Zdeněk Štybar, de West-Boheemse parel

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

Registreren Inloggen
Ad Verschoor

Ad Verschoor

Donateur
Zdenek Stybar opent hotel in Tsjechische geboortestad

Wielerfans die op bezoek zijn in Tsjechië, kunnen voortaan terecht in het Stybar Guest House. Zdenek Stybar, de 26-jarige renner van Omega Pharma-Quick.Step, opende in zijn geboortestad Stribro een hotel (met restaurant).

Het hotel is gelegen in het historische centrum van Stribro en vormt volgens de tweevoudige wereldkampioen veldrijden de ideale uitvalsbasis om per fiets de heuvels rond de stad te verkennen.

'Ik keek al lange tijd uit naar een huis voor mij en een hotel met een restaurant voor mijn familie. Nu combineer ik beiden want in het hotel heb ik een appartement', legt Stybar uit. 'Mijn zus zal de zaak beheren, althans tot ik stop met fietsen. Ik ben heel fier een hotel te kunnen openen in de stad waar ik ben opgegroeid. Van hieruit kunnen talloze wielerfans de omgeving ontdekken waar ik zo van hou en die ik zo graag bezoek op twee wielen.'
 
Kuba01

Kuba01

Sportmensen vervullen vaak een belangrijke ambassadeursrol voor hun land. Een Tsjech die dat buitengewoon goed doet als mens en wielrenner, is Zdeněk Štybar. Hij woont met zijn Vlaamse vriendin al jaren in Essen aan de Nederlandse grens, maar heeft vaak heimwee naar zijn geboortestad Stříbro.
Sinds een dik jaar heeft hij daar ook een pension geopend, in zijn sappig Vlaams is het een eer om hem daar te ontmoeten.
Štybar is een klassebak-wielrenner zowel op de weg als in het veld. Daar hij zin zinnen op de weg heeft gezet, fiets hij nog maar een zestal crossen per winter. Maar als hij meedoet, dan is dat meer als de moeite om de man bezig te zien. Gisteren won hij in Bredene en vandaag eindigde hij als vierde in Diegem. Of hij in Hoogerheide gaat meedoen aan het WK, is nog een vraagteken.
 
kukel

kukel

Ik heb de foto's bekeken van het pension en kom er achter dat ik daar enkele dagen geslapen heb.
Geen Belg toen gezien.
Wij hebben ons met de mannenvakantie uitstekend vermaakt.
 
kuurgast

kuurgast

Donateur
Zdenek Stybar gaat trouwen!

Wereldkampioen veldrijden, Zdenek Stybar (28), gaat trouwen met zijn Ine Vanden Bergh (27). Na lang wachten stelde hij uiteindelijk de vraag op 21 juli. "Eindelijk", klinkt het bij Ine.

En of ze wil trouwen met haar Stybar. Ine laat er geen gras over groeien, haar trouwjurk is al gekozen en de gastlijst wordt ook al netjes in orde gebracht. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ze er zoveel gas achter zet, want ze heeft lang moeten wachten op het aanzoek. "Ik dacht dat het er nooit meer van zou komen", zegt een gelukkige Ine in TV-Familie.

Het koppel gaat in oktober trouwen in Tsjechië, de geboorteplaats van Stybar.
Lees verder op she.be.
 
kuurgast

kuurgast

Donateur
Zdenek Stybar getrouwd met zijn Ine
Zdenek Stybar (28) stapte maandag 21 juli in het huwelijksbootje met Ine Vanden Bergh (28). De Tsjech van Omega Pharma-Quickstep deed dat in alle anonimiteit maar zette maandag toch een foto op Twitter: "Best day of my life"..........

Buurtbewoners Stybar uitgenodigd op kerkelijk huwelijk
De buren van Zdenek Stybar en Ine Vanden Bergh noemen zichzelf gelukzakken, om de buren te mogen zijn van dit sympathieke koppel. Het paar trouwde maandag in Tsjechië, maar teleurgesteld zijn ze niet. "Onze beurt komt nog", klinkt het. In oktober trouwt het koppel immers voor de kerk in Essen.

Ine Vanden Bergh (28) leerde Zdenek Stybar (28) acht jaar geleden kennen. Een jaar later ging het koppel samenwonen in Essen. Sinds maandag zijn ze man en vrouw. Het officiële huwelijk ging door in Tsjechië in het bijzijn van familie. Later, in oktober, volgt er in Essen nog een kerkelijk huwelijk met een groot feest waar vrienden en buren ook aanwezig zullen zijn.

"We hebben de huwelijksplechtigheid opgesplitst in twee delen", vertelt Ine in een interview aan de Tsjechische pers.......

Na de bruiloft opnieuw in competitie
Zdenek heeft deze week niet veel stil gezeten. Hij reisde af van Livigno naar Tsjechië, waar hij maandag trouwde met Ine. Na twee trainingsdagen vloog hij weer naar België om er straks te starten in de Ronde van Wallonië......

“Mijn huwelijk met Ine ging door in een kasteel nabij Mlada Boleslav. In de namiddag, want in de voormiddag moest ik nog gaan trainen".
 
Laatst bewerkt:
Ad Verschoor

Ad Verschoor

Donateur
Cycling.be bezocht Zdenek Stybar in Stribro

In Heylen en de Herkomst is het dinsdagavond de beurt aan Zdenek Stybar om zijn geboortegrond te tonen. Cycling.be trok eind 2013 al naar Stribro met de Tsjechische kampioen. Lees hier de reportage!

"Het is heerlijk fietsen in Stribro. Je kunt het vergelijken met de Ardennen", klonk het uit de mond van Zdenek Stybar in een interview met ons blad in het prille voorjaar van 2013. Meer was er niet nodig om onze nieuwsgierigheid te wekken. Een trip van drie dagen naar de roots van de tweevoudige wereldkampioen veldrijden bevestigde al het goede wat Styby ons vertelde. De streek rond het Tsjechische Stribro is één grote speeltuin voor fietsers.

Mijn been voelt wat stijfjes aan na de lange autorit van 750 kilometer dwars door Duitsland, waar het gaspedaal vaak diep werd ingedrukt. Wanneer ik eindelijk Tsjechië binnenrijdt, verwelkomt een indrukwekkende, vijftien meter grote adelaar op een reclamebord me in het land van Milan Kundera, pils en absint. Het lokale watermerk 'Mattoni' prijkt in grote letters onder de imposante vleugels van de stoere roofvogel. Het doet me denken aan de vele stierensilhouetten die het landschap in Spanje opsmukken.

"Ik heb hier alle nodige comfort en leef hier zoals op hotel" Zdenek Stybar

Het is inmiddels beginnen te schemeren en een half uurtje later kom ik aan op mijn bestemming: Stribro, een fraai Boheems stadje van een kleine 10.000 inwoners op een steenworp van de Duitse grens. Tsjechisch is voor de doorsnee Vlaming even verstaanbaar als Chinees, maar de pijltjes 'Centrum' begrijp ik nog net. Op weg naar het hart van het charmante stadje doemt plots mijn eindbestemming op. 'Restaurace a penzion Stybar', staat er in zwarte sierlijke letters geschreven op de lichtbruine gevel.

Ik parkeer op de gastenparking en stel vast dat de man die deze stad op de landkaart heeft gezet nergens te bespeuren is. Geen nood: zijn al even sympathieke zus Aneta Stybarova - in Tsjechië eindigt de achternaam van een vrouw altijd op -a of -ova - ontvangt me hartelijk. Zij staat in voor het reilen en zeilen van dit knusse fietshotelletje en graait zowaar meteen de sleutel van de privégarage van haar broer van onder de toonbank.

Tussen twee pareltjes
"You can put your bike there", glimlacht ze. Wanneer ik de elektrische garagepoort open, voel ik me plots als een kind in een snoepwinkel: voor me staat Stybars imposante Audi RS5 - met 450 brullende paarden onder de motorkap - en aan de muur hangen de Specialized Tarmac én tijdritfiets. Mijn bescheiden tweewieler krijgt een plaatsje bij de twee pareltjes en zal daar ook de nacht doorbrengen.

Stybar nam dit pension in de herfst van 2012 over en liet het vervolgens grondig renoveren. De zeven kamers zijn ruim, verzorgd, stijlvol ingericht en uitgerust met alle moderne voorzieningen. Ik krijg kamer zes toegewezen.

De deur van die kamer geeft uit op het gezellige binnenpleintje waarvan de parasollen zijn voorzien van een opdruk met een sierlijke 'S', verwerkt in een fietswiel. Dit logo van Pension Stybar duikt veelvuldig op in het gebouw. "Het ontwerp heeft bloed, zweet en tranen gekost", kan Stybar er achteraf om lachen. "Twee grafische designers hebben wel 1.000 logo's ontworpen, uiteindelijk heb ik zelf voorgesteld om van die 'S' een wiel te maken."

"Op vlak van actieve sporten staat wielrennen op één in Tsjechië" Zdenek Stybar

Op de verdieping boven mij slaapt de tweevoudige wereldkampioen veldrijden in een riante studio, zijn uitvalsbasis voor de vele trainingsstages die hij hier tijdens het seizoen afwerkt. Tijdens de voorjaarsklassiekers is Essen zijn thuis, 's winters vertoeft hij voornamelijk op zijn andere vaste stageplaats, Mallorca. "Ik kan hier in Stribro niet beter zitten", vertelt hij in een gesprek dat ik later met hem heb. "Ik heb hier alle nodige comfort en leef hier zoals op hotel. Mijn familie is dichtbij en tijdens de weekends komt mijn vriendin Ine over vanuit België."

Stribro betekent letterlijk 'zilver'. De stad heeft haar naam te danken aan de ontginning van de kostbare grondstof die hier 800 jaar geleden plaatsvond. Bijgevolg was het een van de rijkste steden tussen Praag en Nürnberg, en dat is ook te merken aan het prachtige stadsplein. Historische gevels van fraai gerenoveerde renaissancehuizen groeperen zich langs het langgerekte plein en ademen een culturele sfeer uit.

Democratische prijzen
Om de inwendige mens te versterken, schuif ik aan in Stybars restaurant, gelegen in de pittoreske kelder van het pension. Een indrukwekkende plafondschildering wordt er opgelicht door sfeervolle verlichting. Het zorgt voor een middeleeuws tintje. Stybar is een man met smaak, zoveel is duidelijk.

Het restaurant is op het moment van mijn bezoek nog maar enkele weken geopend, maar daar valt op het bord weinig van te merken. Chef Jan Kadlec serveert sublieme gerechten aan zéér democratische prijzen. Ik zie de man om wie het hier allemaal draait 's avonds nog even aan de bar en we spreken af om daags nadien een stevige rit te maken. Ik ben razend benieuwd wat de Tsjechische wegen voor mij in petto hebben, maar bij het krieken van de dag zorgt het gekletter van de regen tegen de ramen voor een kleine afknapper. De hele week lagen de temperaturen ver boven de 30 graden, maar vandaag moeten we het met een barre 12 graden, een stevige oostenwind en motregen stellen. Het klimaat in Tsjechië is net zo onvoorspelbaar als dat in België.

Mijn gastheer besluit dan maar een uurtje zijn verplichte revalidatieoefeningen in de vorm van core stability uit te voeren. Het is hem duidelijk menens om snel weer zijn topniveau van het voorjaar te halen. "Bovendien is die koude regen niet goed voor mijn knie", zucht hij. Als het weer betert, kunnen we het er in de namiddag op wagen.

Nieuwe wegen
De weergoden zijn ons na het middagmaal wat beter gezind. De lucht boven Stribro is opgeklaard en eindelijk zetten we koers richting de heuvels van het district Tachov, waarin Stribro gelegen is. We beginnen meteen met een steile afdaling op kasseien. Hier leerde hij dus over de kinderkopjes dokkeren! Wat meteen opvalt, is de goede staat van het wegdek. Geen putten, barsten of gruis zoals we die bij ons wel eens tegenkomen. De vele stroken fluisterasfalt lopen zálig. Het is hier ooit anders geweest. "Pas tien jaar geleden werd hier een snelweg aangelegd", geeft mijn gids mee. "Toen heeft men in één klap alle andere wegen onder handen genomen. En drie jaar geleden volgde opnieuw een grondige renovatie van veel wegen."

"Weet je dat ik in België heel vaak met muziek in de oren train, maar hier nooit?" Zdenek Stybar

Het leuke is dat die wegen naast vlot lopend ook nog eens compleet verlaten zijn. Tijdens onze drie uur durende rit zijn auto's - voornamelijk Skoda's, of wat dacht u - op twee handen te tellen. Net als wielertoeristen; nochtans is Tsjechië veel fanatieke recreanten rijk. "Op vlak van actieve sporten staat wielrennen op één", vertelt Stybar. "De marathons trekken vaak duizenden deelnemers en ook het mountainbike is enorm geboost dankzij de olympische titel van Jaroslav Kulhavy. Voetbal en ijshockey worden passief wel meer gevolgd, maar dat is te wijten aan de media. Veel mensen missen de feeling en snappen de tactiek in de koers niet. Daarom speel ik met het idee om een speciale krant, een website of een app te laten maken waarin 'de koers' wordt uitgelegd. Als de Tsjechen de sport begrijpen, zal die alleen maar populairder worden."

Knalblauwe brandweer
Het glooiende landschap onderweg is prachtig. Uitgestrekte akkers waarop voornamelijk graan geteeld wordt, wisselen zich af met naaldbossen. Hier en daar duikt er ook een oude oorlogsbunker op, een souvenir uit de Tweede Wereldoorlog. Tussendoor passeren we het ene na het andere authentieke dorpje waarvan de huizen stuk voor stuk uitgedost zijn in felle tinten. Dat kleurenpalet geeft het landschap een extra dimensie. Zelfs een lokale brandweerkazerne kreeg een likje knalblauwe verf.

De wegen zijn voor geen meter vlak. Geen cols zoals in Frankrijk, maar eerder kuitenbijters van maximaal drie kilometer die langzaam maar zeker het melkzuur in de benen doen opstapelen. "Maar trek je 100 kilometer zuidelijker, naar het Sumava-gebergte, dan kom je bergen van drie tot wel tien kilometer tegen met een gemiddelde hellingsgraad van zes tot negen procent", geeft Stybar mee. Hij kan het weten, want hij heeft er net een ministage in die regio opzitten. Ik heb geluk dat Stybar op het moment van mijn visite in volle revalidatie is van zijn knieoperatie, wat me nog net in staat stelt zijn tempo te volgen. Op het zoveelste heuveltje danst hij gezwind en op een licht verzetje naar boven, zijn brede schouders sierlijk van links naar rechts wiegend. Mijn hart slaat ondertussen zowat uit mijn borstkas. "Ik mag van mijn trainer niet boven hartslag 140 komen", geeft hij doodleuk mee als ik zijn wiel weer te pakken krijg.

De natuur is hier nog ongerept, de wegen vormen de enige stoorzender in de fraaie omgeving. Een gigantische roofvogel cirkelt vervaarlijk boven ons hoofd wanneer we het indrukwekkende klooster van Kladruby voorbijrijden. De zwaluwen duiken laag over de gewassen, terwijl een kudde donkerbruine koeien onverstoord staat te grazen in hun grote groene wei. Ooievaars pikken graantjes van de velden en Styby verzekert me dat hij hier ook geregeld herten tegenkomt. "Weet je dat ik in België heel vaak met muziek in de oren train, maar hier nooit?", glimlacht hij, terwijl hij zichtbaar genietend rondom zich kijkt.

Stribro Classic
Terwijl het zacht lopende, vochtige asfalt onder onze wielen schuift, passeren diverse gespreksonderwerpen de revue. De media, de Tour de France, zijn ploegmaats, motoren, fietsen in Tsjechië en nog zoveel meer. "Ooit zou ik hier dolgraag een grote eendagswedstrijd willen organiseren", verklapt hij. "Eentje zoals de Hamburg Classic. De Stribro Classic, klinkt dat niet mooi?"

Ik geef toe, het heeft wel iets. Het zou alvast mooie televisiebeelden opleveren, bedenk ik wanneer we een zoveelste stukje natuurgebied passeren. De grijze wolken maken eventjes plaats voor een opklaring en de vogels laten zich horen. De heerlijke lucht van een dennenbos vult mijn longen. Ik ben jaloers. Wekenlang mag hij in dit decor en op deze verlaten wegen zijn dagen vullen. "Als ik hier train, denk ik soms: als er nu iets gebeurt en mijn telefoon is stuk, dan zal niemand mij ooit vinden", lacht hij.

"Ooit zou ik hier dolgraag een grote eendagswedstrijd willen organiseren, zoals de Hamburg Classic" Zdenek Stybar

Ik had verwacht dat de Tsjechische vedette overal waar we komen zou aangeklampt worden, maar onderweg horen we slechts één claxon van een lokale wielerfan. "Ik ben hier opgegroeid, iedereen kende me als kind en voor velen ben ik nog altijd de kleine Zdenek", zegt hij. Terwijl ik na een drietal uurtjes afgepeigerd afdraai naar het pension, zet Stybar zijn tocht onverminderd verder. Hij zal uiteindelijk nog twee uurtjes alleen doorgaan.

Tijdens de laatste dag van mijn bezoek besluit ik er op mijn eentje op uit te trekken voor een meer vlakke rit naar Plzen - de hoofdstad van deze regio - en terug, met onderweg een ommetje langs het gigantische stuwmeer van Hracholusky. Wanneer ik vlak na het ontbijt mijn fiets in de garage wil oppakken, stel ik vast dat de tijdritfiets van Stybar al uit de garage verdwenen is.

Als ik bij mijn terugkomst aanschuif voor de lunch, is mijn sympathieke trainingsgezel nog steeds niet aangekomen. Van motivatie gesproken. Als er iets is wat ik van mijn bezoek aan Stribro opgestoken heb, dan is het dat Zdenek Stybar een voorbeeld is, als mens en als renner. En dat fietsen in deze streek een genot is.

Praktisch
Stribro ligt op ongeveer 780 kilometer van Brussel en is het gemakkelijkst te bereiken met de wagen. Je kunt ook vliegen op Praag en van daaruit een huurwagen nemen, maar dat maakt het minder vanzelfsprekend om je eigen fiets mee te nemen.

Hoe doet Stybar het? "Ik kom altijd met de auto vanuit België. Ik eet dan voor ik vertrek en ik stop onderweg enkel om te tanken. De eerste 100 kilometer drink ik niets om plaspauzes te vermijden. Met wat geluk arriveer ik na zes uur rijden. Mijn recordtijd staat op drie uur en drie kwartier."

Vlaams-Tsjechische cultuurclash
Het team dat Penzion Stybar draaiende houdt, bestaat uit zeven personen. Stybars zus Aneta bekommert zich om de administratie, zijn moeder zorgt voor het ontbijt. Daarnaast zijn ook twee koks, twee serveersters en een schoonmaakster in dienst. Van de vele gasten die in Penzion Stybar over de vloer komen, wordt een groot percentage aangeleverd uit Vlaanderen. En dat zorgt wel eens voor koddige situaties. "Ik wist niet dat het in België de gewoonte was om borden pas af te ruimen wanneer iedereen aan tafel gedaan heeft met eten", vertelt een van de twee Tsjechische serveersters. "Toen ik een bord wegnam van een van de tafelgasten keek de rest nogal raar op. Die fout heb ik nadien nooit meer gemaakt! (lacht)"

Dit artikel verscheen origineel in cycling.be magazine november 2013.
 
PuNkEnStEiN

PuNkEnStEiN

Ad Verschoor schreef:
..... "Ik wist niet dat het in België de gewoonte was om borden pas af te ruimen wanneer iedereen aan tafel gedaan heeft met eten", vertelt een van de twee Tsjechische serveersters. "Toen ik een bord wegnam van een van de tafelgasten keek de rest nogal raar op. Die fout heb ik nadien nooit meer gemaakt! (lacht)"
Klik om te vergroten...
Tja, dat moet alle Tsjechië-gangers bekend voorkomen. En eigenlijk, na al die jaren Tsjechië, vind ik het wel een prettige gewoonte. Moeten die anderen maar wat sneller eten! :D
 
kuurgast

kuurgast

Donateur
Wat een leuk artikel van deze toffe gast.
@ Pelhřimov, die website moet je aanmelden, maar er zijn delen van de uitzending te zien op dezelfde website zonder inloggen via vier.be/heylenendeherkomst/deelnemers/zdeněk-štybar. Daarin enkele opmerkelijke uitspraken:
- hij wordt papa als de Tour de France Utrecht van start gaat.
- wat betreft de een na oudste brug, klopt, want de oudste is in Písek.
- hij was verbaasd dat een Belg de muziek van "Má Vlast" van Bedřich Smetana kon neuriën.
- zijn eerste wedstrijd was met een BMX bij het EK fietscross van 1993 in Schijndel.
 
Bovenaan