Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven. Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Ik zie, dat de Stenen Fontein ook weer uit de steigers is na renovatie. Is mooi geworden.
Deze fontein werd voltooid in 1495. Het was de Praagse meester-metselaar Matyas Rejsek, die dit eenvoudig waterbassin heeft getransformeerd tot een kostbaar kunstwerk. Deze Rejsek was hier sinds 1489 werkzaam aan de
St.Barbara kathedraal.
Het pand ls van de fontein is van mijn vriend Strihavka. hij is het nu aan het restaureren. Uit de muur hebben ze een stuk hout gehaald welek kwa leeftijd getexeerd is op 1492. Ook prachtig om dit pand van binnen te bekijken.
Dag 3
Rondrit met Kees en Cor
We zaten lekker in de zon op het terras bij Bert toen Kees belde met de vraag: wat doen jullie vandaag?
We zeiden nu koffie drinken op het terras in de zon en daarna weten we het nog niet.
We komen jullie over 5 minuten halen zegt Kees.
En ze hebben ons een voortreffelijke rondrit aangeboden rondom Kutna-Hora. Kijk en geniet
Onze eerste parkeerplaats midden in de natuur.
Met aan de overkant een mooi kapelletje.
En de beheerder was aan het werk om het in goede staat te houden.
Hij pakte de sleutel en wij konden naar binnen om te kijken.
Wat mij het eerste opviel waren de mooie gebrandschilderde ramen .
Ja hoor de controleurs met de groene vingers zijn op onderzoek uit geweest.
Vertrouwen is leuk maar controle is beter, zal hun motto zijn.
Uitslag onderzoek: voldoendepetuniahangsystemenopvoorraad.
Het kasteel was eigendom van een Duitser in de 2e wereldoorlog, en daar aan heeft het te danken dat nog alle kasteel artikelen uit het verleden aanwezig zijn.
Wij gaan verder naar het kasteel Kacina.
Een leuk optrekje
Cor haalt de post er uit , en zegt tegen ons: Jullie zijn vanaf nu de eigenaars
Baan, vorig jaar waren in Caslav nogal wat opbrekingen om plein en wegen te verbeteren. Het is een hele leuke plaats, die volledig tot uitdrukking komt in je foto's.
We gaan maar naar U Kata om iets te drinken zeggen de reisleiders tegen elkaar.
We komen terecht in een middeleeuwse herberg.
Kees en Cor bestellen soep.
Wij gaan voor een duivelse toast.( Dabelsky toast)
Nog de expositie bekeken van de amateurs uit Kutna-Hora.
Wij zijn door de gast heren weer keurig terug gebracht naar de binnenstad.
En zien elkaar bij het avond eten terug in restaurant Dacicky.
Wij kijken nog even in de etalage van de second hand,
want daar stonden speldjes in de etalage had ik gehoord.
Speldjes spaar ik al vanaf mijn 4e jaar en zou ze graag willen kopen voor € 20 , maar de zaak was gesloten.
Van hieruit slenteren we richting het mijnwerkerspad met de glinsterende steentjes naar het pension.
Wat heb ik hier mooie foto's gemaakt deze week. Waar we een kop koffie drinken en ons opmaken om terug te gaan naar de stad.
We lopen toch maar weer samen met Bert het leuke mijnwerkerspad over, om niet te laat bij Dacicky te zijn.
Als de eerste pivo's worden gebracht, begint het zoeken op de uitgebreide menukaart. Ook daar komen we uit.
Bert introduceert een nieuw biermerk.
Kees en ik hebben gekozen voor een stukje vlees van 1200 gram.
De aardappelen waren eigenlijk niet nodig geweest.
Iedereen was tevreden over het bestelde menu.
Heen en weer waren we in gesprek over de stad, de reis naar de meeting, de banden van Kees en wat al niet meer.
Menigeen zwaait als ze Kees en Cor zien, of vliegen hun om de hals om even te knuffelen.
Het was een ontzettend gezellige avond op het terras van Dacicky.
Na de nodige drankjes gaan we weer richting Pension.
Vandaag zeer veel gezien van de omgeving en veel verhalen gehoord over de vele jaren dat de reisleiders al in Tsjechië op bezoek gaan (1994).
We zitten heerlijk in de morgenzon een kop koffie te drinken, en gaan zo meteen op weg naar Dolni-Lanov.
Alles in de auto gepakt en afscheid genomen van de mede-pensiongasten, en Bert nogmaals bedankt voor de fijne dagen die we hebben gehad.
We programmeren in de navigatie Dolni-brusnice , onze eerste stop.
We genieten van een stukje snelweg,
En van kleine dorpen,
Maar ook van de plattelandswegen.
Bestemming bereikt, hoor ik als we bijna bij het Hotel zijn van Erik en Nancy.
Een foto gemaakt van de nieuwbouw en Johanna vraagt aan Jana of Nancy er is, maar heel teleurstellend voor ons, geen van beiden zijn er.
Zouden we even kunnen bellen met Nancy? En ja hoo,r in de gang staat ze met een telefoon en aan de andere kant de stem van Nancy.
Ik begin te praten: Nancy, ik sta hier met een folder in de hand van Kuks, en dat heeft mij geïnspireerd het te gaan schilderen, Ja ik weet nu wie je bent: Hallo Baan.
Nancy, ik zou je graag enkele schilderijen overhandigen omdat je hebt gezegd ” ik heb er een mooie plaats voor in de nieuw te openen colonnade”.
Wat jammer nou, ik een afspraak en kom over drie uur pas terug. En daar kunnen wij weer niet op wachten.
We spreken af dat we de schilderijen in hun kantoor zetten en de warme overdracht maar vergeten, dat vonden we best jammer maar zo gaat het als je geen afspraak maakt. Maar morgen komt Nancy nog op de meeting en kunnen dan even bijkletsen. Dat zijn dan de nadelen van Annie en Jan schilder willen zijn.
Bedankt voor de complimenten , dat stimuleert mij om nog iets te gaan maken.
Ik ervaar het als leuk als ik reacties krijg.
Even een kleine aanvulling op de techniek van dit in eerste oogopslag schilderij.
Het is met lijmen gemaakt als basis en daarna wat ingekleurd.
De lijmen zijn vermengd met fijn zand en grover zand , om de juiste structuur te verkrijgen.
De bomen zijn vermengd met pur schuimen.
De opzet is gemaakt om ook blinden of slechtzienden de vorm van de dam te laten zien, maar of dat is gelukt?
En maak hier a.u.b. geen geintjes over het is serieus bedoeld.
Deze site maakt gebruik van cookies om de inhoud te personaliseren, jouw ervaring aan te passen en om je ingelogd te houden als jij je registreert.
Door deze site te blijven gebruiken, stem je in met ons gebruik van cookies.