Openbaar vervoer in Tsjechië

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

Ik zit met een aangeschoten man hier. starend op het beeldscherm met de fernet fles in de hand ,en niemand die hem feliciteerd met zijn 1000 ste bericht.MENSEN DOE IETS, Hij is erg zielig
.
 

Tabe

† In Memoriam
vervolg 4

Vervolg 4.

Eindelijk Klatovy. Hier bleek dat er geen bus vertrekt vanaf het busstation naar Planice. Hiervoor moest ik zo'n 20 minuten lopen, dwars door het centrum van Klatovy, aan de andere kant van de stad.
:(

Daar bij de bushalte aangekomen, stond een mooie en goedgeklede vrouw van een jaar of 45. Een crémekleurige namaakbontjas, een blauwe spijkerbroek met breed opgerolde pijpen en een paar crémekleurige laarsjes met hak en bontkraagje. Keurig opgemaakt en een koket brilletje met een glazen montuur.

Natuurlijk wist ik wel dat dit de bushalte naar Planice was, en even aarzelde ik, maar toen sprak ik deze dame in het Duits aan met de vraag of dit de bushalte voor Planice was. "Ach, sprechen Sie Deutsch?..." , sprak de dame, zonder direct antwoord op mijn vraag te geven. Ik herhaalde daarom nog maar eens mijn vraag, hoewel die eigenlijk niet meer beantwoord hoefde te worden, want de bus kwam er al aan. Samen stapten we in. In de bus hield de mevrouw een plaatsje voor mij vrij, zodat ik genoodzaakt was om naast haar te gaan zitten. Hoewel de busrit naar Planice maar een kwartier, hooguit 20 minuten duurt, zag de vrouw, die Pavlina heette, kans om heel haar hebben en houwen aan mij te vertellen. Ze was getrouwd, haar man was jager, ze had twee kinderen Pavel van 18 en Petra van 15 jaar, haar oma was twee weken geleden overleden, haar hele schoolopleiding, dat ze voor veel mensen tolkte in het Duits, und so weiter , und so weiter. Telefoonnummers werden uitgewisseld en ze vroeg of ik die volgende maandag met haar naar Horazdovice wilde. Zij moest daar even zijn voor haar werk en had daarna tijd om mij het stadje te laten zien.
:?:
Zie ik er zo vertrouwenwekkend uit?, dacht ik bij mezelf. Pfoe!! Toch de uitnodiging maar aangenomen. Na uitvoerig afscheid van haar te hebben genomen, stapte ik in het dorpje Vitkovice, vlak voor Planice uit de bus. Toen ik achter de vertrekkende bus langs liep, zag ik twee jonge knapen op de achterbank van de bus. Die éne knaap grijnsde en knipoogde even.
;)

Zo, nu nog even 2 kilometer wandelen naar onze chalupa in Zbyslav. gelukkig was dat niet nodig want juist op dat moment passeerde Vladja, de zoon van onze vriend, met zijn gezinnetje in de auto. Er werd plaats gemaakt en ik kon de laatste anderhalve kilometer met hun meerijden. Eindelijk "thuis". In de gang stond nog een leeg kratje Gambrinus, maar op 1 flesje zat nog de dop. Bij gebrek aan flesopener opende ik het flesje in de schoot van de deur. Het sissende geluid was een verademing. Snel wat houtblokjes in de kachel, een sigaartje en in de luie stoel. Ja eindelijk thuis !
:)

(namen van de personen in dit stukje zijn ivm privacy enigzins aangepast.)
 
natuurlijk wordt dit vervolgd, want we hebben dit keer nog niets over "watertoestanden" gelezen ;)

Dat dacht ik ook.
Het is werkelijk weer een schitterend verhaal en een genot om te lezen.
Maar er is nog niets vermeld over water, kan me niet voorstellen dat Tabe een vakantie weet te houden zonder water.

Dus Tabe kom voor de dag met de waarheid. :deuk: :deuk:
 
Allereerst nog gefeliciteerd met je 1000-ste :shake:

Hoe zat het ook alweer met je achtergrond? Was het iets met mode, natuureducatie :bloos: of opsporingsambtenaar.
Observatie was vast een hoofdvak in de opleiding.
Goed om te lezen.:lees:

Hilde
 
Bovenaan