Overpeinzingen

[kukel]

Een toevluchtsoord voor de arbeiders.
’s Morgens vroeg komen ze langs, wippen even naar binnen.
Zeggen niet veel meer dan een dobri den, en dan gebeurt het.
Zonder iets te vragen loopt de vrouw naar achteren en komt terug met een klein glaasje gevuld met een donkere vloeistof.
Zonder iets te zeggen wordt het glaasje overhandigd en de nieuwe eigenaar klokt de inhoud in ene keer achterover.
De adamsappel beweegt een keer, de ogen sperren zich even helemaal open en het glaasje wordt terug gezet op de toonbank.
Vervolgens wordt er wat gebromd en ze verdwijnen naar buiten.
Afrekenen doen ze waarschijnlijk eens in de week.
Voor de rest hebben ze weinig te koop, brood moet je van te voren bestellen en de vleeswaren zien er onooglijk uit.
Dus kopen wij er niet meer.
Op het eind van de middag komen ze weer langs voor een biertje te drinken, staan ze lekker in de winkel te ouwehoeren.
Terwijl ze 10 meter verderop in Sparta een lekker tappie kunnen drinken.
Nou, heb je genoeg gezien?
Genoeg gelopen?
Dan duiken we nu toch echt restaurace Sparta in.
Kom op!

 

[soesje]

De Berg

En dan is het weer tijd om de berg af te gaan na een weekje vakantie. Dag berg, dag mooie bomen met jullie herfstkleuren, dag wandeling naar de top en doorgewaaid weer terug. We gaan weer naar het platte Nederland. Niet meer met pijnlijke kuiten uiteindelijk boven maar weer voorovergebogen tegen de wind in op de fiets.
Tjee,wat zijn we rijk dat we van beide zaken kunnen genieten.
En als onze auto de berg afrijdt om naar Nederland te gaan, haal je nog even diep adem, kijkt uit het raam en verzucht weer tegen elkaar: "wat een mooi uitzicht he?"