Als je uit mijn raam kijkt zie je de prachtige herfstkleuren.
Ons huis staat hoog en we kijken ver weg.
Helemaal over de bomen heen ligt een dorpje, als de bladeren vallen zie je de daken.
Hemelsbreed denk ik zo een 500 meter ver weg.
Om er te komen moet je richting Jindrichovicich gaan, na het kasteel Favorit ga je linksaf.
De matige weg volgen en je bent er.
Je bent dan ongeveer 5 km onderweg.
Het is geen doorgaande weg, het dorp ligt er gewoon te liggen.
De woningen zijn gelegen langs een ringweggetje.
Verderop wat boerenbedoeninkjes.
Het is een eeuwenoud dorp. Voor het eerst genoemd in 1341.
Ik dacht dat het van recentere datum was.
Je hebt er niets te zoeken, er valt niets te beleven.
Verstilde schoonheid.
Oud, rust en stilte overkomen je.
Je kan vanuit het dorp ons huis zien liggen.
Toen ons dak net geschilderd was kwamen de mensen kijken waar dat huis nou precies stond wat opeens zo rood afstak.
De bewoners klussen wat af aan de woningen.
Hermanov heet het dorpje.
Vroeger heette het Hermannsgrun, daarvoor Hermesgrun.
Midden in de bossen gelegen.
Geen idee waarom het daar ontstaan is.
Gewoon doodlopend.
Maar zo mooi tussen al dat groen.
Ik denk niet dat er een Nederlander woont.
Hermanov: je moet het gezien hebben.
Ons huis staat hoog en we kijken ver weg.
Helemaal over de bomen heen ligt een dorpje, als de bladeren vallen zie je de daken.
Hemelsbreed denk ik zo een 500 meter ver weg.
Om er te komen moet je richting Jindrichovicich gaan, na het kasteel Favorit ga je linksaf.
De matige weg volgen en je bent er.
Je bent dan ongeveer 5 km onderweg.
Het is geen doorgaande weg, het dorp ligt er gewoon te liggen.
De woningen zijn gelegen langs een ringweggetje.
Verderop wat boerenbedoeninkjes.
Het is een eeuwenoud dorp. Voor het eerst genoemd in 1341.
Ik dacht dat het van recentere datum was.
Je hebt er niets te zoeken, er valt niets te beleven.
Verstilde schoonheid.
Oud, rust en stilte overkomen je.
Je kan vanuit het dorp ons huis zien liggen.
Toen ons dak net geschilderd was kwamen de mensen kijken waar dat huis nou precies stond wat opeens zo rood afstak.
De bewoners klussen wat af aan de woningen.
Hermanov heet het dorpje.
Vroeger heette het Hermannsgrun, daarvoor Hermesgrun.
Midden in de bossen gelegen.
Geen idee waarom het daar ontstaan is.
Gewoon doodlopend.
Maar zo mooi tussen al dat groen.
Ik denk niet dat er een Nederlander woont.
Hermanov: je moet het gezien hebben.
