeer laat avondmaal (rond 20.30 uur) gingen we de bedden opmaken en om 22.00 uur lagen alle kinderen op bed. Om 22.45 uur liggen we zelf ook... En sliepen ondanks het vreemde bed heerlijk!

upload_2016-9-18_22-9-3.jpeg

Zondag 10 juli

Op zondag zijn we gewend om naar de kerk te gaan. Ook als we op vakantie zijn.

Een aantal weken geleden hadden we al contact gezocht met de dominee van een prot. kerk van de CCE in Trutnov: ds. Molnar. Zo waren we er zeker van dat er dienst zou zijn en kon hij zich vast voorbereiden op het uitspreken van een aantal Duitse zinnen. We werden vriendelijk gegroet door de andere kerkgangers en ook de dominee kwam bij binnenkomst even een hand geven. De preek ging over Joh. 6: 30-35. Als je weet dat ‘chleb’ brood betekent kon je de tekst eigenlijk heel goed meelezen. Hoewel we er verder weinig van verstaan, is het voor ons toch goed om hier geweest te zijn. De rest van de dag hebben we om het huis doorgebracht. Samen met de twee oudsten heb ik het bos boven ons huis verkend en hout gesprokkeld. M’n vrouw heeft een heerlijke ligstoel ontdekt en de twee jonge meiden lopen heerlijk te rommelen. ’s Avonds nog lekker met elkaar een spel gedaan
 
Misschien bedoel je Martin Horák en zijn vrouw, die predikant waren in Jilemnice. Martin spreekt goed Nederlands en verzorgde ook diensten in Křižlice (ik weet niet hoe vaak, maar daar gingen voor zover ik weet ook Nederlandse predikanten voor die zelf in Tsjechië op vakantie waren). Martin is nu sinds een jaar of vier predikant in Brno.
 
Maandag 11 juli

Om half 8 werd de jongste wakker, als eerste. Daarmee begon onze 2e vakantiedag. Na een rustig ontbijt vertrokken we richting Prachovské skály, een gebied met mooie rotsformaties. Via een omweggetje, omdat de ‘16’ is afgesloten, rijden we via Mostek en Pecka naar Nova Packa om vervolgens toch weer via de 16 naar Prachovské skály.

upload_2016-9-20_21-40-44.jpeg

Aangekomen parkeerden we op de 1e Parkeerplaats die we tegenkwamen. De parkeerwacht vertelde dat vanaf deze P het enige pad liep wat geschikt was voor kinderwagens en dus ook onze bolderkar. Dat kwam dus mooi uit. We liepen het bos in, kochten kaartjes en begonnen zonder kaart aan de tocht. Op een bord hadden we inderdaad gezien dat er 1 route was waar een kinderwagen bijstond. Die zouden we proberen te volgen. Dat bleek nog niet zo makkelijk. Want wat was nu precies die route? Door het uit proberen van de paden kwamen we een heel eind. Bij een mooi stukje met hoge beklimbare rotsen aten we ons brood. Uiteindelijk kwamen we op een pad dat eigenlijk niet echt begaanbaar was met de bolderkar, maar wat we in 2 ploegen toch even uitliepen want dat pad kwam uit bij een mooi uitzichtpunt.

upload_2016-9-20_21-38-20.jpeg upload_2016-9-20_21-39-25.jpeg

Terwijl m’n vrouw staat te wachten bij de bolderkar tot ik met de kids weer terug ben, spreekt ze met een Tsjechische man over een eventuele route die begaanbaar zou zijn. Een andere dat we tot nu toe gelopen hadden konden we op zijn kaart niet ontdekken. Dus zijn we gewoon de zelfde weg terug gelopen. Op de heenweg had de 1 na jongste alleen maar heel zielig in de bolderkar gezeten. Op de terugweg had ik haar verteld dat ze vorig jaar een berggeitje was. Dat zette bij haar een knop om.! Het gevolg was dat de hele terugweg vooruitgelopen heeft en bij het plekje waar we gegeten hadden nu ook helemaal naar boven wilde klimmen. In haar felroze rokje klom ze inderdaad samen met de twee oudste helemaal naar boven. Uiteindelijk kwamen we terug bij de kaartverkoop. Daar bleek dat we toch de juiste route hadden gelopen naar het juiste uitkijkpunt. Misschien niet de meest mooie route, maar zeker wel de meeste praktische in ons geval.

Terug bij de auto besloten we naar Jičín te rijden. De auto gaf 38 C als buiten temperatuur aan. Tijd voor een ijsje dus. In Jičín parkeerden we op het marktplein, liepen het mooie plein rond onder de overkapping, aten een lekker softijsje en bekeken de kerk.

upload_2016-9-20_21-42-0.jpeg upload_2016-9-20_21-42-53.jpeg

In de auto terug deed de jongste helft van het gezin een dutje om thuisgekomen nog even met water(pistolen) te ravotten. Na het avond eten kwam de brandweer langs en was m’n zoon niet meer te houden. Brandweer gek als hij is moest hij weten wat er aan de hand was. Er bleek even verderop een auto in de sloot te liggen. En dat was het einde van een welbestede dag.
 

Dinsdag 12 juli


De dag begon regenachtig maar niet koud. Vandaag gaan we naar Kuks. Dat is een soort ziekenhuis uit de 17e/18e eeuw, gebouwd bij geneeskrachtige bronnen bij de Elbe. Nadat we bij de Penny in Hostinne lekkere broodjes hadden gekocht reden we er naartoe. Onderweg nog even gestopt bij de stuwdam van Bílá Třemešná. Op het forum had ik al gelezen over deze bijzondere dam in ‘Anton Pieck’ stijl.

upload_2016-9-20_22-20-44.jpeg upload_2016-9-20_22-22-30.jpeg

Via Dvůr Králové rijden we door naar Kuks. Vanaf de parkeerplaats moesten we eerst naar het dorpje lopen. Daar, met uitzicht op het ziekenhuis, aten we onze broodjes. Daarna liepen we via trappen waarlangs het water van de bronnen stroomde en een lange promenade naar het ziekenhuis. We kochten kaartjes voor de rondleiding door het ziekenhuis en het apothekersmuseum. M’n zoon heeft vandaag geleerd dat je in Tsjechië eigenlijk altijd met een gids door het museum gaat. In het apothekersmuseum konden de kids ook nog zelf pillen maken!

upload_2016-9-20_22-25-11.jpeg upload_2016-9-20_22-26-16.jpeg

We kochten kaartjes voor de rondleiding door het ziekenhuis en het apothekersmuseum. M’n zoon heeft vandaag geleerd dat je in Tsjechië eigenlijk altijd met een gids door het museum gaat. In het apothekersmuseum konden de kids ook nog zelf pillen maken!

In de kerk van het ziekenhuis kregen we, voor ons onverwachts, een miniconcert van 2 mensen in monnikspijen. Ze behoren tot de groep Solideo. Op barokke/middeleeuwse instrumenten speelden ze oa. het Hallelujah van Handel. Dit vonden we zo mooi dat we voor 200 kc een cd hebben gekocht.

’s Avonds gingen we uit eten bij u Soudku. Daar konden we lopend naar toe. Erg lekker gegeten voor weinig geld.
Lopend naar huis ziet onze brandweerman in spe weer wat voor zijn verzameling:

upload_2016-9-20_22-35-34.jpeg
 

Bijlagen

  • upload_2016-9-20_22-29-18.jpeg
    upload_2016-9-20_22-29-18.jpeg
    204,2 KB · Bekeken: 4
Hoe oud is je jongste? Weet je dat er goede ergonomische draagzakken zijn.....
De jongste is 3, net zo zwaar als haar zus van 5 overigens. Andere jaren hadden we nog wel een rugdrager of buikdrager. Draagzakken (zoals op je profielfoto) hebben we nooit gehad. Overigens was de (opvouwbare) bolderkar eigenlijk een oplossing voor die beide meiden. Uiteindelijk ook weer niet heel veel gebruikt in de vakantie...
 
Woensdag 13 juli

We besluiten het vandaag iets rustiger aan te doen. Een dagje Vrchlabí staat op het programma. Het is niet al te ver rijden en we parkeren de auto langs de Elbe (Labe). Bij de VVV halen we een stadstour en gaan aan de wandel. Direct naast de VVV op het plein komen we een Trdelnik tentje tegen. Vier trdelniks worden in het nabijgelegen stadspark rond het slot opgegeten.

upload_2016-9-22_20-2-22.jpeg

De routekaart blijkt niet heel duidelijk te zijn helaas. Dat levert wat irritaties op. Als we eindelijk de juiste route hebben gevonden komen we het Krkonosemuseum tegen. Dit museum bezoeken we. Maar omdat het in het voormalige klooster is gevestigd en om precies te zijn in de lange kloostergangen is dat met 4 kinderen geen succes. Er wordt gerend en galmend geschreeuwd… Weer buiten lopen we de rest van de route. Onderweg hopen we nog een bakker tegen te komen, helaas, de route loopt niet echt door het centrum.

We gaan met de auto naar de Kaufland en rijden daarna door naar Strážné. De plek waar ik 15 jaar geleden eigenlijk op kamp hadden moeten gaan.

upload_2016-9-22_20-5-38.jpeg

Toen we destijds aan kwamen bleek de locatie waar we tien dagen zouden blijven failliet, gesloten. Uiteindelijk zijn we toen naar Bedřichov (bij Liberec) verhuisd. Tijdens deze vakantie heb ik mijn vrouw leren kennen. Strážné heeft dus voor ons iets meer geschiedenis.

upload_2016-9-22_20-10-1.jpeg

We treffen in Strážné een leuke speeltuin met een prachtig uitzicht, eten een ijsje en rijden door naar huis. De route gaat via een mooi weggetje naar Dolní Dvůr, en via Dilni lanov steken we achter de golfbaan over naar Arnultovice.

upload_2016-9-22_20-15-54.jpeg

Nadat er eerst nog een pad de toegang tot het speelhuisje ontzegd moet worden, gaat 's avonds het kampvuur nog even aan (tot het begint te regenen). Lekker hoor die marshmellows (meegenomen uit Nederland, want in CZ heb ik ze niet gevonden!). We spelen nog een spelletje Carcasonne en dan is er alweer een dag voorbij.
 
Donderdag 14 juli

Het regent, het regent… Het regent zo hard en langdurig dat we zeer tegen onze principes in gebruik maken van de wifi om te kijken wat het weerbericht zegt. Gelukkig blijkt dit voorlopig de laatste echte regendag te zijn. Vanochtend zijn we thuis gebleven, en vermaken we ons met wat het huis te bieden heeft. Leuk zo’n speelkamer! ’s Middags stappen we toch in de auto voor een rondritje.

We rijden richting Janské Lázně. Gelijk maar even informeren naar de verhuur van steppen. Van een berg afsteppen lijkt mij en de oudste 2 wel wat als het weer wat mooier weer is. We rijden door naar Pec pod Sněžkou. Tsja, voor de echt mooie dorpjes/stadjes hoef je eigenlijk deze kant ook niet op (lelijke toeristische skioorden volgens mijn vrouw). Wat we wel ontdekken is dat er behoorlijk wat water gevallen is gezien de wildstromende rivier.

Vervolgens rijden we even terug om vervolgens richting Malá Úpa te rijden. Even naar Polen. Ondertussen zien we buitentemperatuur dalen naar de 0°C! (schiet 'ie net naar 1° als je een foto maakt...)

upload_2016-9-26_21-33-15.jpeg

En steken er een paar reeën voor de auto over. We rijden rustig verder en ontdekken dat aan deze kant de natuur ook erg mooi is. Ondanks de regen. We rijden naar Lubawka om vervolgens via Bernartice binnendoor naar Mladé buky te rijden. Gezien de vele takken en soms zelfs halve bomen blijkt het hier (afgelopen nacht?) toch behoorlijk gestormd en geonweerd te hebben.

Na het avondeten, het is gelukkig weer droog, gaan mijn vrouw en oudste dochter het hoogste punt achter het huis opzoeken en genieten van het mooie uitzicht. Op het pad nog maar net achter het huis ontdekten ze nog een soort salamander (vuursalamander).

upload_2016-9-26_21-37-22.jpeg upload_2016-9-26_21-35-14.jpeg

Na een paar potjes Rummikub is het alweer bedtijd.
 
En steken er een paar reeën voor de auto over. We rijden rustig verder en ontdekken dat aan deze kant de natuur ook erg mooi is. Ondanks de regen. We rijden naar Lubawka om vervolgens via Bernartice binnendoor naar Mladé buky te rijden. Gezien de vele takken en soms zelfs halve bomen blijkt het hier (afgelopen nacht?) toch behoorlijk gestormd en geonweerd te hebben.

Je bent dus die dag door ons dorp Bernartice gereden.
En inderdaad het is hier toen die nacht flink te keer gegaan.
 
Vrijdag 15 juli

Helaas is het weer nog niet heel erg opgeknapt. In de hoop dat het nog beter wordt rijden we richting Harrachov. Daar aangekomen is het helaas niet helemaal droog. Toch besluiten we naar de Mumlava waterval te lopen. We rijden door het dorp en we parkeren de auto even voor bij het busstation op een grote parkeerplaats. aan de rand van het dorp. Een wandeling volgt van een half uur naar boven door het bos langs de waterval. Zoon lief maakt er een sport van zo dicht mogelijk langs het water te lopen. Het is een mooi gezicht om het water over zo’n afstand naar beneden te zien storten.

upload_2016-10-1_14-22-29.jpeg

upload_2016-10-1_14-24-42.jpeg

Als we weer naar beneden lopen komen we een ‘lehrpfad’ over de vos tegen. De borden kunnen we niet lezen maar de toestellen die er bij staan zijn wel leuk om te doen. Bij de auto terug besluiten we nog even de bolderkar te pakken en het dorp in te lopen. Met de bolderkar blijken we erg veel bekijks te trekken. Harrachov is jammer genoeg niet mooi meer. Het is zoals zoveel andere plaatsen in het Reuzengebergte een lelijk wintersport oord geworden.

upload_2016-10-1_14-26-39.jpeg

upload_2016-10-1_14-30-41.jpeg

Ergens vinden we nog een kerk die van binnen heel mooi gerestaureerd is. Daar hangen ook wat foto’s van het dorp van vroeger toen het nog schilderachtig was.

upload_2016-10-1_14-29-5.jpeg

’s Avonds gaan we uit eten in Hostinné bij hotel Dorinka aan het stadsplein. Het eten is lekker en de serveerster blijkt goed Engels te spreken.
Als de kleine meiden op bed liggen lopen de mannen de berg op en ontdekken hoe mooi het daar is.
 
Bovenaan