Anderhalve week Tsjechië

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

Vrijdag 23 mei rond 2 uur zijn we vertrokken.
Samen met mijn broer en schoonzus, en hun hondje Mientje.
We hadden de auto van mijn schoonvader geleend (een oude mercedes), anders zou het nooit passen.
Zelfs nu werd het krap, met alles wat we meenamen.

We zouden het rustig aan doen, voor het hondje, en ook voor mijn broer en schoonzus, en dus zochten we na een aantal uren rijden een penionnetje/hotelletje o.i.d om te overnachten.
Dit was nog even zoeken. Het was of veel te duur of al vol.
We vonden uiteindelijk een prima plekje in Hotel Sonne in Johannesberg in Duitsland. (www.sonnengastronomie.de)
Op het oog een prima hotelletje.

Eerst moest het hondje even worden uitgelaten.
Ze heet mientje, en is iets groter dan een kat, ze heeft wel iets weg van een maltezer leeuwtje.
We waren al wat laat en wilden ook nog eten in het hotel, dus we konden maar een klein stukje lopen.
1 straat door en al snel zat je buiten het plaatsje en had je een schitterend uitzicht.

Maar de honger roept, terug naar het hotel.
Het restaurant blijkt best sjiek te zijn. Ze schenken de appelsap die ik bestel in een wijnglas.
Mijn broer drinkt cola en ook die krijgt hij geserveerd in een karafje en wordt in zijn wijnglas ingeschonken.
Ik hou daar wel van.

Het is even wat zoeken op de kaart, weer even wennen aan een andere taal. Al snel komt de kok (eigenaar) bij ons staan en begint de kaart uit te leggen. Geweldig hoe hij dat doet. o en mocht je iets anders willen dan op de kaart staat, dan kun je dat uiteraard even aangeven, dan maak ik dat voor je.
Kiezen is altijd moeilijk, uiteindelijk ga ik voor een heerlijk stukje lamsvlees.
Het eten is heerlijk, het leek wat prijzig op de kaart, maar als je dan uiteindelijk het eten op hebt valt het toch nog mee.
Het is namelijk van super kwaliteit, heerlijk mals en goed klaargemaakt, en uitstekende service.
Helemaal top dus.
Zo ook het toetje. Er stond iets op de kaart wat wij niet konden thuisbrengen, Mohnparfait.
Dat was dus met maanzaad. De ober had wat moeite het uit te leggen, maar uiteindelijk begrepen we het toen hij ons iets liet proeven.
Erg leuk en lekker allemaal.
En alles is zelfgemaakt, het ijs, de parfait, de bonbons bij de koffie en ook op de kamer tref je heerlijke bonbons aan.

Ik heb wat matig geslapen, want ik was wat onrustig. Rond half 9 zaten we weer aan het ontbijt, ook weer prima geregeld.
Alle spullen weer inpakken en even wachten tot Mientje is uitgelaten.
Ik kijk even wat ze allemaal aan de muur hebben hangen, blijkt dat dit restaurant al een aantal prijzen heeft gewonnen en zich tot een van de 380 beste restaurants ter wereld mag rekenen.
Vandaar dat het zo lekker was :)
Een goed begin dus...
 
Leuk om zo te lezen.

Als ik zo lees tot de 380 beste dan zou het een Michelin ster restaurant kunnen zijn en dan is mijn volgende gedacht: daar zal wel een behoorlijk prijskaartje aan gehangen hebben. :denk:
 
Het huisje in Plánicka

We doen lekker rustig aan, want we hebben alle tijd.
Via Freyung komen we bij Strazny de grens over.
Velen van jullie zullen het wel herkennen... Een gevoel van thuiskomen. Misschien, ooit in een vorig leven...ik weet niet waar het vandaan komt, maar ik voel me altijd direct blij en gelukkig als ik Tsjechië binnen kom.

Het huisje wat we hebben gehuurd staat in Plánicka, dus we rijden nog een stukje langs het meer voor we er zijn.
Het is echt een heel klein plaatsje.
Meer een soort huisjespark, maar dan wel de luxe huisjes met veel grond eromheen, niet zoals centerparks o.i.d.
Als we het plaatsje inrijden is het even zoeken welk huisje we moeten hebben, en voor je het weet ben je er alweer doorheen gereden.
Keren en weer terug. Een wat ouder tsjechisch stel weet blijkbaar waar we moeten zijn, want ze wijzen naar 2 huisjes, en als we goed kijken klopt het met het nummer wat we hadden doorgekregen.

Als we binnenkomen ziet het er precies zo uit als op de foto. Gelukkig maar.
Na de 1e rondgang komen we tot een iets minder fijne conclusie... Het lijkt er op dat er niet echt is schoongemaakt.
Onder en op de eettafel liggen nog broodkrijmels e.d. De koelkast is niet bepaald schoon, en ook de badkamer, met name de wastafel is niet schoon. Het prullebakje op het toilet zit vol met maandverband/tampons. GETVER!
Met name op de bovenverdieping is het nog flink stoffig.
Lastig na zo'n lange reis, maar ik ga toch echt eerst stofzuigen voor ik mijn bedje daar ga opmaken.
Met z'n 4en is het ook zo gebeurd en is het weer schoon.
Iedereen heeft zijn plekje gevonden, de bedden zijn opgemaakt.
Er zit een mooi balkon/veranda bij het huisje waar je lekker met een tuinset op kunt zitten, met uitzicht over een groot veld en een bosrand.

Helaas is het nu wel wat later dan verwacht.
We rijden naar Horni Plana, even kijken of er nog een winkeltje open is o.i.d. om voor zondag broodjes te halen e.d.
Helaas, net gesloten. Geen probleem, ook op zondag is dit kleine supermarktje gewoon om 7 uur open...:top:
We pinnen allemaal even wat kronen en gaan op zoek naar een restaurantje op het plein.
Het is mooi weer en we zien 2 terrasjes.
Eentje ziet er wel gezellig uit en er is nog een plekje vrij, we lopen er heen, en worden bij het oversteken bijna overreden door een ouder stel in een barrel.
Om met z'n 4en te kunnen zitten hebben we nog een extra stoel nodig, dus we kijken wat om ons heen.
Mijn schoonzus wil gaan zitten, maar iemand van het restaurant gaat voor haar staan, steekt zijn hand uit echt pal voor haar gezicht en zegt bot dat die tafel gereserveerd is.

Verbaast over zijn gedrach druipen we af, en zien het oudere stel plaatsnemen.
Iets vriendelijker had best gekund.

We rijden richting ons huisje, restaurantjes genoeg rond het lipnomeer, dus we pikken er eentje uit en eten voortreffelijk.
Moe en voldaan naar het huisje, ons voorbereiden voor de 1e nacht. Even kijken of de bedden bevallen.:slapen:
 
Na de 1e rondgan komen we tot een iets minder fijne conclusie... Het lijkt er op dat er niet echt is schoongemaakt.
Onder en op de eettafel liggen nog broodkrijmels e.d. De koelkast is niet bepaald schoon, en ook de badkamer, met name de wastafel is niet schoon. Het prullebakje op het toilet zit vol met maandverband/tampons. GETVER!
Met name op de bovenverdieping is het nog flink stoffig.
Lastig na zo'n lange reis, maar ik ga toch echt eerst stofzuigen voor ik mijn bedje daar ga opmaken.

ow, dat is echt smerig! dat ze dat niet schoonmaken vantevoren!:denk:
hopen dat de rest van de vakantie wel iets beter gaat!
 
Heb je dat van particulieren gehuurd of van een organisatie?
Vind het echt vies dat het niet schoongemaakt is!
Als je met vakantie bent heb je tenslotte echt geen zin om te gaan schoonmaken!
Hoop dat de verdere dagen beter verlopen!
 

Esthertje

Geroyeerd Lid
Ik ben benieuwd naar de rest van je verslag Noelle, leuk dat je dit allemaal met ons wil delen. Het zal inderdaad een flinke teleurstelling geweest zijn dat je het huis zo vies aantrof, ik hoop wel dat je er melding van gemaakt hebt.
 
Behalve dat het niet echt schoon was, was het een prima huisje gelukkig.

En ik maar zeggen dat de tsjechen zo vriendelijk zijn, tja was dit voor mijn schoonzusje de 1e ontmoeting met een tsjech...
Gelukkig werd dat in het volgende restaurant weer goedgemaakt.
 
Cesky Krumlov

Ik heb heerlijk geslapen. Echter zijn Robert en ik om 7 uur al weer wakker.
Bijkomend voordeel is dat we zo vroeg zijn, dat we de herten in het veld zien grazen. Echt geweldig!
Het enige nadeel is dat er geen horren voor de ramen/deuren zitten, dus durf ik met mijn muggenallergie de deur op onze slaapkamer 's nachts niet open te zetten, en dan is het al snel warm in zo'n klein kamertje.

Na wat luieren en rustig wakkerworden onder de douche, gaan we met z'n 2en naar de supermarkt in Horni Plana. Broodjes en beleg e.d. halen.
Als we moeten wachten op die andere 2 langslapers.....
Als we thuiskomen liggen ze nog in bed. We wachten maar even op ze met het ontbijt.

Na een uitgebreid ontbijt kunnen we dan eindelijk vertrekken, en wat gaan doen.
We gaan naar Cesky Krumlov. Al zijn we er in November nog een hele week geweest, ik vind het geen enkel punt om weer even te gaan.
Leuk om aan mijn broer en schoonzus te laten zien.
Ze vinden het een leuk popperig stadje, al merk ik al snel dat onze interesses toch echt anders zijn. Ik ben verliefd op het kasteel, terwijl zij daar vrij weinig aandacht aan besteden.
Mijn schoonzusje loopt elk juweliertje binnen. En het was me eerder nog niet opgevallen dat dat er zo verschrikkelijk veel waren. Had ze in November toch echt niet gezien.

Eerst even Koffie met gebak, en dan gaan we naar het martelmuseum. Echt geweldig! Sommigen vonden er niet veel aan, maar wij genieten er zeker van.
We waren er zelf ook nog niet geweest, maar vind het erg leuk opgezet.

Omdat ik ze even meeneem gaan we de binnenplaats van het kasteel nog even op. Verder dan dat komen we niet. Mijn liefde voor het kasteel en de romantiek die daar hangt delen ze dus duidelijk niet.
Het is dan ook tijd om op zoek te gaan naar wat te eten.
We belanden op het terras bij Papa's living. Een heerlijk plekje met het heerlijke weer dat we hebben.
En het eten is er verukkelijk. Na een voor en hoofdgerecht hebben we echt geen plaats meer voor een toetje.

Omdat het hondje is thuisgebleven zijn we vroeg gaan eten, en gaan we dus weer op tijd terug naar het huisje. Mientje moet uit. 's avonds doen we niet veel meer. Beetje luieren, TV kijken en een boek lezen.

Lekker genieten dus.
 
Eerst even Koffie met gebak, en dan gaan we naar het martelmuseum. Echt geweldig! Sommigen vonden er niet veel aan, maar wij genieten er zeker van.
We waren er zelf ook nog niet geweest, maar vind het erg leuk opgezet.

Hoi Noelle, leuk verhaal. Wij zijn er ook jaren geleden geweest (tijdens de overstromingen in 2002). Ben je nog op de foto gegaan met het wassenbeeld bij de ingang??:confused:
 
Nee, ik ben niet met het beeld op de foto gegaan.
Heb wel een leuke foto van een beeld...gruwelijk.....:sterretjes:

showphoto.php
 
Vítkův Kámen

Maandag zijn de meeste dingen dicht.
Mijn schoonzusje en broer zijn iet vooruit te branden. Wij willen dan ook een mooie route gaan rijden om het lipnomeer.

Mijn broer wil niet mee. Mijn schoonzusje wel.
We besluiten bij Dolni Vltavice met het pondje over te varen. Toen we vorig jaar november in Krumlov zaten gingen de pondjes niet, dus nu wilde ik dat toch echt een keer doen.
Er loopt een erg mooie route dwars door de natuur aan de andere kant van het meer. Werkelijk schitterend.

Vooral als je perongeluk even verkeerd rijd en op een klein weggetje beland richting de Oosterijkse grens.:lache:
Je mag dit weggetje helemaal niet in...foutje bedankt...

Uiteindelijk vinden we de juiste weg, en in de geleende mercedes van mijn schoonpappa hobbelen we rustig voort.:fluit:
Ik vind het heerlijk om gewoon zo een beetje rond te rijden en om me heen te kijken. Heb alleen niet het gevoel dat mijn schoonzusje er iets aanvind.

Na een tijdje hobbelen moet er natuurlijk geplast worden, nergens iets te bekkenen en ik zou al lang in het bos gegaan zijn.
Maar zij niet.
Uiteindelijk kom je bij ene paar plaatsjes, die zelfs op Mapy.cz geen naam hebben.
Als je hier linksaf gaat ga je richting Vítkův Kámen. Wij rijden een stukje rechtdoor, omdat wordt aangegeven dat je daar iets kunt eten en drinken.

En inderdaad. Een eettentje met een terras. Oeps, alleen tsjechiësch...
Met het woordenboekje lukt het ons om wat pannekoekjes en te drinken te bestellen.
Mijn schoonzusje op zoek naar de w.c. Ze hadden alleen een dixi.
Naast het eettentje zijn ze een pand aan het opknappen, wordt vast een hotel/pension o.i.d.
Met dit warme weer is daar een tsjech op leeftijd een berg zand aan het zeven. Steeds een schep donker zand door een piramidevormige zeef scheppen. Vol bewondering kijken we toe, en krijgen het er warm van...

We rijden weer verder nu naar Vítkův Kámen. In November was het naar boven lopen voor mijn knieën door het oneffen pad al lastig. Nu hadden ze er nog meer stenen op gegooid. Zie het nut er niet van in, loopt alleen maar lastiger. Ze zijn ook niet aangestampt o.i.d. maar liggen er los tussen. Ach ik strompel wel naar boven, als ik maar mijn eigen tempo kan lopen.
De ruine is open dit keer, en Robert gaat met mijn schoonzusje de klim naar boven wagen. Ik blijf met mientje beneden, die erg blij is met de bus toeristen die er is losgelasten en ze allemaal vrolijk wil begroeten. Ik hou haar maar kort, geen idee of men een hondje wel zo leuk vind.

Als ze weer beneden zijn rijden we naar Frymurk en nemen daar weer het pondje.
Al snel zijn we weer thuis, ik heb genoten.

's avonds gaan we bij Frymburk aan het water eten. Mijn schoonzusje had dat restaurant gezien vanaf het pondje. Het eten valt wat tegen helaas. Ik bestel krokety bij mijn eten, maar krijg franse frietjes, en ondanks het warme weer zijn ze te doorbakken en nog koud ook. Ach, we vermaken ons prima en genieten van het uitzicht over het meer.
 
Wat een leuk verslag Noelle, het is al genieten om deze dingen te lezen...laat staan te beleven. Jammer dat je schoonzusje bepaalde dingen blijkbaar niet weet te waarderen.

NOg een kleine opmerking...met een muggen allergie neem je toch overal een klamboe mee naar toe ?? zodat je veilig en heerlijk kunt slapen lijkt me. Doe ik met mijn kleine ventje ook altijd. Ik vind het zo zielig een kindje onder de muggebulten te zien zitten terwijl je zo gemakkleijk er iets aan kunt doen. (maar dat is mijn mening hoor, misschien dat iemand anders er anders over denkt :denk: )

Ik ben nieuwsgierig naar het vervolg van je heerlijke vakantie
:clown:
 
Het gekke met die muggen is dat ik niet van elke mug zo'n heftige reactie krijg.
Een klamboe hebben we ooit eens geprobeert, maar ik moet meestal ook midden in de nacht naar de wc, met alle gevolgen van dien :lache:

In Tsjechië had ik nog niet eerder echt last van muggen gehad, maar hier zaten er nu wel veel. Normaal dan doe ik wel een raam of deur open en smeer ik me goed dik in met antimug en dan gaat het wel. Maar nu zaten er echt te veel. Maar ach, we hebben ons gered. En de keren dat ik gestoken ben was tijdens een wandeling, en toen ben ik het muggenspul ook vergeten mee te nemen, dus eigen schuld.

:bloos2:
 
Hrad Rozmberk

Deze dag gaan Robert en ik lekker met z'n 2en er op uit.
Mijn broer en schoonzusje blijven thuis en gaan misschien even fietsen.

Wij zijn zoals bijna elke dag vroeg uit de veren en ontbijten alvast.
Als we het eten op hebben komt mijn schoonzusje haar bed uit, een beetje verbaasd dat we zonder hun ontbeten hebben, maarja wij willen op tijd weg.

We rijden binnendoor richting Rozmberk, een mooie route en al snel heb ik het gevoel dat we verkeerd rijden, echter dat bleek mee te vallen. Heb ik wel vaker in tsjechië, geen of onduidelijke wegwijzers en ach de twijfel slaat toe.

Als we in Rozemberk aankomen zien we het kasteel al liggen, alleen waar nu parkeren, echt duidelijk is dat niet, dus dan maar op het stadsplein.
Met het bruggetje de Vltava oversteken en dan begint de klim naar boven.
Het is al erg warm, ongeveer 32 graden. Het pad naar boven is aardig steil en ik ben weinig gewend met die brakke knieën van mij. Maar stapje voor stapje loop ik naar boven.

Het duurt nog even voor de rondleiding begint, en ze hebben alleen een tsjechiesche rondleiding. Geen probleem wij hobbelen wel mee en geven onze ogen de kost. Wel hebben ze een uitleg in het nederlands die we meekrijgen.
Ik lees graag en veel fantasie boeken, en elke keer dat ik weer in zo'n kasteel kom kan ik me meer en meer bij de verhalen voorstellen. Die spelen vaak ook in dergelijke kastelen af.
Toch blijft het moeilijk om je voor te stellen dat er vroeger echt mensen hebben geleefd, op die mooie stoelen hebben gezeten enz...
Het was een leuke rondleiding.

Het is rond 13:00 uur en we lusten wel wat. Omdat we hadden afgesproken wel met mijn broer en schoonzusje te gaan eten 's avonds, wordt het een lichte lunch.
Als je vanaf het kasteel over het bruggetje terugloopt heb je rechts een terras in de zon, en links een met wat meer schaduwplekken.
Wij gaan dus links.
Een tentje waar je ook niet veel meer dan een simpele hap kunt krijgen.
Veel jongelui op het terras die met kano's en boodjes aan het varen zijn geweest.
We gaan zitten en wachten op bediening.
En wachten.....en wachten...
Ik was kaartjes aan het schrijven, dus heb het niet zo door, maar Robert wordt ongeduldig.
Als ze dan eerst naar een groepje toe gaat wat er net gaat zitten om de bestelling op te nemen, dan wil Robert weg.
Dus gingen we maar weer.

Blijkt aan de rechterkant ook nog een tentje te zitten wat wat sjieker is. Het terras is rustig, maar binnen zit het vol.
Toch lukt het ze hier wel om ons netjes te bedienen, en ik eet een overheerlijke kaasplak.

Dan rijden we via de route langs de Vltava naar Krumlov, gewoon omdat die route zo mooi is. In krumlov doen we even de boodschappen en dan gaan we weer naar het huisje, even bijkomen en dan straks weer met z'n 4en ergens eten.

Maar mijn broer en schoonzusje bellen op, en zijn verkeerd gefietst. Duurt dus nog wel even voor ze er zijn, en ze zitten nu een hapje te eten.
Hmmm dan besluiten wij om deze avond maar gewoon broodjes te eten en er niet meer op uit te gaan.
 

Pelhřimov

Donateur
.... Het pad naar boven is aardig steil en ik ben weinig gewend met die brakke knieën van mij. Maar stapje voor stapje loop ik naar boven....

Noelle, leuk om jullie vakantieverslag te lezen. Ik geniet helemaal mee.

Gebruik jij eigenlijk geen wandelstokken als je gaat lopen? Het scheelt echt. Het lopen gaat veel gemakkelijker omdat je meer steun hebt en het kost je minder energie, weet ik uit ervaring.
 
Bovenaan