Weekje Senohraby/Praag

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

5 November hadden we de late vlucht naar Praag. Na een vertraging van een kwartier kwamen we rond elven op Ruzyne aan, waar we gelukkig zo weer naar buiten konden lopen, want door de hoge bagageprijzen van skyeurope hadden we natuurlijk alleen handbagage:lache: en hoef je nergens op te wachten. Met bus 119 en de metro naar Hlavni Nadrazi, waar we gelukkig ruim op tijd waren voor de laatste trein (00.25 uur). In Senohraby aangekomen gelijk een flesje opengetrokken, kacheltje lekker opgestookt, Nederlandse televisie gekeken en veel te laat naar bed gegaan. De volgende dag laat ontbeten, wat in en om het huis gerommeld en de trein naar Praag genomen, waar we voor een nachtje een hotelletje hadden geboekt: Hotel Venezia in de Sokolska.

In Praag aangekomen eerst maar een drankje genomen bij café Muzeum (tegenover het Nationaal Museum en echt waar beste mensen, zeer betaalbaar!). Heerlijk gelunched bij de Legenda-bar in de Legerova en vervolgens ingechecked bij het hotel, met uitzicht op IP Pavlova. De wijk Vinohrady ingegaan en énorm veel gelopen! Overigens...wij wisten niet dat dit mooie gebouw in Vinohrady (zie foto) een winkelcentrum is. Ben ik abuis, was dit niet eerst een markthal? Zo, nu tijd voor een drankje, binnenkort volgt deel 2!
 

Bijlagen

  • senohraby nov. 2008 131.jpg
    senohraby nov. 2008 131.jpg
    120,7 KB · Bekeken: 6
  • senohraby nov. 2008 132.jpg
    senohraby nov. 2008 132.jpg
    61,5 KB · Bekeken: 4
  • senohraby nov. 5.jpg
    senohraby nov. 5.jpg
    59 KB · Bekeken: 1
  • senohraby nov. 3.jpg
    senohraby nov. 3.jpg
    58,3 KB · Bekeken: 7
  • senohraby nov. 4.jpg
    senohraby nov. 4.jpg
    91,2 KB · Bekeken: 5
Leuk zeg! Die 2 kilometer kunnen er oveigens ook nog wel bijgelopen worden hoor, want ik denk dat we in Praag meestal wel op een dag tussen de 10 en de 20 kilometer lopen...(nou vind ik het net iets te ver om te zeggen dat we even uit Senohraby komen aanlopen...).
 
bezoek aan een zoutgrot.

Bij dezen wil ik nog even terugkomen op ons Praag-uitje van beging november.
De tip die ik van Freddy 2005 via een privé berichtje kreeg heb ik voor Nancy geheim weten te houden.:confused::confused::confused:
Na een hele dag door verschillende pracht wijken van Praag te hebben (gewinkeld voor een winterjas voor Nancy) gelopen, gegeten en ogen uit gekeken, was het tijd voor mijn bijdragen.
Het bezoeken van een van de vele zoutgrotten in Praag. Een mooi en verazend rustpuntje op zo slenterdag door Praag. Even de oogjes iets ander kost en lekker relaxen in een heerlijke stoel met mooie muziek en het kabbelen van een watertje op de achtergrond. :slapen:


czechtourism.com

Groetjes Boeda
 

Bijlagen

  • senohraby nov.13..JPG
    senohraby nov.13..JPG
    114,6 KB · Bekeken: 10
  • senohraby nov. 2008 212.jpg
    senohraby nov. 2008 212.jpg
    119,9 KB · Bekeken: 6
Nathalie en Nancy zijn dezelfde hoor! Ik zal overigens mijn kleine reisverslagje nog wel afmaken, maar heb een "hysterisch drukke week" achter de rug. De dag voordat we de door Boeda beoogde "zoutgrotten" tegenkwamen hadden we de "zoutgrotten" bij Namesti Republiky ook al gevonden, maar die leken mij wat te veel "gemaakt" voor de hotelgasten van de nabij gelegen luxe hotels. Deze kwamen we tegen in een zijstraat van de Franzouska. We waren de enige gasten, na ons kwamen wel twee Tsjechen. Je ligt een uur in een sfeervolle ruimte, mooie muziek en aangezien we daarvoor uitgbreid hadden gelunched en een wijnproeflokaaltje hadden bezocht, waren we rozig genoeg om helemaal tot ontspanning te komen. Ik vond het leuk, maar eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat dit niet is wat ik nou regelmatig zou doen. De kosten bedragen 140 kronen per persoon, voor een uur; als je met meerderen komt wordt het goedkoper, maar in die wijk heb je voor 140 kronen in een leuke vinarna heel wat lekkere wijntjes! Conclusie: Ontspannend, zeker na het vele lopen in Praag. Leuk om een keer mee te maken, maar niet om wekelijks te doen.

Overigens, wij liepen langs de communistisch uitziende sport-/gymzalen in de Polska (zijstraat van de Vinohradska, op een verhoging), waar we ook een sauna aantroffen. Het zag er erg leuk en ontoeristisch uit. Heeft iemand hier ervaring mee?
 
Vervolg...

We vervolgen onze weg naar Vinarna U Strecu. Echt een aanrader! Een authentieke ambiance, vaak live-muziek, de klanten zijn vooral buurtbewoners. Ach, zo veel woorden, ik wil alleen maar zeggen dat ik het een gezellig wijnlokaaltje vind! Omdat we denken die avond deel te nemen aan de maandelijkse borrel voor Nederlanders:stout:, houden we ons in en gaan richting centrum. Na heerlijk Italiaans te hebben gegeten in GialloRosso in de Jakubska, gaan we tegen achten naar Tlusta Kaola, voor de borrel. Op de foto zien jullie dat we er echt zijn geweest…oef, het mailtje van Semabyt gemist dat de borrel op een andere locatie was…kortom, na flink heen en weer gevraagd te hebben (eerlijk gezegd de halve zaak aangesproken te hebben, maar geen Nederlander te vinden) en bevestigd te hebben door de kelner dat er geen georganiseerde borrel was, kijken we nog even voor een plekje, maar de zaak was afgeladen met Engelssprekenden. Dus…we druipen af. Na nog wat rond te hebben gezworven zoeken we Senk Vrbovec op. Dit wijnlokaal ligt op het Wenceslasplein en is in al die jaren toch hetzelfde gebleven. Geen kapsones. Een aantal wijntjes van de tap, vaste klandizie en ook wij worden steevast herkend. Eén van mijn favoriete plekjes in Praag, helemaal als de kerstmarkt voor de deur staat! Omdat de avond nog jong is en we de klap van de Nederlandse borrel alweer te boven zijn, :cheers: besluiten we de horeca in de buurt van ons hotel op te zoeken. We zitten vlakbij de Pivovarsky Dum in de Jecna, dus in galop daarheen. Ik ben niet zo’n gigantische bierdrinker, dus we gaan niet voor de 4-liter tap (wel een aanrader…, je krijgt een koperen tap op tafel met bier uit de eigen brouwerij). We gaan een keer voor een proefplateau van 8 soorten bier. Nooit gedacht, maar ik val als een blok voor het brandnetelbier. Terwijl 2 Russen naast ons een half varken wegwerken en ik nog een brandnetelbiertje bestel, valt ons oog buiten op…vuurwerk…nee toch niet…maar wel een hele aparte manier van tramrails schoonmaken (excuses voor de vage foto). Na afgerekend te hebben loop ik even binnen bij Hotel Alton in de Legerova (zie foto), waar Romana achter de receptie staat, een Praagse vrouw, waar ik ooit een hele avond in Praag mee heb zitten bomen. Het weerzien is enorm leuk. We besluiten binnenkort samen eens een avondje te stappen in Praag, maar omdat Fred en ik nog steeds van mening zijn dat ook deze avond nog jong is, vervolgen we ons weegs naar de Legendabar in dezelfde straat. De bar is overdag en ’s avonds leuk voor een drankje of een maaltijd, maar een aantal dagen in de week is de kelder geopend (vanaf 23.00 uur) en is het een hele gezellige plek om te dansen. Het is niet groot, maar toch raad ik het aan. Entree is gratis, drankjes zijn slechts 2 kronen duurder dan in de bar boven en de muziek is 80-90’s. Omdat times flies when you have fun, gaan we toch maar richting hotel. Geeuw, ben ook niet meer de jongste! Wordt vervolgd! PS Excuses dat ik zoveel op de foto's sta, maar mijn man is nogal van het fotograferen...
 

Bijlagen

  • senohraby nov. 2008 040.jpg
    senohraby nov. 2008 040.jpg
    58 KB · Bekeken: 7
  • senohraby nov. 6.jpg
    senohraby nov. 6.jpg
    43 KB · Bekeken: 11
  • senohraby nov. 2008 079.jpg
    senohraby nov. 2008 079.jpg
    126,8 KB · Bekeken: 7
  • senohraby nov. 2008 090.jpg
    senohraby nov. 2008 090.jpg
    146,5 KB · Bekeken: 5
  • senohraby nov. 2008 089.jpg
    senohraby nov. 2008 089.jpg
    45,3 KB · Bekeken: 9
  • senohraby nov. 1.JPG
    senohraby nov. 1.JPG
    126,2 KB · Bekeken: 16
  • senohraby nov. 2008 075.jpg
    senohraby nov. 2008 075.jpg
    97,3 KB · Bekeken: 9
Heerlijk verhaal Nathalie....en hele mooie foto's, je staat er toch prima op!! Wat ik zo leuk vind is dat je dan ineens iemand ziet en niet alleen een naam. Zo te lezen hebben jullie genoten.
 
En nog verder...

De volgende ochtend in de ontbijtzaal kom ik tot de conclusie dat Hotel Venezia echt van Venetianen is. Italië is ook een passie van me en aangezien ik beter Italiaans spreek dan Tsjechisch kom ik de ontbijtzaal nu eens niet in met Dobry Den, maar met Bongiorno (en kan ik er nog een verhaaltje aan vast kletsen. Ik wou dat dit zo soepel met het Tsjechisch ging…). Na uitgechekt te hebben vervolg ik mijn missie om een mooie, maar nu eens GEEN zwarte winterjas te kopen. We lopen boetiekjes af in Vinohrady en Zizkov en alhoewel ik mezelf toch geen zeikerd vind :stout:hoor ik van Fred dat hij het na jas nummer 88 toch wat zat wordt…
Nog een leuke stenenwinkel en expositieruimte gezien (zie foto) en genoten van vooral Vinohrady, wat een heerlijke wijk! In de Franzouska beginnen onze magen te knagen en stuiten we op U Bulino. Terwijl we buiten op de menukaart kijken lopen er twee elegante dames op leeftijd langs die ons met klem adviseren hier te gaan eten. “Formidabel”, zeggen ze. De entourage is enig: Van allerlei keukenvoorwerpen zijn kunstwerken gemaakt (zie foto) en m’n glas wijn wordt in een wel zeer elegant glas gebracht. Het eten is eenvoudig Tsjechisch, maar net even iets verfijnder en voor de prijs hoef je het echt niet te laten! Ondertussen hebben we de “zoutgrotten” ontdekt en over drie kwartier heeft de eigenaresse plaats voor ons, dus zoeken we nog maar even een vinarna op. We zijn immers in Vinohrady!

Na de zoutgrotten lopen we verder en verder, komen ook de scooterzaak tegen, waar Boeda nog wat over heeft gevraagd op dit forum en vervolgen onze weg via winkelcentrum Flora, naar Zizkov. Op de begraafplaats van Zizkov ligt de zoon begraven van onze vriend Franta. De jongen was negentien jaar oud en is omgekomen bij een frontaal auto ongeluk. Normaal rijden we met de tram langs deze plek, maar nu hebben we een kijkje genomen. Ik zou zeggen de Pere Lachaise van Praag. Een bezoek meer dan waard, helemaal in de schemering! We vervolgen onze weg naar de Seifertova, waar we in de kroeg onder hotel Victoria (waar we wel eens met een groep zitten) nog iets drinken. Uiteindelijk dineren we bij Sklep in dezelfde straat (heeft overigens ook in het weekend een musicbar in de kelder).

Na twee dagen Praag hebben we nu ook wel weer zin naar ons eigen huisje in Senohraby te gaan, dus we gaan op weg naar Hlavni Nadrazi, maar we dreigen net de trein te missen, die ´s avonds eens per uur gaat, dus nestelen we ons nog maar in de vinarna tegenover het oude postkantoor. Omdat we een Tsjech ontmoeten die in Eindhoven heeft gewoond en de wijn goed smaakt missen we nog maar en trein, maar uiteindelijk komen we toch in Senohraby aan, waar we het nog even gezellig maken in huis. Moe maar voldaan kruipen we in ons eigen bedje. To be continued!
 

Bijlagen

  • senohraby nov. 15..jpg
    senohraby nov. 15..jpg
    102 KB · Bekeken: 4
  • senohraby nov. 2008 136.jpg
    senohraby nov. 2008 136.jpg
    68 KB · Bekeken: 7
  • senohraby nov. 2008 183.jpg
    senohraby nov. 2008 183.jpg
    86,6 KB · Bekeken: 0
  • senohraby nov. 2008 205.jpg
    senohraby nov. 2008 205.jpg
    45,2 KB · Bekeken: 1
  • senohraby nov. 2008 209.jpg
    senohraby nov. 2008 209.jpg
    71,6 KB · Bekeken: 6
  • senohraby nov. 2008 210.jpg
    senohraby nov. 2008 210.jpg
    112,8 KB · Bekeken: 1
  • senohraby nov. 2008 277.jpg
    senohraby nov. 2008 277.jpg
    115,9 KB · Bekeken: 6
Zaterdag en zondag

De volgende ochtend besluiten we eerst maar Franta te bellen, die we deze week nog helemaal niet hebben gezien. De vorige dag heeft hij een begrafenis gehad van een man van mijn leeftijd: Een hersenbloeding. :snotter: Hij was eigenaar van de wijnwinkel in Mnichovice, waar wij regelmatig wijn van de tap haalden. Franta klinkt erg down en heeft een behoorlijke kater. De begrafenis was in Praag en met zoveel mensen moest er natuurlijk gedronken worden. Hij biedt aan zijn auto te lenen. Aangezien we nog ons stereosetje moeten ophalen dat we ter reparatie hadden aangeboden, maken we gretig gebruik van zijn aanbod. Als we op de weg richting Praag zitten, besluiten we eerst maar ergens wat te eten. We gaan bij Strančice de weg af en zien een nieuwe aanwinst in de buurt: Hotel Villa Mayer, compleet mét pizzeria. De pizza’s zijn zo groot, zodat zelfs wij ze niet opkrijgen. Het eten en de wijn zijn goed, de ambiance is leuk en de bedieding enorm aardig. Kortom: Een aanrader :)(op de weg van Praag naar Brno, de D5/E55, ongeveer 20 kilometer onder Praag). :top:

Het setje blijkt niet meer te maken, maar we krijgen ons geld terug. We gaan naar Electroworld voor een nieuw setje, moeten natuurlijk weer het nodige hebben bij de Bauhaus en doen ook nog even uitgebreid boodschappen. Die avond eten we voor de verandering eens thuis en ondanks onze goede voornemens naar de Music-Bar te gaan in ons eigen Senohraby (waar overigens de hele omgeving op af komt), doen we uiteindelijk niets meer dan met een lekker drankje voor de TV en de kachel hangen…:bloos2:

Inmiddels is het alweer zondag geworden en dan worden we steevast uitgenodigd bij Franta. Zijn dochter Tereza is ook altijd op zondag van de partij (Tereza woont in Praag. Eerst woonde ze op Vysehrad, wat ze enorm leuk vond, nu woont ze in een monumentaal pand, in de Palackeho,:hehehe: achter het Wenceslasplein, vind ze zelf niets, veel te druk zegt ze zelf, maar via via kan ze dit voor een prikkie huren). Tereza’s hond Fagot is altijd mee, maar Damian, de hond van Franta heeft niet meer zoveel energie en daarom ook niet zoveel interesse meer in Fagot. Hij is in juni al 19!!! geworden en begint nu echt wat gebreken te krijgen…In de middag nemen we weer de trein naar Praag. We nemen een late lunch bij U Staru Postu, maar vandaag gaat hier alles mis. De kelners halen alle menu’s door elkaar en we horen steeds meer mensen mopperen. Fred krijgt zijn eten drie kwartier na mij en dan blijkt het nog eens het verkeerde te zijn; het is het eten van de buurman…Niet getreurd, we zitten lekker. Na nog eens tientallen jassen te hebben gepast lopen we door de oude stad. Aan de Anenské Namesti zit een theater en daar tegenover een theatercafé. Hoewel we bijna de enige gasten zijn (zie foto), is het toch een leuke plek om iets te drinken.

We vervolgen onze weg door de toeristenroute, op weg naar de Burcht. Toch ook echt leuk je eens helemaal tussen de toeristen te storten. Praag blijft prachtig en zo ook de highlights! Helemaal bovenaan in de Nerudova zit een heel gezellig literair café, waar we op af strompelen (hoeveel kilometer hebben we vandaag weer niet gelopen?). Ik ben even de naam kwijt, maar het is echt een gezellig kroegje, waar we ook wat Nederlandse wijsheid lazen (zie foto). We bestellen Boheemse sekt en later nog rode wijn. Voor bij de borrel brood met reuzel. Lekker, maar het lag bij mij erg vervelend op de maag…:denk:

Bij Pohorelec nemen we de tram en bij Malastranska de metro naar het station. In Senohraby is de horeca al gesloten (op het stationspleintje liggen restaurant Franz en café Pod Kastany. Gezellige boel meestal, maar op zondag zijn ze vaak al om 21.00 uur gesloten). Thuis maken we het nog even gezellig en gaan uiteindelijk weer veel te laat naar bed…Wordt vervolgd!
 

Bijlagen

  • senohraby nov. 2008 292.jpg
    senohraby nov. 2008 292.jpg
    60,4 KB · Bekeken: 1
  • senohraby nov. 2008 287.jpg
    senohraby nov. 2008 287.jpg
    138,4 KB · Bekeken: 1
  • senohraby nov. 2008 285.jpg
    senohraby nov. 2008 285.jpg
    173,3 KB · Bekeken: 2
  • senohraby nov. 2008 318.jpg
    senohraby nov. 2008 318.jpg
    52 KB · Bekeken: 4
  • senohraby nov. 2008 324.jpg
    senohraby nov. 2008 324.jpg
    100,7 KB · Bekeken: 2
  • senohraby nov. 2008 306.jpg
    senohraby nov. 2008 306.jpg
    56,9 KB · Bekeken: 0
  • senohraby nov. 2008 321.jpg
    senohraby nov. 2008 321.jpg
    53,3 KB · Bekeken: 0

Freddy2005

† In Memoriam
Nathalie L. schreef:
Helemaal bovenaan in de Nerudova zit een heel gezellig literair café, waar we op af strompelen (hoeveel kilometer hebben we vandaag weer niet gelopen?). Ik ben even de naam kwijt, maar het is echt een gezellig kroegje, waar we ook wat Nederlandse wijsheid lazen

Dit café noemt "U Zavesenyho Kafe", de hangende kop. Er is ook een website van: uzavesenyhokafe.cz

Hier kan je steeds een kop koffie betalen voor iemand die later komt en de financiele middelen niet heeft. Dit is een traditie die haar oorsprong heeft in Napels. In het laatste boek van Luciano De Crescenzo, “Il caffé sospeso”, wordt het Napolitaanse leven en deze traditie beschreven.

uzaveskafe03.jpg
 
Bovenaan