Ad Verschoor
Donateur
Ik krijg er steeds meer zin in. Schitterende reportage !!!!!!!
Onze herfstvakantie 2014
- Onderwerp starter Pelhřimov
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
Pelhřimov
Donateur
vervolg
maandag 13 oktober 2014 - dag 9 - deel 4
^ infobord over de vissen die o.a. in het water van het Paulien dal voorkomen.
Europese zalm
De Elbezalm (Salmo salar - Losos obecný) is in Tsjechië en in heel Midden- en West-Europa kort na de 2e Wereldoorlog uitgestorven. Oorzaken hiervan waren vooral de watervervuiling en de bouw van dammen, die hen er van weerhielden zich te verplaatsen. Na verbetering van de waterkwaliteit en het wegnemen van een aantal barrières, begon de zalm in Midden- en West-Europa op geselecteerde rivieren en beekjes met zijn herintroductie. Sinds 1998 zijn jaarlijks bijna 200.000 zalmbroedsels uitgezet in de wateren van České Švýcarsko.
In 2002 kwamen hier voor het eerst weer volwassen zalmen terug om zich voor te planten.
Beekprik
De beekprik (Lampetra planeri - Mihule Potoční) behoort niet tot de vissen, maar tot een aparte zoölogische klasse van rondbekken. Deze soort is gebonden aan schoon, stromend water met een rotsachtige of zanderige grond waar ze hun larven ingraven. De larven voeden zich met algen en plantenresten.
Ze zijn geslachtsrijp na 5 jaar; hun enige doel is om zich te vermenigvuldigen. Omdat ze in dit stadium niet meer eten, leven ze daarna slechts een paar weken. De grootte van de volwassen dieren is ongeveer 15 cm.
Rivierdonderpad
De Rivierdonderpad (Cottus gobio - Vranka obecná) is een interessante vis die moeilijk te verwarren is met een ander soort. Ze hebben een kenmerkende lichaamsbouw welke het mogelijk maakt om in stromend water aan het wateroppervlak te leven. Vooral in de avond zijn ze actief, overdag verbergen ze zich onder of tussen stenen. Ze bewegen zich met kleine sprongen en jagen in de onmiddellijke nabijheid van hun verstopte larven om hen van waterinsecten en vlokreeftjes te voorzien. Het dier wordt tot 10 cm lang. In de Chřibská Kamenice komt een zeer sterke populatie van deze in heel Europa beschermde soort voor.
^ infobord over de terugkeer van de zalm
^ infobord over de kosten van de terugkeer en wie wat betaalt
^ André en tante lopen verder langs de Chřibská Kamenice
^ af en toe steken ze de Chřibská Kamenice over via een bruggetje
De Veld- of Weidepaardenstaart is een van onze zeldzaamste paardenstaarten. In het Elbezandsteengebergte komt het vooral in de loop van beekjes voor. Het vermeerdert zich overwegend vegetatief en krijgt in het voorjaar zelden zaadstengels. Het gedijt in gedeeltelijke schaduw en vochtige valleien met een hoge grondwaterstand. Dit is de reden waarom we het in Pavlino údolí (dal) tegenkomen op de taluds.
Bijna aan het einde van de wandeling door het dal ligt het "Pavlínino jezero” (het Paulienmeer), vlak bij de plek waar de voormalige Grieselův mlýn (molen) uit de 17e eeuw stond. De molen is genaamd naar de eerste eigenaar Griessel of Grüssel. Het water werd via een uitgehakte sleuf naar het meer bij de molen geleid.
Het "Pavlínino jezero” (meer)
Slideshow
.
IN BEWERKING
.
maandag 13 oktober 2014 - dag 9 - deel 4
^ infobord over de vissen die o.a. in het water van het Paulien dal voorkomen.
Europese zalm
De Elbezalm (Salmo salar - Losos obecný) is in Tsjechië en in heel Midden- en West-Europa kort na de 2e Wereldoorlog uitgestorven. Oorzaken hiervan waren vooral de watervervuiling en de bouw van dammen, die hen er van weerhielden zich te verplaatsen. Na verbetering van de waterkwaliteit en het wegnemen van een aantal barrières, begon de zalm in Midden- en West-Europa op geselecteerde rivieren en beekjes met zijn herintroductie. Sinds 1998 zijn jaarlijks bijna 200.000 zalmbroedsels uitgezet in de wateren van České Švýcarsko.
In 2002 kwamen hier voor het eerst weer volwassen zalmen terug om zich voor te planten.
Beekprik
De beekprik (Lampetra planeri - Mihule Potoční) behoort niet tot de vissen, maar tot een aparte zoölogische klasse van rondbekken. Deze soort is gebonden aan schoon, stromend water met een rotsachtige of zanderige grond waar ze hun larven ingraven. De larven voeden zich met algen en plantenresten.
Ze zijn geslachtsrijp na 5 jaar; hun enige doel is om zich te vermenigvuldigen. Omdat ze in dit stadium niet meer eten, leven ze daarna slechts een paar weken. De grootte van de volwassen dieren is ongeveer 15 cm.
Rivierdonderpad
De Rivierdonderpad (Cottus gobio - Vranka obecná) is een interessante vis die moeilijk te verwarren is met een ander soort. Ze hebben een kenmerkende lichaamsbouw welke het mogelijk maakt om in stromend water aan het wateroppervlak te leven. Vooral in de avond zijn ze actief, overdag verbergen ze zich onder of tussen stenen. Ze bewegen zich met kleine sprongen en jagen in de onmiddellijke nabijheid van hun verstopte larven om hen van waterinsecten en vlokreeftjes te voorzien. Het dier wordt tot 10 cm lang. In de Chřibská Kamenice komt een zeer sterke populatie van deze in heel Europa beschermde soort voor.
^ infobord over de terugkeer van de zalm
^ infobord over de kosten van de terugkeer en wie wat betaalt
^ André en tante lopen verder langs de Chřibská Kamenice
^ af en toe steken ze de Chřibská Kamenice over via een bruggetje
De Veld- of Weidepaardenstaart is een van onze zeldzaamste paardenstaarten. In het Elbezandsteengebergte komt het vooral in de loop van beekjes voor. Het vermeerdert zich overwegend vegetatief en krijgt in het voorjaar zelden zaadstengels. Het gedijt in gedeeltelijke schaduw en vochtige valleien met een hoge grondwaterstand. Dit is de reden waarom we het in Pavlino údolí (dal) tegenkomen op de taluds.
Bijna aan het einde van de wandeling door het dal ligt het "Pavlínino jezero” (het Paulienmeer), vlak bij de plek waar de voormalige Grieselův mlýn (molen) uit de 17e eeuw stond. De molen is genaamd naar de eerste eigenaar Griessel of Grüssel. Het water werd via een uitgehakte sleuf naar het meer bij de molen geleid.
Het "Pavlínino jezero” (meer)
- wordt vervolgd -
Slideshow.
IN BEWERKING
.
Laatst bewerkt:
Pelhřimov
Donateur
vervolg
maandag 13 oktober 2014 - dag 9 - deel 5
Alweer de laatste foto's van André's wandeling...
De Pavlínino of Pavlino vallei is een beschermd gebied en is in 1993 uitgeroepen tot natuurreservaat. Het gebied is 183 ha. Het doel van de bescherming is een belangrijke geomorfologische formatie, het is een canyon-achtige vallei van de rivier Chřibská Kamenice. De vallei ligt tussen de dorpen Jetřichovice, Rynartice en Studený en is ongeveer 3,5 km lang.
Grieselův mlýn en Pavlínino jezero
Het Paulienmeer bij de molen heeft een oppervlakte van 1 ha. en bevat bij een normale waterstand ongeveer 10.000 m3.
In 1796 verscheen het op een kaart onder de naam Linig vijver. Later werd het "Pavlínino jezero" genoemd en diende als romantische vaarplaats. In de jaren 2000-2004 werd het gereconstrueerd voor ongeveer 4,6 miljoen Kronen. Er is toen ook een vispassage gemaakt bij de stuw. Het water wordt via een gegraven goot uit de Chřibská Kamenice geleid en dient tevens als wateropslag voor brandbestrijding.
Bij de dijk van het meertje stond op de plek van het huidige gebouw de Grieselův mlýn, genoemd naar de eigenaar Griessel of Grüssel. Het was tevens een herberg. De molen werd in de 19e eeuw verbouwd tot een garenspinnerij en werd later uitgebreid met de productie en de kleuring van linnen en katoen. Het gebouw dient nu als een openluchtschool voor kinderen.
^ een laatste blik op het meertje
^ Rusalčina jeskyně (grot)
Rond het meertje staan enkele zandsteenformaties
^ Intussen lopen ze weer in de "bewoonde wereld"
^ Bij het meertje ligt camping Jetrichovice - zie ook Facebook
^ André heeft zijn mobiel niet aan staan, dus ze moeten samen nog een kilometertje doorlopen richting Jetřichovice, waar Jeanne hen met de auto opwacht op een plek waar ze zeker voorbij moeten komen...
Slideshow
.
IN BEWERKING
.
maandag 13 oktober 2014 - dag 9 - deel 5
Alweer de laatste foto's van André's wandeling...
De Pavlínino of Pavlino vallei is een beschermd gebied en is in 1993 uitgeroepen tot natuurreservaat. Het gebied is 183 ha. Het doel van de bescherming is een belangrijke geomorfologische formatie, het is een canyon-achtige vallei van de rivier Chřibská Kamenice. De vallei ligt tussen de dorpen Jetřichovice, Rynartice en Studený en is ongeveer 3,5 km lang.
Grieselův mlýn en Pavlínino jezero
Het Paulienmeer bij de molen heeft een oppervlakte van 1 ha. en bevat bij een normale waterstand ongeveer 10.000 m3.
In 1796 verscheen het op een kaart onder de naam Linig vijver. Later werd het "Pavlínino jezero" genoemd en diende als romantische vaarplaats. In de jaren 2000-2004 werd het gereconstrueerd voor ongeveer 4,6 miljoen Kronen. Er is toen ook een vispassage gemaakt bij de stuw. Het water wordt via een gegraven goot uit de Chřibská Kamenice geleid en dient tevens als wateropslag voor brandbestrijding.
Bij de dijk van het meertje stond op de plek van het huidige gebouw de Grieselův mlýn, genoemd naar de eigenaar Griessel of Grüssel. Het was tevens een herberg. De molen werd in de 19e eeuw verbouwd tot een garenspinnerij en werd later uitgebreid met de productie en de kleuring van linnen en katoen. Het gebouw dient nu als een openluchtschool voor kinderen.
^ een laatste blik op het meertje
^ Rusalčina jeskyně (grot)
Rond het meertje staan enkele zandsteenformaties
^ Intussen lopen ze weer in de "bewoonde wereld"
^ Bij het meertje ligt camping Jetrichovice - zie ook Facebook
^ André heeft zijn mobiel niet aan staan, dus ze moeten samen nog een kilometertje doorlopen richting Jetřichovice, waar Jeanne hen met de auto opwacht op een plek waar ze zeker voorbij moeten komen...
- wordt vervolgd -
Slideshow.
IN BEWERKING
.
Laatst bewerkt:
Pelhřimov
Donateur
vervolg
maandag 13 oktober 2014 - dag 9 - deel 6
^ Terwijl André met tante door het Pavlino dal loopt, gaan mijn moeder en ik een eenvoudiger wandelingetje maken in het bos bij Jetřichovice. (Havraní vrch)
^ Jetřichovice was het eerste “Luftkurort” van het land. Dit gebouw werd in 1927 als “Erholungsheim” voor kinderen uit de regio Děčín gebouwd.
^ In 2006 waren deze eenvoudige slaaphokjes met daarin 2 stapelbedden, een tafeltje en 1 stoeltje, nog in gebruik, maar nu ziet het er erg vervallen uit.
De grote brand van juli 2006 (foto's en verslag)
Op 22 juli 2006 woedde in dit gebied een grote bosbrand, welke een week duurde. De brand was een combinatie van brand in de boomtoppen en grondvuur en trof een gebied van 17 hectare.
2006, de brand:
Požářiště u Havraního vrchu = Brandresten bij de Ravenheuvel
příroda bez hraníc = een natuur zonder beperkingen
2007, een jaar later:
- Porostnice mnohotvárná = Parapluutjesmos
- Zmlazení břízy a buku = de terugkeer van berken en beuken
- Lýkožrout smrkový (Ips typographus) = De letterzetter.
Dit is een kever uit de familie schorskevers. Een boom kan door harsvorming insecten weren, maar als deze verzwakt is door schade of omvallen tijdens een storm, dan is dit niet meer voldoende en kan de boom al door enkele kevers gekoloniseerd worden. Meer...
^ Op 10 augustus 2006, dus kort na de grote brand, waren we ook in dit gebied en maakten we o.a. deze foto.
Het door het vuur verwoeste bos werd naderhand overgelaten aan de natuur.
De meeste bomen waarvan de wortels en de stammen beschadigd waren stierven af.
In het gebied groeien nu nieuwe bomen en planten, vooral “pioniergewas” zoals berken, lijsterbessen, dennen en populieren en andere interessante plantensoorten, korstmossen en paddenstoelen welke alleen na een brand voorkomen.
Men greep alleen in op die plekken waar bomen op het wandelpad zouden kunnen vallen en men verstevigde die plekken waar grondverschuivingen gevaar op zouden kunnen leveren. Tevens werden de Weymoutsdennen, welke hier niet van oorsprong voorkomen, verwijderd. Door deze maatregelen ontstond er hier een nieuw bos.
^ Het zandpad naar boven waar, ergens, de ruïne Falkenštejn moet staan.
^ Ook hier is duidelijk het verschil te zien tussen oud en nieuw bos.
^ Na onze wandeling wilden we graag ergens wat drinken en rijden terug naar het dorp, maar het is maandag, dus alles is gesloten. We zien van hieruit in de verte de rots van de vorige foto staan en ook de uitkijkhut, de Mariina vyhlídka.
^ Het is inmiddels 13:30 uur geweest en we staan al een uur te wachten op een plek waar André en tante zeker voorbij moeten komen, maar eindelijk zien we ze in de verte aan komen lopen...
Vanmiddag maken we nog een rondrit door de omgeving, maar dat is voor later.
Want de komende weken gaan we hier thuis de bovenverdieping grondig verbouwen...
Slideshow
.
IN BEWERKING
.
maandag 13 oktober 2014 - dag 9 - deel 6
^ Terwijl André met tante door het Pavlino dal loopt, gaan mijn moeder en ik een eenvoudiger wandelingetje maken in het bos bij Jetřichovice. (Havraní vrch)
^ Jetřichovice was het eerste “Luftkurort” van het land. Dit gebouw werd in 1927 als “Erholungsheim” voor kinderen uit de regio Děčín gebouwd.
^ In 2006 waren deze eenvoudige slaaphokjes met daarin 2 stapelbedden, een tafeltje en 1 stoeltje, nog in gebruik, maar nu ziet het er erg vervallen uit.
De grote brand van juli 2006 (foto's en verslag)
Op 22 juli 2006 woedde in dit gebied een grote bosbrand, welke een week duurde. De brand was een combinatie van brand in de boomtoppen en grondvuur en trof een gebied van 17 hectare.
2006, de brand:
Požářiště u Havraního vrchu = Brandresten bij de Ravenheuvel
příroda bez hraníc = een natuur zonder beperkingen
2007, een jaar later:
- Porostnice mnohotvárná = Parapluutjesmos
- Zmlazení břízy a buku = de terugkeer van berken en beuken
- Lýkožrout smrkový (Ips typographus) = De letterzetter.
Dit is een kever uit de familie schorskevers. Een boom kan door harsvorming insecten weren, maar als deze verzwakt is door schade of omvallen tijdens een storm, dan is dit niet meer voldoende en kan de boom al door enkele kevers gekoloniseerd worden. Meer...
^ Op 10 augustus 2006, dus kort na de grote brand, waren we ook in dit gebied en maakten we o.a. deze foto.
Het door het vuur verwoeste bos werd naderhand overgelaten aan de natuur.
De meeste bomen waarvan de wortels en de stammen beschadigd waren stierven af.
In het gebied groeien nu nieuwe bomen en planten, vooral “pioniergewas” zoals berken, lijsterbessen, dennen en populieren en andere interessante plantensoorten, korstmossen en paddenstoelen welke alleen na een brand voorkomen.
Men greep alleen in op die plekken waar bomen op het wandelpad zouden kunnen vallen en men verstevigde die plekken waar grondverschuivingen gevaar op zouden kunnen leveren. Tevens werden de Weymoutsdennen, welke hier niet van oorsprong voorkomen, verwijderd. Door deze maatregelen ontstond er hier een nieuw bos.
^ Het zandpad naar boven waar, ergens, de ruïne Falkenštejn moet staan.
^ Ook hier is duidelijk het verschil te zien tussen oud en nieuw bos.
^ Na onze wandeling wilden we graag ergens wat drinken en rijden terug naar het dorp, maar het is maandag, dus alles is gesloten. We zien van hieruit in de verte de rots van de vorige foto staan en ook de uitkijkhut, de Mariina vyhlídka.
^ Het is inmiddels 13:30 uur geweest en we staan al een uur te wachten op een plek waar André en tante zeker voorbij moeten komen, maar eindelijk zien we ze in de verte aan komen lopen...
Vanmiddag maken we nog een rondrit door de omgeving, maar dat is voor later.
Want de komende weken gaan we hier thuis de bovenverdieping grondig verbouwen...
- wordt vervolgd -
Slideshow.
IN BEWERKING
.
Laatst bewerkt:
Het blijft mij boeien, een heerlijk verslag.
Pelhřimov
Donateur
Hendrikus, ik moet het verslag nog steeds afmaken 
We hebben het echter even te druk gehad de afgelopen maanden met de verbouwing van de badkamer.
:stom:En die verbouwing is nog steeds niet afgerond want er zijn wat dingen fout gegaan (o.a. fabricagefoutje in de douchedeur en lekkage in het toilet dus de hele muur moet er weer uit gehaald worden door de aannemer)
We hebben het echter even te druk gehad de afgelopen maanden met de verbouwing van de badkamer.
:stom:En die verbouwing is nog steeds niet afgerond want er zijn wat dingen fout gegaan (o.a. fabricagefoutje in de douchedeur en lekkage in het toilet dus de hele muur moet er weer uit gehaald worden door de aannemer)
Niet leuk!
Pelhřimov
Donateur
't komt wel goed
prachtig staaltje vakmanschap!
Heerlijk om te lezen, leerrijk, luchtig en compleet! Dikke merci voor het delen! :top:
Laatst bewerkt door een moderator:
Pelhřimov
Donateur
oei, ik moet dit verslag nog steeds afmaken.
Wij wachten geduldig:top:
blijft wel spannend..............
Ik zie er naar uit 
Pelhřimov
Donateur
In 2015 schreef ik in bericht 184 dat ik even geen tijd had om verder te gaan met ons vakantieverslag.
Ik ben het daarna vergeten af te maken, maar ik ga mijn best doen om de draad weer op te pakken.
*-*
Maandag 13 oktober 2014 Middag - deel 7Ik ben het daarna vergeten af te maken, maar ik ga mijn best doen om de draad weer op te pakken.
*-*
Na onze ochtendwandelingen maken we nog een mooie rondrit en rijden allereerst naar het uitzichtpunt Belveder.
In 2013 waren André en ik hier ook al eens (zie bericht 192 en 193) maar we vonden dat mijn moeder en tante het schitterende uitzicht op de Elbe ook moesten zien.
Eerder deze week waren wij al door de ze canyon gevaren (zie de foto onderaan in bericht 33)
Bij het dorpje Labská Stráň ligt het uitzichtpunt en restaurant Belveder op zo’n 180 meter boven de Elbe. Vanaf daar heb je een schitterend uitzicht op de Elbe-canyon.
Het terras werd aan het begin van de 18e eeuw gebouwd door graaf František Karel Clary Aldringen en werd gebruikt om de plaatselijke adel te vermaken. Later werd er door hem ook een restaurant bijgebouwd. Meer over Belveder...
Na het bezoek aan Belveder rijden rijden we verder richting Arnoltice en genieten van mooie vergezichten.
We denken dat we in de verte zelfs het “Skalní hrad Šaunštejn” zien liggen.
Meer over Šaunštejn: (bron)
Op een kleine kilometer ten noorden van Vysoká Lípa ligt een kenmerkend zandstenen rotsformatie liggen, waarop ooit het rotskasteel Šaunštejn stond.
Boven op de rots biedt het een prachtig uitzicht op de schilderachtige omgeving van Vysoká Lípa en op de meest karakteristieke berg met de naam Růžovský vrch.
Het rotskasteel kreeg de bijnaam "Loupežnický hrad - het Roverskasteel" omdat de plek waarop Šaunštejn werd gebouwd een ideaal toevluchtsoord was voor invallen in de buurt van de welvarende eigenaren van kasteel Berků z Dubé (Dubá).
Wanneer dit kasteel gebouwd werd is onbekend, maar het meest waarschijnlijkste is dat dit aan het einde van de 14e eeuw geweest zal zijn. Het diende toen ter bescherming van de zogenaamde “České stezky”, een belangrijke binnenlandse handelsroute tussen Bohemen en Saksen.
De toegang tot de overblijfselen van het kasteel van Šaunštejn is alleen mogelijk via de steile trap en door een smalle spleet in de rots.
In het noordelijke deel van het voormalige kasteel is het onderste deel van de hoofdtoren uitgehakt in de rots. Het is nu een kleine en diepe kamer met een kruikvormige zitplaats, die vroeger ofwel een stortbak of een gevangenis was, of dienst deed als pakhuis. Iets lager in de zijdelen van de rotswand zie je een uitgehouwen rotsspleet. De holte in het rotsblok was vroeger een stal of poortgebouw. De toppen van de afzonderlijke rotsen zijn verbonden door stalen bruggen.
reconstructie
In 2021 onderging het kasteel een reconstructie, waarbij onstabiele rotsblokken boven de ingang van de romp van het kasteel werden aangepakt.
Verder werden de observatieplateau’s en de toegang tot het kasteel aangepast.
Het kasteel zal na de renovatie open zijn vanaf juni 2022.
Veel foto’s van de toegangsladders en het uitzicht zijn op deze website te vinden
We denken ook dat we - rechts van het witte huis - de Ruzova in de verte zien liggen.
wordt vervolgd
Laatst bewerkt:
Leuk dat je de draad weer hebt opgepakt Pelhrimov 
Pelhřimov
Donateur
Maandagmiddag 13 oktober 2014 - deel 8
Het is al half 4 en we zijn intussen aangekomen in Arnoltice u Decína
Eindelijk zien we een restaurantje welke op maandag geopend is. Dus we gaan eerst maar eens lunchen.
(Waarom de eigenaar van deze auto een blok hout vastgebonden heeft op zijn achterklep is me onduidelijk.)
In het verleden zag “Restaurace a penzion Arnoltice / Arnoltický hostinec” er zo uit.
Na deze late lunch gaan we nog even de benen strekken en lopen een rondje over het dorpsplein van Arnoltice.
Standbeeld van Onze-Lieve-Vrouwe van Assumptie
De kerk van Arnoltice, kan zo te zien best wel een likje verf gebruiken
Deze houten bank staat bij de kerk
We rijden weer en stukje en verlaten de doorgaande weg en komen uit op een smalle weg in Filipov.
De verharde weg blijkt er echter op te houden bij een bospad, dus keren we om.
(De dikke rode lijn is een wandelroute die iemand gelopen heeft en ook langs Filipov kwam. Hij heeft de met blauwe bordjes gemarkeerde wandelroute gevolgd.)
En dan…. bij dit huis, een 20 meter vanaf de kant van de weg,...
... zien we een grappig poppetje dat zit te vissen. Het is Fulda, een vodník / watergeest.
Een vodník is een personage uit de Slavische mythologie.
Wanneer een persoon van het mannelijk geslacht verdronk in een meer of vijver, veranderde zijn ziel in een 'vodník' of watergeest. Een 'vodník' was groen van kleur, opgeblazen als een kikker, maar vooral eng en onvriendelijk: omdat hij niet in staat was zijn verdrinkingsdood te verwerken, nam hij het op tegen de rest van de mensheid. Als je in zijn water zwom sleurde hij je mee de diepte in zodat je hem tot in de eeuwigheid gezelschap moest houden.
Toch kon je een 'vodník' te vriend houden door je hoofddeksel af te nemen wanneer je aan zijn water voorbij kwam. Je moest hem ook groeten met respect en met een vriendelijke, opgewekte stem. Als je géén hoofddeksel droeg, maar in elk geval wanneer je in zijn water ging vissen, kon je hem maar best een vis aanbieden, want anders scheurde hij je visnet aan flarden, of erger, bracht hij je boot tot zinken.
Verscholen tussen de bomen ligt de TYTANYK, de veerpont die elke 6e maandag van de maand vaart tussen de Filipijnen en het dorpje Filipov in Tsjechië.
vrije vertaling van dit bordje met vele woordgrappen:
De veerpont van Filipov
Regelmatige veerdienst tussen Filipov (CZ) en de Filipijnen
Vaarroute: Filipov - Bystřička - Kamenice - Elbe - Noordzee - Stille Oceaan
Fulda, de watergeest, nodigt u uit om mee te varen
We varen elke zesde maandag van de maand, ongeacht het weer en de politieke situatie.
Prijzen voor de overtocht:
Kinderen en gepensioneerden krijgen 100 procent korting op de prijs.
Watergeesten, feeën en boskabouters gratis.
Bos- en wilde dieren alleen in de andere boot.
We transporteren fietsen, scooters, kruiwagens en sneeuwschoenen voor een schappelijke prijs.
Eten en zwemvesten voor onderweg moet u zelf meenemen!
wordt vervolgd
Het is al half 4 en we zijn intussen aangekomen in Arnoltice u Decína
Eindelijk zien we een restaurantje welke op maandag geopend is. Dus we gaan eerst maar eens lunchen.
(Waarom de eigenaar van deze auto een blok hout vastgebonden heeft op zijn achterklep is me onduidelijk.)
In het verleden zag “Restaurace a penzion Arnoltice / Arnoltický hostinec” er zo uit.
Na deze late lunch gaan we nog even de benen strekken en lopen een rondje over het dorpsplein van Arnoltice.
Standbeeld van Onze-Lieve-Vrouwe van Assumptie
De kerk van Arnoltice, kan zo te zien best wel een likje verf gebruiken
Deze houten bank staat bij de kerk
We rijden weer en stukje en verlaten de doorgaande weg en komen uit op een smalle weg in Filipov.
De verharde weg blijkt er echter op te houden bij een bospad, dus keren we om.
(De dikke rode lijn is een wandelroute die iemand gelopen heeft en ook langs Filipov kwam. Hij heeft de met blauwe bordjes gemarkeerde wandelroute gevolgd.)
En dan…. bij dit huis, een 20 meter vanaf de kant van de weg,...
... zien we een grappig poppetje dat zit te vissen. Het is Fulda, een vodník / watergeest.
Een vodník is een personage uit de Slavische mythologie.
Wanneer een persoon van het mannelijk geslacht verdronk in een meer of vijver, veranderde zijn ziel in een 'vodník' of watergeest. Een 'vodník' was groen van kleur, opgeblazen als een kikker, maar vooral eng en onvriendelijk: omdat hij niet in staat was zijn verdrinkingsdood te verwerken, nam hij het op tegen de rest van de mensheid. Als je in zijn water zwom sleurde hij je mee de diepte in zodat je hem tot in de eeuwigheid gezelschap moest houden.
Toch kon je een 'vodník' te vriend houden door je hoofddeksel af te nemen wanneer je aan zijn water voorbij kwam. Je moest hem ook groeten met respect en met een vriendelijke, opgewekte stem. Als je géén hoofddeksel droeg, maar in elk geval wanneer je in zijn water ging vissen, kon je hem maar best een vis aanbieden, want anders scheurde hij je visnet aan flarden, of erger, bracht hij je boot tot zinken.
Verscholen tussen de bomen ligt de TYTANYK, de veerpont die elke 6e maandag van de maand vaart tussen de Filipijnen en het dorpje Filipov in Tsjechië.
vrije vertaling van dit bordje met vele woordgrappen:
De veerpont van Filipov
Regelmatige veerdienst tussen Filipov (CZ) en de Filipijnen
Vaarroute: Filipov - Bystřička - Kamenice - Elbe - Noordzee - Stille Oceaan
Fulda, de watergeest, nodigt u uit om mee te varen
We varen elke zesde maandag van de maand, ongeacht het weer en de politieke situatie.
Prijzen voor de overtocht:
Kinderen en gepensioneerden krijgen 100 procent korting op de prijs.
Watergeesten, feeën en boskabouters gratis.
Bos- en wilde dieren alleen in de andere boot.
We transporteren fietsen, scooters, kruiwagens en sneeuwschoenen voor een schappelijke prijs.
Eten en zwemvesten voor onderweg moet u zelf meenemen!
wordt vervolgd
Laatst bewerkt:
Pelhřimov
Donateur
Maandagmiddag en avond 13 oktober 2014 - deel 9
We rijden terug naar Nová Chřibská, maar wel met een grote omweg - dus van Filipov - via Janská - Stará Oleška - Huntířov - Markvartice - Česká Kamenice en dan door het bos via Mlýny - Dolní Falknov en Nová Hut’. Daar nemen we weg 9 en vervolgens weg 264 en weg 263 naar ons pension.
We zijn nu in het CHKO Lužické hory ofwel het Lauzitser gebergte met een oppervlakte van 270 km². Dit is sinds 1976 een beschermd gebied met als doel om het landschap van de zandstenen rotssteden en de overblijfselen van natuurlijke bossen en bergweiden met zeldzame plantensoorten te beschermen.
Een zwanenfamilie bij de Olesský rybník.
^^^ Het is inmiddels al rond 17 uur en de meeste foto’s zijn nu gemaakt tijdens het rijden en zijn helaas wat aan de donkere kant.
We stoppen nog wel even bij infobord nr, 18 aan de rivier de Kamenice met daarop een uitleg over de rivier de Kamenice, de zalm en de visotter.
Ik heb getracht de tekst te vertalen:
De rivier de Kamenice (Hřenská Kamenice) ontspringt op de zuidwestelijke helling van “Jelení skály” (Konopáč) op een hoogte van 595 m boven zeeniveau en mondt uit bij Hřensko in de Elbe.” (ter info: Door Chřibská stoomt de Chřibská Kamenice en die mondt uit in de Kamenice bij Kemp U Ferdinanda in Srbská Kamenice)
Een rivier voor zalm en otter
De bovenste stroom van Kamenice is een beschermd gebied van Europees belang voor de Atlantische zalm en de rivierotter (Natura 2000 gebied).
De otter is hier
U kunt hem ontmoeten in de Kamenice. Zijn belangrijkste eten is vis. Hij zwemt en duikt goed. Hij heeft zwemvliezen tussen zijn tenen en zijn lange gespierde staart dient als roer. Hij graaft holen in de oever waarbij de ingang onder water ligt. Hij is vooral ‘s nachts actief.
In de voetsporen van zalm
De Atlantische zalm brengt het grootste deel van zijn leven door in de kustwateren van de Atlantische en Noordelijke IJszee. Voor de voortplanting maakt hij een lange reis naar de bovenste lopen van Europese en Noord-Amerikaanse rivieren. Elke zalm plant zich voort in de rivier waar hij werd geboren. De jonge vissen (Strdlice) blijven hier tot ze 1-3 jaar oud zijn.
Vroeger konden we de zalm op de Elbe en in sommige van zijn zijrivieren, waaronder de Kamenice, vinden. Als gevolg van de bouw van stuwen, vervuiling van rivieren en de visserij worden ze sinds 1953 beschouwd als een verdwenen soort.
Terugkeer van zalm
Sinds 1998 wordt geprobeerd om deze prachtige vis terug te brengen naar onze wateren. De zalmeitjes worden in de Kamenice en andere geschikte stromen uitgezet. Tegelijkertijd werden migratie-obstakels (vooral stuwen) op de rivieren aangepast. En het resultaat: sinds 2001 zijn er weer volwassen zalmen waargenomen in de Elbe, de Kamenice en de Ohře.
Wist u dat ...
- visotters vaak glijbanen gebruiken om in het water te komen? We kunnen ze vinden op modderige en met sneeuw bedekte oevers.
- de zalm 4000 km terug kan zwemmen om zich op zijn geboorteplek voort te planten en maximaal 3 m hoge obstakels kan overwinnen?
We rijden weer verder door het bos
Een vennetje
Om 18 uur komen we aan bij het pension en wacht ons een verrassing, want achter het pension ligt een heerlijke maaltijd met vlees en groenten op de BBQ.
Verschillende gegrilde groenten en vlees en een salade voor 4 personen. Wat was dat heerlijk na deze drukke dag.
Morgen gaan we alweer een rondrit maken en sluiten we de avond heel mooi af (maar eerst moet ik daarvoor een keuze gaan maken uit 750 foto's
).
Dus wordt vervolgd
We rijden terug naar Nová Chřibská, maar wel met een grote omweg - dus van Filipov - via Janská - Stará Oleška - Huntířov - Markvartice - Česká Kamenice en dan door het bos via Mlýny - Dolní Falknov en Nová Hut’. Daar nemen we weg 9 en vervolgens weg 264 en weg 263 naar ons pension.
We zijn nu in het CHKO Lužické hory ofwel het Lauzitser gebergte met een oppervlakte van 270 km². Dit is sinds 1976 een beschermd gebied met als doel om het landschap van de zandstenen rotssteden en de overblijfselen van natuurlijke bossen en bergweiden met zeldzame plantensoorten te beschermen.
Een zwanenfamilie bij de Olesský rybník.
^^^ Het is inmiddels al rond 17 uur en de meeste foto’s zijn nu gemaakt tijdens het rijden en zijn helaas wat aan de donkere kant.
We stoppen nog wel even bij infobord nr, 18 aan de rivier de Kamenice met daarop een uitleg over de rivier de Kamenice, de zalm en de visotter.
Ik heb getracht de tekst te vertalen:
De rivier de Kamenice (Hřenská Kamenice) ontspringt op de zuidwestelijke helling van “Jelení skály” (Konopáč) op een hoogte van 595 m boven zeeniveau en mondt uit bij Hřensko in de Elbe.” (ter info: Door Chřibská stoomt de Chřibská Kamenice en die mondt uit in de Kamenice bij Kemp U Ferdinanda in Srbská Kamenice)
Een rivier voor zalm en otter
De bovenste stroom van Kamenice is een beschermd gebied van Europees belang voor de Atlantische zalm en de rivierotter (Natura 2000 gebied).
De otter is hier
U kunt hem ontmoeten in de Kamenice. Zijn belangrijkste eten is vis. Hij zwemt en duikt goed. Hij heeft zwemvliezen tussen zijn tenen en zijn lange gespierde staart dient als roer. Hij graaft holen in de oever waarbij de ingang onder water ligt. Hij is vooral ‘s nachts actief.
In de voetsporen van zalm
De Atlantische zalm brengt het grootste deel van zijn leven door in de kustwateren van de Atlantische en Noordelijke IJszee. Voor de voortplanting maakt hij een lange reis naar de bovenste lopen van Europese en Noord-Amerikaanse rivieren. Elke zalm plant zich voort in de rivier waar hij werd geboren. De jonge vissen (Strdlice) blijven hier tot ze 1-3 jaar oud zijn.
Vroeger konden we de zalm op de Elbe en in sommige van zijn zijrivieren, waaronder de Kamenice, vinden. Als gevolg van de bouw van stuwen, vervuiling van rivieren en de visserij worden ze sinds 1953 beschouwd als een verdwenen soort.
Terugkeer van zalm
Sinds 1998 wordt geprobeerd om deze prachtige vis terug te brengen naar onze wateren. De zalmeitjes worden in de Kamenice en andere geschikte stromen uitgezet. Tegelijkertijd werden migratie-obstakels (vooral stuwen) op de rivieren aangepast. En het resultaat: sinds 2001 zijn er weer volwassen zalmen waargenomen in de Elbe, de Kamenice en de Ohře.
Wist u dat ...
- visotters vaak glijbanen gebruiken om in het water te komen? We kunnen ze vinden op modderige en met sneeuw bedekte oevers.
- de zalm 4000 km terug kan zwemmen om zich op zijn geboorteplek voort te planten en maximaal 3 m hoge obstakels kan overwinnen?
We rijden weer verder door het bos
Een vennetje
Om 18 uur komen we aan bij het pension en wacht ons een verrassing, want achter het pension ligt een heerlijke maaltijd met vlees en groenten op de BBQ.
Verschillende gegrilde groenten en vlees en een salade voor 4 personen. Wat was dat heerlijk na deze drukke dag.
Morgen gaan we alweer een rondrit maken en sluiten we de avond heel mooi af (maar eerst moet ik daarvoor een keuze gaan maken uit 750 foto's
).Dus wordt vervolgd
Succes met het uitzoeken van de foto's, we blijven het volgen, Hans en Nelly
Pelhřimov
Donateur
Hans, ik heb er nu nog "maar" 250 over na de eerste ronde. Maar dat zijn er natuurlijk nog te veel voor een dagverslag.
Leuk om dit verhaal weer verder te kunnen lezen