We kennen allemaal het programma. Vaak horen we de verhalen aan van gevonden op een rommelmarkt voor 1 euro. Ondertussen glunderend van het bedrag zal vast hoger wezen. Wachtend op het verlossende antwoord. De mooie verhalen horen we en stiekem denkend, zou mij dat ook nog eens overkomen.
Hier in Tsjechie en voor mij hoofdzakelijk Kutna Hora, is het vaak een avontuur. En graag mag ik dit avontuur dan ook aangaan. Zo was ik blij verrast dat mijn vriend ook besloot om hier in de omgeving een huis te kopen. Met de hulp van Tsjechische vrienden werden alle obstakels netjes omzeilt en zo na 1 jaar werd mijn vriend, tevens kunstenaar, samen met zijn vrouw de trotse eigenaar van een mooi tsjechisch huis.
Het waren oudere mensen waar het huis van gekocht werd. Dus met inboedel en al werd de overeenkomst getekend. En buiten het huis nu tevens bezitter van een hele zooi vergane glorie. Maar het mocht de pret niet drukken. Alles wat niet nodig was en weg moest naar buiten en op het grasveld. De stapel alsmaar hoger en hoger. En dus na verloop van tijd was de zolder aan de beurt.
Ver weg in de hoek lag een oude versleten koffer. Zwaar en gesloten trokken we hem naar ons toe. Wat zou erin zitten. Tot onze verbazing een oude speelgoedtrein helemaal compleet. Met transformator, rails, wagons, locomotief, huisjes, spoorwegovergang en noem maar op. Alleen de locomotief woog al ruim 3 kg.
Thuis in mijn B&B gauw achter de computer en een goede kennis taxateur gemaild. Binnen een dag een bericht terug. Alleen de locomotief was al ruim 300 euro waard. Het is een russische trein en hij was hem nog maar 1x tegengekomen.
Bij thuiskomst in Holland alles in elkaar gezet. Een hoop gebrom en een sterke lucht van het jaren lang niet gebruiken viel hem ten deel. Maar hij doet het. Zo dus ook voor mij een prachtig moment om op terug te kijken. Achter mijn huis loopt een boemeltje. Wanneer die langskomt en vrolijk toetert, gaat mijn gedachte even terug naar mijn tussen kunst en kitsch moment.
Hier in Tsjechie en voor mij hoofdzakelijk Kutna Hora, is het vaak een avontuur. En graag mag ik dit avontuur dan ook aangaan. Zo was ik blij verrast dat mijn vriend ook besloot om hier in de omgeving een huis te kopen. Met de hulp van Tsjechische vrienden werden alle obstakels netjes omzeilt en zo na 1 jaar werd mijn vriend, tevens kunstenaar, samen met zijn vrouw de trotse eigenaar van een mooi tsjechisch huis.
Het waren oudere mensen waar het huis van gekocht werd. Dus met inboedel en al werd de overeenkomst getekend. En buiten het huis nu tevens bezitter van een hele zooi vergane glorie. Maar het mocht de pret niet drukken. Alles wat niet nodig was en weg moest naar buiten en op het grasveld. De stapel alsmaar hoger en hoger. En dus na verloop van tijd was de zolder aan de beurt.
Ver weg in de hoek lag een oude versleten koffer. Zwaar en gesloten trokken we hem naar ons toe. Wat zou erin zitten. Tot onze verbazing een oude speelgoedtrein helemaal compleet. Met transformator, rails, wagons, locomotief, huisjes, spoorwegovergang en noem maar op. Alleen de locomotief woog al ruim 3 kg.
Thuis in mijn B&B gauw achter de computer en een goede kennis taxateur gemaild. Binnen een dag een bericht terug. Alleen de locomotief was al ruim 300 euro waard. Het is een russische trein en hij was hem nog maar 1x tegengekomen.
Bij thuiskomst in Holland alles in elkaar gezet. Een hoop gebrom en een sterke lucht van het jaren lang niet gebruiken viel hem ten deel. Maar hij doet het. Zo dus ook voor mij een prachtig moment om op terug te kijken. Achter mijn huis loopt een boemeltje. Wanneer die langskomt en vrolijk toetert, gaat mijn gedachte even terug naar mijn tussen kunst en kitsch moment.
