Overpeinzingen

[kukel]

Overpeinzing

Kom, loop maar weer eens met me mee.
Ja, gewoon, linksaf het huis uit en dan gaan we de berg op lopen.
Net wat je zegt, een flinke klim.
Ik noem hem altijd, bij gebrek aan beter “mijn berg”.
Er is niets van mij bij.
Kijk, na ongeveer 400 meter gelopen hebben, daar bij het bosje, dat is onze water bron.
En die ernaast van de buurman.
Zo, gelijk een moment om even uit te rusten, het blijft een hele klim.
Mijn vriendin verbaast zich er altijd over hoeveel moois er groeit en bloeit, ze kent er vele bij naam.
Ik niet, maar mooi is het wel.
Zo, nu even omdraaien.
Je kijkt nu richting Karlovy Vary, wat een uitzicht over de bergen hé.
En zo rustig en stil, even bijkomen.
Stil je gedachten laten gaan.
Waarom de berg geen naam gegeven overpeins ik dan?
“mijn” berg, dat moet toch beter kunnen.
Kom op, opstaan, we gaan weer verder.
Zo, nu zijn we bij de stenen muurtjes aangekomen.
Bomen en struiken staan er ook langs.
Ooit zijn die hier verzamelt, vermoedelijk om weidegrond te creëren.
Zo, even zitten.
Misschien zien we een hert, een vos, roofvogels.
Het enige wat je hoort is de wind en zelfs die valt stil.
Eindeloos mooi gebied, zo vlak achter ons huis.
Eindeloos mooi, zonder ingrepen van de mens.
“mijn”berg, wat ben je toch mooi.
De zon tovert schaduwen.
De zon verwarmt en doet de stille beelden die je ziet bewegen.
“mijn” berg.
Kom op, verder gaan.
Ja, het valt niet mee om op te staan.
Op naar Krasna Lipa.

 

[Boya]

Ik peins met je mee, Kukel en word overvallen door een gevoel van heimwee...

 

[Tabe]

Ik overpeins óók met je mee, heer Kukel. Dezelfde gevoelens van nostalgie; een soort heimwee. De rust en de stilte. Het wordt weer eens tijd!

 

[mark.cz]

wat een mooie (verš) Gedicht

 

[elske]

Kukel,
Wat heerlijk om zo te lezen.

 

[Lesněnka]

O wat mooi.
Veel plezier en rust op je berg, heer Kukel.

 

[Elly]

van mij mag je dit soort overpeinzingen dagelijks plaatsen hoor! Erg goed beschreven, je neemt ons echt mee naar die plek.

 

[Lina]

Na het reisverslag van Hilde val ik in dit verhaal. Wat heerlijk om te lezen allemaal! Bedankt Kukel.

 

[mark.cz]

ik heb het geprobeert te vertalen voor mijn vrouw.
het gaat niet is gewoon te mooi op z'n nederlands

 

[kukel]

We zijn nog niet uitgelopen!
Trek de wandelschoenen maar weer aan, daar gaan we.


Het loopt nu boven op de berg makkelijk, het is redelijk vlak.
Het gras staat hoog, we lopen over een oud pad.
Een boom staat alleen te staan, scherp afgetekend tegen het blauw van de hemel.
Daar ginds, zie dat in de verte?
Daar bij die bomengroep, daar gaan we iets linksaf en dalen af naar beneden.
Kijk, hier stroomt wat water en als je goed kijkt is dat een oude bron.
Inderdaad, je hebt het goed gezien, hier heeft een huis gestaan.
En verderop, langs eeuwenoude paden zie je meer restanten van woningen.
Een minder mooi episode als stille getuige van de geschiedenis.
Zo, we zijn linksaf geslagen en lopen tussen de dalen door.
Zie je dat water stromen, kom even voelen.
Lekker om je voeten in het snel stromende water te laten bungelen.
En daar in de verte, links, daar kronkelt de rivier naar beneden, naar het meer toe.
Over de rivier is een hele oude houten brug, niemand die dat nog weet.
De natuur eet als het ware de brug op.
En kijk, daar rechts zie je een tafel staan, in de schaduw van de bomen.
Hier woonde tot voor kort een oude herder in zijn pipo wagen, met zo een mal schoorsteenpijpje eigenwijs uit het dak gestoken.
We kwamen geregeld langs om een praatje maken.
Hij sprak Oekraïens, wij Nederlands.
Een paar sigaretten werden zijn deel, de schapenkaas die in de bomen te drogen hing werd ons deel.
Zo, tijd om verder te gaan.
Tot ziens herder.
We hebben hem drie seizoenen meegemaakt, nu is het werk overgenomen door een jonge vent.
Ach ja, ook die dingen gaan voorbij, voorbij “mijn” berg.
“Mijn" berg wat ben je mooi.
Verbluffend mooi, in alle jaargetijden.
Bijna onhoorbaar lopen we verder.
Links is een terrein volgezet met allemaal dezelfde bomen, waarom weet ik niet.
Maar de bomen maken een mooi ruisend geluid en kleuren zacht lichtgroen.
Stap na stap is het genieten.
Stap na stap lonkt het bier...........

 

[Lina]

Ja dorst! Mag het ook een cola zijn?

 

[Corrie]

Kukel, wat zou ik graag met je mee lopen..........

 

[joepvanderVen]

Heel herkenbaar heb hetzelfde op mijn nieuwe stek ,ook van de mooie wandelingen .
hou het nog ff voor mezelf ,misschien deel ik het ooit nog eens deel met een goede vriend [Tabe,Baartjo? etc.]

 

[kukel]

Mijn” berg, weet je nog van die keer dat we jouw beklommen hebben vanuit ons huis?
We hadden iets te veel gedronken en besloten een wandeling omhoog te maken.
Het waaide, wat zeg ik…..de wind loeide over de berg heen.
Je kon tegen de wind leunen.
Het brulde gewoon.
En wij stapte door en werden nuchter.
Nuchter door de zware windstoten, de regen en het keiharde geluid van de storm die over “mijn”berg raasde.
Het leek wel een donderberg.
En als je dan keert en de wind in de rug hebt, als je dan thuis komt trek je je natte kleren uit en ga je lekker met een kop soep voor de open haard zitten en luister je naar het geweld buiten.

Goed, de herder uitgezwaaid en weer koers gezet naar Krasna Lipa.
Het is een hele tippel maar makkelijk te lopen.
De weg is oud en voerde langs dorpen.
Dorpen die verdwenen zijn.
De natuur overwoekert alles, je ziet nog wel de wegen, het kruispunt, een brug, een ruïne.
Stille getuigen.
Hoeveel soorten bomen er groeien?
Geen idee.
Maar in de herfst zie je de natuur op zijn mooist.
Dan komen professionele fotografen, zijn druk in de weer met apparatuur en leggen de bomen in al hun kleurenpracht vast.
“mijn” berg wordt vereeuwigd.
Tja, net wat je zegt, “mijn” berg houdt me gevangen.
Altijd weer denk ik aan de berg, alsof het mijn eigendom is.
Nee, je hebt gelijk, ik word het nooit zat om daar te lopen.
Nou, kom op, even weer door lopen, op naar Krasna Lipa.

 

[andrenel]

Bedankt Kukel, dat we allemaal mee mochten op jouw berg.

Het was toch nog een flinke groep he.

Ja, laten we een pivo drinken in Krasna Lipa.

Je buren zullen wel gedacht hebben, kijk Kukel is aan het bijbeunen met het geven van excursies op z'n berg

Bedankt, André

 

[Groentje]

Heer Kukel u bent een wandelende reclame voor uw vakantieverblijf.
Wie zou niet in uw voetstappen willen volgen?

 

[hilde_kees]

Zo in gedachten met u meegelopen, komen er plaatjes in mijn hoofd.
Van het pad, de bergen, de rivier, ik ruik bijna de schapenkaas.
Hoeveel soorten bomen? getallen , wie daar nu nog in gelooft.
Mooie linden uit de oude tijd of zijn spar, beuk en berk de baas.
Nog een week, en dan heb ik mezelf een eigen wandeling beloofd.

dank je Kukel!

 

[kukel]

Kijk, hier kunnen we even zitten.
Zie je nou waar je op zit?
Op een muurtje, de nog enige restanten van een woning.
Achter je zie je de bomen uit de kelder groeien.
En links van je stroomt wat water.
Inderdaad een bron, je hebt goed opgelet.
Over een tijdje is alles overwoekerd.
De geschiedenis verdwijnt gewoon onder het groen.
Het landschap wordt wat opener.
Zo, kijk, daar zie je de eerste daken al van Krasna Lipa.
Toen ik hier voor het eerst liep, was het een vervallen dorp, zeker de buitenrand.
Het is klaarblijkelijk herontdekt, want de woningen zijn opgeknapt.
Weliswaar zijn het weekendwoningen geworden, maar het ziet er keurig uit.
Hier een knikje, daar een dobri den.
Moet je die grote schuur eens zien, barstensvol hout voor de kachel.
Imposant gezicht hé.
En hier woont de boswachter, kan je hout bij bestellen.
En die grote loods daar, vraag je.
Daar staan alle sneeuwschuivers in.
Kijk, we naderen het beste restaurant van Tsjechië.
Helaas is het gesloten, dus moeten we verder lopen naar Sindelova.
Tja, HET beste restaurant van Tsjechië, wat hebben we daar lekker gegeten en verhalen gehoord.
De pachter heeft alles eruit gehaald en verkocht, ook de zaken die hij van dorpsgenoten geleend had.
Zo, dan maar verder lopen naar restaurace Sparta in Sindelova.
Hoe oud de kerk van Krasna Lipa is, vraag je.
We staan er voor te kijken en ik zeg: geen idee.
Wat ik wel weet, is dat ik in al die jaren de kerk nog nooit open heb gezien en dat de kerk steeds verder achteruit gaat.
Geen idee zelfs wat voor geloofsgenootschap er zit, of heeft gezeten.
Kom op, we lopen nog een stukje verder.

 

[Pozor pes]

ik lees dit met plezier.
wij hebben ook zo een berg en dus zijn we lotgenoten.
nou ja bergje dan, meer een oprit naar boven.
daar waar ons bezit staat te pronken.
met de gevel naar de weg toe, prachtig om te zien.
kijk die halfronde raampjes nou toch eens.
en die prachtige versieringen met ornamenten.
en wat leuk die haan met zijn kippen.
nee, niet van mij maar van de buurman.
die van die eigengemaakte slivovice, dat weet je toch nog wel?
kom we gaan hem de hand schudden.
kun je binnen kijken.
cultuur snuiven, een echte tsjech.
kom we gaan...

 

[kukel]

Een heel klein stukje maar en dan open ik netjes het hek van het kerkhof voor je.
Of ik nog steeds kerkhoven mooi vind?
Joh, ik sla nooit een kerkhof over, ze zijn zo mooi.
Deze ook, je ligt er voor eeuwig, de zerken vervallen, maar ze laten je met rust.
Waarom al die Duitse namen, vraag je.
Nou, dat is een lang verhaal, dat vertel ik je thuis wel.
Natuurlijk zou ik hier willen liggen, zo mooi met uitzicht naar beneden op het dorp Sindelova.
Wat voor grafschrift ik zou willen hebben, vraag je.
Jeetje, tja……………opeens weet ik het niet meer.
Daar moet ik over nadenken.
Kom op, hek dicht en we lopen de steile weg af naar beneden.
Je hebt werkelijk een fantastisch uitzicht over Sindelova.
En kijk, daar beneden ligt het meer met de steiger en restaurant waar je zo lekker een pivo kan drinken.
Helaas ook gesloten. Het restaurant dan, een biertje kan je nog wel krijgen.
Ja, het is net wat je zegt, drie restaurants vlak bij elkaar, dat breekt op.
Zo, nu naar links kijken.
Zie je die rots?
Die ligt op twee andere rotsen als overblijfsel van een vulkaanuitbarsting.
De uitleg staat op een bord naast de rotsen.
Zo, bij de kruising slaan we rechtsaf.
Daar zie je de postboxen staan die er niet voor ons zijn, helaas.
En daar links de brandweer en even verderop onze loodgieter.
Rechts zie je het huis van “onze” aannemer.
Zo, daar staat het bord van Sparta.
Links in gebouw zit het postkantoor, de vrouw spreekt uitstekend Duits.
En er is een supermarktje in gevestigd.
Het is niet alleen een supermarkt maar ook…….