Rondreis Tsjechië 2016

[Ad Verschoor]

Vrijdag 12 augustus. “Te gast in één groot kuuroord”

We gaan vandaag voor ons eerste ritje van de vakantie, de rit hier naartoe natuurlijk niet meegerekend. Op het programma staat Karlovy Vary, maar eerst nog het plaatsje Chyše. Bij vertrek vanaf ons pension stellen we Truus in en zij leidt ons naar deze plaats waar een aardig kasteel zou moeten zijn. Wat vooral opvalt is de wonderschone omgeving. Nu we voor de tweede maal in dit gebied zijn, ga ik het steeds mooier en aantrekkelijker vinden. Aangekomen in Chyše zien we een heel aardig kasteel met een mooi park erom toe.


Zamek Chyše

Vervolgens rijden we naar Karlovy Vary en zoeken er een plek om te parkeren. Niet ver van het centrum vinden we een parkeergarage. Voor de garage treffen we mensen, die we eigenlijk liever niet zien. De mensen die in armoede leven. Regelmatig wordt ons om geld gevraagd of zit iemand met een geldbakje langs de weg. Het is even zoeken voor we onze juiste route vinden om colonnades en allerlei andere bezienswaardigheden te zien. Het lukt ons wonderwel en de wandeling door de plaats is fantastisch. Het is indrukwekkend om te zien hoe deze stad is aangelegd rond de oevers van de rivier de Tepla. Op verschillende hoogtes zijn trapsgewijs de gebouwen neergezet. Vreemd om te zien is dat bijna alle mensen met een kannetje bronwater lopen. De mensen in velerlei soorten zien we en het lijkt één grote verzameling van wereldburgers. Marja koopt bij een kraam een magneetplaatje voor thuis aan de koelkast en ik kan het niet laten een foto te schieten van enige hoogte.


Fascinerend Karlovy Vary

Zo rond vier uur begint het hard te regenen en zorgen we, na aankoop van een kilo zoete witte druiven, snel bij de auto te komen. Op de terugweg kan ik het niet laten om even een ruïne te bezoeken in Andělská Hora, die me eerder al was opgevallen. Het is een geweldige klim geworden, maar een droom wordt werkelijkheid. Marja heb ik achtergelaten in een auto die ik op een helling had geparkeerd. Zij heeft enige angst gehad, maar ik ben boven gekomen om te genieten van vooral het uitzicht over de omgeving. Een goede maaltijd vormt de afsluiting van weer een dag in dit heerlijke land.

 

[Franky]

voor de garage treffen we mensen, die we eigenlijk liever niet zien. De mensen die in armoede leven. Regelmatig wordt ons om geld gevraagd of zit iemand met een geldbakje langs de weg.

Dat is inderdaad de andere kant van Tsjechië. Het doet zelfs een beetje denken aan Amerika. Sommige Tsjechen hebben het inderdaad geweldig goed getroffen en anderen hebben duidelijk "de boot gemist". Moeilijke dingen zijn dat, maar het is wel de realiteit

 

[Ad Verschoor]

Zaterdag 13 augustus. “Chodenfest in Domazlice”

Rond tienen vertrekken wij richting Domazlice in de uiterste zuidwest hoek van Tsjechië. Onderweg heel veel appelbomen langs de weg en zien we de appels niet ver van de boom vallen. Het is al twaalf uur, als we Domazlice bereiken en druk dat het er is. We vragen ons echt af hoe ver vanaf het centrum we de auto moeten parkeren. Gelukkig dat valt nog mee. We gaan op pad, nou ja, dat wordt lopen over de hoofden. Ik heb het nog nooit zo druk op een jaarfeest gezien. Leuk is dat we heel veel mensen i n de regionale klederdracht zien lopen. Gelukkig vinden we halverwege het plein nog een plekje op een terras, zodat we even een consumptie kunnen gebruiken. Aandacht heb ik voor de muziek dat op meerdere plekken te horen is, vanaf podiums in de openlucht. Na twee uur rondgezworven te hebben over de markt vinden we het welletjes en nemen de terugweg richting auto.

Op meerdere podiums regionale muziek

Via Horsovsky Tyn rijden we naar Stribro een route die ik nog ken van vorig jaar. In de laatste plaats is het heerlijk een poosje genieten op een terras aan het nieuwe plein met z’n opmerkelijke raadhuis. Even buiten Stribro komen we langs een werkelijke crossbaan voor motoren. Los van wat geluidsoverlast en enige luchtvervuiling verbloem ik niet, dat ik een tijdje heb staan genieten van de mooiste capriolen. Terug in Zlutice raakt onze Truus volledig de weg kwijt, omdat er nogal wat straten zijn met eenrichtingsverkeer. Om bij ons pension te komen moeten we hier echt onze eigen weg volgen. Op tijd gaan we weer slapen onderweg naar morgen.

Het opmerkelijke raadhuis van Stribro

Zondag 14 augustus. “We gaan even vreemd”

Bij het opstaan lacht de zon ons, via het raam van de slaapkamer, weer vrolijk toe. Een paar kilometer van Cheb ligt in Duitsland het plaatsje Waldsassen. Hier bevindt zich een basiliek met klooster, die ik wel een keer gezien wil hebben. Bovendien staat er in de directe omgeving nog een Drievuldigheidskapel in een opvallende vorm. Op mijn zoektocht naar allerlei bezienswaardigheden kwam ik deze tegen en vond ik het de moeite waard om even vreemd te gaan. Nu we er geweest zijn kan ik het een ieder aanbevelen, die in de buurt is.

De Drievuldigheidskapel in het Duitse Münchenreuth

De avond hebben we eens heerlijk op onze kamer doorgebracht, hoewel het ook hier wel wat aan de warme kant is. Ik bedoel dit niet als klagen, maar om aan te geven dat we werkelijk hartstikke mooi weer hebben.

 

[Pelhřimov]

Ad, weer hele mooie foto's. Bedankt.

Op de eerste foto bespeelt iemand een "doedelzak"

 

[Ad Verschoor]

Maandag 14 augustus “Nederlanders in Tsjechië”

We vertrekken al vrij vroeg, omdat we vandaag wel wat kilometers hebben af te leggen. Rond 11.00 uur hebben we afgesproken met het forumlid Camyl in Svihov. Na ons vertrek om 9.00 uur hebben we tijd genoeg om nog even zamek Nečtiny van dichtbij te bekijken. Het is maandag en dan zijn de meeste bezienswaardigheden gesloten, zo ook dit kasteel. In de kasteeltuin wordt een groep jongens bezig gehouden met sportieve spelen. Snel moet er iets gebeuren aan dit kasteel, omdat verwaarlozing op de loer ligt. Jammer is, dat in het dorpje Nečtiny nauwelijks een duidelijke bewegwijzering naar het kasteel is te vinden. Na vertrek uit Nečtiny hebben we nog ruim een uur om bij Camyl te komen, maar we vergeten dat ook in dit land veelvuldig aan de weg gewerkt wordt. We komen iets later aan, maar de ontvangst is uiterst hartelijk. Het is een hele leuke ervaring om iemand te ontmoeten, die je alleen maar kent als deelnemer aan het forum. Camyl bedankt voor de koffie en de ontmoeting. We hebben het zeer gewaardeerd.


Kasteel Svihov

We nemen de tijd om Svihov nader te leren kennen. We bezoeken het centrum met een aardig Raadhuis en niet te vergeten een kasteel. Rond het kasteel een gracht waarin bevers een plek hebben gevonden. Op de punt van de toren zijn arbeiders bezig, om vastgehaakt in veiligheidsgordels, op grote hoogte het dak te repareren. We nemen de tijd om wat foto’s te nemen en maak ik een wandeling rond het kasteel. Nu we toch in de buurt zijn is het leuk om even langs te gaan bij Doety en Tabe in Zbyslav op luttele kilometers van Klatovy. Voor we er zijn moet eerst het tankje nog gevuld en ondanks dat we natuurlijk onverwachts aankloppen worden we met open armen ontvangen. We kennen ze van de bekende forumontmoetingen in Apeldoorn en het is leuk ze te zien in hun Tsjechische tweede huis. Het is een warme ontvangst geworden waarvoor onze dank. Via allerlei binnenwegen gaan we terug naar Zlutice met tussendoor nog even een stop in Nepomuk. Morgen gaat de reis 290 kilometer verder naar ons volgende pension in Nove Dory in de buurt van Přibyslav.


Penzion Harmonie in Zlutice

Het pension Harmonie (www.penzionharmonie.com) dat we verlaten, bevelen we graag aan bij bezoekers aan dit gebied. Het is rustig gelegen aan de rand van het dorp, mooie en vooral nette kamers. Alle dagen hebben we er voortreffelijk gegeten. Van harte aanbevolen !!!

 

[Ad Verschoor]

Dinsdag 16 augustus “Wat een reis”

Deze morgen hebben we Zlutice verlaten op weg naar een volgend adres, dat op een afstand ligt van 290 kilometer. Om 9.00 uur zijn we na het goede ontbijt vertrokken en we stellen “Truus” steeds in op de korte route. Voor onderweg heb ik vijf stops gepland. Het eerste deel van de rit gaat naar het klooster Marianska Tynice, dat volledig gerestaureerd is. Via bergachtige wegen bereiken we vervolgens kasteel Zbiroh, dat ons tegenvalt en waarbij nog aardig geklommen moet worden ook per voet deze keer. Verbluffend is onze volgende stop in Pribram bij de Svata Hora. De Heilige Berg is het meest beroemde Maria Bedevaartsoord in Bohemen. Het heeft een diepe indruk bij ons achtergelaten.


Svata Hora in Pribram

Niet wetend wat ons te wachten staat als we de brug over de Otava oversteken, komen we aan bij kasteel Zvikov. Het is gelukkig per auto goed te bereiken en het overweldigt ons door z’n ligging en z’n schoonheid. Gewoonweg prachtig !!!! Doen we het wel of doen we het niet om Tabor nog even te bekijken. We waren er niet eerder en uiteindelijk heb ik mijn zin gekregen om het historisch plein even te zien.


Het historisch plein van Tabor

De volgende 140 kilometer verlopen wat moeizaam door enkele wegwerkzaamheden en omdat ik moet vechten tegen vermoeidheid. Ik moet leren om naast het afleggen van 290 kilometer over binnenwegen, ook niet nog eens vijf bezoeken af te leggen. Om 18.00 uur bereiken we Penzion Starỳ Dvůr (www.penzionstarydvur.cz) in de buurt van Přibyslav. Na een dag van 10 uur hebben we genoten van een heerlijk diner en is het goed slapen.

 

[Ad Verschoor]

Woensdag 17 augustus. “Auto wassen en nog meer”

Bij het opstaan ziet de dag er weer fris en vrolijk uit, al laat de zon zich iets minder zien. De plannen zijn om na de vermoeiende reisdag van gisteren het iets rustiger aan te doen. Even voor Žd’ár nad Sázavou is het tijd te tanken en zien we dat er een mogelijkheid is de auto te wassen. Het is weliswaar geen autowasstraat, zoals we die in Nederland kennen. Toch kun je met de hogedrukspuit veel doen. In mijn ogen ziet hij er na de beurt wel weer mooi uit. We gaan verder en zien een winkelcentrum met de Albert en de Kik enzo. Hier eerst maar even wat inkopen doen, voordat we richting slot rijden om er een kopje koffie te nuttigen. Zo’n rustige dag is toch ook wel genieten.


De brug over de Sázava voor het slot

Gelukkig kunnen we met de auto de Zelena Hora oprijden tot vlak voor de Pelgrimskerk van Sint Johannes van Nepomuk. Een object van de architect Santini, dat in 1994 werd uitgeroepen tot Unesco monument. Het is nog vroeg in de middag wanneer we hier vertrekken en nog even het centrum van deze stad opzoeken. We lopen even binnen bij de VVV en drinken wat op een terrasje. Op het Námesti Republiky staat een Mariazuil, die wordt gerestaureerd. Enige tijd heb ik staan kijken naar het vakmanschap van deze restaurateurs, die zeer minutieus te werk gaan om alles in oorspronkelijke staat terug te brengen. Wat een mooi vak hebben deze mensen.


Unesco monument op de Groene Berg

Mijn werk van deze morgen, of het schoonmaken van de auto, was niet geheel goed verlopen. Volgens Marja was hij nog steeds ronduit vuil. Een tweede gang naar het wasstation was noodzakelijk en het moet gezegd de auto zag er toch iets schoner uit. De middag verder doorgebracht op onze kamer. Wat gelezen en geschreven op het Forum, een dutje gedaan en de dag besloten met een heerlijke maaltijd.

 

[Franky]

Ik moet leren om naast het afleggen van 290 kilometer over binnenwegen, ook niet nog eens vijf bezoeken af te leggen.

Ik vind het stoer wat je doet Ad!! 290 kilometer op de wegen van Tsjechië is niet niks

 

[Ad Verschoor]

Donderdag 18 augustus. “Truus op onbekend terrein”

We hebben besloten om het programma voor de komende dagen iets te wijzigen en het vooral wat kalmer aan te doen. De rit naar o.a. Cesky Sternberk die ik voor vrijdag had uitgezet, laten we vervallen en in plaats daarvan gaan we richting Policka. Deze dag zijn we begonnen in Přibyslav, waar naast een uitkijktoren en wat beelden niet veel meer te zien is. De jongedame van de VVV is echter heel vriendelijk en wijst ons op wat bezienswaardigheden in de buurt. Zo gaan we eerst op zoek naar een kerkje in de bossen ten noorden van Havličkův Brod, dat een ontwerp zou zijn van Santini. Wij hebben ongeveer een uur gezocht in donkere bossen, maar uiteindelijk niets gevonden. Truus, onze richtingwijzer, was op de haast onbegaanbare bosweggetjes volledig de weg kwijt. Of was het toch het kerkje bij de begraafplaats van Pohled? Later moet ik er nog maar eens induiken. Bij het bezoek aan Havličkův Brod eerst even de VVV opgezocht en het valt me steeds meer op dat brochures nog slechts in het Engels worden verstrekt. Folders in het Duits kent men bijna niet meer. Leuk is het om de plaats eens te zien terwijl er geen markt is. We hebben de kans om het plein en haar gebouwen eens goed te zien. Het is een bezoek absoluut waard.


Havličkovo Náměsti met Mariazuil en Maria Hemelvaartskerk.

Na nog enige tijd op een terrasje te hebben doorgebracht gaan we maar eens richting Lipnice nad Sazavou. Hier moet een mooi kasteel zijn. Enthousiast stellen we Truus in, maar deze heeft moeite ons te leiden wanneer er wegwerkzaamheden plaatsvinden. We hebben het gevoel rondjes te blijven draaien en ik wordt het zo zat, dat ik haar niet meer wil horen. Bah, bah, bah !!!

Na verloop van tijd zien we in de verte een kasteel op grote hoogte liggen. We gaan ervan uit dat dit het is en ons gevoel blijkt te kloppen. Met de auto kunnen we er gelukkig vlakbij komen en dat was maar goed ook, want door filmopnames konden we het kasteel niet in.


Hrad Lipnice

In Penzion U České Koruny, dicht bij het kasteel, hebben we iets gedronken op het terras. Gelukkig kon Truus op de terugweg weer volledig functioneren en kwamen we mooi op tijd aan bij ons pension in Nove Dvory.

 

[Ad Verschoor]

Vrijdag 19 augustus. “Het grensgebied Bohemen-Moravië”

Het gebied dat we vandaag bezoeken ligt in het zuidoostelijk deel van Oost-Bohemen. Het is een streek voor liefhebbers van historische monumenten, waar wij onszelf onder scharen, maar eveneens voor fietsers en wandelaars. Zij maken er gebruik van uitgestippelde routes, die door het mooie landschap lopen. Een landschap met afwisselende natuur en de voor deze streek typische plattelandse boerderijen en huizen. Neem daarbij de hoogte van 300 tot 700 meter boven de zeespiegel en het plaatje is compleet. De bekendste plaatsen in het gebied zijn Litomysl, Svitavy en Policka. Naast het landschap willen we ons wat concentreren op Policka. Voordat het zover is blijkt onderweg de auto een waarschuwing af te geven, dat banden op spanning moeten worden gebracht en het geheel moet worden gereset. Als leek op het terrein van automatisering rijd ik naar de dichtstbijzijnde Peugeot dealer in Vysoké Mỳto. Ik vind het niet zo heel erg, want hier ligt een heel groot complex, of stadion voor karten. Het is er altijd druk en naastgelegen camping lijkt volledig vol. Bij de dealer lijkt er verder weinig aan de hand en na een wel zeer korte reset mogen we onze weg vervolgen. Binnendoor rijden we naar Policka.


Kasteel Nové Hrady

Bij kasteel Nové Hrady is een trouwerij gaande, die ons doet terugdenken aan de zeventiger jaren, of de heren in het zwart met hoge hoed en de dames in bijpassende lange outfit. Bij een hitte van op dat moment 26 graden is het absoluut geen sinecure. Nee, dan twee Franse stellen, die we er ook zagen. Op brommertjes met bakjes erachter trokken zij de wijde wereld in op een uiterst luchtige manier. Onderweg wordt het even donker en stort de regen op ons neer. De temperatuur daalt plotseling van 26 naar 18 graden en zo snel als de regen gekomen is, vertrekt ze ook weer. In Policka is het weer aangenaam zomerweer.


Palackého Námesti in Policka

Direct bij aankomst valt de gigantische kerk op met een mooie toren, die echter volledig tussen de huizen is ingebouwd. Op het centrale plein “Palackého Námesti” is alles in voorbereiding voor de stadsfeesten dit komend weekend. Kramen en podiums worden er opgebouwd. Voor het raadhuis staat de zuil in de steigers om een metamorfose te ondergaan. Toch geeft het geheel een mooie aanblik en op het plaatselijk terras is het een tijdje goed toeven.


De stadsgracht met muren

Policka staat bekend om zijn in goede staat verkerende stadsmuren en de aanwezige stadsgracht. Rondom de gracht is een park aangelegd en vind je kinderspeelplaatsen. Het is er druk met vooral moeders met kinderen. Een heerlijke plek. Via prachtig landschap rijden we naar ons thuis en kijken we terug op een heerlijke dag.

 

[RoJo]

Het is weer een genoegen om jullie te volgen. Fijne reis verder.

 

[Ad Verschoor]

Zaterdag 20 augustus. “Op zoek naar Joodse historie”

Vandaag wil ik wat duiken in de historie van een aantal plaatsen. Deze plaatsen zijn alle drie in het bezit van een synagoge en een Joodse begraafplaats en bovendien liggen ze niet ver van elkaar vandaan. De plaatsen zijn Velke Mezirici, Trebic en Polna. In mijn uitvoerige beschrijving van de reis, in de komende maanden, zal ik jullie deelgenoot maken van deze geschiedenis. We zijn de dag begonnen in Velke Mezirici bij het kasteel. Leuk was om te zien dat een oude heer op krukken de stoep aan het vegen was gedurende ons verblijf. We denken dat het voor deze kasteelheer een dagtaak was. Zijn huis bevond zich in de kasteeltoren, want hier was een traplift voor hem aangebracht.


Kasteel Velke Mezirici

Op het plaatselijk plein zagen we een bijeenkomst van motorberijders met hun motoren. Men maakt er een complete kijkshow van. Alhoewel ik het niet gevraagd heb, vermoed ik dat ze op weg waren naar Brno om er de motor-GrandPrix bij te wonen. Het was eigenlijk een vermakelijke voorstelling van de mooiste motoren.


Een droom van een motor

De volgende stopplaats was Trebic, dat we voor de tweede maal bezochten. Hier bevindt zich zelfs een complete Joodse wijk met synagogen en de Joodse begraafplaats op de heuvel. Op het plaatselijk plein hebben we heerlijk een tijdje doorgebracht op een terras en wat rondgewandeld. Zo zagen we nog een trouwerij in het geschilderde huis, schuin tegenover het Raadhuis. In dit geschilderde huis is op de eerste etage een trouwzaal ingericht. De basiliek, die een bezienswaardigheid is in Trebic, bewaren we voor later. Door werkzaamheden aan de brug, die hiernaar leidt, was er moeilijk te komen.


Geschilderd huis in Trebic

Als laatste onze visite aan Polna. Hier bezoeken we de synagoge, die te vinden is op een soort Begijnhof. Op het grote plaatselijke plein “Husova Námesti” is het heel druk, want juist deze dag, was er de jaarlijkse markt. Vanaf het podium werden ’s middags vooral de kinderen vermaakt en voor de avond stond de Beatles Revival op het programma.


Jaarfeest met rechts achter het Raadhuis van Polna

Gelukkig was ik op tijd weer terug bij mijn auto, want ik had een mooi plekje gevonden om te parkeren. Helaas bleek de parkeerplek voor een garage. Twee jongemannen waren bezig mijn auto dusdanig klem te zetten, dat ik niet meer weg zou kunnen. Voor en achter waren auto’s op hooguit twee centimeter van de mijne geparkeerd. Na mijn excuses gemaakt te hebben gaven de jongens mij ruimte om te vertrekken. Nog even langs het plaatselijk kasteel, dat natuurlijk niet mag ontbreken.


Kasteel Polna met de Maria Hemelvaartskerk

Inmiddels is het de hoogste tijd om richting ons tijdelijk huis te gaan, maar Truus brengt ons naar een ander dorpje Nové Dvory. Gelukkig zijn we er slechts zo’n 30 kilometer door omgereden. Voortaan toch iets meer opletten bij het intoetsen van Truus. Morgen wordt het weer verkassen op weg naar nieuwe avonturen.

 

[Ad Verschoor]

Zondag 21 augustus “Het regent pijpenstelen”

Het is zondagmorgen van een dag waarop wij op pad gaan naar een volgend adres. Bij het opstaan regent het pijpenstelen en achteraf moet ik vaststellen dat dit zo de hele dag is geweest. Wij maken uiteraard nog gebruik van het altijd uitgebreide ontbijt van Penzion Starỳ Dvůr in Nové Dvory aan de wegnr. 19 tussen Pribyslav en Žd’ár nad Sázavou (www.penzionstarydvur.cz) Het staat er in geel jasje en volledig alleen in de open vlakte op te vallen, maar ik kan het een ieder aanbevelen. We hebben er op een hartelijke manier afscheid genomen.


Penzion Starỳ Dvůr met rechtsboven ons balkon

Deze reisdag moeten we rekening houden met eventuele drukte vanwege het motorspektakel in Brno. Ik heb een route uitgezet waarbij we Brno aan de noordzijde passeren. De eerste stop is bij het kasteel “Burg Svojanov” waar we arriveren via een smalle slecht berijdbare bergweg. Hier is deze dag van alles te doen en iedereen loopt er in historische kledij. Jammer dat op het moment dat wij er waren, de regen met bakken uit de hemel kwam zetten. Hoewel het niet zo’n heel bekende burcht is, vond ik hem fantastisch. De renovatie is in volle gang, zodat het alleen maar mooier kan worden. Bovendien zit je er heel hoog en is het zicht op de omgeving er prachtig.


Burcht Svojanov, te mooi om waar te zijn

Terug in het dorp merk ik dat mijn band lek is. Eerdere ervaringen hebben mij geleerd een wiel niet meer zelf te wisselen, zodat we voor het eerst gebruikmaken van de servicedienst van Peugeot. We bellen met Nederland, waar men laat weten dat het ongeveer een uur zal duren voordat er iemand kan zijn. Na twintig minuten belt Peugeot Tsjechie met de mededeling dat er iemand onderweg is. Al met al heeft dit akkefietje ongeveer een uur geduurd. Ik ben daar zeer tevreden over. Na deze service kunnen we weer verder en gaan richting Tisnov. Hier moet een mooi klooster staan.


De kerk nodigt met 12 apostelen uit binnen te komen

Helaas hebben we de kerk niet van binnen kunnen zien, maar de intree (zie foto) is van grote schoonheid en nog mooier een muurschildering die naast de deur is aangebracht. Na een bezoek aan Kaufland gaan we via Blansko naar Vyškov. Op het grote plein in het centrum vinden we daar Restaurace & Penzion “Chalupa u městské Brány (www.penzionchalupa.cz) waar we de komende dagen zullen verblijven.

 

[Ad Verschoor]

Maandag 22 augustus “Zomaar, een bloemetje van ons”

We beginnen deze dag , na het voortreffelijke ontbijt, met het opheffen van de sores van gisteren. Jullie weten nog wel van die lekke band. In het pension was men zo vriendelijk een vertrouwde bandenspecialist op te zoeken. Na aankomst heeft de man het erg druk en moeten we een poosje wachten. Na overhandigen van het betreffende wiel, laat hij weten dat we na een uurtje wel weer langs konden komen. In de tussentijd gaan wij terug naar het centrum en treffen de VVV geopend. Met de nodige informatie kunnen wij ons de komende dagen wel vermaken in Vyškov. Overigens was ik al enkele dagen bezig met het zoeken naar een nieuwe batterij voor mijn fototoestel. Op zeker tien adressen (grote en kleine zaken) had ik er al naar gevraagd. De meeste verwezen me naar grote zaken in Praag, of Liberec enz. Hier op het plein tref ik een hele kleine fotoshop. Marja zegt nog: “Probeer je het nu alweer, dat hebben ze hier toch niet?”, maar het resultaat was anders. De fotograaf moest even zoeken in een doosje en daar kwam de batterij tevoorschijn. Jullie kunnen je indenken hoe gelukkig ik was.

Masarykovo Námesti . Het plein in Vyškov met raadhuis(VVV) en de toren van 57 meter

Vyškov blijkt trouwens een aardige stad waar van alles te doen is, maar het wordt tijd om de bandendokter weer op te zoeken. De band is onherstelbaar beschadigd en er zal een nieuwe moeten worden aangeschaft. De schade en het gruis aan de binnenzijde laat hij ons allemaal zien. Voor 82 euro’s krijgen we een nieuwe voorband omgelegd. Probleemloos en met een blij gevoel rijden we vervolgens naar Kroměříž. De auto kunnen we in het centrum parkeren op het Riegrovo Námesti en wandelen vandaar naar het Velké Námesti waar de VVV haar onderkomen heeft. Overigens staat het er allemaal prima aangegeven met bordjes door de hele stad.

Het Grote Plein “Velké Námesti” van Kroměříž

Direct valt het ons op, dat overal bloemen te vinden zijn. Borders op de pleinen en hangers in de straatpalen. Ook in de tuin van het kasteel bloemen. In deze wetenschap wandelen we richting de Bloementuin. Bij de poort laat Marja weten de hele tocht terug naar de auto niet te zien zitten, zodat ik terug wandel om eerst de auto op te halen. Gelukkig dat het met "Truus" tegenwoordig makkelijk gemaakt wordt om dan op de plek te komen, die je moet bereiken. We betalen ons seniorentarief voor de intree en zien de mooiste perken. Uniek is het om plaatjes te schieten vanaf de Kolonada. Het zijn zomaar bloemetjes, die we jullie graag aanbieden.

De Rotonde en bloementuin

Hoewel ik al dagen in korte broek rondsjouw door het tsjechische land, worden de vooruitzichten steeds beter. Sterker, het lijkt zelfs tropisch te gaan worden. Mogelijk dat we ons programma hierop iets gaan aanpassen, maar dit alles mag de pret niet drukken.

 

[ave271]

PRACHTIG ! Bedankt, voor mooie plaatjes en de verhaal. :top:

 

[elske]

Wat een mooie foto!

 

[Ad Verschoor]

Dinsdag 23 augustus “De langste bosweg ooit gereden”

Wat een aanhef voor weer een verhaaltje, maar dat idee heb ik echt na gisteren. Wij reden wegen binnendoor van Viškov naar Velehrad en achteraf is het altijd moeilijk inschatten, maar ik vermoed dat we zo’n 20 kilometer door onafgebroken en donker bosgebied zijn gereden en het gebied was nog heuvelachtig ook met zeer smalle wegen. Een heerlijke ervaring mag ik wel zeggen. Hiermee is het nog niet klaar, want al enkele dagen constateren we dat er mensen met rieten mandjes lopen. Ook hier in de bossen, jong, oud en soms complete gezinnen. Het wekt onze nieuwsgierigheid en na verloop van tijd komen we terecht in Bunc. Een plek en zoals de uitdrukking luidt: van God en alle mensen verlaten. Er bevindt zich een pension/restaurant, maar we zien ook meerdere mensen met mandjes de bossen intrekken. Ik ben er afgestapt op een oudere heer en gevraagd wat alle mensen hier doen. Mijn vermoeden wordt bevestigd, men zoekt eetbare paddenstoelen. De man, die het zichtbaar warm heeft, toont me zijn volle mandje en ik zie dat het hele grote knapen zijn.

De paddenstoelen zoeker

Aan het einde van de bosweg arriveren we in Modra. Hier troffen we op onze reis in 2013 een kleine uitspanning, dat zich archeologisch park noemde. Nu na drie jaar zien we een groter park met een hotelvoorziening, die er zijn mag en parkeerplaatsen voor tientallen auto’s. Het is er heel erg druk en wat een metamorfose vergeleken met drie jaar geleden. Na wat foto’s gaan we naar Velehrad met haar Basiliek, die we toen ook bezochten. Hij stond er in de steigers en ik wilde haar graag zonder zien. Ik mag zeggen, dat mijn wens volledig in vervulling mocht gaan. Uiteraard veel toeristen en een hele grote groep mensen, die werd rondgeleid door een eerwaarde priester. In de basiliek nam het hele gezelschap plaats op de banken en werd luidkeels het “Onze Vader” uitgesproken, als onderdeel van de rondleiding.

Basiliek van Velehrad

Na bezoeken aan zamek en hrad in Buchlovice, rijden we naar Slavkov u Brna. Jullie weten wel van de historische Slag om Austerlitz. Onderweg krijg ik een waarschuwing, dat weer mijn banden niet op spanning zijn. “Wat nu weer ?”, vraag ik me hardop af. Bij een pompstation eerst maar even wat lucht in laten lopen en afwachten maar. Rondom het zamek in Slavkov, dat zo’n belangrijke rol speelde in de slag, probeer ik zoveel mogelijk gegevens te verzamelen. Ik hoop later alle verhalen die over de slag de ronde deden te ontrafelen. In ieder geval is me nu al duidelijk dat de slag zich niet rond Austerlitz bij Zeist in Nederland heeft afgespeeld.

Zamek in Slavkov u Brna (Austerlitz)

De dag was warm, evenals in Nederland. Heerlijk was het om, na de maaltijd, een wandeling te maken door Viškov en daar het kasteel te zien. Terug op de kamer hebben we nog koffie en enige glazen alcoholvrij vocht genuttigd. Op een glaasje Becherovka is het dan goed slapen.

 

[kuurgast]

Ad ik liep een beetje achter maar geniet van je verhaaltjes. Fijne vakantie verder.

binnendoor van Viškov naar Velehrad en achteraf is het altijd moeilijk inschatten, maar ik vermoed dat we zo’n 20 kilometer door onafgebroken en donker bosgebied zijn gereden en het gebied was nog heuvelachtig ook

Bijna goed....17,2 km volgens mapy.

 

[A.Smit]

Ja, paddestoelen zoeken, hebben wij hier ook al gedaan de laatste paar weken. Mijn vrouw is er mee opgegroeid en weet er dan ook alles van.
Heel leuk om te doen maar vooral omdat het heerlijk vertoeven is in de Tsjechische bossen, en dan vooral op de vroege Zondagmorgen...

 

[rianne t]

Ik heb geen tijd om alles te lezen momenteel, maar wat zie ik weer een prachtige verhalen over mooie onbekende plekjes! Geweldig Ad!
Als alle verhuisdozen uitgepakt zijn over een paar maanden ga ik alles eens uitgebreid lezen...