Tabe
† In Memoriam
Vanochtend, kwart over zeven gaat de wekker. De wekker gaat anders nooit, we slapen altijd uit. Aan de andere kant van de slaapkamer klinkt wat gesteun en gekreun, gevolgd door een : ook goedemorgen. Loek is dus ook wakker. Ik gooi het gordijn open en kijk over het veld. Eén grote witte vlakte. het heeft vannacht stevig gesneeuwd. Het heeft zelfs nog even ge-onweerd. De sporen in de sneeuw van gisteren zijn helemaal weg. Zelfs de pas geplante beukeboompjes zijn niet meer te zien. Alles is "maagdelijk" wit.
Waarom dan zo idioot vroeg die wekker gezet ? We gaan vanmorgen met onze Tsjechische vrienden Mira en Jirzina een wandeling maken in het bos dat Mira als opzichter in zijn beheer heeft. Zijn "revier" dus. Ze staan ons om 8 uur al voor het huis op te wachten. Met de auto rijden we met zijn vieren naar Mira's revier. Aan de rand van het bos wordt de auto geparkeerd.
Het is helder weer, strak blauwe lucht zonder 1 wolkje, de zon komt net over de heuvels te voorschijn en trekt lange schaduwen over het veld. We duiken de besneeuwde bossen in. Allemaal kerstplaatjes. Links en rechts en over het pad lopen verse sporen van reeén, wilde zwijnen en ander wild. Mira wijst ons de plaatsen aan waar de dieren eten. Omgewoelde stukken grond, open plaatsen in de verse sneeuw. Met ons vieren naderen we een open veld. Er wordt ons vervolgens verzocht niet meer te praten en zo stil mogelijk te zijn. Zelfs het "lopen" van Mira en Jirina hoor je niet. We lopen over het door de opkomende zon beschenen open veld. Op een afstand van nog geen 50 meter staan aan de bosrand een aantal reeën te grazen in de omgeploegde verse sneeuw. Ze hebben ons in de gaten, spitsen de oren en kijken in onze richting. Desondanks blijven ze een tijdje waakzaam staan zodat we ze goed kunnen bekijken. Ik heb gelukkig mijn zonnebril op want de zon schittert op de witte vlakte. Na een tijdje huppelen de beesten het bos in. We splitsen ons in koppels. Loek gaat met Mira rechtsom het bos in en ik volg Jirzina en wij gaan links om. Het doel is om wilde zwijnesporen te vinden. Deze beesten vertonen zich niet of nauwelijks overdag, dus die krijgen we niet te zien. Ik moet zo geruisloos mogelijk lopen. Tijdens de wandeling zien we een aantal malen reeën, die wegvluchten zodra ze ons zien. En onderweg allemaal kerstplaatjes. Kerstbomen met takken zwaar van de sneeuw. Het is genieten geblazen. Zo nu en dan verschijnt de zon tussen de bomen door en maakt mooie sfeervole plaatjes in het bos. Het is koud, maar niet te koud. Gewoon een heerljke ochtendwandeling van zo'n drie kilometer waar we ruim een uur over doen. We treffen ons elkaar weer bij de geparkeerde auto waar we praktisch tegelijk aankomen. Voldaan rijden we terug naar Zbyslav. Hier doen we het voor. Dit alleen was de lang reis naar Tsjechie al waard. Thuisgekomen gaat het weer sneeuwen. Dikke vlokken ditmaal. Loek gooit nog een paar blokken hout in de kachel en pakt een boek. Ik duik achter het toetsenbord om de forumleden, die daar interesse in hebben ,te vertellen hoe mooi we het hier hebben.
P.S: foto's volgen nog. Heb geen uplootkabeltje bij mij. Stom he !
Waarom dan zo idioot vroeg die wekker gezet ? We gaan vanmorgen met onze Tsjechische vrienden Mira en Jirzina een wandeling maken in het bos dat Mira als opzichter in zijn beheer heeft. Zijn "revier" dus. Ze staan ons om 8 uur al voor het huis op te wachten. Met de auto rijden we met zijn vieren naar Mira's revier. Aan de rand van het bos wordt de auto geparkeerd.
Het is helder weer, strak blauwe lucht zonder 1 wolkje, de zon komt net over de heuvels te voorschijn en trekt lange schaduwen over het veld. We duiken de besneeuwde bossen in. Allemaal kerstplaatjes. Links en rechts en over het pad lopen verse sporen van reeén, wilde zwijnen en ander wild. Mira wijst ons de plaatsen aan waar de dieren eten. Omgewoelde stukken grond, open plaatsen in de verse sneeuw. Met ons vieren naderen we een open veld. Er wordt ons vervolgens verzocht niet meer te praten en zo stil mogelijk te zijn. Zelfs het "lopen" van Mira en Jirina hoor je niet. We lopen over het door de opkomende zon beschenen open veld. Op een afstand van nog geen 50 meter staan aan de bosrand een aantal reeën te grazen in de omgeploegde verse sneeuw. Ze hebben ons in de gaten, spitsen de oren en kijken in onze richting. Desondanks blijven ze een tijdje waakzaam staan zodat we ze goed kunnen bekijken. Ik heb gelukkig mijn zonnebril op want de zon schittert op de witte vlakte. Na een tijdje huppelen de beesten het bos in. We splitsen ons in koppels. Loek gaat met Mira rechtsom het bos in en ik volg Jirzina en wij gaan links om. Het doel is om wilde zwijnesporen te vinden. Deze beesten vertonen zich niet of nauwelijks overdag, dus die krijgen we niet te zien. Ik moet zo geruisloos mogelijk lopen. Tijdens de wandeling zien we een aantal malen reeën, die wegvluchten zodra ze ons zien. En onderweg allemaal kerstplaatjes. Kerstbomen met takken zwaar van de sneeuw. Het is genieten geblazen. Zo nu en dan verschijnt de zon tussen de bomen door en maakt mooie sfeervole plaatjes in het bos. Het is koud, maar niet te koud. Gewoon een heerljke ochtendwandeling van zo'n drie kilometer waar we ruim een uur over doen. We treffen ons elkaar weer bij de geparkeerde auto waar we praktisch tegelijk aankomen. Voldaan rijden we terug naar Zbyslav. Hier doen we het voor. Dit alleen was de lang reis naar Tsjechie al waard. Thuisgekomen gaat het weer sneeuwen. Dikke vlokken ditmaal. Loek gooit nog een paar blokken hout in de kachel en pakt een boek. Ik duik achter het toetsenbord om de forumleden, die daar interesse in hebben ,te vertellen hoe mooi we het hier hebben.
P.S: foto's volgen nog. Heb geen uplootkabeltje bij mij. Stom he !
Ikke dan ook lopen.wandelen,skieen hopelijk..............WoW
