Geïnspireerd door het mooie wandelingenboek 'Velka vyletni kniha' (Marco Polo) hebben we een zeer afwisselende dagwandeling gemaakt die ons langs watervallen, bossen, de adembenemende canyons/mijnbouwkloven Velka & Mala Amerika en tenslotte burcht en dorp Karlstejn leidde, 13 km in totaal. Er viel zoveel te zien dat we er 5 uur over hebben gedaan - en ook omdat de route op een paar punten wat onduidelijk was.
Praktisch:
* middelzware tocht; enkele kortere beklimmingen van heuvels en kleine rotspartijtjes met mogelijk gladdere ondergrond, bergschoenen zijn aan te raden. Rond de mijnbouwkloven kan het gevaarlijk zijn voor onbesuisde kinderen.
* Start van wandeling in Srbsko, plm. 45 km van Praag, bereikbaar per auto via snelweg richting Plzen, bij afslag Beroun Centrum linksaf rijden via Tetin. Je kan de auto bij het station parkeren.
* Einde van wandeling in Karlstejn. Daar kan je alsnog 5 km langs redelijk drukke weg én de rivier de Berounka naar Srbsko teruglopen, maar je kan ook prima de trein nemen van Karlstejn (station ligt ten zuidwesten van het dorp, aan andere kant van de rivier Berounka, 5 min lopen vanaf hoofdstraat), één halte meerijden naar Srbsko. Kost 9 Kc per persoon, leuk tochtje. Trein gaat op werkdagen minstens twee keer per uur.
* Eten en drinken: in Srbsko is een restaurant en een winkeltje, en in Karlstejn is natuurlijk genoeg te vinden. Onder andere, bij de Pekarna (bakker) in de hoofdstraat, fantastische kolac (maanzaadgebak).
* Een detail wandelkaart, minstens 1:50.000, van deze regio is echt aan te bevelen; google maps op je smartphone is ook handig. Want op een paar punten hebben we de wegwijzers niet weten te vinden.
Route:
In Srbsko, aan oostzijde van de rivier Berounka, start je met de gele route richting Kubrychtova Bouda. Een mooie route door bos. Je kan bij Kubrychtova Bouda (een paar houten huizen) er voor kiezen om linksaf 500 meter heen en 500 meter terug naar de twee Bubovicky watervallen ook wel Karlstejnske Vodopady genoemd te lopen in noordelijke richting, via de rode wegwijzers. Leuk weggetje dat je een paar keer met boomstammen over het beekje heen leidt. Op het laatst twee kleine rotspartijtjes waar je over heen kan klimmen voor je de watervallen van elk een meter hoog ziet. Terug bij de Kubrychtova Bouda ga je dan alsnog via de rode wegwijzers oostwaarts. Een mooie, stijgende wandeling door het heuvelachtige bos volgt. Vlak na een open plek aan je rechterhand, met een eerste zicht op de bovenrand van de burcht Karlstejn, maak je een scherpe bocht naar links om via de gele route richting de mijnbouwkloven te gaan. Bij Mala Amerika (mijn Klein Amerika) gingen we de mist in, want iets te eigenwijs. Volg gewoon de gele route en je moet er langskomen met mooie uitzichtpunten en een bord dat het ontstaan van de kloof uitlegt.
Na Mala Amerika ga je verder via geel. Bij het punt waar het bos ophoudt, wederom goed opletten want hier is de bewegwijzering mager. Ga niet langs over het brede pad dat onderlangs de heuvels loopt met bomenrij erlangs, maar houdt meer links een paadje aan tussen de heuveltjes. Het pad brengt je na zo'n 200 meter aan de rand van een akker; je loopt met die akker aan je linkerzijde door langs die rand, steeds nog de gele route volgend. Op werkdagen zal je de herrie van de mijn 'Mexiko' horen; enorme vrachtwagens brengen stenen af en aan die worden vergruisd. Je steekt de weg over waar die vrachtwagens rijden; daar wordt je in het Tsjechisch voor gewaarschuwd. Als je iets hoort komen aanrijden, ga echt een fatsoenlijk stukje van de weg staan want dit zijn wagens van plm. 4 meter hoog. Camera's in de aanslag als je van zware machines houdt! En anders even doorbijten want ze verstoren het idyllische gevoel wel behoorlijk. IN het weekend zou 't wel eens stil kunnen zijn aldaar. Direct bij het oversteken van die weg houdt het pad rechts aan, richting bosrand. Daar weer wat (in regentijd) glibberig stijgwerk. Het is kleffe klei die je aan je schoenen gaat meeslepen. Je komt vrij snel bij een volgende mijnkloof; de lom Politickych Veznu. Triest en schokkend verhaal; in de jaren 1949-54 hebben hier zo''n 10.000 politieke gevangenen onmenselijk zwaar mijnbouwwerk onder abominamele omstandigheden moeten verrichten. Daar staat een momument voor ter nagedachtenis. De kloof zelf ziet er, in kontrast tot de historische betekenis, erg mooi uit.
Je vervolgt de gele route naar Velka Amerika - de kloof Groot Amerika. Uitzichtpunten zijn voorhanden, je moet misschien om wat grindbergen heenlopen. Bordjes 'Zakaz vstupu' (verboden toegang) geven aan tot waar je kan gaan. Vuistregel: ga niet over de hekjes van zwaar ijzerdraad heen, en al helemaal niet over de houten schutten. Daarvóór blijvend is het uitzicht al sowieso prachtig. Rond 15.00 u heb je op dit uitzichtpunt de zon in de rug, die daardoor prachtig de kloof in de lengte verlicht. Je gaat weer verder over de gele route, aan de linkerzijde van de kloof. Je hebt dan rechts het bosje wat je van de kloof (en een paar minder legale uitzichtpunten) scheidt, en rechts een akker waar een autoweg doorheen leidt. Zodra je in een bosje komt, zie je rechts weer een tweetal officiele uitzichtpunten van de andere uiteinde van de kloof. Daar pal bij is ook een bushalte, die je naar Praag Zlicin (metro) kan brengen).
BIj die bushalte ga je verder, officieel via de gele route, maar we zagen geen wegwijzers op die plek. De route gaat over een paadje door het weiland, het paadje maakt een hoek van zo'n 30 graden ten opzichte van de weg die beneden naar het dorp Morina leidt. Je steekt een treinspoor over dat naar de mijn Mexiko leidt; je gaat gelijk rechtsaf en loopt parallel aan dat spoor dat verdiept ligt over een weidepaadje. Dat weidepaadje maakt na een paar honderd meter een ruime bocht naar links, het laat je afdalen naar het plaatsje Morina.
In Morina is het weer even opletten geblazen. Je moet de hoofdweg zien te vinden in westelijke richting; bewegwijzerd met blauw en paars. Even buiten het dorp zie en een wonderlijk verkeersbord: het geeft aan dat deze weg doodloopt van 9.00 u tot 17.00 u. Dat komt doordat deze weg direct naar de voetgangerszone van Karlstejn leidt. Je moet over deze weg lopen, maar door z'n 'doodlopend' karakter is het geen drukke route en na een poosje ook wel aardig met een bergbeekje. Je komt nog langs een kroeg voor als je het niet tot Karlstejn kan redden met dorst en dergelijke. Na een paar slingers wacht je een heerlijk eerste beeld van de burcht Karlstejn, met een paar gewone huizen aan de voeten van de heuvel. Je volgt die weg en komt op de hoofdstraat van het dorp. Linksaf kan je omhoog om Karlstejn te bezoeken (knap als je daar nog energie en tijd voor hebt!), rechtsaf om via het toeristische maar leuke dorpsstraatje het dorp te verlaten. Het station vind je door vanuit de dorpsstraat rechtsaf te gaan richting brug over de Berounka. Die brug steek je over, stukje rechtdoor, dan zie je rechts het station naast het spoor liggen. Kaartje kopen, uitpuffen en dan nog genieten van een kort treinreisje langs de Berounka richting je beginpunt Srbsko. Volgens ons stopt elke trein die in Karlstejn stopt, ook in Srbsko. Neem wel de trein richting Beroun (niet richting Praag), da's het perron aan de rechterzijde.
Praktisch:
* middelzware tocht; enkele kortere beklimmingen van heuvels en kleine rotspartijtjes met mogelijk gladdere ondergrond, bergschoenen zijn aan te raden. Rond de mijnbouwkloven kan het gevaarlijk zijn voor onbesuisde kinderen.
* Start van wandeling in Srbsko, plm. 45 km van Praag, bereikbaar per auto via snelweg richting Plzen, bij afslag Beroun Centrum linksaf rijden via Tetin. Je kan de auto bij het station parkeren.
* Einde van wandeling in Karlstejn. Daar kan je alsnog 5 km langs redelijk drukke weg én de rivier de Berounka naar Srbsko teruglopen, maar je kan ook prima de trein nemen van Karlstejn (station ligt ten zuidwesten van het dorp, aan andere kant van de rivier Berounka, 5 min lopen vanaf hoofdstraat), één halte meerijden naar Srbsko. Kost 9 Kc per persoon, leuk tochtje. Trein gaat op werkdagen minstens twee keer per uur.
* Eten en drinken: in Srbsko is een restaurant en een winkeltje, en in Karlstejn is natuurlijk genoeg te vinden. Onder andere, bij de Pekarna (bakker) in de hoofdstraat, fantastische kolac (maanzaadgebak).
* Een detail wandelkaart, minstens 1:50.000, van deze regio is echt aan te bevelen; google maps op je smartphone is ook handig. Want op een paar punten hebben we de wegwijzers niet weten te vinden.
Route:
In Srbsko, aan oostzijde van de rivier Berounka, start je met de gele route richting Kubrychtova Bouda. Een mooie route door bos. Je kan bij Kubrychtova Bouda (een paar houten huizen) er voor kiezen om linksaf 500 meter heen en 500 meter terug naar de twee Bubovicky watervallen ook wel Karlstejnske Vodopady genoemd te lopen in noordelijke richting, via de rode wegwijzers. Leuk weggetje dat je een paar keer met boomstammen over het beekje heen leidt. Op het laatst twee kleine rotspartijtjes waar je over heen kan klimmen voor je de watervallen van elk een meter hoog ziet. Terug bij de Kubrychtova Bouda ga je dan alsnog via de rode wegwijzers oostwaarts. Een mooie, stijgende wandeling door het heuvelachtige bos volgt. Vlak na een open plek aan je rechterhand, met een eerste zicht op de bovenrand van de burcht Karlstejn, maak je een scherpe bocht naar links om via de gele route richting de mijnbouwkloven te gaan. Bij Mala Amerika (mijn Klein Amerika) gingen we de mist in, want iets te eigenwijs. Volg gewoon de gele route en je moet er langskomen met mooie uitzichtpunten en een bord dat het ontstaan van de kloof uitlegt.
Na Mala Amerika ga je verder via geel. Bij het punt waar het bos ophoudt, wederom goed opletten want hier is de bewegwijzering mager. Ga niet langs over het brede pad dat onderlangs de heuvels loopt met bomenrij erlangs, maar houdt meer links een paadje aan tussen de heuveltjes. Het pad brengt je na zo'n 200 meter aan de rand van een akker; je loopt met die akker aan je linkerzijde door langs die rand, steeds nog de gele route volgend. Op werkdagen zal je de herrie van de mijn 'Mexiko' horen; enorme vrachtwagens brengen stenen af en aan die worden vergruisd. Je steekt de weg over waar die vrachtwagens rijden; daar wordt je in het Tsjechisch voor gewaarschuwd. Als je iets hoort komen aanrijden, ga echt een fatsoenlijk stukje van de weg staan want dit zijn wagens van plm. 4 meter hoog. Camera's in de aanslag als je van zware machines houdt! En anders even doorbijten want ze verstoren het idyllische gevoel wel behoorlijk. IN het weekend zou 't wel eens stil kunnen zijn aldaar. Direct bij het oversteken van die weg houdt het pad rechts aan, richting bosrand. Daar weer wat (in regentijd) glibberig stijgwerk. Het is kleffe klei die je aan je schoenen gaat meeslepen. Je komt vrij snel bij een volgende mijnkloof; de lom Politickych Veznu. Triest en schokkend verhaal; in de jaren 1949-54 hebben hier zo''n 10.000 politieke gevangenen onmenselijk zwaar mijnbouwwerk onder abominamele omstandigheden moeten verrichten. Daar staat een momument voor ter nagedachtenis. De kloof zelf ziet er, in kontrast tot de historische betekenis, erg mooi uit.
Je vervolgt de gele route naar Velka Amerika - de kloof Groot Amerika. Uitzichtpunten zijn voorhanden, je moet misschien om wat grindbergen heenlopen. Bordjes 'Zakaz vstupu' (verboden toegang) geven aan tot waar je kan gaan. Vuistregel: ga niet over de hekjes van zwaar ijzerdraad heen, en al helemaal niet over de houten schutten. Daarvóór blijvend is het uitzicht al sowieso prachtig. Rond 15.00 u heb je op dit uitzichtpunt de zon in de rug, die daardoor prachtig de kloof in de lengte verlicht. Je gaat weer verder over de gele route, aan de linkerzijde van de kloof. Je hebt dan rechts het bosje wat je van de kloof (en een paar minder legale uitzichtpunten) scheidt, en rechts een akker waar een autoweg doorheen leidt. Zodra je in een bosje komt, zie je rechts weer een tweetal officiele uitzichtpunten van de andere uiteinde van de kloof. Daar pal bij is ook een bushalte, die je naar Praag Zlicin (metro) kan brengen).
BIj die bushalte ga je verder, officieel via de gele route, maar we zagen geen wegwijzers op die plek. De route gaat over een paadje door het weiland, het paadje maakt een hoek van zo'n 30 graden ten opzichte van de weg die beneden naar het dorp Morina leidt. Je steekt een treinspoor over dat naar de mijn Mexiko leidt; je gaat gelijk rechtsaf en loopt parallel aan dat spoor dat verdiept ligt over een weidepaadje. Dat weidepaadje maakt na een paar honderd meter een ruime bocht naar links, het laat je afdalen naar het plaatsje Morina.
In Morina is het weer even opletten geblazen. Je moet de hoofdweg zien te vinden in westelijke richting; bewegwijzerd met blauw en paars. Even buiten het dorp zie en een wonderlijk verkeersbord: het geeft aan dat deze weg doodloopt van 9.00 u tot 17.00 u. Dat komt doordat deze weg direct naar de voetgangerszone van Karlstejn leidt. Je moet over deze weg lopen, maar door z'n 'doodlopend' karakter is het geen drukke route en na een poosje ook wel aardig met een bergbeekje. Je komt nog langs een kroeg voor als je het niet tot Karlstejn kan redden met dorst en dergelijke. Na een paar slingers wacht je een heerlijk eerste beeld van de burcht Karlstejn, met een paar gewone huizen aan de voeten van de heuvel. Je volgt die weg en komt op de hoofdstraat van het dorp. Linksaf kan je omhoog om Karlstejn te bezoeken (knap als je daar nog energie en tijd voor hebt!), rechtsaf om via het toeristische maar leuke dorpsstraatje het dorp te verlaten. Het station vind je door vanuit de dorpsstraat rechtsaf te gaan richting brug over de Berounka. Die brug steek je over, stukje rechtdoor, dan zie je rechts het station naast het spoor liggen. Kaartje kopen, uitpuffen en dan nog genieten van een kort treinreisje langs de Berounka richting je beginpunt Srbsko. Volgens ons stopt elke trein die in Karlstejn stopt, ook in Srbsko. Neem wel de trein richting Beroun (niet richting Praag), da's het perron aan de rechterzijde.
