Zo vandaag begint het redelijk zonnig dus besluiten we om naar de Praded te gaan. Dit is de hoogste berg in dit gebied en we hebben hem al eens vanuit de verte gezien want toen zijn we dus niet verder geweest als de p boven in. We rijden naar het kuuroord Karlova Studanka en stappen daar op de bus omdat je dus niet zelf naar de Praded kunt rijden. Na een kort ritje sta je op de P van de Praded. Tot zover dus redelijk bekend terrein. De vorige keer was het te laat om flink te wandelen en hadden we ook geen idee hoe dat met die bus allemaal ging. We lopen achter de horde mensen aan want ondanks dat we weinig tot geen buitenlandse toeristen tegen komen is de Tsjechische toerist wel aanwezig. Het blijkt een flinke wandeling te zijn waarbij je soms het idee krijgt dat je fout loopt omdat je de berg aan de hele andere kant ziet als daarvoor. Als we bijna bij de top zijn, zijn we allebei toch wel aan ons eind. Voor Andre hoeft het niet meer zo nodig volgens heb is er na de bocht toch niets meer te zien en je ziet ook geen mensen bij de toren dus hij gaat uitrusten. Ik ben meestal diegene die als eerste afnokt maar ik heb zo'n gevoel dat er vast wel een restaurantje is. Ik loop dus de laatste bocht om en ja hoor we kunnen er wat drinken. Dat wordt dus ook erg graag gedaan. Helaas hadden ze hier geen houtje meer maar wel een houten pijpje wat een fluitje blijkt te zijn, ach gewoon een leuk souvenirtje, dat hebben we wel verdiend.
We lopen weer naar beneden en hebben net als op de heenweg en eigenlijk in heel Tsjechie aardig wat bekijks om Cira onze Weimaraner.
We moeten helaas 3 kwartier op de bus wachten.
We zoeken een camping in de buurt want als het goed is dan is er de volgende dag een braderie. De camping ziet er leuk uit maar ligt wel aan de doorgaande weg. We staan er zowaar met 3 andere campers.
Helaas blijkt de braderie er niet te zijn, wel raar want we hebben toch echt het affiche gezien en de receptioniste van de camping in Jesenik heeft het voor ons vertaald. Het meisje van de I zit er kennelijk mee want we krijgen het houtje voor niets en ook nog een Engelstalig foldertje met aardig wat info. Ach het is weekend, we balen dat we nu toch eigenlijk iets te lang in dit gebied zijn blijven hangen ivm de braderie. Maar ja we maken van de nood een deugd en daar we nu toch in de buurt van Sovinec zijn besluiten we om die geweldige weg weer te trotseren en voor de derde keer naar het Hrad te gaan. We mogen inderdaad voor een habbekrats naar binnen en lopen direct naar de toren. Het winkeltje is open en daar ik al opgeschreven had welke we dit jaar misten waren we snel klaar. Er werd niet om bewijs gevraagd of we er wel echt zijn geweest, wat wel in het boekje en op internet staat, we kopen ook nog een reuze houtje. Dat is het houtje waarop ze meestal hangen in de winkels of kroegen en eromheen staan plaatjes van andere houtjes.
We rijden verder naar stity, want daar moet een camping zijn waar je kunt schansspringen.
We lopen weer naar beneden en hebben net als op de heenweg en eigenlijk in heel Tsjechie aardig wat bekijks om Cira onze Weimaraner.
We moeten helaas 3 kwartier op de bus wachten.
We zoeken een camping in de buurt want als het goed is dan is er de volgende dag een braderie. De camping ziet er leuk uit maar ligt wel aan de doorgaande weg. We staan er zowaar met 3 andere campers.
Helaas blijkt de braderie er niet te zijn, wel raar want we hebben toch echt het affiche gezien en de receptioniste van de camping in Jesenik heeft het voor ons vertaald. Het meisje van de I zit er kennelijk mee want we krijgen het houtje voor niets en ook nog een Engelstalig foldertje met aardig wat info. Ach het is weekend, we balen dat we nu toch eigenlijk iets te lang in dit gebied zijn blijven hangen ivm de braderie. Maar ja we maken van de nood een deugd en daar we nu toch in de buurt van Sovinec zijn besluiten we om die geweldige weg weer te trotseren en voor de derde keer naar het Hrad te gaan. We mogen inderdaad voor een habbekrats naar binnen en lopen direct naar de toren. Het winkeltje is open en daar ik al opgeschreven had welke we dit jaar misten waren we snel klaar. Er werd niet om bewijs gevraagd of we er wel echt zijn geweest, wat wel in het boekje en op internet staat, we kopen ook nog een reuze houtje. Dat is het houtje waarop ze meestal hangen in de winkels of kroegen en eromheen staan plaatjes van andere houtjes.
We rijden verder naar stity, want daar moet een camping zijn waar je kunt schansspringen.