Doniati, ik begrijp je gevoelens, maar het heeft niet zo veel te maken met hetgeen hier verteld wordt. In een geheel adnere cultuur voorgevallen en ander tijdsbeeld (hoewel wellicht zelfde tijdsspanne).
Mijn moeder heeft gezorgd voor haar broer met syndroom van Down, ik weet waar het over gaat. Het drama wat hier verteld wordt is verschrikkelijk, maar ik ben toch bang dat het nog steeds gebeurt. Kijk maar eens wat er zelfs in gewone Nederlandse verpleeghuizen voorvalt. Mensen vastgebonden op bed of een aantal jaar geleden dat meisje die aan een ketting vastgebonden zat, gewoon in een tehuis. Te akelig voor woorden. Wat ik ook nog levendig voor me zie zijn de beelden van een documentaire kort geleden over een kindertehuis in Rusland, waar kinderen zonder enige stimulatie met z'n drieen in een bedje lagen 24/7.
Ik geloof echt dat er, zeker in het verleden, maar nog steeds, de meest verschrikkelijke dingen gebeuren met baby's/kinderen/mensen die niet passen in het beeld.
Mijn moeder heeft gezorgd voor haar broer met syndroom van Down, ik weet waar het over gaat. Het drama wat hier verteld wordt is verschrikkelijk, maar ik ben toch bang dat het nog steeds gebeurt. Kijk maar eens wat er zelfs in gewone Nederlandse verpleeghuizen voorvalt. Mensen vastgebonden op bed of een aantal jaar geleden dat meisje die aan een ketting vastgebonden zat, gewoon in een tehuis. Te akelig voor woorden. Wat ik ook nog levendig voor me zie zijn de beelden van een documentaire kort geleden over een kindertehuis in Rusland, waar kinderen zonder enige stimulatie met z'n drieen in een bedje lagen 24/7.
Ik geloof echt dat er, zeker in het verleden, maar nog steeds, de meest verschrikkelijke dingen gebeuren met baby's/kinderen/mensen die niet passen in het beeld.
